Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
7 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
Open up your mind

Open up your mind

คุณชอบส่วนไหนของร่างกายมากที่สุด?

อ่านคำถามจบแล้วหลายคนอาจตอบว่า..........
ชอบใบหน้า เพราะใบหน้าคุณดึงดูดให้ใครต่อใครต้องหันมามองและเหลียวหลังจนหัวหมุนเป็นลูกข่าง
ชอบรูปร่าง เพราะคุณหุ่นดีใครๆก็หลง แม่ยายก็ปลื้ม
ชอบไรฟัน เพราะเวลายิ้มคุณจะดูดี น่ารักน่าหลงใหลมากๆแถมกลิ่นปากก็หอมดุจอมมายมิ้นท์
หรือใครสักคนอาจแอบตอบในใจว่า......
ชอบรูจมูก...เพราะมันบานได้ที่ สูดอากาศได้เยอะอย่างไม่ต้องเกรงใจใครเหมือนพิธีกรและดีเจชื่อดังอย่างสมพล
ชอบคิ้วที่โก่งได้ที่เหมือนเอาวงเวียนมาวาดอย่างนาตาชา
ชอบริมฝีปากที่ห้อยได้รูปเหมือนโน้ตเชิญยิ้ม(แล้วคุณก็ยิ้มอย่างภูมิใจโดยมีรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก)
ก็ว่ากันไปตามประสา ......10 คน ก็คงชอบ 10 แบบ เรื่องอย่างนี้บังคับกันไม่ได้




หนุ่มเมืองจันทร์เคยตอบไว้ในหนังสือมองโลกง่ายง่ายสบายดี ว่า ชอบ “ปาก” กับ “ดวงตา”…เขาถือว่าทั้งสองสิ่งเป็นพรจากพระเจ้า.........
ชอบปาก เพราะทำให้เป็นคนหัวเราะเก่ง หัวเราะแล้วทำให้ชีวิตสดใส มีความสุข
และชอบ “ดวงตา” เพราะทำให้เขามองโลกในแง่ดี...แม้ไม่ทุกครั้ง แต่บ่อยครั้ง

อ่านดูแล้วเหมือนจะไม่ค่อยเกี่ยว ปากจะทำให้หัวเราะเก่งได้ยังไง
และดวงตาจะทำให้คนเรามองโลกในแง่ดีได้อย่างนั้นหรือ ทั้งๆที่เรารู้ว่าความคิด อารมณ์และความรู้สึกมากกว่า ที่น่าจะเป็นตัวกำหนดให้คนเรายิ้ม หัวเราะหรือมองโลกในแง่ดี

จริงๆแล้วเขาอยากจะบอกกับเราว่า เขาชอบมุมมองและทัศนคติในการมองโลกของตัวเองเป็นที่สุด................


คนเราจะมองโลกในแง่ดีได้อย่างไรหากว่ายังมองทุกอย่างเป็นลบ

จะมีรอยยิ้มได้อย่างไรหากมีความรู้สึกเป็นลบ
จะหัวเราะได้อย่างไรหากมองไปทางไหนก็ลบ
อาจารย์สอนไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจก็ลบ
โทรไปแฟนไม่รับสายก็ลบ
เพื่อนไม่มาตามนัดก็ลบ เจ้านายบ่นก็ลบ อกหักก็ลบ อะไรๆก็ลบไปหมด





หลายครั้งในชีวิต...ไม่ใช่ใครอื่นหรือเหตุการณ์ที่อยู่เหนือการควบคุมหรอกที่ทำให้ชีวิตคุณดูเหมือนไร้ทางออก หากเป็นทัศนคติของคุณเองต่างหากที่เป็นตัวการใหญ่
วันหนึ่งในคาบเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ครูยกกระดาษสีขาวแผ่นใหญ่ขึ้นมา กระดาษแผ่นนี้มีจุดสีดำเล็กๆ อยู่จุดหนึ่งที่มุมล่างด้านขวาของกระดาษ ครูชี้ไปที่กระดาษแล้วถามนักเรียนว่ามองเห็นอะไรบ้าง นักเรียนพากันตะโกนตอบกลับมาว่า “จุดสีดำ”
คุณครูยิ้ม นิ่งไปสักครู่หนึ่งก่อนตั้งคำถาม............
"พวกเธอมองเห็นแต่เพียงจุดสีดำเล็กๆ "
"ทำไมไม่มีใครสักคนเห็นสีขาวของกระดาษ"
"นี่คือ สิ่งที่แย่มากของธรรมชาติมนุษย์ ไม่มีใครมองเห็นด้านดีและภาพในมุมกว้างของสิ่งต่างๆ เลย"
นี่คือ บทเรียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบทหนึ่งของเด็กชายที่ชื่อว่า โคฟี่ อันนัน เป็นบทเรียนจาก "กระดาษสีขาว" และ "จุดสีดำ" (จาก มองโลกง่ายๆสบายดี ‘หนุ่มเมืองจันทร์’ มติชนสำนักพิมพ์)





ในเวลาที่มีปัญหา ผิดหวัง เศร้า เสียใจ เรามักมองโลกแบบ 2 มิติ มองว่ามีแค่ด้านสั้นและยาว เมฆหมอกและควันที่เกิดจากปัญหาทำให้สายตาของเราพร่ามัว ลองเอาผ้าชุบน้ำซับที่นัยน์ตาสักพัก เปิดตาแล้วมองดูว่า มีอะไรดีดีให้เราบ้าง ลองเปรียบปัญหาเป็นเพียงจุดเล็กๆสีดำบนพื้นที่สีขาวของคุณดู มองโลกในแง่ดีให้มากๆ มองสีขาวให้เยอะๆ ป้อนอาหารให้ความรู้สึกด้วยการมองโลกแง่ดีบ่อยๆ แต่ด้วยความระมัดระวัง

มองโลกในแง่บวก ไม่ได้หมายความว่า ให้มองโลกแต่เพียงส่วนดี แต่มองทั้งส่วนดีและร้าย เพียงให้รับรู้เสมอว่า ยังมีสิ่งดีดียืนเคียงข้างเราเสมอ............เมื่อเรามองทุกสิ่งเป็นบวก ความรู้สึกที่เป็นบวกก็จะจ่อท้ายตามเรามาแบบกระชั้นชิด......

อาจารย์สอนไม่รู้เรื่องไม่ เราก็คิดซะว่ากำลังถูกอาจารย์ท้าทาย ดูซิฉันสอนไม่รู้เรื่องแล้วพวกเธอจะเข้าใจไหม ....เราก็พยายามเอาชนะความท้าทายนั้น เข้าห้องสมุดมากขึ้น ขวนขวายมากขึ้น เรียนรู้ด้วยตัวเองมากขึ้น เพราะการเรียนรู้ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงในห้องเรียน และมิได้จำกัดว่าผู้สอนจะเป็นใคร แล้วสุดท้ายเราก็จะเก่งขึ้น แถมภูมิใจที่เรียนรู้ที่จะเอาชนะปัญหาด้วยตัวเอง

โทรไปแฟนไม่รับสาย ก็ให้คิดซะว่าเธอคงเหนื่อยจนหลับ ทำงานหนักจนกล้ามเป็นมัดจะไม่ให้เพลียได้ยังไง เธอไม่โทรกลับไม่ส่งข้อความมาเหมือนเดิม ก็คิดซะว่าดีแล้ว ทำให้เราคิดถึงกันมากขึ้น เป็นการฝึกความอดทน ให้เรารู้จักรอ และได้ใช้เวลานั้นในการปรับปรุงตัวเอง มองตัวเองได้มากยิ่งขึ้น หลังจากที่มัวแต่ไปมองลูกสาวคนอื่นอยู่ตั้งนาน อิอิ แล้วจากนั้นเราก็เตรียมสิ่งดีดีไว้ให้เธอ คำพูดดีดี ความรู้สึกดีดี.....(ส่วนจะคิดยังไงทำยังไงหากอกหัก ไว้ค่อยบอกในบทถัดๆไป)

เพื่อนไม่มาตามนัด มาสาย เจ้านายบ่น ฯลฯ ก็คิดซะว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นตัวกระตุ้นให้เราปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นทั้งนั้น มองปัญหาเพื่อที่จะแก้ไขตัวเองให้มากๆ ถ้าคิดได้ ทำได้ ทัศคติของเราก็จะมีแต่บวก ++++




บางคนอาจคิดว่า การมองโลกแง่ดีหลังจากความผิดหวัง เป็นแค่การปลอบใจตัวเอง แต่การปลอบใจตัวเองเราก็ได้รับกำลังใจในทางบวกกลับมา ใครหลายคนไม่รู้จักกำลังใจดีพอ ว่ามันมีค่ามากแค่ไหน กำลังใจที่เกิดจากการคิดได้ด้วยตัวเองหรือจากคนอื่นๆ ทำให้เรามีความหวัง และความหวังนี่แหละที่ทำให้เรามีพลังที่จะก้าวไปข้างหน้าอยู่เสมอ

ในเวลาที่ทำอะไรสักอย่างไม่สำเร็จ เราอาจคิดว่านั่นคือความล้มเหลว ที่จริงแล้วยังไม่ล้มเหลว ในวงการวิทยาศาสตร์ไม่มีคำว่า ล้มเหลว แต่เขาเรียกการทำงานที่ไม่ประสบความสำเร็จว่า “การเรียนรู้”

ครั้งหนึ่งผู้ช่วยของ “โธมัส อัลวา เอดิสัน” บ่นกับเขาว่า “เราทำการทดลองเรื่องนี้มา 700 ครั้งแล้ว เรายังไม่พบอะไรเลย” ก่อนที่จะสรุปว่า “เราล้มเหลวเสียแล้ว” เอดิสันหัวเราะแล้วบอกว่าเราไม่ได้ล้มเหลว แต่เราได้เรียนรู้อะไรต่างๆเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และกำลังใกล้ที่จะพบคำตอบแล้ว “อย่างน้อยที่สุดตอนนี้เราเรียนรู้แล้วว่า มี 700 วิธีที่ไม่ควรทำ” (จาก มองโลกง่ายๆสบายดี ‘หนุ่มเมืองจันทร์’ มติชนสำนักพิมพ์)

เพราะฉะนั้นในเวลาที่ผิดหวัง ทางที่ดีควรแปรสภาพตัวเองให้เป็นนักวิทยาศาสตร์ เรียนรู้กันเยอะๆ ให้มากๆ จะผิดหวังเท่าไหร่ นั่นคือการเรียนรู้ หากจุดที่หวังไว้คือ 10 แล้วเราทำมันได้ 3 อย่าคิดว่าเราทำได้แค่ 3 แต่ให้คิดว่า ตอนนี้เราทำมันมาได้ 3 แล้ว และให้จำนวนนั้นเป็นทุนและกำลังใจ และพยายามต่อไปให้เกิด 4,5,6 ไปจนถึง 10 ในสักวัน
สิ่งสำคัญที่สุดของการมองโลกในแง่ดีนั้นอยู่ที่ใจ ต่อให้พยายามมากเท่าไหร่แต่ถ้าใจยังไม่เปิดรับมุมมองใหม่ๆ ยึดติดอยู่กับความรู้สึกเดิม ความทุกข์แบบเดิมๆ ยังไงก็มองให้ดีได้ยาก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป ก็มีทั้งที่สมหวังและเกือบสมหวัง....ลองเปิดใจให้กว้าง เปิดสายตาให้กว้าง เปิดมุมมองให้กว้าง มองให้เป็น 3 มิติ แล้วสรุปด้วยความรู้สึกที่เป็นบวก วิธีการง่ายๆ หลักการง่ายๆ ...อาจทำยากบ้างง่ายบ้าง แต่ไม่ใช่ว่าเราจะทำไม่ได้ ถ้าคิดที่จะทำ..


..........จำไว้สุข ทุกข์ สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจ ของเรานี้.........


-------------------------------------------------------------------------------




เปิด : เบน ชลาทิศ


*สำหรับการรับฟังเพลงบนอินเตอร์เน็ตเพื่อความบันเทิงและประชาสัมพันธ์เพลงของศิลปินเท่านั้น ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการค้า *ลิขสิทธิ์ของเพลงแต่ละเพลง เป็นของเจ้าของลิขสิทธ์นั้นๆ โปรดสนับสนุนผลงานของศิลปินที่ท่านชื่นชอบด้วยการซื้อสินค้าที่ถูกต้องตามลิขสิทธิ์*



Chareef ผู้ชายขี้อายในสายลม | สร้างลิงค์ของโปรไฟล์ในแบบที่เป็นตัวคุณเอง



Create Date : 07 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2554 20:41:05 น. 281 comments
Counter : 2549 Pageviews.

 
ว้าววววว คนแรกหรอเนี่ย ขอแอบกระซิบเบาๆว่า เพลงเพราะมักมากกกกกก
หลังจากที่รออ่านนานมาก ก็เสร็จสักทีนะพี่รีฟขรา เรื่องที่พี่รีฟเขียนเนี่ยพี่รีฟกะพูดให้ฟังบ่อยๆนะ ในร้านหนังสือ บางทีพิมยังเลยเอาไปทำตามเลยอย่างวิธีคิดของโธมัส (เพราะทำข้อสอบตกบ่อย แป่วว) แต่มีสารพัดมองโลกในแง่ดีนะ ที่อาจารย์พิมสอนไว้

ถ้าโดนแม่ดุแต่เช้าตรู่ ให้คิดซะว่าแม่ยังรักและห่วงใย โห...ทราบซึ้งมากเลย อีกอย่างนึงในคำบ่นของแม่ต้องมีอะไรแน่ๆเลยไม่งั้นแม่ไม่บ่นซ้ำๆ เดิมๆอย่างนี้หรอก เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ

และอาจารย์ก็บอกอีกอย่างเวลาที่อยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ แล้วรู้สึกประหม่าให้คิดว่า ฉันคือราชสีห์ผู้สง่างาม นั่นไงยีราฟ(คนสูง) นู้นไงฮิปโป (อิอิ) เดี๋ยวก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมาเองแหละ (จิงป่าวเนี่ย หุหุ)



โดย: น้องพิม IP: 124.157.138.2 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:45:12 น.  

 
โทษ จ้า ยัง ไม่ได้ อ่าน แต่ มา เม้นต์ ก่อน อ่ะ เด่ว เจ้ รีฟ จะ มา ทวง อ่ะ เด่ว ถ้า ว่างๆ เค้า มา อ่าน นะ จ้า เค้า ไป เรียน แย้ววว วันนี้ ตื่น สาย อ่ะ 55+ ขำ อ่ะ โดน แม่ ดุ ซะงั้น เอิ้กๆ


โดย: ลิงน้อยแก้มใสปิ๊งๆ IP: 125.24.178.177 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:42:58 น.  

 
สวัสดีพี่รีฟคับ สวยงามจิงๆๆ ที่อ่านมาทั้งหมดจับใจความได้คือ จำไว้สุข ทุกข์ สักแค่ใหน ขึ้นอยู่กับใจของเรานี้


โดย: ปีศาจชุคุ IP: 124.157.230.160 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:53:23 น.  

 
มาอ่านค่ะ



จขบ.ชอบช็อกโกแลตเหมือนเราเลยง่ะ

แต่เค้กช็อกโกแลตชีสของร้านนี้อร่อยจริงๆ นา หุๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:16:06 น.  

 
แนนตอบมะเป็นอะไม่รุ้ตอบแบบนี้ได้ปาวลองมั่วๆดูพี่รีพทำได้สวยงามมากๆคะพอดีแนนกลับเชียงรายมาไม่ค่อยได้เข้ามาสักเท่าไหร่เพราะว่าแนนมีความจำเป็นต้องคอยดูแลคนทางบ้านคะ ขอโทดด้วยนะคะ นี่เข้ามาแล้วพี่ทำได้สวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆซึ้งเลยคะน่ารักจิงๆคะขอบคุณคะพี่รีฟ


โดย: แนนคะพี่ IP: 58.10.18.92 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:23:04 น.  

 
ผมชอบรอยยิ้มที่สุด

ไม่ว่าใครก็ตาม

ไม่ว่าจะสวย ไม่สวย หล่อ ไม่หล่อ

แต่ถ้าเค้าคนนั้นมีรอยยิ้มที่จริงใจแล้วละก็

มิตรภาพจะเกิดหลังรอยยิ้มนั้นทุกครั้ง...


..ปล.รูปbg สวยคับ...




โดย: oato_janza วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:48:14 น.  

 
อิอิ..รู้สึกร้อนตัวไงไม่รู้(มีเมลมา....กันเล็กน้อย)
เนื้อหาดีมากคร้า เพลงเพราะๆ แต่ไม่รู้คิดไปเองเปล่า??ว่าคนเขียนเขาตั้งใจจะบ่งบอกอาไรกับคนเขียนเองหรือเปล่า(อิอิอิ)
"มองโลกในแง่ดี" คำๆนี้บางทีมันก้อสร้างความเสียหายกับเราได้นะ ของทุกอย่างมีมุมดีและมุมร้ายอยู่ในตัวของมันเอง ยังไงก้อเลือกใช้ให้ถูกทางนะคะ

Open Up Your Mind & Your Eyes &.........


โดย: ข้าวอบกรอบ IP: 58.9.54.34 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:48:50 น.  

 
เมื่อเราล้ม อย่างน้อยเราก็รู้วิธีลุก ( คำคมจำเค้ามาน่าจะประมาณนี้นะถ้าจำไม่ผิด ) อยากเล่นบอลกับชารีฟอีกง่ะ.....ภาพทะเลนี้สวยดีนะ....อยากไป อยากไป รักษาสุขภาพด้วยยนะ...มันเริ่มหนาวแล้วเพื่อน....


โดย: not so cute รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่อยากมีแฟนสวย ( อันนี้ต้อมเอง ) IP: 124.121.6.27 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:12:04 น.  

 
สวัสดีจ๊ะรีฟ เป็นไงบ้าง สบายดีนะ (ถามในนี้คงไม่น่าเกลียดไปน่ะ) เราชอบทุกอย่างที่รวมเป็นตัวเป็นหนึ่งของตัวเราเอง ไม่ว่าสุข ทุกข์ นั่นคือ รางวัลที่จะทำให้ตัวของเราเข็มแข็งและมุมมอง ที่เราประทับใจใจตัวของเรา พ่อ-แม่-พี่ คือ พระเจ้าที่ประทานความสุข และความต้านทานโรคร้าย(ความทุกข์)ออกไป เย้ๆๆๆ

ที่พิมพ์มาทั้งหมด ตรงประเด็นที่ถามเปล่าหว่า
ไปแว้ว หิวข้าว แล้วจะคอยรบกวนทุกๆที่ที่มีเวลา
(รอการกลับมาของโลมาน้อยฯ จอมป่วน ภาค 2 ในเร็วๆๆนี้)


โดย: โลมาน้อยสีน้ำเงิน IP: 61.19.69.194 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:48:28 น.  

 
สวัสดีจ้ารีฟ

เพลงเพราะดีนะ คนเราจงอยู่กับที่เป็นอยู่ก็คือพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ แค่นั่นก็ไม่ต้องคิดไรมากมาย อิอิ


โชคดีน่ะ


โดย: ทะเลใจ IP: 203.113.45.69 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:26:09 น.  

 
ว้าว! รีฟเขียนเรื่องใหม่แล้ว หน่องชอบแบ็คกราวน์มากๆ ค่ะ เห็นแล้วอยากไปทะเลจัง

เอดิสันหัวเราะแล้วบอกว่าเราไม่ได้ล้มเหลว แต่เราได้เรียนรู้อะไรต่างๆ เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และกำลังใกล้ที่จะพบคำตอบแล้ว “อย่างน้อยที่สุดตอนนี้เราเรียนรู้แล้วว่า มี 700 วิธีที่ไม่ควรทำ” เห็นด้วยกะคำพูดนี้มากๆ เลยอ่ะค่ะ..ในฐานะที่เรียนจบทางด้านวิทยาศาสตร์มา หน่องจำได้ว่าช่วงที่ทำโปรเจ็กต์อ่ะค่ะ หน่องทำเรื่องการสังเคราะห์ซิงก์ออกไซด์แบบนาโน ทำอยู่หลายเดือนแต่ก็ล้มเหลว..คือไม่สามารถสังเคราะห์ได้นะค่ะ แต่ถึงกระนั้นก็ตามทีการทดลองครั้งนี้ก็ช่วยให้หน่องเป็นคนที่รู้จักคิด รู้จักค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อนำมาใช้ในการทดลอง รวมทั้งฝึกให้หน่องเป็นคนที่มีความอดทนด้วยเช่นกันค่ะ ท้ายที่สุดอาจารย์ของหน่องเลยสั่งให้ทิ้งหัวข้อนั้นไปเลยอ่ะค่ะ แล้วก็กลับไปทำเรื่องที่เป็นหัวข้อหลักของโปรเจ็กต์หน่องแทน

โทรไปแฟนไม่รับสาย ก็ให้คิดซะว่าเธอคงเหนื่อยจนหลับ ทำงานหนักจนกล้ามเป็นมัดจะไม่ให้เพลียได้ยังไง เธอไม่โทรกลับไม่ส่งข้อความมาเหมือนเดิม ก็คิดซะว่าดีแล้ว ทำให้เราคิดถึงกันมากขึ้น เป็นการฝึกความอดทน ให้เรารู้จักรอ และได้ใช้เวลานั้นในการปรับปรุงตัวเอง มองตัวเองได้มากยิ่งขึ้น อันนี้หน่องคิดบ่อยมากค่ะ พยายามคิดเสมอว่าเค้าคงเหนื่อยจากการทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลาโทรหา เพราะเวลาที่หน่องคบใครก็ไม่อยากที่จะมีความรู้สึกหึงหวงเค้าตลอดเวลา อยากให้เค้ามีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง แต่ก็อ่ะนะ ตอนนี้ขอหน่องใช้ชีวิตโสดให้เต็มที่ก่อนดีกว่า ว่าแต่รีฟคิดเหมือนอย่างนี้หรือเปล่าจ๊ะ ไปดีกว่า ไม่แซวแล้วนะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:12:36 น.  

 
คิดเองป่ะเนี่ยพี่รีฟ อ่านแล้วมีความคิดดีๆ ครูก็เคยให้นุชเอามาอ่านนะ บทความเรื่องมองโลกง่ายๆสบายดี ก็ให้ข้อคิดดีอ่ะนะ ไปแล้วนะพี่รีฟ เดี๋ยวโดนเฉ่ง ว่างๆก็มาเยี่ยมไอดีนุชบ้างนะ


โดย: ยัยคนนั้น IP: 58.147.125.144 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:13:52 น.  

 
ฝันหวานไปหรือป่ะ มองโลกในแง่ดีเนี้ย เคยทำกี่ครั้งหน้อในชีวิต ทุกครั้งที่คิดในเรื่องดีดี มีแต่ความสุข ก็ใครคนหนึ่งโทรศัพท์กลับมาทุกครั้งที่รู้ว่าเพื่อนเป็นทุกข์ ทุกครั้งที่รู้ว่าเพื่อนไม่สบายใจ เพื่อนคนนี้จะบอกให้มองโลกง่ายๆ มองอย่างเป็นกลาง มองแต่เรื่องดีดี เรื่องทุกข์มากก็เป็นทุกข์น้อยลง เคยบอกกันเสมอว่าเราจะไม่โกรธพร้อมกัน เราจะไม่บอกเพื่อนว่า "เรารักกันนะเพื่อน" แต่เราจะบอกกันว่า หากเพื่อนมีความสุข นั่นคือรอยยิ้มของเรา"บวก" ความรู้สึกของเราก็จะบวก ตื่นเช้ามาบริหารรอยยิ้ม หัวใจก็เริ่มบวกแล้ว แฟนไม่โทรหา ก็คิดในเรื่องบวกว่า เธอก็รอเราโทรหาเหมือนกัน ก็โทรหา หากเจ้าของบ้าคนหนึ่งลอยเรืออยู่กลางทะเล โทรศัพท์หาแฟนไม่ได้ ก็คิดเสียว่ามีสัญญาณเมื่อไหร่ก็โทรศัพท์หา ความรู้สึกก็จะบวก เพื่อนคนดีแนะนำมา เรื่องง่ายๆที่คิดอยู่ต้องนาน ถึงจะคิดออก


โดย: เจน IP: 58.147.101.42 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:33:28 น.  

 
รีฟ อ้อยังอ่านไม่จบหรอก เพิ่งมาจากแอโรบิกและก็ซื้อทอดมันมากินเล่น และก็มาเปิดเมล พอมาเห็นเมลรีฟ อ้อก็รีบเปิดเลยนะ แต่ว่าจามาคอมเมนต์ใหม่อีกที ตอนนี้ขอทักทายเล่นๆก่องอ่ะ คิดถึงมั่กๆ มากถึงมากที่สุด
โอ่ย เพื่อนเอาแกงพุงปลามาให้กินเผ็ดสุดๆเดี๋ยวไว้เข้ามาหาใหม่น๊า.......


โดย: อิ๊นากะ คนงาม IP: 203.144.169.118 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:57:21 น.  

 
...ภาพสวย....
......เพลงก้อโปรด....
ชอบมากเลยรีฟ จากสองเรื่องที่ผ่านมา
ให้คะแนนชุดที่ 3 เต็มร้อยเลย
มองแล้วมันจินตนาการไปได้ไกลแสนไกล
อยากจะไปยืนที่ปลายสะพานจัง
แล้วถามว่า...ขอบฟ้าสิ้นสุดที่ตรงไหน
แผ่นฟ้ากะผืนน้ำเคยมาบรรจบกันที่ปลายฟ้าทางด้านโน้นบ้างมั๊ยนะ




โดย: ความคิดถึงในถุงกระดาษ IP: 58.8.50.140 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:53:58 น.  

 
ว่ากันว่า
คนเราเป็นพวกชอบ
"หาเรื่องใส่ตัว"
คือนอกจากเป็นการหา
ภาระรับผิดชอบ
ให้ชีวิตตัวเองมากขึ้นแล้ว
ยังจำเป็นต้องหา
"เรื่องราว"
ใส่ตัวอยู่เสมอ ๆ ด้วย

รีฟเป็นอีกหนึ่งที่ชื่นชอบการหาเรื่องที่ว่า ขอให้หาเรื่องมาให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ได้รับรู้กันเรื่อย ๆ นะ


โดย: ปากกาของความรู้สึก IP: 125.25.54.170 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:19:07 น.  

 
หวัดดีค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับกำลังใจ
แอบอ่านบล็อคเลยได้รู้ว่าเจ้าของบล็อคชื่อเล่นว่า "รีฟ" แมมขออนุญาตเรียกมั่งได้หรือเปล่าคะ
คุณรีฟเนี่ยชอบมีอะไรมาให้อ่านแต่แฝงให้คิดตามเรื่อยเลยอ่ะ จะจดจำคำบอกเล่าของคุณรีฟไว้นะคะ


โดย: แมวมอมแมม วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:45:34 น.  

 
สุข ทุกข์ขึ้นอยู่กับใจเรานี้ ใช่แล้ว.. เพลงนี้ใช่เลยหล่ะรีฟ เพียงแค่เราเปิดตา และเปิดใจ มองสิ่งรอบๆตัวเรา ก็จะพบความสุขอย่างแท้จริง อย่างที่เราเคยบอกรีฟว่า ทุกสิ่งมันอยู่ที่เราจะมองในด้านไหน มองด้านลบ ก็ทำร้ายตัวเราเอง มองด้านบวก เพิ่มรอยยิ้มให้กับตัวเราเอง ไม่ว่าจะมองด้านไหนคนที่ได้รับผลลัพธ์ นั้นคือตัวเรา
เคยมั้ย?ที่อยู่ๆก็มีความรู้สึกแย่เกิดขึ้นกับตัวเรา แล้วเราก็พยามยามหนีความรู้สึกนั้น ด้วยการพยายามที่จะพูดคุยกับคนนั้นคนนี้เพื่อให้ลืมความรู้สึกเหล่านั้นไป ตลก!ดีนะรีฟ เรานะโทรไปหาเพื่อนตั้งหลายคน แต่ทุกคนไม่สามารถที่จะพูดกะเราได้ เรามานั่งคิด ดูว่า เหมือนจะมีอะไรบอกเราว่า? เราไม่มีทางที่จะหนีความรู้สึกแย่ๆนี้ไปได้หรอก เรา เองที่ต้องสู้ และรับมือกะความรู้สึกนี้ ไม่ใช่หนีปัญหา และทำให้รู้ว่า การที่อยู่กะตัวเองนี่ละดีที่สุด เพื่อนที่ดีที่สุดก็คือตัวเรานี่ เหลียวซ้ายแลขวามองไม่เห็นใคร แต่มองมาตรงกลางซิ เราจะเห็นตัวเราเอง และ ไม่ต้องห่วงเรานะ ตอนนี้เรามีความสุขดีมาก เพียงแต่บางชั่วขณะ ที่ความรู้สึกเหงาๆแย่ แวะมาทักทาย เราน่ะ เขาแว๊บมาเยี่ยมเดี๋ยวเดียวก็ไป (แต่มาบ่อยๆก็ไม่ดีเหมือนกานน๊า.. ขี้เกียจต้อนรับ..อิอิ) เรานะรู้วิธีรับมือกะมันแล้วละ รีฟ.. แต่ความรู้สึกสำหรับเรากะคนคนนั้นมันจบไปแล้วเราไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นแล้วจริงๆนะ เหลือแต่ความบริสุทธิ์ใจในความเป็นเพื่อนที่ใน เวลาที่รู้สึกแย่ แค่ได้ยินเสียงก็ทำให้มีกำลังใจขึ้นเป็นกอง แล้วก็ อย่างน้อยเขาก็ทำให้ฉันรู้ว่าเคยมีความสุขเพียงใด เขาคงรู้นะว่าตอนนี้ ฉันกำลัง ยิ้มอยู่..*-------------------*


โดย: ยิ้มให้กับความเหงา IP: 203.118.72.254 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:46:39 น.  

 
อีกครั้งกับการคิดถึงมากเหลือเกิน....จ๊ะรีฟจ๋า

ถึงเวลานี้จนได้ ษาเปิดใจมานานแล้วรีฟ นับตั้งแต่วันที่ษาเกือบจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป
พ่อของษาบอกว่าคนเราทุกคนมีพื้นฐานเป็นคนดี สิ่งที่ผิดพลาดย่อมมีเหตุและมีผลในตัวเสมอ คนทุกคนอยากเป็นคนดีทั้งนั้น ษาเคยเถียงกับพ่อคอเป็นเอ็นถ้าคนทุกคนอยากเป็นคนดีจริงแล้วทำไมต้องทำผิดทำไมต้องทำพลาดทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนไม่ดี ในที่สุดษาก็ยอมจำนนกับคำถามของพ่อที่ว่า " อยากเป็นคนดีไหมลูก" (อยากเป็นซิค่ะ)ตอบทันควันเหมือนกันนะ "ษาเคยโกหกไหม " (เคยค่ะ ) "โกหกนี่ผิดไหม" ( ผิดค่ะ ) "รู้ว่าผิดแล้วโกหกทำไม" ( ถ้าไม่โกหกเพื่อนษาอีกคนตายแน่ๆ ) "นั้นซิ นี่ผิดศิลเลยนะ อีกหลายเรื่องที่ทุกคนทำผิด แล้วมักมีเหตุผลที่คิดเข้าข้างตัวเองเสมอ" พ่อจ๋าก็จริงหรอกนะแต่.........ถ้าคิดว่าตัวเองเปิดใจอย่าใช้คำว่าแต่เป็นอันขาด
อืม....ไม่มีใคร มีค่าพอที่คุณจะต้องเสียน้ำตาให้ เพราะคนที่มีค่าพอสำหรับคุณนั้น ย่อมไม่มีวันทำให้คุณร้องไห้อย่างเด็ดขาด
ษาเคยอ่านบทความบทหนึ่งนานแล้วค่ะ น่าจะใช้ได้กับคำว่า open up your mind
การที่เราอยากรู้จักกับใครสักคน หรือคบหาใครสักคน หรือมีความรู้สึกดีๆกับใครสักคน ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ควรจำให้ขึ้นใจไว้เสมอก็คือ "คน"เป็นสิ่งที่มีทั้งด้านบวกและด้านลบอยู่ในคนๆเดียวกัน
**อย่าตั้งใจกับคนหนึ่งคนมากเกินไป เพราะไม่มีใครอยากเป็นต้นเหตุของการล้มเหลว
**อย่าคาดหวังกับคนหนึ่งคนมากเกินไป เพราะไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่างที่ทุกคนอยากให้เป็น
**อย่าให้เวลากับคนหนึ่งคนมากเกินไป เพราะนั้นจะทำให้เค้าไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง
**อย่าควบคุมชีวิตคนหนึ่งคนมากเกินไป เพราะคนเรามักจะหาวิธีการแทรกตัวออกมาจากกฏที่ถูกกำหนดอยู่เสมอ
**อย่าบีบบังคับคนหนึ่งคนมากไปกว่านี้ เพราะถ้าคนคนนั้นหลุดจากภาวะบีบบังคับไปได้ คุณจะกลายเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ในทันที
**เธอลองมองดูฉันดีๆ ฉันมีลมหายใจ ไม่ใช่ภาพวาดที่สวยงามอยู่ตลอดเวลา ฉันเองก็เป็นคนเป็นสิ่งมีชีวิตสองด้านเช่นกัน
****อยากรู้จักกับสิ่งใดต้องห้ดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง****

เอ....หนักไปหรือเปล่า แต่ก็แค่มองสัจธรรมง่ายๆนะ อย่าคิดอะไรมาก ชีวิตนี้น้อยนัก สายธารแห่งพรหมลิขิตนำให้เรามาพบกัน หล่อเลี้ยงใจทุกดวงด้วยความบริสุทธิ์เหมือนกัน ต่อแต่นี้ใจใครจะแต่งแต้มด้วยสิ่งใด ก็สุดแต่ใจจะไขว่คว้า

ขอเพียง....รักษาชีวิตที่มีค่าของทุกคนไว้ให้สมกับที่ได้รับอนุญาตให้เกิดมา

รักและคิดถึงมากมายจ๊ะรีฟจ๋า




โดย: ปักษาสวรรค์ IP: 203.114.102.143 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:22:33 น.  

 
ขออีกนิดหนึ่งจ๊ะรีฟ

เพลงเพราะนะ รีฟเห็นอะไรที่เส้นตัดขอบฟ้าลิบๆโน้นไหม ถ้าเห็นว่าเป็นอะไรบอกษาด้วย เพราะษาพยายามเพ่งขนาดไหนก็มองไม่เห็น อิ อิ


โดย: ปักษาสวรรค์ IP: 203.114.102.143 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:27:35 น.  

 
เพลงมาเม้นท์แระน่ะค่ะ แหมพี่รีฟทำอารายก้อแลอบอุ่นไปหมด ส่งมาให้เม้นท์ตอนกำลังผิดหวังอยู่เลย อินจังเลยคร่ะ เหนื่อล้าแระผิดหวังคร่ะ อิอิ เง้ออยากทำแบบนี้เก่งๆแบบพี่รีฟจังคร่ะสวยดีๆ อิอิโรแม๊นติก

//www.narak.com/vote.php?id=45636


โดย: MusiC IP: 203.113.81.100 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:05:00 น.  

 
แม้ตัวเองไม่สวย แต่ก็พอใจในสิ่งที่พ่อแม่ให้มาค่ะ
จมูกไม่โ่ด่งก็ไม่เป็นไร(หายใจสะดวกดี อิอิ)


โดย: petunia lover วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:35:29 น.  

 
หลายครั้งที่เกิดความทุกข์และความเศร้า ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองหรือกับคนรอบข้าง สิ่งหนึ่งที่บอกออกไปและบอกกับตัวเองเสมอคือ "การเปลี่ยนวิธีคิด" คิดยังไงก็รู้สึกอย่างนั้น... ดังเช่นตัวอย่างที่รีฟกล่าวมาแล้วทั้งนั้น

การเปลี่ยนวิธีคิด ไม่ใช่ว่าจะทำง่าย ๆ เพราะได้ยินหลายคนบอกเสมอว่า "พูดง่าย แต่ทำยาก" แต่ทำยากไม่ได้แปลว่าทำไม่ได้ แค่พยายามฝึกที่จะทำเรื่อย ๆ และทำบ่อย ๆ โดยไม่ต้องพูดว่าทำได้ แค่หัดเริ่มพูดว่าไม่เป็นไรก็พอ

เมื่อเปลี่ยนวิธีคิดได้ ความสุขก็จะเข้ามาแทนที่โดยไม่ต้องสงสัย และรอยยิ้มก็จะเกิดขึ้นเองโดยไม่ต้องฝืน สายตาเราก็จะไม่มีคราบน้ำตาให้ต้องบอบช้ำ ใบหน้าเราจะเต็มเปี่ยมและทั้งหลายเหล่านี้แหละคือ "อวัยวะ" ที่เกิดจากความสุข...

เอาใจช่วยให้ทุกท่านได้ก้าวพ้นความทุกข์และมีความสุขไปนาน ๆ นะค่ะ


โดย: desperado IP: 202.28.181.10 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:43:39 น.  

 
ลืมบอกไปค่ะว่าขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านเรื่องราวดี ๆ นะจ้ะ


โดย: desperado IP: 202.28.181.10 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:45:46 น.  

 
สวัสดี, และขอบคุณมากที่แวะไปทักทาย - ขอบคุณที่ชอบในสิ่งที่เขียน - เช่นกัน, หน้าบันทึกนี้ มีอะไรดีๆ ให้เราต้องเก็บเป็น friendห list เหมือนกัน


หวังว่าคงได้ทักทายกันเรื่อยไป

[ดาริ]


โดย: ดาริกามณี วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:07:17 น.  

 
วันนี้เหนื่อยมาก...เหนื่อยที่สุด
เหนื่อยกับหลายๆ มุมมองที่เข้ามา
ล้ากับมุมมองที่ไม่ต้องการ
แล้วยังต้องเดินตามหามุมมองที่ต้องการค้นหา
เป็นไรเนี่ยมาบ่นอยู่ได้..เลิกๆๆๆ เลิกบ่น

************************
เป็นห่วงเสมอนะรีฟ ยังนั่งอยู๋ข้างๆ เสมอ


โดย: ความคิดถึงในถุงกระดาษ IP: 124.120.163.75 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:21:45 น.  

 
แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ ค่ะ ขอบคุณที่แวะ BloG ค่ะ


โดย: poohbum วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:48:51 น.  

 
ว๊าวกว่าจะได้อ่านเรื่องที่ 3 นี่ต้องคอยกันยาวนานมากๆ แต่ก็คุ้มค่ามากที่สุดเลยค่ะ จะคอยติดตามอ่านเรื่องราวดีๆต่อไปนะค๊ะ


โดย: viva IP: 203.121.172.26 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:01:33 น.  

 
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ชอบบทความนี้มั๊ก มากค่ะ
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเป็นกองงงงงงงง


โดย: Alps_s (Alps_s ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:06:14 น.  

 
น้องพิม :
ดีใจด้วยที่ได้เป็นคนแรก
รู้ไหม ตำแหน่งนี้หลายคนเคยแอบกระซิบว่าอยากเป็น
พิมคอมเม้นต์กลับมาได้แบบนั้น ก็แสดงว่าอ่านแล้วเข้าใจ ดีใจที่ความรู้สึกสามารถสื่อไปถึงได้
บางคนเวลาอยู่ในคนหมู่มากแล้วเกิดประหม่า...คิดว่าตัวเองคือราชสีห์ และมองคนอื่นเป็นสมันน้อยก็ดีไป แต่ถ้าคิดว่าตัวเองเป็นสิงโต แล้วมองคนอื่นว่าเป็นทีเร็กส์ เป็นแร็พเตอร์ โน่นก็เสือ นั่นก็กระทิงคงไม่ดีเท่าไหร่ ตอนนี้น้องพิมคิดว่าพี่รีฟเป็นอะไร จะเป็นไฮยีน่า แมลงเต่าทองหรือเป็นอะไรนะ อยากรู้จัง

ลิงน้อยแก้มใสปิ๊งๆ :
พี่รีฟรอหม่อนมาคอมเม้นต์อยู่นะ อย่าปล่อยให้รอเก้อล่ะ ตอนเด็กๆพี่รีฟจะถูกพ่อปลุกด้วยคำกลอนเสมอๆ "เราต้องตื่นขึ้นล้างหน้าเวลาเช้า ฟันผมเผ้าพึงชำระให้สะอาด แล้วจึงรีบกระวีกระวาดไปโรงเรียน......(มันยาวนะ)" พี่รีฟก็จะตื่นแล้วบอกว่า โอ๋ยยย ขอนอนต่ออีกนิดนะ...ถ้าสนใจ ติดต่อขอกลอนได้นะ หม่อนจะได้เอาไว้ปลุกลูกๆในอนาคตได้ไง

ปีศาจชุคุ :
..........จำไว้สุข ทุกข์ สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจ ของเรานี้........ อ่านจบแล้วขอให้มีความสุขนะทั้งน้องนายและอาร์เซน่อลของเรา

สาวไกด์ใจซื่อ :
ชอบช็อกโกแลตมาตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะครับคุณสาวไกด์ ทานไอศครีมก็สั่งช็อกโกแลตมาตลอด เวลาไปไหนก็ชอบซื้อมาทานไว้ ถ้าซื้อเองออกเงินเองก็ซื้อน้อยหน่อย แต่ถ้าแม่บอกว่าให้เลือกเอาก็...อิอิ มากมาย..เรียกชื่อ "รีฟ" แทน "เจ้าของบล็อก"ได้แล้วนะครับ จะได้ดูคุ้นเคยกันมากขึ้น เพราะคุณเองก็มาหลายครั้งแล้ว(แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ชื่อเล่นคุณเลยนะ)

แนนคะพี่ :
ไปเที่ยวเชียงรายมานี่เอง มิน่าไม่ค่อยได้เห็นเลย
ซึ้งได้แต่อย่าร้องไห้นะ อ่านแล้วถ้าทำได้ด้วยพี่รีฟจะดีใจมากๆเลยล่ะ
ปล.คนที่บ้านเป็นอะไรเหรอแนนเล่าให้พี่รีฟฟังบ้างสิ

oato_janza :
ผมก็ชอบรอยยิ้มที่สุดเหมือนกันครับ เพราะชอบ...เลยอยากทำสิ่งที่ชอบบ่อยๆ เป็นคนคนยิ้มไม่สวย แต่บอกได้เลยว่ามีความสุขทุกครั้งที่ยิ้มแน่นอน

ข้าวอบกรอบ :
แปลกใจจังที่ข้าวเข้ามาคอมเม้นต์เป็นคนแรกๆ เห็น Blogก่อนๆข้าวจะมาเป็นคนปิดงานนี่นา
สิ่งที่สื่อในBlog เป็นสิ่งที่รีฟอยากบอกกับตัวเองและแบ่งปันให้คนอื่น บอกตัวเองบ่อยๆ เตือนตัวเองบ่อยๆแล้วก็บอกต่อกับคนอื่นๆอีกที สิ่งที่ทำไม่ได้ก็จะทำได้เอง แล้วก็ใช่อย่างที่ข้าวบอก มองโลกในแง่ดีไม่ใช่การมองแต่ส่วนดี เพราะหากทำอย่างนั้นก็เป็นการมองโลกด้านเดียว ถ้าเรามองให้เป็นมิติและทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เราก็มองโลกในแง่ดีได้ไม่ยาก

not so cute :
(อยากเล่นบอลกับชารีฟอีกง่ะ) พูดซะคิดถึงความทรงจำเก่าๆเลย จำได้ว่าตอนนั้นต้อมเล่นเป็นกองหลัง? แล้วรีฟก็เล่นเป็นปีกและกองหน้า ตอนที่มีแข่งภายในสถาปัตย์ทีมเราชนะเลิศ แต่พอไปแข่งกับพวกโยธาเนี่ย ทีมเรากลายเป็นหมูไปเลย ตกรอบแรกแบบบอบช้ำ นานแค่ไหนแล้วนะ.....6-7ปีได้แล้วมั้ง เอ...แล้วที่พิมพ์ว่า "รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่อยากมีแฟนสวย " นี่หมายถึงที่มีตอนนี้ไม่สวยหรือว่ายังไม่มี พูดให้เคลียร์ด้วยนะ เดี๋ยวสาวๆเค้าสับสน(เก็บเสื้อที่ไปออกค่ายอาสาให้รีฟด้วย ขึ้นไปกทม.เมื่อไหร่จะไปจ่ายตังค์ย้อนหลัง)

โลมาน้อยสีน้ำเงิน :
คนที่มีพ่อแม่ที่ดี มักมีกำลังใจที่เข้มแข็งเสมอ เรียกว่าเป็นผลงานของพ่อแม่ที่ควรได้รับการยกย่องเลยทีเดียวหากสอนลูกให้เป็นคนดี ทั้งประพฤติดีและอีคิวดี น้ำ(ใช่ไหมเนี่ย)แวะมาป่วนได้ตลอดเลย รีฟยินดีต้อนรับน้ำตลอดเวลาเลย

ทะเลใจ :
รีฟชอบเพลงนี้มากๆ จำได้ว่าครั้งแรกที่ฟังคือ ตอนที่เป็นเพลงประกอบโฆษณาคอฟฟี่เมต ตอนนี้ผ่านมา 3 Blog แล้ว เพื่อนๆที่ติดตามและฟังเพลงมาตลอดคงพอจะรู้แล้วว่ารีฟชอบแนวไหน อิอิ ถ้าฟังแล้วสบายๆยิ้มได้ คิดถึง มีความสุข นั่นแหละตัวตนของรีฟเลย ดีใจที่แวะเวียนมานะทิพย์
(พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ ถ้าทำได้รับรองว่าสุขตลอดกาล)

nu_nong :
รีฟชอบคำคมของเอดิสันมากๆเหมือนที่หน่องชอบ ใครบางคนบอกว่าทำแล้วทำอีก ลองแล้วลองอีก ยังไม่ทันถึงฝั่งฝันก็ท้อถอย แต่นักวิทยาศาสตร์และนักคิดของโลกไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าคนเราแปรเปลี่ยนความคิดหวังให้เป็นอุดมการณ์ได้ ความมุ่งมั่นก็จะเพิ่มเป็นพันทวี
เรื่องการใช้ชีวิตแบบโสดๆ หน่องถามรีฟได้ ตั้งแต่เกิดจนปัจจุบันรีฟก็ยังโสดไม่เลิกรา โสดแบบมืออาชีพ อิอิ ล้อเล่นน่ะครับ...
"ว้าว! รีฟเขียนเรื่องใหม่แล้ว " ขอโทษที่ทำให้รอนะครับ ถึงขนาดอุทานแบบนั้นแสดงว่ารอนานจริงๆ และอย่างที่เคยบอก ตอนนี้รีฟกำลังรอที่จะมีเพื่อนเป็นแอร์ฮอสเตสอยู่ พยายามเข้านะครับหน่อง

ยัยคนนั้น :
"คิดเองปะเนี่ย" บทนี้พี่รีฟเขียนและคิดโดยอ้างอิงจากหนังสือมองโลกง่ายๆสบายดี จากสิ่งที่คิดและพูดในร้านหนังสืออยู่เสมอๆ ถ้าตรงไหนพี่รีฟนำมาจากหนังสือ ก็จะวงเล็บเป็นอ้างอิงไว้ พี่รีฟไม่กล้าเอาผลงานคนอื่นแล้วยกมาเป็นของตัวเองหรอกนะครับ(ก็พี่รีฟเป็นผู้ชายขี้อายนี่นา อิอิ) เรื่องการมองโลกในแง่ดี มันเป็นพื้นฐานที่ทุกคนควรรับรู้อยู่แล้วครับ แต่มักถูกมองข้าม พี่รีฟชอบมองง่ายๆและพยายามมองง่ายๆ แม้จะไม่ทุกครั้งแต่ก็ทำมันบ่อยๆ ดีใจที่นุชชอบจ๊ะ

เจน :
เพื่อนคนไหนนะที่ทำให้เจนมีความรู้สึกดีดีแบบนั้น เจนเล่าให้พี่รีฟฟังบ้างสิ
เรื่องมองโลกยังไง คิดยังไงพี่รีฟคงไม่ต้องสอนเจนแล้ว เพราะเจนก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นตัวของตัวเองมากๆ ในเวลาที่ได้คุย บางทีเหงาๆเจนก็ทำให้ยิ้มได้ แล้วคนที่ทำให้พี่รีฟยิ้มได้ในเวลาเหงาๆเนี่ย พี่รีฟก็มีความรู้สึกดีดีให้กับเค้าเสมอเลยล่ะและจะบันทึกเรื่องราวเหล่านั้นไว้ในความทรงจำตลอดไป

อิ๊นากะ คนงาม :
เวลาที่คุยกัน อ้อมักบอกรีฟว่ากำลังทานส้มตำ พุงปลา ปลาหมึกเส้น กินตลอดเลยนะ แบบนี้อ้วนแน่ๆกินไม่แบ่ง
อ้อรีบหาเวลามาคอมเม้นต์เลยนะ รีฟรออยู่ตรงนี้ที่เดิม


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:19:20 น.  

 
ความคิดถึงในถุงกระดาษ :
...ภาพสวย....เพราะมีผู้หญิงน่ารักๆคนนึงเค้าช่วยเลือกน่ะครับ รีฟเลือกมา 2 รูป แล้วถามเพื่อนที่น่ารักคนนั้นว่าชอบรูปไหน เค้าก็เลือกรูปนี้มาให้ ต้องขอบคุณเค้ามากๆเลยล่ะ
ขอบคุณนะครับที่จีนให้คะแนนเต็มร้อย รีฟขอรับไป 50 นะ ที่เหลือแจกจ่ายให้กับทุกๆคนเลย แอบอมยิ้มพอจีนบอกว่าชอบ.....
แล้วถามว่า...ขอบฟ้าสิ้นสุดที่ตรงไหน
แผ่นฟ้ากะผืนน้ำเคยมาบรรจบกันที่ปลายฟ้าทางด้านโน้นบ้างมั๊ยนะ...รีฟก็ไม่เคยข้ามไปถึงฝั่งทางนู้นนะ แต่หากให้จินตนาการล่ะก็ อยากให้มีใครสักคนคอยเราอยู่ที่นั่น คนที่คิดเหมือนๆกัน ใจตรงกัน คนที่ความคิดถึงส่งไปถึงได้....แค่นี้คงเพียงพอ (หวังว่าอ่านคอมเม้นต์แล้วจะมีรอยยิ้มนะครับ การเล่าเรื่องราวต่างๆที่เราไม่สบายใจหรือเหน็ดเหนื่อย สำหรับรีฟไม่ใช่การบ่น แต่เป็นการระบายและแลกเปลี่ยนความรู้สึกซึ่งกันและกันจ๊ะ)

ปากกาของความรู้สึก :
พี่จิพูดได้ตรงดีนะ รีฟชอบหาเรื่องใส่ตัวแล้วก็หาเรื่องให้คนอื่นด้วย แต่กว่าจะหาเรื่องให้คนอื่นได้ รีฟก็คิดแล้วคิดอีก รอแล้วรออีก คิดเรื่องและรอจนถึงวันที่ใจรีฟสามารถมองโลกได้แบบที่เขียนลงไปจริงๆ เพราะคงไม่ดีแน่ถ้าคนเขียนยังว้าวุ่น สับสนและทำไม่ได้อย่างที่เขียน จริงไหมครับ

แมวมอมแมม :
ต่างคนต่างก็ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
เรียก "รีฟ"ได้เลยครับ รีฟก็จะได้เรียก "แมม" ด้วย
ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะครับ

ยิ้มให้กับความเหงา :
ไม่มีใครที่หนีปัญหาแล้วสบายใจได้
เราอาจจะลืมมันไปบ้าง แต่พอมันมาหาเราก็แย่เหมือนเดิม แต่ถ้าปรับเปลี่ยนมุมมอง ความคิดอย่างที่กุ้งทำ รีฟเชื่อว่าแม้ความรู้สึกแบบนั้นจะกลับมาแต่เราก็ยิ้มให้มันได้
เวลาที่กุ้งยิ้มให้กับความเหงา กุ้งทำหน้ายังไงเหรอ จมูกบานไหมกุ้ง อย่ามีความสุขมากเกินไปนะ เดี๋ยวความเหงามันจะอิจฉา อิอิ

ปักษาสวรรค์ :
ษา อย.ทั้ง 7 ข้อ รีฟขอเอาไปใช้บ้างนะ อ่านแล้วได้อะไรดีดีเยอะแยะเชียว รีฟรู้สึกว่าษามีความตั้งใจกับคอมเม้นต์ที่เขียนมาก ใส่ความรู้สึกเข้าไปใส่รายละเอียดต่างๆลงไปมากมาย ซึ่งไม่ใช่แค่ษาด้วย เพื่อนหลายๆคนใส่ความรู้สึกดีดีลงไป รีฟอ่านแล้วเห็นถึงความจริงใจอยู่ในนั้นจริงๆ
รีฟเห็นอะไรที่เส้นตัดขอบฟ้าลิบๆโน้นไหม -ษาถามคำถามเดียวกับจีนเลย ตอนนี้รีฟเห็นแล้วล่ะ เห็นคนที่ษาและจีนรักกำลังรออยู่ที่ฝั่งนู้นไง กวักมือเรียกอยู่ตรงนั้น เห็นไหม รีบว่ายน้ำข้ามไปหาเลยนะ อย่าให้เค้ารอนาน อิอิ

MusiC :
เพลงอาจจะไม่รู้ตัวว่า เพลงสามารถจัดการกับความรู้สึกที่อ่อนล้าได้ด้วยตัวเอง และทำได้ดีด้วย เพลงอาจจะบอกว่ากำลังผิดหวัง แต่วันที่เพลงผิดหวัง รู้ไหม พี่รีฟกลับรู้สึกว่าเพลงยังมีสุขและยิ้มได้ ถ้าไม่บอกว่ากำลังรู้สึกแบบนั้น ตลอดเวลาที่คุยกัน พี่รีฟไม่มีทางรู้เลยว่าเพลงกำลังรู้สึกยังไง
ขอบคุณที่เพลงบอกว่าปลื้มและชอบเรื่องราวที่สื่อผ่านBlog นี้นะครับ เป็นกำลังใจได้ดีทีเดียว

petunia lover :
มาทักทายกันอีกแล้วววว สวัสดีครับ ไม่เอาไส้กรอกเนื้อมากฝากรีฟสักจานเหรอ วันนั้นไปเที่ยวเว็ปเจอดอกไม้ แต่ก็ทำให้สดชื่นได้เหมือนเดิม คุณpetunia lover รีฟว่ามีเสน่ห์อยู่ที่ปลายจวักนะครับ

desperado :
รีฟชอบประโยคนี้นะครับ "ทำยาก แต่ใช่ว่าจะทำไม่ได้" คนที่พูดแบบไม่ให้กำลังใจจะพูดว่า "ทำได้แต่ยาก" 2 ประโยคที่ความหมายเหมือนกัน แต่ให้ความรู้สึกต่างกันเยอะทีเดียว
รีฟเองก็ขอบคุณโบว์ที่เป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจให้รีฟเริ่มลงมือมาเขียนไดอารี่ รีฟยังจำได้นะ วันแรกที่เข้าไปอ่านไดอารี่ของนกสีเทา รีฟยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า Blog คืออะไร แต่พอรู้จักมันแล้ว รีฟก็อยากที่จะทำมากๆ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่โบว์มอบให้อีกครั้งครับ

ดาริกามณี :
รีฟชอบความเป็นตัวตนของคุณเช่นกันนะ แล้วก็ add ชื่อคุณเข้าเป็น Friend's Blogs แล้วด้วย ใครสักคนที่รีฟ add เขาคือคนที่เป็นตัวตนของตนเอง มีบางสิ่งบางอย่างที่เป็นสไตล์ของเขาอย่างเด่นชัด และคุณก็คือคนหนึ่งในนั้น ยินดีที่ได้รู้จักครับ

poohbum :
ขอบคุณที่แวะมาครับ รีฟแอบเข้าไปอ่านสิ่งที่คุณบรรยายความรู้สึกของตัวเองออกมาเป็นกลอนน่ะครับ อ่านเพลินดี ชอบๆ

viva :
แอบติดตามอยู่อย่างลับๆเหรอจ๊ะน้องวีว่า มาช้าดีกว่าไม่มานะครับ

Alps_s :
รีฟเองก็กำลังติดตามนะ ที่คุณบอกไว้ใน Blog ว่ากำลังมีความรักนั้น ตอนถัดไปจะเป็นยังไง ดีใจที่แวะมาจ๊ะ


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:37:34 น.  

 
.....
อีกขั้นหนึ่งที่เราตั้งใจทำมัน....ยินดีด้วยค่ะพี่รีฟ

อีกก้าวหนึ่งที่พี่รีฟอยากสื่อให้น้องๆพี่ๆ...ได้มองอีกมุมหนึ่งของชีวิต...ภาษาที่สื่อ..สวยงามค่ะ

ผู้ชายสไตล์ใส หวาน แบบสบายๆ นามว่า ชารีฟ


โดย: lwaJ IP: 203.188.37.25 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:38:48 น.  

 
นี้ๆๆ เจ้ รีฟ 1 ชั่งโมง ของ เจ้ กะ ของ หม่อน คง ไม่ เท่ากัน อ่ะ เหอๆ เพราะ ตอน นี้ มัน กะ ผ่าน มา ประมาณ 5 ชัวโมงได้ แระ ??? เนอะ มัน เหมือน เพลง ไร นะ ?? ใครนึก ออก มั่ง จ้า ช่วย หม่อน ที จิ จ๊ากกกกก คน สวย แย่ แล้ววว


โดย: ลิงน้อยแก้มใสปิ๊งๆ IP: 125.24.141.228 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:03:56 น.  

 
อย่างที่เคยบอก ตอนนี้รีฟกำลังรอที่จะมีเพื่อนเป็นแอร์ฮอสเตสอยู่ พยายามเข้านะครับหน่อง
ได้กำลังใจดีๆ จากรีฟอย่างนี้ หน่องจะพยายามให้เต็มที่นะจ๊ะ

ส่วนเรื่องโสด หน่องว่านะถ้ามันถึงเวลาที่เราจะมีคู่ เด๋วมันก็มาเองหล่ะจ๊ะ..พ่อกะแม่หน่องบอกมาอีกทีนะ แต่หน่องก็เห็นด้วยนะ แล้วอีกอย่างนึงหน่องยังอยากใช้ชีวิตโสดอยู่ด้วย ยังไม่พร้อมที่จะคบใคร ถึงแม้มีคนบอกว่ามันเหงา แต่หน่องก็ไม่เห็นด้วยซักเท่าไร ถ้าเรารู้จักวิธีในการดำรงชีวิต หน่องว่ามันก็มีความสุขไปอีกแบบนะ แล้วรีฟว่าไงหล่ะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:52:24 น.  

 
แง้ๆๆๆๆๆ พี่ยีฟสุดที่ยักของนู๋.... นู๋ขอโตดน๊าที่มาเม้นให้เปงคงที่30กว่าๆอ่ะ พอดีเข้าไปเช็คเมลล์ทีไรจะเปงแต่ตัวหนังสือบ้าไรก้อยะยู้ เรยไม่ค่อยจะเช็คเมลล์เท่าไหร่ เรยมะยู้ว่าพี่ยีฟส่งมาห้ายต้างนานระ แง้ๆๆๆๆ ครายที่ยู้วิธีแก้ตัวหนังจืออ่ะช่วยบอกวิธีหน่อยจิ(ที่y_goodluck@hotmail.com) หวังว่าคงมีคนยู้นะ คริกๆๆๆ อ้อพี่ยีฟ ชอบเพลงอ่ะ ช๊อบบบบบบบชอบแหละ ฮ่าๆๆๆ หนุกมากๆๆๆๆๆ ซึ้งกินใจดี เช่นเดียวกับที่พี่ยีฟเขียนไว้ข้างบนแหละคร้า เขียนตรงใจม๊ากกกกกก นู๋ชอบที่พี่ยีฟเขียน ที่พี่ยีฟบรรยายความรู้สึกที่มีต่อหัวข้อที่พี่ยีฟกล่าวไว้ข้างบน หนูอยากจะให้พี่ชายหนูมาอ่านมั่งจังพี่ยีฟ แต่คงมะมีโอกาสหรอก เค้าไม่ยอมฟังนู๋เร้ยยยยย บอกอะไรไปก้อไม่เชื่อ แล้วสุดท้ายเข้าก้อนั่งจมกับความทุกข์เหมือนเดิมทุกครั้ง ว๊า.... พี่ยีฟ นู๋ชักจะเกลียดพี่ชายคนนี้อีกแร้วสิ น่าเบื่อชะมัด เบื่อที่จะฟังเค้านั่งร้องไห้ให้ฟัง เบื่อที่จะฟังเค้านั่งบ่นให้ฟัง เบื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นผลต่อการกระทำของเค้า(เนื่องจากเค้าไม่ฟังหนูเอง ก้อเรยต้องเป็นแบบนี้) เบื่อๆๆๆที่สุดเร้ยย หนูไม่ได้ผิดอ่ะพี่ยีฟแต่กลับได้ฟังเค้านั่งร้องไห้นั่งบ่นให้ฟัง มันน่าซัดซักทีไหมนั่น บอกแร้วก้อไม่ฟัง เจ็บแร้วก้อไม่จำ ยังจะหาใหม่อีก พี่ยีฟว่านู๋คิดถูกป่าวที่ปล่อยให้เค้าไปตามทางเค้าแล้วไม่ต้องมายุ่งกะหนูอีก(เพราะหนูเบื่อมากๆ) เอิ๊กๆๆๆๆ ให้เค้าไปตามทางเค้าแล้วไม่ต้องให้เค้ามาสนใจหนู ปล่อยให้สนใจกะแฟนบ้าบอ[มันไม่รักจิง(แฟน)] เฮ้ออออพี่ยีฟฟฟฟฟฟ..... บ่นมาเยอะระคิกๆๆๆ เดี๋ยวไปทำงานต่อก่อนละกันนะงับพี่ยีฟจุดเท่ยักกก(อ่านออกป่ะเนี่ย ภาษาเด็กน้อย) คิดถุงนะงับพี่ยีฟ รักษาสุขภาพตัวเองด้วยน๊าง๊าบบบบ ฝันดีนะฮะ หวัดดีฮะ


โดย: หนูอายะจังสุดเหงา IP: 124.157.202.68 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:14:11 น.  

 
หวัดดีครับ ผมไม่รู้จักพี่หรอก แต่ก็ขอให้พี่เป็นคนที่ดีมีเงินเยอะ สักวันเราคงจะได้รู้จักกันเองแหละครับ ผมยินดีน๊ะที่ได้มาเม้นของพี่ รีฟ แต่ก็จะทำความรู้จักกันได้น๊ะครับ ผมเป็นที่ปรึกษาได้ทุกเรื่องสำหรับทุกคน เว้นแต่เรื่องเงินๆ ทองๆ อิอิ พูดเล่นครับ เรื่องเงินปรึกษาได้แต่ห้ามยืมครับ ขอให้พี่มีความสุขมากๆน๊ะ


โดย: ^^เทพไร้น้ำตา^^ IP: 203.113.71.165 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:37:15 น.  

 
ดีก๊าฟฟฟฟฟพี่รีฟ
+++
++
+
เค้าชอบที่พี่รีฟเขียนนะ เค้าคิดว่าบองคนอาจจะไม่ชอบทุกส่วนในร่างกายของตนเองเรยก้อได้อ่ะ
+++
++
+
อยากจะบรรยายออกไป แต่มันบรรยายมะถูกอ่ะ รอให้มันอัดเต็มที่แร้วเค้าจะมาเล่าให้พี่รีฟฟังแระกัน


โดย: ^^แม่มดน้อยมักเกิ้ล^^ IP: 203.113.51.196 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:41:28 น.  

 
การ ที่ จะ เปิด ใจ หรือว่า เปิด อะไร กะ ช่าง บาง ครั้ง มัน กะเป็น เรื่อง ยาก นะ ใน สำหรับ เรื่อง บาง เรื่อง กัว ว่า ถ้า เปิด ไป แล้ว ผล ของ มัน จะออก มา ดี มั้ย หรือ ว่า ทำให้ มัน แย่ ไป ก่า เดิม ใน บาง ครั้ง หม่อน เลือก ที่ จะ เงียบ มาก ก่า ที่จะไป เปิด เผย ความรู้ สึก ให้ ใคร ซัก คน รับรู้ และ ถ้า เรา ใจ ตรง กัน หม่อน จะ แง้ม นิดๆ พอ ให้ รู้ ว่า เรา รู้สึก แบบ นี้ นะ อีก ส่วน หนึ่ง หม่อน จะ เก็บ ไว้ เผื่อ ว่า เหตุการณ์ ข้าง หน้า ที่มัน จะ มาถึง (เผื่อไว้เจ็บ มั่ง) แต่ กะ ดี นะ การที่หม่อน เปิด เผย ความรู้สึก ในครั้ง นั้น ทำให้ หม่อนได้ รับรู้ อะไร บางสิ่ง บางอย่าง ในตัว พี่เค้า มัน เป็น ความรู้สึกดีๆ ที่ให้ใช่แฟน ไม่ใช่ พี่ แต่ มัน เป็นความรู้สึก อย่าง หนึ่ง ที่ อธิบาย ยาก แหะ
เอา หล่ะ หม่อน มา แบบ มี สาระ (เป็นครั้งแรกเลยมั่ง) 555+ อย่า ตก ใจ นะ ความรู้สึก มัน พา ไป จ๊ากกก เจ้าหม่อน จะ อินเลิฟ 555+ ล้อเล่น จ้า ไป ดี ก่า อาย อ่ะ


โดย: ลิงน้อยแก้มใสปิ๊งๆ IP: 125.24.138.187 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:09:45 น.  

 
..........จำไว้สุข ทุกข์ สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจ ของเรานี้.........
นี่ คือ เหตุผล ที่ทำให้ตัวนู๋ ชอบหัวใจของนู๋ ค่ะหัวใจ


โดย: นู๋llมลง IP: 203.113.70.11 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:15:38 น.  

 
โทษทีมาซะหลังเชียว มั่วแต่ยุ่งงานน่ะจ๊ะ แต่ไม่เป็นไรเนอะ ได้ฟังเพลงนี้แล้วก็หายเหนื่อยไปเลย
ถ้าถามว่าเราชอบส่วนไหนของร่างกาย ก้อบอกว่าชอบทุกส่วนของร่างกาย ถึงแม้ว่าบางส่วนจะมีข้อด้อยที่เราไม่ค่อยพอใจบ้างก็ตาม ก็เหมือนคนที่อยู่แวดล้อมตัวเรานี่แหละ ไม่มีใครดีพร้อมไปทุกคน อยู่ที่เราจะมองให้เป็นด้านดี หรือไม่ดี ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับใจของเรา จะทุกข์จะสุข อยู่ที่ใจเรา ใช่ใจใคร
ขอบอกว่าภาพสวย ให้ความรู้สึกสบายเหมือนได้มองอะไรไกล ๆ อยากไปยืนบนสะพานนั้นจัง เราคงจะได้เห็นอะไรๆด้รอบโดยไม่มีอะไรมาบังตา


โดย: ฝันเฟื่อง IP: 203.113.77.73 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:41:14 น.  

 
คุณชอบส่วนไหนของร่างกายมากที่สุด?
..ชอบมากที่สุดก็คือ..ดวงตาค่ะ..เพราะดวงตาเปงสิ่งสำคัญมากของร่างกายมนุษย์ใช่มั้ยล่ะ..ถ้าไม่มีตาก็คงมองอะไรไม่เห็นใช่ม๊า..อีกอย่างน๊าดวงตายังสามารถแสดงความรู้สึกได้มากมายเลย..ไม่ว่าจะร้องไห้เสียใจ...ดีใจ..เกลียด..เหงา..ก็แสดงออกมาทางสายตา..ที่สำคัญน๊ามีคนบอกว่าเราตาสวย...คริๆๆอาหุๆๆไม่รุ้จิงป่าวน้อ..
ปล.นู๋อ่านยังไม่จบเลยค่ะแต่ขอเม้นก่อนน๊าเหอๆๆช่วงนี้รายงานที่อาจารย์สั่งให้ทำอ่ะเพียบเลย..แงๆๆใครที่เก่งๆแปลภาษาอังกฤษช่วยนู่ด้วยน๊า...ไว้เด่วว่างๆๆจะมาเม้นใหม่จ้า


โดย: [[OnELasTSonG]] IP: 58.9.96.33 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:41:15 น.  

 
ดวงตาบ่งบอกสิ่ง ดูคนครั้งแรกเราจะดูที่ดวงตาเวลาที่เขายิ้ม มันบอกให้นะ รีฟลองสังเกตุดูนะ


โดย: HANAKA IP: 203.113.17.130 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:32:40 น.  

 
ว้าว....สวยจังเลยค่ะคุณ รีฟ แหม...เลือกรูปกระชากความรู้สึกมากๆ เลยนะ
เห็นแล้วคิดถึงเมืองไทยจังเลย....
.......I..Want..To..Go..Home..........
ภาพนี้มองแล้วสบายตาดี รู้สึกสงบแบบบอกไม่ถูก
แต่ทำไมยิ่งมองก็ยิ่งเหงานะ ...อิอิ
มุมมองของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน
บางคนเริ่มจาก 0 ไปถึง 100
บางคนเริ่มจาก 100 แล้วลดลงเหลือ 0
มันก็แล้วแต่ว่าใครจะเปิดใจได้มากกว่ากัน
หลายๆ สิ่งหลายๆ อย่างที่ก่อตัวขึ้น ล้วนเกิดจากก้อนเนื้อที่อยู่ข้างในทั้งนั้น
( ..คิคิ..แอบเอาความรู้สึกของเพื่อน 2 คนมาเขียน...แบบว่านิดหน่อยๆ คงไม่ว่ากันนะ )
เปิดใจให้กว้าง..แล้วเตรียมพร้อมรับมือกับมัน จัดการกับมันให้ดีที่สุดเท่าที่กำลังเราจะมี
และที่สำคัญอย่าลืมแบ่งช่องว่างไว้สำหรับความผิดหวังด้วยล่ะ...จะได้ไม่เจ็บ ( นี้อีกนาน )


โดย: เมเม๋ IP: 124.120.165.82 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:56:19 น.  

 
หนูกำลังเศร้า เขาไม่เข้าใจหนู หนูปากไวไปหน่อย
แงแง พี่รีฟปลอบหนูหน่อย สวยดีคะพี่รีฟ


โดย: bonuz IP: 125.24.137.63 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:13:24 น.  

 
ชอบตาคนนะเพ่รีฟ แต่ไม่ชอบมองตา แบบว่ากัวหวั่นไหว กั๊กๆ ผ่านมาเห็นเลยแวะมาอ่ะเพ่รีฟ เอิ๊กๆ


โดย: แมวดำ IP: 203.113.40.72 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:26:13 น.  

 
ชอบปากและไม่ชอบปากของตัวเอง มันตลกน่าเกลียดและดูดีเป็นบางที...


ขอบคุณที่แวะไปอ่านนะค่ะ


โดย: A TU CORAZON IP: 124.120.24.146 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:17:22 น.  

 
ดีจ้า ! เดียร์ชอบเพลงค่ะเพราะมาก เพื่อนหลังก็สวยดี แต่ถ้าพื่นหลังเป็นรูปการ์ตูนจะดีมากเลย555+
จะสุขหรือจะทุกข์อยู่ที่เราเป็นคนเลือกไม่ใช่ให้ใครเลือกแทนเรา ฉะนั้นเราต้องเลือกทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง อิอิ




โดย: จอมโจร1412 IP: 124.157.212.142 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:44:39 น.  

 
ไม่อยากยิ้มเพื่อสู้กับความเหงา ไม่อยากอยู่คนเดียวในที่ที่ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน ไม่อยากทำให้ใครคนนั้นเสียใจ เราจะทำยังไงดี เราไม่อยากเสียเค้าไปแต่เราจะทำยังไงดี แต่เมื่อเราเสียเค้าไปแล้วจะให้เรามองโลกในแง่ดีได้ไงหล่ะเราทำไม่ได้

+++++
++++
+++
++
+
+
++
+++
++++
+++++
I love you.


โดย: ฮันนี่_ซาเนีย_Saa IP: 203.113.51.164 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:07:51 น.  

 
ถามว่าชอบอะไรในตัวมากที่สุดเหรอ ชอบหัวใจตัวเองมากที่สุดเลย ที่สามารถรับสถานการณ์ต่างๆที่เข้ามาในชีวิตได้ทั้งเรื่องสุขและทุกข์ บางครั้งมันแปรสภาพเป็นใจที่อ่อนนุ่ม บางหนก้อเป็นใจที่เข้มแข็ง แต่ถ้าถามว่าคนภายนอกมองฝนแล้วมีความสุขได้ยังไง หลายคนบอกว่ารอยยิ้มฝนมันทำให้เค้ามีความสุข อิอิ ไม่เชื่อถามพี่เกเรดูจิ


โดย: theOneYouLove IP: 58.10.99.10 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:08:20 น.  

 
รีฟจ๋า...ษาว่าแทนที่ษาจะว่ายน้ำข้ามไป กวักมือเรียกเค้าว่ายน้ำข้ามมาดีกว่ามังค่ะ ษาเก็บแรงไว้ปรนนิบัติเค้าน่าจะดีกว่าเยอะ .......
มีหลายคอมเม้นท์ ที่บอกว่าความสุขอยู่ที่ใจ ใช่แล้วค่ะ....แต่ว่า ใจที่ดีต้องอยู่ในกายที่ดีด้วยจึงจะสมบูรณ์
ก่อนที่จะคิดดีต่อสรรพสิ่ง ขอให้คิดดีต่อตนเองก่อนนะ...... อวัยวะทุกส่วนดีและน่าถนุถนอมทั้งนั้นอวัยวะทุกส่วนมีประโยชน์เหลือคณานับ คนดีย่อมมีความกตัญญู รักอวัยวะทุกส่วนของเราและดูแลมันให้ดีให้มันมีชีวิตอยู่อย่างสง่างาม " กตัญญู กตเวทีต่อตนเอง" กันเถอะ คนที่รู้คุณค่าและประโยชน์ของตน ย่อมรู้คุณค่าและประโยชน์ของคนอื่นเสมอค่ะ
เชื่อมั่นและศรัทธาต่อตนเองซิค่ะ ความเชื่อมั่นและศรัทธาสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้นะ ขอบอก .....ความสุขอยู่ที่ตัวเราอย่าพยายามค้นหาจากคนอื่นเลย
สุขหรือทุกข์ อยู่ที่ใจ ไม่ใช่หรือ
ถ้าใจถือ ก็เป็นทุกข์ ไม่สุขใส
ถ้าไม่ถือ ก็เป็นสุข ไม่ทุกข์ใจ
เราอยากได้ ความทุกข์ หรือสุขนา.
เพียงแค่เราเปิดใจ....รู้จักให้......รู้จักอภัย....และรู้จักลืม ( give......forgive....and forget )เท่านี้ความสุขก็อยู่แค่เอื้อมเพียงแต่คุณอยากคว้ามันไว้หรือไม่เท่านั้น
คิดในเรื่องดีๆทำให้เรารู้สึกดีเป็นสุข มีกำลังใจอยากเดินไปข้างหน้าไกลๆไวๆ
เหมือนเจออุบัติเหตุรถชนกัน คน7คนในรถ เสียชีวิต ( ยังโชคดีนะที่ยังเหลือรอดชีวิต 1 คน )....โจรงัดบ้านเอาทรัพย์สินไปเกลี้ยง( ดีนะที่เราไม่อยู่บ้านไม่งั้นมันฆ่าเราแน่ ).......อืม....ใครจะคิดได้แบบนี้บ้างนะรีฟ ที่เห็นก็ตีโพยตีพายสาปแช่งกันเป็นวรรคเป็นเวรทั้งนั้น แล้วตัวเองก็นั่งเป็นทุกข์ทำให้วิถีชีวิตหยุดชงัก หรือเปลี่ยนไปในทันที....
มองอะไรให้สวยงามมองอะไรให้ให้ดีเค้ามองกันแบบไหนกันนะ.....
****จงมองความงามในสวน จากมวลดอกไม้ที่บานสพรั่ง ไม่ใช้จากใบที่ล่วงหล่น**
****จงจดจำวันที่ผ่านไป ด้วยเวลาแห่งความสุข อย่าได้จดจำเมฆหมอกของความเศร้า**
****ค่าของราตรี อยู่ที่แสงจรัสของดวงดาว ไม่ใช่เงามืดที่มาบดบัง**
****ค่าของปีที่ผ่าน อยู่ที่รอยยิ้ม ไม่ใช่หยาดน้ำตาที่ไหลริน**
****จงคำนึงถึงสิ่งดีงามที่ได้รับ อย่าถูกครอบงำด้วยความทุกข์ยากที่ได้พบ**
****ค่าของวัยของคุณ อยู่ที่จำนวนมิตร ไม่ใช่จำนวนปีที่ล่วงเลย**
คิดอย่างไรให้ใจเป็นสุข......ษาว่าน่าจะเหมือนเรามองกระจกนะ........การมองผ่านกระจกหากกระจกใสสะอาดเมื่อมองสิ่งใดย่อมมีความสุขปราศจากความขุ่นข้องหมองจิต หากกระจกไม่ใสหมดจด เมื่อมองสิ่งใดแม้จะเป็นสิ่งเดียวกันก็จะมองเห็นเป็นเรื่องทุกข์ ความสุขอยู่ไม่ไกลแน่ๆ แค่เพียงเช็ดกระจกให้ใสและเช็ดใจให้สะอาดเท่านั้น.........
ความทุกข์ของคนเราเกิดจากความโกรธ มากกว่าสาเหตุอื่น..........การโกรธเป็นเรื่องง่าย แต่การควบคุมอารมณ์โกรธและแสดงออกอย่างเหมาะสม เป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้ ความฉลาดทางอารมณ์เป็นปัจจัยสนับสนุนสู่ความสุขและความสำเร็จ.
รีฟจ๋า.............มาคอมเม้นท์ทีไรใช้พื้นที่มากมายทุกที รู้นะว่ารีฟต้องอ่านจนจบ อยากเขียนเยอะกว่านี้ มีอะไรอีกมากมายที่อยากบอก เชื่อว่ารีฟไม่โกรธเพราะรีฟเป็นคนดี๊ดี เคยอ่านทัศนคติในการมองโลกแบบ I am OK YOU are OK บ้างไหมรีฟ...

รักบวกคิดถึงคูณด้วยความห่วงใย......จ๊ะรีฟจ๋า


โดย: ปักษาสวรรค์ IP: 203.188.46.25 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:23:56 น.  

 
ชอบที่จิตใจของคนเราได้เป่าน้ารีฟ
ส่วนเรื่องเพลงนิหนูไม่ต้องมองโลกในแง่ใหม่หรอค่ะเพาะมองในแง่ดีอยู่แย้ว แบล็คกวาวสวยค่ะแต่ทว่าตอนแรกอย่าอยากที่นิดหนึ่งค่ะ
ขอให้ทุกคนในโลกนี้มีความสุขค่ะ ยิ้มนิดหน่อยค่ะ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.113.55.211 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:46:27 น.  

 
น้องรีฟฟฟฟ จ๋า

พี่กี้ชอบเจ้าตัวที่มันห้อยตามไอค่อนมากที่สุดค่ะ มันน่ารักดี น้องรีฟคงจะเป็นคนโรแมนติคเน้าะ ขอชมนะคะว่าทำได้ดีมากเลยค่ะ


โดย: พี่กี้เอง IP: 203.155.94.138 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:56:46 น.  

 
ดีค่ะ ลุงรีฟ ชอบทุกอย่างที่มีในนี้ เพลง บทความ

ภาพประกอบ ลูกล่นต่างๆ ตรวมทั้งบทความคอมเม้นต์ของทุกคน

ถ้าจะให้บอก ว่าชอบอะไรในร่างกายคนเรา อืม..

อย่างแรกคงเป็น..ตา..สายตา..เพื่อที่จะได้มองเห็นสิ่งต่างๆ ที่มีอยู่บนโลกนี้ ทั้งที่เราคิดว่ามันงดงาม และโหดร้าย

ถัดมา...ก้อเป็น..ปาก..การเปล่งเสียงพูดได้..พูดในภาษาที่มีคนฟังเราแล้วเข้าใจ พูดสื่อสาร ในสิ่งที่ตาเราได้สัมผัสเห็น สมองและใจเราสั่งการมา

ถัดมาอีก...ก้อ..จมูก..การหายใจ..รับรู้กลิ่นต่างๆ ที่ผ่านมากระทบ ทั้งหอม สดชื่น และรู้สึกอยากหลีกหนี

ถัดมาอีกนิด..ก้อ..มือ..มือที่เราจะสามรถ หยิบจับอะไรได้ สร้างสิ่งที่ฝันของตัวเอง และหยิบยื่นแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้คนอื่นได้

ถัดมาอีกหน่อย..ก้อ..ขา..ขาที่พร้อมจะก้าวย่าง เดิน วิ่ง พาเราไปทำตามที่เราอยากจะมุ่งไป

ถัดมาจนเกือบสุด..ก้อสมอง..การคิด การตัดสินใจ รู้ถึง สิ่งผิดชอบชั่วดี

สุดท้าย..ก้อ..ใจ..หัวใจที่พร้อมจะรับมือ กับเรื่องราวต่างๆได้ ที่อาจจะสุข ดีใจ ยิ้ม หัวเราะ แต่ เมื่อบางครั้งต้องเจอเรื่องหนักๆ ก้อยืดหยุ่น ยืนหยัดต่อไปได้

พิมมาซะเยอะเลย คริ คริ ยินดีและดีใจค่ะ ที่ได้ร่วมเป็นส่วนนึง ในบทความของลุงรีฟนะคะ จุ๊บ....


โดย: คุณยายสวย IP: 202.139.223.18 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:54:04 น.  

 
มีคนบอกว่าดวงตาจะบอกทุกอย่างไม่ว่าเราจะรู้สึกยังไง เรารู้สึกเศร้า ปากเราจะบอกไม่เป็นไร แต่สายตาเรามันไม่ได้รู้สึกอย่างั้น มันจะมีความเศร้าแฝงอยู่ดีล่ะค่ะ และเมื่อเราสุข ดวงตาของเราก็สื่อถึงความสุขของเราเหมือนกัน

ส่วนการมองโลกในแง่ดี ก็มีคนเคยยกตัวอย่างว่า ให้เรามองน้ำในแก้วที่มีอยู่ครึ่งแก้วว่าเราคิดอย่างไร
เราจะคิดว่าเหลือน้ำแค่ครึ่งแก้ว หรือว่า เหลือน้ำอีกตั้งครึ่งแก้ว ถ้าเราคิดได้อย่างหลังชีวิตเราก็จะมีความสุขมากๆ แต่เราก็ยังทำอย่างนั้นไม่ได้สักที

เพลงนี้ให้กำลังใจดีนะค่ะ


โดย: i_am_redangel วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:24:31 น.  

 
อิอิ........บทความพี่รีฟนี่ น่ารักทุกอัน เลยน๊าาาาาา
ตัวแป๋มเองน๊าาา จามองใครแป๋มมองที่ตัวตนของเค้าจีงๆง่ะจร่ะ การที่จะรู้จักใครสักคน บางครั้งอาจจะต้องใช้เวลาหน่อยนุงเนอะ แต่ว่ามันก็ คุ้มค่ากับการได้รู้จักใครสักคนนึงอ่ะจร่ะ
หุหุ.........เอ๊ ว่าแต่ เพลงนี้เพลงมากมายเลยน๊าาาา ชอบจังเลยอ่ะคร่ะ ขอหน่อยได้มะคะ
อิอิ........


โดย: ป๋อมแป๋มจร้า...... IP: 203.118.93.217 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:41:40 น.  

 
เก่งจังเรยพี่รีฟ ทำให้คัยหลายๆคนใกลังจัยมากขึ้นเยอะเรย


วาไปแระแม่ด่าแระ


โดย: นู๋แพรวาดี้กวนๆ IP: 124.121.24.155 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:23:41 น.  

 
เพิ่งกลับมาถึงบ้านอ่ะ เกือบโดนผู้หญิงที่บ้านด่าเลย เมากลับบ้านมะถูก เอ๊ยไม่ช่าย แค่มืนๆๆ เลยไม่อยากขับรถกลับอ่ะ (ดูเป็นคนดีขึ้นมาหน่อย มืนแล้วไม่ขับ)ชอบหัวตัวเองอ่ะ มันปากแหลมๆ ไว้จับปลากิน เน้น ต้องปลาสาวๆที่ผ่านการพลาสเจอร์ไรด์ไม่มีพยาธินะขอบอก แล้วส่วนประกอบบนหน้าตาอันหล่อเหลา คนเราก็มองหน้าตากันก่อนเป็นส่วนแรก หน้าที่ แต่นิสัยไม่ดี ก็ไม่มีครายคบด้วย แล้วส่วนประกอบบนใบหน้า ก้อต้องดวงตาอันเป็นหน้าต่างของหัวใจ รู้สึกภูมิใจกับลูกตาของตัวเองมีเพื่อนบางคนบางว่าเหมือนตากวางไม่ก็ตาวัว แบบว่ามีขนตารอบดวงตา ตาดำมากกว่าตาขาว (เป็นคนไม่ขี้ขลาดตาขาวงัย)เป็นดวงตาสีดำนิ่งๆๆไม่ได้ฉายแววดื้อรั้น จนพ่อเราบอกว่า ดวงตาเหมือนน้ำทะเลลึก ที่ไม่ใสจนเห็นความลับทุกอย่าง แต่ก็ดูจริงใจ แล้วที่สำคัญต่อให้ไม่กลับบ้านหนึ่งเดือนเต็ม พ่อแม่ก็ไม่ห่วง สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของเราดีม๊ากมาก จนแม่เราบอกว่า แล้วก็ลูกก็กลับบ้านมาเอง ถ้าไม่กลับแม่ก็จองศาลาวัด เพราะวงเงินประกันที่ทำไว้ทุกทีมีชื่อแม่อันดับหนึ่งเดียวเท่านั้น หุหุ ตอนเด็กและตอนเรียนเป็นคนขี้อายมากเลย อาจยิ่งกว่าเจ้าของบล๊อคนี้ด้วย แต่ตอนนี้ไม่มีความขี้อายแล้วมีแต่ความละอายต่อบาป เป็นคนหน้าด้าน แต่ก็มองโลกในแง่ดีนะ เพราะชีวิตเราไม่เคยที่จะทุกข์แบบแสนสาหัส แต่ก็รู้สึกว่ามีความสุขจนล้น ถึงจะเป็นกะเต็นบ้านทุ่งจนๆๆ แต่ก็ไม่จนใจหรอกนะขอบอก อ้าววันนี้รู้สึกว่าเขียนยาวไปแล้วมั้งเนี้ย เพราะรู้สึกละอายต่อบาป ที่ทำเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่ผู้หญิงคนที่กำลังทอดปลาอันหอมกรอบอร่อย คนนี้ไม่รู้ว่าเรากลับบ้านตอนตีห้าครึ่ง อันเป็นช่วงเวลาที่เธอไปจ่ายตลาดแล้วไม่ได้แวะมาดูห้องเรา ถึงเราจะอายุเกินยี่สิบ แต่แม่เราก็ยังห่วงเสมอ วันนี้คงลืม รอดไป จะไม่ทำให้เธอวุ่ยวายใจอีกแล้วจะเห็นความสำคัญของสมอง จะใช้สมองคิดอย่างมีเหตุผล และใช้สมองคิดในเรื่องที่ทำให้เธอมีแต่ความสุข


โดย: กะเต็นบ้านทุ่ง IP: 58.147.104.107 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:11:02 น.  

 
ดีค่ะพี่รีฟ(สุดหล่อ) แก้มอ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่มีหลายๆๆ เรื่องผ่านมาในชีวิต ทำให้คิดได้ไว้เป็นบทพิสูจน์ของชีวิต ไม่มีใครเกิดมาไม่มีปัญหา แต่เราจะจัดการกับปัญหาที่เราคิดว่ามันเป็นปัญหาได้อย่างไร (ก็ยังคิดไม่ออกหรอก) แต่ก็จะพยายามหาทางออกที่ดีที่สุดและให้มีผลกระทบกับคนอื่นให้น้อยที่สุด เพลงนี้แก้มชอบนะ แล้ววิวด้านหลัง อยากไปค่ะ สักวันพี่รีฟคงพาแก้มไปนะ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆๆที่ให้อ่าน


โดย: mikiko By ขาวไฮโซ IP: 203.114.123.222 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:39:18 น.  

 
แปลกไม๊ ถ้าอ่านแล้วร้องไห้ ...เคยไม๊ที่เคยห้ามไม่ให้ร้อง แต่กลับร้องมากกว่าเดิม แต่ก็คงเป็นแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้นแหละเน้อะรีฟ ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆ ทั้งจากรีฟ และทุกคนที่ Comment นิตอ่านทุก comment ของทุกคนเลย จะนำทุกข้อความไปปรับใช้กับชีวิตในตอนนี้ให้ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

ขอบคุณค๊า...






โดย: {}^แม่มด^{} IP: 203.146.63.187 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:40:20 น.  

 
แต่ละบล๊อคของพี่รีฟ ทำได้สวย มองทีไรก็รู้สึกผ่อนคลายดีจัง อารมณ์ร้อน ๆ มาเห็นชายหาด ชายทะเล เย็นชื่นนนน จายยย อิอิ สำหรับคำถามที่ว่าชอบส่วนไหนที่สุดน่ะเหรอ โดยส่วนตัวนะคะ ชอบหมดเลย อิอิ อ๊ะ ๆ อย่าเพิ่งทำหน้าแหวะยังงั้นซี่ เหตุผลก็เพราะว่า นั่นคือตัวเรา ตัวเองยังไม่ชอบตัวเอง แล้วใครเขาจะมองล่ะจ๊ะ ว่าไหม (คมมั้ยค้าบบแฮ่) แต่ก็นะ ถ้าจะให้ชอบสุด ๆ ก็คงเป็นสัญลักษณ์ประจำตัว (น้องเถิกทอง พี่รีฟคงจำได้) แหม ..มันเหม่งท้าพระอาทิตย์ดีจริง ๆ อิอิ

ส่วนที่ว่าจะมองโลกในแง่ดีเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่า แต่ยังทำไม่ค่อยได้เลย (แปร่ว...แล้วจะมาพูดทำไมเนอะ) บางทีนะคะ มันมองให้ดีไม่ไหวค่ะ บางทีปัญหารุมเร้า การงาน เรื่องเรียน คนกัดฯ สารพัดสารเพ ก็ปุถุชนคนธรรมดานะคะ อารมณ์โลภโกรธหลงยังมี อยู่ที่ว่า หาที่ผ่อนคลายระบายอารมณ์ สักพัก ก็หายได้ค่ะ รู้ตัวเลยว่าเป็นคนอารมณ์ร้อน ขอบคุณนะคะ ที่พามาให้เจอทะเล จะได้เย็นขึ้นอีกนิด หุหุ พล่ามซะยาว เดี๋ยวคนอื่นเขาว่ายัยนี่พล่ามอยู่ได้ ไปแระค่า คราวนี้พามาเที่ยวทะเล คราวหน้าถ้าไปเที่ยวไหนก็อย่าลืมชวนมั่งเน้อ แว้บ



โดย: LeeZen IP: 124.120.196.205 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:28:17 น.  

 
พิมพ์ไม่เก่ง แต่ปลื้มมากเจ้าค่ะ ขอให้คุณคนในโลกนี้มีความสุขเจ้าค่ะ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.113.55.200 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:16:17 น.  

 
จะมีสักกี่คนในโลกบูดๆ เบี้ยวๆ ใบนี้ที่ยังมองโลกในแง่ดี ทุกวันนี้เกือบจะครึ่งหนึ่งของคนในที่ทำงาน ที่โรงเรียน หรือว่าที่ไหนๆ ก้อตาม มักจะมีคนที่เห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงบุคคลรอบข้าง
ทำไมนะ ในเมื่อพระเจ้าได้สร้างพวกเราขึ้นมา ทำไมพวกเราถึงไม่รู้จักที่จะหาความสุขให้กับตัวเอง หาความสุขให้กับบุคคลรอบข้าง แต่เดี๋ยวนี้เกือบทุกๆ คนล้วนแต่เลือกที่จะหาความสุขให้กับตนเอง โดยการไปเบียดเบียนผู้อื่น ถ้าเรารู้จักที่จะมองโลกในแง่ดี รู้จักที่จะพอใจในสิ่งที่เรามี โลกใบนี้ก้อคงมีแต่ความสงบสุข (ขอให้คำอธิฐานอันมีค่าน้อยนิดนี้ ทำให้บ้านเมืองของเราสงบสุข ขอให้คนใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ได้รู้ว่าเราเป็นอีก 1 คนที่อยากให้คุณได้รู้จักกับ Happy Box ขอให้คำอธิฐานนี้เป็นจิง)


โดย: _pig_ (หมูอ้วน) IP: 124.120.196.74 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:35:14 น.  

 
ขอต่ออีกนิดนะค่ะ ลืมตอบไปว่าชอบอวัยวะส่วนไหนมากที่สุด ตอบว่าชอบทุกส่วนค่ะ เพราะว่าทุกส่วนสำคัญเท่ากันหมด ถ้าไม่มีขากับดวงตา เราก้อไม่สามารถเดินไปหาประสบการณ์ชีวิตได้ ถ้าไม่มีหัวสมองกับหัวใจ เราก้อไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกที่คนอื่นๆ มีให้กับเรา และถ้าไม่มีส่วนอื่นๆ อีกมากมาย เราก้อ (อาจ) จะกลายเป็นคนที่ไม่มีความสุข แต่ถึงแม้ว่าเราจะมีครบ มีขาด หรือว่ามีเกิดไปบ้าง ขอให้ทุกคนมองโลกในแง่ดีว่า "ดีแล้วล่ะที่เราได้เกิดมา" ขอบคุณ พ่อกับแม่ค่ะ ที่ทำให้เราได้มารู้จักโลกใบนี้ ขอบคุณจริงๆ (ขอบคุณคุณหมอด้วย ถ้าไม่มีเขา เราอาจไม่ได้เกิดมา)


โดย: _pig_ (หมูอ้วน) IP: 124.120.196.74 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:59:19 น.  

 


โดย: สาวไฮโซ IP: 222.123.65.205 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:43:45 น.  

 
พลาด ฮ่า ๆ ๆ ทามปายได้ อิอิ ชอบรูปค่ะรีฟ สวยมาก อยากไปยืนดูกับใครสักคนเนอะ คนโรแมนติกดี


โดย: สาวไฮโซ IP: 222.123.65.205 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:16:05 น.  

 
ว๊า อุตส่าห์มาคอมเม้นตั้งแต่หลายวันก่อนแระ ทำไมไม่มีหว่า ไม่เป็นไรคอมเม้นใหม่ก็ได้เน๊อะ แต่ว่าเรื่องอะไรอ่ะ อิอิ ชอบส่วนไหนมากที่สุดหรอก ชอบหน้าตา เพราะเป็นคนหน้าตาดี 555+ ล้อเล่น ก้อยชอบตานะ แต่มักจะรู้สึกว่าตาไม่เข้ากับหน้ายังไงไม่รู้อ่ะ แต่ก็ภูมิใจในหน้าตาอันขี้เหร่ของตัวเองนะ อิอิ เห็นมะก้อยมองโลกในแง่ดี ดีจนเกินไปด้วย หรือเรียกว่า หลงตัวเองนั่นเอง เฮ้อ...ช่วงนี้เหนื่อยจังเลยพี่รีฟ ฝึกงานที่โรงพยาบาล กำลังฝึกทำคลอดอยู่กลัวจะทำลูกเค้าตายอ่ะจิ ขนาดแค่เข็นรถเข็นยังทำคนไข้หัวทิ่มเลย จบไปจะรอดมั้ยเนี้ย ใครจะกล้ารับก้อยเข้าทำงานเนี้ย เข้ามาอ่านเวบพี่รีฟทีไรนะตาลายมากๆ คนเยอะดีจังเนอะ ถ้าเขียนเรื่องใหม่เมื่อไหร่ก็อย่าลืมบอกก้อยด้วยนะคะ วันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ คิดถึงค่ะพี่รีฟ


โดย: มะยมรสเลมอน IP: 61.19.153.82 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:23:06 น.  

 
ก้อยเอ้ยยยยยย ไม่เจอนานมั่กๆๆๆ พี่ฝนคิดถึงก้อยนะ กริกริ


โดย: theOneYouLove IP: 58.9.93.185 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:34:44 น.  

 
ซึ้งคะพี่รีฟ


การมองโลงในแง่ดี


มองโลกในด้านที่ทำให้มีความสุข


เนื้อหาดีนะคะพี่รีฟสอนหลายๆอย่างเลย


ให้เปิดใจในหลายๆด้านที่ไม่เคยคิดจะเปิดหรอคะ


ฟังแล้วน่าคิดดีนะคะ


คิดถึงตัวเองเลยละ


ฟังเเล้วอ่านแล้วก็นึกย้อนนะคะ


ว่าหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นที่เคยผิดหวัง


เคยเสียใจ


เพราะเราไม่กล้า เพราะกลัวที่จะเผชิญหน้ากับอะไรรึเปล่า


กลัวอะไรสักอย่างีรึปล่าว


ที่เรานั่งเสียใจนั่งเป็นทุกข์เพราะเราคิดแต่ในทางที่ลบรึเปล่า


มาคิดอีกที ถ้าเราไม่ลองดู ไม่กล้าที่จะก้าว


เราก็ไม่รู้ว่าอะไรรอเราอยู่ข้างหน้า


มันอาจจะเป็นความสุขมากมายในชีวิต


หรือเป็นการเสียใจครั้งยิ่งใหญ่


แต่ถ้าเราไม่ก้าวเราก็จะเจอแต่ปัญหาเจอแต่ทุข์ที่ยาวนานกว่า


ถ้าเราไม่รู้จักความเสียใจ ก็จะไม่รู้รสชาดของคำว่ามีความสุข


" จะมีสุขทุกข์สักเท่าไรขึ้นอยูกับใจของเรา จะมีสุขทุกสักแค่ไหนขึ้นอยู่กับใจของเรา "


*งืมมมม พร่ำอะไรไม่รู้อ่ะ

*เอาเป็นว่า บล๊อกสวยมากๆๆค่ะพี่รีฟ

*เพลงเพราะ ด้วยความหมายดีทำให้คิดต่อยอดไปได้อีกหลายๆเรื่องเลยละ แนนพร่ำเก่ง อิอิ

*ขอบคุณพี่รีฟนะคะพี่ช่วยสอน

* ^ ^







โดย: [N]a[N] IP: 203.113.80.142 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:08:11 น.  

 
แวะมาเยี่ยมอีกครั้ง หลังจากที่ได้มาอ่านไปเมื่อวานนี้ ก้อเก็บไปคิดได้ว่า เพลงนี้นะจะเหมาะกับพี่รีฟนะ ชื่อเพลง "รัก" ของปุ๊ อัญชลี น่ะค่ะ รักในที่นี้ไม่ได้หมายถึงรักในทางชู้สาวนะค่ะ หมายถึงรักกันแบบเพื่อน แบบพี่น้อง แบบคนที่รู้จักและสนิทใจกัน

"เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง
เหมือนลมหนาวเดือนเมษา เหมือนหัวใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง
เหมือนคนกำลังมีรัก เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก
เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก
เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ ชีวิตฉันจึงได้เจอ

แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร
ไม่รู้ว่าสิ่งไหน จะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รับโดยไม่ต้องขอ
ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร

โอ้เธอทำให้ฉันรู้จัก ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใด
ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้ หัวใจอยากให้เธอรู้"

หมูอ้วนคิดว่าคงมีอีกหลายๆ คนที่ได้อ่านเรื่องราวต่างๆ ที่แต่ละคนนำมาเขียนไว้ แล้วมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป


โดย: _pig_ (หมูอ้วน) IP: 124.120.197.133 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:21:50 น.  

 
อ่านกี่ทีก้อรู้สึกดีเหมือนเดิม ไม่ขาดไม่เกินอะไรเลย
ชอบจังค่ะ อิอิ


โดย: MusiC IP: 203.113.81.100 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:40:20 น.  

 
ดีพี่รีฟอิอิ อยากให้พี่รีฟเขียนเกี่ยวกับแนวคำคมบ้างอ่ะครับ


โดย: มหาเบียร์ IP: 203.188.4.3 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:15:54 น.  

 
เพลงเพราะ วิวสวย ใช้ได้เลยฮะ พี่รีฟเก่งดีครับ


โดย: พีทครับ IP: 125.24.162.102 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:44:37 น.  

 
ช่วงนี้เครียด ๆ ขอติดไว้ก่อน






ไว้จะเม้นให้นะ


โดย: Bunny IP: 58.136.99.70 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:49:00 น.  

 
ชอบจังเยยค่ะพี่รีฟชอบมั๊กมายเยย


โดย: เมเม่ IP: 125.24.164.106 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:28:07 น.  

 
lwaJ :
ขอบคุณน้องเพลงมากๆที่ช่วยออกความคิดเห็นสำหรับ Blog :Open Your Mind
ที่จริงแล้วพี่รีฟตั้งใจจะนำบทความของเพลงลงด้วยในฐานะแขกรับเชิญ แต่เพราะข้อความของพี่รีฟที่ยาวมากๆ ตัดแล้วตัดอีกก็ยังใส่ลงไปไม่หมด เลยต้องขอยกยอดไว้สำหรับครั้งถัดๆ พี่รีฟเปิดกว้างเรื่องการมีส่วนร่วมจ๊ะ เรื่องราวดีดี บทความดีดีของเพื่อนๆก็สามารถนำมาลงได้เสมอ โดยเฉพาะคนที่เขียนบทความอยู่เป็นประจำอย่างเพลงแล้วด้วย(คนนี้เขียนส่งสำนักพิมพ์และได้รับการตีพิมพ์เป็นประจำเชียวนะ) ยิ่งอยากนำเสนอให้เพื่อนๆได้อ่านเร็วๆเลยล่ะ หวังว่าจะได้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและความรู้สึกดีดีกันแบบนี้อยู่เสมอๆนะครับ

ลิงน้อยแก้มใสปิ๊งๆ :
(นี้ๆๆ เจ้ รีฟ 1 ชั่งโมง ของ เจ้ กะ ของ หม่อน คง ไม่ เท่ากัน อ่ะ เหอๆ เพราะ ตอน นี้ มัน กะ ผ่าน มา ประมาณ 5 ชัวโมงได้ แระ ??? ) ที่จริงพี่รีฟตั้งใจจะเอาเหตุการณ์ระเบิดที่ยะลามาลงให้เพื่อนๆได้อ่านและดูภาพกันน่ะครับ เป็นประสบการณ์เฉียด(แบบห่างๆ)ที่พี่รีฟประสบมา แต่เพื่อนๆทักท้วงว่า มันจะทำให้ความรู้สึกดีดีของบล็อกดูลดลง พี่รีฟก็เลยไม่เอาลงดีกว่า ค่อยไปเล่ากันในคราวถัดไปก็แล้วกันนะ
พี่รีฟรู้นะว่าคนที่หม่อนพูดถึงน่ะคือใคร อิอิ อ่านแล้วรับรู้ได้นะครับว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ ใครสักคนที่ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่พี่ งั้นให้เป็นคนพิเศษก็แล้วกันนะครับ หากมีความสุขอยู่แบบนี้ก็ขอให้รักษาความรู้สึกดีดีกับคนพิเศษของหม่อนไว้นานๆเลยก็แล้วกันจ๊ะ

nu_nong :
ใช่แล้วจ๊ะหน่อง มีความรักเราก็มีความสุขได้ เป็นโสดเราก็มีความสุขได้เช่นกัน เค้าเรียกว่า โสดอย่างเป็นสุข แม้ไม่มีคนรัก แต่เรายังมีพ่อแม่ พี่น้องและเพื่อนอันเป็นที่รักอยู่รอบข้าง เก็บเกี่ยวความรักจากเค้าเหล่านั้นคนละเล็กละน้อยค่อยๆสะสมขึ้นเป็นความสุขอันยิ่งใหญ่มหาศาล แค่นี้ก็ยิ้มจนแก้มปริแล้วล่ะ ....นี่ใกล้วันที่ 18 แล้วใช่ไหมครับ สายการบินคงใกล้ติดต่อมาแล้วแน่ๆเลย แต่งตัวสวยๆรอรับข่าวดีนะครับหน่อง รีฟเอาใจช่วยนะ หน่องสู้ๆ

หนูอายะจังสุดเหงา :
หูย ดีใจมากเลยที่ย้ำชอบ ถ้าย้ำชอบนะก็แสดงว่าสิ่งที่พี่รีฟพยายามบอกสามารถ มันสื่อไปถึงคนในหลายๆช่วงอายุเลยล่ะ(ก็ย้ำอายุ 13 เองนี่นา) ถ้าย้ำอยากให้พี่ชายคนนั้นอ่านบทความนี้ ย้ำก็ทำแบบเพื่อนพี่รีฟสิครับ เค้าปริ๊นท์บทความนี้ออกมาเป็นกระดาษเลยนะ บางคนเอาไว้อ่านเอง บางคนให้เพื่อนร่วมงานอ่าน บางคนเอาให้หัวหน้าอ่านก็มี ซึ่งไม่อยากเชื่อเลยนะว่า เค้าจะฝากขอบคุณมาด้วยล่ะ เค้าบอกว่า มันทำให้เค้าคิดอะไรบางอย่างได้และอยากที่จะพยายามกับชีวิตของตัวเองต่อไป รู้ไหม พี่รีฟยิ้มแก้มปริเลย แต่สิ่งที่ดีใจกว่านั้นคือ การทำให้ใครสักคนมีความหวังที่จะก้าวไปนี่สิ พี่รีฟชอบมากๆเลย
ปล.น้องย้ำเนี่ย เรียกพี่รีฟฟฟฟฟสิ ไม่ใช่ยีฟ

^^เทพไร้น้ำตา^^ :
แปลกจังเลยนะครับ ก้องบอกว่าไม่รู้จักพี่รีฟ แต่พี่รีฟรู้จักก้องนะ เราทักทายกันบ่อยในร้านหนังสือ อิอิ แต่ดีใจที่มาคอมเม้นต์นะ ส่วนเรื่องเงินเนี่ย พี่รีฟก็ไส้แห้งเหมือนกันแหละ ไหนๆก็มาแล้ว ขอยืมหน่อยสิ

^^แม่มดน้อยมักเกิ้ล^^ :
ป๋อมแป๋มรีบมาคอมเม้นต์นะ พี่รีฟจะรออยู่แถวนี้ ไม่ต้องรอให้อัดแน่นก็ได้ ค่อยๆระบายออกมาทีละบรรทัก บรรทัด
พี่รีฟก็พึงพอใจทุกส่วนในร่างกายของตัวเองจ๊ะ แม้จะไม่หล่อ หุ่นไม่ดี แต่พอมันรวมขึ้นมาเป็นร่างกายของเราแล้ว มันก็สามารถนำเรามาจนมีความสุขอย่างทุกวันนี้ได้ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจจ๊ะ

นู๋llมลง :
"จำไว้สุข ทุกข์สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเรานี้"
เป็นเหตุผลของการที่ชอบหัวใจตัวเองที่สุดยอดไปเลยน้องปอ เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจ เรารักหัวใจเรา ก็เหมือนกับเรารักทุกสิ่งทุกอย่าง คำนี้ ลึก แต่ไม่ลับ อ่านแล้วมีความสุขจัง


ฝันเฟื่อง :
การชอบหรือยอมรับสิ่งหนึ่งสิ่งใด แม้มันจะมีข้อบกพร่องได้นั้น ก็ด้วยการปรับเปลี่ยนมุมมองที่เป็นอคติออกไป และมองสิ่งดีดีที่มีอยู่ รู้ว่าไหมทำได้และรีฟก็ทำได้ ทุกคนก็ทำได้เช่นกัน ถ้าเราเปิดใจที่จะยอมรับมัน
รีฟก็อยากไปยืนบนสะพานนั้นนะไหม ลมเย็น อากาศสดใส รับกลิ่นทะเลที่ลอยมากับสายลม ชาร์ตพลังงานชีวิตให้กับตัวเองและเก็บเป็นความทรงจำไว้ให้ได้ยิ้มเมื่อคิดถึงมันอีกคราว


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:30:18 น.  

 


โดย: ยัยคนนั้น(มาอีกแล้ว) IP: 58.147.123.106 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:56:17 น.  

 
[[OnELasTSonG]] :
ตาเป็นสิ่งที่แสดงอารมณ์ของมนุษย์ ดีใจ เสียใจ เศร้า ผิดหวัง หลายสิ่งหลายอย่างรวมอยู่ในนั้น อยากรู้จังว่า คนที่บอกว่าตาสวยยยยยเนี่ย จะสวยขนาดไหม อิอิ น้องหนึ่งเร่งปั่นงานเข้านะครับ แล้วกลับมาคุยจ้อกันเหมือนเดิม พี่รีฟจะรอนะ

HANAKA :
รู้สึกจะมีคนชอบตากันหลายคน ตามีคิ้วเป็นองค์ประกอบ ลองทำตาเหมือนเดิมแต่ยักคิ้วดูสิครับ ได้อารมณ์อีกแบบนึงเลยนะอ้อม ไม่ใช่ลองยักคิ้วให้เจ้านายได้เลย

เมเม๋ :
รีบกลับมาสิครับเหมยรี่ สิงคโปร์สู้บ้านเกิดอย่างเมืองไทยไม่ได้ใช่ไหม เพราะคนที่รักอยู่ที่นี่ใช่ไหมล่ะ อิอิ เพื่อนรีฟและเพื่อนเหมยรี่คนนั้นเค้าบอกว่าคิดถึงเหมยรี่ทุกวันเลย ความรู้สึกที่เริ่มจาก 0 ไปจนถึง 100 มันก่อเกิดเป็นความผูกพันที่เหนีบวแน่นดีจังเลยนะครับ รีฟเองกับทุกๆคนก็อยากให้ทุกความผูกพันดำเนินไปจนถึงจุดนั้นบ้างจัง

bonuz :
ปลอบใจโบว์ว่าให้ลองฟังเพลงสัก 3 รอบนะครับ แล้วก็ใจเย็นๆ สิ่งสำคัญคือ มีสติ และพูดคุยทำความเข้าใจกับเค้าซะ แล้วก็ หากเราผิด การขออภัยก็สำคัญนะครับ ทำด้วยความจริงใจและให้อภัยกันทั้ง 2 ฝ่าย ทุกสิ่งทุกอย่างจะก้าวไปได้ด้วยดีจ๊ะ

แมวดำ :
ชอบตาคนหรือว่าตาแมวล่ะครับ ผ่านมาทางนี้เพราะได้กลิ่นปลาย่างรึเปล่า แป้งหวั่นไหวด้วยเหรอจ๊ะ อยากรู้จังว่า ตอนที่แป้งหวั่นไหว ทำหน้ายังไง อยากรู้จริงๆนะ ไม่ได้ล้อเล่น

A TU CORAZON :
ปากตอนที่ดูตลกเป็นยังไงเหรอครับ สำหรับรีฟนะ ปากตอนที่คนเรายิ้มน่ะดูดีที่สุดเลย

จอมโจร :
น้องเดียร์ได้ลองเลือกอะไรให้กับชีวิตบ้างล่ะครับ เลือกรึยังว่าจะประกอบอาชีพอะไร ขอให้ทางที่กำลังมุ่งไป เป็นบันไดก้าวไปสู้ความสำเร็จและเป็นสุขในชีวิตจ๊ะ

ฮันนี่_ซาเนีย_Saa :
เป็นกำลังใจให้ซาเนียนะ พี่รีฟก็เคยอกหักนา แต่ก็ไม่ร้องไห้ ไม่เสียใจ มองโลกในแง่ดีได้เสมอ ไว้จะค่อยๆบอกนะว่าควรทำยังไง อิอิ แต่ต้องมีความหวังอยู่เสมอนะ อันนี้สำคัญ

theOneYouLove :
ถ้าคนอื่นเห็นรอยยิ้มฝนแล้วมีความสุข เวลาที่ทุกข์ก็ลองยิ้มแล้วเอากระจกส่องดูตัวเองดีไหมครับ จะได้มีความสุขเหมือนคนอื่นเขา

ปักษาสวรรค์ :
รีฟอ่านทุกคำ ทุกบรรทัดที่ษาและเพื่อนคอมเม้นต์มาครับ ชอบทุกความรู้สึก จะพิมพ์มากพิมพ์น้อย รีฟก็อ่านทั้งนั้น สิ่งที่ษาพิมพ์ รีฟเองบางทีก็ไม่ต้องบรรยายอะไรเพิ่มเติมเลย ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วยไปซะหมด ช่างสรรหาคำและเรื่องราวต่างๆมาบรรยายจังเลยนะครับ ไปเอามาจากไหนน๊า อิอิ ษาทำให้บล็อคนี้มีชีวิตชีวามากมายเลยทีเดียว ขอบคุณที่มาเติมแต่งสีสันให้กับพื้นที่แห่งนี้ครับษา

เด็กภูธรในสายลม :
น้องนิดหน่อยเก่งมากๆที่มองโลกในแง่ดี ตัวแค่นี้ อายุแค่นี้(13-14 ปี)มีความคิดดีมาก เดี๋ยวให้พี่ๆดูเป็นตัวอย่างเลย ขอให้เติบโตอย่างมีคุณภาพนะจ๊ะ

พี่กี้เอง :
ชอบดวงดาวเหรอครับพี่กี้ หลายๆคนก็ชอบนะ บางคนมาเล่นลากเม้าส์ไปมา พาดวงดาวไปตามที่ต่างๆ รีฟโรแมนติกรึเปล่าไม่ทราบนะครับต้องมาค้นหาเอาเอง แต่ถ้าพี่กี้อ่านแล้วยิ้มอ่านแล้วชอบ รีฟก็ดีใจมากๆเลยล่ะ

คุณยายสวย :
ทุกส่วนของร่างกายเรามีประโยชน์ทั้งนั้นเลยนะ แต่คนที่ใช้มันอย่างน่าสรรเสริญคือ การใช้แต่ละอวัยวะให้ถูกสิ่งที่ควรจะเป็น และในทางที่ดีอย่างที่คุณสวยบอก ยินดีอย่างยิ่งครับที่คุณสวยได้มาเป็นส่วนหนึ่งของที่แห่งนี้ แอบปลื้มที่คุณสวยเข้ามาคอมเม้นต์ให้ในครั้งแรกด้วยความบังเอิญและเข้ามาเป็นครั้งที่ 2 และ 3 ด้วยความตั้งใจ ยินดีต้อนรับด้วยรอยยิ้มและความจริงใจครับ

i_am_redangel :
ยกตัวอย่างการมองโลกแง่ดีแบบง่ายๆ แต่เข้าใจได้ดีที่เดียวครับ น้ำที่เหลืออีกตั้งครึ่งแก้ว ความรู้สึกดีดีที่มีอีกตั้งมากมายหลายทาง ไม่วิตกกับสิ่งที่ขาดหายหรือสูญเสียมากจนเกินไป ให้สิ่งที่มีเป็นกำลังใจ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย หลักการง่ายๆ ที่หากทำได้ ชีวิตเรานี้คงมีสุขจริงๆ

ป๋อมแป๋มจร้า. :
ชื่อเพลงว่า เปิด ของเบน ชลาทิศ พี่รีฟส่งไฟล์ MP3ให้แล้วนะครับ เปิด 100 ครั้งก็รับรองว่าไม่มียืดเพราะไม่ใช่เทปคาสเซ็ท
ขอบคุณที่ติดตามผลงานมาตลอดจ๊ะแป๋ม น้องสาวที่แสนดีและแก้มป่อง

นู๋แพรวาดี้กวนๆ :
น้องวาเองก็ต้องมีกำลังใจและให้กำลังใจกับตัวเองให้มากๆนะครับ พี่รีฟเอาใจช่วยนะ ขอให้มีสิ่งดีดีเข้ามาในชีวิตเพิ่มขึ้นๆทุกวันจ๊ะ

กะเต็นบ้านทุ่ง :
เรื่องราวสลับซับซ้อนดีจังเลยนะ ...ตาสวยขนาดนั้นเลยเหรอครับ เป็นยังไงนะ นึกภาพไม่ออก แต่คงกลมโตน่าดู...
คนที่รักเรา เราก็ถนอมความรู้สึก ความรักและความดีของเขาไว้นานๆนะครับ วันนึงหากต้องเสียสิ่งเหล่านั้นไปรีฟว่าเราคงรู้สึกได้ดียิ่งขึ้นถึงคุณค่า ขอให้คุณนกกระเต็นทำให้คนที่คุณรักมีความสุขได้อย่างที่ใจปรารถนานะครับ

mikiko :
แล้ววิวด้านหลัง อยากไปค่ะ สักวันพี่รีฟคงพาแก้มไปนะ--- นี่ไง พี่รีฟพาแก้มมาส่งยังสะพานไม้ที่ทอดยาวไปยังบ้านในทะเลแล้วนั่นไง แก้มเดินต่อไปหรือจะจูงมือกันไปก็ได้นะ
ทุกปัญหาที่เกิดกับแก้ม พี่รีฟว่าแก้มต้องแก้ไขมันได้แน่ๆ เพราะว่า แก้มมีสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆอยู่กับตัวแล้ว คือความพยายาม ถ้าหากปัญหาที่เราพบคือจุดที่เห็นบนสะพานนี้ พี่รีฟว่า ความสำเร็จสมหวังของแก้มก็คือบ้านหลังที่เห็นนั่นแหละครับ เดินมันไปด้วยความพยายามแล้วเมื่อถึงที่นั่น แก้มก็จะได้เปิดประตูเข้าไปพบกับสิ่งดีดีที่ได้มาด้วยความพยายามของตัวเอง น่าภูมิใจดีนะครับ แก้มว่าไหม?

{}^แม่มด^{} :
รีฟไม่รู้จริงๆว่าตอนนั้นนิตรู้สึกยังไง แต่รู้สึกดีนะครับที่นิตอ่านแล้วเข้าใจและมองออกว่าตัวเองจะทำยังไงต่อไปกับชีวิต การกลั้นน้ำตาไว้มันยิ่งทำให้เราเศร้า รีฟคิดว่าการร้องไห้มันก็เป็นเพียงอารมณ์หนึ่งของมนุษย์ที่แสดงให้รับรู้ว่าเรากำลังเสียใจ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ใครสักคนจะร้องไห้หรอกครับ หากมันทำให้ดีขึ้น ร้องไห้ครั้งเดียวให้สุดๆ ดีกว่าเก็บไว้ให้เศร้าใจทุกวันๆ ปลดปล่อยมันออกมา ระบายมันออกมา เมื่อมันโล่ง สมองโล่ง ทางแก้ปัญหาที่เรามองไม่เห็นก่อนหน้านี้ บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องง่ายๆไปเลยก็ได้ รีฟก็อ่านทุกคอมเม้นต์เหมือนกับนิตนะ สำคัญทุกความรู้สึกจริงๆ

LeeZen :
พี่รีฟว่า อ้อมพกรูปทะเลติดตัวไว้ก็ดีนะ เวลาที่เครียดก็เอามันออกมาดูซักทีนึง แล้วสู้ๆๆๆๆต่อ เครียดเมื่อไหร่ก็เอาขึ้นมาโด๊ปได้ตลอดเวลาไง อิอิ
ใครบอกว่าอ้อมจัดการกับเรื่องเครียดๆไม่ได้ อ้อมที่พี่รีฟรู้จัก เป็นคนที่สดชื่นสดใสเสมอๆเลย มองโลกในแง่ดีได้อย่างนี้ น่าอิจฉานะครับ


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:05:36 น.  

 
_pig_ (หมูอ้วน) :
ขอบคุณสำหรับเพลงที่มอบให้พี่รีฟนะครับหมูอ้วน ชอบจัง ปลื้มใจด้วยนะครับ เวลาที่ใครสักคนมอบเพลงให้พี่รีฟ ...ยิ้มได้ทุกครั้งที่อ่านและได้ฟังเพลงนั้นเลยล่ะ...
จะมีสักกี่คนในโลกเบี้ยวๆใบนี้ที่ยังมองโลกในแง่ดีน่ะเหรอครับ พี่รีฟคนนึง หมูอ้วนคนนึง คนนั้นคนนึง คนนี้คนนึง หลายคนคิดที่จะมองโลกในแง่ดีมารวมกัน ก็กลายเป็นสิ่งดีดีขนาดใหญ่ได้ แม้ว่าจะยังทำไม่ได้ แต่ถ้าเราคิดที่จะทำ มันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้วล่ะ หมูอ้วนว่าไหม "แม้เราจะไม่สามารถมองโลกในแง่ดีได้ทุกครั้ง แต่ก็บ่อยครั้ง" คำนี้ไง ใช่เลย
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำอวยพร ขอบคุณแทนคน 3 จังหวัดชายแดนใต้ทุกคนที่อยากเห็นความสันติสุขเกิดขึ้น สิ่งดีดีมีอยู่รอบๆตัว ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า อย่างน้อย ความห่วงใยของหมูอ้วนและจากพี่น้องภาคอื่นที่ส่งมาก็เป็นหนึ่งในสิ่งดีดีที่เกิดขึ้น คิดแค่นี้ก็มีกำลังใจแล้วล่ะครับ
(ปล.ทั้งที่เพิ่งรู้จักกัน แต่หมูอ้วนเข้ากับทุกคนที่ร้านได้ดีจังเลยนะ อัธยาศัยดี ดีใจมากๆที่ได้รู้จักกันจ๊ะ)





โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:46:45 น.  

 
"ในเวลาที่ทำอะไรสักอย่างไม่สำเร็จ เราอาจคิดว่านั่นคือความล้มเหลว ที่จริงแล้วยังไม่ล้มเหลว ในวงการวิทยาศาสตร์ไม่มีคำว่า ล้มเหลว แต่เขาเรียกการทำงานที่ไม่ประสบความสำเร็จว่า “การเรียนรู้”..." นั้นนะซิ มันคือการเรียนรู้ในทุกๆ เรื่อง ทั้งความสุข และความทุกข์ คงไม่มีใครจะประสบความสำเร็จได้ทุกๆ เรื่องหรอก
"...เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติ เราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด..." ฟังเพลงนี้เมื่อไรแล้วทำให้ตัวเองรู้สึกเข้มแข็งจัง.. open up ทุกๆ อย่างที่ทำให้เรามีความสุข..
สำหรับสะพานเส้นนั้นที่ทอดยาวออกไป ดูเหมือนเกือบถึงเส้นขอบฟ้า มันมีอยู่จิงนะ ที่ภูเก็ต คือ สะพานอ่าวฉลอง ลักษณะจะเป็นยังไงนั้นต้องมาดูเอง..อิอิ..
ส่วนเพลงนั้น บอกได้แค่ว่า....ไพเราะ จิงๆ....
บรรยากาศโดยรวม เหมือนภูเก็ตบ้านเราเลย มองเห็นทะเลสุดลูกหูลูกตา รู้สึกอบอุ่นมากๆ ขอบคุณพี่รีฟ ที่สรรสร้าง บรรยากาศ เหล่านี้ขึ้นมา


โดย: ^-^bAt GirL ^-^ IP: 124.157.247.188 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:58:59 น.  

 
หน่องมีเรื่องเอ๋อๆ ที่เกี่ยวกับตัวหน่องมาเล่าให้ฟังจ้า คือทางสายการบินกัลฟ์แอร์อ่ะ เค้าทยอยส่งจดหมายมาเชิญผู้สมัครตั้งแต่วันที่ 13 พ.ย.อ่ะจ๊ะ ทีนี้หน่องอ่ะได้รับจดหมายแล้วนะจ๊ะ แต่ไม่ได้ตรวจให้ถี่ถ้วน ทีนี้หน่องก็เริ่มคิดมากแล้วก็จิตตกตามลำดับว่าทำไมหน่องถึงไม่ได้จดหมายอะไรเลย เพราะคนที่ได้หรือไม่ได้เชิญเค้าก็จะส่งจดหมายมาแจ้งนะจ๊ะ ทีนี้หน่องก็เครียดมาเรื่อยๆ จนคืนวันที่ 14 พ.ย.ได้ตัดสินใจไปสมัครออนไลน์สายการบินอื่นไว้ แล้วได้รับจดหมายตอบกลับก็เลยเข้าไปดู ปรากฎว่า "หน่องอ่ะนะ ได้รับจดหมายตั้งแต่วันแรกที่เค้าเริ่มทยอยส่งแล้ว" แต่ด้วยความเอ๋อของหน่องไง ที่ไม่ตรวจดูให้ถี่ถ้วนเอง

เมื่อวานนี้ก็เลยไปมหาลัย ให้เพื่อนๆ ช่วยติวให้ ก็คือหน่องจะเก็งคำถามมาให้เพื่อนๆ จากนั้นหน่องก็ลองตอบ แล้วให้เพื่อนเม้นว่า "การตอบแบบนั้นมันโอไหม ถ้าไม่โอก็เรียบเรียงใหม่" กว่าจะได้กลับบ้านก็เย็นๆ ..ทรมานเพื่อนจัง(รู้สึกผิดนึดนึงส์) แต่เพื่อนหน่องก็มีข้อแลกเปลี่ยนเหมือนกันว่า "แกอ่ะจะต้องเป็นแอร์ให้ได้ เพราะฉันอุตส่าห์เสียเวลาเทรนให้แก" => แหม กะลังใจแกมบังคับอย่างนี้ หน่องก็ต้องพยายามให้ถึงที่สุดแหล่ะจ้า เพื่อเพื่อนๆ เพื่อพ่อกะแม่

หน่องเองต้องขอบคุณกำลังใจดีๆ จากรีฟด้วยนะจ๊ะ หน่องอยากบอกว่าหน่องได้รับกำลังใจมากมายจากเพื่อนๆ ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันอย่างรีฟเอง รวมถึงเพื่อนที่มหาลัย อย่างนี้ไม่ได้เป็นแอร์ไม่ได้แล้วนะเนี่ย

PS. หน่องมีสัมภาษณ์วันเสาร์ที่ 18 พ.ย.นี้นะจ๊ะ แล้วก็รู้เลยหล่ะว่าจะได้หรือไม่ได้ สาธุ ขอให้ได้เป็นแอร์ซักทีเถอะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:40:35 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้าไปอ่านบล็อก แถมยังให้คำแนะนำดีๆไว้ด้วย
ดูท่าทางคุณคงเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆเลยนะคะ จะพยายามเป็นให้ได้อย่างนี้บ้าง ชีวิตจะได้มีความสุขเยอะๆ แล้วก็เต็มไปด้วยเครื่องหมายบวกแทนที่จะเป็นลบ เนอะ...

(ว่าแต่ เคยมีคนบอกว่า
ก่อนที่เราจะเขียนเครื่องหมายบวกเป็น ก็ต้องเริ่มจากการเขียนเครื่องหมายลบนี่นะ)



โดย: นู๋พลอย gryffin_np (gryffin_np ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:01:13 น.  

 
กลับมาตอบอีกทีว่า "ชอบรอยยิ้ม" ของตัวเองเหมือนกันค่ะ เพราะ....


นั่นบอกว่ากำลังอารมณ์ดี






แวะมาเยี่ยมค่ะ



โดย: ดาริกามณี วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:00:19 น.  

 
รีฟจ๋า........อีกสักครั้งกับคำว่าคิดถึงค่ะ

***ขอต่อยอดเรื่องจุดสีดำบนกระดาษสีขาวหน่อยได้ไหมค่ะ***

เรื่องจุดสีดำที่อยู่ตรงกลางบนกระดาษสีขาวนั้น เคยมีการทดลองโดยให้อาจารย์ระดับปริญญาโทเอาไปถามนักศึกษาว่าเห็นอะไรในกระดาษแผ่นนี้บ้าง ปรากฏว่านักศึกษาปริญญาโทในห้องนั้น เงียบกริบก้มหน้ามองมือตัวเองที่หมุนปากกาเล่นในมือ ไม่กล้าซบตาอาจารย์ 5 นาทีผ่านไปมีนักศึกษาคนหนึ่งยกมือขึ้นและยืนขึ้นตอบว่า จุดสีดำหนึ่งจุด หลังคำตอบสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น นั้นคือนักศึกษาทุกคนถอนหายใจอย่างโล่งใจ มีคนตอบคำถามแล้ว ขยับนั่งตัวตรงตาสบตากับอาจารย์ ไม่กลัวที่ตอบคำถามอีกแล้วเพราะเพื่อนผู้กล้าคนนั้นตอบให้แล้ว เป็นคำตอบเดียว "จุด" ซึ่งคิดต่อไม่ได้แล้วนั้นเองเพราะยังไงซะคำตอบก็คือจุด
++อีกหนึ่งอาทิตย์ถัดมา อาจารย์คนเดียวกันนั้นได้นำกระดาษแผ่นนั้นไปถามเด็กอนุบาล 3 สิ่งที่ได้เห็นคือ เด็กทั้งห้องแย่งกันยกมือเพื่อตอบคำถาม ส่งสายตาสบตาอย่างมุ่งมั่น คนหนึ่งตอบว่า "ตาผู้หญิง" อีกคน "ปลายปากกา" อีกคน "ด้ายเส้นหนึ่งที่พันกันเป็นกระจุก" และอีกคน "หยดน้ำตาซาตาน" และอีกหลายๆคนหลายคำตอบ ซึ่งเป็นคำตอบที่อาจเป็นไปได้ทั้งนั้น

*****เด็กอนุบาลพกความกระตือรือร้นมาเต็มเปี่ยมพกจินตนาการความและฉลาดด้านอารมณ์มาเต็มที่คำตอบที่แตกแขนงทำให้เห็นว่าเด็กไม่เคยตีกรอบด้านความคิดให้กับตัวเอง เด็กใช้สมองเต็มที่บวกกับจินตนาการที่มี คำตอบจึงเป็นสิ่งที่อาจถูกต้องทั้งหมด ผิดกับนักศึกษาปริญญาโทที่พบเพียงจุดจุดเดียว และเป็นจุดฟูลสต๊อป เสียด้วยไม่สามารถคิดต่อเป็นอย่างอื่นได้เพราะมันจบแล้ว มีคนตอบแล้วหมดหน้าที่ ที่คนอื่นจะหาคำตอบอีกในเมื่อต่างก็มีความเห็นตรงกันว่ามันเป็นจุดจบ.

*****คงไม่ยากที่จะสรุปได้ว่า ทำไมเด็กจึงมีความคิดที่ยิ่งใหญ่ มีคำถามที่ต้องการคำตอบอยู่ตลอดเวลา ผิดกับผู้ใหญ่ที่มีความคิดและคำถามในวงจำกัดจากการตีกรอบของตนที่ได้ร่ำเรียนมา (ยิ่งเรียนยิ่งรู้ลึก ยิ่งนึกยิ่งรู้นาน ยิ่งเบิกบานยิ่งเป็นสุข) .........มันเป็นอย่างนั้นจริงหรือ แล้วทำไมต้องหลบสายตาอาจารย์กันนัก มือไม้ไม่ว่าง หลังงองุ้ม หนักหน้าจนเงยไม่ไหว ต่างกับเด็กโดยสิ้นเชิง

ง่วงนอนแล้วค่ะ วันนี้นอนก่อนนะค่ะรีฟ ษาจะมาใหม่ เมื่อชาติต้องการ อิ อิ อิ

*****รักสุดขั้วคิดถึงสุดใจห่วงใยสุดขีด....จ๊ะรีฟจ๋า*****


โดย: ปักษาสวรรค์ IP: 203.114.123.134 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:12:45 น.  

 
หลังจากที่แพรวห่างหายจากวงการแชทเป็นเวลา 2 เดือนกว่าๆแล้ว และไม่ได้แวะเข้ามาเช็คเมลล์เลย พอวันนี้ได้มีโอกาสได้เข้ามาดู Happy Box เห็นการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของ Happy Box ทำให้รู้สึกดีมาก ดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ Happy Box ขอบคุณนะคะพี่รีฟสำหรับ Happy Box สิ่งต่างๆที่พี่รีฟทำขึ้นทำให้คนหลายๆคนที่เข้ามาใน Happy Box มีความสุขค่ะ


โดย: ^^PrEaW^^ IP: 203.188.47.161 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:41:54 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รีฟ มาเยี่ยมเยียนนะค่ะ blongสวยมากค่ะ ชอบทะเลจังเลย สวยดีค่ะ ไว้จะมาคอมเม้นต์อีกนะค่ะ


โดย: ^^PuiPui^^ IP: 58.9.83.40 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:54:45 น.  

 
เข้ามาเยี่ยมแล้วน่ะตามคำเรียกร้อง


โดย: กล่องน้อยมหัศจรรย์ IP: 58.181.182.93 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:08:31 น.  

 
.......อยากมายืนอยู่ปลายสะพานนี้จัง!..... อยากรู้ว่าปลายขอบฟ้ากับน้ำทะเลมันจะไปบรรจบกันที่ตรงไหนกัน ....แล้วทำไมเราถึงเห็นเส้นขอบฟ้ากับน้ำทะเลกั้นอยู่ระหว่างกันด้วย............................
จริงๆแล้วมันไปบรรจบตรงปลายขอบฟ้านั้นจริงหรือเปล่า

ช่วยให้คำตอบหน่อยสิว่าทำไม


โดย: กล่องน้อยมหัศจรรย์ IP: 125.25.52.32 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:18:11 น.  

 
พี่รีฟดูท่าพี่เปนคน
มีอุดมคติดีนะ
ตอนนี้ก้อดึกมาก
อยากอ่านต่อนะค่ะ
แต่ไม่เปนไรถึงไม่จบ
นู๋เซพไว้แระค่ะ
ไม่ต้องก่วง
สู้ๆนะค่ะ


โดย: CaRy_RooM IP: 58.9.198.160 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:26:50 น.  

 
พี่รีฟคะ
น้ำอุ่นชอบ เว็บพี่จังเลยค่ะ ทำได้สวยนะคะ
ขอบคุณนะคะ ที่ให้เปิดกล่อง


โดย: น้ำอุ่น IP: 124.121.65.148 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:28:28 น.  

 
โรแมนติกจัง ดูดีชอบค่ะชอบมากเลย เหนื่อยไหมคะ สู้ๆนะคะ ทำต่อไป ผลงานดีๆแบบนี้ เยี่ยมมากค่ะ


โดย: หยิงปอ IP: 124.120.218.167 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:51:56 น.  

 
รีฟฟฟฟฟฟฟฟ มีอะไรจะสารภาพนะ อยากบอกว่าไม่เสียใจที่มีเพื่อนอย่างรีฟเลยนะ เสียดายที่เราอยู่ได้แค่คำว่าเพื่อนนะ อิอิ


โดย: theOneYouLove IP: 58.9.96.68 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:01:26 น.  

 
....ถ้าคนเรามองโลกในแง่ดีได้ตลอดไปก้อดีซินะคะ
มันคงทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นเยอะเลยเน๊อะ.......

แล้วก้อขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมชมไดอารี่เน่าๆของลูกมู๋สีชมพูนะคะ....


โดย: ลูกมู๋สีชมพู IP: 203.156.69.249 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:16:58 น.  

 
การมองโลกนั้นควรจะมองในหลายๆแง่ เพราะคนเราแต่ละคนนั้นนิสัยใจคอไม่เหมือนกัน ผมรู้สึกดีใจที่ได้รูกจักกับพี่และเพื่อนในร้านหนังสือหลายท่าน
บางครั้งที่เรามีปัญหาพี่ๆก้อคอยเป็นที่ปรึกษาให้
ขอขอบคุณกับความรู้สึกดีๆที่พี่รีฟมอบให้กับน้องชายต่างศาสนิกคนนี้ขอขอบคุณจากใจจริงครับ


โดย: มหาเบียร์ IP: 203.188.27.12 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:30:00 น.  

 
พี่รีฟค่ะอ่านกี่ทีดูกี่ทีก้อรู้สึกดีเหมือนเดิมเลยค่ะ อิอิ
อากาศดีจัง เง้ออออออออออจุ๊บๆ


โดย: MusiC IP: 203.113.81.100 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:31:53 น.  

 
การมองโลกนั้นควรจะมองในหลายๆแง่ เพราะคนเราแต่ละคนนั้นนิสัยใจคอไม่เหมือนกัน ผมรู้สึกดีใจที่ได้รู้จักกับพี่และเพื่อนในร้านหนังสือหลายท่าน
บางครั้งที่เรามีปัญหาพี่ๆก้อคอยเป็นที่ปรึกษาให้
ขอขอบคุณกับความรู้สึกดีๆที่พี่รีฟมอบให้กับน้องชายต่างศาสนิกคนนี้ขอขอบคุณจากใจจริงครับ


โดย: มหาเบียร์ IP: 203.188.27.12 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:33:07 น.  

 
เจ้ฝนจ๋า ขอตอบคำถามเจ้ฝนหน่อยนะ หมูอ้วนว่าทุกคนในร้านหนังสือก้อคงคิดเหมือนเจ้ฝนนั้นแระ แต่หมูอ้วนว่าความสัมพันธ์แบบนี้ดีแล้วล่ะ ความสัมพันธ์แบบเพื่อน แบบพี่น้อง มันยั่งยืนกว่าการเป็นคนรักนะค่ะ หมูอ้วนมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับทุกคนในร้านนะ ไม่สบายก้อเป็นห่วง ไม่เห็นหน้าก้อถามถึง มีความสุขมาก ขอบอก


โดย: _pig_ (หมูอ้วน) IP: 124.120.197.226 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:40:39 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
คิดถึ้ง คิดถึงจัง หายไปไหนจ๊ะ ไม่เห็นมาตอบกระทู้เลย

หลังจากผิดหวังจากกัลฟ์ได้ไม่นาน หน่องก็ได้รับจดหมายเชิญจากสายการบินกาต้าร์ให้ไปสัมภาษณ์ในวันที่ 28 พ.ย.นี้อ่ะจ๊ะ อืมม์..หลังจากผิดหวังมาแล้ว หน่องก็หวังว่าครั้งนี้หน่องคงจะสมหวังบ้างอ่ะนะ แต่ก็ไม่อยากคาดหวังไรมากมายนะจ๊ะ แต่ก็อ่ะนะได้ก็ดีกว่าไม่ได้นี่นา เดี๋ยวหน่องไปก่อนนะจ๊ะ แล้วยังไงหน่องจะทยอยส่งข่าวให้รีฟอยู่เรื่อยๆ นะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

PS.เป็นห่วงนะ เพราะดูข่าวมาว่า ตอนนี้ที่ยะลาไม่ค่อยปลอดภัย ยังไงรีฟก็ดูแลตัวเองดีๆๆ ด้วยนะ รวมถึงแมวเหมียวด้วยนะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:42:59 น.  

 
เวปน่ารักมากครับบบ เหมาะกับคนอบอุ่นแบบพี่เรยครับบบ *-*


โดย: mare IP: 203.113.33.8 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:06:07 น.  

 
การมองโลกในแง่ดี ทำให้เราลดความโกรธ คาวมขุ่นมัวไปเสีย ทำให้เรามีกะลังใจมากขึ้น มีเหตุผลมาลบล้าง เหมือนเติมอารมณ์ผ่องใสให้ตัวเอง พร้อมมอบสิ่งดีๆให้กับผู้อี่น พี่รีฟมีมุมมองที่ดีคะ


โดย: ANN4 IP: 203.113.51.6 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:11:08 น.  

 
อ่านแล้วค่ะ พี่รีฟ เป็นปรัชญาชีวิตเลยนะค่ะ พี่รีฟ


คิดถึงพี่รีฟและทุกคนค่ะ แป้ง .....


โดย: ผักกาดหอม IP: 222.123.85.212 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:49:29 น.  

 
ดีนะ
มองโลกในแง่ดี เหมือนกันเลย
อย่าคิดว่าอะไรในโลกนี้เลวร้าย
ลองมองย้อนกลับไปอาจเห็นสิ่งดี ๆ อยู่ก็ได้
บางครั้งคนเราอาจมองข้ามจุดเล็ก ๆ ไป
แต่กลับมองเห็นจุดใหญ่ๆสำคัญกว่า
ลองมองให้ดี ๆ แล้วคุณจะรู้ว่ามีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่


โดย: รุ้ง IP: 203.188.7.11 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:58:01 น.  

 
ธรรมดาก็เป็นคนที่ไม่ค่อยจะมั่นใจในตัวเอง แต่พอได้มาอ่าน happybox ของรีฟ แล้วฝนรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยละค่ะ ขอบคุณนะคะ


โดย: ฝน IP: 203.118.97.7 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:50:49 น.  

 
เมพึ่งจะมาอ่านนะพี่
เมเม้นท์ไม่ถูกอ่ะ
แต่เมชอบนะ ไม่รู้ว่าพี่เอามาลงนานต้องขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้เข้ามาอ่านเว็บทีทำงานเมอ่านไม่ได้น่ะจร้า ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆนะคะ


โดย: เมรี่ IP: 203.156.40.18 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:32:51 น.  

 
ยาโยมาเม้นให้พี่รีฟแล้วนะค่ะ มาแล้วรูสึกสบายดีค่ะ เพลงก้อเพราะ ดูแล้วให้กำลังใจดีค่ะ ชอบๆๆ


โดย: เจ้าหญิงยาโย IP: 124.120.17.181 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:37:26 น.  

 
พี่รีฟ

สบายดีป่ะ ความหมายดีนะทำให้เปิดตาดูโลกที่ดีได้สบายๆได้เลย เราดูโลกในเเง่ดีไว้ก็จาดีได้โดยไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องเสียน้ำตและไม่ต้องคิดมาก
ถ้าคนทั้งโลกคิดได้คงจาดีเนอะ
จาก..คนสวยนะ


โดย: มิลค์สุดสวย^o^ IP: 203.113.50.10 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:54:43 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รีฟ...เป็นอีกครั้งหนึ่งแล้วสินะที่หน่อยได้เข้ามาเม้นท์!! ถามว่าชอบส่วนไหนของร่ายกายมากที่สุดเหรอคะ อิอิ ยกมือรีบตอบเลยค่ะ หน่อยชอบดวงตา ปาก มือ และเท้าค่ะ ดูหน่อยจะงกไปนิดนะคะชอบมากจังเลย *---*หน่อยจะไม่พูดถึงเรื่องมองโลกในแง่ดีหรือร้ายหรอกนะค่ะเพราะว่า จะดีหรือร้ายบางทีเรื่องเดียวกันคนสองคนก็คิดต่างกัน แต่หน่อยจะพูดถึงการได้เลือกสะมากว่า "เลือกที่จะลืมทุกข์หรือเลือกที่จะเป็นสุข คนเรามีจิตใจ แล้วจิตใจนี้แหละที่สำคัญ มันไม่สามารถมองเห็นหรือจับต้องได้ จิตไม่ใช่สิ่งที่อยู่เหนือการควบคุม แต่คนน้อยคนนักที่จะสามารถเอาชนะใจตนเองได้ บางครั้งรู้ว่าไม่ที่ที่เราจะไปอันตราย แต่จิตกะอยู่เหนือเราสั่งให้เราอยากรู้อยากเห็นไปหาอันตรายจนได้ แต่จิงๆแล้วจิตใจของเรานั้นเป็นได้ท้งเป็นเจ้านายและเป็นผู้รับใช้เราเลยเชียวแหละ ขอแค่เรารู้จักการฝึกฝนที่จะควบคุมและเอาชนะใจตนเองซึ่งเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง การที่เราคิดจะทำอะไรสักอย่างต้องมีจิตใจที่มุ่งมั่นและมีความตั้งใจจริง ไม่ว่าเรื่องนั้นจะยากเย็นอย่างไร กะจะสามารถผ่านไปได้ด้วยดี แต่ถ้าหากว่ามัวแต่คิดว่าทำไม่ได้อยุ่เรื่อยไป แม้แต่สิ่งที่ง่ายที่สุดก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ .. หากเราจะช่างสังเกตุกันสักนิด บางคนมีสีหน้าที่แสนจะทุกข์ พูดจาอิจฉาริษยาคนอื่น คนพวกนี้จะมีการเจ็บปวดทางร่างกายร่วมด้วยไม่ว่าจะเป็นปวดหัวนอนไม่หลับ ซึ่งบางคนคิดว่าเป็นเพราะร่างกายเจ็บป่วย แต่สิ่งที่เขาไม่รู้และไม่ได้สังเกตุก็คือจิตใจที่ไม่ดีต่างหากที่เป็นต้นเหตุ ดังคำที่ว่าคิดอะไรสิ่งนั้นมันจะสะท้อนไปในตัวเรา คิดดี ได้สิ่งดีตอบ จิตใจสบาย คิดร้าย ได้ร้ายตอบ จิตใจขุ่นมัว หวาดระแวง ทุกข์หรือสุข มองโลกในแง่ร้ายหรือแง่ดี เราคือคนเลือกเอง เราอยากให้ทุกคนได้เลือกเองนะคะ แต่อย่าไปจมปรักอยู่กับมัน ฝึกจิตให้เป็นนายตัวเองและเป็นคนรับใช้ของเราด้วย เพราะจิตใจของเราจะอยู่กับเราตั้งแต่เกิดจนตลอดชีวิตของเรา.....พี่รีฟ หน่อยชอบเพลงมากเลยค่ะ อิอิ สะมากมาย เลยเรา


โดย: ^^นางฟ้ตัวน้อย_ของเทอจ๊ะ^^ IP: 58.136.218.252 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:05:29 น.  

 
สวัสดีครับรีฟ
ถ้าถามว่าชอบอวัยวะส่วนไหน....ไม่รู้ว่าเป็นอวัยวะรึเปล่านะครับ ที่ชอบก็คือ จิต หรือว่าจิตใจ จิตอาจจะเป็นส่วนนึงของสมองแต่สมองก็ไม่ใช่จิตใจเพราะว่าสมองมีบางส่วนที่ทำงานเองโดยอัตโนมัติ จิตเนี่ยแหละครับที่ทำให้เราคิดไปต่างๆนาๆ คิดในเรื่องที่ดีหรือไม่ดี

ก็เช่นเดียวกันครับ ในการที่เราจะมีมุมมองในด้านใดก็เกิดจากจิตของเราเช่นกัน

ในการที่เราจะมองโลกในแง่ดีหรือร้ายนั้น อยู่ที่จิตเราเนี่ยแหละครับ เราเคยประสบกับสิ่งที่เรียกว่าสิ่งร้าย เราอาจจะเจอกับสิ่งที่เรียกว่าความสุขมาแล้ว ทุกๆสิ่งจิตของเราเท่านั้นครับที่จดจำมา ถ้าเราเจอเรื่องที่ดีเราก็ดีใจไปกับสิ่งนั้นๆ ถ้าเราเจอในเรื่องที่ร้าย เราก็มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน เรายังอายุไม่มากเลย จะเจออะไรที่เจ็บ ที่โหดร้ายกว่านี้ เรายังสู้ได้ สภาพร่างกายเราก็ดีอยู่ ดังนั้น ขอรับไว้และจะสู้ต่อไป แล้วเรื่องราวต่างๆไม่ว่าจะดีหรือร้าย ก็จะผ่านเราไปเหมือนกับว่าเรื่องนั้นไม่ได้แยแสความรู้สึกของเราเลย ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป นานไปเราก็จะลืมทุกๆเรื่องได้เอง...."


โดย: ชัยยย IP: 125.25.52.152 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:31:44 น.  

 
สวัสดีครับคุณชารีฟ

ผมได้อ่านบล็อกของคุณทุกหน้าเลยนะ ผมมีความรู้สึกว่าอยากได้คุณมาเป็นน้องชายของผมมากเลย (ตอนนี้กำลังเบื่อน้องสาวของตัวเอง) คุณเป็นคนที่มองโลกในแง่ + เป็นคนประเภทที่ให้อภัยคนอื่นๆ ได้เสมอ ผมอยากให้มีคนประเภทนี้เยอะๆ ครับ ทุกวันนี้บ้านเมืองของเรามีปัญหามากมาย มีแต่คนที่คิดถึงผลประโยชน์ของตนเอง เลยทำให้กลายเป็นคนเห็นแก่ตัว

ขอสารภาพเลย ผมไม่เคยเล่นโปรแกรม chat คุยกันพวกนี้ แต่น้องสาวผมเล่นประจำและเล่นมานานแล้ว ผมเห็นเขาเลิกไปได้ 3-4 ปี ผมก็ดีใจนะ ขอบอกตามตรง ผมไม่สบายใจที่เห็นเขากลับมาเล่นอีก ผมได้อ่านข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์เห็นข่าวเรื่องเด็กๆ ที่เล่น chat นัดเจอกัน และมีเหตุการณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น ผมค่อนข้างเป็นห่วงพวกเด็กผู้หญิงที่เล่น ยิ่งน้องผมเขาเป็นประเภทหัวดื้อ พูดไม่ค่อยฟัง ก็ยิ่งเป็นห่วง กลัวเขาจะไปนัดเจอใครเข้า

แต่หลังจากที่ผมได้ลองเข้าไปดูๆ ในร้านหนังสือของคุณชารีฟ เพื่อนๆ แต่ละคนของคุณนิสัยดีมากเลยครับ ทุกคนจะคุยกันหน้าห้องตลอด ไม่มีการคุยกันสองคน (หรือมีแล้วผมไม่รู้) มาคุยกันแบบสบายๆ ถามไถ่เรื่องราวในแต่ละวัน ไม่ใช่แบบพวกที่ตั้งหน้าตั้งตา มาหาแฟน ดูแล้วจะมีแต่พี่น้อง เพื่อนฝูง ดีใจครับที่ได้รู้จักทุกๆ คน หวังว่าเราคงมีโอกาสได้คุยกันอีก

คำถามที่ว่าชอบส่วนใหนในร่างกายมากที่สุด
ผมขอตอบว่า ผมชอบทุกส่วนครับ ทุกส่วนในร่างกายสำคัญเท่ากันหมด ถ้าขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไป ร่างกายของคนเรายอมไม่สมบูรณ์ ผมอยากให้เพิ่มมากกว่า อยากให้ทุกคนเพิ่มความสนใจ ใส่ใจและห่วงใยคนรอบข้าง ไม่ว่าคนนั้นคุณจะรู้จักหรือไม่ ไม่จำเป็นว่าคนๆ นั้นจะเป็นคนรวยหรือคนจน เป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย ความห่วงใยไม่ใช่สิ่งที่ใช้แล้วหมดไป แต่ความห่วงใยสามารถผลิตได้ตลอดเวลา และไม่มีวันหมด

บ่นอะไรมายืดยาวก็ไม่รู้ บล็อกของคุณชารีฟสวยมากครับ แปลกตาไม่ค่อยเหมือนของคนอื่นๆ เพลงก็เพราะทุกเพลงเลยครับ เห็นภาพสะพานทอดยาวยื่นออกไปในทะเลย ทำให้ผมอยากทิ้งงานทุกอย่างแล้วเก็บกระเป๋าไปเที่ยวจัง ผมกับน้องเป็นคนชอบเที่ยวครับ (ไม่ใช่เที่ยวกลางคืนนะ) หวังว่าวันไหนที่ผมลงไปยะลา เราคงมีโอกาสได้เจอกัน

ขอบคุณครับที่เป็นสื่อนำเสนอเรื่องราวดีๆ


โดย: พี่บอย IP: 124.120.198.126 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:24:56 น.  

 
แวะมาตามประสา คนถูกสาวหักอก รู้มะออก บอกไม่ถูก มองซ้ายมองขวา อ้าว พี่บอยดื่ม ไปดื่มให้ลืมเธอกันเถอะ เอิ้กกกกกกกกก ชอบส่วนไหนชอบใจของเธอ ใจเธอไม่เคยโกหก ไม่รักฉันเมื่อไรก็บอกตอนนั้นเลย


โดย: เจน IP: 124.157.188.139 วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:5:53:30 น.  

 
ดีจ้า ชารีฟ

เว็ปสวยมาก เราชอบนะ ทำให้รู้สดชื่น ความหมายก็ดีมาก แต่ที่ชอบเพลงมากที่สุด ถ้าคนเรามอง และยอมรับสิ่งที่เกิด หรือกำลังจะเกิดได้ ก็ดีไม่น้อย เพราะทุกวันเราต้องก้าวย่างไปด้วยกำลังใจที่ดี หากการมองโลกในแต่ละวันนั้น เป็นการมองในด้านบวกแล้ว เราจะรู้ว่าความสุขมีอยู่มากมาย และอยู่ในทุกหนทุกแห่งเลย
ว่าแต่ว่า ถ้ามองโลกแบบนี้ จะหาแฟนได้เร็วขึ้นไหมน้อ...........


โดย: BBC's IP: 124.157.178.68 วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:21:37:45 น.  

 
หุหุ มะได้มาซะตั้งนาน คนเยอะมากมาย แอบอ่านดีก่า อิอิ แบลคกราวพี่รีฟยิ่งมองก็ยิ่งสวยเนอะ อยากวิ่งๆๆๆๆๆๆไปจนสุดสะพานแล้วนั่งลง เอาขาจุ่มน้ำ มองออกไปไกลๆๆ สูดหายใจลึ้กๆๆ ลึก หุหุ อยากไปเที่ยวทะเลจัง


โดย: พิม IP: 222.123.5.78 วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:13:27:07 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณรีฟนะ ก็อ่านแล้วก็ได้คิดไรดีดีขึ้นอีก แต่เราก็จาพยายามมองความเหงาของเราให้เปนเรื่องดีดี
ขอบคุณที่เอามาให้อ่านนะ
วันหลังจะมาอ่านใหม่นะ
บ๊าย บาย


โดย: LLWSWLOY IP: 203.209.126.119 วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:11:56:25 น.  

 
คิดถึงพี่รีฟจัง ถ้าจะให้บอกนะว่าชอบส่วนใหนที่สุดคงเป็นตาน่ะ ไม่รู้น่ะว่าทำไมแต่เมว่าตาเมสวยดีค่ะ คิดถึงทุกคนนะคะ


โดย: เมรี่ IP: 125.24.146.116 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:15:05:02 น.  

 
คิดถึงพี่รีฟจัง ถ้าจะให้บอกนะว่าชอบส่วนใหนที่สุดคงเป็นตาน่ะ ไม่รู้น่ะว่าทำไมแต่เมว่าตาเมสวยดีค่ะ คิดถึงทุกคนนะคะ


โดย: เมรี่ IP: 125.24.195.30 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:15:05:16 น.  

 
คิดถึงพี่รีฟจัง ถ้าจะให้บอกนะว่าชอบส่วนใหนที่สุดคงเป็นตาน่ะ ไม่รู้น่ะว่าทำไมแต่เมว่าตาเมสวยดีค่ะ คิดถึงทุกคนนะคะ


โดย: เมรี่ IP: 125.24.146.116 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:15:05:46 น.  

 
ดีพี่รีฟ.. สุดเลิฟ ของ 1 ภาพพี่รีฟสวยมาก 1 ชอบทะเล แต่ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวจั๊กที
พี่รีฟเป็นพี่ที่ดีมองโลกในแง่ + ตลอดนะคะ
1 ดีใจนะคะที่ได้รู้จักพี่ พี่น่ารักมาก เพื่อนๆๆ ทุกคนในห้องพี่ก็น่ารัก 1 ดีใจที่ได้รู้จักกับทุกคน
บางครั้ง 1 เหงา 1 เครียด 1 ก็จะเข้าไปหาเพื่อนๆๆ ที่ในห้องแชท 1 เพิ่งรู้ว่าการมีเพื่อนไม่ได้จะมีได้แค่การพบปะกัน แต่การพูดคุยกันทำให้เราสบายใจได้เหมือนนะพี่รีฟ ทุกๆๆๆๆ คน น่ารักมัก
โดยเฉพาะพี่รีฟ ทุกคนทำให้ 1 รู้สึกว่า 1 ไม่ได้อยู่คนเดว เวลา 1 หมดกำลังใจ ยังมีคนอีกหลายคนที่ 1 ไม่เคยเหนให้ความรู้สึกที่ดีๆๆ ให้กำลังใจ 1 ตอน 1 ท้อ 1 ยังมีพี่ชาย พี่รีฟ เปนกำลังใจ
1 ขอตอบนะคะ ว่า 1 ชอบตาของตัวเองค่ะ
เพราะว่าเวลายิ้ม ตา 1 จะปิดหมดเลย มองมะเหนอะไรเลย แต่ มันก็ ไม่มีความพอดีในตัวเองเลยน๊อ
การมีเพื่อนเยอะ เหมือนกะว่าเรามีโลกที่กว้าง
พูดไปแล้ว สรุปก็ชอบทุกอย่างที่เปนของเราอะค่ะพี่รีฟ
ขอบคุณนะคะ บล๊อกพี่น่าอ่านมาก



โดย: หนึ่ง IP: 203.113.44.10 วันที่: 9 ธันวาคม 2549 เวลา:13:02:24 น.  

 
มาแล้วเด้อพี่รีฟมาตามคำสั่ง อ่านแล้วก้คิดอะไรดีๆๆได้มากมานเลยพี่รีฟ


โดย: กี้เองเจ้าค่ะ IP: 203.113.62.6 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:10:22:44 น.  

 
ดวงตา เปงอวัยวะที่สวยที่สุด และสามารถสื่อทุกอย่างได้เปงอย่างดี
-ยิ้ม-ริมฝีปากยังไม่เท่า ยิ้มทางสายตา ความคิดที่ว่ากะล่อน ยังสื่อได้น้อยกว่าสายตา เจอสิ่งถุกใจ จะต้องตามาก่อน...อยุ่กะคนรัก การกระทำยังสื่อช้ากว่าดวงตา...ความสุขความอบอุ่นจะมอบให้ใครสักคน ตา จ้อง ตา คือภาษาหัวใจ...สุดท้ายผิดหวัง เสียใจ ไม่จำเปงต้องร้องไห้ เพราะดวงตาสองข้างจะบ่งบอก - สื่อความหมาย ได้ดีกว่าน้ำตา...เพราะ ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ...สาวตาสวย นามว่า ส้มโอค่ะ


โดย: Som_O IP: 203.113.51.137 วันที่: 12 ธันวาคม 2549 เวลา:22:35:08 น.  

 
หวะดีคร้าลุงรีฟ
เห้อ
ก้อคืนคนที่ชอบถามพาสบ่อยๆ
คนที่ถามพาสบ่อยๆคือ........นู๋เอง
อิอิ


โดย: เห้อเอง IP: 58.9.185.12 วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:22:40:52 น.  

 
สาวไฮโซ :
อยากไปยืนดูกับใครสักคน ใครสักคนที่ว่านี่ไปยืนดูในฐานะอะไรเหรอครับฝ้าย เพื่อน เพื่อนสนิม คนรัก พี่ชาย ลุง ปู่ ทวด ......รีฟก็อยากไปนะ ตอนที่พระอาทิตย์ขึ้น-ตก คืนที่มีพระจันทร์เต็มดวง และคืนที่ดาวเต็มฟ้า ถ้าไปกับใครสักคน คงไม่เหงาและคงมีความสุขมากแน่ๆเลย

มะยมรสเลมอน :
ไปทำคนไข้หัวทิ่มทำไมล่ะครับ เดี๋ยวเค้างอนแล้วหายป่วยขึ้นมาก้อยก็อดปฐมพยาบาลพอดี คราวต่อไปต้องทำให้เค้ารู้สึกว่าอยากป่วย อยากเข้าโรงพยาบาลอีกนะ(เอ๊ะ ยังไง) ก้อยพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ก็ดีแล้ว สวยอยู่แล้ว ยิ้มหวานอยู่แล้ว แต่ถ้าสามารถมีความสุขมากกว่านี้ได้อีก ก็ให้มีได้นะครับ พี่รีฟก็คิดถึงก้อยเช่นกันจ๊ะ

[N]a[N] :
คอมเม้นต์ได้น่าอ่านมากๆเลยจ๊ะน้องแนน น่ารักดี สิ่งที่มันผ่านมาเราย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว แต่เราก็สามารถมองมันในแง่ดีได้ทั้งเรื่องอดีต ปัจจุบันและอนาคต ถ้าเราเข้าใจ ทำได้ ไม่ว่าจะเจออะไรเราก็สามารถมีความสุขและรอยยิ้มได้เสมอ

_pig_ (หมูอ้วน) :
ขอบคุณสำหรับเพลงนะหมูอ้วน ความหมายดีมากๆ พี่รีฟชอบคำนี้นะ "ได้รับโดยไม่ต้องขอ
ได้รู้โดยไม่ต้องรอ" เหมือนกับคนให้ เต็มใจให้เรา ด้วยความจริงใจ และเราก็รับมันไว้ด้วยความรู้สึกยินดี....รู้จักกันได้ 1 เดือนนิดๆ แต่ได้คุยกันเหมือนรู้จักกันมาเป็นปีเลยนะ ขอให้ความรู้สึกนี้ คงอยู่ต่อไปนานๆและตลอดไปจ๊ะ

MusiC :
ขาดๆเกินๆบ้างก็ดีนะครับน้องเพลง ให้มันมีตื่นเต้นบ้าง ชีวิตจะได้ไม่ขาดรสชาด อิอิ

มหาเบียร์ :
คำคมแบบไหนนะ แบบมีดโกนอาบน้ำผึ้งเลยไหมเบียร์ เวลาถูกบาด น้ำผึ้งจะได้สมานแผลไปในตัว

พีทครับ :
ชอบเพลงที่ฟังสบายๆน่ะครับ ส่วนเรื่องรูป วิว ช่วงนี้ได้แต่มองครับ จะได้ไปเมื่อไหร่ยังไม่รู้เลย

Bunny :
เกือบเดือนแล้วนะ ช่วงนี้ยังเครียดอยู่รึเปล่า ไม่อยากให้จี้เครียดนะ เพราะเครียดทีไรจี้ก็จะกินๆๆๆๆ เข้าประตูทีก็ต้องแขม่ว อิอิ แต่คงไม่เป็นไรแล้วมั้ง ได้ข่าวว่าช่วงนี้แอโรบิกทุกวัน ไม่นานคงสุขภาพดีนะครับ

เมเม่ :
ชิบก็มาอ่านบ่อยๆสิจ๊ะ

^-^bAt GirL ^-^ :
อ่าวฉลองเป็นยังไงนะ อยากไปจัง ที่จริงที่บ้านมีโปรแกรมจะไปเที่ยวช่วงปีใหม่นะเนี่ย แต่พี่รีฟไม่ชอบไปช่วงเทศกาล ไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าชอบอยู่คนเดียวนะจ๊ะ....ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและมอบความรู้สึดที่ดีไว้จ๊ะ

nu_nong :
ป่านนี้หน่องคงได้ทำงานกับการ์ตาแอร์ไลน์ไปแล้วมั้ง ดีใจจัง ในที่สุดรีฟก็มีเพื่อนเป็นแอร์ฮอสเตส ขอบคุณสำหรับคำว่า คิดถึ๊งคิดถึง นะครับ ชอบคำนี้มากๆ เป็นคำที่รีฟได้รับจากเพื่อนคนนึงบ่อยๆ รีฟไม่ได้มาตอบคอมเมนต์เพราะว่า อารมณ์ศิลปินมันไม่มีน่ะครับ ยังเปิดบล็อคทุกวัน แต่นิ้วมือมันไม่ไป สมองมันไม่สั่งการ เพราะอยากตอบให้ดีที่สุดด้วย ถ้าหน่องว่างก็มาคอมเม้นต์ได้อีกนะครับ ดีใจที่ได้เห็นก้าวย่างที่สำคัญของหน่องครับ ดีใจมากๆจริงๆ

นู๋พลอย gryffin_np :
เวลาว่างๆชอบเที่ยวไปตามบล็อกต่างๆน่ะครับ ไปเก็บเกี่ยวความรู้สึกและอารมณ์ที่แตกต่างของเพื่อนๆ เชื่อไหมว่า เวลาที่เราเศร้าแล้วได้อ่านเรื่องราวของคนที่เศร้ากว่า เหงา เจอเหงากว่า เสียใจ เจอเสียใจกว่า อ่านแล้วมันทำให้เรารู้ว่า คนอื่นยิ่งกว่าเราอีกนะ แล้วเราก็ไม่เหงาไม่เศร้าขึ้นมาได้แทบจะทันทีทันใดเลย ขอบคุณที่มาตอบถึงในนี้นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ดาริกามณี :
ใช่ๆ รีฟก็ชอบรอยยิ้มของตัวเอง ถึงรอยยิ้มคนอื่นจะสวยกว่า แต่ถ้าเรายิ้มเอง เราก็มีความสุขได้มากกว่า ขอบคุณที่แวะมาอีกรอบครับ ดาริกามณี :
ใช่ๆ รีฟก็ชอบรอยยิ้มของตัวเอง ถึงรอยยิ้มคนอื่นจะสวยกว่า แต่ถ้าเรายิ้มเอง เราก็มีความสุขได้มากกว่า ขอบคุณที่แวะมาอีกรอบครับ

ปักษาสวรรค์ :
จินตนาการของเด็ก กว้างไกลและไร้ขีดจำกัดเสมอ ไม่เหมือนผู้ใหญ่ที่มักถูกปิกั้นจินตนาการด้วยความเป็นจริง ในวัยเด็กของเราเลยเป็นวัยที่อิสระ สดใสมากๆ.....เข้ามาต่อยอดบ่อยๆนะครับษา จะได้มียอดเอาไว้ทำชาได้เยอะๆ

^^PrEaW^^ :
ยินดีต้อนรับการกลับมานะแพรว หายไปนานจริงๆด้วย เปิดเทอมใหม่ก็วุ่นแบบนี้แหละ กว่าจะเคลียร์ทุกอย่างลงตัวก็นานหน่อย ดีใจที่ยังไม่ลืมกันนะ

^^PuiPui^^ :
ช่วงนี้ได้ข่าวว่าขะมักเขม้นอยู่กับการปักครอสติส น้องพุยลองปักเป็นรูปทะเลบ้างสิ ทะเลสีฟ้า ผืนฟ้าสีคราม ปุยเมฆสีขาว สดชื่นสดใสดีนะ วันไหนที่ narak.com ปลดรหัสออกแล้วก็กลับมาเยี่ยมเพื่อนๆบ้างนะน้องพุย คิดถึงๆ


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:8:32:11 น.  

 
สวัสดีพี่รีฟ สวยมากเลยครับ
แต่อยากให้พี่รีฟทำเกี่ยวกับมมิตรภาพบ้างอิอิอิ


โดย: หมอเบียร์ IP: 203.188.53.163 วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:10:13:33 น.  

 
กล่องน้อยมหัศจรรย์ :
อยากไปที่สะพานนั่นเหมือนกัน ไปนั่งข้างๆใครสักคน แล้วมองออกไปไกลๆตรงที่เส้นขอบฟ้ากับทะเลมาบรรจบกัน...เพียงแต่ในความจริง เส้นขอบฟ้าที่ดูเหมือนใกล้กับทะเลนั้น ยิ่งเราล่องเรือไปเรื่อยๆ ก็จะได้พบกับความจริงที่ว่า ทั้งสองสิ่งไม่ได้อยู่ใกล้กันเลย.......
แต่แม้ไม่ได้อยู่ใกล้จริง แค่เรารู้สึกว่าใกล้กัน มันก็ทำให้รู้สึกดีมากแล้วล่ะ
....."ตง"อยากไปที่นั่นเหรอ แบก็อยากไปนะ ถ้าไปจริงๆแล้วจะได้อะไรกลับมาบ้างนะ อยากรู้จัง ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆนะครับ กล่องความสุขกล่องนี้ ยินดีต้อนรับ ตง ด้วยรอยยิ้มเสมอ

CaRy_RooM :
รีฟก็มีอุดมการณ์และทางเดินของตัวเองน่ะครับ ชีวิตของคนเราก็มีแนวทางของตัวเองทั้งนั้น มอง คิด และค้นหาตัวเองให้เจอ แล้วเดินไปตามแนวทางของเรา(ต้องเป็นแนวทางที่ดีและไม่เบียดเบียนคนอื่นนะ)
อาจจะคล้ายๆ แต่พี่รีฟไม่ชอบเหมือนใคร ไม่ใช่เด็กแนวแต่ก็สร้างความแตกต่างได้ ทำแบบนี้แล้วชีวิตมีความสุขดีครับ

น้ำอุ่น :
กล่องใบนี้ไม่ได้ล็อคไว้ น้ำอุ่นมาเปิดได้ทุกเวลาตามใจต้องการเลย แล้วน้ำอุ่นก็เลือกนะว่า อยากได้ความรู้สึกแบบไหนจากข้างในกล่อง ตอนนี้มันเต็มไปด้วยความรู้สึกต่างๆมากมายแล้ว ในเวลาที่เปิดกล่อง ถ้าน้ำอุ่นจะมีรอยยิ้มบ้าง พี่รีฟก็คงดีใจจ๊ะ

หยิงปอ :
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะปอ ได้กำลังใจแบบนี้ไม่มีเหนื่อยหรอกนะ มีแรงให้เดินต่ออีกเยอะเลย เตะปี๊บอีกร้อยใบก็ยังไหว สบายมาก

theOneYouLove :
เป็นเพื่อนที่ดีและคอยช่วยเหลือกันแบบนี้ดีที่สุดเลยนะฝน ดีใจที่มีเพื่อนชื่อฝนด้วยเช่นกัน(แต่ชื่อ"ฝน"นี่โหลชะมัด แค่ในร้านหนังสือก็ปาเข้าไป 4 คนแล้ว)

ลูกมู๋สีชมพู :
มองโลกในแง่ดี ทำให้เราสดใสได้เสมอ ถ้าคิดแบบนี้ทุกคน รอยยิ้มคงเกลื่อนโลกเราแน่ๆ ไดอารี่ของน้องเมย์ไม่เน่าหรอกครับ สีสันหวานแหววน่ารับประทานดี

_pig_ (หมูอ้วน) :
ถูกต้องนะคร้าบบบ ความรู้สึกแบบนี้แหละดีมากๆเลย ไม่ได้หวังอะไรจากกัน นอกจากความรู้สึกที่แสนดี เราก็เดินกันไปด้วยกัน จับมือกันไปได้ตลอด ใครล้มก็คอยฉุดรั้งขึ้นมา ใครเศร้าใจ เหงาก็คอยปลอบ(แต่มีใครสักคนที่เป็นคนพิเศษบ้างก็ดีนะ ถือว่าเป็นโบนัสไง อิอิ)

mare :
อบจนอุ่นเลยไหมครับแมร์ อบอุ่นแบบนี้ถ้าเป็นฤดูร้อนจะรู้สึกยังไงนะ จะต้องถอยห่างไปสักก้าวไหมนี่ พักนี้ไม่ค่อยเจอแมร์เลยนะ ว่างๆก็แวะมาที่ร้านหนังสือบ้างนะครับ เดี๋ยวสาวๆลืมชื่อไม่รู้ด้วยนา

ANN4 :
น้องแอมก็มีมุมมองที่ดีครับ แถมร่าเริงด้วย ร่าเริงอย่างมีคุณค่าแบบนี้ตลอดไปนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและแวะไปร้านหนังสือแทบทุกวันเว้นวันหยุดราชการ อิอิ

ผักกาดหอม :
สวัสดีจ้าน้องแป้ง สมาชิกรุ่นที่ 1 ของร้านหนังสือ หลังเข้าเรียนมหาลัยเราไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะครับ คิดถึงแป้งเหมือนกันนะเนี่ย หวังว่าว่างๆจะหอบของฝากมาเยี่ยมเพื่อนๆบ้างในบางครั้งคราวนะครับ

รุ้ง :
หนึ่งในผู้ร่วมอุดมการณ์ของการมองโลกในแง่ดี รุ้งชอบเรื่องจุดเหมือนกันรีฟเลยนะ แต่ที่ชอบที่สุดคือคำคมของโทมัส อัลวา เอดิสันนั่นแหละ
แล้วก็มีคนขอบคุณโทมัส ในฐานะที่คิดค้นหลอดไฟฟ้าไว้ด้วยนะว่า
"ขอบคุณโทมัส อัลวาเอดิสัน ที่ทำให้โลกนี้สว่างไสวขึ้นได้โดยที่ไม่ต้องมีควัน" รีฟชอบคำนี้จัง

ฝน :
ถ้าไม่ค่อยมั่นใจ ก็ต้องฝึกพบปะผู้คนบ่ายๆนะครับ ต้องพยายามมากกว่าคนอื่นเป็นเท่าตัว คนที่เป็นไกด์ เป็นพิธีกรบางคน ถ้าไปดูประวัติ แรกเริ่ม เค้าเป็นคนขี้อายก็หลายคนอยู่นะ บางคนก้าวไปถึงจุดสูงสุดของชีวิต ได้อย่างยิ่งใหญ่ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่มีใครเห็นคุณค่า น่าแปลกไหมครับ นอกจากพรสวรรค์แล้ว พรแสวงก็สำคัญมากๆเลยนะครับว่าไหม

เมรี่ :
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง 1 วันจ๊ะเมรี่ Happy Birthday ขอให้มีความสุขมากๆนะ
...วันเวลาที่ว่างๆถ้าเมคิดถึงกันก็เข้ามาอ่านได้จ๊ะ เวลางานก็เอาไว้ทำงานน่ะถูกแล้ว แต่ไหงพี่รีฟชอบเอาเวลางานไปอู้เนี่ย ฮือๆ อย่าเอาอย่างนะครับ
อ่านแล้วถ้าทำให้มองโลกเพิ่มขึ้นได้อีก 1 มุมมองพี่รีฟก็ดีใจมากๆแล้วจ๊ะ

เจ้าหญิงยาโย :
เข้ามาอ่านได้ฟรีๆไม่คิดค่าผ่านประตูจ๊ะยาโย เข้ามาฟังเพลงก็ได้ บางทีพี่รีฟก็เปิดเว็ปไว้แล้วนั่งคุยนั่งทำงานไป เพลงก็เดินไปเรื่อยๆซ้ำๆวันละหลายสิบรอบเลย

มิลค์สุดสวย^o^ :
ถ้าคนทั้งโลกคิดได้จริงๆน่ะเหรอ...จิตแพทย์ต้องตกงานแน่ๆเลย ผ้าเช็ดหน้าที่ต้องไว้คอยซับน้ำตาในยามเสียใจก็คงยอดขายตก อิอิ ว่าแต่มิลค์หายไปไหนนะ ไม่เจอมา 3 อาทิตย์แล้วนะเนี่ย



โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:10:26:30 น.  

 
^^นางฟ้ตัวน้อย_ของเทอจ๊ะ^^ :
เก่งมากๆเลยน้องหน่อยที่คิดได้แบบนั้น คนที่โกรธ ที่อิจฉา ริษยา ที่คิดร้าย และคิดในแง่ไม่ดีทั้งหลาย ไม่มีความสุขจริงๆนั่นแหละ ตอนที่พี่รีฟรู้สึกโกรธก็ชอบถามตัวเองนะว่า เรากำลังโกรธใช่ไหม โกรธเรื่องอะไร แล้วก็พยายามลดระดับความโกรธลง มาถ้ามีสติก็ยับยั้งอารมณ์ได้ทุกคนครับ
พี่รีฟก็ชอบเพลงนี้ มาก.....มาก

ชัยยย :
จิตใจนักสู้จังเลยนะพี่ชัย เหมือนกับว่าผ่านทั้งเรื่องดีดีและร้ายมาเยอะแยะ แต่ก็ยังเข้มแข็งอยู่ได้ แสดงว่ามีกำลังใจดี
"สุขทุกข์สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเรานี้" คนที่มีกำลังใจดี แม้เรื่องราวที่เกิดขึ้นจะแย่ แต่ก็เดินผ่านมันไปได้เรื่อยๆแบบนี้แหละครับ ขอบคุณที่เข้ามาแต่งแต้มความน่าอ่านให้กับ Happy Box กล่องนะนะครับ

พี่บอย :
สวัสดีครับพี่บอย พี่ชายสุดหล่อเสน่ห์แรงของหมูอ้วนอารมณ์ดี
ร้านหนังสือสร้างมาได้ 1 ปีกว่าๆแล้วครับ เริ่มจาก 1คน 2 คน 3 คน ทีละเล็กละน้อยค่อยๆโตขึ้นอย่างช้าๆ รีฟพยายามสร้างให้เกิดความผูกพัน ไม่ได้ต้องการให้มีคนเข้ามามากมายแต่ไม่รู้จักกัน อยากให้มีความอบอุ่นอยู่ในนั้น ก็เลยไม่ค่อยได้ชวนใครไปร้านหนังสือ เพื่อนที่เข้ามา ส่วนใหญ่จะหลงกันมาหรือรู้จักกันด้วยการบอกต่อ แล้วมาเจอความรู้สึกดีดีกันเลยไม่ไปไหน ถ้าพี่บอยได้สังเกตจะเห็นว่า ใครเข้ามาก็ทักทายกัน รู้จักกันเกือบทุกคน มันเลยเกิดความคุ้นเคยกันได้ง่าย...อุ๊ยโฆษณาร้านหนังสือซะเพลินเลย ให้พี่บอยเข้ามาทำความคุ้นเคยเองดีกว่านะครับ
สำหรับบล็อกของรีฟ กว่ามันจะเป็นรูปร่างแบบนี้ได้ ก็ผ่านการติติง เสนอความคิดจากเพื่อนๆมาหลายรอบเหมือนกัน ทั้งเรื่องฉากหลัง สีสัน เพลง ฯลฯ ไม่ใช่รีฟคนเดียวหรอกครับ แต่เพื่อนๆก็ช่วยกันคัด ช่วยกันเลือก ก็เลยได้มีผลงานให้ได้อ่านกัน
พี่บอยเป็นพี่ชายที่แสนดีของหมูอ้วนจังเลยนะครับ เป็นห่วงเป็นใยแทบทุกย่างก้าว รีฟจะทำอย่างนั้นบ้างได้ไหม เป็นพี่ชายที่แสนดีของน้องๆได้ไหม เวลาเจอบรรทัดฐานใหม่ๆ มันก็เป็นแรงกระตุ้นให้เราพัฒนาตัวเองขึ้นไปเสมอ ตอนนี้พี่บอยเป็นบรรทัดฐานใหม่ของรีฟไปแล้ว สักวันจะดีให้ได้แบบนั้นบ้าง เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ

เจน :
ถูกสาวหักอก แต่คนรักยังคงอยู่ พี่รีฟอิจฉาเจนมากกว่านะ อิอิ คนที่รักมากๆก็มีแล้ว แต่พี่รีฟยังเดินคนเดียวอยู่เลย แต่ถึงจะเหงาบ้างก็มีความสุขดีจ๊ะ ขอบคุณที่เป็นกองเชียร์ให้พี่รีฟมาตลอดนะ

BBC's :
ขอบคุณที่ชอบและเฝ้าถามถึงบทต่อไปของบล็อกอยู่เรื่อยๆนะนิ ไม่ได้พบกันกี่ปีแล้วนะ...มากกว่า 5 ปีแล้วมั้ง แต่ดูจากรูปแล้วนิสวยขึ้นนี่นา ดูดีมากๆเลย
เขียนบล็อกบทต่อไปเสร็จเมื่อไหร่จะรีบบอกนะครับ

พิม :
น้องพิมทำเหมือนเด็กตัวเล็กๆเลยนะ วิ่งๆๆๆๆๆไปให้สุดสะพานแล้วเอาขาจุ่มน้ำ พูดซะเห็นภาพเลย งั้นพี่รีฟวิ่งด้วยได้ไหม? วิ่งตามกันไปเหมือนหนังอินเดียเลยด้วย ดีไหมครับ

LLWSWLOY :
เหงา...บางทีก็เป็นเรื่องดีนะครับ ยิ่งวันแรกที่เลิกเหงาเราจะยิ่งรู้สึกดี เคยยิ้มให้กับความเหงาไหมครับ เคยกอดความเหงาไหม?
คุยกับเหงาให้เป็น เล่นกับความเหงาให้สนุก ยิ้มให้กับความเหงาบ้าง ในวันที่เรารู้จักเหงาจริงๆ เราจะรู้ว่า ความเหงานั้นไม่เหงาเลย อิอิ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และแวะมาบอกว่า "เหงา" จ๊ะแพร

หนึ่ง :
กำลังใจมีให้ไม่มีวันหมดครับ ขอบคุณนะที่มีความรู้สึกดีดีให้กับพี่รีฟและเพื่อนมากมายขนาดนั้น ตัวจะลอยแล้วนะเนี่ย
อิ พี่รีฟชอบอยู่ในช่วงเวลาที่ใครสักคนมีความทุกข์น่ะครับ ถ้าได้เป็นคนที่อยู่ข้างๆในเวลานั้น เราจะรู้สึกดีมากๆเลยล่ะ
เวลายิ้มอย่าปิดตาสิครับ แล้วจะรู้ได้ไงว่ามีความสุขแค่ไหน อิ เหลือไว้ให้มองเห็นความในบ้างก็คงดี
...คิดถึงน้องหนึ่งจ๊ะ...

กี้เองเจ้าค่ะ :
แวะมาแล้วก็เอามุมมองดีดีกลับไปด้วยนะกี้ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่นำมาฝากจ๊ะ

Som_O :
พูดถึงดวงตาได้ดีจังเลย บรรยาได้เห็นภาพดีมาก ตา คือ ภาษาใจ วันนี้อยากบอกอะไร ถ้าไม่อยากพูด ก็บอกได้ด้วยสายตา
แต่เราก็ต้องก็ต้องมีปากเป็นทั้งอุปกรณ์หลักและอุปกรณ์เสริมนะว่าไหม อย่างวันนี้อยากทานไอติม แล้วใช้สายตาบอก บางทีชาตินี้อาจไม่ได้ทาน อดอยากปากแห้งกันต่อไป
ว่าแต่ วันนี้ ส้มใช้สายต่อสื่อความหมายไปถึงใครบ้างรึยัง?

เห้อเอง :
แล้วจะรู้ไหมล่ะจ๊ะว่าใครคนไหน
ช่วง 2 อาทิตย์มานี้มีคนมาถามพาสพี่รีฟวันละไม่ต่ำกว่า 5 ราย บางวันก็ 10 ราย ยิ่งเมือ 2 สัปดาห์ก่อน วันเดียวก็ 20 ราย บอกชื่อมาเลยก็ได้นะจ๊ะ คนอะไรน้อชื่อเห้อ อิอิ เหมือนถอนหายใจเลย ว่าแต่ เป็นเสียงถอนหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย หรือความโล่งอกครับ? ถ้าเป็นอย่างแรก มองแบล็คกราวด์นี้ แล้วจินตนาการว่ากำลังนั่งอยู่ตรงสะพาน ทอดสายตาออกไปไกลๆนะครับ มองเมฆบ้าง น้ำทะเลบ้าง แล้วจะรู้สึกดีขึ้นมาได้เองนะ ไม่เชื่อก็ลองดู


โดย: ผู้ชายขี้อายในสายลม (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:12:00:42 น.  

 
ที่จริงแล้วเจ้าของบ้านเค้าไม่ได้หายไปไหน


+ + +

คิดถึงค่ะ
ก็เลยแวะมาเยี่ยมเยือน


โดย: ดาริกามณี วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:13:50:58 น.  

 
หวะดีค่ะ
ลุงพี่รีฟ
เห้อๆๆอิอิอิ
เดี่ยวอัพไดแระจิบอกนะ


โดย: แก้วน้ำ IP: 58.9.185.158 วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:15:59:43 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
ที่หน่องไม่ได้เข้ามาตอบบล็อกของรีฟก็เพราะว่าตอนนี้หน่องทำงานอยู่ที่สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเซีย (AIT) นะจ๊ะ ส่วนสายการบินกาต้ารอ่ะ หน่องแห้วไปแล้วอ่า..ก็ครั้งนี้กรรมการเค้าไม่ชอบผู้หญิงรูปร่างสันทัดแบบหน่องนะสิ เค้าชอบผู้หญิงแบบนางแบบอ่ะค่ะ สูงๆ อ่า หน่องเลยแห้วเลย แต่ก็ช่างมัน เพราะตอนนี้หน่องได้งานทำแล้วนะ

ไม่เห็นไปเม้นในบล็อกของหน่องบ้างเลย หน่องก็นึกว่ารีฟไม่มาอัพบล็อก ก็เลยไม่ได้เข้ามาเม้นให้รีฟเลยอ่ะจ๊ะ โทดทีน๊า..แล้วถึงแม้ว่าที่ทำงานจะเล่นเน็ตได้ แต่หน่องก็มิบังอาจจ้า เนื่องจากเพิ่งเข้ามาทำงานใหม่ๆ อาจโดนเพ่งเล็งได้นะ

ได้กลับบ้านอาทิตย์ละครั้งเองอ่ะจ๊ะ เพราะที่ทำงานอยู่ไกลบ้านมากๆๆ ไปกลับไม่ไหว ดังนั้นหน่องเลยมีเวลาอัพบล็อกอาทิตย์ละครั้งเท่านั้นเองอ่ะจ๊ะ ถ้ายังไงหน่องจะพยายามเข้าบล็อกของรีฟทุกครั้งที่ว่างนะจ๊ะ หน่องไปก่อนนะ รักษาสุขภาพด้วย บายจ้า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:16:30:50 น.  

 


Happy Weekend นะค๊าบ พอดีเห็นชื่อแล้วสนใจ อยากถามว่า "ขี้อาย" จริงๆ หรอค๊าบ อิอิ








โดย: ครอบครัวโชแปง (nutuang ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:16:41:55 น.  

 
ก้อนะคร่ะ นาวยินดีและดีใจที่ได้รู้จักเพ่รีฟนะคร่ะ แม้อาจจเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่นาวก้อรู้สึกดีที่มีพี่ชายอย่างเพ่รีฟดูแลเอาใจใส่อย่างดี ขอบคุณสำหรับทุกๆๆเรื่องละกันนะคร่ะ นาวคงไม่มีไรมากอะนะ ดูแลสุขภาพละกันนะคร้า


โดย: ][-E_pHeE_l3aa-][ IP: 222.123.65.214 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:21:21:17 น.  

 
เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ
เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา
เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป
เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้
เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง
เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน
เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป
เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไป จนกว่าจะมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ ส่งผ่านให้ใครก็ได้ที่คุณห่วงใย หากคุณได้รับมันกลับมา นั่นหมายว่าคุณได้พบเพื่อนแท้แล้ว

เขียนเล่นๆๆนะ เป็นยังไงบ้างก็บอกกันด้วยนะครับ


โดย: ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ IP: 125.24.175.89 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:22:55:00 น.  

 
ความจริงในความรัก
- A man overtime falls in love with the woman he is attracted to, and a woman overtime becomes more attracted to the man she loves.
ผู้ชายมักจะตกหลุมรักคนที่เค้าหลงเสน่ห์ และผู้หญิงจะหลงเสน่ห์คนที่เธอตกหลุมรัก

- Friendship is love minus sex and plus reason. Love is friendship plus sex and minus reason.
มิตรภาพคือ ความรัก ลบด้วย เซ็กซ์ และบวกเอาเหตุผลเพิ่มเข้าไป ส่วนรักคือ มิตรภาพบวกด้วยเซ็กซ์ และลบเอาเหตุผลออก

- To love is nothing. To be loved is something. To love and be loved is everything!!
การได้รักเป็นเรื่องขี้ผง การถูกรักเป็น "บางอย่าง" ทีเดียว ส่วนการได้รักและการถูกรักเป็นทุกอย่าง (ว้าว)

- You may only be one person to the world but you may also be the world to one person.
คุณอาจจะเป็นแค่ "คน ๆ หนึ่ง" ในโลกใบนี้ แต่คุณอาจจะเป็น "โลกทั้งใบ" ของคนคนหนึ่งก็ได้

- Friendship often ends in love, but love in friendship- never.
มิตรภาพมักจะจบลงด้วยความรัก แต่ความรักไม่มีวันจบลงด้วยมิตรภาพ

- You know when you love someone when you want them to be happy even if their happiness means that you're not part of it.
(อันนี้ต้องขอบอกว่าโปรดมากค่ะ) คุณรู้ว่า คุณรักเค้าก็ต่อเมื่อคุณต้องการให้เค้ามีความสุข แม้ว่าความสุขนั้นจะหมายความถึงการที่คุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน


โดย: ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ & Juicy IP: 125.24.175.89 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:23:15:51 น.  

 
ต่อภาค . 2
- Love looks not with the eyes, but with the mind.
ความรักนั้น เห็นไม่ได้ด้วยตา แต่ด้วยใจ

- Love is like standing in the wet cement. The longer you stay, the harder it is to leave. And you can never go without leaving your shoes behind.
ความรักก็เหมือนซีเมนต์เปียก ๆ ยิ่งคุณอยู่นานเท่าไหร่ก็ยิ่งติดหนึบ จากไปไม่ได้เท่านั้น และคุณจะไม่มีวันจากมาได้เลย โดยที่ไม่ได้ทิ้งรองเท้าไว้ข้างหลัง

- Don't marry a person you can live with, marry somebody you can't live without.
จงอย่าแต่งงานกับคนที่คุณ "อยู่ด้วยได้" จงแต่งงานกับคนที่คุณ "ขาดไม่ได้"

- Don't rely on the past to create the future, rely on the future to erase the past.
อย่าวางใจใช้อดีตเป็นตัวสร้างอนาคต แต่จงใช้อนาคตเป็นตัวลบอดีตทิ้งไป

- Love will die if held too tightly; love will fly if held too lightly.
รักจะเฉาตายถ้ายึดไว้แน่นเกินไป และรักจะโบยบินไปถ้ายึดไว้หย่อนเกินไป

- If you love someone tell them, don't wait or else you will lose the chance.
ถ้าคุณรักใคร บอกเค้าซะ อย่ารีรออยู่เลย ไม่งั้นคุณจะเสียโอกาสนะ

- It only takes a second to say "I love you", but it will take a lifetime to show you how much.
ใช้เวลาแค่เพียงชั่ววินาทีในการบอกว่า "ชั้นรักเธอ" แต่ใช้เวลาตลอดชีวิตในการแสดงให้เห็นว่า รักมากเพียงไร

- Love, is like water, we take it for granted. Thus, when it is gone, it becomes crucial.
ความรักก็เหมือนน้ำ เรามักจะเห็นมันเป็นของตาย ต่อเมื่อ มันหมดไปแล้ว นั่นละ ... มันจะกลายเป็นสิ่งจำเป็น

- True love is like ghosts, which everyone talks about but few have seen.
รักแท้ก็เหมือนกับปีศาจ ทุกคนพูดถึง แต่มีคนน้อยมากที่ได้เห็นว่าเป็นอย่างไร

- The essential sadness is to go through life without loving. But it would be almost equally sad to leave this world without ever telling those you loved that you love them.
ความเศร้าที่สำคัญคือการชีวิตโดยปราศจากความรัก แต่มันคงจะเศร้าเกือบจะพอ ๆ กันที่จะจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้บอกคนที่คุณรักว่า คุณรักพวกเค้า"


โดย: ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ & Juicy IP: 125.24.175.89 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:23:17:34 น.  

 
ต่อภาค . 3
- A man falls in love through his eyes, a woman through her ears.
ผู้ชายตกหลุมรักทางตา แต่ผู้หญิงน่ะ ตกหลุมรักทางหู

- The way to love anything is to realize that it might be lost.
หนทางที่จะรักสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก็คือ การตระหนักสิ่งนั้น ๆ อาจจะสูญหายได้

- The perfect marriage begins when each partner believes they got better than they deserve.
การแต่งงานที่สมบูรณ์แบบเริ่มขึ้น เมื่อต่างฝ่ายต่างคิดว่า พวกเค้าได้รับสิ่งที่ดีเกินกว่าที่ตัวเองสมควรได้รับ

- When a young man complains that a young woman has no heart, it is pretty sure that she has his.
เวลาที่หนุ่มน้อยโอดควรญว่า สาวน้อยนางนั้นไม่มีหัวใจ ค่อนข้างแน่ใจได้เลยว่า สาวน้อยนั้นน่ะ ... มีหัวใจของหนุ่มคนนั้นอยู่ในกำมือ

- Kindness in words creates confidence, kindness in thinking creates profoundness, kindness in giving creates love.
วาจาที่กรุณาจะสร้างความเชื่อมั่น จิตใจที่กรุณาจะสร้างความลึกซึ้งของจิตใจ และการให้ที่กรุณาจะก่อให้เกิดรัก

- To love is to risk not being loved in return. To hope is to risk pain. To try is to risk failure, but risk must be taken, because the greatest hazard in life is to risk nothing.
การที่ได้รักคือการเสี่ยงว่าจะไม่ได้รับความรักเป็นการตอบแทน การตั้งความหวังคือการเสี่ยงกับความเจ็บปวด การพยายามคือการเสี่ยงกับความล้มเหลว แต่ยังไงก็ต้องเสี่ยง เพราะสิ่งที่อันตรายที่สุดในชีวิตก็คือ การไม่เสี่ยงอะไรเลย

- When loving someone...never regret what you do...only regret what you didn't do.
เวลารักใคร ... อย่าเสียใจในสิ่งที่คุณได้กระทำ จงเสียใจในสิ่งที่คุณไม่ได้กระทำ

- Gravity cannot be held responsible for people falling in love.
เวลาคนตกหลุมรักน่ะ ... โทษแรงโน้มถ่วงไม่ได้ จริงมั้ยล่ะ (ต้องโทษคนขุดหลุม)


โดย: ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ & Juicy IP: 125.24.175.89 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:23:18:59 น.  

 
ต่อภาค .4

There is a story of a woman Who always kept her feelings towards her friend Until the day he got married, she decided to tell him the truth And he felt that it's a good joke for his wedding
มีเรื่องเล่าของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอรักเพื่อนของเธอแต่ได้เพียงเก็บความรู้สึกเอาไว้ จนกระทั่งวันที่เขาแต่งงาน เธอก็ตัดสินใจบอกความจริงกับเขา ...แต่เขากลับคิดว่าเป็นเพียงเรื่องตลกสำหรับวันแต่งงานของเขา...

There is a story of a man Who has never told his wife how much he loves her Until the day she passed away Until now, he keeps sending flowers to her grave everyday With thousand kisses on the card saying "I love you" Would she be able to know?
และยังมีเรื่องเล่าของผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่เคยบอกภรรยาว่าเขารักเธอมากแค่ไหน จนกระทั่งเธอตายจากไป ถึงบัดนี้ เขายังคงวางดอกไม้ไว้ที่หลุมศพของเธอทุกวัน พร้อมกับรอยจูบนับพันบนการ์ดที่เขียนว่า "ผมรักคุณ" ...เธอจะมีโอกาสได้รับรู้ไหม...



โดย: ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ & Juicy IP: 125.24.175.89 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:23:22:41 น.  

 
You know when you love someone when you want them to be happy even if their happiness means that you're not part of it.
(อันนี้ต้องขอบอกว่าโปรดมากค่ะ) คุณรู้ว่า คุณรักเค้าก็ต่อเมื่อคุณต้องการให้เค้ามีความสุข แม้ว่าความสุขนั้นจะหมายความถึงการที่คุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน

หมูอ้วนเคยได้อ่านประโยคที่คล้ายๆ กับประโยคนี้จาก blog ImmYJang และท่องมันได้จนขึ้นใจ
"คุณจะรู้ว่า...คุณรักใครสักคน เมื่อคุณรู้ว่าเขาคือคนที่คุณต้องการให้เขามีความสุข แม้ว่าความสุขนั้น จะหมายถึงความสุขที่คุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน"

อ่านดูแล้วมันก็เหมือนกับว่าความรักคือการให้ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน แต่สำหรับหมูอ้วน บอกได้เลยว่าหมูหวังที่จะได้ผลตอบแทนกลับมาจากการให้นั้น อาจจะดูว่าเห็นแก่ตัว อาจจะมองว่าไม่มีเหตุผล แต่หมูขอไม่มากมายหรอกนะ ขอแค่ 1 ใน 100 ของความรู้สึกจากเขาเท่านั้นเอง

...เหนื่อยกับความรัก ที่เธอไม่มีฉัน
เธอลืมเรื่องราวของเราเพียงพ้นวัน
เหนื่อยที่จะฝืน ให้เรารักกัน
เมื่อวันนี้เธอไม่มี หัวใจให้ฉัน...เหมือนเดิม


โดย: _pig_ (หมูที่ต้องการเวลาเยียวยาหัวใจ) IP: 124.120.196.51 วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:6:56:16 น.  

 
ไม่เสียใจเลยที่ได้แวะมาที่นี่
อบอุ่นมากค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักรีฟในโลกใบนี้นะคะ


โดย: without_ IP: 125.25.55.148 วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:19:49:21 น.  

 
มองหลายๆมุม แล้วเราจะเห็นหลายๆด้าน หุหุ รักษาสุขภาพด้วยน๊าคร๊าฟ
For get me not


โดย: รักคือ IP: 222.123.144.49 วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:21:45:34 น.  

 
ยิ้มเหอๆๆ ยังพิมพ์ไม่เก่งเหมือนเดิมค่ะ ช่วงนี้เรียนหันก เลยไม่ค่อยได้เข้ามาค่ะ สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนในโลกมีความสุขนะเจ้าคะ โลกใบนี้มีไว้ให้เราศึกษา


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 125.24.140.164 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:12:29:17 น.  

 
คุณรีฟคะ
สวัสดีปีใหม่นะคะ
มีความสุขทุกวันทั้งปีนะคะ


โดย: ดาริกามณี วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:17:53:09 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะรีฟ
ขอให้โลกหมุนด้วยความรักตลอดไปนะคะ



โดย: without_ IP: 125.25.43.70 วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:19:17:11 น.  

 
สงสัยไปเที่ยวปีใหม่เพลิน เลยไม่มาตอบเม้นของเพื่อนๆ เลยนะจ๊ะรีฟ

ว่าแต่เป็นไงบ้างจ๊ะ ช่วงนี้หน่องกะลังน้ำหนักขึ้นสุดๆ เลยอ่ะจ๊ะ ไม่รู้จะลดทันไหม? วันที่ 9 มกราก็มีสัมภาษณ์กะสายการบินกาต้าร์อีกแล้ว เรียกหน่องไปสัมภาษณ์บ้อยบ่อย แต่ทำไมไม่เลือกหน่องให้ไปเป็นแอร์ซักทีหล่ะจ๊ะ

เกือบลืมแนะ สวัสดีปีใหม่นะจ๊ะ หน่องก็ขอให้รีฟพบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ นะจ๊ะ มีมิตรสหายที่ดีๆๆ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง แล้วก็เป็นเพื่อนที่น่ารักของหน่อง รวมถึงเพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเม้นให้รีฟด้วยนะจ๊ะ เด๋วหน่องไปก่อนนะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:19:23:31 น.  

 
ขอบคุณนะค่ะที่เข้าไปเม้นให้หน่อง แหม!! ไอ้เราก็นึกว่าเที่ยวจนเพลิน จริงๆ หน่องทำงานอยู่นะเนี่ย แต่มันว่างนี่นาก็เลยแว่บเข้ามาอัพบล็อก แล้วก็มาเม้นให้รีฟเนี่ยแหล่ะจ้ายังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ถ้าหน่องว่างๆ ก็จะมาเม้นให้เรื่อยๆ นะจ๊ะ ว่าแต่หน่องก็รอเรื่องต่อไปของรีฟอยู่นะจ๊ะ คิดได้เมื่อไร อย่าลืมรีบพิมพ์มาให้หน่องและเพื่อนๆ ทุกๆ คนได้อ่านกันด้วยนะจ๊ะ
บายจ้า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:21:33:33 น.  

 
มาแว้ว สบายดีมั๊ยคะ สถานการณ์เป็นไงบ้าง
ที่อุบลมีการวางระเบิดด้วย ( เพื่อนมันบอก) ไม่กล้าออกไปข้างนอกบ้านเท่าไรเลย แล้วสุขภาพทุกคนเป็นไงบ้างคะ ส่วนนิดหน่อยเป็นไข้ และเด็กไทบ้าน(เอ๋ย) แขนหายเจ็บแล้ว เริ่มมีอาการกวนแล้ว บายคะ จะไปเรียนหนังสือ ขอให้ทุกคนในโลกมีความสุข โลกใบนี้มีไว้ให้เราศึกษาค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุขตลอดไปนะค่ะ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 125.24.138.146 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:14:51:25 น.  

 
ความรัก....กับ...น้ำเปล่า มองความรักให้เป็นเรื่องง่ายๆ ....ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้ ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า บางครั้งเราก็ต้องการมาก แต่บางครั้งมันก็น่าเบื่อ ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า มันทำให้เรารู้สึกสดชื่น และมีกำลังใจจะทำอะไรต่อ ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า มันอาจจะดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มันมีอิทธิพลต่อชีวิตเรามาก ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า น้อยไปก็กระหาย มากไปก็เอือน ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า ยิ่งห่างเหินมันนานเท่าไหร่ ยิ่งกระหายมันมากเท่านั้น ใครจะ "ขัดขวาง" ความรัก คงจะไม่สำเร็จอย่างที่คิด ใครจะ "ขัดขวาง" จากความรัก คงจะทำไม่ได้เช่นกัน หรื่อใครที่คิดจะลืม "ลืม" ความรักละก็ไม่มีทาง เหมือนกับน้ำเปล่าคุนลืมได้หรือ....... มีต่อภาค2


โดย: เทพธิดาแห่งสายลม IP: 203.113.77.41 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:19:41:21 น.  

 
และอย่าเข้าใจว่า คาวมรักคือน้ำหวาน หรือน้ำอัดลมซ่าๆ มันจะเป็นเพียงแค่น้ำเปล่าเท่านนั้น ถ้ามันเป็นรักแท้ เพราะน้ำเปล่ามีคุณประโยชน์เทียบเท่าน้ำหวาน หรือน้ำอัดลม ถึงมันจะไร้น้ำตาลซึ่งเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดพลัง แต่น้ำเปล่า...มันแทบไม่มีผลข้างเคียงเลย มันรักษาคุณค่าเอาไว้ได้ดีกว่าน้ำใดๆ น้ำเปล่าเจอเกลือ มันก็ละลายเกลือ เหมือนรักแท้ คนที่รักคุณจริงๆ เมือคุณเจอกับความทุกข์ เขาก็พยายามรับทุกข์จากคุณไว้ให้มากที่สุด
..ความรักไม่ใช่เรื่องที่เข้าใจยากอยู่ว่าเราจะมองความรักให้เป็นอะไร น้ำหวาน...น้ำอัดลม..น้ำเปล่า ..ต้นไม้..ภูเขา..ท้องฟ้า..หรือแม้แต่เม็ดทราย คุณมีสิทธิเลือกว่าจะให้ความรักคุณเป็นอะไรแต่อย่าลืมหมั่นเติมเต็มให้กันและกันนะ.....


โดย: เทพธิดาแห่งสายลม IP: 203.113.77.41 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:19:55:53 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
หน่องผิดหวังจากสายการบินอีกแล้วอ่ะ วันนั้นดันเป็น open day (ก็คือใครที่ไม่มีเมลล์เชิญก็สามารถมาสมัครได้) แต่หน่องไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลยอ่ะจ๊ะ หน่องอยากให้เป็นขั้นตอนของการทำข้อสอบภาษาอังกฤษ แล้วก็สัมภาษณ์ไรอย่างนี้มากกว่า แต่ก็ไม่เป็นเหมือนที่หน่องหวังไว้ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ หน่องคงจะไม่ท้อง่ายๆ ถ้าเค้าส่งเมลล์เชิญมาอีก หน่องก็จะไปอีก ให้มันรู้ไปสิ เรามีความพยายามแรงกล้าซะอย่างนี้ ไม่ได้ให้รู้ไปเน๊อะ

ว่าแต่รีฟหล่ะจ๊ะ ตอนนี้เป็นไงบ้าง ทำงานเหนื่อยไหม? ไม่เห็นรีฟมาเม้นเลย สงสัยคงจะยุ่งๆ แน่เลย วันนี้หน่องกลับบ้าน เนื่องจากแม่ทนคิดถึงหน่องไม่ไหว เลยโทรไปบอกให้กลับบ้านด่วน พรุ่งนี้หน่องก็ไปทำงานต่อ แต่ดีที่เข้ากะบ่าย 3 โมง..ไม่งั้นเด๋วไปไม่ทันหล่ะยุ่งเลย

รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ บายจ้า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 12 มกราคม 2550 เวลา:22:08:35 น.  

 
พี่รีฟ วันี้นึกไงไม่รุ้ม่อ่านไดพี่
สบายใจดีเนอะนั่งฟังเพราะหวานซึ่งๆ
แถมนั่งเร่นกะเจ้าหางเมาส์ดาววิ่งตามเพลินเรยเชียวล่ะ
เห้อ...เมื่อไหร่จะเรียนจบไม่รุ้
อนาคตจะเป็นยังไงเราก้อต้องสู้ยิ้มไว้ใช้ป่ะ


โดย: pias IP: 58.9.191.37 วันที่: 14 มกราคม 2550 เวลา:11:20:07 น.  

 
แวะมาส่ง tag แว๊ปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยเหลือกันหน่อยนะแบ


โดย: เจน (jint ) วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:22:40:19 น.  

 
แอบมาเปิดอ่านทุกวัน แต่ไม่เคย comment...อิอิ ชอบบทความ อ่านแล้วมีกำลังใจและรู้สึกดีมากๆๆจ้ารีฟ ขอบคุณนะที่มีบทความดีดีให้อ่านจ้า


โดย: nok IP: 203.153.181.46 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:11:26:46 น.  

 
โอ้วฺๆ...น้ารีฟ..
น้ารีฟเก่งจังเนอะ ทำได้ดีมากเลยค่ะ พอดีวันนี้ลุงแป้งว่างๆเลยแวะเข้ามาดู อยากทำเป็นบ้างจัง แต่ไม่มีความสามรถขนาดนั้น เพลงก็เพราะ รูปก็สวยมากมายนะน้ารีฟ....เหมาะกันดีมากเลย อิอิ...
ที่ถามว่า...ชอบส่วนไหนของร่างกาย....อิอิแป้งขอตอบเลยว่า...ชอบ...ผมอิอิ แปลกไม๊ เพราะแป้งผมตรงยาวสีดำสนิท เวลาไปไหนมีแต่คนชมว่าผมสวย
(ได้ยินเลยภูมิใจ) อิอิ แต่ไม่มีคนชมว่าแป้งสวยเลย เง้อ แต่ก็ยังดีที่ผมยังสวยเนาะ 555
น้ารีฟ....แป้งจะเป็นกำลังใจ สู้ๆๆ ขอให้น้ารีฟ ทำออกมาเยอะๆนะคะ รออ่านอยู่ อิอิ
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ดู แ ล ตั ว เ อ ง ดี ๆ ไ ด้ ไ ห ม
กิ น อ า ห า ร ส า ม มื้ อ ใ ห้ ค ร บ ห มู่ ทั้ ง ห้ า
ตื่ น น อ น แ ต่ เ ช้ า แ ล ะ เ ข้ า น อ น ต ร ง เ ว ล า
อ ย่ า ลื ม แ ป ร ง ฟั น ก่ อ น น อ น เ พื่ อ รั ก ษ า ฟั น ใ ห้ ดี
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ดื่ ม น้ำ วั น ล ะ แ ป ด แ ก้ ว
เ ลิ ก เ ล่ น เ พิร์ท จ น ต า แ ป๋ ว ๆ ก ล า ย เ ป็ น ห มี แ พ น ด้ า อ ย่ า ง นี้
ส่ ว น หั ว ใ จ ก็ ข อ ใ ห้ บั น ทึ ก ไ ว้ แ ต่ เ รื่ อ ง ดี ๆ
ดู แ ล ตั ว เ อ ง น ะ . . เ พ ร า ะ ฉั น ค น นี้ ใ ส่ ใ จ เ ธ อ.......อิอิ

ว่างๆจะมาเยี่ยมใหม่นะค่ะ
ปลอกหมอนสีชมพู


โดย: ลุงแป้ง IP: 210.4.139.129 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:22:47:57 น.  

 
ชอบใจ


โดย: tanoy~ตะนอย วันที่: 27 มกราคม 2550 เวลา:1:24:45 น.  

 
นานมากแล้วล่ะ ที่ไม่ได้แวะเวียนมาทักทาย วันนี้ วันดี Happy valentine day
ขอให้ได้รับ พบเจอ แต่ความรักที่งดงาม และช่วยแบ่งปันความรักให้กับคนที่อยู่รอบข้าง เพื่อชีวิตนี้จะได้เจอแต่ความสุขน่ะจ๊ะ

มีบทความ มาฝากด้วย

..ซึ้งและมั่นใจ..
ไม่ต้องพูดคำว่ารักทุกวันก็ได้
เพราะบางครั้ง...
ความรู้สึกรักก็สามารถผ่านทางดวงตา
ได้มากเท่าๆ กับหู
คำพูดและการกระทำ
ต่างก็สำคัญและจำเป็นด้วยกันทั้งคู่
ขึ้นอยู่กับจังหวะและเวลา
ในภาวะปกติเราอาจต้องการแค่การเอาใจใส่ ดูแลอย่างปกติแต่บางเวลา.. ที่ชีวิตมีอะไรผิดแปลกออกไปจากเดิม
เราอาจต้องการ..คำบางคำ เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจ
พูดอย่างเดียว ..อาจไม่ซึ้งเท่ากับทำให้เห็น
ทำให้เห็นอย่างเดียว ..อาจไม่ซึ้งเท่ากับพูดให้มั่นใจ
พูดและทำ
ซึ้ง ..และ.. มั่นใจ



โดย: Y-in-G IP: 125.24.159.20 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:37:59 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
เป็นไงบ้างจ๊ะ ไม่ค่อยเห็นมาเม้นตอบเลยอ่ะจ๊ะ
ช่วงนี้หน่องทำงานแล้ว ค่อนข้างยุ่งๆ
แต่ถ้าว่างเมื่อไร หน่องก็จะรีบมาอัพบล็อกทันที
ว่าแต่เมื่อวานได้ไปฉลองวันวาเลนไทน์หรือเปล่าจ๊ะ
หน่องอ่ะ ไปฉลองมาจ้า ไปฉลองกะพ่อและแม่จ้า เมื่อวานเป็นวันหยุดไง หน่องก็เลยได้ใช้เวลาอยู่กะพ่อและแม่นะจ๊ะ
ยังไงก็ดูแลรักษาตัวเองด้วยนะจ๊ะ
คิดถึงนะจ๊ะ


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:51:48 น.  

 
ซา หวัด ดี ค่ะ พี่ รีฟ เอ้า ทำไม แก ถึง พิม ไป เว้นวรรค ไป แบบ นี้ ล่ะ สง สัย ติด เชื้อ เจ้ หม่อน 5 5 5 ไม่ ได้ เข้า ร้าน หนัง สือ นาน และ คิด ถึง ทุก คน เลย ไม่ ได้ เจอ กัน ก็ อย่า ลืม ยัย นุช ผู้ หญิง ขี้ อาย ใน สาย รุ้ง คน นี้ ล่ะ จุ๊บ ๆ ๆ ๆ


โดย: Nuchy_Blue IP: 58.147.124.59 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:57:53 น.  

 
ชอบเพลงจังรีฟ .. เนื้อหาที่รีฟลงไว้ มีความหมายดีมากๆเลยน๊าา สมกะที่รีฟทำเวปนี้เลย ตรงกะนิสัยของรีฟเลยจ๊ะ


โดย: iCk` IP: 202.57.171.168 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:27:41 น.  

 
บางสิ่งที่อยู่ในใจ..อาจไม่ได้แสดงออกมา
…………………………..
ไม่ทำตาม...
อย่าตีความหมายว่า...ดื้อ
ไม่ยึดถือ...
อย่าตีความหมายว่า...เมินเฉย
ไม่ใส่ใจ...
อย่าตีความหมายว่า...ละเลย
คำพูด..ที่ยังไม่เฉลย
ก็ใช่ว่า..ไม่อยากเอ่ย..มันออกไป
นิ่งเงียบ...
อย่าตีความหมายว่า...ไม่คิด
ยอมรับผิด...
อย่าตีความหมาย...อย่างที่เห็น
แม้ว่า...
จะถูกโจมตี..ด้วยวาจา..ที่สาดกระเซ็น
ก็ใช่ว่า..เจ็บไม่เป็น
อย่างเช่น...คุณเข้าใจ
ไม่ถาม...
อย่าตีความหมายว่า...โง่
ไม่ตอบโต้...
อย่าตีความหมายว่า...ยอมแพ้
แม้ว่า...
หลายคน..อาจจะมองดูว่า..อ่อนแอ
แต่..ที่ปล่อยให้เป็นไป..
เพราะเห็นแก่..ใครบางคน
เห็นเฉยๆ.....
ก็ไม่ได้แปลว่าลืมเธอ


โดย: กล่องน้อยมหัศจรรย์ IP: 125.25.57.248 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:27:31 น.  

 
ดีค่ะพี่รีฟ
แพรรี่เองนะ
มาเม้นให้แล้ว
อ่านแล้วด้วย
โอ๊ย ชุ่มฉ่ำหัวใจ งิงิ
อ่านแล้วมีข้อคิดในหัวซาหมองมากอีกเยอะเลย
งืมๆ เครียดๆๆ ช่วงนี้อ่ะ
แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว
ขอบคุณข้อความพี่รีฟนะคะ
ที่ช่วยเตือนสติ ให้ค่อยๆทำอะไรดีดี
อิอิ เห้อออออออ

ขอบคุณพี่รีฟ พี่ชายที่แสนดีนะคะ
งิงิ แล้วคุยกันค่ะ

ลงชื่อ แพรรี่ ณ ห้องใต้ดิน



โดย: llwsl2y IP: 203.113.51.196 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:10:52:50 น.  

 
คิดถึงเจ้จัง


โดย: นุช IP: 124.157.153.3 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:17:27:35 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ชารีฟ

เข้ามากี่ที ก้อยังรู้สึกดีอยู่เสมอนะ แต่ว่า เมื่อไรพี่รีฟ จะเริ่มทำอันใหม่สักทีล่ะค่ะ หรือว่างายยุ่งมากๆ เลยไม่ค่อยมีเวลา หาเวลาว่างให้กับกับตัวเองบ้างสิ เหนื่อยนัก ก้อพักหน่อย ไม่มีใครเค้าว่าหรอกนะ


โดย: หมูอ้วน _pig_ IP: 124.120.212.238 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:12:19:37 น.  

 
ชอบมากเลย เพลงเพราะ รู้สึกให้กำลังใจดีค่ะเวลารู้สึกเครียจก็เลยทำให้รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ถ้าเราลองเปิดใจ ยอมรับอะไรใหม่ๆ ก็จะทำให้ตัวเองดีขึ้นจริงๆ
ขอบคุณรีฟค่ะ


โดย: คุณหญิงอ้อมค่ะ IP: 203.146.63.184 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:0:13:53 น.  

 
สวยจังเลยภาพก็สวยความหมายก็ดี เพลงก็เพราะอะแบรี่ ของเดม


โดย: damery IP: 203.113.45.198 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:17:40:51 น.  

 
ก้อได้เข้ามาเป็นครั้งแรก อย่างแรกที่เจอเลยคือความรู้สึกว่าโอ้โห..สวยจัง รู้สึกสบายตามากๆๆแล้วยิ่งพอได้อ่านเรื่องก้อยิ่งทำให้รู้สึกดีมากขึ้นไปอีก ขอชมนะคะว่าเขียนได้ดีมากๆๆบอกได้ถึงจิตใจและความรู้สึกของคนเขียนเลยค่ะ จะเป็นกำลังใจให้เขียนต่อไปเรื่อยๆๆนะคะ จะคอยอ่านตลอด


โดย: สาวข้างบ้าน(เอ๋จ้า) IP: 203.113.41.40 วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:18:25:02 น.  

 
สวยมากค่ะ ความหมายดี โรแมนติกที่สุดดดดดด ต่อไปโมจะเข้ามาเที่ยวบ่อยๆๆนะค่ะทะเลน่าเที่ยวจัง บางข้อความอ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆเลย พี่รีฟฟทำสวยจัง


โดย: MoJi IP: 203.170.155.43 วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:19:44:33 น.  

 
พี่รีฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ทำไมขิงไม่ได้อ่านสิ่งเหล่านี้ตั้งเมื่อวาน ความสับสนในใจขิงทำให้ขิงมองโลกในแง่ร้าย ทำให้ขิงไม่เชื่อใจคนที่ขิงรักอีกต่อไปความหวาดระแวงเริ่มครอบงำจิตใจขิง ทำให้ขิงตัดสินใจทำลายหัวใจตัวเองได้ถึงเพียงนี้ ถึงสิ่งที่ขิงรับรู้มา มันจะจิงแต่ถ้าขิงมองให้กว้างกว่านี้ขิงคงไม่ตัดสินใจผิดพลาดแบบนี้ อีกนานเท่าไหร่นะค่ะ
ขิงถึงจะทำใจได้ ขิงหวังว่านางฟ้าของขิงจะให้อภัยขิง.............สักวัน ขิงจะรอวันนั้น


โดย: น้ำขิง IP: 124.157.146.149 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:17:36:52 น.  

 
ตอนนี้เครียดนิดหน่อยค่ะเพราะหาที่เรียนอยู่ พี่รีฟให้เข้าเว็บนี้พอนี้ก็คลายเครียดได้บ้างค่ะเพราะเพลงค่ะ นิดหน่อยก็ขอให้ทุกๆคนมีความสุขทั้งกายและใจนะค่ะ มีอะไรเครียดก็ปลดปล่อยบ้างนะค่ะ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.113.55.198 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:17:38:54 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รีฟ เข้ามาฟังเพลงอีกค่ะ เพราะเค้ายังไม่ประกาศผลสอบเข้าเรียนต่อค่ะ เพลงให้กำลังใจดีค่ะ ช่วงนี้ไม่เห็นพี่รีฟมาตอบบล็อกเลย ยุ่งหรอค่ะ ขายของดีล่ะซิ เงินทองไหลมาเทมาค่ะพี่รีฟ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.113.55.205 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:11:24:25 น.  

 
ซอมพอยังไม่ได้อ่านเลยจ๊ะ แต่ว่าสัญญานะจ๊ะว่าจะเข้ามาอ่านนะจ๊ะ


โดย: zompor IP: 203.150.194.42 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:15:33:17 น.  

 
เข้ามาอ่านอีกรอบ แต่...โห คนคอมเม้นเยอะจัง บล๊อกนี้ฮอท สุดๆ ก็มันแน่ล่ะ เพลงก็เพราะ ภาพก็สวยสุดๆเลย แล้วเรื่องที่เอามาลงน่ะ ดีสุดๆเลย แต่สำหรับเราแล้ว ชอบ รอยยิ้มที่สุดล่ะ...เอ เพราะว่าแค่เห็นคนยิ้มก็รู้สึกดีแล้วล่ะ ว่ามั้ย


โดย: กี้ (chompoo123pinky ) วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:8:42:12 น.  

 
ขอบคุณนะจ๊ะรีฟ สำหรับกำลังใจ
หน่องจะพยายามทำให้เต็มที่เลย
เพราะกว่าหน่องจะผ่านด่านตรงนี้มาได้
เล่นหน่องเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย

ว่าแต่รีฟยังไม่มีเรื่องอัพบล็อกหรอจ๊ะ
แหม หน่องรออ่านเรื่องที่รีฟจะมาอัพอยู่นะจ๊ะ
จริงๆ แล้วหน่องว่าทุกๆ คนที่มาเม้นให้รีฟก็คงรอที่จะอ่านเรื่องต่อไปของรีฟเหมือนหน่องนั่นแหล่ะจ๊ะ

ไม่ค่อยเห็นรีฟเม้นในบล็อกของรีฟเลย งานยุ่งหรอจ๊ะ อิอิ เพราะหน่องเองก็งานยุ่งๆ เหมือนกันนะจ๊ะ แต่ก็ถ้าวันไหนเลิกจากงานแล้วกลับมาถึงบ้านโดยที่ไม่ง่วงไปเสียก่อน หน่องก็จะหาเวลามาอัพบล็อกนั่นแหล่ะจ๊ะ

ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ เข้าหน้าร้อนยิ่งต้องระวังเป็นพิเศษ เพราะอาจจะไปทะเลาะกะคนอื่นโดยไม่รู้ตัว ซึ่งหน่องก็เกือบๆ แล้วแหล่ะ แต่ก็พยายามข่มใจตัวเองเต็มที่ คิดเสียว่าที่เราหงุดหงิดคงเป็นเพราะอากาศมันร้อนเสียมากกว่า

พูดถึงเรื่องง่วง ชักง่วงเสียแล้วสิ ถ้ายังไงหน่องขอตัวไปนอนก่อนนะจ๊ะ แล้วถ้าหน่องว่างเมื่อไร จะมาเม้น พร้อมกะอัพบล็อกของหน่องเองนะจ๊ะ

บายจ้า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 30 มีนาคม 2550 เวลา:23:05:21 น.  

 
เพลงเพราะจังค่ะ ชอบๆ

ขอบคุณที่ไปอวยพรให้ตาเซียวฯ นะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:9:05:38 น.  

 
คนเราส่วนมากมักจะมองเรืองไม่ดีของผู้อื่นเป็นเรื่องหลัก เพื่อหยิบมาข่มอีกฝ่ายเสมอ ทำให้ตัวเองมีค่ามากกว่าอีกคน โดยการกระทืบอีกคนให้จมดินเสมอ..
....จงยอมรับในความแตกต่าง ทั้งทางความคิด และด้านอื่น และเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
..ในไบเบิล เขียนไว้บทหนึ่งว่า จงรักศัตรู ของท่านเหมือนดัง ที่ท่านรักตัวท่านเอง....เท่านี้ สันติสุขก็จะบังเกิดได้ ในสังคมที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขัน....
...หนึ่งชีวิตที่ดำเนินมา 30 ก่าปี มีเรืองดีและไม่ดี เกิดขึ้นมากมาย...แต่ทำไมคนจะจำเรืองที่พี่ปู่ ทำไม่ดีเท่านั้น เรืองดีๆ มีมากมาย ใยสูเจ้าไม่สนใจเล่า....
.....จงลงนรกซะเถอะ เหล่ามนุษย์ ขลาดเขลา เอ๋ย..
**Comment** จัดว่า นายทำได้ดีทีเดียว แต่เวลาโหลด จะเช้าไปนิดหนึ่ง สำหรับเน็ท 56 k ต้องรอ..นานนิดหนึ่ง..


โดย: ตะวันสีเพลิง IP: 125.26.65.110 วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:13:18:34 น.  

 
...สวัสดีค่ะพี่รีฟ ได้อ่านซักทีหลังจากที่มีอุปสรรคมากมายเป็นบทความที่ดีมากๆค่ะ อ่านแล้วมีความรู้สึกเหมือนอ่านหนังสือเล่มนึงเลยค่ะ กะลังคิดเพลินๆอยู่ว่าจะคอมเมนท์อะไรพี่ดีน๊า ก็นึกถึงนิทานเรื่องนึงขึ้นมาได้ค่ะ เพิ่งอ่านจบมาสดๆร้อนๆเลยค่ะ

...เรื่องโรคเบื่อตัวเอง...
เรื่องมันมีอยู่ว่าในป่าแห่งหนึ่ง มีสัตว์ทั้งหลายอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข แต่มาวันนึงคุณย่านกฮูกต้องตื่นขึ้นมาเพราะว่าได้ยินเสียงดังผิดปกติก็เลยร้องถามไปว่าเกิดอะไรขึ้น
สัตว์ต่างๆ ก็เลยบอกว่าที่ทุกตัวส่งเสียงเอะอะโวยวายจนคุณย่านกฮูกต้องตื่นนั้นก็เพราะว่าทุกตัวต่างก็รู้สึกเบื่อตัวเองเหลือเกิน เบื่อการใช้ชีวิตในรูปแบบเดิมๆของตนเต็มทีแล้ว อยากเปลี่ยนไปใช้ชีวิตเป็นอย่างอื่นบ้าง คุณย่านกฮูกจึงบอกให้สัตว์ทั้งหลายไปทำรอยเท้าของตัวเองมา แล้วจะใช้วิธีจับฉลากรอยเท้าดูว่าสัตว์ตัวไหนจะได้ของสัตว์ตัวไหน
แล้วสัตว์เหล่านั้นก็จะต้องใช้ชีวิตตามแบบของสัตว์ที่ตนเองจับได้นะ แล้วถ้าตกลงว่าชอบแบบนั้นจิงๆ คุณย่านกฮูกก็จะไปขอร้องให้พ่อมดของป่ามาเปลี่ยนให้เป็นอย่างที่ต้องการไปตลอดชีวิตเลย...
เมื่อสัตว์ทั้งหลายจับฉลากกันเรียบร้อยแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตในแบบของที่ตัวเองจับได้
...สิงห์โตจับได้รอยเท้าของกระรอก ก็ต้องใช้ชีวิตอยู่บนต้นไม้ กระโดดจากกิ่งนั้นไปกิ่งนี้ แต่สิงโตตัวใหญ่จึงตกจากกิ่งไม้เพราะว่ากิ่งหักหลายครั้ง จนขาหัก...
...กระต่ายจับได้รอยเท้าของสิงโต ก็ต้องหัดคำรามเสียงดังแบบสิงโต จนคออักเสบ...
...เต่าจับได้รอยเท้าของกระต่าย ก็ต้องวิ่งหัดวิ่งเร็วแบบกระต่าย จนขาสั้น ๆ แทบจะหลุด...
...กระรอกน้อยก็จับได้รอยเท้าของเต่า เลยต้องไปอยู่ในน้ำใช้ชีวิตแบบเต่า จนเกือบจะจมน้ำตายหลายครั้ง...
เหตุการณ์วุ่นวายนี้ดำเนินไปได้ไม่ถึงอาทิตย์สัตว์ทั้งหลายก็มาอุธรณ์กะคุณย่านกฮูกว่าไม่อยากเป็นอย่างนี้อีกต่อไปแล้ว ขอกลับไปเป็นตัวของตัวเองดีกว่า สัตว์ทุกตัวเลยตกลงกันว่าจะล้มเลิกวิธีนี้ละ กลับไปใช้ชีวิตของตัวเองตามปกติเหมือนเดิมดีกว่า
ทุกชีวิตในป่าก็กลับมาใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติสุขเหมือนเดิม แต่มาวันหนึ่งเจ้าเต่าขี้สงสัยก็ไปถามกับคุณย่านกฮูกว่าไม่เคยคิดเบื่อตัวเองบ้างหรือ?? ไม่อยากเปลี่ยนไปใช้ชีวิตแบบอื่นบ้างหรือ??
คุณย่านกฮูกได้แต่หัวเราะแล้วบอกว่า "ย่ารึ? ก็ต้องเป็นตัวของย่าเองสิ สุภาษิตของนกฮูกมีอยู่ว่า เราเป็นตัวเราดีที่สุด ขนของนกฮูกต้องอยู่ในรังของนกฮูก..."

...จบละค่ะ นิทานของอิ๋ว เล่นเอาเมื่อยมือไปหมด อิ๋วก็ไม่รู้ว่าที่เล่ามานี่มัน
จะตรงกับ open up your mind รึป่าว แต่ว่าอยากเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ เพราะไม่ว่าเราจะเป็นใคร สุดท้ายการเป็นตัวเองก็ดีที่สุดค่ะ...อิอิ (ขอโทษนะคะ พี่รีฟที่ขอเวลาพี่อ่านแค่ 20 นาทีแล้วจะเม้นท์ให้ แต่นี่น่าจะปาเข้าไปชั่วโมงกว่าได้ละค่ะ แหะๆๆ แต่ก็เม้นท์ให้ตามสัญญาแล้วนะคะ)

***มีข้อความนึงที่เคยส่งให้พี่อ่านแล้ว ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าจะเข้ากันกะบทความพี่มั้ย แต่อิ๋วก็อยากพิมพ์อีกนั่นแหละ แหะ ๆ แบบว่าขอฝากทิ้งท้ายนิดนึงน่ะค่ะ อิอิ
"If you have made mistakes, even serious ones, there is always another chance for you.
What we call foilure is not the folling down but the staying down." ^o^


โดย: LoveinaMist IP: 58.147.102.74 วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:15:38:10 น.  

 
ดีจัง


โดย: ต่าย IP: 203.146.63.189 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:14:08:40 น.  

 
คมความคิด ไม่สำคัญว่า แต่สำคัญที่ว่า

ไม่สำคัญว่า ... คุณขับรถยี่ห้ออะไร ?

• แต่สำคัญที่ว่า... คุณเคยให้คนที่ไม่มีรถ " นั่ง " มาด้วยกี่ครั้ง


ไม่สำคัญว่า ... คุณทำงานล่วงเวลามากขนาดไหน ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณให้ "เวลา" แก่ครอบครัว และคนที่รักมากแค่ไหน


ไม่สำคัญว่า ... คุณมีเสื้อผ้าทันสมัยกี่ชุดในตู้ ?

• แต่สำคัญที่ว่า...คุณเคยให้เสื้อผ้าแก่คนที่ " ขาดแคลน " ใส่กี่ชุด


ไม่สำคัญว่า ... คุณมีฐานะอะไรในสังคม ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณ " วางตัว " ในระดับไหน


ไม่สำคัญว่า ... คุณมีทรัพย์มากเท่าไหร่ ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... สิ่งที่คุณมี มันมี "อำนาจ" ชี้ขาดชีวิตคุณแค่ไหน


ไม่สำคัญว่า ... เงินเดือนสูงสุดของคุณเท่าไร ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณต้องสละ " อุดมการณ์ " เพื่อได้มันมาหรือไม่


ไม่สำคัญว่า ... คุณได้เลื่อนขั้นกี่ขั้นแล้ว ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณเคย "สนับสนุน" ใครให้ได้เลื่อนขั้นบ้าง

ไม่สำคัญว่า ... คุณมีตำแหน่งการงานอะไร ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณทำงานสุด " ความสามารถ " หรือไม่


ไม่สำคัญว่า ... คุณมีเพื่อนกี่คน ?

• แต่สำคัญที่ว่า ... คุณเป็น " เพื่อนแท้ " กับใครบ้าง


ไม่สำคัญว่า ... คุณเรียกร้องและปกป้องสิทธิของตัวเองอย่างไร?

• แต่สำคัญที่ว่า...คุณทำอะไรเพื่อ " ช่วยและปกป้อง " สิทธิคนอื่น


ไม่สำคัญว่า ... สิ่งที่คุณทำสอดคล้องกับคำพูดของคุณกี่ครั้ง ?

• แต่สำคัญที่ว่า ...มีกี่ครั้งที่คำพูดของคุณ " ไม่สอดคล้อง " กับการกระทำ

สำคัญที่สุดเท่าที่ผมคิด

• คือ ทำแล้ววันนี้มันมีความสุข

(ที่อบอุ่น ที่แท้จริง คือ สุขที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่นอนผวา) มากแค่ไหนแหละ...

• สำคัญที่สุด ไม่ว่าคุณจะเคยทำสิ่งเลวร้าย มามากมาย แค่ไหน "มันไม่สำคัญ" หากคุณเตรียมใจ ที่จะนับหนึ่งใหม่ และก้าวเดินอย่างกล้าหาญ อีกครั้ง

และสำคัญจริงๆ คุณอ่านเรื่องนี้แล้วคิดยังไงกับมัน ปล่อยไปหรือปรับปรุง....






โดย: sureemuntra_ติ๊กเองจ๊ะ IP: 125.27.20.203 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:14:25:47 น.  

 
อีกครั้งของฟามซึ้ง อีกครั้งของปอที่รู้สึกดีดี ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณสิ่งดีๆที่พี่รีฟจัดให้


โดย: ปอ แมลง IP: 203.113.70.74 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:14:31:38 น.  

 
ขอบคุณค่ะรีฟที่ยังมีหน้าดีๆ และเพลงเพราะ ๆ สะกิดใจให้ได้อ่านอยู่ ย้อนกลับไปอ่านสิ่งที่เราเคยเขียนไว้ รู้สึกดี ให้กำลังใจตัวเองด้วยคำพูดของตัวเองได้ดีมากทีเดียว

วันที่แย่ ๆ แบบนี้ไม่มีอะไรดีไปกว่าการให้กำลังใจตัวเองอีกแล้ว บวกกับการมีเพื่อนที่เข้าใจและเป็นกำลังใจให้เราเสมอ

ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ


โดย: เจ้าหญิงโบกี้ IP: 202.28.181.10 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:14:49:14 น.  

 
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงหนึ่งอาศัยอยู่กับครอบครัวมุสลิมที่น่ารักและอบอุ่น เธอมีพี่ชาย 2 คน มีน้องชาย 2 คน ทุก ๆ คน ทั้งพ่อแม่พี่ชายและน้องชายรักเธอมาก และเธอก็รักพวกเขามากเช่นกัน

ชีวิตของเธอตั้งแต่เล็กจนโตมีความสุขอยู่เรื่อยมา ทุก ๆ วัน ทุกช่วงเวลาจะผ่านพ้นไปด้วยความสุขและความรู้สึกดี ๆ เสมอ เธอสนิทกับแม่ปลาพะยูน (อ้วน^^) ของเธอมาก เพราะเธอไม่มีพี่สาว หรือน้องสาว แม่ของเธอจึงเป็นทุก ๆ อย่างทั้งหมดของเธอ เธอรักและห่วงความรู้สึกของแม่เธอเสมอ เพราะเธอคิดว่า แม่คือผู้หญิงที่มีความอดทนมากที่สุดคนหนึ่ง เป็นผู้หญิงที่เสียสละ เป็นผู้หญิงที่ดีมาก ๆ คนหนึ่งในชีวิตของเธอที่เธอเคยรู้จักมาตลอดระยะเวลาตั้งแต่เด็กจนโต เธอจึงไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้ต้องเสียใจไม่ว่าด้วยเหตุใด ๆ เพราะเธอ

และแล้ววันหนึ่งเมื่อเธอเติบโตขึ้นเธอได้เจอกับความเปลี่ยนแปลงเมื่อเธอได้รู้จักกับสิ่ง ๆ หนึ่ง ที่เป็นสิ่งเดิม ๆ ที่เธอเคยได้รับจากครอบครัว แต่ครั้งนี้มันไม่ได้มาจากครอบครัวของเธอ แต่มันมาจากใครอีกคนที่เธอเพิ่งรู้จัก ใครอีกคนที่ไม่ใช่พี่ชายหรือน้องชายของเธอ ใครอีกคนที่ยิ้มให้เธอทุกครั้งที่เจอกัน ใครอีกคนที่ทำให้เธอรู้จักกับ "ความรัก"

แล้วเธอก็ได้รู้จักความรักที่แท้จริง ความรักที่ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไปมากมาย ความรักที่ทำให้เธอสดใสขึ้น ความรักที่ทำให้เธออารมณ์ดีอยู่เสมอ และความรักที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนโลกนี้ไม่มีใคร เธอเล่าความรู้สึกเหล่านี้ เหตุการณ์ที่เธอเจอ ให้กับแม่ปลาพะยูนที่รักของเธอฟัง เล่าทุกอย่างที่เค้าทำ เล่าทุกอย่างที่เค้าพูดกับเธอ และเธอก็ต้องหยุดเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่เธอยิ้มไปด้วยเล่าไปด้วย เพราะคำแรกที่แม่ของเธอถามเธอคือ "เค้าเป็นมุสลิมรึเปล่า" เธอนิ่ง ไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมาจากปากของเธออีก มีแต่สายตา ที่สับสนและกลัวเกิดขึ้นเท่านั้น เธอมั่นใจว่าแม่ปลาพะยูนของเธอจะรู้คำตอบ เธอจึงไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีกเลย

เธอลองถามคนรักของเธออีกครั้งว่า เขาจะพร้อมที่จะเป็นมุสลิม เหมือนเธอหรือไม่ คำตอบของเขาก็”ยังคงเหมือนเดิมคือ "ไม่ " เธอคงคิดผิดตั้งแต่แรกที่คิดว่าจะเปลี่ยน “เขา” ให้มาเป็น “เรา” ได้ แต่ทุกอย่างก็ดูมืดมนเหมือนเดิม กับคำถามเดิมที่ “เขา” ถาม “เธอ” ว่า “แล้วเธอละจะพร้อมที่จะเป็นเหมือนฉันหรือไม่” เธอไร้ซึ่งคำตอบใด ๆ อีกครั้ง ไม่มีคำพูดอะไรเลยที่จะหลุดออกมาจากปากของเธอ แม้แต่สายตาของเธอตอนนั้นก็ไร้ซึ่งความรู้สึกใด ๆ ทั้งสิ้น เธอเข้าใจว่าทำไมเขาไม่มาเป็นเรา และเขาก็เข้าใจว่าทำไมเธอไม่ไปเป็นแบบเขา

ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ตัวเองยึดเหนี่ยว สิ่งที่ตัวเองอยู่ด้วยตั้งแต่ในท้อง จนคลอด จนโต จนแก่ ความรัก ความผูกพันของครอบครัว ไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูก ทำให้ทั้งเธอ และ เขา เลือกที่จะรักกันแบบนี้ รักกันทั้งที่รู้ว่า อยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่มีวันที่จะมีวันนั้น ความหวังอันน้อยนิด ก็ยังคงเป็นจุดหมายที่ริบหรี่เหลือเกิน แต่เธอก็ยังหวัง

“อย่าให้เราต้องทำบาป โดยการสอนสิ่งผิด ๆ ที่เราเองก็รู้มั่งไม่รู้มั่ง รู้ไม่หมด ให้กับคนที่เขาไม่รู้เรื่องเลย อย่าเอาเขามาเกี่ยวข้องกับความผิดของเราเลย ลำพังเราเอง ก็ใช่ว่าจะดีพร้อม และรู้ไปหมดซะทุกเรื่อง แล้วเรายังจะเอาเขามาตกนรกกับเราทำไมกัน” แม่ปลาพะยูน พูดกับเธอแบบนี้ เธอยังจำได้ดีจนทุกวันนี้ จำทุกคำพูดของแม่

“เมื่อไหร่เราจะแต่งงานกัน เมื่อไหร่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เมื่อไหร่เราจะได้เจอกัน เหงานะ คิดถึงนะ เมื่อไหร่เธอจะเปลี่ยนใจ เมื่อไหร่กันละ” เขามักจะถามเธอเสมอ ทุกครั้งที่เขาถาม เธอก็มักจะหัวเราะ และพูดด้วยเสียงใส ๆ ว่า “เราอยู่แบบนี้ก็มีความสุขแล้วนี่คะ” แต่เขาจะรู้ไหมว่า ทุกครั้งที่วางสาย น้ำตาของเธอก็จะไหลลงมาเสมอ เหมือนกับจะปลอบใจเธอว่า เธอยังมีน้ำตาเป็นเพื่อนนะ เธอยังไม่สิ้นหวังหรอกนะ ลองคุยกับแม่ปลาพะยูนของเธอสิ ลองอีกที จะเป็นไรไป ลองพูดกับเขาสิ เผื่อเขาจะใจอ่อนขึ้นมา ฉัน “น้ำตา” นี่แหละ จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง หลังจากที่เธอได้รับรู้เรื่องราวที่เจ็บปวดนี้ รับรู้ว่าเขาและเธอ จะไม่มีวันได้โคจรมาเจอกันอีกแน่นอน “ไม่มีวัน”

เธอเคยคิดว่า ถ้าเธอดื้อละ ถ้าเธอไม่เชื่อแม่ปลาพะยูนของเธอละ อะไรจะเกิดขึ้น .....................


สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะทำให้ตัวเธอเสียใจแค่คนเดียว เธอเลือกที่จะไม่ทำร้ายจิตใจของแม่ปลาพะยูนของเธอ เลือกที่จะไม่ทำร้ายหัวใจของพ่อ ของพี่ชาย ของน้องชายของเธอ เธอเลือกที่จะร้องไห้เงียบ ๆ ทุก ๆ วันกับตัวเอง เธอเลือกที่จะระบายความคิดของเธอกับสมุดเล่มเล็ก ๆ จนตอนนี้เธอมีสมุดเล่มเล็ก นับสิบเล่ม แต่ละเล่มเต็มไปด้วยความทุกข์ของเธอ

ตั้งแต่นั้นมาเมื่อเธอมีเวลาว่างเมื่อไหร่ เธอก็จะไม่พูดกับใครเลย ไม่สดใส ไม่ร่าเริง ไม่น่ารัก เหมือนเมื่อก่อนแล้ว จากเด็กหญิงที่ช่างพูด เด็กหญิงที่สดใสเสมอ กลายเป็นเธอที่เงียบงัน ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ ไม่มีความสุขหลงเหลือเลยทั้งในดวงตา หัวใจและความรู้สึก กับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ทุกคนที่รักเธอและเธอรัก ต่างพากันกังวล กับคราบน้ำตาที่มักจะปรากฏเสมอบนแก้มของเธอ ทุกคนต่างห่วงใย แต่เธอก็ไม่เปลี่ยนแปลง

แล้ววันหนึ่ง แม่ปลาพะยูนของเธอก็พูดกับเธอว่า “แม่ไม่รู้หรอกว่าหนูเป็นอะไร หรือแม่ทำอะไรให้หนูเสียใจขนาดไหน แม่ไม่รู้เลย แต่ให้รู้ไว้นะ ว่า แม่เจ็บปวดมากกว่าหนูสักร้อยเท่าพันเท่า แม่อยากให้ลูกแม่ที่ยิ้มสดใส มีความสุขคนเดิมกลับมา แม่รักหนูนะ” เธอไม่พูดอะไรเลย แต่เธอร้องไห้ พร้อมกับกอดแม่ของเธอไว้ กอดเหมือนเธอไม่เคยเจอแม่ของเธอมาสักยี่สิบปี กอดนั้นเหมือนมันขาดหายจากเธอมานานแสนนาน แม่กอดเธอเบา ๆ แล้วก็แน่นขึ้น แม่ร้องไห้พร้อมกับเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินเสียงแม่ปลาพะยูนที่รักของเธอสะอื้น เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองตาที่เอ่อด้วยน้ำตาของแม่ เธอไม่กล้าทำอย่างนั้น แต่จนทุกวันนี้เธอก็ยังจำเสียงสะอื้นนั้นได้ เธอเป็นคนทำให้แม่ของเธอร้องไห้ เธอทำได้ยังไงกัน เธอนึกตำหนิตัวเองอย่างหนัก ที่เธอมองข้ามคนที่รักเธอมากกว่าใคร ๆ คนนี้ แล้วเธอก็เผามันทิ้ง เผาความทุกข์นับสิบเล่มของเธอ แล้วหันหน้ามาหากระจก พูดกับตัวเองว่า ทำไมต้องเสียใจ ทำไมต้องจมอยู่กับสิ่งที่มันทำให้เธอท้อ สิ่งที่ทำให้เธอร้องไห้ เธอก็ยังคุยกับเขาได้ เธอยังหัวเราะกับเขาได้ แค่เธอกับเขาจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแค่นั้นเอง แต่ “เรายังเป็นเพื่อนกันได้”

แล้วเธอคนเดิมทีเป็นคนใหม่ก็กลับมา คนที่สดใสยิ่งกว่าเดิม คนที่ผิดหวังได้แต่ไม่ท้อ เธอที่ตอนนี้เต็มไปด้วยกำลังใจ เธอที่พร้อมจะมอบรอยยิ้มให้กับทุก ๆ คน ถามว่าเธอยังร้องไห้อยู่หรือเปล่า คำตอบคือ เธอยังคงร้องไห้ แต่ทุกครั้งที่เธอร้องไห้ เธอมักจะบอกตัวเองเสมอว่า หัวเราะนะ หลังจากที่เธอร้องไห้ เธอต้องหัวเราะให้ได้ ยิ้มกับสิ่งที่มันจะเกิด อะไรก็แล้วแต่ ยิ้มและสู้กับมัน เธอมองสิ่งที่ผิดหวังต่าง ๆ ให้เป็นบทเรียนที่จะสอนเธอให้เข้มแข็ง ให้เติบโต ให้อดทน ให้อยู่กับมันได้ โดยที่ไม่ทำร้ายกันและกัน

“เราจะสุขหรือจะทุกข์อยู่ที่เราเลือก”

เธอเลือกที่จะหัวเราะ เธอเลือกที่จะเจ็บคนเดียว เธอเลือกที่จะร้องไห้ เธอเลือกที่จะทำให้คนอื่นมีความสุข เธอไม่เลือกที่จะสุขคนเดียวแล้วให้คนอื่นทุกข์หลาย ๆ คน เธอเลือกที่จะยิ้มให้ตัวเอง


นี่เป็นเรื่องเล่าจากเด็กผู้หญิงคนนึงที่ตอนนี้เธออยู่ในสมุดแห่งความทรงจำที่ช่วงหนึ่งของชีวิตที่แย่สุด ๆ กลับกลายเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เธอได้คิด ได้เข้มแข็ง


หลังจากที่ได้อ่านเรื่องราวต่าง ๆ ที่แบรีฟเขียนไว้ เธอก็ร้องไห้อีกครั้ง ร้องไห้เมื่อนึกถึงวันนั้น แต่ไม่ต้องห่วง ตอนนี้เธอยิ้มและหัวเราะได้แล้ว และเธอก็พร้อมที่จะมอบเสียงหัวเราะให้คนอื่นด้วย

ขอบคุณคะแบ ขอบคุณพื้นที่ว่างให้เธอคนนั้นได้บอกเล่าเรื่องราวของเธอ ขอบคุณคะ.........

nidnoy


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.5 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:22:16:55 น.  

 
มาเม้นให้แระนะ แหะๆ จุ๊บเม้นมะเปงอาพี่รีฟมะรุ้จาพิมว่าไรดี จาตอบคามถามก้อเคยตอบไปแย้ว เอางี้เนอะ จุ๊บชอบแบ๊กกาวกะรูปที่พี่รีฟใช้ขึ้นดิสเพมากมายเยย ดูแระมานเหงาๆเหมือนจุ๊บเลย


โดย: jujub^^ IP: 61.90.249.246 วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:0:33:09 น.  

 
วันนี้ไม่สบาย แต่กะมาเปิดอ่านอีกรอบ ฟังเพลงเพราะ ๆ นะ


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.228 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:2:32:54 น.  

 
อ่านแล้วน่ะค่ะ บังรีฟ มะได้เจอกันตั้งนานน่ะ ไม่ค่อยได้คุยกันด้วยพักนี้ สบายดีน่ะค่ะ ทำได้ดีมากเลยน่ะนี่ ชอบเพลงนี้จัง ใจตรงกันอีกแระน่ะ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ


โดย: ต้า (สายลมที่หวังดี) IP: 124.120.155.13 วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:20:33:02 น.  

 
อ่านอีกรอบ อ่านกี่รอบกะรู้สึกดีนะ แต่ว่าวันนี้เหงาจังเลยเน๊อะ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีสำหรับทุกคนนะคะ ฝันดี ๆ คะ เศร้า ๆ จาง ดนตรีตอนเริ่มเพลงนะคะ


โดย: notto IP: 61.19.65.110 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:0:32:50 น.  

 
พี่รีฟค่ะ เดมทำงานแล้วนะไม่ว่างคุยด้วยเลย อิอิ คิดถึงจังค่ะ


โดย: เดมมี่ IP: 203.146.226.241 วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:14:23:36 น.  

 
ดีค่ะพี่รีฟ
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง
ถ้าทำตามได้คงเป็นอรายที่ดีมากเลยเนอะ
คงต้องพยายามมองโลกในแง่ดีให้มากๆๆกว่าเดิมหลายเท่าเลย จะได้มีความสุข



โดย: AIR ~~IDontLikeYrGirlFriend~~ IP: 203.113.81.68 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:18:21:26 น.  

 
นอยชอบ ใจตัวเองที่สุด
ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว


โดย: tanoy~ตะนอย วันที่: 6 เมษายน 2550 เวลา:17:47:29 น.  

 
โหO_O พี่รีฟ กัวแต่เค้าม่ายรุว่าอยู่ร้านหนังสืออ่า
-_- หาอะไรมาพิมพ์อ่านคล้อยตามซะงั้น

นู๋ชอบดวงตา ^^ เพระว่ามองในกระจกแล้วช๊อบชอบ ม่ายรุทำไม

อีกอย่างนู๋ก็มองโลกในแง่ดีนะ ^^ ดีจนใกล้บ้าแระ -_-; ใช่!ตรงที่มันเหมือนปลอบจัยตัวเองทางอ้อม แต่ว่า ถึงอย่างนั้นบางครั้งการมองโลกในแง่ดีก็ทำให้มีความสุขแบบที่คสดไม่ภถึงเลยล่ะว่าเป็นยังไง

เฮ้อ!คลาสิกจิงน๊าบีจีเนี่ย แต่นู๋ชอบอะไรที่มันเท่ห์ๆ -_- ของพี่รีฟสบายตาสุดยอดเลย ^^ ทำให้อยากอ่านซะงั้น

เดี๋ยวนู๋มาเยี่ยมใหม่น๊า ^^;


โดย: แฟร์เรย์คับป๋ม IP: 203.172.110.92 วันที่: 7 เมษายน 2550 เวลา:0:45:29 น.  

 
miss you barif homealone in hanoi. ha-gha, i don't say goodnight to my bestfriend and my very bestbrother is you----. barif. and you this week.how are you? missed me? i know nobody to say goodnight to you so very nice than me.kiki. misssssssssssssss you so my bestfriend.


โดย: jane CandyShop IP: 203.160.1.50 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:18:41:04 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาบล็อกนี้นานเลย
จขบ.คงยุ่งๆ เราเองก็คงยุ่งๆ
แต่สมาชิกยังคงอุ่นหนาฝาคั่งเหมือนเดิม
เห็นด้วยนะคะว่าสุขทุกข์อยู่ที่ใจเราทั้งนั้น
ก็หวังว่าใจจขบ.คงจะแข็งแรงดี
สวัสดีปีใหม่ไทยล่วงหน้าค่ะ
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:14:07:38 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ไทย


โดย: สุรีฑ์มัณต์ตราณ์ วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:8:26:20 น.  

 
ทดสอบระบบ


โดย: ทดสอบ IP: 124.157.221.86 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:18:17:51 น.  

 
ยิ้มให้กับความผิดหวังครั้งที่เท่าไหร่


โดย: บีบี๋ IP: 58.8.51.13 วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:21:54:43 น.  

 
อ่านสบายๆ อีกรอบ และกี่รอบๆ ก้อรู้สึกดี ดีๆๆๆๆๆจิงๆๆๆๆ นะ เนี่ยะ เพลงเพราะด้วย


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.4 วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:18:39:08 น.  

 
ห่างหายไปนานตั้งแต่ปลายปี วันนี้ๆด้ฤกษ์งามยามที่คิดว่าดี เลยมานั่งตอบคอมเม้นต์ที่ค้างไว้ให้เพื่อนๆที่รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอจนเหงือกแห้ง ได้มีรอยยิ้มน้อยๆผุดขึ้นที่มุมปากเสียที เป็นการตอบคอมเม้นต์ Blog ของตัวเองครั้งแรกในรอบ 4 เดือนเลยนะครับเนี่ย ทั้งๆที่ก็เข้ามาอ่านบล็อกเกือบทุกวัน ....เพ้ออีกแล้วเรา เสียเวลามามากพอแล้ว ไปตอบคอมเม้นต์เลยดีกว่า
ดาริกามณี :
ไม่ได้หายไปไหนจริงๆนั่นแหละครับ วนเวียนอยู่แถวๆนี้ตลอด แล้วก็มีครั้งนึงด้วยที่ตอบไปแล้วกว่า 20 คอมเม้นต์ ก็ปรากฏว่าระบบให้ล็อคอินใหม่ แถมยังย้อนกลับไปก็อปข้อความเดิมไม่ได้ เลยเสียเวลานั่งพิมพ์ฟรีๆไปเลย ขอบคุณที่ยังคงแวะเข้ามาทักทายกัน ว่างๆรีฟจะเข้าไปเยี่ยมบล็อคดาริกามณีอีกนะครับ

แก้วน้ำ :
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังอีกรอบนะครับน้อง ขอให้มีความสุขมากๆเลย ขอให้มีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดไปด้วย(แต่ให้มีตลอดเวลาคงไม่ได้นะ เดี๋ยวศรีธัญญาจองตัว) พี่รีฟใกล้อัพบล็อคแล้วจ๊ะ ใกล้คลอดเต็มแก่

nu_nong :
รีฟขอเอาใจช่วยหน่องต่อไปนะครับ ถึงแม้ว่าเราจะยังไม่ได้เป็นแอร์ แต่ก็ถือว่าได้ประสบการณ์เฉียดมาแล้ว(ได้ถึงสอบสัมภาษณ์รอบ 2) รีฟคิดว่าสิ่งนี้จะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราที่ไล่ตามความฝันมาตลอด สามารถไปถึงฝั่งฝันได้ในสักวัน
รีฟรู้จักหน่องมานานแค่ไหนแล้วนะ ...สัก 6 เดือนได้แล้วมั้ง(ถามเองตอบเองอีกเรา) หน่องเป็นเพื่อนคนแรกที่รู้จักโดยมี blog เป็นสื่อ และยังคงเข้ามาคอมเม้นต์ตลอดด้วย รีฟดีใจมากๆเลยล่ะ แล้วรีฟก็หวังว่ามันจะเป็นความรู้สึกดีดีอย่างนี้ตลอดไป ขอบคุณมากครับหน่อง

ครอบครัวโชแปง :
ถามมาว่าขี้อายจริงรึเปล่า คำถามนี้เจอบ่อยเลยครับ แล้วคำตอบก็เหมือนเดิมทุกๆครั้งว่า "ใช่" แต่จะขี้อายเรื่องอะไรนั้น......อันนี้ความลับครับ
ขอบคุณที่แวะมาคอมเม้นต์ในวันหยุดสุดสัปดาห์นะ

][-E_pHeE_l3aa-][ :
ขอให้น้องนาวสุขภาพแข็งแรงเช่นกันจ๊ะ แผลหายดีรึยังนะ ต่อเน็ตได้เมื่อไหร่อย่าลืมมาเยี่ยมพี่รีฟและเพื่อนๆที่ร้านหนังสือบ้างนะครับน้องนาว

ม๋าน้อย_ซื่อบื่อ :
ขอบคุณพี่อ๊อฟมากๆสำหรับคอมเม้นต์ดีดีที่นำมาฝากกัน ตั้ง 5 ภาค(แต่ระบบตัดออก 1 ภาค)มีคนแอบกระซิบรีฟว่า ชอบสิ่งที่พี่อ๊อฟพิมพ์ไว้นะครับ อ่านแล้วได้กำลังใจดีมากๆเลย ช่วงนี้หายไปไหนนะ ไม่เจอเลย หรือว่าแอบไปชุบตัวเป็นนายแบบครับ? ถ้าหล่อเมื่อไหร่อย่าลืมมาทักทายกันอีกครั้งก็แล้วกันนะ

_pig_ (หมูที่ต้องการเวลาเยียวยาหัวใจ):
สวัสดีครับว่าที่เจ้าสาว รู้นะว่าช่วงนี้หมูอ้วนกำลังสนุกอยู่กับการอ่านหนังสือ เห็นสั่งหนังสือจากเน็ตใหญ่เลย พักนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะครับ ยังไงก็อย่าลืมฟิตร่างกายให้พร้อมรอรับวันวิวาห์ที่จะมาถึงในอีกไม่ช้าด้วยนะครับ ช่วงเวลาสั้นๆที่ได้รู้จักกัน หมูอ้วนก็ได้ทำให้ร้านหนังสือมีชีวิตชีวามากมายเลย แถมทำให้พี่รีฟมีเรื่องราวแปลกๆแต่รู้สึกดีเข้ามาในชีวิตตั้งหลายเรื่อง อิอิ ในช่วงเวลาที่ได้รับรู้ว่า เพื่อนและน้องสาวคนนึงกำลังเดินทางไปสู่การเริ่มต้นชีวิตอีกรูปแบบหนึ่ง พี่รีฟก็รู้สึกดีใจมากๆ แต่ก็หมั่นไส้นิดๆที่น้องเราแซงเราไปอีกคนแล้ว เคยบอกว่าจะให้เราแต่งก่อนแต่ก็มาแซงกัน ทำได้ไงเนี่ย ...พี่รีฟหวังว่า หลังจากแต่งงานแล้ว ในเวลาว่างๆหมูอ้วนจะมาเยี่ยมเพื่อนๆบ้างนะครับ

without_ :
รีฟก็ดีใจที่ได้รู้จักกับอัน หนึ่งในคนที่มีเรื่องราวชีวิตที่น่าสนใจและน่าติดตามเป็นอย่างยิ่ง ขอให้อันสมหวังในสิ่งที่อันตั้งใจไว้ครับ

รักคือ :
จนถึงตอนนี้ น้องน้ำก็ไม่ตอบพี่รีฟสักทีว่า รักคือ อะไร ถามคำถามนี้มา 2 ปีแล้วนะ ตั้งแต่ยังเป็นเด็กหญิง ตอนนี้เป็นนางสาวน้ำไปแล้ว มองหลายๆมุมน่ะดีแล้วนะ แล้วอย่าลืมเลือกเอามุมที่ดีดีนะครับ

เด็กภูธรในสายลม :
นิดหน่อยได้ที่เรียน ม.ปลายแล้ว ดีใจด้วยนะ เทอมใหม่ โรงเรียนใหม่ คุณครูคนใหม่ เพื่อนๆคนใหม่ ชุดเรียนใหม่ๆ แล้วพี่รีฟก็หวังว่า นักเรียนใหม่คนนี้จะตั้งใจเรียนและขยันๆให้สมกับที่คุณแม่ตั้งความหวังไว้นะ น้องนิดหน่อยสู้ๆ อย่าให้แพ้น้องเอ๋ยนะ

เทพธิดาแห่งสายลม :
ตอนนี้ซาร่าได้พบกับน้ำเปล่าที่ซาร่าตามหามานานแล้ว ขอแสดงความยินดีกับว่าที่เจ้าสาวอีก 1 คน หลังปีใหม่มานี้ เพื่อนๆน้องๆในร้านหนังสือก็มีคิวเข้าวิวาห์รวมซาร่าก็เป็นคู่ที่ 4 แล้วนะเนี่ย(แถม 1 ในนั้นยังพบรักในร้านหนังสืออีกต่างหาก)
ความรู้สึกในใจจลึกๆก็รู้สึกหวิวเหมือนกันนะที่ซาร่าจะแต่งงาน ก็เคยบอกกันนี่นาว่าจะไม่รีบแต่งใน1-2ปีนี้ อิอิ แต่ชีวิตของต้องดำเนินต่อไป บนเส้นทางที่เรากำลังมุ่งไป แม้ว่าจะไม่ใช่ทางสายเดียวกัน แต่ทุกความทรงจำที่แสนดีก็ทำให้เรามีความสุขได้ทุกครั้งที่คิดถึง ถ้าความหวังดี ปรารถนาดีคือส่วนหนึ่งของความรัก บังรีฟก็ขอให้ซาร่ามีความสุขมากๆ มีรอยยิ้มมากๆ มีเรื่องราวดีดีในชีวิตมากๆ มีลูกมากๆ (กึ๋ย) เอาเป็นว่าอย่าให้เกิน 6 คนก็แล้วกันนะ ขอให้ความรักมั่นคงตลอดไปเลยนะ(อามีน)
ถึงตอนนี้เวลานี้ ดอกไม้ดอกนั้นก็ถึงเวลาเบ่งบานเต็มที่แล้ว 1 ปีที่เรารู้จักกัน มันผ่านไปรวดเร็วจังเลยนะครับ ทุกความรู้สึกีดีจะยังคงอยู่อย่างนี้ตลอดไปครับ
(ไม่ทราบว่ามีชุดห้องนอนจัดงานรึยัง แวะมาชมได้ที่ร้านบังรีฟนะ เดี๋ยวลดพิเศษให้ซาร่า 50% เลย ไม่เคยขายใครถูกขนาดนี้มาก่อนนะเนี่ย เพราะฉะนั้นรีบๆมาก่อนของจะหมด(หากท่านมาซื้อภายใน 5 นาทีนี้ แถมไม้จิ้มฟันสวยหรูไว้แคะฟันหลังทานอาหารมื้อเด็ดไปเลยฟรีๆ))


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:9:54:57 น.  

 
เจน :
รับแท็กแล้วนะครับ แต่ไม่ได้สานต่อ มีคนมาส่งแท็กให้ 2 คน แต่แบรีฟก็ได้แต่เข้าไปตอบคอมเม้นต์ให้เท่านั้น เรื่องความลับของแบที่เจนฝากให้เขียนลงไป แบก็เขียนให้แล้วนะ แล้วก็ กำลังรออ่านตอนต่อไปของเจนอยู่ด้วยล่ะ

nok : กล่องแห่งความสุข เปิดทุกวัน สุขทุกวันครับนก เหมือนสโลแกน Blog นี้ไง (ลองอ่านดูตรงมุมซ้ายล่างบนคำว่า Start ดูสิ) ไม่ขอให้คอมเม้นต์ทุกวัน แต่ถ้ายิ้มได้ทุกวัน ความรู้สึกดีนั้นคงส่งถึงคนรอบข้างได้แน่ๆจ๊ะ



ปลอกหมอนสีชมพู :
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ดู แ ล ตั ว เ อ ง ดี ๆ ไ ด้ ไ ห ม
กิ น อ า ห า ร ส า ม มื้ อ ใ ห้ ค ร บ ห มู่ ทั้ ง ห้ า
ตื่ น น อ น แ ต่ เ ช้ า แ ล ะ เ ข้ า น อ น ต ร ง เ ว ล า
อ ย่ า ลื ม แ ป ร ง ฟั น ก่ อ น น อ น เ พื่ อ รั ก ษ า ฟั น ใ ห้ ดี
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ดื่ ม น้ำ วั น ล ะ แ ป ด แ ก้ ว
เ ลิ ก เ ล่ น เ พิร์ท จ น ต า แ ป๋ ว ๆ ก ล า ย เ ป็ น ห มี แ พ น ด้ า อ ย่ า ง นี้
ส่ ว น หั ว ใ จ ก็ ข อ ใ ห้ บั น ทึ ก ไ ว้ แ ต่ เ รื่ อ ง ดี ๆ
ดู แ ล ตั ว เ อ ง น ะ . . เ พ ร า ะ ฉั น ค น นี้ ใ ส่ ใ จ เ ธ อ
ชอบกลอนนี้มากเลยแป้ง เดี๋ยวพี่รีฟจะท่องๆให้ขึ้นใจและแจกจ่ายต่อไปเป็นจดหมายลูกโซ่เลยนะ ทุกๆคนจะได้สุขภาพดี แต่เจ้าของกลอนบทนี้อย่างแป้งเอง ก็นอนดึกเป็นประจำเลยนะครับ ตัวเองท่องแล้วต้องทำตามด้วยนะ

Y-in-G :
เราอาจต้องการ..คำบางคำ เพื่อยึดเหนี่ยวจิตใจ
พูดอย่างเดียว ..อาจไม่ซึ้งเท่ากับทำให้เห็น
ทำให้เห็นอย่างเดียว ..อาจไม่ซึ้งเท่ากับพูดให้มั่นใจ
พูดและทำ
ซึ้ง ..และ.. มั่นใจ
สำคัญทั้งคำพูดและการกระทำ รวมทั้งสิ่งที่อยู่ภายในที่เรียกว่า จิตใจ ถ้าทำได้ล่ะก็ คุณคือคนที่มีรักแท้จริงๆ
ขอให้ทุกๆวันเป็นวันแห่งความรักครับ

Nuchy_Blue :
ขอแสดงความยินดีกับนักศึกษาคนใหม่ครับ มีที่เรียนแล้วก็สบายแล้วล่ะ ส่วนคนอื่นๆก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป นุชชี่ทำบล็อกไปถึงไหนแล้วนะ ว่างๆส่งข่าวคราวมาบอกได้นะครับ

iCk`:
อยากให้นามาเยี่ยมบ่อยๆ อยากให้นารู้ว่า มีเพื่อนอยู่ตรงนี้ มีกำลังใจยู่ตรงนี้ มีคนที่หวังดีอยู่ตรงนี้ ข้างๆนามีเพื่อนอยู่เสมอนะ ไม่ใช่คนเดียว แต่มากมายหลายคนเลย เราอาจจะรู้ว่าจุดหมายปลางทางของเราอยู่ตรงไหน แต่มันคงดีมากถ้าหากมีคนที่เดินเคียงข้างเราอยู่เสมอ ให้กำลังใจตัวเองมากๆ รักตัวเองให้มากๆนะนา

กล่องน้อยมหัศจรรย์ :
Tong เป็นอีกหนึ่งคนที่มีความหวังและความฝันเป็นของตัวเองตลอดมา และเป็นความฝันที่มีเป็นความลับมาก หวังอะไรไว้ คิดอะไรไว้ คนที่รู้จักกันมา 5 ปีอย่างแบรีฟยังเข้าไปไม่ถึงจุดนั้นเลย
กล่องใบนั้นมี 6 ด้าน ด้านที่ถูกปกปิดไว้คงเป็นด้านล่างของมัน ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่า ด้านนั้นมีอะไรซ่อนไว้ รวมทั้งสิ่งที่เก็บอยู่ภายในกล่อง แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้สมหวังในสิ่งที่คิด แม้ว่าบางครั้งจะไม่ได้อยู่ข้างๆ ไม่ได้เดินร่วมทางกันไป แต่สัญญาว่าความรู้สึกจะไม่ไปไหน เคยหวังดี รู้สึกดียังไง ก็จะยังคงมั่นตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง

llwsl2y :
ปิดเทอมแล้วก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยยยย หายลงใต้ดินไปแล้วใช่ไหม ตอนนี้คงหายเครียดแล้วจริงๆ เพราะเห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ใครกันนะ อะไรกันนะ ทำให้แพรยิ้มได้ขนาดนั้น(ฮิ่ว~~) ดูแลตัวเองดีๆนะครับ ดูแลไฝใต้ตาเม็ดนั้นด้วย มีเสน่ห์มากๆเลยนะ อิอิ เปิดเทอมเมื่อไหร่ ว่างเมื่อไหร่ แฟนเผลอเมื่อไหร่ เราคงได้เจอกัน(ล้อเล่นนนนนนนน)

คุณหญิงอ้อมค่ะ :
รู้นะว่าอ้อมกำลังดีวันดีคืน ไม่ 3 วันดี 4 วันไข้แล้ว มีความสุขกับชีวิต ก็ดีมากๆ แล้วก็มากๆๆๆๆๆ รู้มาว่า อ้อมชงกาแฟอร่อย เพราะทำงานเกี่ยวกับกาแฟ แต่แปลกนะอ้อม เราไม่เคยคุยเรื่องกาแฟกันสักครั้ง งั้นครั้งถัดไป เตรียมไว้เลยนะ คุยเรื่องกาแฟกัน...แต่ตอนนี้ ขอกาแฟสักแก้วสิ

damery :
สวัสดีจ๊ะ หญิงสาวผู้มีความรักมากมายแต่ก็ยังโสด โสดเหมือนพี่รีฟเลย(กำลังรอวันฉันไม่โสด) ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟังนะครับ ตอนนี้ไม่รู้ตัดผม ไปรึยัง วันก่อนบอกจะดัดหรือว่าจะยืดผมนะ ถ้าดัดก็อย่าให้หยิกมากนะครับ เดี๋ยวคนคิดว่าเป็นลูกแกะ คิดถึงเสมอนะเดมเมอรี่

สาวข้างบ้าน :
ขอบคุณที่ชอบ Blog นะครับ เป็นอีกคนแล้วที่มีความรู้สึกดีโดยมี Blog เป็นสื่อนำพา เอ๋เป็นคนที่มีมุมมองดีดี สบายๆเสมอ แถมยังเป็นคุณพยาบาลใจดีอีก คงมีมุมมองดีดี ประสบการณ์ดีดีมาเล่าสู่กันฟังเสมอๆนะ ยินดีที่ได้รู้จักกันมากขึ้นครับ

MoJi :
น้องโม ในที่สุดก็มาจนได้นะ คนชอบอารมณ์โรแมนติกแบบโม มองทะเลก็ต้องรู้สึกดีอยู่แล้วล่ะ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่โมมอบให้พี่รีฟเสมอนะ ได้ข่าวว่า สงกรานต์ก็ไปทะเลมา เลยดำไปเยอะ ได้อย่างก็เสียอย่างนะ อิอิ บำรุงกันใหม่นะโม เดี๋ยวก็กลับมาขาวให้หนุ่มๆหลงเหมือนเดิมแล้วจ๊ะ

น้ำขิง :
สู้ต่อไปครับขิง ชีวิตคนเราก็มีช่วงเวลาที่ผิดหวัง แล้วก็ช่วงที่สมหวังเสมอ อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่าน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ บอย โกสิยพงษ์กล่าวไว้แบบนี้ครับ เอาใจช่วยน้องขิงนะ

zompor :
ขอให้ซอมพอมีความสุขมากๆครับ >

กี้ (chompoo123pinky ):
คนคอมเม้นต์เยอะเพราะไม่ได้อัพมา 5 เดือนแล้วครับ แกล้งให้เพื่อนคิดถึงเล่น จะได้เข้ามาเยี่ยมบ่อยๆ(ที่จริงอารมณ์ศิลปินยังไม่เกิดน่ะครับ เลยชะลอโครงการไว้เรื่อยมา) ขอบคุณที่แวะมามากกว่า 1 ครั้งนะครับ อิอิ
สาวไกด์ใจซื่อ :
สวัสดีครับ เจ้าของบล็อกที่ได้รับรางวัลมนุษย์สัมพันธ์ดี อิอิ ดีใจที่เข้ามาเยี่ยมมาฟังเพลงบ่อยๆนะ คนใจดี พูดจาดี มนุษย์สัมพัธ์ดีๆ ใครๆก็อยากอยู่ใกล้ครับ
ตะวันสีเพลิง :
ก็เพราะชีวิตเรามีหลายมุมให้เลือกมองไงล่ะครับ แล้วส่วนใหญ่ก็จะมองที่จุดดำในชีวิต ยังไงลองเพิ่มจุดอื่นๆในชีวิตลงไป จะได้มีคนมองข้ามไปมองสีอื่นๆของเราบ้าง ปู่ชอบสีอะไรก็แต่งแต้มสีนั้นลงไปก้แล้วกันนะ สำหรับรีฟแล้ว ปู่เองก็มีชีวิตที่โดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์เป็นของตัวเองคนนึงนะ พักหลังเงียบหายไปไม่ค่อยได้คุยกันนะครับ งานเยอะรึเปล่า แวะมาคุยกันบ้างนะครับ



โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:11:49:47 น.  

 
ความรักคืออารายหรอค่ะหนูยังเด็กไม่เข้าจายหรอกค่ะ


โดย: หนูโบว์ IP: 58.9.193.145 วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:16:55:39 น.  

 
เรื่องเสณ้า มันไม่แปลกเนอะพี่ เพราะเราทุกคนเจออยู่แล้วแค่ว่ามันจะร้านแรงแค่ไหนล่ะ บางครั้งเรื่องบางอย่าที่มันน้เศร้าก็ปล่อยไป เศร้าให้พอ แล้วมาเริ่มใหม่ เรื่องบางเรื่องไม่น่าเศร้าก็ไม่ควรไปเศร้ากับมันทำใจให้มันผ่องใสดีกว่า เฮ้อ ขนาดเรื่องนี้ยังต้องใช้วิจารณญาณแยกแยะเลย ยุ่งยากมากเรื่องจริงๆนะเนี่ยมนุษย์ เอิ๊กๆๆๆๆๆ หรือเป็นเพราะแบบนี่หว่าที่ทำให้เราไม่เป็นเหมือนสัตว์ทั่วไป จิงมะ


โดย: กอดคอกับพระจันทร์ IP: 203.113.51.102 วันที่: 22 เมษายน 2550 เวลา:1:28:26 น.  

 
just said nothing only visit when.........u are not there.


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.61 วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:15:19:15 น.  

 
ดีจ้ารีฟ
เป็นไงบ้างจ๊ะ หวังว่าอากาศร้อนๆ คงไม่ฆ่ารีฟไปแล้วนะ เอ้ยไม่ใช่จิ..ช่วงนี้ฝนตกนี่นา (แหะๆๆ ไม่ได้มาอัพบล็อกเสียนาน)
ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจนะจ๊ะ พอหน่องได้อ่านเม้นของรีฟนะ ทำให้หน่องมีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยอ่ะจ๊ะ ตอนแรกจะท้อแล้วก็ไม่สมัครแล้วหล่ะจ๊ะ แต่พอหลังจากได้อ่าน...ความรู้สึกฮึกเหิมก็กลับมา
ขอบคุณมากนะจ๊ะ
วันนี้ออกงานตอน 7 โมงเช้า แต่ว่าตอนนี้อยู่บ้าน เนื่องจากต้องกลับมาเอาเสื้อสูท เพื่อเตรียมสมัครสายการบินกาต้าร์ในวันที่ 10 นี้ เย็นๆ ค่อยออกจากบ้านไปทำงาน.,.เข้ากะดึกเป็นอาทิตย์เลยอ่ะจ๊ะ
เริ่มง่วงแล้วหล่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะจ๊ะ
ส่วนรีฟก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
บายจ้า


โดย: nu_nong (das_ziechen ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:32:52 น.  

 
แวะเข้ามาทักทายจ้า บรรยากาศบล็อกดูสบายๆดี จะเข้ามาอ่านเรื่อย เพราะถูกจายยย

เข้ามาเชิญด้วยคะ
ตอนนี้ ทริปเที่ยวไป-บ่นไป กลับมาอีกแล้ว คราวนี้ไปพนมรุ้งมา เข้ามาเชิญให้ตามไปอ่านนะคะ ว่าคราวนี้จะมีนักท่องเที่ยวคนไหนโดนบีเอามานินทากันอีก อิอิ


โดย: bunnybee วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:43:09 น.  

 
เยอะมาก อ่านไม่หมด แค่อยากฝาก รอย ! เอาไว้


โดย: วัทวิส IP: 202.57.176.187 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:57:08 น.  

 
รู้ว่าตัวฉันไม่มีความหมาย ไม่ได้ดีเหมือนใครๆๆของเธอ ไม่มีสิทธิ์จะเรียกร้องเลย ไม่มีทางจะทำให้เธอรับรู้ถึงความรักข้างใน
เคยก็เคยได้ยินเรื่องแบบนี้ เจอกับตัวแล้วเลยรู้ดี จากนี้ต้องเข้าใจ มันคงจบแบบที่ฉันกลัว และคงเจ็บขแต่ไม่เป็นไร
แค่อยากขอ ขอเธอสักเรื่องหนึ่ง คำขอนี้ไม่ได้มากมาย ก็ไม่รู้ว่าเธอนั้นพอทำได้ไหม
เป็นไปได้ไหมที่ใจของเธอนั้นยังมีฉันอยู่ ไม่อยากให้ลืมฉันไป เป็นไปได้ไหมเนิ่นนานเท่าไหร่ แม้ว่าตอนสุดท้ายเราจะไม่ได้รักกันก็ตาม
ถึงแม้ตัวฉันไม่มีความหมาย และสุดท้ายฉันก็คงผ่านพ้นเธอไป แต่ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ เธอจะอยู่ในใจฉันเสมอ
"แค่อยากขอ ขอเธอสักครั้งหนึ่ง ตราบวันที่เราไม่ได้เจอ โปรดอย่าลืมเรื่องราวฉันกับเธอ"
วันเวลามันคงต้องหมุนไป แต่ไม่อยากให้เธอลืมฉันไป ลืมว่าเธอเคยมีฉัน ลืมว่าเราเคยลึกซึ้งเท่าไหร่...แค่ไหน เป็นไปได้ไหมที่ใจของเธอนั้นยังมีฉันอยู่ ไม่อยากให้ลืมฉันไป เป็นไปได้ไหมเนิ่นนานเท่าไหร่ แม้ว่าตอนสุดท้ายเราจะไม่ได้รักกันก็ตาม


โดย: "เป็นไปได้ไหม" IP: 203.118.70.21 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:25:15 น.  

 
เก่งนะรีฟ เอ๋ก็ไม่เคยมาดูสักที ได้เจอพี่ฝน ก็เลยได้
เข้ามาดุบ๊อกของรีฟนี่ อิอ


โดย: ไข่ม้วนอันโต (janni_aa ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:38:58 น.  

 
ดีจ้า รีฟ

"กล่องแห่งความสุข เปิดทุกวัน สุขทุกวัน" เห็นด้วยจริงๆค่ะ ถึงแม้คนแวะมาเยี่ยมเยียนจะเศร้าแค่ไหน แค่เข้ามาก็รู้สึกดีดีแระรีฟ แค่ได้เห็นภาพแบคกราว นั้นก็รู้สึกสบายตา สบายใจ และรับรู้ถึงความเป็นมิตรและความอบอุ่นของผู้คนที่แวะเข้ามาเยี่ยนแค่นี้ก็สุขเกินบรรยายแล้ว... ปายแระ...บายบาย

(ปล.เด๋ววันหลังจะเอากล่องมาใส่ความสุขไปด้วย..เผื่อชิวิตจะได้มีความสุขกะเค้ามั่ง)


โดย: เธอคือความฝัน IP: 203.146.63.183 วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:19:20 น.  

 
น่ารักดี แต่ยังอ่านไม่จบเรยง่า ง่วงนอนแร้ว ค่อยมาอ่านต่อนะจ๊ะ เพ่รีฟ


โดย: น้องสาวตัวแสบ IP: 203.113.71.105 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:34:32 น.  

 
มีคนส่งมาให้ใครบางคนที่มีแฟนแล้ว


โดย: ต้าร์ IP: 222.123.145.94 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:50:12 น.  

 
กลับมาอ่านต่อแระจ้า จบแระๆ แหะ ๆ เวลาไม่ได้ต่างกันเลย คิคิ


โดย: น้องสาวตัวแสบ IP: 203.113.71.105 วันที่: 30 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:56:16 น.  

 
ในที่สุดก็มาถูกที่ถูกทาง แฮะๆ
บล็อคยังอบอุ่นเหมือนเดิมนะจ๊ะรีฟ
แล้วจะแวะมาอ่านอีกรอบละกัน พอดีว่าอ่านอะไรในเวลาอันน้อยนิดมันไม่ค่อยรุ้เรื่อง ต้องทำความเข้าใจอีกหน่อย อิอิ


โดย: ^สาวน้อยขี้สวก^ IP: 222.123.209.110 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:14:28:56 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รีฟ สบายดีหรือเปล่าค่ะ นิดหน่อยสบายดีค่ะ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนานเลย สวัสดีค่ะทุกๆคนสบายดีมั๊ยค่ะ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 203.154.140.12 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:15:35:09 น.  

 
รีฟเบวว่านะรีฟเป็นผู้ชายโรแมนติกที่สุดเลยอะสมกะที่เป็นผู้ชายขี้อายในสายลมอะเบวไม่รู้จะอธิบายไงอะวิเศษที่สุดเลยอะสวยมากค่ะขอชมเลยอะหรือว่าเบวอยู่ในช่วงเฮริท์อะเลยเห็นวิวแบบนี้แล้วอยากไปเที่ยวอะเพลงก้อเพราะมากๆๆเลยอะภาพก้อสวยอะรีฟคิดได้ไงอะนี่เบวแค่ดูผ่านๆๆนะเนี่ยสงสัยเบวต้องมาบ่อยๆๆๆอะเพราะมาละเหมือนกับมันสงบเงียบดีอะรู้สึกได้เลยอะเดี๋ยวขอเบวอ่านขอชมทั้งหมดก่อนนะเบวจะCOMMENTใหม่นะค่ะ คิดถึงรีฟจังเลยค่ะ


โดย: เบวค่ะ กมลาภรณ์ ภัทรสิริวราพงศ์ IP: 203.146.63.185 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:0:37:55 น.  

 
พี่รีฟค่ะออมอ่านแล้วนะค่ะ ออมว่าออมต้องขอบคุณพี่รีฟที่ทำเรื่องนี้ขึ้นมานะค่ะ พี่ทำให้ออมเห็นตัวเองค่ะ ออมก็เป็นคนหนึ่งที่ท้อแท้กับชีวิตค่ะ แต่เมื่อออมได้เข้ามาอ่าน ออมได้อะไรพี่รู้ไหมค่ะ ออมได้กำลังใจ และความคิดที่ดี ๆ ที่จะต่อยอดให้ออมได้ก้าวไปอย่างไม่ท้ออีกแล้วค่ะ ออมบอกพี่ได้เลยนะค่ะ "ว่าถ้าออมท้อ ออมจะไม่ถอยอีแล้วค่ะ พี่รีฟ แล้วออมจะให้พี่รอฟังข่าวดีจากออมนะค่ะ" แล้วพี่จะทำเรื่องอื่นอีกไหมค่ะ ออมจะรออ่านนะค่ะพี่รีฟ
จากน้องสาวคนหนึ่งของพี่ค่ะ


โดย: ออมมี่เองค่ะ วิชญวดี เชาวนปรีชา IP: 203.188.50.26 วันที่: 10 มิถุนายน 2550 เวลา:1:08:46 น.  

 
LoveinaMist IP :
ขอบคุณสำหรับนิทานนะครับน้องอิ๋ว มีอะไรให้คิดได้เยอะแยะเลย ถ้าถามอิ๋วว่า "แล้วอิ๋วอยากเป็นอะไร พี่รีฟว่าคำตอบที่อิ๋วตอบและก็ตอบเสมอมาก็คือว่า "อิ๋วก็เป็นอิ๋วแหละค่ะ ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น เพราะภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่" 555 ประมาณนี้แน่ๆเลย ขอบใจสำหรับข้อความในเมล์ฉบับนั้นด้วยจ๊ะ
ปล.เลิกกลัวผีได้แล้วนะ

ต่าย :
คุณว่าดี ผมก็ว่าดีครับ อิอิ

sureemuntra_ติ๊กเองจ๊ะ :
มีคนฝากบอกว่าว่าเค้าชอบคมความคิดที่ติ๊กเอามาลง แถมจะส่งต่อให้ใครสักคนด้วย อย่างนี้ติ๊กคงได้บุญเยอะแยะเลย(รู้สึกอิ่มบุญไหมครับ)
ติ๊กหายไปไหนเหรอ รีฟไม่เจอตั้งแต่วันที่ 12 เมษา หายไปพร้อมกับเทศกาลสงกรานต์เลย หรือว่าโปะแป้งยังไม่กลับ แต่ยังเห็นไปอัพบล็อกตลอด เพลงเพราะด้วย ในบล็อกของติ๊กน่าจะทำแบบ plublic นะครับ รีฟจะได้เข้าไปคอมเม้นต์ได้ หวังว่ารีฟจะได้พบกันติ๊กอีกในอนาคตอันใกล้นี้นะครับ

ปอ แมลง :
น้องปอขอมา พี่รีฟก็จัดให้จ๊ะ ดีใจด้วยที่เรียนจบและได้ทำงานเสียที ขอให้ทุกย่างก้าวของน้องปอเป็นก้าวที่มั่นคงและประสบความสำเร็จนะครับ
พี่นีฝากขอบคุณน้องปอมาสำหรับนิทาน 4 เล่มที่ส่งไปให้น้องๆที่จังหวัดปัตตานี ใจดีแบบนี้ ขอให้เจริญๆจ๊ะปอ

เจ้าหญิงโบกี้ :
รีฟก็เคยมีช่วงเวลาที่รู้สึกแย่ แล้วก็เหมือนกับโบว์ที่ในวันที่เหนื่อยล้า ก็มีเพื่อนที่คอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ วันไหนที่เหนื่อย ก็หยุดพักชาร์ตแบตสักนิด มีแรงก็เดินต่อ ขอให้โบว์สมหวังกับสิ่งที่โบว์หวัง ขอให้ปาฏิหารย์ที่โบว์หวังไว้มีจริงจ๊ะ

somebody here so far :
สิ่งที่ N(นามสมมุติ อิอิ)ทำ รีฟคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามวิถีชีวิตของมุสลิมแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดที่จะต้องตัดสินใจแบบนั้น แต่ N ก็คงรู้ว่า หาก N เลือกอีกทางก็คงมีคนที่เจ็บปวดเพิ่มขึ้น แล้วก็คงไม่เป็นผลดีในระยะยาว มีคนเคยบอกและเตือนว่า คุณคิดดีแล้วเหรอที่จะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับใครสักคนที่คุณเพิ่งรู้จักไม่นานหรือไม่กี่ปี โดยที่คุณต้องเดินสวนทางกับความรู้สึกของคนที่ดูแลและเลี้ยงดูคุณมาตลอดทั้งชีวิต....ถ้าเลือกได้รีฟคิดว่า บนหนทางข้างหน้าที่เราจะมุ่งไป น่าจะมีความรักที่ลงตัว ที่ทุกๆคนเดินจับมือไปพร้อมกันได้โดยไม่ต้องทิ้งใครไว้เบื้องหลัง...อดเปรี้ยวไว้กินหวานนะครับN(อิอิ) เมื่อวันนั้นมาถึง แล้ว N จะรู้สึกภูมิใจที่ตัดสินใจได้อย่างถูกต้องและรักษาคนที่รักเรามากที่สุดในชีวิตให้อยู่กับเราได้ตลอดไป
ขอบคุณที่แวะเวียนมาคอมเม้นต์ไว้หลายครั้งด้วยชื่อและเวลาที่แตกต่างกันไป ขอให้มีความสุขและสมหวังจ๊ะ N(ที่ใช้ชื่อย่อเพราะจำไม่ได้ว่าเจ้าตัวต้องการเปิดเผยนามรึเปล่า)

jujub^^ :
ขอบคุณจุ๊บมากนะ ว่างๆก็แวะไปป่วนที่ร้านหนังสือบ้างก็แล้วกัน แต่ตอนนี้เปิดเทอมแล้ว ตั้งใจเรียนนะครับจุ๊บ

ต้า (สายลมที่หวังดี) :
ว่าไงจ๊ะว่าที่เจ้าสาว(รึเปล่านะ) หายไปนานจริงๆด้วย ครบ 2 ปีเมื่อไหร่ จะกลับมาทำงานที่บ้านเหมือนที่ตั้งใจไว้รึเปล่า แต่ถ้าแต่งงานก็คงต้องกลับมาสินะ....
ดีใจที่ชอบเพลงเดียวกันครับต้า

notto :
ดนตรีตอนเริ่มเพลง เสียงเหมือนกล่องดนตรีเลยครับ ถ้าเปิดแล้วฟังพร้อมมองภาพทะเลไปด้วย รีฟว่ามีความสุขดีนะ ถ้าไปทะเลจริงๆ ก็คงประมาณว่านั่งริมระเบียง รับลมที่พัดแผ่วๆ มองดูทะเล แล้วเสียงโมบายก็ถูกลมพัดดังกุ๊งกิ๊งๆๆ อิอิ คิดไว้ก่อนครับ เผื่อได้ไปจริงๆจะได้ซึมซับบรรยากาศได้เต็มที่

เดมมี่ :
ทำงานแล้วเลยไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอนะครับ เดมเก่งนะ ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย แถมสวยอีกต่างหาก

AIR ~~IDontLikeYrGirlFriend~~ :
ถ้าตั้งใจที่จะมีความสุข เราก็สามารถมีความสุขได้ หวังในเรื่องดีดี คิดดี ก็ได้รับสิ่งดีดีตอบแทนจ๊ะ

tanoy~ตะนอย :
ท่อนสุดท้ายของเพลงบอกว่าว่า "จำไว้สุขทุกข์สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจ ของเรานี้" สวัสดีคุณนอยอีกรอบ หลังจากไม่ได้ทักทายกันมานาน

แฟร์เรย์คับป๋ม :
คอมเม้นต์ได้ดี อ่านสบายดีจังเลยนะครับ เป็นตัวของตัวเองมาก ยังไงน้องแฟร์ก็เป็นคนที่มีความสุขแถมร่าเริงอยู่ตลอดอยู่แล้ว พี่รีฟรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

jane CandyShop :
คอมเม้นต์นี้มากจากเวียดนาม ขนาดไปเที่ยวที่นั่นยังใจดีมาช่วยคอมเม้นต์อีกนะเจน ขอบใจมากๆ

I am just fine^^ :
เจ้าของบล็อกไม่ยุ่งหรอกจ๊ะ แต่อารมณ์ศิลปินไม่มาจุติ เลยยังไม่ได้อัพบล็อกสักที แต่ก็เข้ามาอ่านๆๆๆๆๆเกือบทุกวันเลย อย่างน้อยๆก็ชอบเข้ามาฟังเพลงสัก 1 รอบตอนเช้าๆล่ะนะ

บีบี๋ :
ผิดหวังครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ขอบคุณที่บีบี๋อยู่เคียงข้างกันเสมอมา

หนูโบว์ :
งั้นคนไม่เด็กอย่างพี่จะบอกน้องโบว์ว่า "ความรักก็คือความรักแหละจ๊ะ" อิอิ ตอบได้กำปั้นทุบดินดีไหม ขอบใจน้องโบว์มากจ๊ะสำหรับคอมเม้นต์น่ารักๆที่อ่านแล้วทำให้ยิ้มได้

กอดคอกับพระจันทร์ :
ตั้งชื่อซะโรแมนติกเชียวนะจั้มป์
คนเรา ถ้าผิดหวัง พลาดผิด ก็มาเริ่มใหม่ หรือจะเริ่มต่อจากความเดิมตอนที่แล้วก็ตามแต่ใจเราเอง ขอบคุณที่ดึกๆดื่นๆก็ยังตื่นมาคอมเม้นต์นะครับ(01:28) ไม่หลับไม่นอนเลยนะเนี่ย

nu_nong :
แล้วล่าสุดหน่องก็จะไปเป็นผู้ช่วยแผนกเฟอร์นิเจอร์ เงินเดือนเยอะกว่าเดิม มีเวลามากกว่าเดิม ขอให้ผ่านสัมภาษณ์นะครับ แล้วว่างๆก็เดินสายสมัครแอร์ ล่าฝันกันต่อไปนะครับ รีฟก็ยังเหมือนเดิม เฝ้ามองดูหน่องจากมุมมุมนี้เช่นเดิม

bunnybee :
บีเป็นไกด์เหรอครับ รีฟเข้าไปชมบล็อกแล้วนะ เป็นเรื่องตอนมีตติ้ง เห็นสาวผมยาว หมวยๆหน้าตาดีในรูปด้วย
เข้าไปอ่านแล้วรีฟก็รู้มาคร่าวๆว่าบีเป็นคนนึงที่รักแมว รีฟก็ชอบแมวด้วยสิ ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่นะครับ

วัทวิส :
สวัสดีวิท(คนนี้เพื่อนสนิทรีฟเอง สมัยเรียนที่ราชมงคล) ปลายปีนี้ก็จะเป็นเจ้าบ่าวแล้ว หวังว่าคงได้ไปงานแต่งวิทนะ ถือว่าไปดูงานไปในตัวเลย อิอิ คิดหวังไว้ก่อน
มีตติ้งปีนี้ไม่รู้จะได้ไปรึเปล่า หาคนทำงานแทนไม่ได้เลยแฮะ ถ้ารีฟไปไม่ได้วิทช่วยกินเผื่อด้วยก็แล้วกันนะ

เป็นไปได้ไหม :
หากมีปาฏิหารย์ขอพรเป็นครั้งสุดท้าย ฉันหวังแค่เพียงก่อนตาย ฉันจำเธอได้ก็พอ
รีฟไม่ลืมหรอกครับ ไม่ว่าจะใครก็ตาม ความรู้สึกดีดียังคงเก็บไว้ในใจเสมอ

ไข่ม้วนอันโต :
ขอบคุณที่แวะมาจ๊ะ รีฟก็ไปคอมเม้นต์ที่บล็อกเอ๋เรียบร้อยแล้วนะ เอ๋อัพใหม่เมื่อไหร่ รีฟก็จะแวะไปเยี่ยมอีกก็แล้วกัน

เธอคือความฝัน :
"กล่องแห่งความสุข เปิดทุกวัน สุขทุกวัน" จะมีใครสังเกตเห็นไหมนะว่าคำนี้อยู่ตรงส่วนไหนของบล็อกนี้ อย่าลืมมาเปิดบ่อยๆนะครับ จะได้สุขๆ ขอบคุณที่แวะมาจ๊ะ ไม่มีของชำร่วยแจกให้ มีแต่รอยยิ้ม เสียงเพลง และความรู้สึกดีดี

น้องสาวตัวแสบ :
แล้วน้องออยก็มาเยี่ยมจนได้ ขอบคุณที่ออยช่วยเอาบล็อกพี่ไปให้เพื่อนอ่านโดยมิได้ร้องขอจ๊ะ ขอบใจมาก ช่วยโปรโมทให้พี่ชายแบบนี้ รักตายเลย หวังว่าอ่านจบแล้วออยจะได้อะไรกลับไปบ้างนะ
ขอให้มีความสุขจ๊ะออย น้องสาวคนแรกของพี่รีฟในโลกไซเบอร์เมื่อ 3 ปีก่อน

ตาร์ :
"มีคนส่งมาให้ใครบางคนที่มีแฟนแล้ว" รีฟส่งให้ทั้งคนที่มีแฟน-ไม่มีแฟน โสด-ไม่โสด แก่-ไม่แก่ หรือใครก็ตามที่รู้จัก ว่าแต่คนนี้เพื่อนน้องออยรึเปล่านะ ขอบคุณที่มาคอมเม้นต์จ้า

^สาวน้อยขี้สวก^ :
นัสบอกว่าบล็อกอบอุ่น งั้นแวะมาตอนฝนตก อากาศหนาวก็ได้ครับ ถ้าแวะมาตอนเที่ยงก็คงเหงื่อแตกพอดี แวะมาคราวหน้า อย่าลืมเอาของฝากมาด้วยนะ แล้วรีฟจะรอ

เด็กภูธรในสายลม :
แวะมาทักทายเหรอนิดหน่อย พี่รีฟก็สบายดีครับ เป็นคนสบายดีที่ยังไม่มีแฟน ตอนแรกเกิดเคยโสดยังไงก็ยังคงโสดอยู่ได้อย่างเสมอต้นเสมอปลายเลย เปิดเทอมแล้วนิดหน่อยขยันเรียนนะ

เบวค่ะ กมลาภรณ์ ภัทรสิริวราพงศ์ :
มาแบบเต็มยศ ชื่อจริง นามสกุลจริงเลยนะครับ เบวอย่าชมรีฟมาก เดี๋ยวรีฟจะลอยไม่กลับ แค่บอกว่าชอบเพลง รีฟก็ปลื้มแล้วนะรู้ไหม สิ่งแรกที่รีฟทำสำหรับบล็อกนี้ก็คือหาเพลงที่เหมาะกับคอนเซ็ปต์ของเรื่องที่จะเขียน จากนั้นก็ค่อยคิดเนื้อหา แล้วตามด้วยรูปภาพแบ็คกราวด์ ขอบคุณสำหรับคำชมจ๊ะเบว แล้วก็ ยินดีที่ได้รู้จักกับเบวด้วยครับ "ขอให้ความรักจงเจริญ" อิอิ

ออมมี่เองค่ะ วิชญวดี เชาวนปรีชา :
สวัสดีน้องออม เพิ่งรู้จักกันได้ 4 วัน สัญญากันแล้วต้องทำให้ได้นะครับ ห้ามท้อเป็นอันขาด เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็เดินต่อ ไม่มีใครสมหวังไปทุกเรื่องครับ แต่ในเวลาที่เราผิดหวัง เราก็ยังยิ้มได้เสมอ จะรอฟังข่าวดีจากน้องสาวคนใหม่คนนี้นะครับ


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:15:14:38 น.  

 
โลกนี้ย่อมมีร้ายและดี
อยู่ที่สายตาและการกระทำของคนนะคับ
โลกสวยด้วยมือเราคับ


โดย: โปรคับ IP: 203.118.93.56 วันที่: 11 มิถุนายน 2550 เวลา:21:16:14 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ ยังอยู่ด้วยกัน,
สุขสบายกายใจดีใช่ไหมคะ


โดย: ดาริกามณี IP: 202.142.194.101 วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:16:49:07 น.  

 
Times make me strong and getting older. Times make me smile and cry.
Times make me know who love me.
Times make me feel I am not only one here.
Times make me know you.
Times say I need to say thank you to you.

"Thank you very much"


โดย: somebody here so far IP: 124.157.246.100 วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:15:12:06 น.  

 
ถ้าจะถามว่าลมอะไรพัดมา....คงเป็นลมแห่งความคิดถึง ...ที่คิดถึงทุกคน

เห็นทะเลแล้วชอบมากๆๆ อยากไปเที่ยวจัง
ถึงพี่รีฟบล็อคน่ารักมากเลยคะ มีข้อคิดดีๆๆมากมายเลย อ่านจนเมือย แต่มันทำให้คนอ่ายิ้มหวานๆๆได้นะ



โดย: เจ้าหญิงสายลม IP: 125.24.243.65 วันที่: 14 มิถุนายน 2550 เวลา:0:14:22 น.  

 
Just the time that said I feel good with somebody that I can't tell him. But......I love to keep my secret with me, I think this is the best think, make me always smile. eiei


โดย: somebody here so far IP: 124.157.245.250 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:15:25:50 น.  

 

ไหนๆก็เป็นคนแรกที่เม้นแล้วก็เป็นคนสุดท้ายด้วยซะเลย(ถ้าไม่มีคนเม้นต่อนะ) ทีแรกที่พี่รีฟบอกพิมว่า "พี่รีฟจะไม่เขียนอะไรอีกแล้ว หลังจากพิมตอบ พี่รีฟจะปิดบลอค" ว๊า นึกว่าจะลาไปบวชซะอีก บลอคใหม่เขียนเสร็จเร็วๆนะคะ พิมว่าต้องมีคนรออ่านหลายคนแน่ๆ ไม่ใช่พิมคนเดียวหรอก ส่วนoper up your mind พิมชอบ BG มากๆ สวยดีเห็นแล้วอยากไปเที่ยวทะเลจริงๆ เพลงนี้ก็เพราะค่ะ พิมฟังตั้งหลายรอบแล้วยังไม่รู้สึกเบื่อเลย จำที่พี่รีฟบอกพิมได้ว่าเพลงนี้ทำให้พี่รีฟมีกำลังใจเสมอ แต่ไม่เข้าใจว่าเกี่ยวกับเลข 214 ยังไง



ปล. เม้นช้าจะได้เป็นคนสุดท้ายแต่จริงๆแล้ว.........ลืม แหะๆ


โดย: พิม IP: 222.123.122.167 วันที่: 17 มิถุนายน 2550 เวลา:20:24:30 น.  

 
โปรคับ :
โลกสวยได้ด้วยมือโปร อิอิ คาดว่าเข้าไปดูบล็อกเจน แล้วก็เลยแวะมาคอมเม้นต์บล็อกพี่รีฟ ขอบคุณมากครับ

ดาริกามณี :
ยังอยู่สบายดีครับ แวะเข้าไปอ่านบล็อคแล้วนะครับ แต่ยังไม่ได้คอมเม้นต์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเสมอๆครับ

somebody here so far :
ทางนี้ก็ต้องขอขอบคุณมากๆเช่นกันนะ แวะมาตั้งหลายครั้งแนะ ขอบคุณมากๆเลยจ๊ะ "นิดน้อย" แบรีฟเองก็มีความลับที่อยากเก็บไว้ในส่วนลึกๆของหัวใจ จะได้เก็บฝันนั้นไว้กับตัวเองได้นานๆ

เจ้าหญิงสายลม :
ยิ้วหวานๆนี่ยิ้มแบบไหนครับ หวานจนมดขึ้นรึเปล่า คาดว่าลมที่พัดมาคงเป็นลมทะเลในภาพ ขอบคุณน้องออยที่เข้ามาร่วมกันแต่งแต้มให้บล็อกนี้มีชีวิตชีวาจ๊ะ



โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:9:05:35 น.  

 
บทสรุป :
.....ระยะเวลา 7 เดือน กับ 1 บทความ ถือว่ายาวนานมากๆ ตั้งใจไว้วันแรกที่ทำ Blog ว่า จะอัพเดทอย่างน้อย 1 Blog/เดือน แต่ว่าบางทีการทำอะไรมันก็ต้องอาศัยอารมณ์ศิลปินบ้าง(ประมาณว่าศิลปินชั่วคราวคนนี้สมองมันตันๆ คิดอะไรออกก็นานๆที) เป็นคนที่ไม่ชอบทำอะไรเพราะต้องทำ ต้องฝืน ก็เลยนั่งเก็บเกี่ยวความคิดเห็นของเพื่อนๆมาตลอด ขอบคุณมากๆที่อยู่ร่วมกันมาจนถึงวันนี้ ขอบคุณจีนที่ช่วยเลือกรูปพื้นหลัง จาก 1 ใน 2 รูปที่ให้ดูเมื่อ 7 เดือนก่อน ขอบคุณน้องพิมสำหรับคอมเม้นต์แรกและคอมเม้นต์สุดท้าย (ประมาณว่า ทำหน้าที่เป็นคนเปิดและปิดประตู รึต่อไปน้องพิมจะได้เป็นยามหน้าประตู? ล้อเล่นนะครับ ) ขอบคุณทุกๆคนเลยครับ ชื่อมีเยอะมาก แต่เจ้าตัวคงรู้ว่าหมายถึงใครบ้าง....ใช่แล้วคุณนั่นแหละ คิดเข้าข้างตัวเองเข้าไว้นะครับ

ที่จริงเราก็ได้บทสรุปตั้งแต่ตั้งชื่อเรื่อง ตั้งแต่เริ่มพิมพ์อักษรตัวแรงลงไป ตั้งแต่อ่านจบ และจนถึงตอนนี้แล้วว่า คำตอบที่ได้มากที่สุดและน่าจะเป็นได้ได้มากที่สุดก็คือ ทุกสิ่งมันอยู่ที่ใจเราเอง

.....แต่บางครั้งเราก็ลืมไป อะไรที่อยู่ใกล้ๆและอยู่กับเรามานาน(แม้กระทั่งสิ่งที่เรียกว่า"ใจ") เราก็มักหลงลืมมันไป บางที อ่าน Blog นี้อาจกระตุ้นให้คุณนึกได้บ้างว่า มีสิ่งไหนที่คุณมองข้ามมันไปนานแล้ว นึกขึ้นได้แล้วก็อย่าลืมนำมันกลับมานะครับ หากคุณคิดว่ามันคือสิ่งที่ดี

.....คิดว่า ตอนนี้ Blog นี้ได้ทำหน้าที่ของมันโดยสมบูรณ์แล้ว มีเพื่อนบอกว่า อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วหัวเราะ อ่านแล้วร้องไห้ และมีที่ไม่อยากอ่านเพราะมันยาวเหลือเกิน แสดงว่ามีทุกอารมณ์ให้ได้สัมผัส ......อ่าน Blog แล้วรู้สึกอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับใจของคุณเองจริงๆ

PS.แล้วพบกันใหม่ใน BG ถัดไปที่ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:9:37:25 น.  

 
สลามค่ะบัง บังหายไปเลยนะ บะเพิ่งนึกได้ว่า มีบังอีกคน บังเป้นไงบ้าง บะมาโพสในนี้คงไม่เป้นไรนะ บังสบายดีไหม บะไม่รุ้ว่าบังเปลี่ยนเมลไปยัง ยังไงบะจะเข้ามาในนี้บ่อยๆนะค่ะ แล้วคุยกันค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจมาตลอก ไปล่ะค่ะ วัสลาม


โดย: sornarok IP: 202.5.87.140 วันที่: 20 มิถุนายน 2550 เวลา:21:57:54 น.  

 


โดย: เมเม IP: 58.8.47.131 วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:45:37 น.  

 
สวัสดีค่ะแบรีฟ และสวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนนะค่ะ
มาให้เห็นหน้าเห็นตา เห็นข้อความค่ะหลังจากห่างหายไปนาน เลยคิดว่ามาเช่าพื้นที่ของแบรีฟนี้ล่ะ เป็นแหล่งกระจายข่าว ใครไปใครมาจะได้แวะมาอ่านข้อความไง ค่าเช่าแพงป่าวค่ะแบรีฟ เด๋ววันเกิดหมูอ้วนจะส่งค่าเช่าไปให้นะ

สำหรับใครที่ไม่รู้จักหมูอ้วนก็ไม่เป็นไรน้า อ่านได้ คิดว่าได้มาอ่านเรื่องราวของเพื่อนร่วมโลกล่ะกัน มาเพิ่มเติมมิตรภาพใหม่ๆ ให้สดใส หมูอ้วนก็เป็นแค่ หมูตัวหนึ่งที่เคยไปวิ่งเล่นในร้านหนังสือให้แบรีฟปวดหัว[ใจ] เล่นๆ...[พิมพ์แบบนี้มีสิทธิ์จะได้กินขนมตุ๊บตั้บหรือป่าว อิอิ]

ชีวิตหลังแต่งงาน.....
09-06-07 แต่งวันนี้เจ้าค่ะ และแล้วคำทำนายของป้าหนิงก็เป็นจริง เย้ๆๆๆๆ ดีใจมากที่ได้แต่งงาน อิอิ [แอบสะใจเล็กๆ ที่ได้แต่งก่อนเจ้าของ blog] ขอเล่าประวัติความเป็นมาสักนิด เผื่อคนที่ไม่รู้จักเราอ่านแล้วจะได้เข้าใจ ถึงความเป็นมาของการแต่งงาน
ปัจจุบันหมูอ้วนอายุ 26 ปี ค่ะ พึ่งจะผ่านช่วงอายุที่เลวร้ายสุดๆ มาหมาดๆ ตอนอายุ 25 หมูอ้วนค่อนข้างแย่ค่ะ ทั้งตกบันได โดนรถชน มีดบาด น้ำมันกระเด็น โอ๊ย!!! สารพัดที่จะโดน แม่เห็นแล้วกลัวค่ะเลยไปดูดวงให้ [แม่แต๋วโรคจิตค่ะ ชอบดูดวง] พอไปดูยิ่งแย่อ่ะ หมอดูบอกดวงถึงฆาต วิธีแก้ให้หาคนมาหารดวง [ฟังแล้วแปลกๆ ป่ะ] ต้องแก้เคล็ดก่อนวันเกิดด้วย พอหมอดูแนะนำแบบนั้น แม่ก็จัดว่าที่เจ้าบ่าวมาให้ในทันทีเลยค่ะ ทุกวันนี้ยังคิดอยู่เลยว่าแม่จัดฉากป่าวเนี้ย แม่ไปดูหมอประมาณต้นเดือนมกรา 07 พิมพ์ไม่ผิดค่ะ แม่ไปดูมาต้นปีนี้เอง แล้ววันเกิดของหมูอ้วนก็ 11 มิถุนา โอ๊ย!!!~ ตอนนั้นอยากจะบ้า ดีนะไม่เกิดวันที่ 1 ภุมภา คงสนุกดี
[นอกเรื่องสักนิด ลืมบอกไปว่าป้าหนิงดูดวงให้ก่อนปีใหม่ ป้าหนิงบอกว่ากลางๆ ปีจะได้แต่งงาน ตอนนั้นขำมาก ก๊ากๆ ยังคิดเลยว่าแฟนยังไม่มีแล้วอิฉันจะไปแต่งกับใคร ที่ไหนได้ เลยปีใหม่มาไม่กี่วัน เรามีเจ้าบ่าวแล้ว เห่อๆ]

ต่อค่ะ...เบื่อกันยังอ่ะ
ก่อนจะถึงวันเกิดมีเวลาประมาณ 4 เดือน ที่จะทำความรู้จักกับเจ้าบ่าว คนอื่นใช้เวลา 4 ปี คู่เรา 4 เดือน เจ้าบ่าวอายุ 32 ค่ะ เป็นลูกน้องในสายงานของพ่อเราเอง เจอกันครั้งแรก บอกได้คำเดียวว่าแย่!!! อุสาคิดไว้ว่า เจอครั้งแรกต้องดูดี ประทับใจ แต่ความเป็นจริง เราไปกินมูมมาม นอนหลับ เสียงดัง โวยวาย บ่นไร้สาระให้เค้าเห็นตลอด แถมยังคิดว่าเค้าเป็นคนขับรถให้พ่อด้วย 555 หมูอ้วนไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ค่ะ วันที่นัดมาเจอกัน พี่เค้าขับรถมาให้พ่อ เราก็นึกว่าคนขับรถคนใหม่ เลยไม่เก็บอาการเลย กว่าจะรู้ตัก ปล่อยใก่ไปยกเล้า...และแล้วเราก็ได้แต่งงานกัน

ชีวิตหลังแต่งงานจ้า...
มีทั้งความสุข ความทุกข์ อึดอัด ด้วยความที่พี่เค้าอายุมากกว่าเราเยอะ แล้วความรักของเรา 2 คนก็ไม่ได้เริ่มต้นเหมือนคนอื่นๆ หมูอ้วนเลยคิดว่านี้เราได้สามี หรือว่า ได้พ่อคนที่ 2 อ่ะ ก๊ากๆ หมูอ้วนเป็นคนประเภทรักอิสระเท่าชีวิต ทำตัวไร้ระเบียบ ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ แต่พอมาอยู่กับคุณสามีแล้ว โอ!!! พระเจ้า อิฉันเป็นภรรยาที่แย่มากๆ หรือว่าคุณสามีเรียบร้อยเกินไปก็ไม่รู้ พี่เค้าเวลาทำอะไรจะเก็บให้เรียบร้อยไปเลย เช่น เวลากินกาแฟหรือกินข้าว กินเสร็จล้าง เสื้อผ้าจะแยกตะกร้า ว่าอันไหนเสื้อ กางเกง ชั้นใน แต่หมูอ้วนมันประเภท กินเสร็จรอย่อยแล้วค่อยล้าง เสื้อผ้าในเมื่อยังไม่ได้ซัก ก็รวมๆ กันนั้นล่ะ หนังสืออ่านจบก็วางไว้ที่เดิมไม่เป็น อ่านตรงไหนทิ้งตรงนั้น ช่างแตกต่างกับสามีมากมายจริงๆ แล้วเรื่องไหนถ้าพี่เค้าไม่ผิด จะให้มาง้อเราไม่มี คนไรว้าง้อแฟนตัวเองก็ไม่เป็น แค่เราชอบเอาแต่ใจนิดหน่อยเอง [เจ้ฝนอ่านแล้วอย่าโทรมาด่าหนูนะ] นอกนั้นชีวิตโดยรวมก็สุขสบายดี แต่ไม่มีเน็ตเล่นเจ้าค่ะ คุณสามีไม่ยอมซื้อ.....เค้าเรียกอะไรไม่รู้เหมือนกันที่มันเป็นแผ่นบางๆ สำหรับใส่โน๊ตบุ๊คไว้ต่อเน็ตอ่ะ บ้านที่ระยองยังไม่มีโทรสับเลย [บ้านนอกจริงๆ]

สำหรับรูป ตอนนี้ยังไม่มีให้ดูเลย วันงานถ่ายเป็นวีดิโอไว้ ยังไม่ได้เอามาตัดเป็นรูป แล้วตัวเทปก็ยังอยู่ที่ขอนแก่น ทางโน่นเค้ายังไม่ได้ส่งมาให้ ถึงมีก็เอาลงไม่เป็นอยู่ดี ก๊ากๆ อด เรื่องลูกคงอีกนานนนนนนนนน ยังไม่อยากมี ที่ไม่อยากอ่ะเรานะ แต่ก็ไม่ได้คุมเหมือนกัน ถ้าจะมีก็มี แต่คุณสามีอยากจะมีตั้ง 4 คน อุแม่เจ้า!!! ฉันเป็นคนคลอดตายพอดี คนทำสบาย เห่อๆๆ

วันนี้มาส่งข้อความหาเพื่อนๆ ได้ เพราะสามีต่อเน็ตกับโทรสับของพี่เค้าค่ะ เลยขอแจมหน่อยนึง คนอื่นๆ เป็นไงบ้างอ่ะ คิดว่าคงสบายดีกันทุกคนนะ แบรีฟได้ข่าวจะปิดร้านเหรอ ปิดทำไมอ่ะ โห ไม่มีคนไปอ่านหนังสือหรือไงจ๊ะ หรือว่ามีมากจนเกินไป 555 รับสมัครคนดูแล [หัวใจ] ร้านป่าวล่ะ จะไปสมัคร [เหลียวซ้ายแลขวา กลัวจะโดนรุม teen] ถ้าแบรีฟปิดร้าน ก็อย่าปิด blog นะ ไปแล้วค่ะ โชคดีนะ bye...จุ๊บๆๆ คนอ่าน ยังคิดถึงทุกคนเสมอ

ขออภ้ยที่มารบกวนพื้นที่ค่ะ



โดย: _pig_ [หมูอ้วนกับชีวิตหลังแต่งงาน] IP: 124.120.197.69 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:15:15 น.  

 
ชอบบทความทุกบทเลย


โดย: aom IP: 61.7.161.208 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:32:11 น.  

 
หวัดดีๆ.....ห่างหายจากบล็อกไปนาน ตอนนี้กลับมาเยี่ยนเยียนเพื่อนได้แล้ว....ยังไงจะแวะมาทักเรื่อยๆน๊า

ปล.มีเวลาแค่แวะมาเยี่ยม แต่ยังไม่มีเวลาลงมาเขียนอะไรเพิ่มเลยยยย แฮะๆๆ เที่ยวมาเยอะ เนื้อหาค้างเพียบยังไม่ได้เขียนเยยย


โดย: bunnybee วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:08:00 น.  

 
it's hard to getting sleep on my bed so just come here, then hope the nice song will help me to have da sweet dream. ^^ Hope somebody who made this blog have a nice dream too naka.


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.117 วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:44:15 น.  

 
Da thousand times to get tired, but just once here that no one all da times to get anything. Thankz.


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.86 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:52:07 น.  

 
สวัสดีจ้ารีฟไม่รู้ว่าเป็นไงบ้างสบายดีหรือเปล่าไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะช่วงนี้อะเบวเองเบวก้อไม่ได้เข้าไปเล่นเพริท์เท่าไรเอ็มก้อไม่ค่อยได้ออนอะช่วงนี้รู้สึกอะไรหลายอย่างเปลี่ยนแปลงในชีวิตเยอะเลยแต่ที่ไม่เคยลืมคือเพื่อนอย่างชารีฟนี่แหละเบวว่างนะวันนี้เบวเลยจะเข้ามาCommentให้รีฟทุกอย่างเหมือนเดิมหรือว่าเบวยังเก็บรายละเอียดไม่หมดนะก้อเลยยังไม่สามารถที่จะคอมเม้นท์ได้นะยังไงเบวจะเข้าใดใหม่ไม่ต้องเสียใจยังไงขออ่านให้หมดก่อนละกันขอบคุณสำหรับเพื่อนที่แสนดีอย่างเทอชารีฟ


โดย: ^OPEN^UP^YOUR^MIND^ IP: 61.7.144.100 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:31:23 น.  

 
ณ จุดเริ่มต้น "ชมรมมุสลิม" สำหรับพี่แล้วเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ เลย มองย้อนกลับไปแล้วมีความประทับใจหลาย ๆ อย่างกับน้อง ๆ ทุกคน จะเก็บและจดจำไว้ตลอดไป ถ้าว่างแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนพี่ได้นะที่
www.freewebs.com/athena-th



โดย: p'air IP: 203.146.63.183 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:47:43 น.  

 
หวัดดีครับพี่รีฟ คิดไม่ถึงล่ะเซ ว่าเป็น ป็อบ อิอิ พี่รีฟ โรแมนติกดีนะป็อบ ว่า โหวถ้าป็อบได้ครึ่งนึงของพี่ สาวๆ คงตรึมแนะแน่ (อิอิ คิดแต่เรื่องงี้นะเรา) ในโลก อินเตอรเน๊ท ป็อบ อ่ะยกให้พี่รีฟ เป็นพี่ใหญ่สุดแล้ว เพราะอ่ะไรหน่ะเหรอ พี่รีฟให้คำปรึกษาได้กับทุกๆคนที่เค้ามาคุยกะพี่ พี่รีฟทำให้สิ่งที่ป็อบคิดว่าไร้สาระ กลายเป็นสิ่งที่ทำให้ป็อบมีความรู้สึกดีๆกับมัน พี่รีฟทำให้คนหลายคนยิ้มได้อ่ะ พี่จำได้มั๊ ยวันนั้นทุกๆ คนคุยกันอยู่ ตอนที่ร้านหนังสือเพิ่งจะปิด บรรยากาศเลยออกจะเศร้าๆ ซะหน่อย พี่รีฟ พูดขึ้นมาว่า ( พี่อยากให้ทุกคนได้ฟังเพลงนี้ พี่เชื่อว่าทุกคนต้องยิ้มได้ แต่ล่ะคนถามพี่รีฟเพลงอ่ะไรอ่ะ...... แต่พอเพลงดังขึ้น จากที่เศร้าอยู่ ป็อบฮาแตกเลยอ่ะ และป็อบก้อเชื่อว่าทุกคนก๊อต้องเป็นอย่างป็อบ เพราะเพลงที่พี่รีฟ ให้มาคือ (เพลงโดเรมอล) คัยจะไปชื่อคนอย่างพี่รีฟที่เต็มไปด้วยอุดมคติ จะเปิดโดเรมอล ขอโทดนะพี่ขอหัวเราะหน่อย 555555555 ก๊ากกก
เพลงนี้ ทำให้คนกล้าที่จะยอมรับกับความจริงดีนะป็อบว่า บางทีความจริงอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิดไว้เสมอไปหรอก ป็อบคิดว่าความจริงที่เราเจอนั้นมันยังไม่ใช้จุดจบ บางทีคนเราอาจจะคืดว่า สิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ทำให้ตัวเองท้อแท้ ทำให้เราสิ้นหวัง ใช้แน่นอนถ้าเรามัวแต่กลัวมัน เราต้องเผชิญ น่าสู้กับสิ่งเหล่านั้น ป็อบว่าไม่นนหรอกไอสิ่งที่เรา กลัวมันอ่ะต้อง ยอมแพ้เรา เพียงแต่รากล้าที่จะเผชิญน่ากับความจริงเท่านั้นเอง (สู้ สู้)

ครั้งแรกที่ได้เข้ามาบล็อกพี่รีฟ ประทับใจมากครับพี่รีฟ คิดอ่ะไรได้หลายๆอย่าง เลยล่ะ

ขอบคุณครับ ผู้ชายขี้อายในสายลม (พี่รีฟ)
^^กล่oJIWลJ^^


โดย: ป็อบ ^^กล่oJIWลJ^^ IP: 222.123.98.50 วันที่: 26 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:42:19 น.  

 
ขอเป็นกำลังใจให้แบรีฟที่รัก ให้ผ่านพ้นสิ่งที่แบกลัว หรือไม่อยากให้เกิดขึ้น ขอให้แบได้เจอกับสิ่งที่แบหวังนะคะ คนไกลที่นี่ขอพรเสมอ ขอให้แบได้สมหวังในสิ่งที่แบหวัง



**วันนี้มีเพลงเพิ่มมาด้วยแนะ เน๊อะ ไม่รู้ว่าเพลงนี้จะเป็นสิ่งที่เจ้าของบล็อคกำลังคิดอยู่รึป่าวน๊า ^ ^


โดย: somebody here so far IP: 61.19.65.143 วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:22:04 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดครับ แวะมารับการ์ดวันเกิดได้ที่ blog นะครับ


โดย: veerar วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:22:28 น.  

 
HBD นะค่ะ


โดย: TsuTaYa วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:25:01 น.  

 
ขอให้มี

ความสุข สมหวัง ร่างกายแข็งแรง

ประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน

และมีครอบครัวที่อบอุ่น ร่ำรวยเงินทอง

เนื่องในวัน

คล้าย

วันเกิดครับ

มีโอกาสอย่าลืมพาคุณพ่อคุณแม่ไปทานข้าวนะครับ




โดย: somnumberone วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:42:29 น.  

 
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Happy Birthday ka. We have born in the same date.

We wish your day filled with joy ka.

Ps they have said that who borns on 31st is beautiful ka ieieie




โดย: Baby I love you วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:28:14 น.  

 
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Happy Birthday Ka!!


โดย: มาดามอุ้ย วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:49:30 น.  

 
Happy Birthday นะครับผม ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับผม



โดย: UM (add_thai ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:6:04:04 น.  

 


โดย: โสมรัศมี วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:41:12 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดนะคะ

ขอให้มีความสุข สมหวัง
และให้มีความรักที่สวยงาม


โดย: คนเลวที่แสนดี วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:04:35 น.  

 
HaPpY bIrThDaY kA !!



โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:50:58 น.  

 
ได้เวลาเปลี่ยนบล็อกแล้ว
ฤกษ์งามวันนี้
วันดีๆ วันคล้ายวันเกิด
มีความสุขมากๆ อย่าลืมอธิษฐานก่อนเป่าเทียน
อิอิ
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:08:08 น.  

 



ป้าพานางฟ้ามาอวยพรวันเกิดค่ะ
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี
และเหตุการณ์ดีๆนะคะ
หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ
********
*****




โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:27:44 น.  

 


โดย: สาวอิตาลี วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:40:36 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดนะคะ มีความสุขมาก ๆ ๆ ๆ นะคะ


โดย: คิมบกชิว วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:18:14 น.  

 
สุขสันต์วันเกิด ขอให้มีความสุขกาย สุขใจ ไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียนนะครับ


โดย: wbj วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:05:57 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดนะคะ มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: zoey วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:12:33 น.  

 
happy birthday สุขภาพดี ไม่เจ็บไข้ ก้อมีชัยไปกว่าครึ่ง


โดย: เดะดาม วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:02:44 น.  

 


*** สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ
พรใดที่เป็นของชาวโลก
สุขใดที่ช่วงโชติของชาวสวรรค์
รักใดที่อมตะและนิรันดร์
ขอรักนั้นและพรนั้นจงเป็นของ....จขบ. คะ***



โดย: หน่อยอิง วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:12:31 น.  

 
เข้ามาอวยพรวันเกิดค่ะ ขอให้สุข สมหวังทุกสิ่งนะคะ





โดย: ฟ้า/แวะมาทักทาย (ฟ้ากระจ่าง ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:13:29 น.  

 
สุขสันต์วันเกิดค่ะ

ขอให้คุณเจ้าของบล็อก และครอบครัวมีความสุขมาก ๆ และตลอดไปนะคะ

คิดหวังอะไรก็ขอให้ได้ดังหวัง

สุข สดชื่น แจ่มใส ทั้งกายและใจ

รวย ๆ ๆ เฮง ๆ ๆ นะคะ


วันหยุดนี้ ไปเที่ยว หรือไปทำบุญที่ไหนมาบ้างคะ...

.... มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: largeface วันที่: 31 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:17:37 น.  

 
อบอุ่นจัง แต่ไม่รู้ว่าสร้างภาพรึป่าว ทำให้ดุดีเพอร์เฟค นี่ ก๊ากๆๆๆๆ


โดย: หึหึ IP: 125.27.225.162 วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:21:08:15 น.  

 


โดย: B.. IP: 222.123.222.219 วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:20:23:47 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

ชอบมองผู้ชายที่ปากค่ะ...ดูรอยยิ้มและฟังเสียงหัวเราะ...เวลาคุยกันก็จะมองดวงตาเขาด้วย เพราะชอบสบสายตาเวลาพูดคุยกันค่ะ...



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:14:46:01 น.  

 
ยังไม่ได้หายไปไหน ค่ะ
ยังอยู่ดีมีสุข และคิดถึง - - จึงมาแวะทักทายค่ะ


โดย: ดาริกามณี IP: 124.120.12.122 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:1:45:40 น.  

 
โอ้ววว!! ชอบส่วนไหนมากสุดหรอ!!

ตอบยากนะเนี่ยย

ชอบตา..ใช่ๆ ดาว่าดาชอบตานะ

เพราะว่า เราได้มองเห็นอะไรๆได้ไง

อ้าวว! แล้วถ้าเราแค่มองเห็นอย่างเดียว ทำอย่างอื่นไม่ได้ แล้วมันจะดีตรงไหนละ

ไม่เอาๆๆ

โอ๊ยย! ไม่รุ ไม่รู้ว่าชอบตรงไหนที่สุดนะ

มันเลือกไม่ได้นี่

ทุกอย่าง มันก็มีความสำคัญในตัวของมัน...


ถ้าถามถึงทัศนคติ..ดาก็มีทั้งแง่บวกแล้วก็แง่ลบ

ทางไหนมากกว่ากันหรอ...ก็ไม่ค่อยแน่ใจนะ

จากที่อ่าน.. มันดูเหมือนง่ายนะ แต่มันทำง่ายซะที่ไหนละแบรีฟ

ให้มองโลกในแง่ดีตลอดแบบนั้นน่ะ

โหยยย! ใครทำได้ขนาดนั้นนะ

ขั้นเทพแล้วพี่น้อง..

ดาอ่ะนะก็อยากจะมองโลกในแง่ดีให้มันเยอะๆอยู่นะ

แต่บางที มันไม่ได้นี่ มันทำยากนะ

ยากมากทีเดียวแหละ

เหอะๆ เขียนมาถึงตรงนี้ ชักจะรู้แล้วแหละ ว่าจริงๆแล้ว ดาคงจะเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายมากกว่าดี

แต่ว่าแบ..มองแต่แง่ดี มันจะมีความสุขหรอ

มันต้องมองตามสภาพความเป็นจริงดิ

มันถึงจะแน่นอนที่สุด

ความสุขอยู่ที่ใจก็จริง

แต่ว่า.. จะทำยังไงล่ะ ให้ใจมันเป็นสุข ถ้าเรื่องที่เรากำลังเจอ มันแย่เอามากๆ จะทำยังไงละคะ

ดากำลังทุกข์ใจกับเรื่องๆนึง

ดาร้องไห้บ่อยมากก แม้มันจะนานมาแล้ว แต่ดาก็ยังไม่ลืมซักที..

หากเรา เป็นคนถูกกระทำ..ให้เสียใจ
มันก็คงจะดีกว่า
การทำให้คนอื่นต้องเสียใจ..เพราะเราเป็นกระทำ
แบว่ามั้ย??

ถึงตอนนี้ ดายังไม่ลืมซักที

มันทำให้ดาปิดกั้นตัวเอง

จะรู้จักใครซักคน ก็กั๊กๆเอาไว้ ไม่กล้าไว้ใจใคร เพราะกลัวจะต้องเจ็บ

การจะรับใครซักคนนึง เข้ามาเป็น "เพื่อน" มันชักจะยากแล้วหล่ะ สำหรับดา เพราะดากลัว กับการจะรู้จักกับใครซักคนซะแล้ว

ก็เพราะมองโลกในแง่ดี เลยเสียใจแบบนี้แหละแบ

เฮ้อออ ยิ่งพูด ก็ยิ่งไม่เข้าใจ

ดาคงทำอะไรกับปัญหานี้ไม่ได้

มันแก้ไม่ได้

ทำได้อย่างเดียว คือ ทำใจ.. มันก็เป็นการแก้ปัญหาไปอีกแบบนี่เนอะ

เง้ออ..เศร้าไปมั้ยย?? วันหลังจะมาร่าเริง บ้าบอคอแตกเป็นดาคนเดิมนะคะ

ดา..แบบนี้ มันเป็นแค่อีกมุมนึงของดาเท่านั้นเองนะแบนะ

จริงๆ ดาเป็นคนเข้มแข็งจะตาย

ไม่ว่าอะไร ดาก็ทนได้ทั้งนั้นแหละ จะอะไรร้ายแรงแค่ไหน ดาก็รับได้ รับไหว ทั้งนั้นเลยนะ..แบเชื่อมั้ย??


โดย: น้องดา IP: 202.12.74.77 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:18:08:28 น.  

 
อ่านแร้วซึ้งดีค่ะ
ลองอ่านอันนี้ดูนะคะ
ความรัก..กับ ความผูกพัน หน้าตาคล้ายกัน เหมือนซ้าย-ขวา

แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ ...

รู้สึกว่า .. คิดถึง .. แล้วมาหา คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. เคยมาหา .. เลยมาหา คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. หิว .. แต่อยากรอ คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. อิ่มแล้ว .. อยากเอามาฝาก คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. อยากให้เวลากันและกัน คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. อยากใช้เวลาด้วยกัน คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. หงุดหงิดคือทำให้อีกคนไม่สบายใจ คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. โกรธคือทำให้อีกคนสำนึกบ้าง คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ .. ผูกพัน


ขอบคุณเหลือเกิน .. ความผูกพัน .. ที่ทำให้รัก

ขอบคุณเหลือเกิน .. รักที่เป็นมากกว่า .. ความผูกพัน

-----------------------------------------------------------
เคยไหมรักใครคนหนึ่ง ด้วยความรู้สึกว่า ..

เคยผูกพันเหมือนเคยรักกัน แล้วพลัดพราก

ต้องมาตามหากันเป็นแรมปี ถ้าเคยรู้สึกอย่างนี้ ยามที่มองแววตาใครคนนั้น

แล้วรู้สึกอยากอยู่ข้างๆ เพื่อคอยกางแขนปกป้องและดูแลไปตลอดชีวิต

ความรู้สึกนั้น .. เรียกว่า รักและผูกพัน

ความรู้สึกที่ .. มิอาจพรากจากกัน ได้อีก แม้เพียงหนึ่งเสี้ยววินาที



โดย: MinNyPinZ IP: 124.121.209.156 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:22:59 น.  

 
ถ้าเดาไม่ผิด บ๊ะคิดว่าบังคงชอบทะเล
ได้อ่านเรื่องทั้งหมดแล้ว รู้สึกดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บังเป็นคนมองโลกในแง่ดีน่ะ ขอชื่นชม
แต่บางสิ่งบางอย่างเราก็ไม่สามารถมองว่ามันเป็นสิ่งดีได้ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องควบคุมให้ได้
ดีใจนะที่ได้เข้ามาเม้นบัง ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะ
งั้นวันนี้ไปก่อนน่ะ สลาม


โดย: ตอยญีบ๊ะ IP: 202.12.73.4 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:41:59 น.  

 
ดีค่าพี่รีฟ แวะมาเยี่ยม

อ่านบทความพี่รีฟทีรัยมีความสุขทู้กทีเลยค่า

เพลงเพราะจังเลยน้อ

แป๋มแวะมาดูหลังจากที่ห่างหายไปนานแสนนาน

ว่างๆจะเข้ามาใหม่นะค๊ะ



โดย: ^^แม่มดน้อยมักเกิ้ล^^ IP: 118.174.138.210 วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:11:02 น.  

 
ดีค่ะ รีฟ เพลงเพราะดีนะ แถมข้อความกะดีมาก รูปก็สวยดี ถ่ายที่ไหนนี่ ให้เต็ม 10 เลยนะนี่


โดย: หนูแดงเอง IP: 61.7.182.50 วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:15:05:21 น.  

 
แวะมาขอบคุณ จากที่เคยแอบมาดู จนชื่นตา ชื่นใจ แล้วเก็บไปเป็นแรง ก็หลายที ทีเดียวแหละ
จริงจริงนะเออ ทำต่ออีกซิ เห็นหายไปนานแล้ว
ขอบอกว่า ที่คุณทำblog นี้ มีคนแอบมาเก็บไปเติมแรงได้จริงจริง


โดย: ปันปัน IP: 222.123.19.30 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:56:58 น.  

 
ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาบอกว่า ได้แรงใจจากที่นี่ไปเติมเต็ม ไปเป็นกำลังใจ ขอบคุณน้องอ้อม น้องดา เด๊ะบะห์ น้องแป๋ม หนูแดง ดาริกามณี และคุณปันปันด้วยนะครับ^^

จริงๆแล้ว รีฟเองก็ได้รับสิ่งดีดี ข้อคิดดีดีจากเพื่อนๆที่มาคอมเม้นต์ไว้เยอะแยะเหมือนกัน

เรียกว่า แบ่งปันซึ่งกันและกันนะครับ

สำหรับเรื่องถัดๆไป(ถัดจาก Cat Story) คิดว่าคงไม่เกิน 1 ปีต่อจากนี้คงได้เขียนครับ อิอิ

แต่อาจไม่ใช่เรื่องราวที่ให้กำลังใจกันนะ อยากเขียนเรื่องราวขำขำ ยิ้มๆ บ้างน่ะครับ สลับๆกันไปน่ะ

อดใจรออ่านนะครับ เพราะขนาดคนเขียน ยังอดใจเขียนมาได้ตั้งปีกว่าๆเลยนี่นา อิอิ


โดย: รีฟ (ผู้ชายขี้อายในสายลม ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:03:12 น.  

 
จะคอมเม้นต์ได้ไหมน้อ ลุ้นๆ


โดย: ^^ IP: 222.123.138.77 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:0:45:18 น.  

 
หลังจากที่โดนรบเร้ามานานเรื่องคอมเม้น..ก็มีเวลามาเม้นให้ซะที อิอิ..บางทีของแบบนี้ต้องใช้อารมณ์ศิลปิน..จากหัวข้อที่บอกว่า ชอบส่วนไหนของร่างกายมากที่สุด ขอบอกว่า..ชอบดวงตามากที่สุด...แต่ไม่ว่ายังไงทุกส่วนของร่างกายก็คือสิ่งที่พ่อกับแม่ตั้งใจสร้างขึ้นมา จริงไหม ดังนั้น ชอบทุกส่วนเลยค่ะ ความคิดแบบนี้เมื่อก่อนไม่เคยมีหรอกค่ะ เพราะโดยปกติเป็นคนชอบมองโลกในแง่ลบมากๆ แต่หลังจากได้รู้จักเพื่อนรีฟและได้อ่านข้อความในบล๊อคนี้ ทำให้การมองโลกใบนี้เปลี่ยนไป มองคนรอบข้างเปลี่ยนไป ต้องขอขอบคุณเพื่อนรีฟที่ได้เขียนสิ่งดีๆ มาให้อ่าน ถือได้ว่าเป็นกำลังใจที่ดีมากๆ เพราะทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวแบบนี้ก็ต้องยิ้มทุกครั้ง มีความสุขมากๆค่ะ


โดย: bioteacher IP: 202.91.18.194 วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:10:54:25 น.  

 
การเปิดใจ เพื่อรับรู้สิ่งที่มากระทบในทุกเวลานาทีอาจรับรู้ถึงความสุข ความทุกข์ ขึ้นอยู่กับภาวะจิตใจในช่วงนั้น กับพื้นฐานด้านจิตใจ ของแต่ละคน สำหรับตัวเอง คิดว่าการมองสิ่งรอบข้างด้วยใจ แม้จะเจอสิ่งที่ไม่ชอบ ชอบมาก สวย หล่อ ขี้เหร่ แต่เมื่อใช้ใจสัมผัส ไม่ใช่ความรู้สึกที่เห็น เราจะพบแต่สิ่งที่ดี ทำให้สดชื่นเบิกบาน ไม่คิดลบ ข้อเขียนนี้กระทบใจมากอ่านแล้วรู้สึกดีทุกบรรทัด จริง จริง จริง ทุกบรรทัด แอบเก็บคำพูดมากมายไปใช้
ชารีฟให้แต่สิ่งดีๆๆกับทุกคน


โดย: nunta IP: 61.7.139.61 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:21:29:28 น.  

 
เป็นความบังเอิญที่ได้มาเปิดเจอแล้วอ่าน รู้สึกดีมากๆๆคะ ทำให้รู้ว่าการมองโลกในแง่ดีนั้นเป็นยังไง
แล้ววิวก้อสวยมากๆๆค่ะ ขอยกนิ้วให้กับผู้ชายคนนี้ 2 นิ้วเล้ย


โดย: supara IP: 124.120.0.19 วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:20:16:02 น.  

 
...ดีค่ะแบ
กลับจากบ้าน นอนเร็ว ตื่นเร็ว
จำได้ว่าเคยสัญญากับคนๆหนึ่งว่า จะเปิดอ่านตอนที่มีเวลา......
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆในเช้าวันนี้ที่สดใส
ขอบคุณสำหรับมุมมองที่กว้างไกลขึ้น
และขอบคุณ..เวลา..ที่ทำให้ได้รุ้จักผู้ชายคนนี้



เป็นคนที่เขียนไม่เก่งค่ะ แต่ชอบอ่าน(หลังจากที่ผ่านไปเกือบเดือนถึงได้เปิดอ่าน...อิอิ) เอาน่ายังไงก้ออ่านจิงมั้ยคะ เอิ๊กๆ

อยากจะบอกว่า อ่านสามรอบแน่ะค่ะ (เพราะไม่มีสมาธิ...อิอิ...ล้อเล่น) แบบว่าอยากซึมซับความรุ้สึกที่ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร อ่านแล้วก้อนึกว่า ขณะที่เขียนเนี่ย คนเขียนทำหน้าตายังไง
หน้านิ่วคิ้วขมวด หรือ ค้นๆๆหาข้อมูล หรือยิ้มมุมปากหรือนั่งกัดปากกาเล่นเวลานึกไม่ออก หรือว่าฟังเพลงหรือว่า...หรือว่า...
หุหุ
........คี่เกียดนึก จบดีกว่า


แว่ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ



โดย: ลูกสาวคนเล็ก IP: 125.25.229.82 วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:36:53 น.  

 
fanclub เยอะจังนะคะเนี่ย

ทำไมมากมายจัง


โดย: PooN IP: 222.123.110.245 วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:20:14:42 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ

อย่าลืมแวะไปบ้างนะคะ


โดย: ILOVEJESUS วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:41:10 น.  

 
หวัดดีครับพี่รีฟ

เจ้าของห้อง ร้านหนังสือ ใช่ป่าว ผมจำพี่ได้

ขอโทษวันก่อน ไม่คิดว่าเป็นพี่รีฟ เจ้าของร้านหนังสือ


พี่รีฟสบายดีน๊ะ


แล้วทุกคนสบายดีด้วยป่าว


คิดถึงวันเก่าๆใน irc ไม่ว่าจะเป็นหลายปีก่อน

หรือว่า ช่วงไหนๆ

ทุกคนก็มีความรู้สึกดีให้กันเสมอ และตลอดไป


วันนี้ ถึงเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว

แต่ผมจะบอกว่า ผมยังคงเก็บความทรงจำดีๆในอดีต ที่ผ่านมาไว้เสมอ
ซิฟ

และรักเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนน๊า.......

ต่อจากนี้ไปขอให้ทุกคนโชคดี


ส่วนใครที่ยังรักใน irc เชิญได้ครับ /server irc.freshy.in.th 6667

เป็นเซิฟของพี่หนู theops

ทุกวันนี้ผมเองก็สบายดี อ้วนขึ้นนิดหน่อย 5555

เจอกันอีกน๊ะครับพี่ฟรี และทุกคน ถ้ามีโอกาส ดีๆ

ถ้าเจอกัน ก็ทักกันบ้างน๊ะครับ สวัสดี...............จบ


โดย: ^^เทพไร้น้ำตา^^ IP: 118.173.36.5 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:46:52 น.  

 
แอบแว๊ปมาตอบคอมเม้นต์ให้ใน Blog ที่เคยเขียนไปเมื่อครั้งนู้น อารมณ์มันประมาณว่าอยากจะตอบครับ ก็ยังมีคนมาคอมเม้นต์อยู่นี่นา ^^

bioteacher :
บางครั้งคนเราก็เปลี่ยนแปลงได้ด้วยการซึมซับสิ่งดีดีระหว่างกันโดยไม่ต้องบังคับ เช่นว่าเรารู้สึกว่าคนนั้นคนนี้ทำบางอย่างแล้วเค้ามีความสุข เราก็ลองๆทำ ลองเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละเล็กละน้อย หรือเผลอทำตามแบบไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นนิสัยเราเองไปซะแล้ว ขอบคุณคุณครูมากๆเลยที่คอมเม้นต์ให้ ช่วงนี้ต้องการกำลังใจมากๆเลยครับ อิอิ

nunta :
แอบเก็บคำพูดอะไรของรีฟไปใช้น้อ คิดไม่ออก ^^ รู้แค่เพียงนันเป็นคนที่อารมณ์ดีและยิ้มได้เสมอเวลาคุยกัน คนอะไรไม่รู้อารมณ์ดี๊ดีได้ตลอด ขอบคุณสำหรับเ้ม้นเช่นกันครับคนสวย

supara :
ยก 2 นิ้ว นิ้วไหนครับ 2 นิ้วสู้ๆ หรือ นิ้วโป้ง 2 นิ้ว ^
งั้นยก 2 นิ้วให้กับคุณเช่นกันนะ เม้นคุณไม่ยาวไม่่สั้น แต่อ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยล่ะ ^^

ลูกสาวคนเล็ก :
สวัสดีครับลูกสาวคนเล็ก คนที่น่ารักและคิดถึ๊งคิดถึง
วันนี้กลับมาจากบ้านแล้วใช่ไหม ยังงอนยังน้อยใจกันอยู่รึเปล่า หรือแค่แกล้งน้อยใจก็ไม่รู้เนี่ย
"อ่านแล้วก้อนึกว่า ขณะที่เขียนเนี่ย คนเขียนทำหน้าตายังไง
หน้านิ่วคิ้วขมวด หรือ ค้นๆๆหาข้อมูล หรือยิ้มมุมปากหรือนั่งกัดปากกาเล่นเวลานึกไม่ออก หรือว่าฟังเพลงหรือว่า...หรือว่า..."
ไม่ต้องนึกแล้วครับ ตอนนี้นั่งยิ้ม คิดถึงเจ้าของคอมเม้นต์อยู่นะ ขอบคุณที่อ่าน 3 รอบนะครับ แต่เพราะไม่ใช่สามก๊ก ถึงจะอ่าน 3 จบก็คบได้ อิอิ
Ps.ความคิดถึงกำลังเดินทาง

PooN :
สวัสดีจ๊ะปุ่น ไม่ใช่แฟนคลับรีฟนะ แต่เป็นเพื่อนๆที่เข้ามาให้กำลังใจ และขาจรขาไกลที่บังเอิญหลงทางมาน่ะครับ ^^

ILOVEJESUS :
แวะไปเยี่ยมแล้วนะครับ ว่างแล้วจะแวะไปบ่อยๆน๊าาาา

^^เทพไร้น้ำตา^^ :
สวัสดีครับก้อง พี่รีฟก็คิดถึงความรู้สึกดีดีที่มีในช่วงเวลานั้นเสมอเลยนะครับ อยากคุยกับเพื่อนๆในร้านหนังสืออีก
แต่ว่า แบบนี้แหละดีแล้วครับ นึกถึงทีไรก็สุขใจทุกที ไม่มีความรู้สึกแย่ๆอะๆรมาเจือปนเลย ^^
พี่รีฟก็มีเข้าไปเล่นเพิร์ทบ้างนะ แต่ไม่ถี่ไม่บ่อย แอบไปแกล้งคนเล่นน่ะ อิอิ
เซิฟของหนู ไว้ว่างแล้วจะลองเข้าไปนะครับ ทุกคนที่ก้องถามว่าสบายดีไหม พี่รีฟไม่รู้ว่าทุกคนนี่ ต้องตอบเป็นรายคนรึเปล่า แต่ส่วนหนึ่งก็เห็นยังเล่น ในไทยไออาร์ซีอยู่ แล้วก็มีสุขทุกข์ปะปนกันไปตามประสา ^^
ขอบคุณนะครับที่จำพี่รีฟได้ ขอบคุณจริงๆ ^^




โดย: รีฟ/ผู้ชายขี้อายในสายลม IP: 117.47.180.133 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:15:41:34 น.  

 
พี่รีฟ พี่รีฟ
บ้านที่ทะเล สวยจังเลย อยากไปนอนเล่นมากมาย
คงมีความสุข กับบรรยากาศที่สดชื่น ลมเย็นๆ ชอบมากเลย แค่ได้เห็นภาพนี้ก้อสุขใจแล้ว
แฟนขับ(คลับ) เยอะแยะจัง แบ จะได้อ่านเม้นต์ของบัวไม๊น๊า

อะต่อๆๆๆ ขอนอกเรื่องก่อนละกันน๊า (เจ้าของบล็อกเน๊ ต้องอ่านให้จบ)

ต่างคนต่างความคิด คำหนึ่งคำ แปลได้หลายอย่าง
ดูละครเรื่องเดียวกัน กลับเข้าใจไม่เหมือนกัน
จินตนาการของคนเรา ช่างมากมาย....
(ไม่ได้บ่นน๊า)

เปิดตาเปิดใจ เปิดอกคุยกัน
ให้โอกาสในการตัดสินใจ

การที่คนเราทำผิด แล้วเราให้โอกาส ถือเป็นความมีน้ำใจว่าไม๊ ไม่มีใครที่อยากผิดตลอดชีวิต
ที่ทำงานบัว บัวได้เจอคนที่ไม่หวงความรู้ ผิดก้อให้โอกาส บัวโชคดีเหมือนกันนะ
ถึงงานจะหนัก แต่เราสามารถเริ่มใหม่ได้ทุกวัน
เพราะคนที่ให้โอกาส และความรู้

ตั้งแต่ทำงาน บัวได้เรียนรู้อะไรต่างๆ มากมาย
แต่ก้อยังไม่เยอะเท่าไร เพราะอายุได้ไม่เท่าไรเอง
(คิคิ)

บัวได้ผ่านอะไรมาหลายอย่าง

บัวได้เจอสิ่งเลวร้าย มันไม่ได้เป็นฝันร้ายนะ
แต่ว่า มันสอนให้บัว ได้เข้มแข็ง
เราได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่เราเจอมันหนักหนาแล้ว
แต่เราเคยมีสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้อีกมากมาย
ทำให้เราทนได้


ประสบการณ์ สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากมาย ไม่มีในห้องเรียน ไม่มีสอน ไม่มีในหนังสือ แต่ต้องใช้ชีวิต
เพื่อเก็บเกี่ยวกับประสบการณ์นี้

บัวชอบที่จะอยู่ใกล้คนเก่งนะ เขาเก่งเขาสอนเรา
บัวชอบอยู่ใกล้ผู้ใหญ่ เขามีมุมมองที่ดีกว่า
มองโลกกว้าง

สำหรับบัวนะ บัวไม่เคยคิดอะเรื่อง คิดเป็นบวก
เพียงแต่บัวไม่โกรธใครเขา เฉยๆ ดีกว่า
แต่เราก้อคนธรรมดามีความรู้สึก มดกัด ก้อเจ็บ
เรื่องธรรมดา

คิดอย่างไรให้เรามีความสุข


สาธุ๊

แบๆๆ อย่าลืมตอบกลับมุมมองของแบด้วยนะ
บัวอยากอ่าน

แลกเปลี่ยนกันนะ


สวัสดีค่ะ





โดย: ดอกแก้วบนใบบัว IP: 125.27.6.6 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:35:46 น.  

 
ยังเม้นต์ไม่จุใจอะ
อิอิ

อันว่า.......


ถ้าตาบอด คนเราจะยิ้มได้ไม๊เออ

ถ้าไม่มีปาก เย้ย คงไม่มีนะ

ถ้าปากไม่สวย ยิ้มได้ไม๊เออ

เคยได้ยินว่า เวลาเราเครียด ไม่มีอารมณ์ยิ้ม
ให้เราแกล้งยิ้ม หลอกร่างกายเรา เพื่อหลังสารเอ็นโดฟินออกมา

ดูสิ


แต่ถ้าเรายิ้มจากข้างในล่ะ ไม่ใช่แค่เราเน๊าะที่มีความสุข

อยากให้คนไทยยิ้ม


love you so much

love every body

love me

i love u

love


อยากไปงานแต่งงานหวานกะแบจัง

^^


โดย: ดอกแก้วบนใบบัว IP: 125.27.5.94 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:50:38 น.  

 
ชมมาอ่านแล้วจ้าแบ

ชอบมากมาย

ทำให้ชมสบายใจขึ้นเยอะแยะเลย

ขอบคุณนะแบที่ช่วยให้ชมสบายใจขึ้น

ขอบคุณสำหรับการมองโลกในแง่ดีจ้า



โดย: ชมพู IP: 119.31.121.72 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:50:10 น.  

 
ความหมายดี ๆ หลายเรื่องนะค่ะ อ่านแร้วทำให้รู้สึกว่า ชีวิตยังมีอะไรดี ๆ อีกเยอะ
เพลงก้อเพราะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณเปงคนมองโลกในแง่ดี สิ่งดี ๆ จึงเกิดกับตัวคุณ


โดย: หมีพูสีดำ IP: 222.123.90.165 วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:0:15:50 น.  

 
คุณรีฟ...ผุ้ชายขี้อายในสายลม....PART 1

ถ้าวันนี้...แดดร้อน...

คุณรีฟคงเหมือน...สายลมอ่อนโยน...

ที่พัดผ่านมาบางเบา...

ถ้าบ่ายนี้...ฝนตก...

คุณรีฟคงเหมือน.......ต้นไม้เล็กๆ.......

ที่คอยแผ่กิ่งก้านอ่อนไหว...ให้คนเดินทางได้มาหลบฝน....

แล้ว...ถ้าคืนนี้....สายลมหนาวพัดผ่านมาเยือนอีกครั้ง....

คุณคงเป็นไม่ต่างจากแสงตะเกียงอบอุ่น......ในค่ำคืนที่แสนมืดมนและเหน็บหนาว......
...............................................................
ทุกครั้งที่ได้คุยกับคุณรีฟ...ฉันมักจะถามตัวเองเสมอว่า...คนแบบนี้มีอยู่จริงเหรอ? แล้วในโลกแห่งความเป็นจริงเค้าจะยังคงเป็นผู้ชายขี้อาย...ที่แสนดีและอ่อนโยนอยู่ไหม...จะมีอยู่จริงๆไหมนะ?
น่าแปลก..และ..ประหลาดใจที่สุดที่คนๆนี้บอกว่ากำลังใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่บนพื้นที่เจ้าปัญหาและอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งรุนแรงของสังคม ไม่ใช่น่าทึ่งเพราะยังมีลมหายใจอยู่ได้ยังไง แต่น่าทึ่งกว่านั้น...ตรงที่ความมีน้ำใจอย่างล้นเหลือ ความเอื้อเฟื้อ การแบ่งปันสิ่งดี-ดีให้กับคนอื่น ซึ่งมันมากมาย...มากมายจนฉันเชื่อว่ามันคงไม่มีวันหมดลงไปได้หรอกมั้ง...ความหวังดีและความสุขที่จะมีให้สำหรับตัวเองและเพื่อนร่วมโลกทุกคน...ทั้งที่อยู่ในที่ๆแห้งแล้งความสงบซะเหลือเกิน....(มันแล้งซะจนทำเอาคนไกลๆยังใจล้าเลยล่ะ....)
นี่ไม่ใช่จะมายกยอเอาอะไรหรอกนะ...แต่แค่อยากบอกว่า...แทบไม่น่าเชื่อว่าการให้ของคน-คนหนึ่ง...จะทำให้ใครบางคน...อยากเป็นผู้ให้ความสุขได้แบบนั้นบ้าง พอได้รู้จักคุณรีฟแล้วก็อยากจะรักคนทั้งโลกเลยล่ะ ...(เวอร์ไปมั้ยเนี่ย...หุ..หุ...) แต่ขอให้เชื่อเถอะนะว่าฉันนึกอยากจะเป็นคนดีขึ้นมาจริงๆจนอยากรักแม้กระทั่งศรัตรูหรือแม้แต่สิ่งที่น่าเกลียดที่สุดในโลกเล้ยยยย...
ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันคงไม่ได้มีความหมายอะไรกับคุณรีฟมากมาย...ไม่ว่าฉันจะนึกยังไงมันก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นคุณรีฟเปลี่ยนแปลงไปหรอก...จริงมั๊ยคะ? และที่สำคัญฉันก็ไม่อยากให้เปลี่ยนแปลงด้วย อยากให้คุณรีฟเป็นอย่างที่เป็น...เอ....เรียกว่าเป็นอะไรดีน๊า..า...อ้อ! นึกออกแล้ว เป็นเจ้าของกล่องแห่งความสุขไง...
เหนื่อยก็มา...ล้าก็มา...ร้อน-หนาว...ก็มากันเถอะ...มีคุณรีฟรออยู่ที่นี่...ที่ Happy Box ...
แต่.....ฉันไม่ได้เหนื่อย...ไม่ได้ล้า...และไม่ได้มาเพราะร้อนหรือหนาว แล้วไม่อยากบอกเลยว่า...
...เดินหลงทางมาเจอกัน...
วันนั้น...ฉันจะเสิร์ทหาเพื่อนสนิทที่หายหัวไปนานมาก key word คือ “หนุ่มขี้อาย .........” แต่ไปๆมาๆ
ก็ไปโผล่ที่ Blog ...เพจสวย ทะเลงาม สีครามนั้นดูเย็น-สงบ คลิกไป-คลิกมา..เอ้อ! น่ารักแฮะ...
....ผู้ชายขี้อายในสายลม......

เป็นครั้งแรกที่เห็นว่าการหลงทางเป็นเรื่องดี...เพราะมันทำให้เราได้รู้จักกัน...ได้เป็นเพื่อน-เป็นพี่-เป็นน้องกัน
และที่สำคัญกว่านั้น...มันทำให้โลกใบนี้มีคนอยากเป็นอะไรที่ดีๆเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเชียวนะ......
.................................................................
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...คุณรีฟ!


โดย: kip IP: 125.26.236.89 วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:16:03:41 น.  

 
ผู้ชายคนนี้เป็นมากกว่าที่คุณสัมผัสได้
ขอบคุณเวลาที่นำพาให้ได้รู้จัก
ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยมีร่วมกันมา
ขอให้มีความสุขค่ะ....แบ


โดย: หวานค่ะ IP: 125.25.210.107 วันที่: 10 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:41:06 น.  

 
ชีวิตนี้บางทีก็น้อยคิดไปทำไม..
ชีวิตนี้บางที่ก็เยอะ... ถือเป็นกำไร..
ชีวิตเราก็เท่านี้..ความสุขที่หัวใจต้องการ
สุดท้ายมันอยู่ไม่ไกล
ค้นลงไปข้างในจิตรใจ.. ใครๆก็พบมัน.....
พี่รีฟเป็นสายลมที่หวังดีจริงๆค่ะ ^^


โดย: เป็ดน้อยคอยรัก.. IP: 111.84.40.30 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:22:02:28 น.  

 
yesssss u r right

!! Just Open up ur mind !!

ไม่มีใครทำให้เราสุข หรือทุกข์ได้ นอกจากตัวเราเองหรอกค่ะ ถ้าเรารู้จักที่จะมองและคิดทุกอย่างในแง่บวกไม่ว่าเรื่องจะเลวร้ายแค่ไหน ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ ( ...Positive thinking.... )


โดย: ผีเสื้อกับดอกไม้ IP: 202.29.32.130 วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:16:15:42 น.  

 
หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ


โดย: เด็กภูธรในสายลม IP: 10.42.105.26, 202.28.182.12 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:14:39 น.  

 
อวัยวะที่มองเห็นบนร่างกาย ถ้่าเปรียบได้ก็เหมือนเสื้อผ้า ไปหลงไหลมันมาก ก็ยากที่จะครองสติให้คิดเป็น
ใส่ผ้าสวย ก็ย่อมมีคนดูว่าดี
ใส่มอมแมม คนก็มองเลยผ่าน
แต่ใครจะมาจับเนื้อผ้าที่มอมแมม หรือสวยงามนั้นมั้ยว่ามันทำมาจากเนื้อผ้าที่ดี หรือไม่ดีแค่ไหน?
เฉกเช่นเดียวกับมนุษย์นั่นเอง มองแค่ภายนอกจะวัดอะไรได้ รวมทั้งเจ้าตัวเองเหมือนกัน
สิ่งที่อยู่ภายในสิ น่าค้นหามากกว่า
ถ้าให้ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว อะไรก็จะดูราบรื่นไปหมด

สุข ทุกข์ อยู่ไม่ไกล แค่ใช้ใจมอง ก็จะเจอมัน
ฝึกตัวเองให้มองโลกบวก ใจก็จะบวก ความสุขก็จะทยอยมาเอง สิ่งที่ไม่ควรจำ ทำให้ใจรกไปด้วยทุกข์ก็ขว้างมันทิ้งไปข้างหลัง เก็บแค่สิ่งดีๆที่เคยมีไว้จำ..ก็พอ ^ - ^

ปล. blog มีสาระดีนะ ขอชม


โดย: แจ๋วศรี IP: 77.30.118.153 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:57:51 น.  

 
สวัสดีค่ะรีฟ.. แวะมา Open up my mind ... เปิดใจรับความสุขค่ะ ..

เปิดกล่องทีไรยิ้มได้จริงๆค่ะ ไม่ใช่ยิ้มแค่ที่ใบหน้า แต่เป็นยิ้มที่มาจากข้างในใจจริงๆ...

สัมผัสได้ได้ถึงพลังแห่งความสุข ความหวังดี และมิตรภาพ่ที่รีฟมีให้กับทุกคน ..
ทำให้มองโลกนี้สดใส สวยงามขึ้น..

อ่านบล็อกของรีฟแล้ว ทำให้อยากจะเป็นอีกคนที่ช่วยส่งต่อความรู้สึกดีๆ ให้กับทุกคนบนโลกได้เหมือนรีฟค่ะ

ขอบคุณ..อินเตอร์เน็ตที่ทำให้รู้จักรีฟ..
ขอบคุณรีฟ..ที่ทำให้สุขใจค่ะ ^_^


โดย: NOI ~ ^_^ ~ IP: 61.91.248.100 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:59:51 น.  

 
ยิ่งอ่านก็ยิ่งน่ารัก...
ชอบๆๆๆ
ดีๆๆๆ


โดย: Uglyduckling IP: 110.168.35.244 วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:20:30:13 น.  

 
หลายครั้งที่ได้เข้ามาอ่าน แต่ยากเกินกว่าจะให้

อธิบายจิงๆนะ สุดยอดอ่ะซุปเปอร์ฮีโร่

มุมมองความรักเราเปลี่ยนไปในด้าน Dขี้นมมาก

ได้อย่างไม่น่าเชื่อ จากอะไรที่มันดูเหมือนจะ

แย่ๆลงไป แต่ก็เหมือนมีใครมาฉุดให้เราลุก

ขึ้นยืนได้อีกครั้ง และอื่นๆอีกมากมาย

ขอบคุณสาระ DD

ขอบคุณ ชารีฟ ผู้ชายขี้อายในสายลม

*สุข ทุกข์สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเรานี้ *

S o G o O d ^^



โดย: TikkY IP: 183.89.219.220 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:14:47 น.  

 
ได้อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ
ชอบมาก ม๊ากปกติก็เป็นนึงคนที่มองโลกในแง่ดีมาโดยตลอดแต่พอได้อ่าน Box นี้แล้วกลับรู้สึกว่ามุมมองความคิดการมองโลกนี้แง่ดีที่ตัวเองมีอยู่ยังน้อยไปเลยด้วยซ้ำขอสมัครเป็น
สมาชิกแฟนคลับ Boxนี้ด้วยคน
นะค่ะพี่ ชารีฟ


โดย: Whiterose IP: 49.228.34.188 วันที่: 9 มิถุนายน 2554 เวลา:21:42:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผู้ชายขี้อายในสายลม
Location :
ยะลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...H a p p y B o x...
ความสุขมีอยู่รอบๆตัวเรา
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า
บางครั้ง...เรารู้สึกว่าความสุขหายไป
บางคราว...เราก็รู้สึกว่าความสุขอยู่กับเรา
นั่นแสดงว่าความสุขของเราไม่คงที่
Happy Box ก็คือกล่องจัดเก็บความสุขของคุณให้เข้าที่
ไม่ให้หนีหายไปไหน
คิดถึงเมื่อไหร่ อยากได้เมื่อไหร่
ก็เปิดออกมาใช้ได้ทุกเวลา......
Friends' blogs
[Add ผู้ชายขี้อายในสายลม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.