อ่านไปก็รู้สึกแปร่บๆ .. แต่สุดท้ายหัวใจ(เรา)ก็ยังคงเต้นอยู่


ค่อยยังชั่วค่ะ


ปล.สวัสดีค่ะ

เรื่องช่วงหลังๆ โหดร้ายจังเลยครับ
(หรือผมคิดไปในแง่ร้ายของผมเองนะ)

แต่ว่า ในอีก 12 นาที
เรื่องราว (ที่ผมคิดว่าโหดร้าย)
อาจจะไม่เกิดขึ้นจริงก็ได้ครับ
ถ้ามันเป็นแค่ความกลัวล่วงหน้า
ก็ทำใจให้สบายดีกว่านะ

เมืองนี้ประหลาดนะคะ
ถ้าอ่านแล้วอคติขอบอกว่าหลงเข้าไปเมืองมนุษย์กินคน
ถึงจะไม่ได้กินในแง่ร่างกายเป็นอาหาร
ก็กินในแง่จิตใจล่ะ
พยายามประคองตัวตามหาอวัยวะที่ถูกกัดกินมาให้ได้ใหม่นะแมวน้า :D :D

แล้วก็คราวหน้า ลองดูไหมคะ ถ้านาฬิกาเดินช้าไป 12 นาทีอาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างก็ได้
แต่นั่นแหละ ดีใจที่กลับมาอัพบล็อกค่ะ :D :D :D

เดินเร็วไป12นาทีแล้วต้องพบความเจ็บปวดแบบใกล้ตาย

ดีกว่าคนไร้ความรู้สึกใดๆไหม

สวัสดีค่ะ เดี๋ยวจะพยายามแวะไปทานกาแฟนะ

เมื่อก่อน ผมชอบตั้งเวลาของนาฬิกาให้เร็วกว่าเวลาจริงๆ 15 นาที เพราะรู้ตัวว่าทำอะไรช้า
พึ่งมาค้นพบทีหลังว่า เป็นสาเหตุให้ผมรู้สึกเหนื่อย ฮ่าๆๆ ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า แต่ตอนนั้น ทำอะไรก็มักจะรีบตลอดเวลา และรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก

ช่วงนี้ขอตั้งให้เร็วกว่าเวลาจริงๆ แค่ 5 นาทีก็พอครับ

ลองมาเดินเล่น ในนาฬิกาที่เดินเร็วไป 5 นาทีบ้างสิครับ
ผมว่า 5 นาทีนี่กำลังดีนะ
ไม่ห่างจากปัจจุบันมากนัก
ไม่ก้าวก่ายสิ่งที่จะเกิดในอนาคตจนเกินพอดี

จะมาบอกว่าเมื่อกี้หลงไปคลิกดูบล็อกของคนที่ใช้ชื่อว่า lozocat
เพราะอ่านแว่บ ๆ เป็น lomocat

แง๊

^
^
ผมก็ด้วยครับ

อ่านเเล้ว นึกถึงหนังเเบบ The Cell เลยครับ
เเหม จินตนาการบรรเจิด ไม่กล้าคิดตามเลย
กลัวหลอนอ่ะครับ

อืมมม ขอไปขบคิดต่ออีกซัก 3 วัน....

ปกติจะตั้งเวลาให้ตรงเป๊ะ.. เวลารู้สึกว่านาฬิกาที่บ้านเดินไม่ค่อยตรงกันก็จะโทรไปเช็คเวลาที่ 181 แล้วก็จะปรับให้มันตรงแบบวินาทีต่อวินาทีกันเลย...

บางทีรู้สึกว่าตรงเวลามากๆ จนเพื่อนที่ชอบมาสายทนไม่ไหวเหมือนกัน... จนสมัยก่อนเวลานัดกับเพื่อนมหาลัยเพื่อทำงานกลุ่มต้องบอกว่า "มาตรงเวลานะเว้ย" แล้วมันก็ถามกลับมาว่า "ต้องมาตรงเวลาด้วยเหรอ".... เราก็เลยต้องถามกลับว่า "แล้วนัดเวลาทำไมหว่า ถ้าจะมาไม่ตรงเวลา"

ตกลงว่าเราเครียดกับเวลาเกินไปรึเปล่านะ... ฮี้ววว

ส่งการบ้านdeskแถกให้เฮียบิ๊กหน่อย



ใช้รูปนี้ เพราะชีวิตจริงไม่เคยมีสาวสวยหันมามองเลย
ในหน้าต่างดิจิตอล เลยใส่รูปนี้มาชดเชยสิ่งที่ขาดในชีวิตจริง
เปิดคอมทีไรรู้สึกมีความสุขทุกทีที่เฟย์ หว่องเหลียวมามอง

อ้อ ลืมบอกที่มา เป็นรูปจากหนัง 2046 ครับ

^
^
นึกได้ว่าดูหนังเรื่องนี้ไม่จบเลยค่ะ

สีเจิดจ้าแสบทรวงมากเลยคุณแมว :D :D

สวีสดีทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมครับ วันนี้(ตอนนี้)ตั้งจะจะมาตอบบล็อกทุกท่าน แต่ก็มาพบบรรยากาศ+เพลงวุ่นวายในร้านเน็ตเลยไม่มีสมาธิจะทำอะไรอย่างนั้นได้ เลยเข้าไปอ่านเฉยๆแต่ยังไม่ได้ตอบ ไว้จะกลับไปตอบที่บ้านครับ

ว่างๆก็ขออธิบายที่ผมเขียนในหน้านี้เล็กน้อย

ผมกำลังบรรยายอารมณ์การกลัวอนาคตอยู่น่ะครับ
พักนี้ได้ฟังแต่เรื่องหดหู่ในสังคมบ้านเรา ที่ชีวิตและความสวยงามจางหายลงทุกที และมีแนวโน้มว่าอนาคตใกล้ๆนี้มันจะหดหู่มืดมนมากกว่านี้ กลัวว่าเมื่ออยู่ในนั้นตอนนั้นตัวตนจะถูกกลืนกินกลายเป็นสิ่งที่ตัวเองในตอนนี้เกลียด

(ก่อนเขียนหน้านี้ดูสารคดี ที่มีภาพยีราฟตัวโตกำลังโดนครอบครัวสิงโตรุมกินโต๊ะ มันโดนกินทั้งยังมีลมหายใจอยู่ วู้วว)

เชื่อว่ายังมีคนที่ไม่คิดจะตามกระแสสังคมผิดๆอยู่อีกไม่น้อยหรอกค่ะ ..

วิธีเยียวยาที่ยืนยาวที่สุดต้องเริ่มจากจุดเล็กๆขยายออกไปจากหนึ่งคนเป็นครอบครัวเป็นสังคมเป็นประเทศ อนาคตอาจไม่เลวร้ายอย่างที่คิดทำวันนี้ให้ดีมีความสุขดีกว่านะคะแล้วพรุ่งนี้ก็จะต้องดีเอง

ในเมื่อเรารู้ว่า "อนาคตคือผลของการกระทำในวันนี้"


ปล.ดูสารคดีแบบนั้นที่ไรอดรู้สึกสลดหดหู่ใจในความโหดร้ายของธรรมชาติไม่ได้แต่สุดท้ายก็ต้องทำความเข้าใจว่านั่นคือด้านหนึ่งของธรรมชาติ

ช่วงนี้ดูข่าวต่างๆ แล้วรู้สึกหดหู่เหมือนกันครับ คงรู้สึกแย่ไม่แพ้ดูสารคดีเรื่องที่คุณ lomocat ดู

วันก่อนดูข่าวฆ่าๆ แกงๆ กันแถวทางชายแดนทางใต้ แล้วน้ำตาซึมแฮะ ...

เฟ หว่อง... สวยเก๋ดีนะ... ชอบตอนเล่น ชุนกิง express

แวะมาบอกว่าวันนี้แวะไปหาที่ร้านตอน11โมงฟ่าๆ
แต่ร้านปิด อดกินกาแฟเลย

โอ้วโน้ววววว......
หวิว ๆ ค่ะ

ว่าแต่ทำไม ต้อง 8.5 เมตร ขอรับ

^
^

หมดมุขในการตอบ

พี่แมวครับ
มาอัพความคิดได้แล้วครับพี่
พวกผมรอ :D :D

แอบมารอด้วยค่ะ

พี่แมว ไปไหนคะ มาไวไวนะ...คิดถึงแล้วอ่ะค่ะ

ท่าทางจะมีคนเหงือกแห้งหลายคนอยู่นะพี่แมว