"วินทร์ เลียววาริณ คุยกับหนอน" ฉบับ Limited Edition (2552)



อ้างอิงจากเว็บ //www.winbookclub.com/bookdetail.php?bid=44

วินทร์ เลียววาริณ คุยกับหนอน

//www.winbookclub.com เปิดทำการครั้งแรกในที่24 กรกฎาคม พ.ศ. 2549 จนถึงเดือนนี้ก็ครบห้าปีพอดี เป็นห้าปีเต็มที่พวกเราได้ช่วยกันสร้างชุมชนขนาดเล็กแห่งหนึ่งในโลกไร้สายให้เป็นพื้นที่แสนอบอุ่นเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างนักอ่านกับนักอ่าน และนักอ่านกับนักเขียน


ในโอกาสครบห้าปี สำนักพิมพ์ 113 จะจัดพิมพ์หนังสือเล่มพิเศษ ชื่อ " วินทร์ เลียววาริณ คุยกับหนอน" ซึ่งเป็นหนังสือรวมจดหมายอิเล็กทรอนิกส์คัดสรรราว 275 ฉบับ จากห้อง "คุยกับ วินทร์ เลียววาริณ" โดยคัดจากจดหมายร่วมสองหมื่นฉบับ เฉพาะจดหมายที่คิดว่าน่าจะมีประโยชน์ในด้านต่างๆ ต่อคนทั่วไป หรือมีประเด็นที่น่าสนใจ


"วินทร์ เลียววาริณ คุยกับหนอน" ฉบับ Limited Edition นี้พิมพ์เพียงหนึ่งพันเล่ม หนา 256 หน้า ตั้งราคาขายพิเศษเพียง 100 บาทเท่านั้น รายได้ทั้งหมดจากการจำหน่ายจะนำเข้ากองทุน "เติมหัวใจใส่ห้องสมุด" โดยไม่หักค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น เพื่อนำไปใช้ในการจัดพิมพ์หนังสือเล่มอื่นๆ บริจาคเข้าห้องสมุดต่อไปในอนาคต


สำนักพิมพ์ไม่ได้หากำไรเลยสักบาทเดียวจากงานนี้
คิดเสียว่าเรามาร่วมกันทำบุญบริจาคเงินเข้าห้องสมุด
ก็แล้วกันครับ โดยได้รับหนังสือเล่มนี้เป็นของชำร่วย!




หนังสือเล่มนี้ไกลนั้นสั่งซื้อมาแล้วค่ะ แล้วก็ค้นพบว่า หลายอย่างที่คุณวินทร์ตอบ หรือแม้แต่คุณหนอนได้เปิดประเด็นถาม ค่อนข้างดีในหลายๆ แง่ เพราะหลายอย่าง เป็นสิ่งที่ไกลนั้นเคยอยากรู้ แต่ไม่กล้าถาม (คิดว่าคงรบกวนนักเขียนใหญ่นะ และน่าจะเป็นงานที่เหนื่อยไม่น้อย หากต้องมาตอบคำถามทุกคน)

ในแง่วิทยาศาสตร์ก็ดี หรือในแง่อื่นๆ ก็ดี เพิ่งรู้แฮะว่าคุณวินทร์ก็เป็นกูรูเรื่องความรัก เห็นตอบแล้วก็ฮาบางความคิดเห็น


จะว่าไป ถ้าวันไหนว่างๆ ไกลนั้นก็เข้าไปอ่านความคิดเห็นของคุณวินทร์ที่บอร์ดเหมือนกันค่ะ อ่านแบบสนุกๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก แม้ว่าช่วงนี้จะมีประเด็นร้อนๆ บางอย่าง ก็อ่านมั่งไม่อ่านบ้าง คิดตรงบ้างไม่ตรงกันบ้าง ก็คงไม่แปลกอะไร


ก็ลองหามาอ่านดูนะคะ ไกลนั้นชอบที่คุณวินทร์ถามตอบเกี่ยวกับเรื่องงานแฮะ แม้บางอย่างจะไม่ค่อยเห็นด้วยเช่น ในเรื่องการสัมภาษณ์งาน บริษัทส่วนมากในเมืองไทย มักจะไม่ค่อยมาตรงเวลาเท่าไหร่หรอกค่ะ ถ้าหากจะพิจารณาเลิกทำงานกับบริษัทที่คนมาสัมภาษณ์เรามาสายแล้วล่ะก้อ สงสัยคงไม่ต้องได้งานแน่ เพราะเท่าที่ไกลนั้นไปสมัครมา แต่ละที่ก็ปล่อยให้คนสัมภาษณ์นั่งรอจนเลทไป อันนี้ก็มีเยอะ

และประเด็นในการแต่งชุดนักศึกษาก็เหมือนกันค่ะ หลายครั้งสถาบันมีอิทธิพลในการดึงจิตใจของคนที่เข้ามาสัมภาษณ์ได้ เราคงไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่า บริษัทไหนที่พิจารณาเกรดเป็นประการแรก บริษัทนั้นเป็นบริษัทที่น่าเบื่อมาก ก็ในเมื่อระบบการศึกษาของไทย ยังให้ความสำคัญกับการมองเปลือกมากกว่าองค์ความรู้จริง หลายที่จึงนิยมดูเกรดก่อนเป็นอันดับแรก แล้วค่อยโทรมาเรียกไปสัมภาษณ์ค่ะ

แต่ยอมรับว่า ครั้งนึง ไกลนั้นเคยโยนใบสมัครบริษัทยักษ์แห่งนึงทิ้ง เพียงเพราะเข้าไปถามเขาว่า รับสมัครวิศวะคอมไหม เขามองหน้าไกลนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนถามแค่คำเดียว "น้องเกรดเท่าไหร่"

พอตอบไปว่าได้สามอัพ เขาก็ยื่นใบสมัครมาให้ ในขณะที่เพื่อนอีกคนเดินหน้าแห้งออกจากซุ้ม ไกลนั้นก็เลยโยนใบสมัครทิ้ง เพราะไม่ประทับใจในการต้อนรับของเขาเลยค่ะ ก็เข้าใจว่าคุณเลือกเกรด แต่มันก็โจ่งแจ้งจนทำลายความรู้สึกกันเกินไป


หากเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ กรณีนี้ก็ควรมีอาวุธพร้อมมือก่อนรบ การเรียนได้เกรดดียังจำเป็นในปัจจุบัน แต่มันไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด บริษัทที่เลือกเกรดก่อนก็ไม่ได้ผิด แต่หากเลือกจนสุดขั้ว คุณก็จะชวดความสามารถพิเศษของคนอีกหลายคนที่ในใบเกรดไม่ได้ระบุถึง


หากหนังสือดีคือหนังสือที่ช่วยต่อยอดทางความคิด เล่มนี้ก็คงสามารถช่วยเปิดมุมมองให้เห็นค่ะ ^___^



Create Date : 12 ตุลาคม 2552
Last Update : 12 ตุลาคม 2552 11:44:56 น.
Counter : 1339 Pageviews.

12 comments
  
พี่โณๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงๆๆๆๆ จอยสอบเสร็จมาเป็นอาทิตย์แล้ว แต่ต้องเริ่มโปรเจ็กแล้วอ่า อ.โหดโคดๆๆๆ ต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษด้วย ช่วงนี้ต้องเรียนฟังกะพูดด่วน เพื่อนๆ คนอื่นยังไม่เริ่มอะไรเลย อ.เขาชิล จอยเลยลำบากหน่อย แต่ก็เป็นการบังคับตัวเองได้พูดฟังด้วย เนอะๆ พยายามให้กำลังใจตัวเองนะเนี่ย - -"

ความจริงจอยก็กังวลเรื่องเกรดกับงานนะ แต่พี่ๆ บอกว่าบางที่เขาไม่ดูเกรด ดูว่าเราทำงานได้รึป่าว แต่อ.ก็พูดนะ ไม่ว่าใครจบไปก็ต้องไปเรียนรู้ใหม่อยู่ดี บางทีจอยก็กลัวการทำงานนะพี่โณ อยากเรียนไปเรื่อยๆ

แหะๆ มาบ่นให้พี่โณฟังอีกแล้ว คิดถึงพี่โณนะคะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ไปงานหนังสือป่ะจ๊ะ?? อยากเจอพี่โณอ่า ^____^
โดย: GoOsHa!R IP: 125.25.145.137 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:17:48:53 น.
  
น้องจอย
คิดถึงเมื่อวาน ตอนพี่ไปเรียนภาษาอังกฤษ วันนั้นเป็น section ของ speaking ค่ะ เขาเพิ่งสอนเกี่ยวกับโฟเนติก พี่ก็เข้าไปเรียนห้องสดแหละ นึกแปลกใจ ทำไมวันนี้ห้องสดคนโล่งจังฟร่ะ ปกติคนเยอะจนแทบไม่มีที่นั่ง

ปรากฏการณ์ใหม่ของการสอนวันนั้นคือ เขาเอาไมค์มาค่ะน้องจอย จะมีพนักงานคนนึงคอยส่งไมค์ให้พวกเราที่เรียนห้องสด ออกเสียงจริงๆ ผ่านไมค์ แรกๆ ก็ขำดีนะ คือสำเนียงเวลาพูดผ่านไมค์จะเพี้ยนมาก แต่พอใกล้จะถึงตัวเองโดนเชือด พี่เริ่มเครียด นั่งอ่านในใจแทบตาย เมื่อวานพี่พูดผ่านไมค์ไปสองตัวค่ะ ออกเสียงผิดทั้งคู่ ฮ่าๆๆ ฮากันยกห้อง

ไว้อาทิตย์หน้าพี่จะไปเรียนห้องสดอีก ชอบจังวิธีการสอนแบบนี้ เชื่อมะ พี่จำคำศัพท์ที่พี่พูดติดหัวสมองเลยอ่ะ ชาตินี้คงไม่ลืมแน่นอน

เวลาพี่สอบที่มหาวิทยาลัย พี่ก็พูดภาษาอังกฤษนะคะน้องจอย แต่ไม่ต้องห่วง คนไทยฟังคนไทยด้วยกันออกอยู่แล้ว ถ้าหากไปพูดกับคนต่างชาติ อันนี้น่ากลัวกว่า



สมัยก่อนพี่ก็กลัวนะ รู้สึกไม่อยากไปทำงาน ฮ่าๆ แต่พอถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะกลัวทำไม สงสัยแก่แล้ว ก๊ากกกก
โดย: ไกลนั้น วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:13:43:50 น.
  
น่าจะบันทึกเสียงไว้ แล้วเอามาฝากไว้ที่เซิร์ฟเวอร์ไหนสักที่ ก่อนเอามาเผยแพร่แก่มิตรรักแฟนเพลง อิอิ
โดย: ธาร ณ วินโดว์ไลฟ์ IP: 115.67.85.169 วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:9:17:54 น.
  
พี่ธาร
ไม่ดีมั้งคะ ขออายในห้องก็พอแล้วน้า
โดย: ไกลนั้น วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:16:53:37 น.
  
พี่โณคิดถึงพี่โณจังเลยค่ะ วันนี้วิวได้อ่านเรื่องของคุณวินทร์พอดีเลยค่ะ ไม่รู้อยู่ในห้องได้อย่างไร วิวอ่านเรื่องวันแรกของวันที่เหลือ สนุกดีค่ะ เพิ่มรอยหยักในสมองน้อยๆของวิวได้ดีทีเดียว รู้สึกประทับใจมาก แต่ก่อนวิวไม่ชอบนะ เคยหยิบเรื่องเส้นรอบวงมาเปิดผ่านๆวางลงเลย รู้สึกว่าไม่เข้าใจ55+ แต่หลังจากนี้คงเปลี่ยนมุมมองใหม่แล้ว อิอิ

ได้ข่าวว่ากรุงเทพฝนตกจนน้ำท่วมเลย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: วิว IP: 114.128.148.222 วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:19:19:23 น.
  
น้องวิว
พี่ว่าบางเล่มของคุณวินทร์ พี่ก็อ่านไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ คือต้องยอมรับว่าคุณวินทร์อ่านหนังสือเยอะ และบางทีเป็นการอ่านปรัชญาหนัก บางอย่างหากจะเข้าใจได้ ก็คือต้องเคยได้ยินหรือได้รู้มาก่อน แล้วจะเข้าใจทันที

โชคดีจัง พี่ไม่ได้อยู่ในโซนน้ำท่วมแหละ แต่ฝนตกหลายๆ วันก็อ่วมไปเหมือนกันนะคะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:10:14:51 น.
  
โอ๊ยยยย น้องโณ เปิดประเด็นเกรดทำไมเนี้ยะะะ ปรี๊ดดดดดดดดดดดดเลยเชียว

พี่เป็นคนนึงที่ได้เกรดต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก ๆ และเกลียดพวกบริษัทที่ดูเกรดเป็นที่สุด -"- อ๊ากกกก ช้านได้เกรดน้อยแล้วยังงายยยย ห๊าาาาาา -"-

แล้วก็เลยคิดถึงเรื่องไอ่โพดขึ้นมาได้ (คงจำพี่โพดได้นะจ๊ะ) โพดไปยื่นใบสมัครเข้าเรียนโทที่เมกาพร้อมกับเพื่อนคนนึง ดูจากสถาบันแล้ว เราเหนือกว่า เพราะอีกคนจบราชภัฏต่างจังหวัด แต่เพื่อนโพดเนี่ย เกรดดีกว่า มหาลัยนั้นเค้าก็เลยรับเพื่อนโพดไป และเขี่ยโพดทิ้ง (555)

แสดงให้เห็นว่่า เมกาไม่มองสถาบันเลย ไม่เหมือนเมืองไทย มองสถาบันไม่พอ ยังจะมาดูเกรดอี๊กกกก T^T

เพราะถ้าเป็นเมืองไทย ต่อให้เด็กอีกคนได้เกรดน้อยยังไง แต่ถ้าเลือดสถาบันใจกลางเมือง ไม่เอ่ยนามแล้วล่ะก็ คุณมีสิทธิ์ได้รับพิจารณาก่อนเสมอ เฮ่อออ -,-

(ช้านป่าวพาดพิงม.ไหนน๊าาาาา - -")

เศร้าจิงๆ
โดย: พี่กบเอง IP: 15.211.153.70 วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:16:21:07 น.
  
พี่กบ
บริษัทที่โณฝึกงานอ่ะ เขาไม่รับม.เอกชนเลยมั้งพี่กบ รับแต่ 6 สถาบัน คือจุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์ และ สามพระจอม แค่นี้เองพี่กบ

หากจะต่อป.โทเมืองนอก ถ้า TOEFL ไม่ถึง 600 พร้อมเกรดสามอัพ ก็อย่าหวังดีกว่าค่ะ เพราะเคยมีเพื่อนโณ ยื่น TOEFL 581 พร้อมกับเกรด 2.9ฝ่าๆ ของธรรมศาสตร์ แต่ไม่ติด เศร้าเลย
โดย: ไกลนั้น วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:16:45:56 น.
  
แล้วตอนนี้พี่โพดไปเรียนที่ไหนคะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:16:46:21 น.
  
University of Northern Virginia อ่ะจ้ะ (ไปก๊อปมาจากในเฟซบุ๊ค ตัวเองน่ะจำไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆ)
โดย: p'kob IP: 58.9.2.65 วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:0:15:25 น.
  
ดีจังเลยค่ะ พี่โพดเก่งจัง ไปโกอินเตอร์ที่เมกา โณคงไม่มีปัญญาไปแน่ๆ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:20:48:35 น.
  
เล่มนี้น่าอ่านจริงๆครับ เคยเห็นอยู่แว้บๆว่าเขาให้สั่งอยู่เหมือนกัน
โดย: McMurphy วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:12:47:24 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไกลนั้น
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ไกลนั้น คือ นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนิยายที่ถนนนักเขียนในเวบพันทิพย์ดอทคอมค่ะ หลายๆคนอาจจะเคยได้อ่านงานเขียนของไกลนั้นมาบ้างแล้ว ในนามปากกาว่า อโณทัย



ไกลนั้นขอฝากผลงานเขียนที่ได้ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ตรงด้านล่างด้วยนะคะ ^^ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง บอกได้เลยนะคะ


เรื่องสั้น


ต้องหนีเท่านั้น

ความฝันที่หายไป

การกลับมาของอากง

หมอดุ

ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย


รอวันนั้น


สะเตง...อรุณฉายที่ปลายใจ






เรื่องยาว



Believe...สุดปลายฝันนั้นคือเธอ




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 1




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 2




เพียงความคิดถึง



ทางกลางใจ เล่ม1




ทางกลางใจ เล่ม2
ตุลาคม 2552

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog