เห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า..ที่ขอให้รอ ??

สะดุ้งตื่นมาตอนตี 2 กว่าๆ

ก็เลยมานั่งเลือกเพลงที่จะไรท์ใส่แผ่นให้พี่บั๊มพ์แหละ
เพราะตั้งใจจะให้เค้าเก็บไว้ฟัง เวลาที่เราไม่อยู่
ไม่รู้จะทำให้หายเหงา หรือจะทำให้เหงากว่าเดิมก็ไม่รู้

เลือกไปเลือกมาก็มาฟังถึงเพลงนึง Without you - Mariah Carrey
พอฟังไปถึงท่อนที่ว่า I can't live ... If living is without you
ในหัวมันแว้บบบบบบบบ ขึ้นมาถึงเหตุการณ์ตอนที่เคยพูดกะพี่บั๊มพ์เอาไว้ ว่า

"เค้าไม่อยู่ 1 ปี .. จะรอได้รึเปล่า ................ รอเค้านะ"

พอมาคิดตอนนี้...เห็นแก่ตัวเกินไปมั้ยที่จะขอให้เค้ารอ
เราเองเป็นคนเลือกที่จะไปเรียนต่อ..แต่กลับขอให้เค้า "รอ"

ตอนจะไปเรียนก็ตัดสินใจเอง
แต่พอจะไปแล้วดันไปขอให้เค้ารอ

ปีนึงสำหรับบางคนอาจจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ
แต่ว่าสำหรับเรา...
...ถ้าเพื่อจะไปเรียนต่อ 1 ปี ถือว่าแป้บเดียว
...ถ้าเพื่อที่จะจากคนที่รักไป ถือว่านานอยู่เหมือนกัน

ใจตอนนี้กลัวหลายๆ อย่าง กลัวว่า...
กลัวว่า...ระยะทางจะเป็นอุปสรรคของความรัก
กลัวว่า...ใครคนนึงจะทนเหงาจนทนไม่ได้
กลัวว่า...ใครคนนึงจะทนเหงาจนหาคนมาแทนที่
กลัวว่า...กลับมาอะไรๆ อาจจะไม่เหมือนเดิม
กลัว...กลัวไปหมดทุกอย่าง



แต่ว่า ความกลัว นั้น ก็ไม่ทำให้ล้มเลิกความตั้งใจ ที่จะไปเรียนต่อ เพื่ออนาคตของตัวเอง
ไปเรียน..ก็เรียนเพื่อตัวเอง เพื่ออนาคตของตัวเอง
วันนึง - - - - หากไม่เหลือใคร - - - - ก็ยังเหลือความรู้ติดตัวไว้ .. ไม่ตาย

แต่ที่ขอให้ ~รอ~ เพราะมั่นใจว่า สำหรับตัวเองแล้ว ไม่มีใครมาแทนที่พี่บั๊มพ์ได้

Create Date : 27 มกราคม 2551 Last Update : 27 มกราคม 2551 20:08:05 น. Counter : 708 Pageviews.		6 comments
Share Tweet