나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2555
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
14 มิถุนายน 2555
 
All Blogs
 
ซุปตาหน้าใส หัวใจให้เธอ 16

อลิส เพื่อนสาวของ นานา ไปรอรับ นานา กับ ซองมินที่ สนามบินด้วยตัวเอง
ฉันฝาก ดูแลคุณ ซองมินด้วยนะ อลิส นานากล่าวกับเพื่อนสาวขณะ นั่งอยู่บนรถ อื้ม ได้สิ เธอไม่ต้องห่วงทางนี้หรอก นี่นานาเราจะแยกกันตรงนี้เลยหรอ นานาพยักหน้า ก่อนแยกจากกัน อลิส ย้ำให้นานา อย่าปิดมือถือ นานา เดินตรงไปที่ซองมิน แล้วกล่าวว่า คุณอย่าออกไปไหนคนเดียวนะคะ ฉันจะจัดการธุระแล้วจะรีบกลับค่ะ ชายหนุ่มพยักหน้ารับ

หลังจากที่นานาแยกกับซองมิน และอลิสแล้ว เธอก็เิดินทางกลับไปเยี่ยมแม่ทันที

ด้านซองมิน เองก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ จน อลิส สังเกตดูจากอาการของชายหนุ่มอยู่จึงเอ่ยถามเป็นภาษาอังกฤษ ว่า คุณเป็นอะไรรึเปล่า ซองมินรู้สึกตัว จึงปรับเปลี่ยนท่าที แล้วถามหญิงสาวไปว่า โรงแรมคุณคงอยู่ไม่ไกลใช่ไหม การมาของผมครั้งนี้รบกวน คุณรึเปล่าครับ อลิส ตอบกลับไปว่า โรงแรมอยู่ไม่ไกลจากสนามบินค่ะ แล้วก็ไม่ได้เป็นการรบกวนอะไร ฉันซะอีกต้องขอบคุณ คุณที่ให้โรงแรมของฉันได้มีโอกาส รับรองคุณ ไม่นาน อลิสก็พาซองมินมาถึงยังโรงแรม อลิสเป็นบุตรสาวของเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ และเป็นเพื่อนสนิทที่เรียนอยู่ มหาลัยเดียวกับ นานา ซองมิน จำโรงแรมนี้ได้ดี อลิสเดินไปจัดการเรื่องเช็คอินให้กับชายหนุ่ม แล้วบอกให้พนักงาน ดูแลแขกคนนี้เป็นอย่างดีด้วย เรียบร้อยแล้วค่ะ ถ้าคุณต้องการให้ฉันช่วยเหลืออะไรก็แจ้งที่ พนักงานได้เลย ซองมินไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ ขอบคุณมากครับสำหรับธุระที่คุณช่วยจัดการให้
หลังจาก อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ซองมินก็โทรถึง นานา ทันที ผมถึงโรงแรมเรียบร้อยแล้วนะ คุณหล่ะ อื้ม อลิส ดูแลผมดีมาก เรื่องอาหารหรอ มื้อนี้ผมคงทานในโรงแรม อ้อเกือบลืม ฝากความคิดถึงไปยังคุณแม่ของคุณด้วย พูดจบ ซองมินวางสาย

คืนนั้นไม่รู้เป็นเพราะอะไร ทำให้ซองมินนอนไม่หลับ เขา กระสับกระส่ายไปมาอยู่บนเตียง มองดูนาฬิกาเป็นเวลา 5 ทุ่มกว่าๆ ทำไม นานาไม่ติดต่อมาเลยนะ ตั้งแต่ บ่ายแล้วที่เขาโทรหาเธอ นี่ตกลงฉันจะต้องเป็นฝ่ายโทรหาเธอใช่มั้ย นึกแล้วก็ทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิด ลุกเดินไปที่ตู้เย็น เปิดเบียร์มาดื่มดับอารมณ์ มองดูมือถือที่เงียบสนิทตั้งแต่บ่าย เดินวนเวียนไปมาอยู่ในห้อง ก็แล้ว เปิดทีวีดู ก็แล้ว มือถือของเขาก็ยังคงเงียบสนิทอยู่เช่นเดิม นี่ ยูน นานา เธอทำอะไรของเธออยู่ถึงไม่โทรถึงฉัน ว่าแล้วชายหนุ่มก็จับโทรศัพท์เพื่อจะโทรไปหา หญิงสาว แต่มันกลับทำให้เขาโมโหขึ้นไปอีก อะไรกันเนี่ย ติดต่อเธอไม่ได้ ซองมินเริ่มนั่งไม่ติด เธอจะเป็นอะไรมั้ยนะ ฉันไม่น่าปล่อยเธอไปคนเดียวเลย

ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ที่ห้องของ ซองมินก็ดังขึ้น เป็นอลิสที่โทรถึงเขา หลังจากที่พนักงานแจ้งให้เธอทราบว่า ซองมินต้องการคุยด้วย ซองมินบอกกับอลิสว่าติดต่อนานาไม่ได้เลย ตั้งแต่บ่าย คุณพอจะติดต่อเธอให้ผมได้มั้ย อลิส คุณรอฉันซักครู่นะ ฉันจะลองติดต่อไปที่รีสอรท์ของ นานาดู

เช้าวันรุ่งขึ้น อลิส กับซองมิน ต้องออกเดินทางโดยด่วน หลังจากเมื่อคืน ทางรีสอร์ทของนานา บอกกับเธอว่า คุณแม่ของคุณ นานา เสียแล้วที่ รพ. ตอนนี้ คุณ นานาอยู่ที่ รพ. ได้ยินเพียงเท่านี้ อลิส ก็วางสาย แล้วบอกกับ ซองมินทันที ทั้งซองมิน และอลิส ต่างก็เสียใจกับเหตุการณ์นี้ แต่มันก็คงไม่เท่ากับ นานา เธอจะเป็นอะไรมั้ยนะ หัวใจเธอคงแทบแตกสลายเลยทีเดียว ทั้งคู่ต่างก็มีสีหน้าที่เคร่งเครียดไปตามกัน

เมื่อรถของ อลิส มาถึงที่รีสอร์ทของ นานา อลิส ตรงเข้าไปถามพนักงานก็ได้ความว่า นานา กับเจ้าหน้าที่บางส่วนอยู่ที่วัด ไม่ไกลจากรีสอร์ท  เมื่อมาถึงวัด สายตาของซองมิน ก็กวดสายตามองไปโดยรอบ อลิสพบเธอก่อน จึงตรงเข้าไปสวมกอด ทันที ณ ที่นั้นเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ซองมินก้าวลงจากรถ นานา อลิส กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ทั้งคู่กอดกัน ฉันเสียใจด้วยนะ นี่พอรู้ข่าวฉันกับคุณซองมิน ก็เดินทางมาทันทีเลย เธอทำใจดีๆไว้นะ เรื่องงานพิธีการต่างๆ มีลุงป้า ย่ายาย ที่เช่าที่ดินของแม่เธอมาคอยแนะนำ นานาเป็นลูกเพียงคนเดียว แล้วก็ตัวคนเดียวด้วย เธอจึงไม่รู้จะทำอย่างไรดี อลิส โทรกลับโรงแรมของเธอให้คนไปบอกพ่อเธอด้วย ว่า คุณแม่ นานา เสียแล้ว และเธอคงต้องอยู่ช่วยงานที่นี่ นานา อ่า คุณพอจะมีเวลาคุยกับผมบ้างไหม ซองมินหาจังหวะที่จะพูด นานาเดินเข้ามาใกล้ ชายหนุ่ม ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา คะ สิ่งที่ผมจะพูดออกไปนี่ มันอาจจะไม่ค่อยเหมาะนัก แต่คุณจะต้องกลับไปเกาหลีกับผมนะ หลังจากเสร็จพิธีกรรมต่างๆแล้ว นานาเองก็ลืมคิดถึงเรื่องนี้ ตอนนี้สมองของเธอมันว่างเปล่า สายตาเธอที่มองออกไปก็ไร้จุดหมาย จนซองมินต้องดึงสติของเธอกลับมาก เขาใช้มือจับที่หัวไหล่เธอเขย่า นานา คุณฟังผมอยู่รึเปล่า น้ำตาเธอไหลออกมาเฉยๆ ฉันจะทำยังไงดี จะอยู่ต่อไปได้มั้ย ไม่มีแม่แล้ว แม่ไม่อยู่แล้ว เธอพึมพำกับตัวเอง แล้วอยู่ๆเธอก็วูบ ล้มลง อลิส หันมาเห็นเข้า ก็ตรงเข้ามาช่วย ซองมิน พยุงเธอ พนักงานที่รีสอร์ทบอกกับ อลิสว่า คุณนานา ร้องไห้หนักมากอยู่ที่ รพ. ก็หมดสติไป 2 3 ครั้งได้ หมอกับพยาบาลก็อดสงสารไม่ได้ค่ะ หนูเอง ก็สงสารคุณ นานาเหมือนกัน กับคุณป้ามีกันแค่สองคน นี่คุณป้าก็ไม่อยู่แล้ว ฮือๆๆๆ พนักงานสาวคนนี้ ก้มหน้าร้องไห้ จน อลิส แทบสติแตก

คุณอยู่ ดู นานาที่นี่นะคะ เดี๊ยวฉันจะไปจัดการเรื่อง งาน มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ก็อย่าเกรงใจนะครับ คุณคงต้องอยู่เมืองไทยไปอีกซัก 4 5 วัน จะเป็นไปได้มั้ยคะ ซองมินเข้าใจที่อลิสพูด ได้ครับ ผมจะติดต่อกลับไปที่เกาหลี ซองมิน โทรถึง คุณอ้อมทันที เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟ้ง อ้อมได้ยินถึงกับตกใจ และบอกว่าจะจัดการตามที่ซองมินขอให้ เธอเองก็ควรต้องไปเมืองไทยด้วยเหมือนกัน อ้อมถามถึง นานา ซองมินบอกว่าน่าเป็นห่วง ถ้าต้องปล่อยให้เธออยู่ที่นี่คนเดียว และผมเองก็จะไม่ให้เป็นอย่างนั้นแน่ๆ ชายหนุ่มมองดู หญิงสาว ที่หลับหมดสติไปนอนอยู่ข้างๆเขา




Create Date : 14 มิถุนายน 2555
Last Update : 14 มิถุนายน 2555 22:01:18 น. 0 comments
Counter : 1282 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.