รีบเดินออกจากบ้านแต่เช้า เราจะเดินเลียบคลองใกล้ ๆ บ้าน แถวนั้นจะมีพวกเรือบ้านมาจอดกันเป็นระยะๆ และมีหงส์มาสร้างรังไว้ด้วย
เรือบ้านอย่างนี้จริง ๆ ก็น่าลองไปพักนะ ดูเล็ก ๆ แต่ถ้าเข้าไปข้างในก็ไม่เล็กเลย มีห้องนอนห้องนั่งเล่นห้องน้ำครัวครบถ้วน เห็นมีให้เช่าด้วย ที่อังกฤษเค้านิยมพักกันอยู่ บางคนล่องเรือไปทั่วเลย
เดินเข้าเมืองรอป๊ามารับ หนาว ๆ อย่างงี้หลบหนาวเข้าร้านดีกว่า ที่ Stratford มีร้าน Poundland ร้านใหญ่ที่เปิดแต่เช้าตรู่ ทุกอย่างราคาปอนด์เดียว 45 บาทเท่านั้น ถูกกว่าไดโซะซะอีก
อิฉันเริ่มสลับสับเปลี่ยนตะกร้าหลังจากพบว่าอีตะกร้าเล็กคงจุสิ่งที่จะซื้อได้ไม่หมด
นี่เลยยถุงช็อปวันนี้ จริง ๆ ถุงพลาสติกไซส์ขนาดนี้ไม่ฟรีนะครัช ต้องซื้อเอา แต่คุณยายแคชเชียร์แกหยิบมาให้หลังจากที่เห็นอิฉันพยามยัดทุกสิ่งทุกอย่างลงเป้และถุงเก่าสีแดงที่พกมาเอง คงจะเวทนาเต็มทีว่ามันไม่มีทางกลับไปถึงบ้านแน่ๆ
ถนนข้างหลังโรงละครเช็คสเปียร์ จะมีเสาของสถานทูตอิสราเอลอยู่ด้วย
ข้างๆ เสานั่น จะมีต้นเชอรี่บลอสซั่ม ตรงนี้เป็นจุดนัดพบกับป๊าม๊าทุกวัน ช่วงที่อิฉันไป ดอกมันจะบานมากขึ้น ๆ ทุกวัน สวยงามมากฮ่ะ
ขับรถไปตามเส้นทางชนบทออกนอกเมืองไป
ถึงล้าววว
อ้าวว มาดูรูปอีกทีเป็นสถานอนุบาลม้าเรอะ
นึกว่าลา
พวกป่วยๆ หน่อย ก็จะอยู่ในห้องส่วนตัว แต่ทุกตัวส่งสีหน้าอยากเจอแขกนะฮับ
มาแล้วอียอร์ พี่ก็จะดื้อ ๆ หน่อย เรียกไม่ค่อยหัน
หูยาวเป็นฟุต
จะมีห้องให้ความรู้ อธิบายเรื่องโน้นนี้ น่าสนใจดีค่ะ มีอาหารไว้ให้เด็ก ๆ ถือไปให้สัตว์ด้วย มีแครอทมีฟาง
สอนเด็กให้เอาฟางใส่กล่องแล้วค่อยเอาไปให้อียอร์นะลูกกกกก
ดึงแครอทไปเลี้ยงม้าด้วย
พันธุ์แคระ
หล่อเชียว ตัวบ้ะเร่อเลย
หน้าย๊าวยาวววว
ป๊าชอบม้าเป็นพิเศษ ตะก่อนแกชอบเอาโปโลไปให้ม้าข้างบ้านกิน
ม้าว่าง่ายและเฟรนด์ลี่กว่าลาเยอะเลย
ก่อนออกมามีร้านกาแฟด้วย แวะกินอุดหนุนเค้าหน่อย
ตรงที่จอดรถมีดอกเดฟโฟดิลสวย ๆ ด้วย
นั่งรถไปต่อ ป๊าม๊าเอาเด็กสองคนมาหย่อนทิ้งที่ Warwick
ถึงละ
Warwick วอร์ริคเป็นเมืองเก่าแบบเก๊าเก่าเป็นพันปี มีปราสาทมีอัศวินเยอะแยะมากมาย ตัวปราสาท Warwick นับเป็นปราสาทที่สภาพดีได้รับการบูรณะและตกแต่งอย่างดีที่สุดในอังกฤษเลย ข้างในจะมีเจ้าหน้าที่แต่งตัวแบบโบราณอยู่ด้วย รวมทั้งมีกิจกรรมเหมือนที่คนในสมัยโบราณทำ เช่น ขี่ม้า ยิงธนูโชว์ ดีงามมากค่ะ
(ผีดุด้วยที่นี่)
แต่เนื่องจากอิฉันเคยไปมาแล้วเมื่อหลาย ๆ ปีก่อน ครั้งนี้จึงว่าจะเดินเล่นรอบ ๆ เมืองเท่านั้น แต่ถ้าใครมีแพลนเที่ยวแถวนี้ ปราสาท Warwick เป็นที่ ๆ ไม่ควรพลาดนะคะ
มาเดินรอบเมืองกะอิฉันดีกว่า
ไปขอแผนที่เส้นทางเดินรอบเมืองมา แล้วเดินตามไปเลยยย
ผ่านร้านค้าน่ารักๆ เยอะ Charity shop ก็เยอะ อิฉันถอยเสื้อแบรนด์ไฮสตรีท พวก Mark & Spencers, Next , Top Shop สภาพดี ราคาถูกๆ มาได้หลายตัว
ชอบตึกนี้ สวยเก่าดูขลังดูหลอนดี
มีรูปปั้นนักมวยด้วย Randolph Turpin เป็นนักมวยที่มีชื่อเสียงของอังกฤษ Turpin เป็นลูกครึ่งคนดำที่ประสบความสำเร็จในอาชีพนักกีฬา ซึ่งสมัยก่อนไม่ค่อยมี จึงทำให้เป็นแรงบันดาลใจให้นักกีฬาผิวดำรุ่นต่อ ๆ มา Turpin เกิดที่เลมิงตันสปา และตายตอนอายุ 37 ปีที่เลมิงตันสปา (แล้วทำไมรูปปั้นมาสร้างที่นี่ฟระ ) เป็นแชมป์โลกเลยตอนปี 1951 แบบม้ามืดมาก เพราะคนที่เค้าไปชิงตำแหน่งมาเป็นนักมวยที่เก่งสุด ๆ แล้ว Turpin ก็แพ้สูญเสียแชมป์ในแมทช์ถัดมา ฮีก็เลยไปเป็นนักมวยปล้ำแทน
หลังจากนั้น เส้นทางอาชีพของ Turpin ก็ตกต่ำลงเรื่อย ๆ ไปทำงาน Scrapyard ไปเปิดผับทำธุรกิจหลายอย่าง แต่ก็ล้มเหลวทุกอย่าง แถมยังมีเรื่องฟ้องร้องเรื่องภาษีจากทางรัฐ ซึ่งที่อังกฤษก็เรียกกันหนักอยู่มาก สุดท้ายเรื่องจบแบบเศร้า คือ Turpin ยิงลูกตัวเองสองนัด ก่อนที่จะยิงตัวตาย แต่ลูกที่ยังเป็นทารกรอดไปได้
ตอนไปถ่ายรูปไม่รู้หรอกว่าชีวิตเค้าน่าสงสารขนาดนี้
มาแวะกินข้าวกลางวัน น้ำกระป๋องอันนี้อร่อยจัง
มาเดินดูโบสถ์ดูวิหารกันต่อ นี่น่าจะเป็นโบสถ์เซนต์แมรี่
เดินอยู่ 2-3 ที่เห็นชื่อเซนต์แมรี่หมดเลย
มีไกด์บุคเป็นภาษาไทยด้วย
มีธงแบบเก่าแก่แขวนอยู่ดูขลังดีแท้
ตามสไตล์โบสถ์ที่อังกฤษ มักจะมีโลงศพตั้งอยู่ด้วย
ที่อยู๋ตามพื้นก็ใช่
เต็มเบยยยย
อันนี้เป็นชั้นวางขนมปังให้คนจนมาหยิบกิน
เดินต่อมาด้านหลังของโบสถ์ ผ่านหลุมเต็มเลย
เดินตามอาเฮียไปเรื่อย ๆ แผนที่มันให้มาทางนี้จริง ๆ เหรอเฮีย
ซอกซอยอย่างเงียบอย่างหลอนอ้ะ
มีผีบ้าโผล่มาด้วย อิฉันจะวิ่งจริง ๆ นะนั่น
นั่งรถเมล์กลับ
เจอเรื่องหลอนกว่าผีอีก ค่ารถเมล์แพงโคด ๆ ฮ่ะ 2 คน 10.2 ปอนด์ 450 บาท
มิน่า ว่างเชียว
วิวสวย ๆ ทุ่งเรปซี้ดตลอดทาง
แวะกินขนมกันก่อนกลับ
แต่ไม่อิ่ม เลยมาต่อด้วยเบียร์ และอาหาร
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
คนดีผีคุ้ม Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น