ชื่อบล็อกของคุณทำให้เราต้องตั้งคำถามกับตัวเอง แต่นึกไม่ออกแล้วว่าเรื่องอะไรทำให้เป้นคนชอบอ่านหนังสือ มารู้ตัวอีกทีก็ขาดตัวหนังสือไม่ได้

ของเราเป็นเรื่อง "แมงมุมเพื่อนรัก" คะ จำได้ว่าเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาที่เค้าบังคับให้ซื้อพร้อมหนังสือเรียน แล้วก็ไม่ได้อ่าน วันนึงว่าง ๆ ช่วงปิดเทอม ก็เลยหยิบมาอ่าน รู้สึกสนุกมาก ๆ ตอนนั้นน่าจะอยู่ ป.5 แหละมั๊ง
จากนั้นทำให้เราชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชนเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ยังอ่านอยู่
ไว้จะไปหาเรื่อง "แม่มด" มาอ่านมั๊งคะ แต่โดยส่วนตัวก็อ่านงานของ โรอัลด์ ดาห์น อยู่แล้วคะ ชอบที่สุดก็"ขบวนการหมาจุด" คะ

ปกติตอนเด็กๆรี่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลยค่ะ แหะๆ
แต่แล้ว "Jemima J." เขียนโดยคุณเจน กรีนที่พี่ปุ๋ยแปลก็เปลี่ยนแปลงรี่ได้

หลังจากอ่านจบเล่มนั้น รี่ก็กลายเป็นหนอนหนังสืออีกคนล่ะ แหะๆ

จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ว่าหนังสือเล่มแรก
เรื่องอะไร
ที่ทำให้กลายเป็นคนชอบอ่านหนังสือ
แต่จำได้ว่าคนที่ ทำให้ชอบอ่านคือใคร
ตอบ พ่อค่ะ ^^

หน้าปก "แม่มด" นี้แปลกๆ ออกแนวหวาดๆ
เดี๋ยวถ้าพบจะลองหามาอ่านค่ะ
ขอบคุณที่แนะนำน่ะค่ะ

มานะ มานี ปิติ ชูใจ เจ้าแก่ ฯลฯ

...หนังสือแบบเรียนภาษาไทยค่ะ ^^

ของเราเรื่อง... เมืองในตู้เสื้อผ้าอ่ะ คะ
หรือ ชื่อใหม่ที่เอามาพิมพ์ คือ ตู้พิศวง ค่ะ
หุหุ

เรื่องแม่มด ตอนนี้รู้สึกว่าตอนนี้สำนักพิมพ์ผีเสื้อ จะเปลี่ยนปกใหม่แล้วนะครับ อันนี้เป็นปกเก่าน่ะครับ (หลอนดีนะ ผมชอบ อิอิ)

ชอบสตรีสารกับมานีมานะค่ะ

รู้สึกจะเป็นหนังสือนิทานเด็กๆแล้วก็เจ้าชายแคสเปี้ยน (ทวพ.)นะเนี่ย แต่ตอนป.1 ครูมีกิจกรรมให้มาอ่านมานะ มานีฯกะครูที่โต๊ะทุกวัน แล้วก็มีบอร์ดติดดาว ใครอ่านได้กี่บทก็มีดาวติดบอร์ด (แปลกใจตัวเองที่ยังจำได้แม่นไม่ลืม)

Roald Dahl คือนักเขียนในดวงใจเลยค่ะ มั่นใจว่าอ่านทุกเล่มที่มีแปลเป็นไทย
ถ้าถามถึงหนังสือเล่มแรก คงต้องนับมานีมานะและสตรีสารด้วย แต่ถ้าให้นึกถึงจริงๆ น่าจะเป็น โต๊ะโตะจังเด็กหญิงข้างหน้าต่าง
เราเคยเขียนถึงหนังสือในวัยเด็กไว้
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=cotton&month=10-2005&date=08&group=4&blog=1

ตั้งแต่พ่อพาไปซื้อหนังสือที่ไทยวัฒนาพาณิชย์กับสมัครสมาชิกชัยพฤกษ์ให้เลยล่ะค่ะ ติดใจทุกเล่มเลยเชียว ตั้งแต่เมืองในตู้เสื้อผ้า โต๊ะโตะจัง บึงหญ้าป่าใหญ่ ต้นส้มแสนรัก อ้อ ถ้าจขบ.ชอบแม่มด อย่าลืมหาอ่านเรื่องเธออยากมีพ่ออย่างฉันไหมนะคะ ชื่อภาษาอังกฤษว่า Danny the Champion of the World ของโรอัล ดาห์ลเหมือนกันค่ะ

อ้อ ใครชอบชุดหมอหมาของ James Herriot บ้างคะ น่ารักดีเนอะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำหนังสือดี ๆ ให้นะครับ ว่าง ๆ จะลองหามาอ่านดู
คงมีความสุขดีเหมือนกัน นะ

ขอให้ทุกท่านสนุกกับหนังสือที่คุณรักนะครับ

อ่านความเห็นคุณพัท แล้วชักสงสัยเรื่องวัย...ว่าจะใกล้เคียงกันหรือเปล่า เพราะตัวเองก็ชอบ ชัยพฤกษ์ มากๆๆเช่นกันค่ะ อีกเล่ม ก็หนูจ๋า ของลุงวัฒน์ อ่านมาแต่ไหนแต่ไร

ส่วนหนังสือที่คิดว่าทำให้ตัวเองติดเรื่องการอ่านมาจนโต....คงจะเป็น....กามนิต-วาสิฏฐี ค่ะ....อ่านมาแต่นั้น ชอบมากๆ หัดตีคลีถวายพระนางลักษมีมาแต่แรกเยาวเรศรุ่นแล้วค่ะ

โอยเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย หนูจ๋าเบบี้ เนี่ย (แว๊ก หลอกถามอายุหรือเปล่าเนี่ย)
โตมิโต กูโชว์ดะ นี่ใช่ญาติของคุณ มิโต มิกล้าโชว์ หรือเปล่าครับ ขำ ๆ น่ะ

คุณโตมิโตคะ เราต้องอายุ 18 เท่ากันแน่ๆเลย กรี๊ด ฮ่าๆๆ เสียดายไม่ได้อยู่เมืองไทย ไม่งั้นคงได้เจอกันในงานหนังสือไปแล้ว

คุณ crono คะ แล้วตั้งบล็อกดีๆอย่างนี้อีกนะคะ :)

^
ก๊าก ช่างพูดได้ไม่ละอายปาก (พิมพ์ได้ไม่อายมือ)

จำหนังสือเล่มแรกไม่ได้ค่ะ รู้แต่เริ่มนิยมอ่านเพราะการ์ตูนตาหวานของญี่ปุ่น แล้วจึงเพาะสันดานอ่านมันเรื่อยไป ตั้งแต่นิตยสาร หนังสือพิมพ์ แล้วก็เขยิบไปเป็นหนังสือห้องสมุด นิยายที่ญาติผู้พี่เช่ามาให้ (ยึด "สี่ดรุณี" ปกแข็งของเขาไว้ จนวันนี้ยังไม่คืนเลย แหะแหะ)

น่าสนใจครับ

ส่วนผม ==> เล่มนี้ครับ

โอ คนอายุ 18 คุยกัน อิอิ

สาวแรกรุ่น ก็มักจะมีอะไรกุ๊กกิ๊ก เช่นนี้เสมอค่ะ

ตัวเองเชื่อว่า หนังสือที่ดีในการอ่านช่วงแรกของชีวิต เป็นสิ่งที่มีค่าเมื่อเราเติบโตขึ้นมา เพราะเราจะฝังใจกับเล่มแรกของเราเสมอ....เพราะทุกวันนี้ยังเชื่อว่าตัวเองตีคลีได้สวยหมดจด ทั้งที่... ตีไม่เป็นแม้แต่ ปิงปอง

เอิ่บ.....กรุณาอย่าเอ่ยถึงญาติฝ่ายอาภัพ คนนั้นเลย.....โตมิฯ ก็ชอบโชว์แบบนี้อยู่นานแล้วค่ะ


...ขอบพระคุณ จขบ. มากๆๆนะคะ ที่มา ตั้งคำถาม...ท้าวความหลัง....ไกลๆ แบบนี้

สวัสดีค่ะ...เป็นครั้งแรกที่เข้ามาบล๊อกนี้

ชอบค่ะ...วันว่างตอนบ่ายๆ มีความสุขได้ด้วยกาแฟหอมๆและหนังสือดีๆ

ตอบเรื่องหนังสือหน่อยดีกว่า

บรัดเล่ย์ เด็กเกเร หลังห้องเรียนค่ะ

ตอนนั้นที่อ่าน..หลงเข้าไปอยู่ในโลกของเด็กชายคนนี้แบบถอนตัวไม่ขึ้น...อ่านในตอนที่วัยเราไล่เลี่ยกับบรัดเล่ย์ในเรื่อง...ไม่คิดว่าเด็กเกเรจะน่ารักได้ขนาดนี้

เป็นหนังสือที่ทำให้รักการอ่าน ที่สำคัญคือสอนให้เรามองคนลึกลงไปมากกว่าสิ่งที่เห็นภายนอกค่ะ

เข้ามาบล็อกนี้ครั้งแรกเหมือนกันค่ะ...หนังสือเล่มแรก...จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะ มันนานมากแล้ว แต่ป้าเคยอ่านแม่มดตอนเรียน ป.5 ค่ะ อ่านแล้วป้าทำตัวเหมือนเจ้าของบล็อกเลยค่ะ เริ่มมองผู้หญิงที่เดินผ่านป้าไป หลอนค่ะ น่ากลัวสำหรับเด็กค่ะ...จำได้ว่า แม่มดจะเกลียดเด็กที่กลิ่นหอม เด็กคนไหนอาบน้ำมาสะอาดๆ กลิ่นสบู่หอมติดตัว แม่มดจะรู้ และจะจับเด็กคนนั้นไป...แล้วแม่มดนี่จะไม่มีผมด้วย เวลาออกไปไหนก็จะใส่วิกไปแทน...พอจะจำได้แค่นี้ล่ะค่ะ...แต่เล่มนี้ไม่ได้ซื้อเก็บไว้เพราะ ไปยืมห้องสมุดมาอ่าน

เพชรพระอุมาค่ะ

เป็นหนังสือเล่มแรกที่ทำให้เราหลงรักการอ่านหนังสือ อ่านแบบยาวๆ ได้ และเข้าใจความลุ่มหลงของการอ่านอย่างจริงๆ จังๆ ค่ะ

ผมชอบ ก่อนสายหมอกเลือน ของโบตั๋น ครับ
ถ้าหนังสือแปล แผ่นดินนี้เราจอง ของเทศภักดิ์ เอาไปครอง
หากหนังสือเยาวชน (แปล) เกาะโลมาสีน้ำเงิน เอาไปกิน
การอ่านเป็นแหล่งบันเทิงราคาถูกสุด เขาว่ามาอย่างนั้นครับ

เพราะชอบขี่จักรยาน ผู้ใหญ่เห็นไม่เหมาะที่ลูกสาวจะไปเที่ยวขี่ยกล็อจนเข่าเหวอะ อุบายของเธอ คือ หนูน้อยนิโกลา แมงมุมเพื่อนรัก ต้นส้มแสนรัก (ตอนนั้นอ่านไม่เศร้า ยังเด็กไป) นิทานเด็กของลีโอ ตอสตอย มาครั้งละหลายเล่ม ทำให้เราติด

หนังสือที่อ่านแล้วทำให้เป็นคนติดหนังสือเหรอ
ไม่รู้สิ ตั้งแต่จำความได้ก็มีหนังสือกองโตๆ ตั้งอยู่ที่บ้าน
พออ่านหนังสือเป็นก็ติดหนังสือไปซะแล้ว
แต่หนังสือที่ชอบมากๆ ที่อ่านตั้งแต่เด็กๆ
ก็เรื่อง "ห้าใบเถา" เป็นหนังสือแปลค่ะ เป็นวรรณกรรมเยาวชน
เล่มที่มีอยู่มันเยินมากๆ แล้วอ่ะ ปกเปื่อยสุดๆ
พยายามหาตามหาซื้อเล่มใหม่ มาหลายปีแล้ว
ก็ยังหาไม่ได้ อยากได้มากกกกกกกกกเลย