แต่ละวันละวันที่ผ่านไป 01042011.... วันนี้ก้อ ผ่านไปอีกหนึ่งวัน ไวเหมือนโกหก นะ ตื่นเช้าไปทำงาน ที่อิริคสัน พนักงานเยอะมาก ต่างจากเมื่อ สัปดาห์ก่อน ที่ไม่มีใครเท่าไร อาจจะเป็น หยุดปีใหม่กัน ตอนนี้คงเข้าโหมด ทำงานกันตามปกติ พอเลิกงานกลับถึงห้องเหนื่อยมากๆ แต่ก้อ ต้องฝืนทำกับข้าว หา ข้าวกินเพราะไม่อยากจะออกไปไหนเลยหลังจากเลิกงานมา เหนื่อยมากๆจริง หนาวมากๆ ด้วย ส่วนความเหงานะไม่ต้องบรรยายนะ เหงาสุดๆๆๆๆ การทำงานร่วมกับคนต่างชาติ ค่อนข้างกดดัน เพราะเราไม่รู้จักนิสัยใจคอของคนเหล่านี้ จริงๆ เราไม่รู้ว่า พวกเขาจะมองเรายังไง ค่อนข้างหนักใจ แต่ก้อ ยิ้มสู้เสมอ เค้ามองที่อิริคสัน มีมากมายหลายเชื้อชาติ เช่น อินโด มาเลย์ กัวเตมาลา ไนจีเรีย จีน ฟินลิปินส์ และอีกมากมาย หลายเชื้อชาติ ต่างอยู่กันเป็นกลุ่มเป็นก้อน แต่ทำไมเค้าทำงานมาสองสัปดาห์กว่า ไม่เจอคนไทยเลยที่ออฟฟิค ก้อ เลยถามเจ้าคน อินโดนีเซีย ที่อยู่ที่นี่ มา แปดเดือน แล้วถามว่า เคยเจอคนไทบที่อิริคสัน ที่นี่ไหม มันตอบทันที ว่าเจอดิ เค้าก้อเลยถามต่อไปว่าใครละ แล้วตอนนี้อยู่ส่วนไหน คนอินโดนีเซีย ก็ตอบทันทีทันได ว่า ก้อ คุณนี่ไง อยู่ TMC Room ดูมัน กวนตีนจริงๆ น่าจะเอาบาทา ยัดปาก สรุปแล้ว คือตลอดที่มันอยุ่ที่นี่มา แปด เดือนมันก้อไม่เคยเจอคนไทยที่นี่เหมือนกัน เฮ้ออ สงสัยเป็นเพราะบ้านเราไม่มีอิริสันมั้ง และก้อไม่มี สามจี เหนื่อยจริงๆ กลับถึงห้อง ก้อ ออนไลท์คุยกับตัวเอง เพราะที่เมืองไทยยังเช้าอยู่และตัวเองยังไม่เริ่มงาน แต่ก้อ แปลกอีก โหมดของตัวเองเวลาคุยที่ออฟฟิคดีเทค กับคุยที่บ้านมันคนละ โหมดกันอย่างเห็นได้ชัด ช่วงเวลาที่เค้าเหนื่อย จากการทำงานกลับถึงห้อง คือช่วงเวลาที่เค้าอยากระบายให้ตัวเองได้ฟังที่สุด กลับกลายเป็นช่วงเวลาที่สั้นจู๋ สำหรับเค้า ที่ช่วงเวลาคุยกันตอนเช้าก่อนทำงานที่เมืองไทยของตัวเอง จะสั้นมากเพราะตัวเองจะต้องไปกินข้าว บางครั้งไปซื้อข้าว บางครั้งเข้าห้องน้ำ เสร็จแล้วก้อกินข้าว จากนั้นก้อ ทำงาน ประชุม มันเลยกลายเป็นช่วงเวลาเลิกงานของเค้าที่สั้นจู๋ ทั้งๆที่เหนื่อยมาจากงานมากมายอยากพูด อยากคุยกับภรรยาที่สุด กลับเป็นช่วงเวลาที่สั้นที่สุด นั่งมองหน้าจอ นั่งดูรูป นั่งดูเฟสบุ้ค ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้เลย ช่างเหอะ เค้าจะพยายามเข้าใจ ไม่ต้องห่วง เคยทำอย่างไร ก้อ ทำอย่างนั้นเถอะ อย่ามาห่วงเลย ไม่มีอะไร หรอก เขียนมาถึงตรงนี้ ก้อ คงไม่มีอะไรไร หรอก จบไม่ลง ไม่รู้จะลงอย่างไรดี เอางี้ดีกว่า เค้าไปอาบน้ำ แปรงฟัน นอนคุ้ยคู้ อยู่บนเตียงดีกว่า เดี๋ยวก้อ คงหลับ จะได้มีแรงทำงานต่อพรุ่งนี้ ต้องไปเผชิญ กับคนมากมายหลายเชื้อชาติอีก เหมือนชาร์ทแบต เต็มๆไป ในตอนเช้า และก้อ หมดสนิทเมื่อตอนเลิกงาน แต่ แอ้ะ ออ ได้ยินเสียงเด็กที่แท้ลูกคนมาเลย์ ชื่อ Kisam ออกมาจากห้องทั้งครอบครัว คงจะไปหาอะไร กินข้างนอกมั้ง หรือไปขับรถเที่ยวมั้ง ก้อ ดีเนอะไม่เหงา ส่วนเค้า ก้อ คงอาบน้ำละ ชาร์ทแบตเพื่อวันรุ่งขึ้น ตั้งใจทำงานละ รัก คิดถึง และเป็นห่วงเสมอ TJ@Dalls TX USA   Create Date : 05 มกราคม 2554 2 comments Last Update : 5 มกราคม 2554 10:03:26 น. Counter : 360 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ   โดย: LoveTurJang 5 มกราคม 2554 12:03:42 น.

สำหรับความรู้สึกคู่เรา..เค้าคิดว่าเรามองต่างมุมเนอะ ตัวเองอาจจะคิดว่าเวลาหลังเลิกงาน..เป็นเวลาที่ตัวเองเหนื่อย อยากระบาย อยากคุย อยากปรึกษา..เค้าลองนั่งคิด ๆ ดู มันก้อเรื่องจริงนะ แต่เค้าคิดว่าถ้าตัวเองไม่จับผิด ไม่โวยวายใส่ ถามกันดี ๆ ด้วยเหตุผลจะดีซะกว่า ช่วงเวลาตอนเช้าถึงที่ทำงาน ไม่ว่าใครจะเจี๊ยบหรือตัวเอง..ทุกคนอยากได้ความสบายใจก่อนเริ่มงานที่เคร่งเครียดในแต่ละวัน ส่วนช่วงเวลาเย็น เป็นเวลาที่เราอยากเล่าให้คนที่สำคัญที่สุด หรือคู่ของเราได้ฟัง... ตัวเองลองคิดสลับร่างกับเค้าดูนะ.. สมมติว่าตอนเย็นหลังเลิกงานของเค้า และตัวเองเพิ่งตื่นนอนตอนเช้า รีบไปทำงาน.. ถ้าเค้าคุย video call ด้วย หรือ chat ด้วย ตัวเองไม่ตอบ หรือ no response..เค้าจะแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราด และพูดจาไม่ดีเข้าใส่ ตัวเองจะชอบมั๊ย ...แน่นอน เค้าเชื่อว่าอารมณ์ตัวเองเพิ่งตื่น และเตรียมตัวไปทำงาน ตัวเองจะอารมณ์ขึ้นทันที สำหรับเค้าเหมือนกัน... ตอนเช้า เค้าตื่นเช้า 6 โมง รีบเร่งให้ทันออกบ้านก่อน 6 ครึ่ง.. ขับรถฝ่าการจราจรบนทางด่วนในกรุงเทพฯ ถึง office จอดรถเร็วสุดประมาณ 7 โมงครึ่ง รีบแบกโน้ตบุ้ค แบกกระเป๋า แวะซื้อกาแฟเย็นชั้น G รีบขึ้นลิฟท์ชั้น 32 และกดลิฟท์ลงมาชั้น 25....ถึงที่โต๊ะอีก 5 นาที 8 โมงเช้า..รีบวางของ รีบเก็บของ รีบเปิด notebook รีบเปิด msn รีบ chekin foursquare...เพื่อบอกตัวเองว่า "ถึง office แล้วนะคะ"... เค้ารีบ get mail office...เค้ารีบ check งาน..เพื่อที่ว่าเค้ามีประชุมแต่เช้าตอน 9 โมง ทุกวัน...แทบจะมีเวลานั่งกินข้าวนั่งคุยแลกเปลี่ยนกับเพื่อน ไม่ถึง 15 นาที ...การกระทำรีบเร่งของเค้าทุกอย่างแบบนี้ไม่ดีเหรอคะ ณ เวลาที่ตอบตัวเองตอนนี้เค้าเสียใจที่สุด 05/01/2011 11:57 PM ที่ตัวเองทำให้เค้าได้แค่นี้ รู้สึกได้แค่นี้ และตัวเค้าเองทำหน้าที่ภรรยาได้แค่นี้...น้ำตามันไหลไม่หยุด เกินคำบรรยาย งานใน BOS มันหนักสำหรับเค้า..ตัวเองก้อรู้ ทุกเย็นที่เค้าเหนื่อย..เค้าต้องรีบขับรถฝ่ารถติดกลับบ้านเพื่อให้ทันถึงบ้านก่อน 2 ทุ่ม เหนื่อยใจแทบขาด..เค้าผิดเหรอคะ? ไม่ดีพอใช่มั๊ยคะ? พรุ่งนี้เค้ามี present แต่เช้าเลย 9 โมงต้องไปคุยกับพี่โปน ไม่รู้ว่าพี่ธีและพี่พงศ์จะถามอะไรอีกก่อนประชุม.. เค้าต้องทำตัวยังงัย.. ไม่ต้องกินข้าวใช่มั๊ย? ไม่ต้องคุยกับเพื่อนตอนเช้าใช่มั๊ย? ห้ามมีสภากาแฟใช่มั๊ย? เค้าจะลองทำนะ..จะลองปรับตัวตั้งแต่วันพรุ่งนี้ จะใช้ชีวิตในโลก online ให้เยอะที่สุด เพื่อคำว่าภรรยาที่ดีแบบที่สามีต้องการ   โดย: MeeMi 6 มกราคม 2554 0:02:03 น.