บล็อกก่อนหน้า  //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mangamania&month=08-2014&date=31&group=10&gblog=23

มาเที่ยวทริปนี้แค่สิบกว่าวัน แต่อิฉันนำ้หนักขึ้นมา 3 โล อาจเนื่องจากบริโภคมโหฬาร หยุดที่ไหนเป็นแหลก และของหวานทุกมื้อ ของหวานระหว่างมื้อ  รวมทั้งไม่ได้ออกกำลังเลย

ก็ แหม่...  วันหยุดอ่ะเนอะ.. 

ประเภทอาหารของที่สเปนนี่ก็บำรุงเหลือเกิน สัตว์กับชิปส์ แฮม พาสต้า ขนมปัง ไข่เจียวสเปน 

อิฉันเสี้ยนข้าวสวยมาก ย๊ากอยาก เหมือนจะลงแดงอาหารไทย เพราะที่นี่อาหารจีนก็ไม่มี เลยไม่มีข้าวมาแก้ขัด  

เพ้ออะไรล่ะคะนี่  มา ๆ เดินทางต่อดีกว่าเนอะ

รูปสุดท้ายที่คอมมิลาสก่อนออกเดินทางกลับ  อันนี้เป็นหลังที่พักที่มีทุ่งหญ้าเลี้ยงน้องแกะค่ะ

อันนี้เป็นวิวระหว่างทาง มีภูเขาหัวหิมะ น่าจะเป็นแถบ ๆ เทือกเขายูโรป้าที่พวกเราตั้งใจจะไปกัน แต่อด 

ขับข้ามเขามาหลายลูก   บางหุบเขาก็มีเมฆแปลก ๆ คลุมอยู่

เมฆเตี้ยดีเนอะ

แวะซดกาแฟกันค่ะ มีเมฆเกลียว ๆ สวย ๆ ด้วย 

ข้างหน้าร้านมีต้นไม้ดอกอยู่พุ่มใหญ่ ดอกสีม่วงเป็นช่อ กลิ่นหอมมากกกกก   ผึ้งบินมาดูดน้ำหวานกันเต็มเลย

ม๊าบอกเค้าเรียกดอกไลแล็ค

ดีนะที่มากะม๊า ถึงได้รู้ชื่อมัน  ไม่งั้นอาเฮียก็จะมั่วนิ่มบอกแต่ว่ามันคือลูปิน  ดอกไม้ทุกชนิดในโลกของอาเฮียคือลูปินทั้งหมดล่ะ 

อันนี้ดอกไรไม่รู้  สวยหวานน่ารักจัง  

ขับต่อมา แล้วก็มาแวะอีกที่ ตามที่หยุดรถทั่วไปล่ะค่ะ ฟ้าสวยมากๆๆ

แวะกินข้าว เอ๊ย.. แซนวิชทอทิญา...  มันคือขนมปังกะโหลกฝาน แล้วเอาไข่เจียวแบบหนาโคดบิดาโคดมารดาวางข้างๆ  ทอทิญ่าเสี้ยวเล็ก ๆ สำหรับกิน 1 มื้อนี่ อิฉันว่าไข่เจียวที่โปะคงใช้ไข่ประมาณ 5 ฟองล่ะมัง   และเนื่องจากกลัวมันจะแห้งเกิ๊น อิฉันก็สั่งแบบทูน่าทอทิญ่า (ทอทิญ่าอะตุน) มีทูน่าโปะมาข้างบน แล้วก็มีไข่เจียวบาง ๆ โปะทับอีกชั้น

ขึ้นรถต่อ  ถนนหนทางจะเป็นเยี่ยงนี้ค่ะ ถนนดี โล่ง ขับสบาย แต่เจือกขับฝั่งขวา ซึ่งเป็นคนละฝั่งกะเมืองไทย

ไวปานวอก บ่าย ๆ เราก็ถึงโรงแรมที่เราพักตอนขามา ใกล้ ๆ มาดริดแอร์พอร์ต 

แต่วันนั้นเราเหนื่อยกันมาก เลยไม่ได้ดี๊ด๊าไปเที่ยวในมาดริดต่อ ได้แต่เดินไปช็อปปิ้งที่ห้างเล็ก ๆ ใกล้ๆ 

วันรุ่งขึ้นเราก็เดินทางกลับ  

จากที่บอกไปตอนต้นว่าอิฉันเสี้ยนข้าวสวยมาก ก่อนขึ้นเครื่องอิฉันจะลงแดง จึงชวนเฮียไปกินข้าวราดแกง 

ร๊อ รอ..

หิ หิ ข้าวราดเขียวหวานไก่ (ทางร้านเค้าว่างั้น)  มีลูกเกดด้วยว๊อย

เฮียกินลาซานญา

ต่อมาขึ้นเครื่องก็ยังคงกินอย่างต่อเนื่อง  และยังคงอยากข้าวอย่างต่อเนื่อง จึงเอาข้าว ถึงแม้ว่าจะราดด้วยแกงแกะ ตรูก็ยอม  

แวะกินแฟที่สนามบินดูไบ

และขึ้นเครื่องมาโซ้ยต่อ

แล้วจะไม่อ้วนยังไงไหว  

แล้วเราก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพฮ่ะ  

มาถึงช่วงเวลาตื่นเต้นเร้าใจสำหรับอิฉัน  คนอื่นอาจจะเกลียดเวลาที่กลับจากไปเที่ยวไกล ๆ แล้วต้องมานั่งแยกผ้าเน่าแยกของฝากกัน  แต่สำหรับอิฉันถือเป็นไฮไลต์อันนึง ที่พอกลับมาแล้วจะมานั่งดูของที่ไปช็อป ว่าได้ไรมาบ้าง อันไหนให้ใคร อันไหนของตรู  

มาดูของที่ได้จากสเปนทริปนี้กันค่ะ  เนื่องจาก ทริปนี้ไม่ใช่ทริปช็อปปิ้ง เพราะที่ ๆ เราไปมันบ้านน๊อกบ้านนอก เหมือนไปเที่ยวบนเขาบนดอยไปหาชาวเขายังไงยังงั้น จึงได้ของมาน้อยเชีย

ชุดนี้พวกยาทาเล็บ โลชั่นจาก H&M ได้มาจากห้างข้าง ๆ โรงแรมก่อนกลับ 

นาฬิกาก็จากร้านขายของน่ารัก ๆ ประมาณ Loft ราคาไม่แพงประมาณ 800 บาท สีแจ่มจรัสมีให้เลือกหลายสี

ส่วนแปรงแต่งหน้า คุณภาพดี๊ดี ขนนุ่มไม่ร่วงเลย ปัดหน้าแล้วเคลิ้มเลยค่ะ จำไม่ได้ว่าซื้อที่ไหน อันละน่าจะประมาณ 600 บาท ส่วนอีฟองน้ำเกลี่ยรองพื้นนั่น เอากลับมาแล้วดันใช้ไม่เป็น เหมือนเอาลูกปิงปองมาถูหน้า  เขวี้ยงทิ้งไปแล้ว

เป๋าเป้หนัง เคยอวดไปแล้วในบล็อกก่อน ๆ มาสเปนต้องซื้อเครื่องหนังสินะ ราคาไม่แพงค่ะ น่าจะตกพันกว่าบาท ซื้อจากหมู่บ้านเล็ก ๆ กลางหุบเขา กลิ่นหนังแรงมากกกกก  คงฟอกกันแบบวิธีพื้นบ้าน ตัดเย็บก็รุ่งริ่งเบี้ยวๆ เล็กน้อย Handmade กันสุด ๆ  

อันนี้ก็อวดไปแล้ว เอามาหากินอีกรอบ พวงกุญแจไม้แกะสลัก Handmade น้องหมีดำ เอามาแขวนกะเป้

น้องหมีกาลิเซีย อันนี้อาเฮียแอบไปซื้อมาให้อิฉันกะม๊าคนละตัว ตอนที่เรานั่งกินกาแฟกันข้าง ๆ โบสถ์ตอนไปบัสทัวร์   

ส่วนปากกายักษ์ เอามาฝากเด็ก ๆ ที่ยิมค่ะ

ช็อคโกแลตของฝากที่ทำงาน (และกินเอง) 

อีช็อคแท่งดีไซน์เรโทร สีหวาน ๆ มุมบนด้านขวานั่นน่ะ อิฉันเห็นมันบนชั้นช็อคโกแลตบาร์ หน้าห่อเป็นรูปเค้ก รูปถ้วยช็อคโกแลต รูปถ้วยคัพเค้กในภาษาสเปน ห่อมันสวยกว่าใคร ราคาก็แพงกว่าใคร มันต้องเป็นของดีแน่ ๆ จึงตั้งใจซื้อมาให้เจ้านายรุ่นเรโทรหลายคน (กินเยอะ ๆ จะได้ดุ ๆ หิ หิ)  

มีแบ่งแท่งนึงให้น้องที่ทำงาน พอมันกินแล้วบอกว่าทำไมช็อคเจ๊รสแปลก ๆ วะ จื๊ดจืด จืด ๆ ขม ๆ อิฉันลองมานั่งส่องดูจึงรู้ว่ามันเป็นช็อคที่เอาไว้ทำขนม ทำเค้ก ทำช็อคโกแลตร้อนไว้ดื่ม  

ซวยเลยกรู  เจ้านายคงแทะหมดบาร์ไปแล้ว

Turron ถั่วตัดไฮโซก็เป็นของฝากที่นิยมจากสเปนฮ่ะ เค้าทำแพคเกจจิ้งซะสวย

ส่วนห่อตรงกลางเป็นขนมหวานคล้าย ๆ โยคัง วุ้นถั่วแดงของญี่ปุ่น  แต่อันนี้ทำจากอะไรไม่รู้ เป็นวุ้น ๆ แข็ง ๆ หวาน ๆ เวลากินตัดกินก้อนเล็ก ๆ (คิดว่างั้นนะคะ อย่าได้มีใครมาบอกอิฉันว่าเค้าต้องเอาไปทำอาหารต่อก่อนนะ )  

ที่ทำงานอิฉันมีพวกฮาร์ดคอ นิยมบริโภคอบายมุขอยู่เยอะ อิฉันจึงถอยมะเร็งดุ้น - ซิก้าสเปนมาให้ลองดูดกันเล่น ๆ  

เหล้าสเปน ขวดเล็ก ๆ สวยดี  ฝากเจ้านายกะเทรนเนอร์ขี้เมา

สุดท้าย ช็อคโกแลตกุ๊กกิ๊กราคาถูก (แต่กินได้จริง)   ช็อคโกแลตที่สเปนรสชาติใช้ได้และราคาไม่แพงค่ะ ถ้ามีแรงขนมาได้ เอามาเป็นของฝากก็ดี

บล็อกนี้เป็นบล็อกสุดท้ายของทริปสเปนตอนเหนือแล้ว  โซนนี้ยังไม่ค่อยมีคนไทยไปเที่ยวกันซักเท่าไหร่เนื่องจากเดินทางย๊ากยาก แถมยังมีอุปสรรคด้านภาษา และข้อมูลการท่องเที่ยวก็ยังไม่ค่อยแพร่หลาย เหมือนว่ามีชื่ออยู่ในแผนที่ก็บุญโขแล้ว แต่ที่นี่สวยงามน่าไปเยี่ยมชมค่ะ เพราะยังมีความเป็นพื้นบ้านอยู่มาก ประหนึ่งไปเที่ยวเมืองไทยแล้วขึ้นดอยหรือไปดูชุมชนชาวเลนั่นแหละ  สวยงามทั้งธรรมชาติ ทั้งสถาปัตยากรรม ทั้งวัฒนธรรม อาหารการกินที่พักแถบนี้ราคาไม่แพงเหมือนเมืองท่องเที่ยวต่าง ๆ ในสเปน ถ้าท่านใดสนใจจะไป คงต้องค้นคว้ากันพอควรเลย

ส่วนอิฉัน คงจะไปเริ่มรีวิวทริปมาเก๊าที่ดองเค็มมาจนจะครบปีแล้วซะที ลาแล้วนะก๊ะ สวัสดี