หนังก่อนนอน#5

งวดนี้ถูกผีขี้เกียจเข้าสิงซะหลายวัน ฮ่าๆๆๆๆๆ


Empire of the sun
หนังเก่าเก็บของน้าสปิลเบิร์กสมัยที่คริสเตียน เบล ยังเป็นเด็กน้อยน่ารัก ดูจบทำให้คิดถึงหนังเรื่องล่าสุดของสปิลเบิร์กที่ชวนเพลียหัวใจอย่างอินเดียน่า โจน์ภาคล่าสุด ยังไงอยากให้คุณน้ากลับไปกำกับหนังให้ได้อารมณ์แบบเมื่อก่อนดีกว่านะครับ โปรดัคชั่นอลังการมาพร้อมกับฉากบิ๊วด์ๆเป็นระยะ ไม่มีใครทำได้ดีกว่าคุณน้าอีกแล้วครับ คอนเฟิร์ม!!!


Beautiful thing
ผลพวงจากการอ่านStarpics พบว่าคุณวาริน หนึ่งในนักวิจารณ์คนโปรดกล่าวถึงหนังเรื่องนี้ไว้หลายครั้ง (มันถูกเรียกในชื่อ “รักแห่งลอนดอน”)
ถ้าฉากเด็กผู้ชายสองคนจูบกันในรักแห่งสยามทำให้คนบางคนเป็นลม คาดว่าฉากในbeautiful thing คงทำให้คนเหล่านั้นหยิบปืนมากรอกปากตัวเองหน้าจอเป็นแน่แท้ เพราะหนังเรื่องนี้เกย์สุดๆแบบไม่ต้องกระมิดกระเมี้ยนอะไรใดๆ
อารมณ์ของหนังอบอุ่นนุ่มนวล(และออกจะชวนฝันไปบ้างในช่วงท้ายๆ) นักแสดงก็มีเคมีต่อกันอย่างพอดิบพอดี (และขอบอกอีกอย่างว่ามันไม่จบแบบรันทดด้วยนะ555+)

เป็นอีกเรื่องที่แนะนำให้หามาดูกัน


The Thing
สิ่งที่ชอบที่สุดในหนังคือดนตรีประกอบกับเอฟเฟ็คบ้านๆแต่น่าตื่นตา จริงอยู่ที่มันดูเชยไปบ้าง(หนังมันนานแล้ว) แต่ไอ้ตัวหนอนสีแดงๆในหนังก็ดูสวยดี แม้จะไม่ได้น่ากลัวอะไรมากมายก็ตาม


Zoo
หากใครถามว่าหนังเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร รู้สึกลำบากใจชอบกลที่จะสรุปเรื่องราวในหนังให้ออกมาเป็นประโยคสั้นๆ
โอเค หนังเรื่องนี้คือหนังกึ่งๆสารคดีเกียวกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่เสียชีวิตเนื่องจากการมีเซ็กส์...กับม้า -_-“
อ่านแค่เรื่องย่ออาจชวนให้อ่อนเพลียละเหี่ยใจอยู่ไม่น้อย แต่ตัวหนังจริงๆไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น(แต่คงไม่ใช่ทุกคนอยู่ดีที่อยากรู้ว่าทำไมคนๆหนึ่งถึงอยากมีอะไรกับม้า) มุมมองและการเล่าเรื่องส่วนใหญ่จะมาจากฝั่งของกลุ่มเพื่อนผู้เสียชีวิตซึ่งทุกคนล้วนมีอาการ Zoopheliaทั้งสิ้น (ชอบมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์)
พล็อตเรื่องเอื้ออำนวยเหลือเกินให้มันกลายเป็นหนังพิพากษา แต่เอาเข้าจริงหนังกลับเล่าเรื่องได้อ่อนโยน และบางช่วงก็ให้ความรู้สึกโรแมนติกซะด้วยซ้ำ หนังไม่ได้สร้างให้ใครเป็นตัวร้ายหรือวิปริต แค่เพียงบอกให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ณ ช่วงเวลานั้น

ปล.หนังมีภาพสั้นๆจากเหตุการณ์(ผู้ตายได้บันทึกวิดิโอขณะมีเพศสัมพันธ์กับม้าไว้) ซึ่งอาจจะโหดร้ายต่อความรู้สึกพอสมควร


The Wrestler
ผู้กำกับดาเรนยังคงเป็นคนโปรดของผม แม้คราวนี้จะกลับมาเล่าเรื่องง่ายๆพล็อตไม่ซับซ้อน ไม่มีตู้เย็นกินคน ไม่มียานอวกาศทำจากลูกแก้วลอยไปลอยมา
จะบอกว่าพล็อตของthe Wrestler ซ้ำซากก็คงใช่ (นักมายปล้ำแก่ชราใกล้ตายที่พยายามขึ้นสังเวียนอีกครั้งพร้อมทั้งพยายามขอคืนดีกับลูกสาว) แต่พี่ดาเรนยังคงเล่าเรื่องอย่างมีสไตล์ และใส่ความใจร้ายลงไปในหนังแบบพอดีๆ (เช่นฉากเสียงเชียร์ที่ดังกระหึ่มก่อนที่พระเอกจะเปิดประตู้เข้าไปในห้องครัวร้านอาหาร)
Mickey Rourkeแสดงได้น่าสมเพชเหลือทน ตัวละครแบบนี้ในหนังเรื่องอื่นๆมันยังพอมีอะไรให้ลุ้นอยู่บ้าง แต่กับ แรนดี้ เดอะ แรม รู้สึกเลยว่าชายคนนี้บอบช้ำทั้งกายและใจจนเกินเยียวยาแล้วจริงๆ เป็นซากชีวิตที่พยายามดิ้นรน และเราก็รู้ผลของมันตั้งแต่นาทีแรกที่ตัวละครโผล่มาบนจอ


The Curious Case of Benjamin Button
ชอบหนังเรื่องนี้น้อยกว่าที่คิดไว้มาก ตลอดระยะเวลา2ชั่วโมงกว่าๆไม่รู้สึกอยากติดตามหรือเอาใจช่วยในการเดินทางเรียนรู้ชีวิตของตัวเอก นั่นทำให้ผมรู้สึกห่างเหินกับหนังเรื่องนี้และไม่รู้สึกอะไรกับมันมากมายเมื่อหนังจบลง (นอกจากจะพูดกับตัวเองเบาๆว่า เออ...หนังยาวจัง)

ปล.ฉากเคต บลังเชท กลายเป็นเด็กสาวหน้าใสกิ๊กในช่วงแรกว่าน่ากลัวแล้ว เจอแบรด พิตต์เดินหน้าเด้งออกมาตอนจบ...ขนลุกเลย (และแน่นอนที่หนังสมควรได้ออสการ์เอฟเฟ็คกับเมคอัพไปครอง..ส่วนรางวัลภาพยนต์ยอดเยี่ยมนั้น...อิอิอิ)

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552		4 comments
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2552 11:49:15 น.
Counter : 2608 Pageviews.
Share Tweet