|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
surgery 2 heart 12
น้อง รีอานคะ พนักงานคนนึงในร้านเบเกอรี่เรียก หญิงสาวขณะที่เธอกำลัง ตรวจเช็ค บัญชีอยู่ที่โต๊ะ ว่าไงคะพี่ มีลูกค้าลืมกระเป๋าตังค์ค่ะ นี่ค่ะ พนักงานหญิง วางกระเป๋าใบนั้นตรงหน้าเธอ เก็บไว้จนกว่าจะมีเจ้าของมาถามหานะคะ รีอาน คิด เห ถ้าลืมกระเป๋าตังค์แบบนี้ แล้วเจ้าของจะทำไงหล่ะ จะมีเงินซื้อข้าว จ่ายค่รถมั้ยนะ เธอจึงถือวิสาสะเปิดกระเป๋าเพื่อดูว่าจะมีเบอร์โทรติดต่อ หรือบัตรอะไรก็ตามที่พอจะมีที่อยู่ของเจ้าของกระเป๋าใบนี้มั้ย เมื่อเปิดกระเป๋า เธอเจอเข้ากับรูปถ่าย สงสัยจะเป็นเจ้าของกระเป๋าแน่ๆ แต่เอ๊ะ ไม่ใช่คนไทยนี่ คนเกาหลี หรอนี่ นอกจากรูปถ่ายแล้ว ก็มีเงิน US จำนวนไม่น้อย เงินตั้งมากแบบนี้ คุณลืมทิ้งไว้ได้อย่างไรกันนะ
ฮยอนซู เดินซื้อของใช้อยู่ที่ห้างฯแห่งหนึ่ง เมื่อจะชำระเงินชายหนุ่มพยายามค้นหากระเป๋าเงินแต่ก็ไม่เห็น เอไปลืมไว้ที่ไหนนะ แล้ว ชายหนุ่มก็หยิบกระเป๋าอีกใบที่เก็บเฉพาะบัตรเครดิตไว้ออกมา ชำระค่าสินค้า ระหว่าเดินมาที่จอดรถ ก็นึกว่าวันนี้เขาไปไหนมาบ้าง มันอาจจะหล่นอยู่ที่ไหนซักทีนึง
รีอานนั่งดูกระเป๋าเงินที่ลูกค้าลืมไว้ แล้วสั่งเด็กในร้านเก็บไว้ให้ดี ถ้ามีลูกค้ามาถามหา ต้องสอบถามข้อมูลเขาให้ระเอียดนะ เงินจำนวนไม่น้อยเลย อย่ามอบให้ใครไปง่ายๆหล่ะ เธอกำลังเตรียมตัวออกไปทานข้าว กับซังมิน
ก่อนร้านจะปิด ฮยอนซู คิดว่าที่ีนี่น่าจะเป็นที่สุดท้ายแล้ว เขาตามหากระเป๋าเงินเขาแทบจะทั้งวัน ร้านนี้เป็นอีกที่ ที่เขามาใช้บริการ เอ่อ ขอโทษครับ ไม่ทราบว่าพวกคุณเห็นกระเป๋าเงินสีน้ำตาลมั้ยครับ พนักงานในร้านทำตามที่ รีอานสั่ง โดยการสอบถามเขาถึงจำนวนเงินในกระเป๋า และสิ่งของที่มีอยู่ในกระเป๋า ชายหนุ่มตอบได้ตรงหมด พนักงาน จึงมอบกระเป๋าคืนให้กับชายหนุ่ม เห้อ.. ขอบคุณมากครับ เขาเดินออกจากร้านมาอย่างโล่งอก นี่ใช้เจ้าของกระเป๋าใบนั้นหรอ อืม เขาดูหน้าตาดีมากเลยนะ เป็นอะไรไปหล่ะเธอ พนักงานอีกคนเอ่ย ฉันสงสัยว่ารูปที่อยู่ในกระเป๋านั่นหน่ะ จะเป็นรูปใครแล้วเธอจะไปสนใจทำไมหล่ะ แหมม ก็สงสัยไง คุณเจ้าของกระเป๋านี่หน้าตาดีมากเลยนะ เดินผ่านหน้าร้านบ่อยๆ อ้อฉันได้ยินว่า เป็นครูสอนพิเศษด้วยหล่ะ ไม่น่ามาเป็นครูเลยนะฉันว่าหล่อๆอย่างนี้ไปเป็นดารา ซะยังจะดีกว่าอีก อ่ะอย่ามัวแต่โม้ รีบๆปิดร้านเลย
รีอาน มาดินเนอร์กับ ซังมินอยู่บ่อยๆ ชายหนุ่มตรงหน้าเธอเป็นคนสุภาพ บุคลลิคก็ดี ตั้งแต่รู้จักกันมาก็เกือบจะครึ่งปีแล้ว เขายังทำตัวเสมอต้นเสมอปลายกับเธอ ทั้งคู่คุยกันหลายเรื่อง แต่บทสนทนาก็เริ่ม สะดุดลงเมื่อ ซังมิน ถามถึงเรื่อง ครอบครัวของเธอ หญิงสาวเธอนึกขึ้นมาได้ว่า ฮยอนซู เคยพูดกับเธอไว้ว่า คนเกาหลี เขาไม่ต้องการที่จะให้ลูกชาย แต่งงานไปกับ ฝ่ายหญิงที่ ไม่สมบรูณ์ คำว่าสมบรูณ์ ก็คือ ต้องมีทั้งพ่อและมี หน้าที่การงานที่ดี และที่สำคัญคือ ตัวของฝ่ายหญิงเองต้อง เป็นฝ่ายจัดหาของแต่งงาน ต่างๆ รีอาน ครับๆ หญิงสาวสะดุ้งมัวแต่คิดถึงคำพูด ของ ฮยอนซู คะ คือ เรา2 คนก็รู้จักกันมาได้พักใหญ่แล้ว จะเป็นอะไรมั้ยถ้าผมจะขอไปพบ คุณพ่อกับคุณแม่ของคุณ เอ่อ ท่านไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ อ้าวงั้นหรอครับ อืมม ท่านทำธุรกิจเกี่ยวกับอะไรหรอ ผมไม่เคยเห็นคุณพูดถึงมันเลย รีอาน เริ่มคิดหนัก ทำเกี่ยวกับเสื้อผ้าค่ะ อ้อ งั้นหรอ ท่านไม่ได้อยู่ที่นี่แสดงว่า อยู่ต่างประเทศใช่มั้ยครับ รีอานครับ เดือนหน้า นี่เราไปสิงค์โปรกันมั้ย คะ ผมมีธุระที่จะต้องไปทำ คุณจะไปกับผมได้มั้ยครับ
ฮยอน ซู กำลังเตรียมการสอนสำหรับวันพรุ่งนี้ ที่บนโต๊ะมีรูปเมื่อ5 6 ปีที่แล้ว วางอยู่ ข้างๆก็มีรูปของ น้ำฝน เขามักหยิบมันมาดูบ่อยๆ ตอนนี้เธอก็มีชีวิตใหม่สมใจเธอแล้วสินะ ขอให้เธอสมหวังในสิ่งที่เธอต้องกานนะ น้ำฝน ฉันขออวยพรให้เธอ ซังมิน เริ่มสงสัยในตัว รีอาน เขาพยายามทบทวนเรื่องราวตั้งแต่ก่อน รู้จักกับหญิงสาว ทำไมเธอถึงเดินทางไปเกาหลีโดยลำพัง และยังเคยพบเอกสาร การเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เธอต้องปิดบังอะไรเขาอยู่แน่ๆ เรื่องพ่อแม่ก็อีกเรื่องนึง ที่เธอไม่เคยจะพูดถึง มันเรม่ิมทำให้เขาอยยากรู้อะไรๆมากขึ้นเกี่ยวกับตัว รีอาน..
Create Date : 30 มีนาคม 2555 |
Last Update : 30 มีนาคม 2555 13:39:25 น. |
|
0 comments
|
Counter : 627 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|