ไปดูมัมมี่ที่สิงคโปร์ (2)
บล็อกก่อนแนะนำที่พักไปแล้ว บล็อกนี้ถึงเวลาเที่ยวละจ้าาาา ก่อนเที่ยว...ต้องเติมพลังก่อน มาคราวนี้ขอลองชิมข้าวมันไก่เนื้อนุ่มไม่ทุบที่สิงคโปร์หน่อยสิ ได้ข่าวว่าโจ๊กก็เด็ด เนื้อละเอียดเชียว แล้วยังมีสลัดปลาดิบอีก อร๊ายยยย...วางแผนไปอินี่ก็น้ำลายไหลเีชียววว แต่ก่อนจะว่ากันที่รสชาติ เราก็ต้องเดินทางจากสถานี Lavender ไปลงสถานี Chinatown ตอนนั้นน่าจะราวๆ 10 โมงนิดๆ พ่อค้าแม่ขายเปิดร้านกันแล้ว แวะซื้อของก่อนเที่ยวเสียอีก เดินออกมาถึงถนน Maxwell แอบหลงนิดๆ ถึงแล้ว Maxwell Food Centre อันเป็นแหล่งขายข้าวมันไก่ โจ๊ก และปลาดิบอันโด่งดัง เข้าไปด้านในกันเลยจ้า ตามมาๆ ไปตามหาร้านดังกัน ร้านหาไม่ยาก แถวไหนยาวๆ แถวนั้นแหละ แยกย้ายกันไปซื้อ เธอซื้อมันไก่นะ ฉันซื้อโจ๊กกะปลาดิบ โจ๊กร้าน ZHEN ZHENแม้หน้าร้านจะมีภาษาจีน แต่ไม่ต้องห่วง เมนูภาษาอังกฤษก็มีแปะไว้ สั่ง Raw fish salad กับโจ๊กปลา ป้ามีเหยาะซอสก่อนเสิร์ฟด้วย ส่วนร้านข้าวมันไก่จะได้เร็วกว่าร้านโจ๊ก เพราะร้านโจ๊กทำทีละหม้อ และแล้วก็ถึงเวลาชิมมมมม ข้าวมันไก่สิงคโปร์ - ไก่เนื้อนุ่ม ไม่ทุบ ดูอวบๆ อ้วนๆ พอดีคำ แต่ข้าวแข็งหุงไม่ค่อยได้รสชาติ น้ำจิ้มไม่อร่อย น้ำซุปเฉยๆ สรุป: นอกจากไก่เนื้อนุ่มแล้ว อย่างอื่นธรรมดามาก โดยรวมกินมันไก่บ้านเราเหอะ อร่อยกว่า โจ๊กปลา - ข้าวเนื้อละเอียดมากกกก กลิ่นข้าวเหมือนแป้งข้าวโพด เนื้อปลาแหยะๆ คือปกติเราเป็นคนไม่กินโจ๊ก ถ้าไม่ถูกปากจริง เรากินไม่หมด สำหรับโจ๊กที่นี่ เราให้โจ๊ก Tak Po ที่ Chinatown ยังเป็นโจ๊กอันดับ 1 ในดวงใจ Raw Fish Salad - มันคืออารายยยยยย อ่านรีวิวมาอารมณ์ยำๆ มาเจอที่นี่เค้าใช้คำว่า Salad ชักเอะใจล่ะ พอกินเข้าไป ปลาเนื้อสดดี แต่น้ำที่ปรุงมัน มันๆ เลี่ยนๆ งา อารายยยยย กินยำวุ้นเส้นแถวบ้านยังอร่อยกว่า สรุปว่า ทั้งสามจานไม่ปลื้มเท่าที่ควร เหลือบานเลย รอบหน้า ข้าวมันไก่อาจจะแวะมา แต่โจ๊กขอผ่านนนนนนน ออกจาก Maxwell Food Centre ใกล้ๆ กันในระยะมองเห็นเลยคือตึก Red Dot Design Museum ตึกสีแดงสดใส
เป็นตึกที่เหมาะกับการถ่ายรูปมาก พื้นสีแดง ถ่ายออกมาขนาดเราถ่ายง่อยๆ ยังว่าสวย
ออกจากที่นี่ถึงเวลาไปดูมัมมี่ที่ Art Science Museum กันเสียที ไปลงที่สถานี Bay front กันเลย สถานีนี้เป็นสถานีไป Garden by the bay ด้วยจ๊ะ
ไปซื้อตั๋วกันเหอะ
เราซื้อตั๋วชมมัมมี่ + ภาพจาก national geographic
มีกิจกรรมให้เล่นด้วย แต่อายุเกิน อดจ๊ะ
สำหรับตัวนิทรรศการ หลักๆ เลยจะแบ่งออกเป็น 2 ช่วง คือช่วงแนะนำที่จะเปิดหนัง 3D ให้ชม เป็น 3D ที่เริ่ดดดดดดดมากกกกก พุ่งทะลุจอออกมา เจ๋งมาก
ส่วนแว่น 3D เค้าให้เรามาเป็นของที่ระลึกเลย
แต่ในส่วนของที่จัดแสดงโชว์เราว่ามีน้อยไปหน่อย แอบผิดหวังเล็กๆ
อีกนิทรรศการนึงคือ 50 ภาพที่ดีที่สุดของ national geographic อันนี้ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย มาดูเหมือนเป็นของแถม แต่เจ๋งมากกกกกก ชอบบบบบบ ชอบกว่ามัมมี่อีก
คือไม่ใช่แค่ภาพแต่มีวิธีการถ่าย เรื่องราวของภาพด้วย ภาพที่ชอบคือภาพนี้ (เค้าให้ถ่ายได้ค่ะ แต่ห้ามใช้แฟลช)
เค้าว่าถ่ายรูปนี้ได้ในปี 19xx หลังจากนั้นทุกๆ ปีเค้าก็พยายามไปที่เดิมอีก แต่ถ่ายภาพแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว คือเจ้าพะยูนนี้ไม่ได้มาที่นี่อีกแล้ว อ่านแล้วก็เศร้านะคะ เค้าว่าอาจจะเป็นอากาศที่เปลี่ยนไป ธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลง ที่นี่อาจไม่ใช่ที่ที่เหมาะสมกับฝูงพะยูนอีกแล้ว แต่เค้าก็ยังจะไปทุกปีเพื่อที่จะ่ถ่ายให้ได้อีกสักครั้ง
ออกจาก art science museum หิวนิดหน่อยเลยแวะกินขนมปังกันที่ toast box
มาครั้งที่ 2 แล้วแต่เพิ่งเคยมากิน
kaya toast ที่นี่อร่อยมากกกก ติดใจ (ใส่แว่นมัมมี่ถ่ายรูป เกร๋กู๊ดดด)
ท้องอิ่มแล้ว ก็ไป Garden by the bay ต่อ
มีทางเชื่อมจากสถานีbayfront ไปเลย
มาโผล่ฝั่งตรงข้ามมาริน่าเบย์เลย
แต่เราไม่ได้ไปดูใกล้ๆ นะ เพราะมัวแต่ไปเข้าโดม กว่าจะออกมา ร่างแหลก ตีนสลาย เลยไม่มีแรงไปแล้ว
ถ้าดูแค่ข้างนอกไม่เสียตังค์จ๊ะ แต่เราเข้าไปดูในโดม อันนี้ต้องเสีย ซื้อที่โฮสเทลเลยราคา 25 S$ ถูกกว่าซื้อหน้างานนิดหน่อย
ตอนนี้มีแค่ 2 โดม ตอนแรกนึกว่าจะเหมือนราชพฤกษ์ที่เชียงใหม่ แต่เราว่าที่นี่เจ๋งกว่ามาก ใครมาที่สิงคโปร์มาที่นี่เหอะไม่เสียใจหรอก
อีกโดมนึงคือ Cloud Dome อันนี้ถึงขั้นจำลองน้ำตก 7 ชั้นเลยทีเดียว อากาศในนี้เย็นมากกกกกกกก
วิธีการเดินชม แนะนำว่าเดินชั้นแรกก่อน แล้วขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนสุดค่ะ จากนั้นก็เดินชมต้นไม้ลงมา (ตอนเราไปเราก็เดินมั่วๆ ขึ้นชั้นบน ลงชั้นล่างขึ้นชั้นบนอีก เสียเวลามาก)
มีทางเดินยื่นออกไปข้างนอกด้วยนะคะ ซึ่งอิชั้นกลัวความสูง แต่ก็ดัดจริตไปเดิน ปรากฏว่า เกือบตายค่ะ
ชั้นบนสุดเป็นโซนต้นไม้ดึกดำบรรพ์ มีพ่นหมอกด้วย หนาวมาก ได้บรรยากาศเมื่อหลายล้านปีก่อน
เดินบนทางเดิน โอ๊ย..กลัวจ้า
(หน้ายิ้มนะ แต่ใจแป๊ววววไปแล้ว)
มองเห็นวิว Singapore flyer ด้วย รอบนี้ก็ยังมิได้ไปเลยยยย
กว่าจะเดินออกมาก็ฟ้ามืดพอดี ร่างแหลก ตีนสลาย กลับที่พัก
ที่นี่เค้ามีแสดงแสงสีด้วย แต่แสงสีอะไร ณ จุดนั้นก็ไม่ไหวแล้ว อยากไปพักร่างมากกก
ที่พักก็ต้องเดินห่างจาก MRT ราว 5 นาที เพิ่งเห็นความสำคัญของที่พักติด MRT มาสิงคโปร์หาที่พักติดรถไฟดีกว่านะคะ
วันรุ่งขึ้นช็อปแหลก ไม่ได้ถ่ายรูปเลย มีติดตอนขากลับถ่ายรูปที่ MRT ตอนไปสนามบินอย่างเดียว งั้นลาไปด้วยรูปนี้แล้วกัน ทริปใหญ่ครั้งหน้าอีกนานเลยค่ะ กุมภานู้นนนน
Create Date : 29 ตุลาคม 2556 |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2556 22:39:26 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1817 Pageviews. |
|
|