พยากรณ์บล็อก: I'll be there for you, waiting by the gate of dawn...forever...
Group Blog
 
<<
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
18 มกราคม 2549
 
All Blogs
 
ผมป่วยเป็นโรคยอดฮิตกะเค้าซะแล้ว…หนีปัญหาพาเพื่อนๆไปเที่ยวนาฏยศาลากันดีกว่า

ช่วงนี้มรสุมรุมเร้า เผชิญปัญหาน่ารำคาญทั้งภายนอกภายในจนหงุดหงิดไปหมด ก็เลยออกอาการเกเรกะตัวเองว่า เออ...เลิก! ไม่ทำมันซักอย่าง หยุดมันซะให้หมด
งานประจำเหรอ...น่าเบื่อนัก ว่างจัดนักก็หาใหม่ก็ได้
เรียนเหรอ...หนังสือหนังหาอ่านไปก็เท่านั้น เสียเวลา ลาออกก็ได้
ร้านไอติมเหรอ...แหะๆ เจ้าหุ้นส่วนอย่าเพิ่งทำตาเขียวดิ ก็คงทำต่อแหละน่า...

แต่ที่ร้ายที่สุดน่ะก็คือพออะไรๆมันงี่เง่ามากๆเข้า ใจมันเลยพาร่างกายหนีปัญหาไปจมในโลกจินตนาการ ซึ่งเจ้าจินตนาการที่ว่าเนี่ย มันก็หนีไม่พ้นช่วงเวลาที่เคยมีความสุขที่สุด แต่ทว่า(อย่างถอนใจ)ฉากจบของเรื่องมันดันหักมุมชนิดที่ทำให้ผมโป้ง พระพรหมโปรดักชัน ไปเลยทีเดียว
สุดท้ายพอไปบ่นๆกะคุณพี่ที่เรียนด้วยกัน แกก็หัวเราะบอกว่า “เฮ้ย ไอ้อย่างเงี๊ยเค้าเรียกจิตตกว่ะ”ทำให้ผมได้รู้ตัวว่า อ้อ ที่แท้ตูข้าก็เป็นโรคยอดฮิตกะเค้าเข้าให้แล้ว...

เมื่อวานผมเลยทิ้งทุกอย่างตามคอนเซปต์ ออกจากงาน 5 โมงเป๊ง มุ่งหน้าไปสวนลุมไนท์ บาร์ซาเนื่องจากคุณเพื่อนเลิฟ ได้บัตรฟรีหุ่นละครเล็กของ โจหลุยส์ มา 2 ใบ...ผมก็เลยได้อานิสงค์มาด้วย

ที่จริงผมก็ไม่ได้พิศวาสอะไรกับบรรดางานศิลปะเลียนแบบคนพวกนี้หรอกครับ ออกจะกลัวๆซะด้วยซ้ำ ของเลียนแบบคนหนึ่งเดียวที่ผมรับได้คือพระพุทธรูป ดังนั้นการเข้าไปดูหุ่นเชิดเนี่ย ถ้าเพื่อนไม่ชวน+ไม่มีบัตรฟรีผมไม่เข้าหรอก...

แต่ก็เซอไพรซ์ครับ ตอนที่ผมเข้าไปดู คือตอนกำเนิดทศกัณฑ์และมีของแถมตอนจบเป็นตอนหนุมานจับนางเบญจกาย เนี่ยผมชอบแฮะ เค้าทำออกมาได้ดีมากเลยล่ะครับ
(นี่ๆๆ พวกที่กะลังบ่นอุบอิบน่ะ ผมเห็นนะ ที่ไม่กลัวการ์ตูนน่ะ เพราะมันไม่“เหมือน”คนซะหน่อย คนบ้าอะไรตาใหญ่กว่าปาก...จริงแมะ)



สิ่งที่ชอบ
- ข้อต่อแสนพลิ้วของตัวหุ่น ไม่เสียแรงที่ใช้คนเชิดถึง 3 ชีวิต ตัวหุ่นพลิ้วราวกับมีชีวิตจริงๆครับ โดยเฉพาะเจ้าหนุมานกระโดดไปเกาะโน่นเกาะนี่ได้ยังก๊ะลิงจริงๆแน่ะ ส่วนเจ้ายักษ์นนทุก ก็หัวเราะได้เหมือนกะไอคอนตัวนี้ (จริงๆนะ) ซะจนผมอดฮาไม่ได้
- คุณคนเชิดเค้าไม่ได้ยืนเชิดเฉยๆนะ เค้ารำตามหุ่นด้วย เรียกว่าได้อารมณ์จริง สังเกตรูปข้างบนคนที่เชิดขา จะยกขาให้เหมือนตัวนางที่กำลังเหาะด้วย
- เจ้าหุ่นมีลงจากเวทีมาเล่นกะคนดูด้วยล่ะ!
- เสียงพากษ์สุดเท่ห์และทำนองเสนาะที่ไม่ได้ยินมานาน เมื่อบวกกับการกระทืบเท้าของผู้เชิด ทำให้นึกถึงโขนขึ้นมาตะหงิดๆ

สิ่งที่น่าจะทำให้ดีขึ้นได้
- ผมเข้าใจว่าคงเป็นการยากจะสื่อ แต่ว่าดูเหมือนการแสดงนี้จะเน้นที่ความสวยงามของการร่ายรำมากกว่าเนื้อเรื่อง ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยอ่านรามเกียรติ์มาก่อน โดยเฉพาะฝรั่งที่ต้องคอยเบือนหน้าไปอ่าน sub ภาษาอังกฤษที่นอกเวทีแล้ว คงอดงงกับเนื้อเรื่องไม่ได้เลยทีเดียว

สาระนิดนุง(ลอกเค้ามาแหละครับ ถ้าอยากได้สาระล้วนๆเชิญที่ //www.joelouis-theater.com/thai นะครับ)

พ่อครูแกร ศัพทวนิช เป็นผู้คิดค้นหุ่นละครเล็กขึ้นในปี ๒๔๔๔ ตัวหุ่นมีความสูง ๑ เมตร มีผู้เชิด ๓ คน ต่อหุ่น ๑ ตัว คนที่ ๑ เชิดคอและแขน คนที่ ๒ เชิดขา คนที่ ๓ เชิดแขนอีกข้างหนึ่ง โดยที่ผู้เชิดต้องมีพื้นฐานการแสดงโขนมาก่อนด้วย ทั้ง ๓ จะร่วมมือกันเชิดหุ่นพร้อมกับแสดงท่าทางไปด้วย ช่วยทำให้ตัวละครมีชีวิตชีวาขึ้นมา แต่ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ เมื่อพ่อครูแกร อายุมาก ขึ้น ท่านได้มอบตัวหุ่นให้สะใภ้ (นางหยิบ ศัพทวนิช ) ของท่านไว้ ๓๐ ตัว และได้นำหุ่นละครเล็กที่เหลือไปทิ้งกลางแม่น้ำเจ้าพระยาบริเวณท่าเรือท่าพระจันทร์ และได้ทำพิธีสาปแช่งคนเลียนแบบไว้ …



มหรสพหุ่นละครเล็กจึงห่างหายจากวิถีชีวิตของคนไทยไปนานเกือบ ๕๐ ปี กว่าจะได้ปรากฏสู่ความรับรู้และความเข้าใจของสาธารณชนอีกเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๕๒๘ โดยพ่อครูสาคร ยังเขียวสด เป็นผู้ฟื้นฟูหุ่นละครเล็กขึ้นมาใหม่ เนื่องจากท่านมีชื่อเล่นเมื่อครั้งยังเด็ก ว่า "หลิว"แต่ครั้นโตขึ้นได้เข้าสู่วงการแสดง ได้เป็นเจ้าของคณะลิเก และชอบแสดงเป็นตัวตลกประจำคณะ จึงมีผู้เรียกชื่อเล่นเพี้ยนจากหลิวเป็น หลุยส์ และภายหลังมีผู้เติมสมญานามว่า โจ ให้อีก จึงกลายเป็น โจหลุยส์ ซึ่งเป็นชื่อที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในวงการแสดง และปัจจุบันได้นำชื่อ โจหลุยส์ มาตั้งเป็นชื่อของ โรงละครโดยใช้ชื่อว่า "โจหลุยส์เธียเตอร์"



ปัจจุบันโรงละครแห่งนี้แม้จะจุได้กว่า 300 ที่นั่งแต่กลับมีผู้เข้าชมเพียงแค่รอบละ 10-20 คนเท่านั้นเอง และคงจะเป็นอะไรที่น่าเสียใจมากหากว่าโรงละครแห่งนี้ต้องหายไปจากเมืองไทย...
ยังไงเพื่อนๆที่สนใจหรือใครมีอาการจิตตกเหมือนผม ลองเข้าไปชมนะครับ สนุกจนจิตหายตกได้ชั่วคราวเลย อันนี้นายเซียวฯขอยืนยัน

ปล.1 พรุ่งนี้ผมโดดงานอีกแล้วนะครับ จะทดลองทำกาแฟ+น้ำปั่นเล่นดู ได้ผลยังไงจะเอามาอัพให้อ่านครับ
ปล.2 พูดถึงอยากดูโขน จอมยุทธหมัดเหล็กแซ่ฮันคร้าบ ได้ข่าวว่าท่านเป็นเต้ยในวงการนักดูโขน ช่วยแนะนำวัน-เวลา-สถานที่ให้ผมหน่อยสิคร้าบ
ปล.3 ท่านที่สนใจเชิญได้ที่โรงละคร โจหลุยส์เธียเตอร์ เปิดแสดงทุกวัน 7.30-8.45 pm (อย่าไปตอนเช้านะครับ)
บัตรราคาสูงนิดนึง แต่ถ้าบอกว่าเราไปดูคอนเสิร์ตหรือมหรสพฝรั่งได้ แค่นี้ก็ไม่แพงหรอกครับ
ปล.4 (สำหรับพวกช่างสงสัย) ที่เวลานางฟ้าเค้าเหาะแล้วต้องพับเพียบเหาะ ก็เพราะสมัยก่อนเค้าไม่มีกุงเกงลิงใช้ ขืนไม่พับขา คนข้างล่างก็ตากุ้งยิงกันหมดสิครับ!!


Create Date : 18 มกราคม 2549
Last Update : 18 มกราคม 2549 16:45:36 น. 47 comments
Counter : 990 Pageviews.

 
ตาเชยยยยยยยยยยยยย

เค้าไปดูกันมาตั้งล้านปี แล้ว งั้นเดี่ยว ดาวจะส่งบัตร
ชาละวันที่ภัทราวดีเธียร์เตอร์มาให้ รับรอง

You gon na love that !
เป็น รูปแบบของ ลิเก และ ดานซ์ และ ฯลฯ
ที่ สุดยอด พระเอก หล่อมั่กๆ ค่ะ แสยงดีมากๆ
โอ จะเป็นลม แบบว่าปลื้ม ไปชะชุมแย้ว


โดย: ประกายดาว วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:07:08 น.  

 
กลัวพี่ชาย ไม่ไปดู ไป ชิมๆ ตรงนี้ก่อนนะคะ
//www.patravaditheatre.com/


โดย: ประกายดาว วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:08:45 น.  

 
หุ่นที่มีมาแต่เดิม โดนไฟไหม้ไปหมดแล้ว น่าเสียมาก
ยังดีที่บุญรอดบริวเวอรี่ (สะกดถูกป่าวหว่า)
ออกทุนในการสร้างหุ่นขึ้นมาใหม่

นางฟ้าพับขาเดียวเองอ่ะ ยังไงก้อมองเห็นอยู่ดี
แถมไม่ใส่ยกทรงด้วย ไม่อยากจาคิดเร้ยยยยยยย..

เห็นคุณดาวพูดถึงชาละวัน นึกขึ้นมาได้ว่าอยากดู
เดี๋ยวหาเพื่อนไปดูดีกว่า


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:14:56 น.  

 
วู๊ ทำไมเป็นโรคหิดเหมือนกันเลยอ่ะ


โดย: เจ้าที่บ๊อก 80 (Together In 80s Dream ) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:17:53 น.  

 
Sometimes when you cry,
> > > >บางครั้งเมื่อคุณร้องไห้
> > > >
> > > >no one sees your tears..
> > > >ไม่มีใครได้เห็นน้ำตาของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are in pain,
> > > >บางครั้งที่คุณบาดเจ็บ
> > > >
> > > >no one sees your hurt...
> > > >ไม่มีใครรับรู้ถึงความเจ็บปวดของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are worried,
> > > >บางครั้งที่คุณกังวล
> > > >
> > > >no one sees your stress...
> > > >ไม่มีใครรับรู้ถึงความเครียดของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are happy,
> > > >บางครั้ง เมื่อคุณมีความสุข
> > > >
> > > >no one sees your smile...
> > > >ไม่มีใครสังเกตุเห็นรอยยิ้มของคุณ
> > > >
> > > >But...
> > > >แต่ทว่า ....
> > > >
> > > >FART Just One Time...
> > > >ขอเพียงคุณตดสักครั้ง
> > > >
> > > >Everybody Knows!
> > > >ทุกคนจะรู้ทันที!!!

มีคนฝากมาให้


โดย: rebel วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:18:46 น.  

 
เหม่เหม่ดูดู๋หมู่วานร
เจ้าที่บล๊อกจะงอนซะให้ได้...

คุณดาวสาวกูต่าย: ก็บอกแล้วไงว่าผมกลัว ใครจะไปรู้เล่าว่ามันสนุก
ปล.1 พระเอกไกรทอง แสยงดีเหรอครับ
ปล.2 ว่าแล้วก็นัดกันไปดูยกบล๊อกเลยดีกั่ว...คุณดาวเลี้ยง

เจ๊ย์: โห...จินตนาการลึกล้ำกว่ากะป้มอีก

ทั่นพี่80: เด๋วเราไปปลดปล่อยกันที่ลานเบียร์หลัง DDT concert

แข: เอามาเล่น เด๋วพี่ป่ามืดหมดมุกทำไงล่ะ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:26:49 น.  

 
5555 ชอบ ป.ล 4 จัง
นาเสียดายนะคะ ทีนั่งจุได้ 300 มีผุ้เข้าชมรอบละ 10-20

ยังไม่เคยได้ดูซะที

กาแฟ น้ำปั่นได้ผลยังไง อยากรู้ ด้วยคนค๊า ศิษย์พี่



โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:34:06 น.  

 
ยังไม่เคยไปเลยค่ะโรงละครนี้อยากไปจัง ใครจะอาสาพาเราไปดูได้บ้างเอย
แล้วเราจะเลี้ยงไอติมที่หนึ่งถ้วยเหอๆๆ


โดย: erina วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:14:45:24 น.  

 
ชอบดูค่ะน้องเซียว
เค้าเล่นเก่งมากๆ

ปล.งานยุ่งค่ะแต่ยังมาแว่บๆ


...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:13:29 น.  

 
4224 เลขสวย
ได้ติมกินฟรีสองถ้วย


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:16:20 น.  

 
Sometimes when you cry,
> > > >บางครั้งเมื่อคุณร้องไห้
> > > >
> > > >no one sees your tears..
> > > >ไม่มีใครได้เห็นน้ำตาของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are in pain,
> > > >บางครั้งที่คุณบาดเจ็บ
> > > >
> > > >no one sees your hurt...
> > > >ไม่มีใครรับรู้ถึงความเจ็บปวดของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are worried,
> > > >บางครั้งที่คุณกังวล
> > > >
> > > >no one sees your stress...
> > > >ไม่มีใครรับรู้ถึงความเครียดของคุณ
> > > >
> > > >Sometimes when you are happy,
> > > >บางครั้ง เมื่อคุณมีความสุข
> > > >
> > > >no one sees your smile...
> > > >ไม่มีใครสังเกตุเห็นรอยยิ้มของคุณ
> > > >
> > > >But...
> > > >แต่ทว่า ....
> > > >
> > > >FART Just One Time...
> > > >ขอเพียงคุณตดสักครั้ง
> > > >
> > > >Everybody Knows!
> > > >ทุกคนจะรู้ทันที!!!

มีคนส่งมาให้ไม่รู้จะเอาไปทำอะไรดี


ป่ามืด



โดย: erol วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:17:52 น.  

 


เดี๋ยวไปชวนจุ๊บเอามาแปะด้วยดีกว่า


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:35:32 น.  

 
เห็นเค้าแหงนหน้ามองอะไรบนฟ้ากัน...เลยตามมาดู


โดย: bird-narak วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:43:42 น.  

 
เป็นบ่อย จิตตก วันนี้ก็ตก


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:48:13 น.  

 
แหม๊หลงเข้ามาอ่านนึกว่าเจอคนกำลังเครียดเหมือนกัน
ไมจบท้ายว่านางฟ้าไม่ได้ใส่กุงเกงลิง ซะฉิบ...ทะลึ่ง อิอิๆๆ

โจหลุยส์ เคยดูมานานละนะสมัยยังไม่ดัง หลังๆมีอ.ที่มหาลัยเอามาแสดงด้วยล่ะ ประทับใจมากๆเลย


โดย: kisara วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:07:36 น.  

 
อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ

เลยไม่กล้ามาปล่อยอะไรอีกเลยอ่ะ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:08:55 น.  

 
งั้นให้ห้าถ้วยเอ๊าะ


โดย: erina วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:12:15 น.  

 
คุณป้าแนว: กะว่าจะเอาลงอยู่แล้วล่ะ ช่วงนี้มุกขาดแคลนอยู่

เอริซัง: เกือบแล้วครับ เกือบหวั่นไหวแล้ว...555
กรุงเทพฯ-โตเกียว=5ไอติม

พี่โบว์: น่าร๊ากที่ซู๊ด

เจ๊ย์: เอามีดมาแทงผมเลยสิ

คุณนาย: มาอีกคนละ

คุณbird: แหงะ

คุณแพนด้า: ไหงงั้นละครับ ใจเย็นก่อน...เบียร์ซักแก้วมั้ยครับ

คุณkisara: อืมม์ ท่าทางโรคนี้จะฮิตกันจริงๆแฮะ...เบียร์ซักแก้วมั้ยครับ

คุณค้างคาว: ส่งมาเถอะครับ เซ็งมีไว้กะตัว ยิ้มมีไว้ให้เพื่อนๆครับ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:39:35 น.  

 
สงกาสัยว่าที่อารมณืดีหายจิตตกเนี๊ย มันเป็นอาการข้างเคียงที่หลงเหลือจากการใช้ยาที่ชื่อกามิกาเซ่ครึ่งเหยือกอะป่าวววววว

ปล. งานแสดงอย่างนี้ถ้าดูซ้ำๆกันเกิน 3 รอบเนี๊ยเพื่อนจะเลิกคบไหมอะ


โดย: ผีขี้เกียจ IP: 203.146.169.60 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:50:55 น.  

 
เฮ้ย...มาได้ไงเนี่ย
จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไป อุตส่าห์ไม่เล่าแล้วเชียว
โอม...ผีขี้เกียจ จงลงๆๆๆ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:54:01 น.  

 
มาอีกทีแระ

คนอารมณ์ไม่ดี ก็เอาตัวนี้ไปเลย

ยิ้มหน่อยนะค้า....คนงานยุ่งไปทำงานต่อก่อนละ

Image hosted by Photobucket.com




โดย: Batgirl 2001 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:17:01:29 น.  

 
เลขสวย 4242 อิอิ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:17:02:02 น.  

 
อยากดูโขนของที่ไหนล่ะ...เราพอรู้แต่กรมศิลป์แหละ
เวลาผ่านไปแถวหนามหลวงก็หันหน้าไปมองป้ายที่โรงละครแห่งชาติสิ...เขาจะมีรายการแสดงขึ้นป้ายไว้ตลอดว่าจะมีอะไรให้ดูบ้าง...

แต่เดี๊ยวก่อน...

สำหรับไฮโซอย่างเดี๊ยน แบบว่าเคยไปลงทะเบียนไว้ ทางโรงละครก็เลยกรุณาส่งโปรแกรมมาให้ตลอด...อิอิ
ไว้ถ้ามีอะไรดีดีแล้วจะมาบอก

ปล. ตอนนี้กะลังฟัง ฉิค๊าโกววว...อยู่

=)


โดย: hunjang วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:20:35:21 น.  

 
อืม ... พูดอย่างกับเป็นครั้งแรกที่ป่วยโรคนี้นะ ...

อยากป่วยบ้าง ... แต่กลัว ไม่มีโอกาสหายอ่ะ ....


โดย: เพื่อน อ. IP: 58.136.69.118 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:23:03:16 น.  

 
คุณเซียวฯ The Great Escapist หรือคะ ...

มาทักทายค่ะ คิดตึ๋ง (พูดแล้วแอบหันหลังไปแหวะ กร๊ากกก ) ไม่ค่อยได้อัพบล็อกตัวเองซักกะที


โดย: วีวี่ IP: 58.147.104.200 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:23:15:27 น.  

 
จากินกามิกาเซ่ อ่ะ


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:0:34:50 น.  

 
เคยไปดูอลังการงานสร้างดีครับ ดูเป็นงานละเอียดดี ถ้ามีโอกาสผมก็พาเพื่อนต่างประเทศไปดูนะครับ ทำตาลุกทุกราย หุๆๆ


โดย: นายเบียร์ วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:2:44:39 น.  

 
Image Hosted by ImageShack.us


โดย: erol วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:9:46:20 น.  

 
อยากดูตอนโหมโรงอ่ะ ตีระนาดได้พลิ้วมาก แต่หุ่นพวกนี้บางตัวหน้าตาน่ากลัว เห็นแล้วนึกถึงชัคกี้


โดย: Kitsunegari วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:10:22:22 น.  

 


โดย: ประกายดาว วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:10:28:15 น.  

 
คุณค้างคาว: ขอบคุณนะครับ

ท่องโดดเดี่ยวหมื่นลี้มือเหล็กหมัดเทพยดาสาวผ้าคลุมก็อตจิไฮโซ: แซงคิวหลายเน้อ
ปล. ฉิกคาโกว = อาหญิง 7 ขา

เพื่อน อ.: สงวนลิขสิทธิ์เฟร้ย เป็นพร้อมๆกันก็ไม่มีคนให้กะลังใจเดะ

คุณวีวี่: อิอิ ไม่รู้ว่าสาขาการ์ตูนไม่มีคนสมัคร ไม่งั้นจะโวตให้จั๊กหน่อย

เจ๊ย์: ป่ะ

คุณเบียร์: ช่วยกันโปรโมตครับ

คุณนาย: อิอิ หัวใจลอยฟ่อง น่าอิจฉา

คุณkitsune: ผมก็กลัวนะนั่นน่ะ แต่สนุกดีครับ

คุณดาว:


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:18:50:36 น.  

 
Image Hosted by ImageShack.us
sawat d ja


โดย: erol วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:18:51:24 น.  

 
^
^โอ๊ะโอ สวนกัน


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:18:52:40 น.  

 
ยังไม่เคยดูเลยครับ
บัตรเท่าไรอะครับ


โดย: sonone@com วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:20:04:15 น.  

 
-เชิญโดดงานตามสบายเก่งแล้วนี้โดดเป็นอาชีพไม่แข็งขาหักก็ไม่เป้นไรนะค่ะ แล้วน้ำปั่น จะรอชินนะค่ะจะไปลองชิมสูตรใหม่อย่าทำมั่วละ ท้องเสีย ต้องรับผิดชอบนะ
-เราสนใจจะไปดู ไปมารับให้ไอติมตั้งห้าถ้วยก็ไม่เอา เหอ แถมข้าวผัดกระเพราะไข่ดาวอีกทีหนึ่งเอาเปล่า
-ขอให้นางฟ้าเปลี่ยนมานุ่งโจงเบนก็ดีนะ ตาซุกตาแซ่จัง คนอะไร


โดย: erina วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:20:52:14 น.  

 
เปล่าครับ จุ๊บไม่ได้อ้างหรอก นี่แน่ะ


โดย: me2you วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:22:52:21 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าจ้าน้องเซียว
มาช่วยเก็บจิต เห็นบอกจิตตก
โดนพี่สาวบี๋แกล้งเหรอ



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:7:04:36 น.  

 
วันนี้ตอน 7 โมงเช้ามีใครข้ามสะพานพระราม 9 รึเปล่าครับ
พระอาทิตย์สีส้มทอแสงตัดหมอกเหนือแม่น้ำสวยจนอยากจอดรถถ่ายรูปเลย

คุณsomeone: น่าจะราวๆ 400 ครับ ไม่แน่ใจ แบบว่าผมไปดูฟรีอะครับ

เอริซัง: หุหุ เชิญยอดนักชิมมาจากญี่ปุ่น เวลากินต้องน้ำตาไหลพรากแล้วมีแสงแดงขาววิ่งๆอยู่ข้างหลังด้วยนะครับ

คุณพี่ลุงมี: อูยยยย

พี่โบว์: คนน่ารักก็ยังเงี๊ยครับ ใครๆก็ชอบแกล้ง


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:8:06:59 น.  

 
ไปงานบอลป่าวเฮีย


โดย: rebel วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:8:34:49 น.  

 
Image Hosted by ImageShack.usมาเยี่ยมค่ะ


โดย: erol วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:8:38:18 น.  

 
ดูฟรีได้ด้วยหรือครับ แบบนี้เค้าขาดทุนแย่ หุหุ

เอาเป็นว่าอย่าลืมไปดูรูปที่บล๊อกนะครับ


โดย: sonone@com IP: 202.69.136.169 วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:8:56:14 น.  

 
ครายๆๆๆๆ ว่าเราแกล้ง..
มะมีอ่ะ สาวสวยแสนดีบอบบางอย่างเราตาหากล่ะ ที่มีคนแกล้ง

กามิกาเซ่ กามิกาเซ่
ป่ะ..

หูยเจ็ดโมงเช้ายังอยู่บนเตียงเลยอ่า..สุขี สุขี


โดย: ยัยบี๋ วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:9:03:03 น.  

 
เชียร์ให้ไปดูโขนอ่ะค่ะ
เคยดูแล้วติดใจมากๆๆชอบๆ

จิตตกแล้วตอนนี้หายยังน้อ
เอาใจช่วยให้หายไวไวน๊า

ส่วนใหญ่ฉันจิตตกก็นอนไปเลยค่ะ
หลับแล้วตื่นมาสบายใจขึ้น


โดย: prncess วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:9:10:03 น.  

 
แวะมาทักทาย สวัสดีค่า

ช่วงก่อนมิ้วก็เครียด เครียด แต่คงได้แต่ปล่อยวาง อิอิ

อะไรมันจะเกิดก็คงต้องให้เกิดแหละค่ะ ถึงไม่ดีก็ช่างมัน

เพราะถือว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้วน่ะค่ะ คงไม่เสียใจเท่าไหร่อ่ะ


โดย: ZaxZoPhone. วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:9:21:12 น.  

 
เดี๋ยวตอนบ่ายจะพยายามไปคำนับคืนให้ครบทุกบล๊อกนะครับ

แข: วันไหน เมื่อหร่าย....ไปไม่ได้อยู่ดีแหละ ช่วงนี้จะตายแหล่ว

คุณนาย: ต๊ายยย ตื่นเช้า

คุณsomeone: เด๋วไปแน่ครับ
ปล.ตั๋วฟรีพวกนี้ ผมเข้าใจว่า คือ บรรดาสปอนเซอร์ทั้งหลายที่ช่วยออกเงินสนับสนุนก้อนใหญ่โดยการเหมาตั๋วเค้ามาแจกพนักงานน่ะครับ

เจ๊ย์: เออะ สาวสวยแสนดีบอบบาง น่ะ ใครเหรอครับ ผมไม่รู้จักอะ

คุณเจ้าหญิง: ไว้งานเบาลงเมื่อใดเป็นไปแน่ครับ

คุณมิ้ว: ขอบคุณครับ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:10:19:46 น.  

 
ไม่ได้มาเยี่ยมซะนาน
ไปเที่ยวมาอีกแล้วนะเนี่ย น่าอิจฉา


โดย: (ใจ)ปลาซิว IP: 203.172.106.149 วันที่: 25 มกราคม 2549 เวลา:22:08:32 น.  

 


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 29 มกราคม 2549 เวลา:16:23:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เซียวเปียกลี้
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




มาตรว่าเมามายคลายพันทุกข์
ก่อนเมามายทุกข์ยิ่งทับถมทวี...

ช่วงเวลาก่อนเมามายความรู้สึกทั้งมวลจะกลับกลายเป็นชาด้าน แต่ความทรงจำจะกลับยิ่งกระจ่างแจ้ง ความเศร้า ความหลังล้วนชัดเจน บาดทำร้ายจิตใจราวกับว่าเพียงเกิดขึ้นเมื่อครู่

หากทว่ายังมีผู้คนมากหลายยินยอมรับเอาความเจ็บปวดนั้นไว้ เพียงเพื่อแลกกับช่วงเวลาชั่วขณะที่ความรู้สึกทั้งมวลล้วนแปรเปลี่ยนเป็นความขาวอันว่างเปล่า....
Friends' blogs
[Add เซียวเปียกลี้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.