BlogGang.com : : scimovie : เรื่องสั้น : สามสาวอยากหาประสบการณ์

เรื่องสั้น : สามสาวอยากหาประสบการณ์

ไม่ใช่เรื่องเรท R เรท X อย่างที่คิด แต่เป็นเรื่อง สาวอยากลองหาประสบการณ์ใหม่ๆ กับการเล่น ผีถ้วยแก้ว แล้วคุณจะรู้ว่าสิ่งที่คุณคิดไม่ได้ถูก

ต้องเสมอไป

เริ่มเลยก็แล้วกัน

-----------------------------------------------------------------------------

ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่คืนที่ไม่มีพระจันทร์ปรากฏขึ้นในท้องฟ้า แต่มีเด็กสาวจำนวน 3 คนกำลังนั่งล้อมวงกันอยู่ในสถานที่อันรกร้างมานาน

มันคือห้องที่รกร้างที่ดูจากสภาพห้องแล้วเหมือนจะไม่มีใครจะอาศัยอยู่มานาน แต่มันไม่ได้ทำให้สาวกลุ่มนี้เกิดความกลัวแต่อย่างใด

กลับเป็นสิ่งดึงดูดให้พวกเธอมาหาประสบการณ์เพื่อความตื่นเต้นตามวัยของคนอยากรู้อยากลอง

เมื่อทั้งสามนั่งล้อมวงเรียบร้อย จ๋อมสาวที่ดูเข้มแข็งที่สุดเริ่มพนมมือบริกรรมคาถาเป็นภาษาที่ไม่คุ้นหูคงจะไปคัดลอกคาถามาจากเว็บ free4u.bloggang.com แน่นอน แต่เธออ้างว่าเป็นภาษาที่เรียกให้วิญญาณเข้ามาหาเพื่อที่จะได้ติดต่อสื่อสารกันได้ ขิงและโบว์นั่งพนมมือจ้องไปยังจ๋อมอย่างไม่ยอมวางสายตา

จ๋อมหยุดบริกรรมคาถาแล้วลืมตามองผ่านไปด้านหลังระหว่างเพื่อนอีก 2 คนเหมือนกับว่าเขาเห็นอะไรบางอย่างที่ด้านหลังเพื่อนนั้น

"เฮ้ย....อะไรของเอ็งวะนังจ๋อม"
ขิงพูดละล่ำละลักเสียงสั่นเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าเพื่อนที่ไม่ค่อยจะสู้ดี

"พวกเอ็งอยู่เฉยๆ นะ อย่าเพิ่งหันกลับไปมองด้านหลัง เชื่อข้านะ"
จ๋อมพูดตอบแบบราบเรียบเหมือนพยายามข่มใจ แล้วนั่งพนมมือหลับตาท่อง
คาถาต่อไป ขิงและและโบว์ยอมทำตามเพื่อนโดยการพนมมือและมองไปที่จ๋อมเพียงคนเดียว

แสงของเทียนที่จุดอยู่ตรงกลางวงเริ่มหรี่ลงเรื่อยๆ

เหงื่อกาฬของหญิงทั้งสามคนเริ่มผุดขึ้นมาบนใบหญ้าและไหลลงมารวมกันเป็นหยดใหญ่ขึ้นก่อนที่จะล่วงหล่นลงไปกระทบแผ่นกระดาษที่มีตารางที่เขียนอักษรภาษาไทยและสระพร้อมวรรณยุกต์ ที่มีเทียนตั้งอยู่บนก้นแก้ววางอยู่ตรงกลางแผ่นกระดาษแผ่นนั้น

ในที่สุดการท่องบริกรรมคาถาก็สิ้นสุดลง พร้อมกับแสงเทียนก็ดับลงพอดี

"เอาล่ะ...เราเอานิ้วชี้ไปวางลงบนแก้วแล้วอย่าเอามือออกจนกว่าจะมีการเลือกเล่น เข้าใจไหม"
จ๋อมแจ้งกติการการเล่นให้เพื่อนๆทราบจากนั้นทั้ง

สามคนก็ค่อยๆ วางนิ้วของตนเองลงบนก้นแก้วเพื่อที่จะเริ่มเล่นผีถ้วยแก้ว

"โอ๊ย......โอ๊ย..."
เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้น

"เป็นอะไรวะ"
โบว์ถามขึ้นมาท่ามกลางความมืด

"ร้อนนิ้ว .. น้ำตาเทียนมันยังร้อนอยู่ ยัยจ๋อมบ้า เทียนยังร้อนให้ตูเอานิ้วไปจิ้มอยู่ได้" ขิงตัดพ้อ

"เออ ข้าขอโทษว่ะ ลืมไปว่าแก้วมันตั้งเทียนอยู่"

หลังจากที่แก้วเย็นและเทียนก็ถูกแคะออกไปแล้ว ทั้งสามก็เริ่มใช้นิ้วแตะที่ก้นแก้วใหม่อีกครั้ง ยังไม่ทันที่จะเริ่มถามแก้วก็เริ่มมีการเคลื่อนย้าย ทั้งสามสาวตกใจและมองหน้ากันไปมา

"ท่านเป็นผู้หญิงหรือชาย"
จ๋อมถามเจ้าของวิญญาณที่อยู่ในแก้ว

ถ้วยแก้ววนไปรอบๆ กระดาษในลักษณะที่ไม่มีแนวทางที่แน่นอน และไม่ยอมหยุด

ถ้วยแก้วมันวนอยู่อย่างนั้นอยู่นานจนกระทั่งทุกคนเริ่มเมื่อยแขน โบว์จะยกมือออกแต่ก็ถูกเพื่อห้ามไว้ เพราะกลัวว่าวิญญาณที่อยู่ในถ้วยแก้วนั้นจะเข้าสู่ร่างของโบว์ตามกฏกติการการเล่นผีถ้วยแก้ว โบว์จึงฝืนทนแล่นต่อไป

จนกระทั่ง

"ไม่ไหวแล้ว..."
โบว์สะยัดมือออกจากถ้วยแก้วทำให้เพื่อนๆ ตกใจ

"อะไรของเอ็งวะ นังโบว์..."

"ก็มันเมื่อยนี่หว่า..."

"เอ็งไม่รู้หรือว่า ถ้าแกเอามือออกแกจะ..."
ยังไม่ทันที่ขิงจะพูดจบ โบว์ก็เริ่มมีอาการแปลก มือเริ่มหงิกเกร็ง

"ช่วยฉันด้วย..."
โบว์ร้องขอความช่วยเหลือ เพื่อนทั้งสองเริ่มกังวลและตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"ฉัน....เจ็บ ตะคริวกิน"
โบว์พูดจบ ก็มีมือมากระแทกที่หัว

"ตบหัวฉันทำไม" โบว์ถาม

"เปล่านะ" ขิงและจ๋อมปฏิเสธพร้อมกัน

"แล้วใครล่ะ" โบว์ถามเสียงอ่อยๆ พร้อมกับมองหน้าเพื่อนทั้งสองคน

"ฉานเอง...ง"
เสียงต่ำและยืดยาวตอบออกมา

ประตูห้องกำลังปิดอย่างช้าๆ พร้อมกับมีร่างหนึ่งยืนอยู่ด้านหลังของโบว์

"พ่อ"
โบว์ร้องสะดุ้งทันทีที่มองเห็นร่างนั้น

"ใช่สิวะ พวกแกทำอะไรอยู่เนี่ย กูเดินเข้ามาก็ไม่รู้ตัว แล้วพวกเอ็งไม่ร้อนกันรึไงวะ ห้องก็ไม่ยอมเปิดประตูหน้าต่าง จุดเทียนกลางวันแสกๆ เนี่ย เล่นพิเรนอะไรอีกล่ะเนี่ย ดูซิข้าวของในห้องก็รกรุงรุงยังกับไม่มีคนอยู่อย่างงั้นแหละ เอ็งไม่อายเพื่อนหรือวะ ที่ห้องนอนรกแบบนี้ ไป..ไปเก็บของแล้วลงไปช่วยแม่ทำงานบ้าน น้องก็กำลังจะกลับจากโรงเรียนแล้วบอกเพื่อนแกด้วยให้กลับบ้านได้แล้ว พ่อจะทำงานก็ได้ยินแต่เสียงบ่นอะไรก็ไม่รู้"
ทั้งสามต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้านตามคำแนะนำของพ่อโบว์แต่โดยดี

"ที่เอ็งไม่ให้ฉันหันไปมองข้างหลังตอนแรก แกเป็นอะไรวะ"
ขิงถามจ๋อม

"ตุ๊กแกมันเกาะข้างฝาว่ะ .. กลัวว่านังโบว์จะร้องกรี๊ดถ้าหากมันเห็นข้าก็เลยห้ามไม่ให้หันไปมอง ถ้ามันร้องพ่อมันก็ต้องขึ้นมาไล่เราลงไปเร็วกว่าสิวะ" จ๋อมสาธยาย

"แล้วที่ถ้วยแก้วมันไม่ยอมหยุดล่ะ"

"มันคงจะเลื่อนมั้งก็เราเคาะเทียนลงที่กระดาษเวลาเราเลื่อนถ้วยขอบถ้วยมันคงติดเทียนแล้วทำให้ถ้วยแก้วไม่ยอมหยุดนิ่ง ฉันเองก็พยายามจะกดให้มันหยุดแต่พวกแกก็ยังดัน ฉันก็เมื่อยมือเหมือนกันนะ" จ๋อมสันนิษฐาน

นี่แหละหนาประสบการณ์ของหญิงสาวที่ทำอะไรไว้ไม่ดีก็เลยต้องมารับกรรมที่ตนเองได้ก่อขึ้น

๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
ขออภัยหากเรื่องสั้นเรื่องนี้มีข้อผิดพลาดมากมายและไม่สมจริง แต่ก็ขอบคุณที่อ่านจนจบ
ที่มา : free4u.bloggang.com
ส่งต่อไม่ว่าขอแค่บอกที่มาเท่านั้นเอง... ขอบคุณครับ

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 4 สิงหาคม 2553 1:10:40 น.

0 comments

Counter : 1013 Pageviews.