|
|
 |
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
 |
7 กรกฏาคม 2549
|
|
|
|
|
ละคร ความรัก และนักทุ่ม ตอนที่ 1
“พี่เคยหักคอคนมั๊ยครับ” ผมถามพี่ตี๋
“ไม่เคย ใครจะไปทำอะไรแบบนั้น”
“อืม...และพี่ว่าพี่หักคอคนได้มั๊ยครับ” ผมเปลี่ยนคำถามนิดหน่อย เพราะคำถามแรกของผมมันฟังปัญญาอ่อน
“น่าจะได้น่ะ ไม่เคยลอง แต่พี่น่าจะแข็งแรงพอ ไบ๊ท์อยากลองดูมั๊ย”
“ไม่ดีกว่าพี่ ไว้โอกาสหน้าดีกว่า” คำตอบผมสร้างเสียงหัวเราะให้กับเหล่าสมาชิกที่ล้อมวงกินขนมอยู่ในทีมงานละครเวทีของพี่นุช
พี่ตี๋เป็นนักยูโดมหาวิทยาลัย มีใบหน้าตี๋เหมือนชื่อ ผมหยักศก ผิวขาวรูปร่างสูงโปร่ง แม้กล้ามเนื้อบนร่างกายไม่ใหญ่เหมือนนักกล้ามแต่แข็งแรงสมส่วน ยามที่พวกเราต้องยกของหนัก หรือออกแรงแกช่วยได้สบายมากๆ
พี่ตี๋เป็นนักศึกษาปีสุดท้ายคณะมัณฑณศิลป์ พูดน้อย มีสีหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ในหัวตลอด ผมได้รู้จักพี่ตี๋ตอนผมเรียนอยู่ปีหนึ่งจากที่ผมได้ร่วมทำงานละครเวทีของผู้กำกับชื่อพี่นุชเป็นพี่อักษรศาสตร์ เอกละครปีสุดท้าย ก็พร้อมๆกับที่ได้รู้จักพี่เพียวและพี่หนึ่ง พวกเรามาจากต่างที่ต่างคณะแต่ก็มีความสนิทสนมกันดี
ในทีมงานละครพี่นุชนั้น ดูเหมือนนักแสดงชายจะมี พี่หนึ่ง พี่เพียว และผม เข้ากันได้ดี สนุกสนานเฮฮากันมาก ส่วนพี่ตี๋มักจะเฝ้าดูและสนุกกับการซ้อมละครแบบบ้าๆบอๆของผม และอาจหัวเราะไปกับเรื่องเล่าสนุกๆของพี่เพียวและพี่หนึ่ง แต่ลึกๆ แกก็ดูไม่สนุกหรือเฮฮาเต็มที่นัก บางครั้งดูเศร้าๆ เหงาๆ ด้วยซ้ำ อาจเนื่องจากพี่ตี๋ต้องเหนื่อยจากการเดินทางไกลมาซ้อมละครจากกรุงเทพฯ มาที่ทับแก้วซึ่งอยู่ที่นครปฐม ทำให้แกไม่สนุกนัก
วันเวลาแห่งทีมงานละครพี่นุช จบลงด้วยความสำเร็จและความยินดี น้ำตาแห่งความปิติไหลอาบแก้มผมและทีมงานอีกหลายคน ทั้งดีใจและเสียใจที่พรุ่งนี้เราไม่ต้องซ้อมละครอีกต่อไปแล้ว เกือบทุกคนในทีมงานแยกย้ายกันไปตามที่ทางของตน จะมีก็แต่ผม พี่เพียวและพี่หนึ่งซึ่งยังวกวนเวียนกันเที่ยวไปในสไตล์ของเรา วันเวลาล่วงเลยมาร่วมปีผมจึงได้มาพบพี่ตี๋อีกครั้งหนึ่ง
คืนนั้นผมเบื่อจากการนอนอ่านหนังสือ จึงวางหนังสือลงแล้วลุกขึ้นจากเตียงรุดออกจากหอขึ้นขี่จักรยานคู่ใจไปท่องราตรีในทับแก้ว
ราตรีของทับแก้วในช่วงนั้น มันไม่มีอะไรเริงรมย์ สิ่งที่เราจะเสพได้อย่างเต็มที่ก็คือความสงัดและสงบของค่ำคืน....ผมต้องขอบอกก่อนนิดหนึ่งว่าในสมัยที่ผมเรียนนั้นทับแก้วยังนับว่ามีคนน้อยเห็นหน้าก็คุ้นตากันทุกคน ผิดกับสมัยนี้ที่คนพลุกพล่านไปหมด และเมื่อคนน้อย ยามราตรีก็เงียบสงัดเป็นธรรมดา ในขณะที่จักรยานพาผมวนทับแก้วขึ้นรอบสองได้ระยะสักหน่อยหนึ่ง ก็มีจักรยานเสือหมอบคันหนึ่งมาขนาบข้างผม ผมหันไปมอง....
อ่านตอนต่อไป
ไปอ่าน ละคร ความรักและนักทุ่ม ตอนที่ / 1 / 2 / 3 / 4 / 5
---------bite25---------
กลับไปสารบัญลิงค์หัวราน้ำ
| Create Date : 07 กรกฎาคม 2549 |
| Last Update : 7 สิงหาคม 2551 9:45:46 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 620 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: ซออู้  วันที่: 7 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:06:38 น. |
|
|
|
| โดย: basbas วันที่: 7 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:07:46 น. |
|
|
|
| โดย: basbas วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:22:27 น. |
|
|
|
| โดย: bite25 วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:18:08 น. |
|
|
|
| โดย: เสือจ้ะ วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:45:01 น. |
|
|
|
| โดย: bite25 วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:50:10 น. |
|
|
|
| โดย: ซออู้ วันที่: 8 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:54:19 น. |
|
|
|
| โดย: bite25 วันที่: 9 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:32:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
bite25 |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
ดูซิคะ มีขมวดปมเก็บไว้คราวหน้าด้วยแน่ะ ทำให้อยากรู้ อยากติดตามต่อไปว่าเรื่องจะเป็นยังไง
เอ..แล้วเกี่ยวกะจักรยานด้วย ซออู้ก็เพิ่งกลับจากขี่จักรยานมา แต่เหนื่อยมาก เลยหลับไปพักใหญ่
อยากรู้เรื่องเร็ว ๆ ซะแล้ว อย่าลืมไปตามนะคะ
ถามนิดหนึ่งค่ะ แล้วคุณคิวปิดเรียนคณะไหนคะ