ขอบคุง ที่เข้าไปอ่านนะคะ

ลองอ่านดู ที่เขียนนี่ก็ซึ่งดีจัง

อิอิ ชอบ

เพราะจังเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะไป blog กิ๊ฟท์นะคะ อ่านกลอนแล้วเกิดอารมณ์อยากร่วมค่ะ ไม่ว่ากันนะคะ


ครั้งหนึ่งความหลังยังจำไหม
เคยมีใครเคียงข้างร่วมสร้างฝัน
ลำนำเพลงคำหวานพร่ำรำพัน
บอกรักฉันคนนี้มิเปลี่ยนไป
บทเพลงหวาน วันวาน ยังดังก้อง
เสียงขับร้องของเธอไม่จางหาย
นานแค่ไหนยังจำติดหัวใจ
แล้วเธอหล่ะ จำได้ไหม ที่ผ่านมา
เธอมีคนใหม่นั่ง ฟังเพลงหวาน
ร่วมขับขานคำรักที่มากกว่า
สิ่งที่เราเคยร่วมสร้างกันมา
หายไปกับกาลเวลาที่ผ่านเลย

ณ ฟากฟ้าราตรีที่หลับไหล

ไร้อุ่นไอ...อิงแอบ...ไว้แนบข้าง

รอไออุ่น...แดนไกล...พริ้วไหวจาง

มาอิงแอบ...แนบหน้าต่าง...ไม่ห่างกัน


ณ ฟากฟ้า.ราตรี...ที่สลัว

ให้หวาดกลัว...ยิ่งนัก...ยามหลับฝัน

รอหัวใจ...คนไกล...มาใกล้กัน

ทั้งยามฝัน...พลันตื่น...ชุ่มชื่นใจ


ณ ฟากฟ้า...ราตรี...ที่เงียบเหงา

ฝากดวงดาว...จันทร์นวล..ชวนหวั่นไหว

วานสายลม..พริ้วผ่าน...นำสารไป

บอกคนไกล...รอไออุ่น...หนุนนิทรา

ณ ราตรี ที่ดาวสกาวฟ้า
ฝากนภาส่งถึงซึ่งเธอไหม
ทุกนาทีที่ฉันนั้นห่วงใย
รู้รึไม่ใครกันนั้นห่วงเธอ

ณ ราตรี ที่ใจนั้นไกลห่าง
ยามอ้างว้างคำนึงถึงเสมอ
แม้หนทางขวางไว้ไม่ให้เจอ
แค่ละเมอถึงเจ้าทุกเช้าเย็น

ณ ราตรี ที่จันทร์นั้นเป็นเพื่อน
มิลางเลือนร้างไกลแม้ไม่เห็น
ความคิดถึงซึ่งซัดสาดกระเซ็น
เก็บซ่อนเร้นเอาไว้ใจเเทบพัง
.....................................

ณ ราตรีนี้.... ง่วง !