สวัสดีค่ะคุณมี่
ฉัตรแวะมาอ่านโคลงกลอนระดับเทพของคุณมี่ค่ะ จุ๊ฟๆๆ

สหสฺสมปิ เจ วาจา อนตฺถ ปท สญฺหิตา
เอกํ อตุถปทํ เสยฺโย ยํ สุตฺวา อุปสมฺมติ

คำพูดที่เหลวไหลไร้ประโยชน์...ตั้งพันคำ
ก็เทียบคำพูดที่มีประโยชน์...คำเดียว...ไม่ได้
เพราะฟังแล้ว...ทำให้ใจสงบ

มีความสุขในชีวิต อันประกอบด้วยการคิดดี พูดดี ทำดี ตลอดไป...นะคะ

สวัสดีวันร้อนๆจนอยากอ้อนพระอาทิตย์ช่วยเกงานสักวันค่ะ



~กาพย์ขับไม้ห่อโคลง~
*กาพย์*
แพ้พ่ายโรคอ้อน...เดือดร้อนถึงนอน...แค่ใครห่างหาย
ดังคล้ายหลงทาง...ยิ่งเดินยิ่งคว้าง...กับใจเคยหมาย
เหลือเพียงคล้ายคล้าย...รอยไหม้มลาย...ให้รู้เคยพาน

*โคลง*
แค่ประสาเก่าทิ้งซ่าน....................โชยราน
เป็นเพื่อนไร้ทางพาน...................สิ่งต้อง
ดังขยะห่างต้องการ......................ห่างปรารถ-นาเอย
หาใช่ใจที่จ้อง...............................คิดคล้องคิดครอง

ร่ำไห้ไปสุดก้อง.............................สั่นนภา
ยังพบแต่โหยหา............................ขนาบข้าง
หามีใฝ่นำพา.................................สมมาด เลยเนอ
เป็นเพื่อนร้างถูกล้าง......................หมดสิ้นใจเธอ

มารำพันออดอ้อน.....คำครวญ
เผยร่ำใจรัญจวญ......รักเจ้า
รักแบบเพื่อนพาชวน...กันสนุก
อย่าคิดมากเดี๋ยวเศร้า..เพื่อนสร้างรักเสมอ

................................
สวัสดีจร้า มาอ้อนแบบเพื่อน คริคริ

เพลงเพราะ...บีจีเขียว..สวย

วันนี้มาแนว...อ้อนอ้อนหรอค่ะ...

ใครทำให้น้องมี่...งอนเน้อ...

ความเหงา ผ่านไป
คนไกล คิดถึง

โหล ๆ ๆ น้องบ๊องกินข้าวค่ำยังนิ กินกะเพราไก่ ไข่ดาวกับพี่เปล่าอร่อยนา

แวะมาอ่านกลอนค่ะพี่มี่

วันนี้แวะมาดึกหน่อยนะค่ะ

เลยแวะมาส่งเข้านอนเสียเลยค่ะ

นอนหลับฝันดีค่ะ

ปล. ขอบคุณนะค่ะสำหรับบทกลอนที่นำไปฝากปอยตลอดค่ะ

สวนฺติ สพฺพธี โสตา ลตา อุพฺภิชฺช ติฏฺฐติ
ตญฺจ ทิสฺวา ลตํ ชาตํ มูลํ ปญฺญาย ฉินฺทถ

กระแสน้ำคือตัณหา ไหลไปทุกหนทุกแห่ง เถาวัลย์คือกิเลส ก็ขึ้นรกไปทั่ว
เมื่อเห็น เถาวัลย์นั้นงอกงามแล้ว พวกเธอจงตัดรากมันด้วยมีดคือปัญญา

ขอความสุข สวัสดี สว่างไสว จงบังเกิดแก่ทุกท่าน ตลอดไป...นะคะ

ญามี่จัง

มาวิ่งให้หมาตัวนั้นไล่งับกันเถอะนะ

สวัสดีตอนบ่ายค่ะพี่มี่

แวะมาเติมกำลังใจเวลาทำงานค่ะ

สวัสดีตอนค่ำจ๊ะ..น้องมี่

ท่าทางงานจะยุ่ง..สู้สู้นะจ๊ะ..เป็นกำลังใจให้จ๊ะ

หลบร้อนไปนอนหรือยังคะน้องมี่
อ้อนพระอาทิตย์ได้ผลไหมคะ บอกเคล็ดลับกันบ้างนะคะ

ทุฏฺโฐปิ พหุ ภาสยิ
คน..เมื่อโกรธแล้ว มักพูดมาก

มีความสุขกับความสำเร็จในการเห็นโทษของความโกรธได้..นะคะ


วันนี้มาแต่เช้า เพราะเดี๋ยวต้องไปหาหมอ...ค่ะ

หวัดดีค่ะน้องมี่จ๋า
สบายดีนะ อากาศทางนู้นเป็นไงมั่งคะ
รักษาสุขภาพด้วยน๊า มีความสุขมาก ๆ นะคะ

พี่แวะมาจิ๊กภาพไปประกอบเรื่องผีๆนะจ๊ะ
กลัวผีไหมอ่ะ ฮี่ๆ

สวัสดีค่ะ
มีความสุข มากๆนะคะ
......................................

เฝ้าสานสร้อย ร้อยกานท์ ที่ขานขับ
จะนานนับ เดือนปี ไม่มีผัน
บทกวี ทักทายห่วงใยกัน
สื่อสายใย ผูกพัน ในกานกลอน

สลักคำ ย้ำถ้อย คอยบอกกล่าว
ถึงเรื่องราว มากมายไม่ ถ่ายถอน
พจนา พาซึ้ง ซึ่งสุนทร
เป็นอักษร เรียงร่าย ให้จารจำ/..

อยากอ้อน อ้อนกับว้าง.....จงวาย
อยากชิด ชิดในหมาย........ว่ารู้
อยากบอก บอกใครคลาย..ช้ำชอก
อยากฝาก ฝากใจสู้............อย่าแพ้หงอยเหงา

จ๊ะเอ๋คนสวยใจดี..เขียนกลอนเก่งจิงจังน่ะเนีย..มีความสุขมากๆน่ะ

สจจํ เว อมตา วาจา
คำสัตย์แล เป็นวาจาไม่ตาย

ขอความสุข สวัสดี จงมีแก่เพื่อนบล็อกทุกท่าน..นะคะ

สวัสดีครับคุณมี่

...........................................................................................
หลับฝันดีเลยครับคืนนี้

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่มี่

ช่วงนี้ปอยยุ่งน่าดูเลยค่ะ

ทั้งงานราษฎร์งานหลวงล้นมือเชียวค่ะ

พี่มี่สบายดีนะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ดอกฝนโปรยโชยฉ่ำแต่คืนค่ำ
คงชื้นย้ำตราบเช้ามาถึงสาย
ละอองใสพลิ้วพัดกระจัดกระจาย
เหงาเอยเหงาวุ่นวายไยกรายเมียง

อวลบางบางร้างร้าวทอด..สอดซ่าน
สะพานอ้างว้าง..เปิดทางไร้สุ้มเสียง
สิ่งรอบกายคล้ายพร้อมล้อมลำเลียง
ส่งแต่เพียงระทม..ระดมกอง

เสียงเปาะแปะ เลาะไล่ ไข้ขึ้นหา
หมดปัญญาลาวิเวกเที่ยวสอดส่อง
ข้างหน้าต่างหยดน้ำขำขันมอง
แต่น้ำนองที่ตากลับคิดลี้

ตรงป่าใกล้ลั่นทมพรมราวเพ้อ
กลิ่นว่างเปล่าเอ่อล้นยังซ่านถี่
ดอกสีขาวราวร่ำพร่ำวจี
เหมือนเบื่อเสียงเสียดสีของสายลม

เนิ่นนานแล้วกับสายกาลพานฝัน
มาถึงวันร่วงผล็อยผลิดอกขม
สะท้อนวันก่อนเก่าเคยเฝ้าชม
แล้วฝันแห้งหลุดล้มเหลือเพียงรอย

สิ้นสุดแล้วนะ...ความพันผูก
ปลดแปลงปลูกดอกสวรรรค์ด้วยจิตกร่อย
ทุกข์ทิ่มแทงแห่งทรงจำก็พลอย-
ค่อยค่อยคล้อยเคลื่อนไปตามเพรงเคย



สวัสดีวันฝนชุกๆค่ะ