BlogGang.com : : TOWJEKU

Group Blog

All Blogs

แด่ผู้หญิงของผม

หนังสือ เวตาลปัญจวิงศติ สำนวนแปลของ ศ.ดร.ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา นิทานเรื่องที่สาม เมื่อพระราชาตริวิกรมเสน ตรัสในตอนท้ายว่า

" ผู้ชายอาจจะหลงทำผิดได้ชั่วครั้งหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ผู้หญิง นั้นว่าโดยความจริงเป็นคนชั่วในทุกโอกาส"

หนังสือ นิทานเวตาล สำนวนแปลของ น.ม.ส.นิทานเรื่องที่สอง พระวิกรมาทิตย์ตรัสตอบเวตาลว่า

" หญิงย่อมจะชั่วกว่าชายอยู่เอง ชายนั้นถึงจะชั่วปานใด ก็ยังรู้ถูกรู้ผิดอยู่บ้าง หญิงนั้นไม่รู้เอาเสียเลย"

ผมคัดเอามาให้อ่านเป็นคำนำเฉยๆ สารภาพว่าตนเองไม่ทราบความนัยลึกซึ้งเกี่ยวกับนิทานเวตาลมากนัก หากให้คิดแต่เพียงตื้นๆ ผมก็คงไม่เห็นด้วยกับคำกล่าวนี้…

เดือนมีนาคมเป็นเดือนของสตรี วันนี้จึงจะเขียนบทความบูชามารดา ภรรยา และบุตรีสักครั้ง สามคนนี้ไม่เพียงมีพระคุณที่ชุบเลี้ยงผมมา…(เขียนไม่ผิด ลูกสาวก็ด้วย) แต่ยังให้บทเรียนแก่ผมมากมายหลายข้อ

ความประทับใจที่มีต่อคนทั้งสามมีเยอะ แต่จะเขียนสรรเสริญคนละข้อเดียวก็พอครับ เลือกข้อที่พอมีประโยชน์ต่อนักอ่านที่เป็นผู้ชายอยู่บ้าง มิเช่นนั้นมันจะยาว แล้วบรรณาธิการจะค้อนเอาว่าเอาไดอารี่มาส่งแทนต้นฉบับ

คุณแม่ก่อน…สิ่งที่ผมทึ่งคุณแม่มากก็คืออะไรต่ออะไรที่ท่านเคยสอนถูกหมดทุกข้อ (จนได้)

ที่วงเล็บ "จนได้" เพราะ ณ วันเวลาที่ท่านสั่งท่านสอนนั้น ผมทั้งไม่ฟังและไม่เชื่อ ออกจะติดไปทางน่าเบื่อและรำคาญเสียด้วยซ้ำ

จำได้ว่าผมเป็นเด็กดีอยู่ก็แค่ช่วงวัยทวีนส์ (แบบว่าอยากบอกตนเองเคยเป็นพวกทวีนส์ ไม่แน่ใจว่าได้ตั้งค์วันละ 5 บาทเป็นวัยทวีนส์ได้มั้ย) ส่วยวัยทีนไม่เคยเป็นเพราะคำนี้น่ารักเกินไปสำหรับผม พอเป็นวัยรุ่นจึงหลบออกจากบ้านทุกวันไม่เว้นเสาร์-อาทิตย์ เหตุผลหนึ่งที่ไปไกลๆ จากบ้านก็คือเบื่อแม่บ่นนี่แหละครับ

แม่พร่ำบ่น…เอ๊ย พร่ำสอนหลายเรื่อง หนึ่งในคำสอนเหล่านั้นคือ " อย่าพึ่งใครและอย่าติดหนี้บุญคุณใคร"

ถึงจะดื้อกับแม่มากมาย แต่เฉพาะเรื่องนี้ผมยอมเชื่อสักครั้งและกำรงชีวิตเช่นนี้มาตลอด อย่างไรก็ตามชีวิตมนุษย์ย่อมต้องอาศัยพึ่งพากันและกันอยู่บ้าง ดังนั้นจึงมีหนึ่งหรือสองครั้งที่เราจำเป็นต้องออกปากร้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น ครั้งสองครั้งที่ว่านี่แหละครับที่ให้บทเรียนหนักๆ แก่ชีวิต และทำให้ต้องยอมรับว่าคุณแม่พูดถูกทุกทีสิน่ะ

แม่พูดเสมอว่าอย่าขอใคร อย่ารับอะไรจากใคร การไม่ขอความช่วยเหลือจากใครเลยทำให้เราต้องทำงานหนักเป็นพิเศษ แต่ผลลัพธ์ที่ได้มาก็ถือว่าคุ้มค่า ที่สำคัญที่สุดคือทำให้เราเป็นอิสระ สามารถคิด พูด และทำอะไรหลายอย่างได้อย่างใจ เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องเกรงใจใครเพราะเราไม่ได้ติดหนี้ใคร

…อย่างที่พูดกันว่า ไม่ได้ขอข้าวใครกินนี่หว่านั่นแหละครับ

แม่สอนเยอะแยะ ถูกเกลี้ยงทุกข้อเลย ชีวิตยิ่งยืนยาวก็ยิ่งพบว่าแม่ถูกมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเห็นลูกชายลูกสาวเติบใหญ่ในยุคสมัยนี้ ก็ยิ่งพบว่าคำสอนของแม่นั้นถูกแล้วถูกอีกเหนือกาลเวลาจริงๆ

…พอนะ…ต่อไปก็ภรรยา…หากไม่มีภรรยาผมคงตายไปหลายรอบแล้ว ไม่ขับรถเร็วจนตายก็ป่วยตาย หรือไม่ก็ถูกเขาฆ่าตาย

ภรรยาเป็นผู้มีพระคุณ เพราะเธอทำหน้าที่เป็นเบรกให้แก่เราในยามที่เราหุนหันพลันแล่น กระทำการอะไรด้วยความรวดเร็วเกินควร อารมณ์ร้อนเกินควร หรือกร่างเกินควร หลงผิดนึกว่าตนเองเป็นอินเดียน่า โจนส์

ผมคิดว่าผู้ชายที่โชคดีคือ ผู้ชายที่มีภรรยาคอยเตือนสติอยู่ข้างๆ แน่นอนว่าในวินาทีที่เราถูกภรรยาขัดแข้งขัดขาห้ามปรามมิให้เรากระทำอะไรบางอย่างนั้น แวบแรกคือรู้สึกขัดใจ… เธอไม่เข้าใจ เรื่องแบบนี้ปล่อยไว้ได้อย่างไร มันต้องลุย

ตรงนี้หมายถึงลุยเข้าไป ทั้งความเร็วรถ หรือการทำงานตามหน้าที่

แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะ ร้อยทั้งร้อยเลยครับที่ผมต้องก้มหน้ายอมรับว่าหากตอนนั้นไม่เชื่อเธอ ตอนนี้คงจะเละไปแล้ว

หมายถึงเละทั้งรถ ทั้งร่าง รวมทั้งหน้าที่การงานเป็นได้พินาศกันหมด

นอกจากนี้แล้วยังมีเรื่องอาหารการกิน พูดตรงๆ ว่าหากภรรยาไม่ควบคุมผมเอาไว้ล่ะก็ ผมจะกินเฉพาะข้าวไข่เจียวหมูสับ ข้าวมันไก่ ข้าวขาหมู พิซซ่า ไอติม โค้ก และของมึนเมา รวมทั้งไม่ยอมออกกำลังกายเลย

แต่พฤติกรรมเหล่านี้ได้ถูกภรรยาอบรมสั่งสอนกล่อมเกลาให้เป็นคนดีของเธอไปเสียแล้วทั้งสิ้น

....พอนะ…ต่อไปก็ลูกสาว

ลูกสาวเป็นผู้มีพระคุณเพราะเธอทำให้เรารู้สึกตัวเสียทีว่า ชีวิตที่เรามีนั้นมิใช่เพื่อตัวเราแต่เป็นเพื่อคนอื่น คนอื่นคือลูกสาวของเรา รวมทั้งลูกชายของเรา รวมทั้งลูกสาวและลูกชายของทุกคนในสังคม

เพราะคนรุ่นใหม่เหล่านี้ล้วนต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน จึงไม่สมควรที่ลูกสาวของเราจะอะโนเนะเป็นวัยทวีนส์นัก บริโภคอยู่คนเดียว จำที่เราจะต้องทำให้เด็กๆ ทุกคนในสังคมมีหลักประกันบริโภคถ้วนหน้า หมายถึงว่าลูกเรามีกิน ลูกคนอื่นก็ควรมีกินด้วย ลูกของเราเจ็บป่วยมีสวัสดิการรักษาพยาบาลดีเลิศ ลูกคนอื่นก็ต้องมีด้วย

ที่สำคัญมากกว่าเรื่องนี้ คือ ลูกสาวแสนสวยของเราทำให้เรารับรู้ว่าพ่อคนอื่นเป็นห่วงลูกสาวมากเพียงใด ถึงแม้ลูกสาวของพวกเขาจะไม่สวยเท่าลูกสาวของเราก็ตาม

เวลาขับรถไปทำงานทุกเช้า ผ่านนิสัตนักศึกษาสาวๆ ที่เดินกันเต็มฟุตบาทในชุดรัดรูปฟิตเปี๊ยะ แขนเสื้อสั้นเห็นเรียวแขนกระดุมเสื้อช่วงอกปริ กระโปรงแนบเนื้อทั้งผ่าทั้งสั้นเห็นผิวขาวและเรียวขา แถมด้วยรองเท้าส้นสูงเดินคุยมือถืออย่างสมาร์ต

…บางคนยืนแต่งหน้าทาปากก่อนข้ามทางม้าลายอีกต่างหาก

เห็นทั้งหมดนี้แล้วก็ให้รู้สึกตัวว่าคุณพ่อทุกคนมีลูกสาว ลูกสาวทุกคนล้วนสวยสดงดงามทั้งสิ้น คุณพ่อทุกคนเป็นผู้ชาย รู้นะครับว่าผู้ชายชอบคิดอะไรกัน

มีสติระลึกได้เช่นนี้ก็ดีใจว่าเพราะเรามีลูกสาวแท้ๆ เราจึงต้องมีความรับผิดชอบ เราไม่ทำให้ลูกสาวของคนอื่นเสียใจ คนอื่นก็ไม่ควรทำลูกสาวของเราเสียใจเช่นกัน

…เพราะมีอีกเรื่องหนึ่งที่เป็นคุณแม่และภรรยาของผมพูดเหมือนกัน นั่นคือ บาปกรรมมีจริง

Create Date : 16 มีนาคม 2548

Last Update : 16 มีนาคม 2548 18:48:17 น.

Counter : 432 Pageviews.

5 comment

Share
Tweet

คือคือกัน

รัฐบาลพรรคเดียว??
พรรคไทยรักไทยได้ สส.รวม 350 กว่าคน
มันกลายเป็นยุค ไทยรักไทย ฟีเวอร์แล้วหรือนี้

แต่มันก็จริง ประเทศไทยเราเจอเรื่องร้าย ๆมากมายสะเหลือเกิน
ถ้า ไทยไม่รักไทย และจะให้ไปรักหมา รักแมว รักชาติไทย รักประชาธิปัตย์ ได้ยังไง
เฮ้ย!! เริ่มเย็นหนังหัวแล้วว่ะ เปลี่ยนเรื่องดีกว่าดีกว่าจะไม่มีชีวิตกันป่าวๆ

อดีตอันขมขื่น
ผมอยู่ในโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในสมัยมัธยมปลาย ในระดับชั้นมี 10 ห้อง ห้องละ 50 กว่าคนก็ตกราวๆ 500 กว่าคน ห้องผมมีประชากรน้อยที่สุดในบรรดาห้องอื่นๆ แต่ แต่ละคนก็มีจุดเด่นที่แตกต่างกันไป ห้องผมเลยทุกคนอื่นมากันว่าเป็นห้องที่เลวสุด เรียนโง่สุด เกเรมากที่สุดยกให้ ห้อง 2

ในความดูเลว ผู้ภูมิใจในเรื่อง เรื่องๆหนึ่ง ห้องเรามีประชาการรักร่วมเพศ เพียง 1 เดียว ซึ่งแต่ละห้องมีครึ่งห้องเรื่องไม่ก็ค่อนห้อง ไม่ว่าจะเป็น เกย์ เป็นตู๊ด หรือไม่ก็ ใบ พูดไปพูดมาเสียว ตู๊ส...ดีเหมือนกัน เหอะๆ ดูแล้วเหมือนเราอาศัยเค้าอยู่ยังไงไม่รู้

พอมีงานโรงเรียนกันที ก็มีการประชุมในเรื่องงาน แต่ละห้องก็จะมารวมกันในห้องประชุม บรรยากาศมันดูรู้เลยว่า พวกเรามันชนกลุ่มน้องแค่ไหน พวกผมนั่งฝั่ง พวกเธอนั่งฝั่ง กะด้วยสายตา พวกเธอไม่ต่ำกว่า 370 คนแน่ๆ

ฝั่งโน้นนำทีมด้วยชายร่างขาวใจหญิงฝีปากเอก ใครละที่จะต่อกรกับเธอ นอกจาก หนุ่มน้อยผิวดำฝีปากกล้าแบบผม แต่มันก็แค่ได้เถียงไปกันเฉยๆ เพราะถึงยังไง เราก็ต้องแพ้ดูดี ด้วยคะแนนโหวตทุกที ให้ร่ำไป พวกเราจะเอาอะไรไปสู้พวกเธอๆได้ละ

ไอ้ที่เราเถียงไปก็เพราะจะได้ถ่วงเวลาให้นานๆกินเวลาเรียนเข้าไปเยอะๆ ผมก็คิดแค่นั้น ถ้าให้เธอพูดฝ่ายเดียว ลงมติกันเอง มันก็จบเร็ว ยิ่งบ่ายๆแดดร้อนๆนะ ได้นั่งห้องประชุมเปิดแอร์เย็นๆสบายจะตาย ใช่เราได้ผลประโยชน์นี้ฝ่ายเดียว เธอก็ได้ด้วย

และแล้วงานโรงเรียนแต่ละงานก็เป็นงาน แนวเดิมๆ ที่มีสาวน้อยสาวใส มาเต้นกันแบบอัลคาซ่า จนถ้าผมเป็นคนนอกคงคิดว่าที่นี้เป็นโรงเรียนสอนการละครแล้วมั่ง

ไอ้พวกเราก็ได้แต่นั่งมองอยู่ห่างงงงงงงงงงงๆ ท่ามกลางความสนอกสนใจของบรรดาพวกเธอๆ

พูดเรื่องโรงเรียนเก่าแล้วมันเศร้า รู้แบบนี้ กูเกิดเป็นแบบพวกเธอสะมันก็สิ้นเรื่อง หรือไม่ก็ให้โรงเรียนรับชายประเภท 1 ให้เยอะมากกว่านี้คงดีไม่น้อย

หิวแล้วอะ ไม่รู้ว่าเย็นนี้มีอะไรกิน ผัดผักอะไรฮะแม่
“ยอดมะละแม้ว”
อ๋อ ไอ้ผักที่พระเอง เรื่อง THE LETTER ผัดให้นางเอกกินอะนะ

เมื่อก่อนละโคตรแพงเลยผักนี้ คนรวยเท่านั้นถึงจะนิยมกินกัน
แต่เดี๋ยวนี้นะถูกเวอร์ๆ กินกันทั่วบ้านทั่วเมือง มีเงิน 5บาท ไปซื้อก็ได้มาแล้ว

เอ๊ะ!! แม่ ไอ้ยอดมะละแม้วมัน มีชื่อเรียกอีกชื่อว่า
“ฝักแม้ว” หรือป่าว!!

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2548

Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2548 18:41:22 น.

Counter : 293 Pageviews.

5 comment

Share
Tweet

TOWJEKU

Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs

[Add TOWJEKU's blog to your web]

Links

Bloggang.com