เฮ้อ เก็บเสื้อผ้าไปสุราษฎร์
รู้สึกว่าชีวิตผมมันจะขึ้นๆลงๆอยู่เรื่อยเลย ช่วงนี้ นอกจากเศรษฐกิจบ้านเรามันจะย่ำแย่ โดยเฉพาะการส่งออก ซึ่งส่งผลมากระทบกับธุรกิจของผมบ้างเหมือนกัน นอกจากนี้ สัตว์น้ำปีนี้ก็ไม่ดีเอาเสียเลย จนเรือผมต้องขึ้นๆลงๆอ่าวไทยจนเบื่อแล้ว ผมก็ไม่อยากขึ้นๆลงๆเหมือนกัน เบื่อครับว่าจะหาเรียนต่อโท ก็เลยต้องระงับโครงการออกไปอีกแล้ว สงสัยจะไม่ได้เรียนแน่ๆ เซ็งๆๆเมื่อไม่กี่วันมานี้ ไปชั่งน้ำหนักหน้า 7 -11 มา ตัวเลขที่ปรากฎออกมาคือ 87.5 กิโลโอ้!!! แม่เจ้า หนักจะ 90 แล้วโว้ย ไม่ได้การและ ลงพุงอีกต่างหาก ดีน่ะ สูง 190 น้ำหนักเท่านี้เลยดูไม่น่าเกลียดมาก ตัดสินใจแล้วต้องลดน้ำหนักโดยด่วน ซื้อรองเท้ากับถุงเท้าไว้แล้ว ไปสุราษฎร์ว่างๆ จะหาเวลาวิ่งจ๊อกกิ๊งแน่นอนไปเดินเล่นเซ็นทรัลมา เจอสาวมหาลัยน่ารักทั้งนั้น โอ้ย ใจแตกตามประสาคนโสดไร้คนจับจอง ดูพยากรณ์อากาศฝนตก ขับรถเหนื่อยแน่ๆ คนเดียวด้วยไปรอบนี้ไม่มีเพื่อนเม้าท์เลย สาวหาดใหญ่ใจก็ไม่ว่าง น้องสาวที่สุราษฎร์ ก็ไปสอบได้จุฬาอีก เฮ้อ ขาดคนเม้าท์ปล. สาวจุฬาที่ผมเคยหลง เขารับปริญญาและจะไปเรียนต่อเมืองนอกและ อีกไม่กี่วัน เฮ้อ !!! เศร้าคนอื่นเขามีแฟนเก่าให้คุย แต่ของผมไม่มี บางเรื่องเราก็อยากคุยกับคนที่เคยรักกันมา แต่มันก็ทำไม่ได้ ก็ต้องก้มหน้าใช้ชีวิตกันต่อไปละเนอะ เพลงนี้มอบให้ความรู้สึกของตัวเองคนเคยมีคู่
ลองมองหาข้อดีของการเป็นโสดดิ...