Bloggang.com : BobJims : การบ้านของ Apichemy: Chick Corea and Gary Burton duets@Esplanade

การบ้านของ Apichemy: Chick Corea and Gary Burton duets@Esplanade

วันนี้ผมขอแนะนำเพื่อนสนิทในสมัยมัธยมปลายของผมคนหนึ่ง เขาคนนี้เป็นคนชักนำผมเข้ามารู้จัก ดนตรีแจ๊ส และในปัจจุบันก็ยังคอยแนะนำอัลบั้มต่างๆนาๆ และชวนให้ผมซื้อซีดี เพื่อเสียตังค์เป็นเพื่อนเขาอยู่เสมอ เขาคนนี้ ขอใช้นามแฝงว่า Apichemy

เป็นเรื่องบังเอิญ ที่เราสองคนได้มาทำงานอยู่ที่สิงค์โปร์ในช่วงเวลาเดียวกันตอนนี้ ผมเลยแนะนำเขาให้เขียน เรื่องราวเกี่ยวกับแจ๊สมาให้คนอื่นอ่านบ้าง เป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น แทนที่จะหยุดอยู่ที่กลุ่มเพื่อนไม่กี่คน ตั้งแต่สมัย ม ปลายที่ฟังกัน คนอื่นจะได้รู้ และเพื่อนผมจะได้มารู้จักคนอื่นๆในสังคมนี้ด้วย แต่จนแล้วจนรอดเขาก็เลื่อนมาก (เนื่องเพราะขี้เกียจผมว่า แต่มันว่าไม่มีเวลา ฮึฮึ) จนกระทั่งวันที่ 15 มีนาคม 2550 ที่ผ่านมา ผมกับไอ้เพื่อนเนี่ย ก็ลงทุนซื้อตั๋วคอนเสิร์ตเพื่อไปดู ชิค โคเรีย กับ แกรี่ เบอร์ตัน ดูเอ็ทกันที่ตึกรูปทุเรียน esplanade ในงาน mosaic music festival ผมเลยได้โอกาส สั่งให้เขาเขียนเป็นการบ้านมา เล่าเรื่องที่เราไปดูคอนเสิร์ตกัน

ผลที่ออกมาก็คือที่ท่านกำลังจะได้อ่าน ดี แย่ อย่างไรผมขอให้มันรับไวคนเดียวไม่เกี่ยวกับผม : P และผมคิดว่า คงจะมี ตอนต่อๆไปออกตามมาอีกไม่นาน เพราะผมกำลังจะขอร้อง(แกมบังคับ)ให้ ส่งการบ้านวิจารณ์อัลบั้มที่ซื้อกันไปมาให้อ่านกัน อย่างไรก็ติดตามได้ที่ บล็อกของผมนะครับ จนกว่าเขาจะมีบล็อกของเขาเอง

ก่อนไปชมงาน

นัดหมายกับ “บ๊อบ จิมส์” และ “นักล่าฝันสุดขอบฟ้า” ไว้ที่ร้านเทป HMV ตรงสถานี City Hall ประมาณ หกโมงสี่สิบห้า เจอกันก็เกือบทุ่ม เดินไปหาอะไรใส่ท้องซะหน่อย เพราะอีกครึ่งชั่วโมงกว่าคอนเสิร์ตจะเริ่ม ด้วยความที่ปกติเรามักจะคิดว่าเวลาที่แจ้งไว้ในบัตรคือเวลาที่ประตูเปิด จากนั้นก็บวกไปอีกครึ่งชั่วโมงกว่าจะเริ่มแสดง พวกเราจึงนอนใจเดินดูของที่ระลึก กว่าจะรู้ตัวว่าคอนเสิร์ตเริ่มแล้วก็ปาเข้าไปครึ่งทางของเพลงแรก เราสามคนต้องรอจนกว่าจะจบเพลงแรกก่อนจึงจะเข้าไปได้ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะมีทีวีวงจรปิดถ่ายให้ดูไปพลางๆ

ช่วงแรก

เป็นช่วงที่ปลุกเร้า, อึดอัดพอสมควร สำหรับบางคนที่เพิ่งเคยฟังครั้งแรกอาจพาลไม่ชอบไปเลย แต่สำหรับตัวเองแล้วรู้สึกชอบ (อาจเป็นเพราะว่ารู้จัก style ของทั้งคู่มาก่อน), ตัวคอร์ดมีความซับซ้อน แทบจะเรียกได้ว่าทุกโน้ตของมือขวา จะมีคอร์ดคอยรับอยู่แทบจะทุกโน้ต ทำให้ดูเหมือนมีความกดดันเล็กๆผ่านมาจากตัวของ Chick เอง ส่วนตัว Gary เองนั้นก็มีทั้งผ่อนปรน รวมถึงปลุกเร้าไปตามท่วงทำนอง คล้ายกับฝ่ายหนึ่งบุก อีกฝ่ายก็ต้านไว้และก็รุกตอบ หมดช่วงแรกมีพัก 20 นาที เดินออกมาด้วยอาการมึนเล็กน้อย

( บ๊อบ จิมส์: ช่วงนี้มีคนเดิน ออก และหนีกลับบ้าน ไป อยู่บ้างเป็นประปราย ลองคิดดูครับ ว่า เปียโนกับ ไซโลโฟน มาเล่นแบบหลอน จะมึนและอึ้งขนาดไหน)

ช่วงที่สอง

เป็นช่วงที่ผ่อนคลายลงมาก ตัวเพลงมีความเบาลงทางท่วงทำนอง แต่การ improvisation ก็ยังคงความน่าสนใจเหมือนเดิม รวมถึงเทคนิคของ Chick ที่ได้สอดแทรกไว้ มีการนำเพลงสมัยแรกๆมาทำใหม่ ใครที่ไม่เคยฟังมาก่อนก็ไม่เป็นไร สามารถรับรู้ได้ถึงชั้นเชิง บวกความละเมียดละไมของโน้ตแต่ละตัว ใครที่ผิดหวังมาจากช่วงแรก คิดว่าต้องเปลี่ยนใจกลับมาชอบกันทุกคน

(บ๊อบ จิมส์: ช่วงนี้หลายเพลงที่ ชิค ได้เลือกจังหวะที่หลากหลาย มาเล่น เช่น แทงโก้ และก็ มีจังหวะของ ทาง อเมริกาใต้ ทำให้คนฟังเข้าถึงได้ง่ายขึ้น)

Encore

เป็นช่วงที่บ่งบอกให้เห็นถึงความเข้าขากันของทั้งคู่ (จากที่ร่วมเล่นด้วยกันมานาน) รวมถึงความฉลาดของ Chick ที่สามารถดึงให้คนดูให้มีส่วนร่วมกับเพลงของทั้งคู่ 2 เพลงในช่วงนี้ขอบอกว่าสุดยอดมาก

( บ๊อบ จิมส์ : เพลง ช่วงนี้จะออกเป็นสวิงทำให้คนฟัง เข้าถึงง่าย และ ชิคก็ได้ชักนำให้คนฟังมีส่วนร่วมโดยการ ให้ ดีดนิ้ว กำกับ จังหวะสวิงตลอดเพลง หลังจากนั้น ชิคก็ ไปร่วมเล่น ไซโลโฟนกับ แกรี่ จนหนำใจแล้วก็ กลับมาเล่นเปียโน ต่อ ขอบอกว่า ช่วงนี้ ปิดได้น่าประทับใจมาก เพราะทั้งคู่เล่นส่งและรับ และเดินทำนองกัน เหมือนรู้ทางอีกฝ่ายเป็นอย่างดี)

ความรู้สึกหลังงาน

จากที่ได้มาฟังทั้งคู่เล่นในวันนี้ รู้สึกว่ามีความสุขมาก ผมอยากขอถ่ายทอดความรู้สึกนี้เปรียบเทียบกับการไปล่องแก่งครั้งแรกของผม ตอนแรกรู้สึกประหม่า, อึดอัด กลัวว่าเรือจะคว่ำ โขดหินใหญ่เล็ก เปรียบได้กับการเล่นของ Chick มีหนัก, มีเบา สายน้ำที่ไหลผ่านเปรียบได้กับการเล่นของ Gary ที่ช่วยให้เรือผ่านโขดหินไปได้ โขดหินและสายน้ำช่วยให้ทุกคนในเรือมีความตื่นเต้นสนุกกับการล่องแก่ง หลังจากผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ ทุกคนก็ต่างเล่าถึงความประทับใจ และตกลงกันว่าครั้งหน้าจะไปล่องที่ไหนต่อ ก็เหมือนกับคอนเสิร์ตครั้งนี้ ผม, บ๊อบจิ๋มส์ และ “นักล่าฝันสุดขอบฟ้า” ยังคิดอยู่ว่าจะได้มีโอกาสได้ดูทั้งคู่เล่นได้ที่ไหนอีก?

Apichemy

นักล่าฝันสุดขอบฟ้า (ซ้าย) Apichemy (ขวา) กับ esplanade

ไม่ทันเพลงแรก เลยต้องยืนดูทางมอนิเตอร์ไปก่อน

Apichemy กับ โปสเตอร์

เรื่องโดย Apichemy
ภาพและคำนิยม โดย BobJims

Create Date : 26 มีนาคม 2550

Last Update : 27 มีนาคม 2550 9:01:18 น.

5 comments

Counter : 476 Pageviews.

ดำเนินเรื่องได้น่าสนใจมากค่ะ

ยิ่งเอาไปเปรียบเทียบกับกิจกรรมล่องแก่ง ทำให้รู้สึกว่าเห็นภาพตามไปด้วย ครั้งหน้าขอแนะนำให้ postเพลงตัวอย่างของนักดนตรีด้วยนะคะ คนอ่านจะได้เรียนรู้ไปด้วย และก็เข้าใจมากยิ่งขึ้น

.....สนุกดีค่ะ.......

โดย: nokky IP: 130.88.163.32 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:23:27:03 น.

. . . ประทับใจ . . .

โดย: เจ้ลี่ IP: 203.121.175.111 วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:14:11:59 น.

สัมผัส สำนวน สุดยอด

โดย: Jazzman IP: 203.146.100.235 วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:16:08:36 น.

thanks a lot for every comments, I'll try to improve sth and post it very soon.

cheers,

โดย: apichemy IP: 165.21.154.13 วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:17:18:50 น.

สุดยิ๊ดค่ะ

โดย: neppen

วันที่: 7 เมษายน 2550 เวลา:12:58:52 น.