พม่า..ไม่มาไม่รู้ (5) เดินลิ่วลงเขา นั่งรถบัสไปย่างกุ้ง
ความจริงเช้านี้เราควรจะตื่นกันตั้งแต่ตี 4 ตี 5 เพื่อมาถวายข้าวพระธาตุ แต่กว่าจะตื่นกันจริงกว่าจะแต่งตัวเสร็จ ก็ 7 โมงเช้าแล้วค่ะ รีบจ้ำอ้าวออกไปไหว้พระธาตุเป็นครั้งที่ 3 ของเช้านี้ เพราะเดี๋ยวเราต้องเดินลงเขาอีกประมาณ 1 ชม. แล้วก็ต้องนั่งรถบรรทุกลงไปอีก 30 นาที แล้วรถของเราจะออกตอน 10.30 น. อืม.... 
เช้านี้อากาศแจ่มใสมากค่ะ มีลมเย็นๆ พัดมาให้ชื่นใจ ท้องฟ้าก็แจ่มใสมาก อันนี้คือข้อดีของการมาเที่ยวช่วงไฮซีซั่นค่ะ
แม้สินค้าการบริการจะราคาแพง แต่มักได้วิวที่สวยๆ อากาศดีๆ กลับมาให้คุ้มค่า
มาไม่ทันถวายข้าวพระธาตุแล้ว เห็นว่าต้องมาตั้งแต่ตี 4 เลยทีเดียว
มองลงไปด้านล่างมีแต่ป่าเขียวฉอุ่ม ถ้าเป็นบ้านเรากลายเป็นเขาหัวแหว่งไปแล้วแน่ๆ
ไม่ว่าจะเช้า สาย บ่ายเย็น ที่นี่มีคนเสมอ
ก่อนจะกลับ
แล้วก็พากันเดินจ้ำอ้าวรีบกลับมาที่พัก ต้องไปกินข้าวเช้าก่อน
เรากำลังจะกลับแล้ว แต่มีชาวพม่าอีกจำนวนมาก มาก มาก กำลังขึ้นมา
ที่พักเช็คเอ้าท์ตอน 10 โมง อาหารก็เป็นแบบง่ายๆ มีขนมปัง ชา นม แล้วก็พวกไข่ ข้าวพัด ..เอ่อ..ความจริงก็เยอะมาก เอาใจคนไทยสุดๆ แต่รสชาติยังห่างไกลจากความอร่อย
หน้าที่พักมีที่ให้ลองทาทะนาคา ก็เลยไปฝนแท่งทะนาคาและก็เอามาทา โดยที่มีลุงชาวพม่าที่นั่งอยู่แถวนั้นคอยช่วยเหลือ
ความรู้สึกช่วงแรกๆ มันจะเปียกๆ พอมันแห้งแล้วมันจะตึงๆ หน้า
จะเดินลงเขาแล้ว ถ่ายกับป้ายที่พักหน่อย
และคงจะแบกกระเป๋าเดินลงเขาไม่ไหว จำเป็นต้องอาศัยลูกหาบช่วย เค้าคิดใบละ 3000 จั๊ด มี 3 ใบเหล่าสาวๆ ขอ หมื่นนึงเลย บอกเป็นค่าขนม หลังจากเจอระยะทางแล้ว เราก็ยกให้ไปเลย เข้าใจว่ามันเหนื่อย
สาวๆ พวกนี้ก็เดินลิ่วๆ ลงไปรอที่ตีนเขาก่อนเลย จ่ายตอนลง
ทางลงเขาชันมาก เพื่อนร่วมทางมีล้มไป 1 ครั้ง
ระหว่งทางก็มีร้านค้าเป็นระยะๆ แต่คนเดินลงเป็นเืพื่อนไม่มีสักคนเลย เดินไปเจอลุงหาบคนนี้ เลยเดินตามตูดแกเป็นลูกเป็ด  กลัวหลง
แล้วก็มาถึงสถานีรถบรรทุก ขึ้นไปนั่งรอก่อน รถเต็มถึงจะออก รอประมาณ 15 นาที จ่ายค่ารถไป 1,500 จั๊ต
พอมาถึงปลายทางก็เดินไปตรงที่ขายตั๋วที่ซื้อไว้แล้ว เขาก็พาไปที่รถ แต่กว่ารถจะออกจริงก็เกือบ 11 โมงครึ่งแหน่ะ
คนเยอะมาก ถึงขั้นมีเก้าอี้เสริมและตั๋วยืน
ส่วนใหญ่ลงที่หงสา... แต่กว่าจะถึงหงสาก็นานมาก
รถออก 11 โมงครึ่ง แวะให้กินข้าวอีกที บ่ายครึ่ง โหย..หิวแ่ย่ งัดขนมจากเมืองไทยมากินรอ เหมือนเดิมรถที่นี่ ไม่มีน้ำขนมแถมให้
ร้านแวะที่ร้านนี้ ทุกคนต้องลงรถหมด
ไม่รู้จะสั่งอะไร ชะเง้อมองโต๊ะข้างๆ ถามเ้ค้าว่าเรียกอะไร คนขายบอก โมฮิงก่า เลยบอกให้เอามาให้คนละจาน หน้าตาไม่เหมือนที่กินข้างบน แต่รสชาติอร่อยเหมือนกัน
ได้ชิมสตาร์โคล่า โคล่าท้องถิ่น เพื่อนกินแล้วบอกว่า กินแล้วไ้ด้รสชาติท้องถิ่น กินแล้วเห็นตัวเองวิ่งอยู่กลางทุ่งหญ้า บ้านนา
ก่อนขึ้นรถ แวะเข้าห้องน้ำที่ร้าน แหวะมาก... สุขอนามัยห้องน้ำตามตจว.ของที่นี่ไม่ค่อยไหวนะ แต่ก็เข้า ไม่อยากเสี่ยงปัสสาวะอักเสบ เคยเห็นเพื่อนเป็นแล้วทรมาน 
นั่งรถจนรถจอด ทุกๆ คนกรูกันลง เห้ย..ถึงไหนเนี่ย เหมือนจอดกลางนา เลยลงไปถามเด็กรถ เด็กก็ชี้ๆ ไปฝั่งตรงข้ามแล้วบอกว่าอองมินกลา
อ๋อ...ไม่ได้เข้าไปที่ท่ารถ แต่มาจอดฝั่งตรงข้าม ก็เลยเอากระเป๋าเรียกแท็กซี่เข้าเมือง แท็กซี่ของ 7,000 เหมือนเดิม ก็ให้ไป
รอบนี้พักที่ แพนด้าโฮเทล จองผ่านอโกด้า ตกคนละพันสี่นิดๆ (แพงอีกล่ะ)
อโกด้าบอกเป็นโรงแรม 3 ดาว
ห้องพักก็ใช้ได้ โอเคค่ะ เตียงนุ่มดี เค้าเอาเตียงเสริมมาให้ด้วย
อุปกรณ์ในห้องน้ำ ...มี 2 ชุด เอ่อ..ได้ข่าวว่ามา 3 คน
อันนี้ tag ของโรงแรม เด็กยกกระเป๋าห้อยไว้ให้ สัญลักษณ์โรงแรมยังกะองค์กรพิทักษ์สัตว์โลก 
ที่พักก็นอนหลับสบายดีค่ะ เงียบดี แอร์เย็น และรับช่องจากเมืองไทยได้ชัดเจน
อันนี้วิวจากห้องพัก ไม่มีระเบียง แต่เป็นกระจกกว้างบานใหญ่
นี่เราอยู่กลางเมืองย่างกุ้งนะ...นึกว่าอยู่เขาใหญ่ ต้นไม้เยอะมาก สิ่งหนึ่งที่ชอบในพม่า คือต้นไม้นี่แหละ ร่มรื่นจริงๆ
สำหรับวันนี้พอแค่นี้ก่อนค่ะ วันนี้ลองปรับขนาดภาพให้เล็กลงดู ชอบแบบเดิมใหญ่ๆ หรือแบบเล็กๆ ก็ลองบอกกันบ้างนะคะ จะได้ปรับให้สบายตา
| Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2556 |
| Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2556 22:17:40 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1997 Pageviews. |
 |
|
กลัวหลง 
ต้องลองไปชิมดูค่ะ แล้วจะเห็นตัวเองวิ่งอยู่บนทุ่งหญ้า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [