" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
8 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
คิมชูซอน...อาทิตย์ที่ 7 กันยายน 2551

ถึงแม้นคิมชูซอนจะเอาชนะใต้เท้าโน...มหาขันทีผู้เฒ่า ได้ก็ตาม!
แต่สงครามไม่ได้จบเพียงแค่นั้น...
มันเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น...

เมื่อใต้เท้าโน ใช้ทรัพย์สินเงินทองหว่านให้ขุนนางผู้ใหญ่ในราชสำนักถวายฎีกาเพื่อถอดถอนเจ้ากรมมหาดเล็ก-โชชิคยอม ให้ได้!
เหล่าขุนนางที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของใต้เท้าซังตัง จึงต่าง..พากันไม่เข้าร่วมประชุมกับฮ่องเต้ซองจง!!

มีเพียงแค่ฮ่องเต้ คนเดียว...จะบริหารราชกิจบ้านเมืองได้อย่างไร?
ภาวะการกดดันในลักษณะที่น่าขุ่นแค้นเช่นนี้...แม้นแต่เจ้ามหาชีวิตถึงระดับฮ่องเต้...ยังทำอะไรไม่ได้???

เมื่อสอบสวนทวนความ...ก็ไม่สามารถเอาผิดอะไรได้ เพราะทุกคนต่างยื่นใบลาป่วย!!
ถึงจะรู้ว่าป่วยการเมือง...แต่ครั้นจะเอาผิด ก็ไม่ถนัดถนี่นัก..รังแต่จะถูกย้อนความเอาให้เสียเกียรติไปเปล่า ๆ

ร้อนใจไปถึงฝ่ายใน...พระอัยยิกาที่เป็นย่าของฮ่องเต้ซองจง ต้องออกโรงเอง...เรียกโชชิคยอมเข้าพบ และให้การบ้านไปแก้ไขให้ฮ่องเต้ซองจง!!

ตัวปัญหามีเพียงคนเดียวคือ ...ใต้เท้าซังตัง!!
จะแก้ไขก็ต้องแก้ที่คน ๆ นี้ เพียงคนเดียว...
จะแก้ไขก็ต้องเข้าไปพูดคุย...ทั้ง ๆ ที่ไม่อยากพบ ไม่อยากคุย...
ถึงจะรู้ว่านี่คือกับดัก...และไม่มีเงื่อนไขที่ง่ายหากจะให้เหล่าขุนนางยอมถอย
แต่โชชิคยอม..ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว!!

และ...เมื่อโชชิคยอมเข้าพบใต้เท้าซังตัง...
ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่คาด...
ใต้เท้าซังตัง...ยื่นข้อเสนอ ถ้าต้องการให้เหล่าขุนนางเลิกประท้วง และเข้าร่วมประชุมบริหารราชการแผ่นดินต่อไป
โชชิคยอมต้องลาออก...และคิมชูซอนต้องถูกลงโทษ!!

ทั่วทั้งแผ่นดินนี้...ฮ่องเต้ซองจงจะหาคนที่รู้ใจ และไว้ใจได้เท่าโชชิคยอมกับคิมชูซอนได้เรอะ???

ต้องอยู่ภายใต้การกดดันของเหล่าขุนนาง...แล้วทำร้ายเพื่อนสนิท และทาสที่ซื่อสัตย์ ?
ถ้าเป็น "นาย" ที่ดี ไม่ช่วยเหลือ ก็อย่าซ้ำเติม...สำหรับ "ลูกน้อง" ทั่ว ๆ ไป ก็ถือว่าเป็นบุญแล้ว!!
แต่ "นาย" ที่ดีจริง ๆ รักลูกน้องจริง ๆ ....เขาจะรัก ปกป้อง คุ้มครองลูกน้องชนิดที่ตัวเขายอมเจ็บ ก็ไม่ยอมให้ใครทำร้ายลูกน้องของเขาได้!!

ยิ่งในภาวะอันตราย มองไปทางไหนก็หาคนไว้ใจไม่ได้...หามิตรแท้ไม่ได้
หาได้ยากยิ่ง!! อะไรประมาณนั้น...
แล้วจะหันมาทำร้ายมิตรที่เหลืออยู่น้อย ให้หดหายลงไปอีก...กระนั้นหรือ?
จำนวนน้อยลงก็แย่อยู่แล้ว....แต่มิตรที่เหลืออยู่จะคิดอย่างไร?
ใครอยากจะอยู่ข้างอีกล่ะ? ไม่ได้ดีอะไร...ก็พอว่า พอมีเรื่องร้ายมิตรข้างตัวเป็นต้องโดนก่อน...

เพราะฉะนั้นทำร้ายโชชิคยอม และคิมชูซอนเมื่อไร...ฮ่องเต้ซองจงจะหาคนภักดีไม่ได้อีกต่อไป!!

อย่าว่าแต่...ด้วยความรัก ความผูกพันที่มีอยู่ ฮ่องเต้ซองจงก็ไม่ยอมทำตามเงื่อนไขการกดดันของเหล่าขุนนางอยู่แล้ว!!

แล้ว....การประชันหน้าอย่างนี้ จะจบลงเมื่อไร??
เมื่อจัดการเหล่าขุนนางที่ต่อต้านด้วยวิธีไม่ได้ นานไปเท่าใด...ก็เสื่อมถึงเกียรติของฮ่องเต้ซองจงมากเท่านั้น..
ต่อไปจะปกครองบ้านเมืองได้อย่างไร? ใครจะเชื่อฟังการบังคับบัญชา?

ประเด็นจึงอยู่ที่...หากยอมทำตามเหล่าขุนนางพวกนี้
แล้วจะไม่มีครั้งต่อไปอีกหรือ?
อย่างที่เขาเรียกว่า ..."ได้คืบ ก็เอาศอก..."

หากมีอะไรที่เหล่าขุนนางไม่พอใจ หรือพอใจ...แต่อยากแสดงอำนาจ
ฮ่องเต้ซองจง...ก็ต้องทำตาม ใช่ไหม? เพราะไม่เช่นนั้น...ก็จะกดดันเช่นนี้อีก...

ฮ่องเต้ซองจง....คิดหนัก แต่ก็ไม่รู้จะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร!!
ทางตัน...อย่างนี้ จะแก้ไขอย่างไร???

โชชิคยอม....คือคำตอบ!!
โชชิคยอม เรียกคิมชูซอนมาพบ....และถามอยู่สองเรื่อง
เรื่องแรก...คือเชื่อใจเขาแค่ไหน?
เรื่องสอง...คือเสียสละเพื่อฮ่องเต้ซองจงได้หรือไม่?
ไม่มีคำพูดแม้นแต่น้อย ที่จะอธิบายว่า...ทำไมต้องถามเรื่องการเชื่อใจ
และที่บอกให้เสียสละ คือเสียสละอย่างไร แค่ไหน? ถ้าให้เสียสละอย่างไปตายละ...ไม่แย่หรือ?
คิมชูซอน ไม่ถามรายละเอียดเลย...

ความเชื่อใจ เป็นเรื่องที่ต้องใช้ใจวัด...
ถ้าใช้ใจวัด...ก็ไม่ต้องพูดมาก!!
ความเสียสละ ง่าย ๆ คือต้องเสีย...ต้องสละ....
อะไรที่ต้องเสีย...ต้องสละ ไม่ใช่ทรัพย์ก็ต้องตัวเราเอง...
ถ้าบอกว่าเสียสละได้...ก็ต้องทุกอย่าง จะเลือกได้อย่างไร? จะเลือกเวลา เลือกเหตุผลก่อน..ได้หรือ?

เมื่อโชชิคยอมได้คำตอบจากคิมชูซอนแล้ว...เขาก็เข้าพบฮ่องเต้ซองจง
และขอให้ฮ่องเต้ลงโทษคิมชูซอน!
นี่คือการทำตามที่เหล่าขุนนางประท้วงต้องการ...
หากมองว่านี่คือการแพ้....ก็คงผิดไป!!
ยุทธศาสตร์การเมืองมีหลายชั้น...
คิมชูซอน ถูกลงโทษด้วยการเนรเทศไปต่างแดน โชชิคยอม...ยอมลาออก

....ฮ่องเต้ซองจงเหมือนมือใหม่หัดบริหาร ไม่มีน้ำยาอะไรมากมาย
เหล่าขุนนาง...ได้ใจ เฮฮาที่ได้ชัย กดดันฮ่องเต้ได้ ขับไล่เสี้ยนหนามได้!!

แต่จริง ๆ แล้ว....นั่นคือความชอบธรรมหรือไม่?
คนที่ได้ชัยตอนนี้...คิดหรือว่าจะชนะไปตลอด
คนที่แพ้ตอนนี้...คิดหรือว่าจะแพ้ไปตลอด...

เมื่อ...เหล่าขุนนาง ไม่มีใครที่อยู่ขวางมือเท้าให้เป็นเสี้ยนหนาม
ก็...ไม่มีเหตุให้ประท้วงอีกต่อไป
และด้วยความลำพอง ที่คิดว่าจะทำอะไรก็ได้...เพราะแม้นแต่ฮ่องเต้ก็ยังทำอะไรพวกเขาไม่ได้...
นั่นก็คือความประมาท....ที่ฮ่องเต้ซองจง จะใช้เป็นช่องทางเรียกความภักดีจากขุนนางตงฉินที่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการเช่นนี้..

ต้องยอมรับว่า...เมื่อครั้งที่โชชิคยอมยังอยู่ อำนาจที่ล้นฟ้า..ของโชชิคยอมย่อมกระทบกระทั่งใครต่อใคร...
รวมถึงพฤติกรรมบางอย่างของโชชิคยอมที่ไม่สะอาดไปทุกเรื่องนัก!
ฮ่องเต้ซองจงมีโชชิคยอมอยู่ข้างกาย...ถึงแม้นจะมีมหาดเล็กคู่ใจ แต่ก็จะขาดขุนนางตงฉินที่ไม่พอใจ-ไม่ชอบโชชิคยอมอยู่มาก
ซึ่งขุนนางกลุ่มนี้ล่ะ...ที่วางตัวเป็นกลาง ไม่เข้ากับใต้เท้าซังตัง และไม่เข้ากับใครทั้งสิ้น...
เมื่อโชชิคยอมลาออก...ห่างจากตัวฮ่องเต้แล้ว นั่นก็เป็นโอกาสที่หลายคนแสดงตัวช่วยเหลือได้อย่างเต็มที่...

จริง ๆ น่ะ...
การละวาง ในศาสนาพุทธ...
พูดง่าย แต่ทำยาก....โดยเฉพาะคนที่มากด้วยอำนาจ และบารมี!!!
ทำไมไม่คิดน่ะ...คนธรรมดาจะละวาง ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา เพราะไม่ค่อยจะมีอะไรที่ถือ ที่มีมากพอให้ "ละวาง"...
คนไม่ธรรมดา..ต่างหาก ที่น่าสนใจ....เพราะมีอะไรอยู่มาก ถ้า "ละวาง" ลงได้...สิ่งที่ละวางคงมีมูลค่ามหาศาล!!
มีน้ำหนักมากพอ...ขยับเขยื้อนแผ่นน้ำ แผ่นดิน...ได้
ทำไมไม่คิดสร้างปรากฎการณ์อย่างนี้บ้างก็ไม่รู้น่ะ??

ไม่ต้องมีใครถอย...ไม่ต้องมีใครแพ้
เพียงแค่ "ละวาง" ก็พอ!!




Create Date : 08 กันยายน 2551
Last Update : 8 กันยายน 2551 22:49:45 น. 3 comments
Counter : 406 Pageviews.

 
เฮ้อ...มันเหมือนกระจกส่องประเทศไทยตอนนี้จังเลยน๊า...
ขอบคุนมากค่า..ตาสว่างเเล้วเรา...


โดย: มีเอง (clover-me ) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:13:59:39 น.  

 
เกาหลีเขาเอาพล๊อตเรื่องไปจากประเทศไทยหรือเปล่า
ช่างเหมือนกันอย่างกะถ่ายสำเนาออกมาเลยเชียว
หรือยุคนี้จะเป็นยุค "ผู้ดีเดินตรอก ขี้ครอกยึดทำเนียบ" แน่แท้จริงๆ

"กระเบื้องจักเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจักถอยจม"


โดย: ครูเอก วันที่: 13 กันยายน 2551 เวลา:15:18:06 น.  

 
กระเบื้องจักเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าอันลอยจะถอยจม ผู้ดีเดินตรอก ขี้ครอกบริหารประเทศ


โดย: ครูไท IP: 124.120.174.219 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:0:14:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.