เด็กน้อย...(กาพย์มัณฑกคติ) เอนอ่อนไหวยามลมลูบ...ต้องนั่งจูบกับพื้นยาว ร่ำร่ำไห้นานทุกคราว...ไม่มีมิตรจักเยือนเชย นัยจิตเหงาแอบอิงคราง...บ่มีข้างยื่นมือเผย หงอยเหงาเฝ้าความคุ้นเคย...ข้างชิงช้าที่ในสวน พิการกายขาอ่อนแอ...ไม่ง้อกระแสไม่คร่ำครวญ มือไม้นิ่มดูอ่อนนวล...หัวใจแท้ไม่เคยปรอย ผ่านลมแผ่วกระซิบเย้าหยอก...ดังคล้ายบอกจักรอคอย แม้เหนื่อยแต่ไม่ยอมถอย...ขอแค่รอจักเดินมา เด็กน้อยเหงากับลมไหว...กรุ่นมวลไม้คล้ายอาสา อวลหวานเฝ้าแต่งเติมนภา...ดังจักเอื้ออาทรแรง คนเก่งเอยจงลุกเถิด...คนดีเลิศจงเปลี่ยนแปลง โลกรู้เจ้าจงเพียรแสดง...ซ้าย-ขวาเราจักคอยดู เหนื่อยหนักโรยแรงอับจน...อยู่กับผลซ่อนในอณู สายตาคนมองพลั้งพรู...ความอ่อนแอกดทับทรวง ใจถีบถลาโถมแรงสอน...ทุกบทตอนอันใหญ่หลวง ความลับแทรกซ้อนแดดวง...ต้องลองสู้กับราญรอน โขยกก้าวทีละย่ำเหยียบ...เหมือนเงาเทียบข้างสิงขร ลนลานเดินอย่างดงดอน...แม้เหนื่อยล้าจักสู้ทะยาน ไม่ง่ายตามใจเฝ้าคิด...หวังแค่สิทธิ์ได้สู้นาน ผ่านเวลาทั้งพระกาล...หอบฮักฝันก็จักยอม เคยล้มแล้วแต่รบรับ...ไม่ขอพับแรงขาถนอม ความกล้าสอนกลิ่นแสนหอม...เลิกท้อแท้กับเวหน ก้าวต่อไปสุดกำลัง...ไม่ยอมสั่งจักพักยล ขอสู้กับเทพฟ้าฝน...ต้องก้าวหน้าเลิกเศร้าอาย เด็กน้อยแพ้กับพ่ายเจือ...อยู่กับเรื้อของความหมาย ตีกับขาจักให้ตาย...เรื่องแค่นี้เราอ่อนแรง เด็กเด็กหัวเราะเย้ยยวน...ใจโหยหวนจักพลิกแพลง เป็ดน้อยน้อยยังแทรกแซง...เดินยังเก่งกว่าเรามอง ใจฮึกสู้อีกคราหน...ในดวงกมลฝันเข้าครอง หมายมั่นเติมเต็มครรลอง...ไม่ปลดมั่นตามความประสงค์ หายเหนื่อยกับก้าวหวานหวัง...เหมือนเสริมพลังให้ลืมหลง เหงื่อไหลย้อยเลิกมึนงง...ตามองเป็ดน้อยเดินเวียน เป็นปีใหม่สีสดใส...ปีก้าวไกวยังเฝ้าเพียร ยังก้าวเรื่อยย่ำฉวัดเฉวียน...แต่มานะเหมือนเฝ้าฝัน แม้เหนื่อยกายแทบอาสัญ...หาได้หวั่นกับคืนวัน พบแม่ปลื้มกับของขวัญ...เด็กน้อยเวียนย่ำต่อไป ปีแล้วผ่านแสงชัชวาล...อยู่กับฐานที่เคลื่อนไหว นัยนึกเฝ้าอดทนไกล...ต้องจับได้สิ่งต้องตา วาดเวิ้งพลังมานะขอบ...มองไปรอบตาบัญชา มองเป็ดมิตรอย่างเสน่หา...เราพร้อมสู้ไปด้วยกัน เพราะแรงมั่นมาบันดาล...ลืมนานกาลมองดวงจันทร์ แสงเอื้อมาบอกกับฉัน...พร้อมเพียรไปไม่แชเชือน คืนวันผ่านไม่มีหนาว...แม้ทางยาวฝ่าดาวเดือน พร้อมสู้แล้วหลักหมายเหมือน...จักฝ่าไปไม่หลบวน มานะแล้วต้องเกิดผล...ไม่อับจนเทพช่วยดล ฟันฝ่าเถิดจงอดทน...งานที่ยากอย่ากลัวเกรง พร้อมสู้กับอุปสรรคทาง...ลองทุกอย่างแม้ข่มเหง มินานชัยชนะครื้นเครง...จักสนองให้ได้ชื่นทรวง ความลำบากสิ่งมากมาย...อุปสรรคหมายสอนห้วงหวง หากใครยอมเหนื่อยแดดวง...ไม่นานแล้วต้องแจ่มแจง อุปสรรคสมทบซ้ายขวา...แน่นดาษดายังมีแสง ถ้าคร่ำครวญไม่คลางแคลง...จักเสียคุณเหมือนเบาความ อำนาจไฟหลอมในฟืน... อย่ามัวยืนคอยเฝ้าถาม ความทุกข์ปลุกสิ่งงดงาม...ค่อยสังเกตหัดเมียงมอง ทุกข์อารมณ์จับวิญญาณ์...ตรมเต็มหน้าจมเจ็บจอง หัดมั่นอยู่ต้องทดลอง...แล้วความลับจักเผยสนอง ดังเป็ดน้อยธรรมชาติสอน...รู้จักผ่อนแรงสมปอง ขาเจ็บโขยกค่อยค่อยครอง...เดินระวังมั่นพยุงตัวตน หากเราเลือกทางอย่างพินิจ...ย่อมมีสิทธิ์หวังในผล หล้าโลกหลากทั่วสากล...พยายามเถิดแล้วโชคดี ผังกาพย์มัณฑกคติ บทหนึ่งมี ๔ บาท ๆ ละ ๒ วรรค รวม ๔๘ คำ มีสัมผัสเป็นคู่ ๆ ดังกล่าวแล้ว เฉพาะคำสุดท้ายของบาทที่ ๔ ส่งสัมผัสไปยังคำที่พร้อมจะรับในบทที่จะแต่งต่อไป มีแผนผังและตัวอย่างดังนี้ แรงบันดาลใจจากเป็ดขาพิการ แม้แพทย์วินิจฉัยว่า ชีวิตนี้ต้องนั่งรถเข็นไปตลอด แต่แล้วฟินเลย์กลับค้นพบมหัศจรรย์โดยบังเอิญจากการเฝ้าดูลูกเป็ดพิการ เดลิเมล์ – เด็กชายวัยสี่ขวบที่หมอบอกว่าจะต้องนั่งอยู่ในรถเข็นตลอดชีวิต เรียนรู้ที่จะเดินอย่างน่ามหัศจรรย์ด้วยการเลียนแบบเป็ดพิการ ฟินเลย์ โลแม็กซ์ เป็นโรคหลอดเลือดสมองตั้งแต่ยังเป็นทารก และต่อมากลายเป็นเด็กสมองพิการ ซึ่งส่งผลต่อการประสานงานในสมองเพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกาย ครอบครัวโลแม็กซ์ได้รับการบอกเล่าว่า ฟินเลย์จะไม่สามารถเดินได้ตลอดชีวิต แต่แล้วปาฏิหาริย์กลับมีจริง เพราะขณะนี้ เด็กชายตัวน้อยสามารถเรียนรู้ที่จะยืนด้วยขาของตัวเองจากการเลียนแบบเป็ดพิการอายุหนึ่งขวบ เบ็กกี้ วัย 29 ปี แม่ของฟินเลย์ ตัดสินใจรับหมิงหมิง ลูกเป็ดสีเหลืองจากเพื่อนที่เป็นเกษตรกรมาเลี้ยง หลังจากเพื่อนบอกว่าคงจะกำจัดทิ้งเพราะเป็ดน้อยขาพิการ และพาไปพบสัตว์แพทย์ที่จัดการเข้าเฝือกให้หมิงหมิง เมื่อขาแข็งแรงขึ้น หมิงหมิงเดินคุ้ยเขี่ยเล่นรอบบ้านโลแม็กซ์ในพลีมัธ อังกฤษ อย่างร่าเริง จะเป็นด้วยปาฏิหาริย์หรือผลบุญที่เบ็กกี้มีจิตใจเอื้ออาทรต่อหมิงหมิงไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งที่ดลบันดาลให้ฟินเลย์รู้สึกประทับใจกับพัฒนาการของลูกเป็ด และมีแรงบันดาลใจในการพยายามเลียนแบบก้าวเดินของเป็ดน้อย “ผมเดินแบบแม่เป็ด” เด็กชายร้องเสียงใสเมื่อแรกหัดเดิน “ตอนแรกเพื่อนบอกว่าคงจะกำจัดลูกเป็ดทิ้ง ฉันเลยพยายามหาสัตว์แพทย์ที่เชี่ยวชาญเรื่องเป็ด ตอนแรกฉันไม่คิดว่ามันจะเดินได้ และรู้สึกแย่มาก “ที่น่ามหัศจรรย์ที่สุดคือ หลังจากที่ช่วยหมิงหมิง ฟินเลย์ก็เริ่มเรียนรู้ที่จะเดินก้าวแรก” เบ็กกี้เล่า ปัจจุบัน ฟินเลย์เดินได้ครั้งละ 4.5 เมตรโดยใช้รถเข็นสี่เท้าสำหรับช่วยพยุง เบ็กกี้ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เรียนคณะนิติศาสตร์อยู่ บอกว่า ‘เหลือเชื่อ’ ที่ลูกชายเรียนรู้ที่จะเดินจากการเฝ้าดูหมิงหมิง ซึ่งเป็นชื่อที่หยิบยืมมาจากรายการวอนเดอร์เพ็ตส์ในทีวี ตอนนี้ ทั้งเด็กน้อยและเป็ดเดินเล่นด้วยกันรอบบ้าน “หมอบอกว่าฟินเลย์อาจเดินไม่ได้ตลอดชีวิต ฉันจึงรู้สึกมหัศจรรย์มากที่เห็นเขาเดิน ต้องขอบคุณหมิงหมิงจริงๆ “ฟินเลย์ทำกายภาพบำบัดมาตลอด แต่เขาไม่เคยตอบสนองต่อการรักษาจริงๆ จนกระทั่งเราเอาหมิงหมิงมาเลี้ยง “ทันทีที่หมิงหมิงเริ่มเดิน ฟินเลย์ก็ลองดูบ้าง ฉันภูมิใจกับลูกชายมาก “ตอนนี้ฟินเลย์แข็งแรงขึ้น ฉันรู้สึกดีมากที่เห็นเขาเดินได้ “ฉันบอกลูกว่า ถ้าเขาพยายาม วันหนึ่งเขาจะเดินนำหน้าพาหมิงหมิงเดินเล่นได้ และนั่นเป็นสิ่งที่เขาต้องการจะทำให้ได้” จาก ASTV ผู้จัดการออนไลน์ เขียนและอัพโดย......ญามี่///...   Create Date : 10 มิถุนายน 2558 19 comments Last Update : 15 มิถุนายน 2558 9:12:27 น. Counter : 5605 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีวันร้อนๆค่ะ   โดย: ญามี่ 10 มิถุนายน 2558 10:27:15 น.

หากเราเลือกทางอย่างพินิจ...ย่อมมีสิทธิ์หวังในผล หล้าโลกหลากทั่วสากล...พยายามเถิดแล้วโชคดี . . เป็นประโยคปิดท้ายที่สวยงามจริงๆครับน้องมี่ เป็ดชื่อหมิงหมิงซะด้วย 5555 เหมือนชื่อลูกชายพี่ก๋าเลย 555 โหวตบล็อกงานเขียนให้เลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 10 มิถุนายน 2558 12:32:03 น.

สวัสดีจ้ะ หนูมี่ เห็นเด็กพิการเค้ามีความสุข ป้าก้อยิ้มไปกับเค้าด้วย ขอให้เค้ามีความสุขอย่างนี้ตลอดไปเลยนะคะ แถมงานกาพย์กลอนของหนูมี่ก้องดงามมากด้วยค่ะ ป้าโหวตให้เลยนะคะ ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: พรหมญาณี 10 มิถุนายน 2558 12:44:58 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ ส่งกำลังใจเช่นเคยค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ร่มไม้เย็น 10 มิถุนายน 2558 13:51:22 น.

ชอบบทความแบบนี้มากๆครับ โหวตให้เลยครับ ผมรู้สึกว่าคนพิการมักจะมีสิ่งพิเศษเพื่อทดแทนส่วนที่เค้าขาดหายไปเสมอครับ ขออนุญาตเพิ่มเพื่อนไว้ด้วยนะครับ ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: PZOBRIAN 10 มิถุนายน 2558 14:08:31 น.

เคยล้มค่ะ ก็นึกว่าจะลุกไม่ไหวแล้ว ก็ได้ลูกสาวเป็นแรงใจให้ลุกมาได้   โดย: kae+aoe 10 มิถุนายน 2558 15:00:27 น.

สวัสดียามค่ำคืนครับ   โดย: ก้อนเงิน 10 มิถุนายน 2558 20:15:10 น.

มี่จังงงงงงงงงง วิ่งดุ๊กๆมาชวนไปโหวตโจทย์ใหม่อ่ะแหละ มาเน้อๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 11 มิถุนายน 2558 1:42:23 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องมี่   โดย: กะว่าก๋า 11 มิถุนายน 2558 7:19:55 น.

สวัสดีค่า คุณมี่ บทกลอนเพราะมากอ่านแล้วรู้สึกดี มาประกอบภาพเด็ก ทีรแกว่าน่ารักดี พอเห็นภาพเต็มๆแล้วตกใจเลยอ่ะค่ะ เพิ่งเคยเห็นขาเทียมแบบนี้ครั้แรก เห็นเค้ายิ้มแล้วพ่อแม่คงดีใจ T T ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆ ซึ้งๆค่ะ   โดย: lovereason 11 มิถุนายน 2558 12:49:13 น.

โชคดีของหมิงหมิง ได้คนใจบุญอุปการะ ผลบุญตอบสนองให้น้องฟินเลย์เดินได้ด้วย กลอนเพราะพริ้งเลยค่ะ คุณมี่เก่งจริงๆมาโหวด พรุ่งนี้นะคะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 11 มิถุนายน 2558 17:28:55 น.

ตามไอติมมา น่ากินมากค่ะญามี่   โดย: sawkitty 11 มิถุนายน 2558 17:34:25 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ALDI Klaibann Blog ดู Blog ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สวัสดีค่ะคุณมี่ มาส่งเข้านอนค่าาา   โดย: Close To Heaven 12 มิถุนายน 2558 0:01:30 น.

ชอบเพลงจ้ะ ชอบเรื่องของหมิงหมิงกับฟินเลย์ด้วย จากเรื่องนี้ คงเป็นแรงบันดาลใจให้น้องมี่เขียนกาพย์บทนี้...   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 13 มิถุนายน 2558 20:06:18 น.

มาแล้วจ้าๆๆๆ อ.เต๊ะ พึ่งจาเปิดเทอม งานยุ้ง ยุ่ง อิรุงตุงนัง ตังนิงๆ ชะเอิงเอย เอามากๆเลยจ้า 555 กว่าจะมาถึงบ้านน้องมี่ได้ ล่อซะหลายวันเลย เรื่องนี้ อ่านแล้วรู้สึกดี ฮึกเหิม สู้ชีวิตขึ้นมาเลย ยิ่งเห็น หมิงหมิง ลูกคุณพี่ก๋า น่าสงสารมาก กลายมาเป็นเป็ดซะแล้ว อิอิ ไอ้บร้า อ.เต๊ะ มันใช่ซะที่ไหน เอ็งมั่วแระ 555 ถึงกระนั้นเป้ดน้อย กลอยใจก็ยังสู้ชีวิต ไม่ยอมแพ้เลย คนเราก็เหมือนกัน ปราบใดที่ เรายังมีลมหายใจ ก้ต้องสู้ให้ถึงที่สุดเลยนะจ๊ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ญามี่ Literature Blog ดู Blog   โดย: multiple 14 มิถุนายน 2558 13:26:32 น.

มี่จังงงงงงงง อย่าลืมปั่นตะพาบน๊าาา โจทย์มาละ "ถ้าวันนั้น.. " นะ ฮี่ๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 14 มิถุนายน 2558 14:53:44 น.

สวัสดีจ้ะน้องมี่ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog ญามี่ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 14 มิถุนายน 2558 21:18:39 น.

อ่ะเด๋มี่จัง เด๋วมารอเก็บลิ้งค์นะ ขอไปทมก่อง งิงิ   โดย: เป็ดสวรรค์ 15 มิถุนายน 2558 1:26:54 น.

สวัสดีวันจันทร์ที่รีบร้อนค่ะ   โดย: ญามี่ 15 มิถุนายน 2558 9:13:43 น.