Bloggang.com : Crackerjack : เหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดี

เหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดี

"ภายในใจวนเวียน เฝ้าคิดถึงเพียงเธอ
หลับตายังคงเจอเธอ เหมือนเดิมเสมอ ทุกวัน
สัมผัสอบอุ่นที่เธอเคยมีให้กัน
กับความทรงจำที่ฉันนั้น ไม่ลืม.."

ผมได้ยินเสียงเพลงนี้ขณะขับรถกลับบ้าน ไม่รู้ทำไมมันทำให้ผมนึกถึงความทรงจำเก่าๆกับอดีตคนรู้ใจ เราเจอกันครั้งแรกในกิจกรรมรับน้องในวัน Freshy Day ที่มหาวิทยาลัย ซึ่งบังเอิญเราได้จับคู่กันเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมที่มีขึ้นภายในซุ้มที่รุ่นพี่สร้างขึ้น และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น จากเพื่อนธรรมดาๆคนหนึ่ง ก็ค่อยๆเริ่มสัมพันธภาพมาเป็นคนรู้ใจ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาในรั้วมหาวิทยาลัย เราต่างเป็นที่ปรึกษาซึ่งกันและกันมาโดยตลอด ผมมักจะเป็นที่ปรึกษาทางด้านการเรียนให้เธอโดยเสมอ ส่วนเธอนั้นมักจะเป็นที่ปรึกษาทางด้านการใช้ชีวิตในสังคมให้กับผม ผมไม่เคยคาดคิดเลยว่า การคบเธอนั้นมันจะทำให้ความคิดและทัศนคติผมเปลี่ยนแปลงได้มากถึงเพียงนี้ จากการที่เคยเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยนึกถึงความรู้สึกผู้อื่น และมักจะใจร้อนอยู่เสมอ แต่เพราะเธอ ทำให้ผมมองเห็นความคิดหลายอย่างๆในตัวเธอ ทัศนคติของผมเริ่มเปลี่ยนไป ผมคิดอยู่เสมอว่า ถ้าไม่ได้เธอในช่วงนั้น ป่านนี้ผมก็คงจะเป็นคนที่ไม่เข้าใจสังคมรอบข้างได้มากกว่าที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้แล้วก็ได้

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าเราจะมีทะเลากันบ้างก็ตาม บ่อยครั้งที่เธอมักจะถามผมว่า ทำไมผมถึงไม่เคยชมเธอเลยยามที่เธอทำอะไรที่ดีหรือถูกใจผม อันที่จริงแล้วผมเป็นคนปากหนัก ชมใครไม่ค่อยจะเป็นสักเท่าไหร่ ชอบหรือไม่ชอบส่วนใหญ่ก็เก็บไว้ในใจ ด้วยเหตุผลนี้ด้วยละมั้งที่ทำให้ช่วงปีหลังๆในรั้วมหาวิทยาลัย เธอจึงเริ่มน้อยใจ อันที่จริงผมมานั่งคิดอีกที มันก็น่าน้อยใจอยู่เหมือนกัน เพราะคบกันมาตั้งหลายปี ผมก็ไม่ค่อยได้ให้ความชัดเจนหรือความคืบหน้าต่อสัมพันธภาพของเรามากเท่าไหร่ แต่เราก็ยังประคองกันมาได้ แม้ว่าหลังจากที่เราจบจากรั้วมหาวิทยาลัยไปแล้ว เราก็ยังสานความสัมพันธ์ต่อเรื่อยมา การไม่ได้เรียนอยู่ด้วยกัน มันไม่ได้ให้ความสัมพันธ์เราลดน้อยลงไปเลย ในทางตรงกันข้าม ผมเริ่มมีความรู้สึกผูกพันกับเธอมากขึ้น โดยเฉพาะ ช่วงที่ผมเศร้าใจที่สุดในชีวิต เธอก็ยังอยู่เคียงข้างผมมาโดยตลอด มาร่วมงานศพพ่อผมเกือบทุกคืน ถึงแม้ว่าบ้านเธอจะอยู่ห่างไกลเพียงใดก็ตาม

จนวันหนึ่ง..วันที่ผมต้องเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศ เธอบอกผมว่า เธอเริ่มไม่แน่ใจว่าเราต่างคนจะมีชีวิตที่แตกต่างกันไปอย่างไร เพราะเธอก็มีแผนที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศเช่นเดียวกัน แต่ในที่สุด 4 เดือนผ่านไป ผมก็เจอเธออีกครั้ง เพราะเธอเลือกที่จะเรียนภาษาในมหาวิทยาลัยเดียวกับผม แต่โชคไม่ดีที่ว่า ก่อนที่เธอจะมา ผมได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยอีกเมืองหนึ่งในการเข้าเรียนต่อปริญญาโท ทำให้ผมต้องย้ายเมืองไปก่อน อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าเราจะมีโอกาสเจอกันในช่วงระยะเวลาอันสั้นในตอนนั้น แต่มันยิ่งทำให้เราผูกพันกันมากขึ้นกว่าที่เราเคยมีมา แม้กระทั่งหลังจากที่เธอย้ายไปเรียนปริญญาโทที่อีกมลรัฐหนึ่ง เราก็ยังติดต่อผ่านทาง Email ทุกวัน เรานัดเจอกันทุกครั้งที่มีโอกาส ไม่ว่าเธอจะมาเมืองผม หรือผมไปเมืองเธอ เรามีความรู้สึกดีๆและผูกพันกันมากจนทุกครั้งที่เราต้องลาจากกันจะมีน้ำตาแห่งการอาลัยเกิดขึ้นทุกครั้งไป

ผมไม่เคยคาดคิดว่าความสัมพันธ์เรายังคงยั่งยืนนานมาได้ถึงขนาดนี้ จนกระทั่ง..ผมสำเร็จปริญญาโทและกลับมาทำงานที่เมืองไทย ในขณะที่เธอกำลังเรียนในเทอมสุดท้าย ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์เราเริ่มห่างกันมากขึ้น และดูเหมือนจะมากขึ้นอีก เมื่อเธอตัดสินใจทำงานที่อเมริกาต่ออีก 1 ปี แม้ลึกๆในใจผมอยากให้เธอกลับมา แต่ก็ไม่อยากให้เธอสูญเสียประสบการณ์ที่ดีของเธอไป ผมจึงสนับสนุนในความคิดของเธอในตอนนั้น และผมก็ดำเนินชีวิตประจำวันของผมตามปกติ อาจเป็นเพราะด้วยความที่เราห่างกันไม่เหมือนเดิมและการที่เธอได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น ความสัมพันธ์เราก็เริ่มเปลี่ยนไป อันที่จริงแล้วผมก็ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา แม้ว่าผมจะรู้ว่าเธอไม่มีใครอื่น แต่ก็รู้ว่าเธอเป็นคนมีชีวิตที่อิสระพอสมควร มันอาจจะเป็นเพราะว่าเราทั้งคู่โตขึ้น โตพอที่จะรู้ว่าเราอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมากกว่าที่จะเป็นคนรักกันก็เป็นได้

ตลอดเวลา 8 ปีที่ผ่านมา ถ้าถามว่าเสียดายไหม? ก็คงบอกว่า เสียดายอยู่เหมือนกัน เพราะตลอดเวลาเราสนิทและรู้ใจกันมาก และก็คงไม่รู้ว่าเราจะสนิทกับใครได้มากไปกว่านี้อีกแล้วในชีวิต ผมพยายามเฝ้าปลอบตัวเองตลอดเวลาว่า บางที่เราอาจจะไม่รู้สึกเจ็บปวดมาก ถ้าผมก้าวถอยหลังมาหนึ่งก้าว แล้วเผ้ามองดูเธออยู่ห่างๆ มันอาจจะเป็นการดีซะกว่า ที่เราต้องอยู่ด้วยกันและมีแต่ความทุกข์ใจ หรือถ้ามองในอีกแง่หนึ่ง เราจะพบว่า ความรัก.. มันเป็นสิ่งสวยงาม ความรัก..ทำให้เราเรียนรู้สิ่งที่เราไม่เคยคาดคิดว่าเราจะทำมาก่อนในชีวิต และความรักทำให้เราโตขึ้น ทำให้เราเข้าใจอะไรในชีวิตในสังคมมากขึ้น หากเรารู้จักใช้ความรักในทางสร้างสรรค์ ผมไม่เคยรู้สึกเสียใจอะไรเลยในอดีตที่เราทำลงไป เพราะไม่ว่ามันจะดีหรือจะร้าย มันก็ยังเป็นประวัติศาสตร์ความรักระหว่างสองเราอยู่ดี ถึงแม้ว่าตอนจบมันจะไม่สวยหรูอย่างที่เราวาดหวังไว้เสมอไป แต่มันก็ให้อะไรดีๆกับเราเสมอ เมื่อเราย้อนกลับไปนึกถึงมัน

"..เธอจะเป็นคนเดียวอยู่ในใจฉัน
และจะเป็นเหตุผลเดียวเท่านั้น
ที่ทำให้ฉัน..ได้เดินต่อไป

ทุกอย่าง นั้นยังมีแปรเปลี่ยนไป
แต่ฉันจะมีแต่เธอในใจ
มีแต่เธอในใจ..เหมือนดวงตะวัน"

Create Date : 11 ธันวาคม 2549

Last Update : 16 ธันวาคม 2549 10:07:36 น.

15 comments

Counter : 909 Pageviews.

ชอบเพลงนี้มากครับ

โดย: PutterZ (ToppuT

) วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:3:42:20 น.

เป็นความทรงจำที่ดีนะค่ะ

เรื่องของอ๊อบก็กำลังจะกลายเป็นความทรงจำเช่นกัน

โดย: off_elmas

วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:10:12:48 น.

บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนที่เรารัก ขอแค่ได้รู้ว่าเค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือก แค่นี้ก็สุขใจแล้วนะ

ความทรงจำดีๆเก็บไว้เป็นกำลังใจเพื่อก้าวต่อไป
ความทรงจำร้ายๆเก็บไว้แก้ไขเพื่อไม่ผิดซ้ำสอง

โดย: Cindy S. IP: 203.156.27.109 วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:12:13:35 น.

ใกล้ๆปีใหม่แล้ว เก็บแต่สิ่งดีๆไว้ในความทรงจำแล้วเริ่มต้นใหม่ดีกว่าครับ

โดย: จากบ้านแสนสุขที่โคราช (JasonSจัง!!!

) วันที่: 11 ธันวาคม 2549 เวลา:12:35:51 น.

มันเป็นความทรงจำที่ดีครับ

ผมรู้จักทั้งเจ้าของเวป แล้วก็คนที่อยู่ในหัวใจเค้าตลอด 8 ปี พออ่านไปแล้วก็น้ำตาซืม เราเป็นเพื่อนกันมา 8 ปีแล้วเหรอเนี่ย วันเวลาช่างผ่านไปเร็วจัง

จะเป็นกำลังใจให้นะ Crackerjack เพื่อนคนนี้จะอยู่เคียงข้างนายเสมอ

โดย: LittleDevil in Texas, USA IP: 24.162.153.69 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:12:03:10 น.

อ่านแล้วสามารถรับรู้ความรู้สึกอันลึกซึ้งของเจ้าวองเวบได้เลยนะค่ะ ซึ้งมากๆค่ะ

แต่อย่างไรก็อย่าปิดโอกาสตัวเองนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ สู้ๆ

โดย: Ying IP: 58.8.186.231 วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:0:23:19 น.

หลังจากอ่านเรื่องนี้จบปั๊บ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตอนเราคุยกัน ถึงมีสำนวนแปลกๆ หลุดออกมาบ่อยๆ ยังกะถอดมาจากนิยายเลย อิอิอิ แต่ขอบอกว่า ซึ้งมั่กๆๆๆ (Applause) เอาไปทำซีรีส์เกาหลีได้เลย ชอบเพลงจัง เข้ากับเรื่องดีมาก เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆๆ ซักวันอาจจะกลับมารักกันเหมือนดั่งเดิม แต่อย่างน้อยที่สุดก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน Friendship never dies. (รู้งี้ไปขอเป็นลูกศิษย์ตั้งนานแล้วจะได้เขียนเก่งๆ มั้ง)

โดย: นู๋เปิ้ลเอง (Writer) IP: 203.154.188.21 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:15:37:33 น.

do not worry nai tui..i beleive that she will return na...sometime she may want time for learning..finally she will find out to come back again..u know for me although i can find Mr. right man while i am not Ms. right girl..may feel pain however, I choose only good memory ...bec being friend ..so long time and forever..lucky..i will cheer her to u ja

โดย: tippy_sydney IP: 202.171.164.37 วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:18:37:20 น.

โดย: tippy_sydney IP: 202.171.164.37 วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:18:39:41 น.

อ่านแล้วน้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว
เหมือนกับอยู่รอบๆ ความทรงจำของพวกเธอมานาน
แต่ก็ไม่มีโอกาสได้แม้แต่เพียงช่วยเหลือ

สำหรับเรา ถ้าใช่มันก็ใช่
อะไรที่ได้เก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ
ขอให้มอง ณ ปัจจุบัน และอนาคต

แล้วเพื่อนคนนี้จะเป็นกำลังใจให้

ปล. เอาน่า อย่างน้อยเธอก็ได้แสดงความรู้สึกดีๆ ให้กัน
ไม่เหมือนเรา ที่ไม่เคยเลย ..

โดย: n u c h i i IP: 124.120.15.43 วันที่: 22 เมษายน 2550 เวลา:13:10:46 น.

ทุกหนทางในชืวิต เรา อาจจะย้อนมันไม่ได้เลย แต่หากว่าสักวันเราเจอสภาพเหมือนเดิมที่ผ่านมา ก็ดูเหมือนอาจจะไม่ใช่ความทรงจำเลยก็ได้ แต่มัน คือ นรกที่มันคอยกัดกินหัวใจเราให้อยู่ในวังวนตลอดเวลา รู้สึกเหมือนเดิม และไม่เคยต่างออกไปจากเดิมเลยสักที

โดย: เปรี้ยว IP: 61.7.131.174 วันที่: 28 มีนาคม 2551 เวลา:16:09:02 น.

เธอจะอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดไป
ถึงแม้ในวันนี้เราจะอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม
จะขอรักเธออย่างนี้ตลอดไป

โดย: ใหม IP: 125.26.133.121 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:16:06 น.

เหลือวั้ยเเต่...
ความทรงจำ ~

โดย: alone IP: 124.121.158.107 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:19:13:18 น.

ซึ้งมากค่ะ... เป็นกำลังใจให้นะคะ ✌✌
ถ้าคู่กันแล้ว คงไม่แคล้วกัน...

ขอให้ความทรงจำดีๆ คงอยู่ตลอดไปนะคะ 😉

โดย: Nay IP: 49.49.243.172 วันที่: 22 พฤษภาคม 2563 เวลา:19:46:44 น.

สวัสดีจ้า แวะมาทักทายจ้า

โดย: สมาชิกหมายเลข 6386494

วันที่: 21 มิถุนายน 2564 เวลา:15:50:39 น.