น่ากินอ่ะ...

ของกินหรูดี ตอนเราเรียนน่ะไม่ค่อยมีอ่ะ

เราพบกันใต้แสงเงาพระจันทร์

เธอเริ่มต้นด้วยน้ำปั่นบลูเบอร์รี่

กับสปาร์เก็ตตี้ขี้เมาเขียวหวาน

สุดท้ายพบผ่าน"บ้านบางลำพู"

เขานั่งเรือข้ามมาขึ้นท่าช้าง

เรือโยงระยางยกหางยาวขู่

หยุดซดใบบัวบกข้าวขาหมู

ไทยมุงดู เชลล์ชิม ยิ้มชวน

ก่อนเดินต่อไปอย่างทระนง ฯ

อืม คิด คิด คิด ครุ่นคิด นอนไม่หลับมาหลายคืน

เหมือนมันมีอะไร !? ติดค้างคาใจ ข้าพเจ้าตลอด

ตรรกของความน่าจะเป็น-แรงบันดาลใจที่บอกว่า

"ของเราสปาร์เก็ตตี้ขี้เมาปลาสลิด..เผ็ดไปหน่อย"

"ของเอเป็นสปาร์เก็ตตี้เขียวหวาน.....อร่อยมาก"

อย่าคิดอะไรมากเลย มันเป็นแค่ประโยคบอกเล่า ที่ไม่ได้มีความหมายโดยนอกโดยนัยอะไรทั้งนั้น มันเป็นแค่ประโยคบอกเล่า ความรู้สึกนึกคิดและสิ่งที่พบเจอมา เท่านั้นแหละ

จริงๆแล้วไม่ได้จะทำอะไรมีสาระหรอก...แค่เอาไว้ให้เป็นที่ของเราและเพื่อนๆ ที่จะติดต่อสื่อสารกัน เล่าสู่กันฟังว่าแต่ละคนไปทำอะไรกันบ้าง ในช่วงที่ไม่เจอกัน

อย่าหาสาระในวันพักวันเที่ยวของเราเลย....เพราะแค่ไปตามประสาคนชอบถ่ายรูปเล่น ก็เท่านั้น....

ขออนุญาตเฉลยคำตอบ*

"ของเอเป็นสปาร์เก็ตตี้เขียวหวาน..อร่อยมาก"

ข้าพเจ้าเข้าใจว่าอารมณ์ขันล้อเล่นในหมู่เพื่อน
เพราะบอกวว่า..อร่อยดี-แสดงว่าชิมของเพื่อน
ไม่ได้มีความคิดเป็นอย่างอื่นทำให้ไม่สบายใจ

ขอสัญญา จะไม่เข้ามารบกวนความเป็นส่วนตัว
ขออภัยท่านเจ้าของกระทู้ ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ :)