-๐ รอยคำ ๐- -๐ รอยคำ ๐- ๑. ดงดาว พราวเกลื่อนแล้วเลื่อนลับ หายวับมืดหม่นจนท้อถอย ทิพย์สารธารสื่อหรือร่องรอย เคยพร้อยรำพัน นั้นลับลา ล่องลอยคล้อยหายในความคิด พาจิตใจหลบลงซบหล้า มิอาจเอื้อนเอ่ยหรือเผยมา แต่อุรา รับรู้อยู่ในนั้น ๒. เคยเย็นน้ำค้างระหว่างดึก กลับมารู้สึกว่าหนาวสั่น เคยอุ่นอวลใต้สายตะวัน กลับร้อนพรึงพรั่นและหวั่นใจ หรือจิตจะเป็นเช่นฉะนี้ คล้ายวลีร้อยคำที่ร่ำไหล ปรับเปลี่ยนแปรเปลี่ยนและเปลี่ยนไป วูบไหว ว่าย'วน บนอารมณ์ ๓. ซบคำฉ่ำชื้นในคืนเปลี่ยว เลาะเลี้ยว ธารกมลอันข้นขม กอบคำ นำถนอมก่อนจ่อมจม มาพรมมาพร่างวางวจี จะโบกบินโบยระโหยหาย หรือแล้งร้าวร้ายในวิถี หรือลับล่องหายในนาที บอกใจยามนี้.. จะคลี่คำ ๚ะ๛ : . - Black Sword -   (มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet   Create Date : 10 กันยายน 2557 5 comments Last Update : 10 กันยายน 2557 16:29:59 น. Counter : 1160 Pageviews. Share Tweet

โดย: มยุรธุชบูรพา 10 กันยายน 2557 16:33:07 น.

ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆค่ะ ^^   โดย: lovereason 11 กันยายน 2557 16:20:16 น.

ขอบคุณมากครับ   โดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ IP: 106.0.210.85 13 กันยายน 2557 17:48:09 น.

ขอบคุณครับคุณ lovereason มีกำลังใจเขียนต่อเลยครับผม   โดย: มยุรธุชบูรพา 16 กันยายน 2557 13:34:22 น.

ขอบคุณครับคุณประทีป วัฒนสิทธิ์ พักดื่มน้ำชากินซาละเปาก่อนครับผม ฮ่าๆๆ   โดย: มยุรธุชบูรพา 16 กันยายน 2557 13:35:23 น.