พฤษภาคม 2554
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
20 พฤษภาคม 2554
 
 
นี่หรือนางพยาบาล? โรงพยาบาลหรือโรงฆ่าสัตว์? ตอนที่3

ทุกวันเรากับอาจะผลัดกันไปเยี่ยม เช้า-เย็น เสาร์อาทิตย์มีญาติคนไหนว่างก็จะผลัดกันไปเยี่ยมดูแลตลอด คอยเช็ดตัวให้ เปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน(คุณผูัช่วยพยาบาลบอกว่า ถ้าญาติอยู่ญาติทำเองเลยค่ะ แล้วก็ไม่สนใจเราอีกเลย แต่น่าจะสอนวิธีเราก่อนสะบัดหน้าไปนะ การต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอน โดยคนไข้ยังอยู่บนเตียงแต่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้นี่มันยากนะ ตอนนั้นพ่อเรายังไม่ได้ผ่าตัดยังเป็นไข้อยู่เลยค่ะ ญาติของคนไข้เตียงข้างๆคงทนไม่ได้เห็นเราทุลักทุเลเลยสอนวิธีเปลี่ยนให้ ขอบคุณพี่มากนะคะ) ผ้ากันเปื้อน เติมน้ำดื่ม เตรียมอ่างแปรงยาสีฟันสำหรับแปรงฟัน (แรกๆพ่อบอกว่าอยากแปรงฟัน เราก็งงๆ พ่อบอกว่าตั้งแต่เช้ายังไม่ได้แปรงฟัน เราเลยถึงบางอ้อ คนไข้คงเยอะ เลยไม่มีเวลามาดูแลเรื่องนี้ให้ไม่เป็นไรๆ เรามาทุกเย็นอยู่แล้ว เราทำเอง พ่อเรายังเดินไม่ได้) ยังมีปัญหาเรื่องการขับถ่ายแล้วเปรอะอยู่บ้าง (คุณพ่อไม่ยอมใส่ผ้าอ้อมค่ะ) เพราะใช้โถสำหรับขับถ่ายหนักเบาบนเตียง เวลาเช็ดทำความสะอาดก็จะมีเปื้อนบ้าง อย่าว่าเราเอาเรื่องสกปรกมาพูดเลยนะคะ มันมีเหตุให้คิดให้เอาเรื่องนี้มาพูดค่ะ

อาการของคุณพ่อดูน่าจะดีขึ้นจนเราเกือบวางใจ ไม่มีไข้ ทานข้าวได้ ถ่ายได้ พูดคุยรู้เรื่อง มีแน่นหน้าอกบ้างแต่ไม่รุนแรง แต่จู่ๆเมื่อไม่กี่วันก่อน(ประมาณวันที่ 16พ.ค.)คุณพ่อก็มีอาการแน่นหน้าอกอย่างแรง คุณพ่อบอกว่าแรงที่สุดตั้งแต่เป็นมา ต้องให้ออกซิเจนให้ยา เอ็กซเรย์หัวใจ ตั้งแต่ผ่าตัดเสร็จและย้ายมาเตียงใหม่ที่มีปุ่มฉุกเฉินเรียกพยาบาลเราจะเอาปุ่มฉุกเฉินตัวมาวางข้างๆหมอนตลอด คุณหมอพูดย้ำต่อหน้าพยาบาลว่าถ้ามีอะไรให้กดปุ่มเรียกพยาบาลทันที (เรื่องปุ่มฉุกเฉินนี่ก็มีเรื่องเล่าจากญาติคนไข้อีกแล้ว เอ..เรานี่ว่างเป็นนั่งเม้ากับญาติคนไข้คนอื่นๆเนอะ ไว้ค่อยเล่าอีกทีค่ะ) ก็มีคุณพยาบาลมาช่วยเก็บสายปุ่มฉุกเฉินบ้างบางครั้ง ผลเอ็กซเรย์ออกมา(ประมาณ17พ.ค.) มีผลภาพเอ็กซเรย์หัวใจของปีก่อนแนบมาด้วย พ่อเล่าว่าหมอบอกว่าที่แน่นหน้าอกเพราะเลือดไปเลี้ยงหัวใจไม่พอเพราะหลอดเลือดตีบ คุณหมอให้ยาตรงส่วนนี้เพิ่มเพื่อละลายไขมันค่ะ เมื่อวานนี้พ่อบอกว่าเจ็บแผลที่ผ่าตัด มันกระตุกเป็นระยะๆ สงสัยจะพันแผลแน่นเกินไป แต่วันนี้ไม่เป็นไรแล้ว

วันนี้(19พ.ค. 2ทุ่ม)พอเราดูแลคุณพ่อเสร็จก็หมดเวลาเยี่ยม เตรียมตัวจะกลับบ้านพร้อมคุณอา คุณพยาบาลซึ่งเราคาดว่าคงเป็นหัวหน้าพยาบาลก็เรียกเรา
"ญาติของคนไข้ชื่อ....ขอคุยด้วยหน่อยค่ะ"
"ให้ที่บ้านเตรียมที่ให้คนไข้กลับบ้านได้แล้วนะคะ แผลแห้งแล้ว วันนี้คุณหมอจะให้กลับบ้าน แต่คนไข้ขออยู่ต่อ คุณหมอก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดว่ายังไงดี" (ตัดขาวันที่ 8พ.ค.)
ทางเราก็งง ถามกลับไปว่า "ทำไมบอกกระทันหันจัง ทำไมไม่บอกก่อนล่วงหน้า"
"ก็นี่ไงบอกตอนนี้นี่ไงบอกก่อนล่วงหน้าแล้ว คุณต้องเห็นใจคนไข้คนอื่นบ้างนะ ถ้าหายดีแล้วก็ควรจะกลับไป ไม่ใช่อยู่กันที่คนอื่นเค้า คนไข้คนใหม่เค้าเข้ามาจะได้มีเตียง เตียงของเราจริงๆมีแค่ 30 เตียง ส่วนเตียงเสริมที่เห็นเป็นเตียงที่เกินมา" (เราเห็นมีเตียงว่างหลายเตียง ยังพูดกับพ่ออยู่เลยว่าวันนี้ทำไมเตียงว่างเยอะจัง)
"อ้าวแล้วเรื่องหัวใจ ที่พ่อบอกว่าแน่นหน้าอกล่ะ มันปกติดีพอที่จะกลับบ้านแล้วเหรอคะ"
"เรื่องนี้เป็นอาการทางอายุรกรรม เป็นเรื่องของแผนกอายุรกรรม คุณต้องไปตรวจกับทางแผนกอายุรกรรม ตามวันที่หมออายุรกรรมนัดอีกที ทางเราเป็นแผนกศัลยกรรม ดูแลในเรื่องผ่าตัด"

มีใครสงสัยเหมือนเรามั้ยคะ แล้วตกลงนี่อาการทางหัวใจนี่มันปลอดภัยพอที่จะกลับไปดูแลกันเองที่บ้านเหรอ แล้วมีแพทย์ทางอายุรกรรมมาตรวจอาการและอนุญาตให้กลับบ้านได้แล้วเหรอ ถ้าระหว่างที่พ่อเรากลับบ้านและรอการตรวจทางอายุรกรรมที่นัดครั้งถัดไป พ่อเกิดอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออกอีก จะทำยังไง หรือวันนี้ต้องกลับบ้าน แล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับมาตรวจทางอายุรกรรมอีกที พ่อเราถูกตัดขาข้างนึงแล้ว ยังเดินไม่ได้ ไม่มีการอธิบายวิธีดูแล วิธีการทำกายภาพบำบัดขาอีกข้างที่ไม่ได้เดินมาเกือบยี่สิบวัน ตอนนี้กล้ามเนื่้อขาข้างนี้ลีบเล็ก เนื้อนิ่มเหลว ดูก็รู้ว่าไม่มีทางรับน้ำหนักได้ต่อให้ใช้ไม้ค้ำ แล้วเราต้องหาอุปกรณ์อะไรมาช่วยบ้าง ไม้เท้าหรือขาเทียม หรือควรนั่งรถเข็นไปก่อนดี การที่พยาบาลบอกให้กลับบ้านได้โดยไม่ย้ายไปแผนกอายุรกรรมเพื่อตรวจรักษาต่อให้ แพทย์รู้เรื่องนี้มั้ย มันเกี่ยวกับที่พ่อเราทำเลอะเทอะด้วยรึเปล่า แต่ทางเราก็พยายามดูแลกันเองให้รบกวนเค้าน้อยที่สุดนะ

ทางเราสงสัยแต่ไม่อยากเถียงอะไรมาก เพราะกลัวเหตุกลั่นแกล้งค่ะ(ตามไปอ่านด้านล่างเรื่องปุ่มฉุกเฉิน) จึงไปถามคุณพยาบาลที่หน้าประชาสัมพันธ์ คุณพยาบาลที่ประชาสัมพันธ์ก็พูดดีนะคะ เข้าใจว่าคนไข้ที่ไหนก็อยากกลับบ้านเมื่อหายดีแล้ว ใครจะไปอยากอยู่รพ.ต่อ ทำไมแผนกศัลยกรรมไม่ส่งคนไข้ไปตรวจรักษาที่แผนกอายุรกรรมต่อ ทำไมไม่มีการอธิบายการดูแลคนไข้หลังผ่าตัดขา แล้วก็เช็คชื่อคุณหมอ ชื่อคนไข้ แล้วบอกว่ายังไม่มีการแทงชื่อออกคือคุณหมอยังไม่ส่งชื่อให้กลับบ้าน ให้เราลองไปคุยกับคุณหมอดู ตอนนี้เราก็เลยต้องหาทางดักรอคุณหมอเจ้าของไข้ เราไม่รู้เลยว่าจะเข้าเวรตอนไหน คงต้องหาทางดึงเวลาให้ได้ตรวจกับคุณหมอทางอายุรกรรมทางหัวใจก่อน แน่ใจแล้วค่อยพากลับบ้านค่ะ
เท่าที่ทราบคุณหมอทางอายุรกรรมจะเข้ามาตรวจวันจันทร์(23พ.ค.)


เรื่องปุ่มฉุกเฉิน มีญาติคนไข้คนหนึ่งเล่าให้ฟัง ว่าเค้าเห็นคนไข้คนนึงใส่สายให้น้ำเกลือ แล้วน้ำเกลือหมด พอนางพยาบาลเดินผ่านคนไข้ก็แจ้งพยาบาล คุณพยาบาลก็บอกว่าเดี๋ยวทำให้ ก็รอต่อ จนเลือดย้อนเข้าไปในสายน้ำเกลือ คนไข้ก็ตบมือเรียก ก็ถูกดุว่าตบมือเรียกทำไม ให้เรียกชื่อ(แล้วใครจะไปรู้จักชื่อนางพยาบาลอ่ะ) แล้วก็ให้รอต่อเป็นชั่วโมงจึงมีพยาบาลมาหมุนปิดการหยดของน้ำเกลือให้ (แล้วทำไมตอนแรกไม่ปรับปิดให้ ถ้าไม่ว่างก็สอนคนไข้ไว้สิ บอกไว้ก็ได้ว่าทำยังไง) แล้วญาติคนไข้ก็สังเกตเห็นว่าคุณพยาบาลจะไม่ค่อยเดินผ่านเตียงนี้ เวลาต้องปฏิบัติงานก็เลี่ยงทำให้หลังๆคนอื่น อันนี้เค้าเล่าให้เราฟังอีกทีนะ เชื่อได้ไม่ได้คิดพิจารณาเองเด้อค่ะ อีกเรื่องนี้พ่อเราเห็นเองง่ะ คนไข้กดปุ่มฉุกเฉินเรียกพยาบาลก็ถูกพยาบาลดุไม่ให้กดเรียก แล้วใครจะกล้าฟร่ะ


Create Date : 20 พฤษภาคม 2554
Last Update : 20 พฤษภาคม 2554 0:28:46 น. 3 comments
Counter : 745 Pageviews.

 

ขอตอบในฐานะพยาบาลนะคะ
น่าเห็นใจมากนะคะกับประสบการณืที่ไม่ดีทีได้รับ
ไม่ทราบว่าอยู่รพ.ไหน แต่ทีไหนก็แล้วแต่ จากที
ทราบมาเขาก็จะดูแลคนไข้อย่างดีนะคะ แต่พยา
บาลนี้ก็คือมนุษย์อย่างคนทั่วๆ ไป มีดีมีไม่ดีนะคะ
ทีดีก็มากมาย ที่ไม่ดีก็ไม่น้อย เขาถึงว่าปลาเน่าต้ว
เดียว เหม็นไปทั้งข้อง

คุณนะจะไปพูดกับห้วหน้าพยาบาล ถ้าไม่ได้ผลก็
ไปพูดกับผู้ตรวจการพยาบาล ทีสำคัญตอนนี้พยา
บาลทุกท่าน มีป้ายชื่อ คุณต้องรู้ว่าว้นนี้พยาบาล
คนไหนดูแลคุณพ่อ จะได้เรียกได้ถูกต้อง เพราะ
การทำงานของพยาบาลก็มีคนใข้ของแต่ละคน ไม่ใช่
ว่าเรียกคนอื่นไม่ได้ แต่พยาบาลที่ดูแลเราจะรู้เรื่องเรา
มากทีสุด เวลาเขารับเวร เขาจะรู้เรื่องของเรา ขณะที่
คนอื่นไม่รู้มาก พอช่วยได้แค่ผิวเผิน

แต่จริงๆก็เห็นด้วยกับคุณว่าพยาบาลเมืองไทยทีพบ
เห็นแต่งต้วสั้นมากใส่ส้นสูงเป็นคืบ นีกไม่ออกเหมือนกัน
ว่าจะดูแลคนไข้อย่างไร คิดว่าไปเป็นนางแบบเสียอีก
แต่ก็ต้องมาตั้งสติคิดว่า อ้อ พยาบาลเขาไม่ค่อยได้ทำ
คนไข้ ส่วนมากจะแจกยา แต่มีผู้ช่วยพยาบาลเป็นคนทำ
คูณก็ติดต่อกับพยาบาลแหละค่ะ อย่างที่บอกไม่ได้ผลก็
ไปหาผู้ตรวจการ ผู้อำนวยการไปเลย

ถ้ามีคนอย่างคุณมากๆ ทุกอย่างก็จะดีขึัน แต่ส่วนมาก
คนไทยไม่พูดมาก ก้มหน้าก้มตารับอย่างเดียว คนไทย
เราควรจะกล้ามากกว่านี้นะคะ

อ้าวเดียวพยาบาลจะมาลุมเรา แต่จริงๆก็บอกแล้ว
พูดตามเนื้อผ้า ดีก็ว่าดี ไม่ดีต้องหาทางแก้ไขค่ะ


โดย: newyorknurse (newyorknurse ) วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:58:11 น.  

 
Good Night ฝันดีนะครับเพื่อนๆ News


โดย: bbandp วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:12:20 น.  

 
ขอบคุณ คุณnewyorknurseด้วยค่ะ ที่ให้คำแนะนำดีๆ

ปกติก็ก้มหน้าเหมือนกันค่ะ แต่มันอัดอั้นทนไม่ได้ มันเลยต้องระบายบ้าง เผื่อเพื่อนๆจะมีมีวิธีการหรือข้อแนะนำอะไรดีๆมาเล่าสู่กันฟัง

ปล. เคยพยายามมองหาป้ายชื่อของคุณพยาบาลเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ยักเจอ ตอนไปรพ.ราชวิถีให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันมาก ไว้เล่าสู่กันฟังกันทีหลังค่ะ


โดย: sweet pea bean วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:13:12:10 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

sweet pea bean
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add sweet pea bean's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com