นิยาย "ม.ปลาย วุ่นวายรัก " โดย เหมชาติ ทอง --- ( ตอนที่ 11. )


                          11.
.
     สอง-สามวัน หลังโรงเรียนเปิด 
จากปิดยาวปีใหม่

.     คุณแป๋งโทรศัพท์แจ้งคุณแม่ของโยธา
ว่าทางบริษัทผลิตภัณฑ์สินค้าสนใจ อยากได้โยธา
.   เป็นผู้แสดงภาพยนตร์โฆษณา 
.
.        " คุณแม่ให้น้องโยขออนุญาตทางโรงเรียน
ได้เลยนะครับ   แต่แป๋งเชื่อว่า ไม่มีปัญหาแน่นอน 
.    เด็กผู้หญิงที่จะแสดงคู่กับน้องโย   ก็เป็นน้อง
ผู้หญิง ม.6 โรงเรียนในเมืองครับ    ทางโรงเรียน
ของน้องก็อนุญาตแล้ว "
.
             " ค่ะ---
 .  แม่จะให้โย รีบขออนุญาตทางโรงเรียนค่ะ
.     - ขอบคุณคุณแป๋งมากนะคะ " 
.
.       *    *  *   *  *   *  *   *  *   *  *  *  *   *
.
.        โยธารับฟังข่าวนี้จากมารดาทาง
โทรศัพท์  ตื่นเต้นบ้าง  แต่ทำไมไม่มากอย่าง
ตอนแรกๆ ก็ไม่รู้

.
.       มองไปทางบุษบันที่นั่งคุยกับเจี๊ยบ แมง 
พงษ์ และเดย์  พลางรับปาก " ครับ-ครับ " กับแม่
.
.             วางหูแล้ว --
.    เด็กหนุ่มก็เดินเข้าไปนั่งในกลุ่ม  บอกทุกคน
ว่า
.
      "  แม่เราโทรมาบอก   ว่าทางโน้นโอเค 
จะให้เราถ่ายโฆษณา
 .     ให้เรารีบขออนุญาตทางโรงเรียน "
.
            เพื่อนๆ ก็เฮกัน
.
.     เห็นบุษบันยิ้มแย้ม แสดงท่าทางดีใจ
เหมือนคนอื่นๆ  โยธาจึงค่อยยิ้มออก 
.
.    เพราะตั้งแต่วันสิ้นปีเก่าวันนั้น ที่เกือบมี
เรื่องชกต่อยกับสงคราม เอียดคงสะเทือนใจ
มาก
.      พอโรงเรียนเปิดมา   เอียดมาโรงเรียน
ก็เฉยเมยกับเขา  ไม่มอง ไม่พูดด้วย ไม่สนใจ  
ทำเหมือนโยธาเป็นอากาศธาตุ ไม่มีตัวตน
.    จนโยธาน้อยใจ--หงอยซึม  รู้สึกใจหาย 
ใจแป้ว 
.  เพราะทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆ เอียด แต่ก็เหมือน
จะอยู่กันห่างไกล
.
.     "  เอียด ---
.    โยขอโทษนะ  เอียดโกรธโยมากใช่มั้ย ?  "
.
.   เด็กหนุ่มได้แต่แอบมองบุษบัน แล้วถาม
ในใจทางสายตาอย่างนี้ ไม่กล้าเอ่ยปากพูด
อะไรกับเธอตรงๆ

.
.       *  *  *  *  *  *  *  *  *
.
.           "  ดีใจด้วยนะ "
.
.       เอียดพูด มองหน้าเขา ยิ้มให้
.
.        โยธาใจพองโต สดชื่นอย่างยิ่ง  
รออารมณ์นี้มานาน    ไอ่โย-คนร่าเริง
คนเดิมของห้อง 5/1  กลับคืนมาแล้ว 
ตอนนี้
.  ยิ้มสดใส มองหน้าสวยเก๋ของบุษบัน
.
.    "  ขอบคุณครับเอียด  เพราะเอียด
นั่นแหละ โยถึงได้งานนี้ "
.

.     *  *  *  *  *  *  *  *  *
.
.     เด็กๆ พากันไปหาคุณครูที่ปรึกษา 
ที่ห้องพักของท่าน
.    ท่านรับฟังเรื่องอย่างตื่นเต้น บอกว่า

.
 . "    ครูว่าโรงเรียนก็คงไม่ว่าไรหรอก
 ก็ดูสิ- สมัยรุ่นครู - อรพรรณ พานทอง
.         - พวกเธอรู้จักมั้ย ?
.
 .   เค้าก็เป็นดาราตั้งแต่ยังเป็นนักเรียน
มัธยม  ตอนนั้น --อรพรรณกำลังเรียนที่ 
.-- ที่  "
.
.   คุณครูนิ่วหน้า พยายามนึกชื่อโรงเรียน
ของคุณนิด-ดาราในดวงใจของท่าน 
.   แป๊บนะ - ขอให้แน่ใจก่อน  เพราะกลัว
จะสลับกับโรงเรียนของดารารุ่นนั้นบางคน
.
.      " - ที่โรงเรียนศรีอยุธยา ! "
.
.            กว่าจะนึกออกได้
.
.   สงสัย-จะยกตัวอย่างดาราแบบผิดยุค แบ๊ค 
ทู เดอะ ฟิวเจอร์- ที่ต้องใช้ ไทม์ แมชชีน 
ระลึกนึกย้อนหลังมากไป-แน่เลย
.      เพราะเด็กๆ ไม่เก็ท --มึนกัน
. ไม่มีคนไหน รู้จักอรพรรณ พานทอง  อดีต
ดาราสาววัยรุ่น เจ้าของฟันกระต่ายที่แสนน่ารัก  
โด่งดังสุดแรงในยุคโน้น
.    ที่ทุกวันนี้ คุณนิด สะใภ้ไทยรัฐ กลายเป็น
เจ้าของบริษัทผลิตหนังละครไปแล้ว 
. และเธอก็ได้จัดฟันหน้า- ฟันกระต่ายนั้นใหม่ 
จนมันเรียบ เรียงเป็นระเบียบ  ซึ่งทำให้คุณนิด 
กลายจากสาวน่ารัก- เป็นลุคสาวสวย
.
.    เห็นศิษย์ตัวเอง ท่าทางจะไม่แน่ใจกันนัก
เรื่องที่ว่าเป็นนักเรียนก็สามารถเป็นดารานักแสดง
ได้แม้จะยังกำลังเรียน  คุณครูที่ปรึกษาจึงอยาก
ให้ได้อย่างที่โยธาสบายใจ ชัวร์ๆ--ไปเลย
.
.        บอกเด็กๆ ว่า
.
.          "เดี๋ยวนะ ๆ --"
.
.         แล้วยกหู intercom- หรือโทรศัพท์
ภายในของโรงเรียน  จิ้มเลข 2 ตัว  โทรไปห้อง
ไกด์แด๊นซ์- guidance หา อ.วรรณี หัวหน้างาน
แนะแนว
.
.       " น้องวรรณี ---
.           พี่ขอรบกวนถามหน่อยนะคะ
เรื่องเด็กในปรึกษาของพี่ค่ะ  แกอยากจะหา
รายได้พิเศษระหว่างเรียน
.         - เป็นนักแสดง น่ะค่ะ 
ทำได้ไหมคะ--โรงเรียนเราอนุญาตไหมคะ ? "
.
.    เด็กๆ นั่งลงกับพื้นหน้าโต๊ะของครูที่ปรึกษา  
มองคุณครูที่กำลังคุยสายกับ อ. วรรณี อย่างลุ้น
ผล
.
.            " ได้ค่ะพี่--- "
.
.            สายนั้นตอบมา --
.   จากนั้น ตามสไตล์ครูแนะแนวที่ช่างเจรจา  
อ. วรรณีก็อธิบาย แจกแจงหลักเกณฑ์ของการ
ส่งเสริมการหารายได้ระหว่างเรียนของนักเรียน 
ให้ทราบเพิ่มเติมอย่างละเอียด
.
.         "  --  ฯลฯ ---  "

.              และสรุปว่า 
.
.      "  ค่ะ--ตามนี้ ก็ถือว่า แนะแนวได้รับทราบ 
ที่พี่แจ้งขออนุญาต ผ่านหนูแล้วนะคะ  
.    -- ไม่มีปัญหา โรงเรียนอนุญาตค่ะ  "    
.
.
.        คุณครูที่ปรึกษาวางสาย  ยิ้มกว้าง  
.  เด็กๆ ดีใจกันทันที
.
  "  โรงเรียนอนุญาตค่ะ  ---
      แต่ต้องไม่ให้โป๊ อนาจาร หรือผิด
จารีตประเพณี  ศีลธรรมอันดี
 .    - ครูพูดงี้ คงเข้าใจนะคะ "

.
.         *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *
.
.   โยธามาที่กองถ่าย สองคนกับมารดา
 มีแป๋งขับรถยนต์พามาส่ง

.
.  ถ่ายทำกันกลางแจ้ง-outdoors ในตัวเมือง
เชียงใหม่เลย 
.  กองถ่ายได้เลือกสถานที่สวยๆ ของเชียงใหม่ 
ถ่ายเป็นช็อตวิดิโอสั้นๆ ไว้เลือกทำสป็อต-spot 
โฆษณาหลายที่ด้วยกัน 
     เช่น ตรงกำแพงเมือง ถนนท่าแพ   ตรงบริเวณ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่   ตรงแยกรินคำ แถวๆ ห้าง
เมญ่า- Maya  กับตรงย่านหัวถนนนิมมานเหมินทร์
ใกล้ๆโรงแรมของตัน

 .       แต่มาถ่ายช็อตยาวกันที่สะพานเหล็ก 
หรือ "ขัวเหล็ก " อันเป็นสะพานปูนเสริมเหล็ก 
ที่มีประวัติศาสตร์การก่อสร้างที่น่าสนใจ 
 .และขัวเหล็กนี้ -ก็ยังได้ปรากฏตัวในฉากหนึ่ง
ของภาพยนตร์โรแมนติกที่สุดโด่งดังของเมือง
ไทย คือเรื่อง " เพื่อนสนิท" 
.    เสริมสร้างซีนชวนฝัน ชวนประทับใจ ให้กับ
แฟนหนัง
.     จนทุกวันนี้  ขัวเหล็กได้กลายเป็นอีกหนึ่ง
แลนด์มาร์ค -landmark ของเมืองเชียงใหม่
.  เพราะใครๆ ที่มีโอกาสมาแอ่วเวียงพิงค์ก็อยาก
มาดูขัวเหล็ก ที่พระเอกไข่ย้อย-ซันนี่  พานางเอก 
ดากานดา-นุ่น ศิรพันธ์ ขี่ซ้อนมอไซคล์ ขับผ่านใน
ฉาก  
          มาแล้ว ก็อยากเห็นกับตาตัวเอง 
อยากยืนตรงสะพานเหล็กนี้ แล้วก็เซลฟี่ 
ซักแจ๊ะ สองแจ๊ะ 

.
.      *   *  *   *  *  *   *  *  *   *   *

   .  ที่โยธาคิดจะให้เจี๊ยบ เดย์ มาเป็นเพื่อน 
หรือจะชวนเอียดมาด้วยอีกคน  ประสาเด็ก
ติดเพื่อนๆ นั้น  -- ไม่ได้ละ

.
.       แค่ลองถามดูเล่นๆ  แป๋งก็สอนโยธา
ซะหน้าจ๋อย

.     " ไม่ได้นะครับน้องโย งานคืองาน 
พาเพื่อนๆ ไปด้วย เดี๋ยวก็มัวเล่น มัวคุยกัน
.        - เสียงานกันพอดี "
.
.     แป๋งพูดแรง ตรงไปตรงมา จนโยธา
ชักเกรงข้อระเบียบ
.
.   " เค้าจ้างเราแล้ว เราต้องเต็มที่ให้เค้า
งานนักแสดงต้องรับผิดชอบ   ต้องอดทน
นะครับ  ที่สำคัญ คือต้องมีวินัย
.    อันนี้ พี่แป๋งหมายถึงว่า ต่อไปนี้น้องโย
ต้องรู้ละ ว่าสิ่งไหนที่เราควรทำ และสิ่งไหน
ที่นักแสดงห้ามทำ
 .  และก็-ต้องเป็นคนรักษาคำพูด  ตรงต่อ
เวลานัดหมายด้วยครับ  "
.
.          หนักอึ้งอยู่ --
.  สำหรับข้อปฏิบัติบทที่หนึ่งนี้ของการจะ
เป็นนักแสดง  ที่แป๋งเริ่มวางให้โยธา-เด็ก
ในสังกัดแล้ว 
.
.   เด็กหนุ่มถึงกับนิ่งคิด จะไปต่อไหวไหม
เนี่ย--?
.
      " ไง-คุณแม่จะช่วยดูแลโยให้ค่ะ
คุณแป๋ง "
.
.   แม่ของโยธารีบพูดขึ้น  รู้ดีว่า ลูกชาย
ยังเก็บความรู้สึกในใจไม่เป็น
.   เพราะตอนนี้ สีหน้าของโยธาเริ่ม
แสดงอาการหนักใจออกมาให้เห็น


.         *  *  *  *  *  *  *  *  *  *
.
 .     เด็กหญิงที่มาแสดงคู่กับโยธา 
ชื่อ มิ้น 
.     เป็นนักเรียน ม. 6 จากโรงเรียน
ดังในตัวเมือง

.
.           เธอก็ดูโอเค --
.  หน้าหมวยๆ น่ารัก  ผมยาวถึงกลางหลัง   
แถมช่างพูด  แบ๊วๆ  และยิ้มแย้มกับทุกคน
.
.       *  *  *  *  *  *  *  *
.
.    " นี่ มิ้น--
.             --  นี่ โย นะ "

.
.   พอแรกเจอ  พี่แป๋งก็แนะนำสองคนให้รู้จัก
กันง่ายๆ อย่างเร็ว
.
.     " มิ้น ---ม.6 
.                โย -- ม.5 "
.

.    บอกช่วงวัยให้แก่กัน เบ็ดเสร็จ
.         
.            มิ้นทักทายก่อน 
.
.   " ขอเรียกโยเฉยๆ ละกัน
.               - ไม่เรียกน้อง "
.
.           โยธาพยักหน้า
.
.      " อือ--  
.              เราก็ขอเรียกมิ้นพอ  
. -  ไม่พี่นะ "
.
.      ต่างมองหน้า แล้วหัวเราะ 
.  ขำกันไป ขำกันมา
.
.    โยธารู้สึกว่า มิ้นร่าเริง สดใส และ
คงซ่าส์ใช่เล่น 
.       ส่วนมิ้นนั้น เธอนึกพึงใจในโยธา
ว่าหล่อ และน่ารัก ยิ่งตอนโยธาพูดคำเมือง
ไม่ค่อยเก่งเพราะย้ายมาจากกรุงเทพฯ ก็ว่า
ยิ่งน่ารัก

.
.     *  *  *  *  *  *  *  *  *   *.

.       ทั้งสองคนโดนจับแต่งหน้า 
เซ็ททรงผม  และสวมใส่เสื้อผ้าที่กองถ่าย
เตรียมมาจากสปอนเซอร์ หลายต่อหลาย
ชุด

.     ถ่ายทำแต่ละที่ ก็จะมีการเปลี่ยนให้
สวมใส่ชุดใหม่ตลอด  
.    บางที่ ก็เปลี่ยนถึงสองสามชุด
.
.     ตรงที่ขัวเหล็ก  เป็นคอสตูมแนวแฟชั่น
เมืองหนาว   หน้าตาเสื้อผ้าไม่ดูกลาดเกลื่อน 
เพราะเป็นระดับแบรนด์ -brand   ที่ดูมีราคา 
สวยเก๋ และเป็นแนวนำสมัย
.
.   โยธาสวมเสื้อคอรัด สีน้ำตาลออกเหลืองทอง
ตุ่นๆ  มีเสื้อสเวตเตอร์เนื้อบางแขนยาว สีเขียวขี้ม้า 
ม้วนพับ พันโอบไหล่แบบหลวมๆ
.  นุ่งกางเกงขายาว สีกากีเข้ม สวมรองเท้าแบบ
มินิบู้ท หนังกลับ
.
.    มิ้นได้เสื้อคอเต่าสีแดงสด และมีผ้าตารางลาย
สก็อตสีเขียวหม่นๆ คลุมที่ไหล่     นุ่งกระโปรงสั้น
จู๋สีดำ  ที่เข้ากันดีกับรองเท้าบู้ทหนัง แบบมีเส้นพู่
ที่ขอบบน
.    และมิ้นยังถูกไดย์ -dye ย้อมผมใหม่ด้วย 
.
.    เหมือนว่าผมที่ค่อนข้างดำสนิทของเธอ คงดู
ไม่ค่อยเข้ากับแนวของเสื้อผ้าเท่าไหร่   เขาจึงจับ
มันย้อมให้มีสีที่ซอฟท์-soft แลดูอ่อนตาลง 
.    กับถูกพี่-ช่างแต่งผม คอยเอาแฮร์ ดรายเออร์
ไล่ตามดราย-dry - เป่าผมเธอแทบจะตลอดเวลา 
.      ว่าไป  มิ้นก็อดทนน่าดู  เพราะพอผู้กำกับ
สั่งคัท ช่างผมจะรีบตรงมาหามิ้นทันที เอาหวีกลมๆ 
ม้วนพันผมเธอ แล้วเป่าไอร้อน - ดึงแล้วคลายหวี 
ยืดผมให้ จนผมที่ยาวหนานั้นดูนุ่มสลวย
.
.      ส่วนโยธาโชคดี  แค่โดนช่างผมจับผม
ขยุ้มๆ ให้ดูเป๋ๆ ออกแนวธรรมชาติ   
   ไม่ได้เจอวิธีทรีท- treat โหดๆ แบบมิ้น
.

.             *  *  *  *  *  *  *  *  *   
.
 .    ผู้กำกับเอาโทรศัพท์มือถือเปิดสตอรี่
บอร์ด -story board  ให้โยธา และมิ้นดู

.  พลางขยายภาพ อธิบายให้เด็กทั้งสองเข้าใจ
การทำงาน
.
.   มันเป็นชาร์ทใหญ่ ที่ออกแบบซีนทุกซีน
ไว้อย่างละเอียด      
.   โดยวาดเป็นรูปแสดงมาในกรอบสี่เหลี่ยม 
ที่เปรียบเสมือนจอภาพ    ให้ได้เห็นสิ่งนั้นๆ 
ล่วงหน้า 
.    จะบอกเรื่องราว และหน้าตาของเรื่องราว
แก่ผู้เกี่ยวข้อง  ว่ากล้องจะต้องถ่ายทอดให้
ภาพยนตร์แต่ละช็อตออกมาในรูปใดอย่างไร
จะให้โฟกัสอะไร -จะให้เบลอ-blur อะไร      
.   
.    ในสตอรี่บอร์ด ระบุเรื่องราวไว้ว่า
.
.      " เป็นแฟนกัน 
.             -- ทะเลาะ งอนกัน
.   กลับไปอาบน้ำ สระผมกับแชมพูนี้
.         แล้วเดินมาเจอกันที่สะพาน  
.  เชิดหน้า สวนกันไป
.       เกิดหอมกลิ่นแชมพู กันและกัน 
เลยหยุดชะงัก   หมุนตัวกลับมา
.         แล้วคืนดีกันใหม่  "

.
.     *   *  *  *  *  *  *  *  *  *  *.
.
.    แป๋งดีใจ เมื่อผู้กำกับบอกว่า 
เขาพอใจโยธามาก

.
.    " เด็กคนนี้ต้องรุ่งแน่ เตรียมดัง
เตรียมปัง ได้เลย
 .      หน้าตา-เวลาแกทำหน้าเศร้าๆ  
 สื่ออารมณ์ได้ดี   ดูโรแมนติกมากๆ
.      - แล้วขึ้นกล้องดีด้วย "
.
.   เขาให้โยธาโพส-pose ท่าเหลียวมอง
เหม่อไปทางนั้น ทางนี้ หลายท่า 
. ถ่ายเก็บไว้ เผื่อพิจารณาเลือกมาตัดต่อ
อีกที

.
.   ส่วนมิ้น โดนเขาสั่งให้หมุนตัว ยิ้มให้
กล้อง  และเหวี่ยงผม ให้บานกระจาย
เป็นวง 
.     ---  หลายรอบมาก 
.  จนเธอเวียนหัว ต้องขอหยุดนั่งพัก

.
.      *  *  *  *  *  *  *  *  *  *
.
.   กว่าจะถ่ายทำที่ขัวเหล็กเสร็จ
-ก็บ่ายสาม   เพราะโดนให้ถ่ายทำ
ใหม่ สาม-สี่เทค แทบจะทุกซีน
.    แต่เด็กทั้งสองก็สู้งานขาดใจ

.
.     โยธานึกถึงบุษบันมากๆ ว่าเอียด
น่าจะได้มาถ่ายโฆษณานี้ด้วยกันกับตน   
.   เพราะมีบางฉากหวานๆ ที่เขาเอง 
ก็เคยทำอย่างนั้นกับเอียดมาก่อน
.
.    "  ยื่นกุหลาบให้ ขอคืนดี ---
จ้องมองกัน - ทำตาซึ้งๆ   "

.
.    ผู้กำกับบอกโยธาสลับกับดูภาพใน
มอนิเตอร์-monitor หน้าจอของกล้อง
.
.   " ให้คิดว่า มิ้นเป็นแฟนโยจริงๆ 
โยรักมิ้นมาก   อยากให้มิ้นยอมกลับมา
ดีกันใหม่ "

.
.     แต่แสดงแล้ว ก็ยังไม่โดนใจผู้กำกับ
เท่าไหร่   โยธาจึงถูกแยกไปติวเข้ม อย่าง
เร่งด่วน
.
     *  *  *  *  *  *  *  *
.
.      เขาถามโยธาว่า
 .
.       " น้องโย  ---
 . ตอนเนียะ   น้องโยมีใครที่น้องโย
แอบรัก แอบชอบอยู่ - บ้างปะ ? "
.
.  โยธายิ้มเขินๆ หลบสายตาคนถาม 
.
.           "  มีใช่มั้ย ?  "
.
.  เขารีบสรุปเองเลย  แข่งกับเวลาของ
การทำงาน
.
.      " --งั้นดีละ  เวลาเข้าฉากให้น้องโยคิด
ซะว่า คนตรงหน้าไม่ใช่มิ้น  แต่เป็นคนๆ นั้น 
ของน้องโย "
.
.     เห็นโยธามองกลับมา  หน้าแดงซ่าน 
ติวเตอร์ก็รีบสำทับทันที
.

.    " คิดตามที่พี่บอกมานี้นะ 
.         - ปะ  ไปเข้าฉากใหม่เลย "
.
.     ปรากฏว่า  ทริก-trick นี้ได้ผล
อารมณ์ของหนังโฆษณามาตามแบบ
ที่ต้องการ เต็มๆ เลย
.     โดนใจผู้กำกับ จนออกปากชม  
.
.  " โย เตรียมตัวรอได้เล่นหนังใหญ่เลยนะ
เรา   อามั่นใจ 
. เห็นแบบนี้แล้ว อาขอการันตี-guarantee "
.
  โยธาจึงได้นึกถึงบุษบัน เห็นแต่หน้า
ของเอียดตลอดเวลาการถ่ายทำ

.
.     *    *  *   *  *   *   *   *  *   *
.
   กลับมาถ่ายฉากสระผมกับแชมพู
กันที่สตูดิโอ ร้านของแป๋ง

.
.     โยธานุ่งบ๊อกเซอร์ ฟอกผมสู้กับสายน้ำ
จากฝักบัว
 .    เขาให้แหงนหน้า เผยอปากเก๋ๆ   แบบ
ด่ำดื่ม ฟินจัดกับประสิทธิภาพของแชมพู
.
.    มิ้นก็แอ๊คชั่นประมาณนี้ เหมือนกัน
.
.         *   *  *  *  *   *  *   *   *   *
.
   พอเสร็จสิ้นการถ่ายทำ กองถ่ายกลับ
กันไปก่อนแล้ว  แป๋งก็เรียกทางมิ้น และ
คนที่ดูแลมิ้น ให้มารับค่าตัว

.
.         หันมาบอกกับทางโยธาว่า
.
.      " คุณแม่น้องโย รอแป๊บ-นะครับ
ไง-เดี๋ยวแป๋งก็ต้องขับรถไปส่งที่บ้านอยู่แล้ว "
.
.           คุณแม่โยธารีบบอกว่า 
.
.  " อุ๊ย- ไม่เป็นไรค่ะคุณแป๋ง เชิญตามสบาย
ค่ะ  "

.       เสร็จธุระกับทางมิ้น ร่ำลากัน รอจน
มิ้นออกจากร้านหรือบริษัทไป   แป๋งจึงเชิญ
สองแม่ลูกมาที่โต๊ะ
.
.     " คือแป๋งจะแอบให้พิเศษ   เฉพาะกับ
น้องโย น่ะครับ   เลยต้องรอให้ทางน้องมิ้น
กลับไปก่อน  "
.
.       แป๋งบอก แล้วหัวเราะขำอายๆ 
.
.        " อันนี้ --ถือว่า เป็นการต้อนรับน้องโย 
เข้าสู่สังกัดโมเดลลิ่งของแป๋ง   ดังนั้น ค่าตัว
ของน้องครั้งนี้ แป๋งให้สามหมื่นถ้วน 
.  - โดยแป๋งหักไว้นิดหน่อยเองครับ "
.
.     คุณแม่บอกขอบคุณ และแสดงความกังวล
ว่าบริษัทของแป๋งจะเหนื่อยเปล่าไปไหม ?
.    แป๋งก็บอกว่า แป๋งก็ได้บ้างอยู่นะครับ เพียง
แค่ว่า  ครั้งแรกนี้ ก็อยากขอซื้อใจน้องโยไว้
.      แต่ครั้งต่อๆ ไป ก็ขอเป็นไปตามกติกาใน
สัญญา
.
.          "  เออ---น้องโย
.    พี่แป๋งถ่ายรูปเบื้องหลังการทำงานไว้ให้ด้วย
 เยอะแยะเลย  เดี๋ยวพี่แป๋งจะส่งไลน์ไปให้นะ"

.
.    ไอดีไลน์ของโยธานั้น โผล่ในโทรศัพท์ของแป๋ง
ตั้งแต่วันเซ็นสัญญา วันก่อนโน้น
.
.     และในวันนี้ ก็มีไอดี -ของมิ้น ปรากฏขึ้นที่
เครื่องของโยธา ด้วยอีกไอดี
.     ซึ่งมิ้นเป็นฝ่ายแอบขอ  ตอนช่วงพักเบรก
ถ่ายทำช่วงนึง
.
.       " โย -- 
.                 มิ้นขอไลน์โยด้วยดิ "

.



                 ***   จบตอนที่ 11. ***
.........................................................................................
.  หมายเหตุ :  นำนิยายมาลงในบล็อกใหม่อีกครั้ง         
.  เขียนครั้งแรก13 มกราคม 2560
.บันทึกสถิติการเข้าอ่าน  1587 ครั้ง   ณ 13 พฤศจิกายน 2561
..........................................................................................         
           



Create Date : 10 ตุลาคม 2563
Last Update : 10 ตุลาคม 2563 21:58:56 น.
Counter : 297 Pageviews.

0 comments

Huean Piang Din
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



ตุลาคม 2563

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog