พยายามไม่ดราม่า...12 สิงหาก็มาทุกปี เดี๋ยวก็ผ่านไป

แต่ดันป่วย...อยู่คนเดียว....เจ้าถ้วยก็ไปลงอ่าง...

ดูบัลลังก์เมฆตอนจบ....ปานวาดกอดกับปานรุ้ง...

เออเนอะ...ไม่ว่าจะละครหรือชีวิตจริง...ความเน่าไม่ได้ต่างกันเลย

แม่คะ...ลูกคนนี้อายุ 43 แล้วนะคะ

แม่จะยังนึกถึงลูกคนนี้บ้างมั้ย

ลูกคนนี้ที่แม่จากไป...ไม่เคยมาหา...ไม่เคยติดต่อ

แม่สบายใจหรือหมดห่วงว่าลูกคนนี้คงไม่ลำบาก

ใช่ค่ะ...ลูกคนนี้ไม่เคยลำบาก...มีกินมีใช้...ได้เรียนดีดี

พ่อลูกเขาเก่งค่ะ...แต่....พ่อก็ไม่ใช่แม่นะคะ

อ้อมกอดที่โหยหา...ใบหน้าที่ไม่เคยนึกออก...วาดภาพไม่ได้

ทีเพียงคำว่า...แม่....ที่ได้แต่นึก...ถึง

...............................

...............................

...............................

แม่คะ....ลูกแม่อายุ 43 แล้วนะคะ...คิดถึงลูกบ้างมั้ยคะ...ลูกคิดถึงแม่นะคะ...คิดถึงเสมอ...