แล้วเราก็ต้องรีบถีบข้ามมาทางป้อมหมากาฬฯ (ใช่ไม๊) ไอ้ความรีบ และคนเยอะเนี่ย โคตรรรรรรเป็นภาวะทรมาณร่างกาย
หน้านางมันแล้ว 555 เหนื่อยกันมาก นอกจากเราต้องเผชิญหน้ากับ เนินใหญ่ๆ สะพานเล็กๆ เรายังต้องพบกับการกระแทกกระทั้นจากลูกระนาดเวลาเราปั่นผ่านซอยเล็ก (ขนาดกลาง รถมอไซผ่านได้)
ด้านหน้าเป็นพิพิธภัณฑ์ของรัชกาลที่ 7 ก่อนหน้าจะำทำเป็นพิพิธภัณฑ์ ที่นี่เคยเป็นกรมแผนที่ทหาร
เราปั่นพาสังขารผ่านอีกชุมชนหนึ่ง มุ่งหน้าสู่ "ภูเขาทอง"