แม้วันนี้ ฉันเป็น ได้เพียงเงา

ที่คอยเฝ้า คอยเธอ อยุ่ข้างหลัง

ตะโกนไป เท่าไหร่ ก็ไม่ดัง

เธอก็นั้น ชิงชัง กันเสียแล้ว

ฉัน มันเป็นเพียง ปรสิต

ไม่ใช่ เจ้าชายของเธอ

นักรบที่เคยชนะทุกสิ่ง

แข็งแกร่งดุจหินผา

หนักแน่นเปรียบพสุธา

แต่ แค่สายลมพัดเบาๆ

น้ำตาก็ไหลเอ่อ ออกมา

เธอ เธอไม่ได้รักกัน

ไม่เคยรักเลย

รอยยิ้มที่เธอมอบให้

รอยแผลนี้ ในใจฉัน มันอยู่ที่เดิม

ฉันคิดถึงเธอทุกครั้ง ที่มองเห็นมัน

เธอ กลับมาได้ไหม มาทำรักเราให้จบ