คงได้เวลาที่เราจะต้องออกไป...

ในช่วงหลายๆ เดือนมานี้สิ่งนึงที่ผมกำลังตามหาอยู่นั้น คือ "เราต้องการอะไร" ในระหว่างที่ทำงานกินเงินเดือนอยู่นี้ผมเฝ้าแต่คิดถึงในสิ่งตัวเองทำอยู่นี้ว่า เราชอบรึเปล่ามันเป็นตัวเองรึเปล่า...

คำตอบของคำถามในตอนนั้นมันเริ่มชัดเจนว่า นี่ไม่ใช่... งานนี้ไม่ใช่... ทำได้นะ... แต่ไม่ใช่...

สำหรับผมตั้งเป้าที่จะลบตัวเองออกจากสายงานนี้ไว้ที่หมดเดือนเจ็ด ด้วยความรู้สึกว่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ บางความรู้สึกเหมือนถามตัวเองว่าเราไม่ชอบงานที่ทำอยู่นี้รึอย่างไร....

คำตอบที่ผมได้มันเริ่มชัดเจนขึ้นทีละนิดว่า ถ้าผมยังคงทำงานนี้ต่อไปเรื่อยๆ ผมจะ "จม"

คำว่า "จม" ของผมในที่นี้มันเหมือนการที่ผมจะต้องทำงานไปเรื่อยๆ โดยที่แม้ตัวเองจะทำได้ดี-ดีมากแล้ว และมันก็ยังทำต่อไปได้เรื่อย...

แต่ "มันไม่พอ" กับความรู้สึกของตัวเองที่อยากจะพัฒนากว่านี้ มันเหมือนการที่เราเลือกทางเดินแบบอ้อมๆ เพื่อให้ได้เจอสิ่งต่างๆ แล้วก็เจอทางตันในเส้นทางที่เราเลือกนี้...

เคยมีคำถามว่าที่ทำงานไม่ดีหรืองานไม่ดีรึเปล่า คำตอบของผมออกมาได้ว่า "ก็พอได้" แต่สิ่งที่ตะขิตะขวงใจตัวคือ เราไม่อยากทำอะไรที่ต้องทำ มันเหมือนผมจะแย่ลงเรื่อยๆ ถ้ายังคงเป็นแบบนี้ต่อไป...

ตอนนี้ผมคิดว่าตัวเองยังคงคิดถูก แต่ในหลายๆ คนที่อยู่รอบตัวก็ยังคงบอกว่า ถ้าออกมาเคว้งจะออกจากงานทำไม... ซึ่งในเรื่องนี้ผมเองก็เห็นด้วย... แต่มันเหมือนการที่ผมยังไม่ยอมทำอะไรจริงๆ จังๆ ไปในทีเดียว...

คำถามก็คือ "ผมอยากทำอะไรต่อไป"

คำตอบของเรื่องนี้มันตอบง่ายแต่ทำได้ยาก เพราะผมรู้ความต้องการของตัวเองเป็นอย่งดี แต่ทุกอย่างไม่มีอะไรเป็นอย่างใจเรา ผมเป็นพวกเพิ่งมารู้สิ่งที่อยากทำในตอนโต เพิ่งมารู้ว่าชอบขีดๆ เขียน อายุก็ปาเข้าไป 20 แล้ว...

ผมวางความฝันของผมให้รวมไปถึงเรื่องการใช้ชีวิตเข้าไปด้วย เรียกว่าความฝันในตอนนี้มีรายละเอียดที่ต้องทำนั้นเต็มไปหมด อยู่ที่ว่าเราจะทำได้เมื่อไหร่...

ความต้องการอย่างแรกที่ผมต้องทำให้ได้คือเขียนนิยายที่ดีที่สุดออกมาให้ได้และทำมันออกมาได้ด้วยมือตัวเองเพียงคนเดียวทุกขั้นตอน... ตั้งแต่เขียน จัดรูปเล่ม ดูแลการพิมพ์ จนถึงการเข้าเล่ม ซึ่งขั้นตอนหลังการเขียน เพราะงานที่ผมอุตส่าห์เดินอ้อมไกลก็ทำให้ผมทำตรงนี้ได้แล้ว... แค่รอว่าเมื่อไหร่งานเขียนนี้จะตรงใจจนเริ่มได้เสียที...

ความต้องการอย่างที่สองคือ ความอยากรู้อยากเห็น... สิ่งนี้เป็นสิ่งเดียวที่ผมมีมาตั้งแต่เกิด... และต้องบอกว่าเป็นอะไรที่สำคัญมาก.... มันทำให้ผมได้สนุกและตื่นเต้น... มันมีความสุขที่ได้ลองอะไรใหม่ๆ ช่วงเวลาที่เราทดลองนั่นทดลองนี่มันสนุกเสียจนเราอยากจะเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ ทุกครั้งไป...

ผมไม่เคยแคร์ว่าจะต้องเริ่มใหม่ซักกี่ครั้ง ตราบเท่าที่การเริ่มใหม่นั้นยังทำให้ผมสนุกได้ทุกคร้ง... และนี่ล่ะมั้งเหตุของการตัดสินใจครั้งนี้...

ความต้องการอย่างสุดท้าย ชีวิตที่เรียบง่าย... แม้ผมจะเป็นคนเมืองโดยกำเนิดแต่ผมไม่ชอบเมืองเลย มันอึดอัดและคับแคบมากๆ ผมชอบที่โล่งๆ กว้างๆ สถานที่ที่เราสามารถมองไปได้ไกล... ผมไม่อยากเห็นว่าตึกสันสูงแค่ไหน แต่ผมอยากเห็นว่าโลกเรามันกว้างแค่ไหนมากกว่า...

ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้คือหาสมดุลให้กับตัวเอง... ให้กับความคิด... ความรู้สึก...

สิ่งที่เราต้องการจริงๆ มันคืออะไร... ผมมีคำตอบ แล้วตัวคุณล่ะ ต้องการอะไร... เคยหาคำตอบให้ตัวเองบ้างไหม... หรือว่าที่ทำอยู่นี่มีคนบอกให้ทำ แล้วก็ทำๆ ไปไม่ใส่ใจว่ามันจะดีขึ้นหรือเลวลง เขาบอกให้ทำก็ทำ...

ผมอาจจะคิดมากไปแต่ผมคงทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้ เพราะสิ่งที่ผมทำ ผมอยากให้มันมาจากตัวผม มาจากใจผมมากกว่า และผมคงจะทำได้นานจนอาจจะถึงชั่วชีวิตของตัวเอง...

ลองมองหาเส้นทางอื่นดู เผื่อว่าสิ่งที่เราเลือกในวันนี้เราอาจจะหลอกตัวเองและจมไปพร้อมกับมันจนเมื่อถึงช่วงเวลาที่สาย เราก็ไม่อาจจะแก้อะไรได้แล้ว...

เพื่อตัวเอง เพื่อความรู้สึก และเพื่อจิตวิญญาณที่จะเรียนรู้

Create Date : 06 พฤษภาคม 2551		3 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2551 13:39:31 น.
Counter : 510 Pageviews.
Share Tweet