" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
25 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 

ซอดองโย ..เสาร์24มีค50

กับชนชั้นผู้ปกครอง....
ความมุ่งหวังต่อผลสำเร็จของงาน...คือจุดใหญ่
ทุกงานต้องสำเร็จเท่านั้น ต้องก้าวหน้า เพื่อผลต่อตำแหน่งหน้าที่ต่อไป...
คำว่า "ล้มเหลว" ต้องไม่เกิดขึ้น

อะไรคืออุปสรรค คือปัญหา ...ต้องได้รับการแก้ไข ต้องมีแผนสำรองเพื่อแก้ไขไว้ล่วงหน้าเสมอ...

ความมุ่งหวังเข้มแข็งอย่างนี้เท่านั้น จึงจะเป็นผู้นำชั้นปกครองที่ประสบผลสำเร็จได้....

แผนสร้างที่เก็บน้ำขนาดใหญ่ และผันเข้าสู่พื้นที่เกษตรชาวบ้านของซอดองโย ที่ต้องใช้แรงงานคน แรงงานทาสตามชนชั้นปกครองในยุคนั้น
โดยไม่มีเครื่องมือ เครื่องจักรใด ๆ ผ่อนแรงทั้งสิ้น
สองมือล้วน ๆ เท่านั้น....

เป็นแผนที่มุ่งหวังให้สำเร็จ
และต้องสำเร็จเท่านั้น...
ซอดองโย, นายช่างใหญ่ และองค์หญิงวูยงจึงจะสามารถกลับวังได้...
ใช่แล้ว นี่คือเงื่อนไขเพียงอย่างเดียว
ที่ต้องสำเร็จ....
ถ้าไม่สำเร็จ ก็ต้องถูกขัง และเป็นทาสเช่นนี้ไปชั่วชีวิต

แต่งานที่ยากลำบากเช่นนี้
งานที่ไม่เคยมีใครเคยคิดมาก่อนว่าจะมีจริง
งานที่ไมเคยมีใครเคยคิดว่าจะทำได้...
งานที่ทาสทุกคนไม่มีความรู้สึกอะไรสักนิด..หากสำเร็จ??
สำเร็จแล้วพวกเขาจะได้อะไร...?
นอกจากการเป็น อยู่ กิน ที่เป็นอยู่เช่นเดิม

ถึงราชสำนักแพ่กเจจะได้ที่เก็บน้ำขึ้นมาได้
ชาวบ้านมีชลประทานที่ใช้เพาะปลูกได้ดี...
แต่ทาสพวกนี้ล่ะ???
มีความหมายอะไร ในเมื่อกฎหมายหลักยังไม่ได้รับการแก้ไข!!
สำเร็จไปก็เท่านั้น....

เป้าหมายอะไรก็ตาม หากผู้ปฏิบัติไม่ได้รับผลอะไรจากเป้านั้น ๆ ก็ยากที่จะทำให้สำเร็จได้....

เหล่าคนงานกลุ้มรุมทำร้ายซอดองโย เพราะเห้นว่าเป็นต้นคิดในการสร้างที่เก็บน้ำ...และต้องทำให้พวกเขาต้องทุกข์ทรมาน บาดเจ็บ ล้มตาย และ...ไม่เห็นประโยชน์อะไรกับการสร้างอะไรนี่เลย????

คนรักของซอดองโยกำลังอยู่ในสภาวะคับขัน การได้กลับวังโดยเร็ว นอกจากมีโอกาสกอบกู้ชัยชนะยังเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยคนรักของตนเองได้....

วิธีการบังคับให้คนงานทำตามที่ตนเองต้องการ โดยใช้กำลัง...กำจัดคนต่อต้าน ควบคุมคนไม่เห็นด้วย ซอดองโยก็สามารถใช้ได้จากอำนาจขององค์หญิงวูยง....

แต่ที่ทนอยู่ตลอดเวลา....และยินยอมให้คนงานกลุ้มรุมทำร้ายตลอด...เพราะอะไร?
เพราะ...ซอดองโยคิดได้.....
คิดได้ว่า....ตนเองกำลังทำอะไรอยู่?
หากเลือกทางสะดวก....
ก็ต้องเดินหน้าต่อไป....เพื่อสามารถกลับวังได้ โดยไม่ต้องสนใจการสูญเสียอะไรทั้งสิ้น เพราะการสูญเสียเหล่านั้น เป็นผู้อื่น....
แต่หากเลือกเช่นนั้น ตนเองก็คงไม่ต่างอะไรกับเผด็จการทรราชย์ทั้งหลาย....
หาข้ออ้างสาระพัดเพื่อขึ้นครองอำนาจ....

แต่หากไม่เลือกทางนี้....
ตนเองก็ต้องถูกจองจำเช่นนี้ไปชั่วขีวิต โอกาสกอบกู้ทุกสิ่งทุกอย่างก็สลายไป....

อะไรล่ะคือจุดแบ่งแยกระหว่างคนดีกับคนเลว????
ซอดองโยเลือกในจุดนั้นล่ะ









Cursors from DressUpMyspace.com




 

Create Date : 25 มีนาคม 2550
3 comments
Last Update : 25 มีนาคม 2550 15:28:41 น.
Counter : 448 Pageviews.

 

ให้ข้อคิดไม่น้อยเลย

 

โดย: ทาสบอย 25 มีนาคม 2550 11:55:44 น.  

 

ผมก็ดูเหมือนกัน แต่ไม่มีหัวคิดวิเคราะห์ได้เหมือนคุณเลย
คุณเก่งจริงๆ นับถือ...นับถือ....

 

โดย: basbas 25 มีนาคม 2550 16:04:36 น.  

 

ไม่ได้ดูหลายวันแล้ว เลยคิดตามไม่ออกว่า ที่บอกว่าเลือก น่ะ เลือกอะไร แล้วทาสพวกนั้น ตอนหลังได้รับประโยชน์อะไรจากการแก้กฎหมายหรือไม่ (หรือไม่มีการแก้ก็ไม่ทราบ)

แต่คิดว่า ข้าพเจ้าพอที่จะเข้าใจว่า โดยประเด็นหลัก ๆแล้ว ท่านหมายถึงอะไร

ปล วันสุดท้ายที่ดูคือ 25 กุมภาพันธ์ 2550 ข้าพเจ้าจำได้เพราะข้าพเจ้าประทับใจวันนั้นแล้วก็เขียนเล่าไว้เช่นกัน ว่าด้วยเรื่องของการขายปลา ไม่แถมมันเทศ เพราะจะทำให้เด็กขายมันอดตาย ท่านได้ดูวันนั้นหรือไม่

 

โดย: Plin, :-p 25 มีนาคม 2550 21:50:49 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.