คุณวิคคะ ... ตอบนะคะ ...

ของขายไปได้ไม่กี่ชิ้นเองค่ะ ... ก็พยายามทยอยขายไปแหละค่ะ ไม่รีบ (เพราะถ้าขายเร็วก็ไม่มีใช้อ่ะ) แล้วก็ไม่ได้คิดมากด้วยว่าจะได้กี่ตังค์ ... เพราะขายไปถูกมากๆเลย ไมโครเวฟแค่ $20 เอง (มีคนโทรมาเพียบเลย เพื่อไมโครเวฟตัวนี้ ...แหม มันใหม่มาก เราขัดบ่อย ดูแลอย่างดีนี่นา)


ขายของไปชิ้นนึง ก็ใจแป้วทีนึงอ่ะค่ะ


มันเหมือนกับว่า โอ๊ะ อีกส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันกำลังจะหายไปอีกแล้ว .... ความทรงจำกำลังจะเลือนลงๆ และ จางไปในที่สุด


วันนี้เป็นที่วันสามแล้วที่อยู่มาได้โดยไม่มีไมโครเวฟ ...

วันแรกที่ไม่มี .. ทำบราวนี่ .. รู้สึกแปลกไปในบัดดลที่ส่งมันเข้าเตาอบ แล้วหันหลังกลับมาจะตั้งเวลา kitchen timer เตือนเมื่อมันสุก .. ป๊ะเข้าให้ ... ไม่อยู่ซะแล้ว ไมโครเวฟฉัน ... ต้องวิ่งไปหยิบนาฬิกาปลุกมาตั้งแทบไม่ทัน


เฮ้อ ... สักพักก็ปรับตัวได้ล่ะเนาะ.. ตอนนี้มันก็หวิวๆ เท่านั้นเอง

ใช่ ๆ จะต้องย้ายบ้านเร็ว ๆ นี้เหมือนกัน รู้สึกอาลัยอาวรณ์มาก ๆ

เข้าใจความรู้สึกนะ แต่เดี๋ยวก้อจะชินไปเอง เชื่อไหมในหนึ่งชีวิตเราเนี่ย สามสิบปีมานี่ ย้ายบ้านมาแล้วกว่าสิบหลัง เฉลี่ยเราอยู่ที่นึงประมาณ สองปีอะจ๊ะ ย้ายไปย้ายมา แต่อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นยิบซีนะ คุณพ่อเป็นข้าราชการหน่ะค่ะ เหอๆๆ เปลี่ยนสอ่งแวดล้อมปรับตัว เปลี่ยนกลุ่มเพื่อน

ตอนนี้พอมันชินกับการย้ายที่อยู่บ่อยๆ เมื่อเรามาทำงานทำให้เราทำอยู่ไม่ติดที่ ที่นึงประมาณ สองถึงสามปีหน่ะ ก้อเกิดอาการเบื่อ อยากเปลี่ยนงาน เปลี่ยนสิ่งแวดล้อม ...เหอๆๆ ทำงานสิบปีเปลี่ยนมาสี่ที่ละจ๊ะ

คิดถึงที่พักที่อยู่ตอนนี้เป็นแฟลตสวัสดิการข้าราชการ

ไม่กว้างขวางแต่ก็อยู่ได้อย่างไม่อึดอัด ถ้าจะต้องย้ายจริงๆคงเศร้าน่ะค่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณเอริ...

เข้าใจเลยค่ะ...คงต้องใจหาย...โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าอยู่มาหลายๆ ปีแบบนี้...บ้านเคยมีของอยู่ครบ...อยู่ๆ ก็ว่างไป แล้วกำหนดกลับเมื่อไหร่คะ

วิคเคยย้ายมา 2 ครั้ง แต่ละครั้งก็วุ่นวายเก็บของซะจนลืมอาลัยอาวรณ์สถานที่... ถ้าหากรู้สึกบ้าง... จิตใต้สำนึกก็ปัดออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ มันคงเป็นกลไกอัตโนมัติของคนมังคะ...พอเวลาผ่านไปนานๆ ถึงจะกลับมาคิดถึง

Life goes on จริงๆ ค่ะ ถึงเวลากลับบ้านเอาความรู้ไปช่วยพัฒนาประเทศชาติแล้วค่ะคุณเอริ

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ .... เช้านี้เดินเข้าครัวไป แม้มันจะโล่งๆ ก็ไม่โหวงๆเหมือนเมื่อวานแล้วค่ะ ... ปรับตัวไวดีไหมคะ ฮิฮิ

.... เมื่อกี๊ มีคนมายก blender และ เครื่องเล่นวิดีโอ ไปแล้วค่ะ


สำหรับเบลนเดอร์ เอริทำใจไว้ล่วงหน้าแล้วค่ะ ... เมื่อสองวันก่อน ปั่นน้ำจิ้มสุกี้ล๊อตสุดท้ายเอาไว้ 1.5 กระปุก เรียบร้อยแล้ว (ซื้อเครื่องนี้มาเพื่อปั่นเจ้านี่โดยเฉพาะ) ... แล้วก็ขัด ล้างอย่างเงางาม .... เก็บอุปกรณ์ทุกชิ้นมาวางด้วยกัน พร้อมขายทุกเมื่อ ....


แต่วันนี้ ชูจังน่ะสิน่าสงสาร เพราะไม่มีเครื่องเล่น - อัด วิดีโอแล้ว ขายเค้าไปถูกมากเลย $15 เอง ... แถมม้วนวีดีโอเปล่าให้เค้าไปอีกด้วย ...

ต่อไป ชูจังจะดู WWE ได้ยังไงกัน ... เหลือทางเดียว คือ ไปโหลดมาทางเวบแล้วล่ะ แง๊ๆ ไม่สามารถดูไปพร้อมกับกินข้าวไปได้แย้ววววววว น่าฉงฉานนนนนน