" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
28 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 

ซอดองโย.....อาทิตย์ที่25มีนาคม2550

คนเราเมื่อตกอยู่ในสภาพอับจน...ถูกต้อนเข้าสู่มุมอับ
สิ้นหนทางใด ๆ ที่จะแก้ไขสถานการณ์ได้
คิดอย่างไร ก็...คิดไม่ออก
จะทำอย่างไร?

หลายต่อหลายครั้ง ที่เราตกอยู่ในสภาพที่ว่า...
นอกจากจะปวดหัวมาก ๆ แล้ว ....ก็คิดอะไรไม่ออก
พาลให้ไม่อยากทำอะไร เบื่อ...ไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง

ซอดองโยและนายช่างใหญ่/โมนาซูถูกคิรูจับเพราะเชื่อว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการก่อความไม่สงบ เขียนใบปลิว และตัวการใหญ่ของเหล่าโจรทั้งหลายขณะนั้น....

การถูกจองจำในกรงขังและผ่านแต่ละเมืองเพื่อนำไปลงโทษที่เมืองหลวง ยิ่งทำให้ชาวบ้านที่ยึดซอดองโยและนายช่างใหญ่เป็นแหล่งยึดเหนี่ยว....ยิ่งสงสารและรวมตัวกันมากขึ้น ในทุก ๆ เมืองที่ผ่าน

คนสิ้นหวัง ไม่มีแหล่งพักพิงใด ๆ ก็เหมือนคนตกน้ำ...อะไรที่อยู่ใกล้ก็ต้องฉวยไว้ก่อน....
ชาวบ้านทั้งหลายก็เช่นกัน....รู้อยู่แล้วว่าซอดองโยและนายช่างใหญ่เป็นทหารเอกของฮ่องเต้องค์ก่อนที่เหลืออยู่
ทุกสิ่งทุกอย่างจึงทุ่มเทใจไปให้จนหมดสิ้น....
แม้นจะรู้ว่าทานกำลังของรัฐไม่ได้ก็ตาม

และนั่นก็เป็นประเด็น...ที่เพิ่มน้ำหนักให้คิรูเชื่อมั่นมากขึ้นว่าเกี่ยวพันกับการก่อความไม่สงบทั้งหมด
และถึงไม่เกี่ยว แต่ก็ทำให้เกิดกระแสที่ไม่อยากให้เกิด...

การแก้ไขมีอยู่ทางเดียวที่จะทำให้สงบลงได้...
คือ...ประหารทั้งซอดองโยและนายช่างใหญ่

ความเป็นตาย ที่จะเกิดขึ้นชั่วขณะข้างหน้านี้เป็นมุมอับ?
จะดิ้นรนจากการประหารที่ไม่เป็นธรรมนี้ได้อย่างไร?

ภาพการนั่งคุกเข่าของซอดองโยและนายช่างใหญ่รอคำตัดสินจากฮ่องเต้....คือความอับจนสุดท้ายของชีวิต?
หรือชีวิตของเขาจะจบสิ้นลงเพียงเท่านี้?

ถ้าเราเป็นเขา....เราจะทำอะไรได้บ้าง?

คำพูดขององค์หญิงซันวาเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของซอดองโยและนายช่างใหญ่ ว่า..ไม่ใช่ตัวการที่อยู่เบื้องหลังโจรและใบปลิว...
เพราะจับโจรที่ปล้นสินค้าได้ ...จนสืบสวนทวนความ รู้ว่าโจรแอบอ้างชื่อองค์ชาย4 ปล้นสดมภ์และนำทรัพย์สินแจกจ่ายชาวบ้าน ซึ่งมีหลายก๊ก หลายกลุ่ม...
ทั้งยังมีใบปลิวโจมตีฮ่องเต้ว่าเป็นผู้สังหารฮ่องเต้องค์ก่อนและบัดนี้คงเหลือเพียงซอดองโยและนายช่างใหญ่เท่านั้น

หากมีการประหารเกิดขึ้น ก็เท่ากับเดินเข้าแผนการของผู้ไม่ประสงค์ดี...ทันที
การจราจลจะเกิดขึ้น ความศรัทธาจากชาวบ้านจะเสื่อมสูญ....

ถึงตอนนี้...ซอดองโยจะเป็นตัวการหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็นอีกต่อไป....
ฆ่าก็ไม่ได้....
ไม่ฆ่าก็แค้นใจนัก.....

นี่จึงเป็นมุมอับที่แท้จริงหรือเปล่า?

ความเป็นผู้นำคน ที่ต้อง make decision ในทุกเรื่อง...เพื่อแสดงภาวะผู้นำ....
คือพฤติกรรมหนึ่งที่จะรักษาสถานภาพความเป็นผู้นำไว้ได้...
บ่อยครั้งที่หลายคนต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้....
ตัดสินใจดีก็ดีไป...
ตัดสินใจแย่ก็...แย่ทันที
ไม่ตัดสินใจเลย...ก็ถูกสบประมาท ดูหมิ่นดูแคลน สิ้นความเคารพนับถือ....

ฮ่องเต้แก้ไขมุมอับของตัวเอง ด้วยการถามจาก "ตัวปัญหา" ตรง!!!
ถามซอดองโยนั่นล่ะ!!!

หลายครั้งที่ซอดองโยถูกบีบให้เข้ามุมอับ และต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด...ให้ได้
ครั้งนี้ก็เช่นกัน...
จะมีวิธีอะไรดีไปกว่า ...การเสนอตัวเองเป็นผู้ทรยศต่อนายช่างใหญ่ จับโจร..ปล้นรวยช่วยจนเหล่านั้นให้หมดสิ้น...ความรัก ศรัทธาจากชาวบ้านจะแปรเปลี่ยนเป็นเกลียดชังทันที.....
แต่กับฮ่องเต้...ก็แปรเปลี่ยนเป็นดีขึ้น

ยอมเป็นแพะรับบาปแทนฮ่องเต้...ฮ่องเต้ก็มีแต่ดี และดีกว่าการฆ่าซอดองโยเป็นไหน ๆ
มิหนำซ้ำยังช่วยแก้ไขปัญหาโจรให้อีกด้วย....
อย่างนี้...ไม่ดีก็ไม่รู้ว่าจะว่าอย่างไรแล้ว??

การกล้ำกลืน ฝืนทนต่อความเข้าใจผิดของชาวบ้าน ..ที่เคยรัก ศรัทธาเขา....ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ความจริง....
เพื่อผลในภายหน้า....
เพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า...หนีรอดจากความตายครั้งนี้เสียก่อน.....
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะคิด ..จะทำ

แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัด.....
ไม่มีอะไรเป็นมุมอับ....
ทุกปัญหามีทางออก ....อยู่ที่จะคิดได้หรือไม่
ไม่ใช่อยู่ที่โชควาสนา...ชะตากรรมแต่เพียงอย่างเดียว

คนเรา...ถ้าไม่งอมืองอเท้าเสียอย่าง....
สู้...ถึงจะยังมองไม่เห็นประตูชนะ....
อดทน....อย่างที่ซอดองโยเป็น
หนทางก็จะค่อย ๆ คลี่คลายเอง....

แต่จำไว้น่ะ....
ท่านต้องเป็นคนดี ประพฤติดี....เท่านั้น!!!











FREE CUTE CURSORS @ MySpaceBrat.com!




 

Create Date : 28 มีนาคม 2550
3 comments
Last Update : 4 เมษายน 2550 10:51:23 น.
Counter : 599 Pageviews.

 

นายช่างใหญ่ไม่ใช่พวกโจร
แต่ฮ่องเต้กับคิรูเข้าใจเช่นนั้น
การทรยศต่อนายช่างใหญ่ในสายตาของทุกคนยามนั้นคือ...การรับอาสาเป็นคนปราบโจร ทั้ง ๆ ที่โจรแสดงตนเป็นฝ่ายตรงข้ามกับทางการ หรือ..นัยหนึ่งคือช่วยซอดองโยนั่นเอง
การรับอาสาปราบโจรเพื่อเอาตัวรอด ...หนีตายครั้งนี้จึงเหมือนขายเพื่อน ฆ่าเพื่อนเพื่อตัวเองรอด...

แต่การทรยศนายช่างใหญ่...เป็นสิ่งที่ฮ่องเต้ใช้บีบบังคับให้ซอดองโยเข้ามุมอับ...นั่นคือแต่งตั้งให้ซอดองโยเป็นขุนพลปราบโจร และงานแรกก็คือลงโทษหัวหน้าโจร (ที่ฮ่องเต้เข้าใจขณะนั้น) นั่นก็คือ..นายช่างใหญ่
ให้ซอดองโยลงโทษด้วยตัวเอง
ด้วยการเนรเทศไปอยู่เกาะที่แห้งแล้งกันดาร
ซึ่งขณะนั้น...ก็เปรียบเสมือนการส่งไปตาย

การให้ซอดองโยลงโทษนายช่างใหญ่เช่นนี้จึงเสมือนตอกย้ำ...ไม่ให้ซอดองโยได้รับการเห็นใจจากชาวบ้านอีก...
นายช่างใหญ่เป็นเหมือนพ่อที่ดูแลซอดองโยมาตลอด
การเอาตัวรอดด้วยการเนรคุณคนเช่นนี้...
เท่ากับบีบบังคับให้ชาวบ้านเกลียดชังซอดองโยมากขึ้น
และไม่มีโอกาสอาศัยชาวบ้านหรือพวกโจรก่อกบถอีกต่อไป...

ส่วนการแก้ไขที่บอกว่ามีทางเดียว...จริง ๆ
ก็เป็นทางเดียวของขณะนั้น...
ฮ่องเต้คิดไม่ออกแล้วล่ะ
ใครล่ะจะคิดแทนได้?
คิรูเสนอให้ฆ่า...ฮึกจึเพียงเสนอให้ปล่อย
องค์หญิงซันวาหว่านล้อมด้วยเหตุผลที่ฟังขึ้นว่า...ฆ่าไม่ได้

ฆ่าก็ไม่ได้...ปล่อยก็เหมือนไม่มีน้ำยา ลูกน้องจะหมดความนับถือ!!!
ใครล่ะจะคิดออก?? ถ้าไม่ใช่เจ้าตัวปัญหาคนนั้นคนเดียว
...ซอดองโย นั่นล่ะ!!!

ดูละครแล้วย้อนดูตัว
บางอย่างก็ใกล้ตัวเสียเหลือเกิน
ไม่นึกเปรียบเทียบก็มีส่วนคล้าย....จริงมั้ย??

 

โดย: icechick 1 เมษายน 2550 16:16:36 น.  

 

ต้องขอโทษคุณ Plin, :-p
เกิดความผิดพลาดนิดหน่อย ไปลบ comment คุณหายไปหมดเลย....

 

โดย: icechick (icechick ) 1 เมษายน 2550 21:12:26 น.  

 

ข้าพเจ้ามิได้ว่าอะไร เพราะท่านก็ตอบในสิ่งที่ข้าพเจ้าถาม

แต่ถ้าท่านลบเฉย ๆ โดยไม่สนทนาตอบคำถามนี่

อาจจะมีโวยได้

ฮา

 

โดย: Plin, :-p 6 เมษายน 2550 2:45:31 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.