Bloggang.com : lomocat : คนพลาสติก

คนพลาสติก

- - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า - - - -
เมื่อเดือนก่อน ผิวที่แขนและที่ขาของผมเริ่มแข็งขึ้นและยืดหยุ่นน้อยลง แถมสีผิวก็สดมากขึ้นจนเกือบดูมันวาว ผมกังวลใจเรื่องแขนขาผมอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่ได้มากมาย เพราะมันไม่ได้เจ็บหรือดูน่าเกลียดอะไรนัก จนเมื่อสองวันก่อน สิ่งผิดปกติแบบเดียวกันนี้ได้เกิดขึ้นกับจมูกผม แต่การเปลี่ยนแปลงคราวนี้สร้างความหนักใจให้ผมกว่าคราวแขนขา เพราะจมูกซึ่งแข็งและสีสดขึ้นนั้นได้ส่งกลิ่นพลาสติกให้ผมได้กลิ่นอยู่ตลอดเวลา สร้างความรำคาญแก่ความรู้สึกผมอย่างแรง(กระทั่งในฝันก็ยังได้กลิ่นพลาสติก) ผมจึงต้องคิดหนักกับปัญหาบ้าๆนี้มากขึ้น

- - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย - - - -
กลิ่นพลาสติก ทำให้ผมตระหนักว่า ร่างกายผมเริ่มกลายเป็นพลาสติก และตอนนี้ นอกจากแขนขาและจมูก ที่ผิวบางส่วนตรงท้อง,บริเวณหลังและหน้าผากก็เริ่มกลายสภาพเป็นพลาสติกบ้างแล้ว และผมยังรู้สึกได้นิดหน่อยด้วยว่าอวัยวะภายในของผมก็เริ่มกลายเป็นพลาสติกแล้วเหมือนกัน

- - - ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นของปลอม - - - -
ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า เพราะเหตุใดร่างกายผมจึงกลายสภาพเป็นเช่นนี้ นั่นเพราะ เมื่อเดือนก่อน แฟนเก่าผมโทรมาบอกให้ผมได้รับรู้ว่า ที่แล้วมาเธอไม่เคยรักผมเลย ทุกความรู้สึกเก่าก่อนล้วนเป็นของเลียนแบบความรู้สึกที่สวยงาม ..เรื่องราวพวกนี้..ทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนหลอกให้กินอาหารที่ทำจากพลาสติกมาเนิ่นนาน ซึ่งถึงจะรู้สึกตัวตอนนี้ก็สายเกินกว่าจะอาเจียนเอาอาหารพวกนั้นออกมาได้

- - - ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นของปลอม ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า - - - -
แล้วความรู้สึกเชิงจินตนาการงี่เง่าพวกนี้ ก็กำลังทำให้ผมกลายร่างเป็นพลาสติก ราวกับผมได้กินพลาสติกมามากมายจริงๆ และพลาสติกที่เสพสะสมเอาไว้ก็ได้สำแดงเดชรวมเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย และเหมือนว่าการยอมรับเข้าใจในสภาพพลาสติกของผมได้ส่งผลให้ปฎิกริยาพลาสติกทวีความเร็วขึ้นหลายเท่าตัว

ในที่สุด วินาทีนี้ ผมก็ไม่รำคาญกลิ่นพลาสติกที่จมูกอีกต่อไป เพราะปอดผมก็กลายสภาพเป็นพลาสติกไปแล้วเช่นกัน ธรรมชาติลมหายใจของผมจึงเป็นกลิ่นพลาสติกไปด้วย

- - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย - - - -
และหลังจากนี้ ผมจะเลือกกินแต่อาหารสีสันสดใส เช่น ลูกอม ไอศครีม น้ำหวาน เจลลี่ เพราะคิดว่าอาหารพวกนี้จะเข้ากับกระเพาะพลาสติกของผมได้ดี และหวังว่าในเร็ววันนี้ ร่างกายผมจะกลายเป็นพลาสติกโดยสมบูรณ์ พอถึงตอนนั้น หัวใจพลาสติกของผมจะไม่ต้องเจ็บปวดกับความรักพลาสติกอีกต่อไป ทั้งอดีตและในอนาคต

- - - ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นพลาสติก - - - -

Create Date : 17 กันยายน 2549

Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 0:37:40 น.

21 comments

Counter : 603 Pageviews.

เขียนได้ฟูมฟายดีไหมครับ ที่จริงอยากเอาเพลง Fake Plastic Trees ของ Radiohead มาลงประกอบ แต่ขี้เกียจทำ / ช่วงนี้ผมขี้เกียจ+มึนๆมากครับ เลยอาจไม่ได้ไปตอบบล็อกของท่านผู้มีอุปการะคุณได้ครบถ้วน

ขออภัย

โดย: lomocat

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:9:35:27 น.

อาสาทำให้ครับ

โดย: King Of Pain

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:11:33:28 น.

ชอบตอนนี้นะคะ
ทั้งบรรยายทั้งพรรณนาสวยมากเลย
แต่ก็ไม่แน่ใจว่าคำชมจะเข้ากับกาละเทศะ
และที่สำคัญ อารมณ์ของเจ้าของบล็อกหรือเปล่า
ไม่แน่ใจอารมณ์

เป็นพลาสติก มีความรักที่เป็นพลาสติก
แต่ว่าเป็นความรักจริง ๆ ครั้งต่อไปก็ไม่เสียหายนะคะ

ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมอีกล่ะ แต่สู้ ๆ นะ คุณโลโมแมว

ปล. ทำข้าวต้มไปแล้วล่ะ
หลอกให้หิว คราวหน้าจะเอารูปข้าวต้มพร้อมสูตรมาลงนะคะ

แต่จะบอกว่า คงมีแต่กระเพาะพลาสติกที่กินได้แล้วไม่ตายนะ

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:15:29:18 น.

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล เชื่อมั้ยวะ

โดย: เสี่ยเอง IP: 124.120.241.231 วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:22:47:02 น.

ขอบพระคุณอย่างสูงครับ คุณKOP หลายส่วนในหน้านี้ ผมเอาแรงบันดาลใจมาจากเพลงนี้แหละ

กระเพาะพลาสติกของผมพร้อมรับข้าวต้มอุ่นๆครับ ขอเป็นข้าวต้มกุ้งสีสวยๆก็ดีครับ /คุณแม่แมวกี้ทำอาหารได้น่าทานมากๆ รู้สึกอิจฉาแมวกี้นิดๆแล้วสิ

ไม่เชื่อว่ะเสี่ย

โดย: lomocat

วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:22:48:40 น.

ฟูมฟาย ไร้สาระ ผมเป็นพวกเกรียนที่แฝงตัวอยู่ตามเวป มาด่าขณะยังอ่านบรรทัดแรกไม่จบเลยด้วยซ้ำ 555

โดย: เกรียน soi 1 IP: 58.8.142.210 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:0:01:31 น.

มิได้มาเยี่ยมเยือนก็หาเป็นกระไรไม่ดอกขอรับ
เพราะว่าท่านจะได้มีเวลาจรรโลงข้อเขียนงาม ๆ
ให้พวกเราได้อ่านสืบไป อย่างไรเล่าขอรับ...

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:0:49:47 น.

ครั้งต่อไปขอให้คุณแมวพบความรักแท้จริงนะ

โดย: keyzer

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:1:34:02 น.

ผมก็ชอบเพลงนี้ครับ

โดย: King Of Pain

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:3:27:07 น.

เขียนจากประสบการณ์จริงหรือเปล่าครับ

เพลงนี้ของ Radiohead ฟังกี่ทีก็ยังไพเราะ

โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:13:08:27 น.

อ่านแล้วสะเทือนใจว่ะ...

ตลอดเวลาก็คอยคิดอยู่เสมอว่า .. รักแท้คืออะไร...
แม้แต่ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่เสมอว่า.. มันคืออะไร..

สิ่งที่คิดว่าไม่ใช่ อาจจะใช่ก็ได้.. อะไรที่สบายใจทั้ง 2 ฝ่าย นั่นคือสิ่งที่ใช่..

วันหลังเจอกันจะลองเอาไม้ฟาดดู.. พลาสติกคงทนไม้

โดย: biggg

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:16:27:11 น.

เออ...

ขออนุญาติยิ้มอย่างแรงเลยนะคะ

อย่าอยู่ใกล้ความร้อนนะคะ

พลาสติกอยู่ให้ความร้อนมันจาลาลาย

โดย: 555+ (เจ้าแห่งโชคชะตา

) วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:18:37:45 น.

บางครั้งก็อยากเป็นพลาสติกบ้าง

จะได้ไม่ต้องซึมซับความเจ็บปวดเข้าไปในใจ

ฟูมฟายได้เศร้าสะเทื้อนใจจริงๆค่ะ (รึเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยหนอ?

)

ปล.ขอบคุณ King Of Pain นะคะที่เอาเพลงมาลงคนอ่านอย่างเราเลยอ่านเผลอซะเพลินไปเลย

ชอบ radiohead ค่ะ

โดย: azamiya

วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:20:20:58 น.

นึกถึงตัวเองนิดๆ ในบางประโยค

..
ที่แย่คือ เป้นพลาสติก เลยย่อยสลายนานมาก ...
ไม่รู้กว่าจะย่อยจากใจ ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตจะพอรึเปล่า
..
ชอบเพลงนี้มากครับ เข้ากะเรื่องดีแท้...

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 20 กันยายน 2549 เวลา:0:04:06 น.

แวะมาบอกว่า
อยากเห็นงานของคุณ lomocat ได้ตีพิมพ์เผยแพร่อีกนะครับ
เอาใจช่วยและจะรอแสดงความยินดีครับ

โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY

วันที่: 20 กันยายน 2549 เวลา:15:53:18 น.

อ่า ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมครับ ดีใจที่หลายท่านชอบเพลงนี้ ต้องขอขอบคุณคุณKOPอีกหลายครั้ง

-ขอบคุณS.someday ด้วยครับสำหรับกำลังใจ ทางคุณก็เช่นกันนะครับ
-ไอ้เกรียนsoi1 วันนี้จะเข้าไปเอาเดธโน๊ต อย่าเพิ่งเอาไปคืนล่ะ

โดย: lomocat

วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:8:20:28 น.

มีการเกรียนกันด้วยหรือนี่

โดย: biggg

วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:9:50:28 น.

อยากเป็นพลาสติก.....จะได้ทน ท้น ทน ดูแล้วแข็งกร้าวดี ไม่ต้องรู้สึกไร .... แต่ห้ามเอาไม้มาฟาดนะ

โดย: belittle big IP: 61.47.99.183 วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:18:11:53 น.

ไปอ่านเจอในบล็อกคุณ sTRAWBERRY sOMEDAY
ว่าคุณ lomocat เคยมีผลงานตีพิมพ์ด้วย
อยากอ่านเหมือนกันครับ

มั่นใจว่าอนาคตต้องได้อ่านแน่นอน

โดย: King Of Pain

วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:23:35:34 น.

งานเขียนกระตุ้นจินตนาการดีครับ

โดย: wj42

วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:9:12:29 น.

อยากอ่านงานของคุณ lomocat เหมือนกันนะคะ
ชักจะติดแล้ว

ปล.ย่องมาฟังเพลงอีก เพราะจัง

โดย: azamiya IP: 125.25.189.213 วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:21:00:22 น.