พยัคฆ์คู่ผงาดฟ้า: เจิ้งฟง


ผู้แต่ง/ผู้แปล : เจิ้งฟง
Barcode : 9786160201501
ISBN : 9786160201501
ปีพิมพ์ : 1 / 2553
ขนาด (w x h) : 145 x 210 mm.
ปก / จำนวนหน้า : ปกอ่อน / 270 หน้า
หมวดหนังสือ : หนังสือแปลตะวันออก
ราคาปกติ : 220.00 บาท


ข้อมูลและภาพอ้างอิงจากเว็บ //www.chulabook.com/description.asp?barcode=9786160201501

คำโปรยปก
นวนิยายรางวัลยอดนิยมจากการประกวดกำลังภายใน 2006 ของฮ่องกง ติดอันดับ Bestseller ที่ไต้หวัน, ฮ่องกง , สิงคโปร์, จีน ฯลฯ จนผู้เขียนได้รับการขนานนามว่า กิมย้งหญิงแห่งเอเชีย



เรื่องราวโดยย่อๆ ของเรื่องนี้ กล่าวถึงสองพยัคฆ์ คือ จ้าวกวน และหลิงเฮ่าเทียน โดยมีการกระจายบทไปยังจ้าวกวนว่าเติบโตในหอนางโลม มีมารดาเป็นนางคณิกาเจ้าของหอท่วงทำนองรัก เรื่องเปิดเมื่อวัยเด็กของจ้าวกวนที่ได้ช่วยเหลือคุณหนูสกุลโจว นามหานเอ๋อไว้ จากนั้น จ้าวกวนก็มาพบว่า มารดาของตัวเองที่แท้จริงคือศิษย์สำนักร้อยบุปผา ซึ่งเป็นสำนักที่เชี่ยวชาญในเรื่องการใช้พิษ จ้าวกวนได้เรียนรู้วิชาพิษจากมารดา และในระหว่างนี้ก็ได้ทำความรู้จักกับเสี่ยวซันเอ๋อ หรือ หลิงเฮ่าเทียน ซึ่งเป็นคุณชายสามของแพทย์ผู้กล้า กับหิมะเฉิดฉัน (คล้ายๆกับเป็นลูกชายของยอดฝีมือที่เกือบจะเป็นผู้นำยุทธภพ)

ต่อมา เรือนท่วงทำนองรักถูกเผา แม่ของจ้าวกวนและหญิงคณิกาเกือบทั้งหมดตายในหอนางโลม จ้าวกวนต้องหนีการตามล่าของศัตรู ระหว่างนี้พบประสบการณ์พิศดาร ด้วยมีคนเสเพลเฉิงกับหัวหน้าพรรคมังกร อ้างว่าจ้าวกวนเป็นลูกของตัวเอง จ้าวกวนอยู่กับคนเสเพลเฉิงสามเดือน ได้เรียนรู้วิชาดาบ จากนั้นจึงไปอาศัยที่พรรคมังกร แต่โชคไม่ดีที่แม่เลี้ยงไม่ชอบ เขาจึงหนีไปอยู่ตึกพยัคฆ์คำรณสักระยะ จากนั้นก็ได้เข้าประลองชิงตำแหน่งหัวหน้าสำนักร้อยบุปผา แน่นอน จ้าวกวนก็ได้ตำแหน่งมาแบบไม่ยากเย็นเท่าไหร่ และที่นี่เอง จ้าวกวนก็ค้นพบคัมภีร์ของแม่เฒ่าร้อยบุปผา ทำให้เขาฝึกปรือจนเก่งกล้า แต่ด้วยความที่สำนักร้อยบุปผามีแต่ผู้หญิง ดังนั้น จ้าวกวนเพื่อต้องการปกปิดฐานะ และไม่ต้องการให้ศัตรูที่ฆ่ามารดาเขาสืบรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน จ้าวกวนจึงปลอมแปลงตัวเองเป็นผู้หญิง เมื่อยามแสดงตัวเองเป็นเจ้าสำนักร้อยบุปผา และสืบสานเจตนารมย์ช่วยสตรีที่ถูกข่มเหง รวมถึงสืบหาฆาตกรที่ฆ่ามารดาเขา

ตัดมาที่หลิงเฮ่าเทียน หรือเสี่ยวซันเอ๋อ (แปลว่าคุณชายสาม) หลิงเฮ่าเทียนเป็นบุตรชายคนที่สามของแพทย์ผู้กล้า เขามีพี่ชายฝาแฝดสองคน และเนื่องจากเป็นคนรักสนุก จึงไม่ค่อยสนใจจะเรียนรู้วรยุทธ์จากบิดามารดา แม้ว่าตัวเองจะเป็นคนฉลาดหลักแหลม ต่อมาเขาได้เจอกับปู่ จึงเกิดมานะบากบั่น พยายามฝึกฝนวิทยายุทธจนกลายเป็นรุดหน้า และเขายังเรียนวิชาแพทย์จากบิดาจนสำเร็จ

แต่ทว่าเขาก็ต้องพบกับความขมขื่นเมื่อรู้ว่า ผู้หญิงที่ตัวเองแอบรัก กำลังจะต้องแต่งงานกับพี่ชายคนโตของตัวเอง หลิงเฮ่าเทียนทนอยู่กับทั้งสองไม่ได้ จึงได้ออกท่องยุทธภพ ระหว่างนี้ได้เจอกับหัวหน้าพรรคกระยาจก จึงได้เรียนรู้วิชาไม้เท้าตีสุนัข และพบประสบการณ์พิศดารในถ้ำเจ็ดดาว ทำให้เขาได้ค้นพบคัมภีร์ที่สลักในถ้ำนั้น ว่ากันว่า หากคนทั่วไปได้ศึกษา ใช้เวลาประมาณสิบปี คนเก่งหน่อย ก็ห้าเดือน อัจฉริยะใช้เวลาเจ็ดวัน แต่หลิงเฮ่าเทียนใช้เวลาเพียงวันครึ่งเท่านั้น ก็สามารถสำเร็จยอดวิชาดังกล่าว หลิงเฮ่าเทียนชนะการประลองยุทธในหมู่ตึกแจกัน ทำให้เขาได้มีโอกาสพบโฉมสะคราญอันดับหนึ่งของยุทธภพนาม เซียวโหยว หากแต่เป็นที่อาภัพตรงที่เซียวโหยวป่วยเป็นโรคร้าย หลิงเฮ่าเทียนรู้ว่าเซียวโหยวเปลือกนอกเย็นชาใส่ตน แต่แท้จริงไม่อยากให้ผู้ชายคนใดมารัก เนื่องจากรู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน เมื่อหลิงเฮ่าเทียนเปิดโปงความรู้สึกนี้ต่อหน้า มันกลับกระแทกความรู้สึกของเซียวโหยว และเธอก็มอบหัวใจให้กับหลิงเฮ่าเทียนไปในครั้งนี้

พอดีไกลนั้นอ่านถึงเล่มสามค่ะ ยังไม่ได้อ่านเล่มสี่ เรื่องราวก็จบลงที่การประลองยุทธเพื่อชิงความเป็นเจ้ายุทธจักร และหลิงเฮ่าเทียนได้แสดงฝีมือต้อนลามะชั่วออกไป จนเขาแทบจะกลายเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแผ่นดินในเล่มที่สาม




สปอยส์ นะคะ

เรื่องนี้บอกตามตรง ไกลนั้นค่อนข้างคาดหวังมากๆ ว่า โอ้โห ฉายากิมย้งหญิง แบบนี้กำลังภายในคงไม่ธรรมดา ประกอบกับการพรรณาถึงการวางโครงเรื่องรัดกุมของคุณก่อศักดิ์ เราถึงกับพร่ำเพ้อ "อยากอ่านเหลือเกิน" ในช่วงที่กำลังภายในซบเซา การมีหนังสือที่ปลุกกระแสกำลังภายในเล่มนี้ นับเป็นข่าวดีที่ชาวยุทธอย่างเราๆ ควรล้างตารออ่าน และล้างหูรอฟังว่าเมื่อไหร่มันจะออกมาเสียที


แต่การโฆษณาของคุณก่อศักดิ์ ทำให้ไกลนั้นเคยผิดหวังกับเรื่องจอมคนแผ่นดินเดือดมาแล้ว (ที่บอกว่าเรื่องนั้นเหนือชั้นกว่ามังกรคู่สู้สิบทิศ) เรื่องนี้ไกลนั้นเลยยืมพี่ในออฟฟิศอ่านค่ะ และผลคือผิดหวังอย่างแรงเหมือนกัน


สิ่งที่เรียกว่าความผิดหวังนั้น มาจากนิยายเรื่องนี้ มันธรรมดาเหลือเกิน คล้ายกับคนเขียนบางทีก็คุมโทนเรื่องไม่อยู่ ตัวละครแม้จะออกมาเยอะแยะ แต่ก็เป็นตัวละครที่มีมิติแบนๆ ไม่ได้เร้าใจเหมือนดั่งเช่นกิมย้ง โกวเล้ง หรือหวงอี้เขียนไว้ ยิ่งทริกในการชิงไหวชิงพริบก็อ่อนหัดราวกับเด็กเพิ่งหัดเดิน อ่านๆ ไปเหมือนจะดี แต่แท้จริงมันกลวงสุดๆ อย่าว่าแต่เทียบชั้นกับกิมย้งเลยค่ะ แม้แต่หวงอี้ที่ไกลนั้นคิดว่าห่างจากกิมย้งหลายช่วง เจิ้งฟงก็ยังไม่อาจทาบหวงอี้ติด ถ้าให้วิจารณ์นี้คงเละ ตั้งแต่เรื่องการคุมโทนเวลา แบบว่าในเรื่องนี้จะปูตัวเอกตั้งแต่เด็ก แล้วก็ได้รับโชคช่วยชนิดฟ้าประทานบ่อยครั้งจนปุ๊บปั๊บเฮียเก่งจนไม่มีใครทาบติด ทั้งๆ ที่การบรรยายพลังฝีมือ หรือกำลังภายในมีแค่สามสี่บรรทัดก็จบสิ้น เอ่อ มันทำให้รู้สึกเหมือนวิชาไม่ค่อยสุดยอด เลยเรียนง่ายๆ หรือยุทธจักรของเจิ้งฟงมีแต่คนไม่ค่อยฉลาดนะ เลยทำให้พระเอกสองคนนี้กลายเป็นคนเก่ง แม้ว่าจะบรรยายให้ดูเก่งยังไง แต่ในใจคนอ่านก็ยังไม่รู้สึกว่าความคิดหรืออะไรๆ มันจะดี จะฉลาดเหมือนในหนังสือ


สิ่งนี้ผิดกับหนังสือของหวงอี้ หรือ กิมย้ง ค่ะ ตัวเอกจะมีอะไรที่ลึกซึ้ง เวลาหักเหลี่ยมกันจะสนุก คาดไม่ถึง มีความซับซ้อนของฝ่ายอธรรมกับฝ่ายเทพค่อนข้างสูง การมองตัวละครของสองผู้เขียนจะค่อนข้างมีอะไรให้คนอ่านได้ขบคิดวิเคราะห์ แม้ว่าหวงอี้จะมีเรื่องเลิฟซีนกระจาย แต่เวลาร่ายบทต่อสู้หรือวิทยายุทธ์ รวมถึงฉากประลองในเรื่องต่างๆ ก็ดูเร้าใจน่าลุ้นกว่าเจิ้งฟงแบบไม่เห็นฝุ่น


ส่วนกิมย้งนั้น ไม่มีอะไรจะเปรียบถึงความสุดยอดแห่งกำลังภายในแล้วค่ะ ความลุ่มลึกของตัวละครยังเหนือชั้นกว่าหวงอี้หลายช่วง คำพูดของตัวละครก็เกินจะพอแล้ว อ่านๆไปจะรู้สึกอินไปกับสติปัญญาของตัวเอกที่กิมย้งรังสรรค์ ไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องราวที่โลดแล่นในหนังสือ ไกลนั้นชอบหลายเรื่องมากๆ ไม่ว่าจะเป็น แปดเทพอสูรมังกรฟ้า กระบี่เย้ยยุทธจักร มังกรหยก ฯลฯ


ที่สำคัญ จำได้ว่าอ่านคำนำหนังสือพยัคฆ์คู่ เขาให้ความเห็นว่ามีสอดแทรกเรื่องพุทธศาสนา แต่ไกลนั้นอ่านแล้ว เอ่อ มันไม่เห็นจะเยอะจนชัดขนาดต้องหยิบมาเป็นคำนำเลยอ่ะ เราว่าเรื่องอื่นๆ ยังมีความเป็นพุทธสอดแทรกมากกว่าอีก หรือว่าเขาเห็นว่ามีเรื่องพุทธตอนที่หลิงเฮ่าเทียนไปขอปลงผมบวชหว่า


จริงๆ แล้ว ก็รู้นะคะว่าเราไม่ควรเปรียบงานนักเขียนหน้าใหม่กับงานของปรมาจารย์ ไกลนั้นรู้ถึงความวิริยะของนักเขียนหน้าใหม่ดี และจะพยายามปรับคำวิจารณ์ตามสภาวะของการอยู่ในวงการนักเขียน แต่ด้วยคำนำที่โอเว่อร์ จนทำลายความหวังของนักอ่านยับเยิน มันเลยต้องคุยกันหน่อย ฉายากิมย้งหญิงนี่ยังไม่สมควรให้กับเจิ้งฟงจริงๆ ถ้าอ่านจากเรื่องพยัคฆ์คู่ผงาดฟ้านะคะ (พี่ที่ให้ยืมหนังสือบอกว่า อ่อนกว่าเรื่องภูฟ้ามหานทีหลายตลบด้วย)


และไกลนั้นว่านะ บางฉากของนิยายเรื่องนี้ อ่านแล้วชวนให้คิดถึงหลายฉากในนิยายหลายเรื่องของกิมย้งด้วยค่ะ บางมุขมันมาคล้ายๆกัน เช่นตอนจ้าวกวนถูกจับโกนหัว ไกลนั้นคิดถึงตอนเหล็งฮู้ชงโดนแม่ของงี้นิ้มจับกล้อนผมจะให้บวชเป็นหลวงจีน หรือแม้แต่ตอนฝึกวิชาในถ้ำเจ็ดดาวของหลิงเฮ่าเทียน ไกลนั้นก็ไพล่คิดถึงตอนเตี่ยบ่อกี้ฝึกวิชาในถ้ำเหมือนกัน


สรุปสำหรับเรื่องนี้นะคะ หากจะอ่านเอาขำๆ เรื่อยๆ ก็ไม่มีปัญหา พอจะอ่านได้ค่ะ บางทีอยากรู้ว่าคนเขียนจะมั่วยังไงต่อไป(วะ) เพราะเรื่องราวมันเดินตุปัดตุเป๋พิกล เหมือนอ่านนิยายในเว็บ...เพราะคนเขียนแต่งตามใจฉันชนิดที่คนอ่านอย่างเราๆ อาจจะอึ้งๆ กับเหตุผลที่คนเขียนยกมา ฮาดีค่ะ ถามว่าจะอ่านต่อไหม ก็คงต้องอ่านต่อไป เพราะอยากรู้ว่าคนเขียนจะดำกันต่อยังไง เอาไว้อ่านบนรถประจำทางก็ฆ่าเวลาได้ดีเหมือนกันค่ะ

ใครอ่านเรื่องนี้ก็แวะมาคุยกันได้นะคะ

**************

16 กุมภาพันธ์ 2554

หลังจากอ่านจบหกเล่ม ก็ต้องพูดได้คำเดียวว่า "เฮ้อ..." ไร้คำบรรยายค่ะ พูดไปก็จะหาว่ารีวิวไม่เป็นกลาง มีอคติ รสนิยมคนอ่านไม่เหมือนกัน เรื่องนี้ขอใช้วลีฮิตนะคะ "คงไม่ใช่รสนิยมของไกลนั้น แต่หากตรงกับรสนิยมของใคร ไกลนั้นก็ดีใจที่เขาชอบค่ะ มันนานาจิตตัง"

เจอคอมเมนต์ที่ 6 ไป บางทีข้องใจ เลยเข้าไปค้นดูว่า คนอื่นๆเขาพูดถึงเรื่องนี้ยังไงมั่ง อ้าว ก็มีคนพูดเหมือนเรา หรือแรงกว่าเราด้วยซ้ำนี่หว่า

//www.blognone.com/node/21116

//www.dvdgameonline.com/forums/index.php?showtopic=252019


ก็ลองอ่านกันดูนะคะ แต่สำหรับเรื่องนี้ ไกลนั้นคงไม่ซื้อเก็บเข้าตู้หนังสืออ่ะ ทั้งๆ ที่ปกติชอบนิยายกำลังภายในมากๆ เลย ตามอ่านตามซื้อเก็บทุกเล่ม บางเล่มอ่านแล้วเฉยๆ ก็ไม่เคยรู้สึกขัดอกขัดใจ ค่อนข้างเป็นหมวดหนังสือที่ได้รับความไว้วางใจให้ซื้อโดยไม่ต้องพิจารณาเนื้อเรื่องด้วยซ้ำ เพราะชอบแนวนี้อยู่แล้ว

เพิ่มอีกนิดนะคะ ฮากับคำอธิบายด้านหลังค่ะ ที่บอกว่าผู้หญิงที่จ้าวกวนแต่งงานด้วยหกคน มีลักษณะที่ชี้นิสัยเจ้ากวนยังไง เอิ่ม แบบว่า จะดีกว่าไหม หากให้คนอ่านอ่านแล้วรู้ด้วยจิตของคนอ่านเอง เพราะนี่อ่านแล้วแบบ อ้า อย่างงี้เองหรือ อารายฟร่ะเนี่ย

พี่ที่ให้ยืมนิยามว่า "กรูเพิ่งรู้ตอนมรึงบอกท้ายเรื่องนี่แหละ"

ฮาๆ ขำๆ สำหรับเรื่องนี้ค่ะ แล้วแต่คนชอบละกันนะคะ



Create Date : 23 มกราคม 2554
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2554 16:08:15 น.
Counter : 5094 Pageviews.

24 comments
  
ไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ง่ะ - -" ขอผ่านจ้ะ
โดย: :D keigo :D วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:14:04:43 น.
  
พี่กบคะ
เรื่องนี้มั่วๆ อ่ะค่ะ อย่าอ่านเลย เพราะหากอ่านแล้วจะขัดใจ คอกำลังภายในจริงๆ ไม่ชอบเรื่องนี้เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่หากใครชอบนิยายประเภทตัวเอกหล่อ เพอร์เฟกต์ รวย ฉลาด คงชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ

ว่าแต่พี่กบไม่ชอบอ่านกำลังภายในเหรอคะ โณชอบมากๆ เลยค่ะ อ่านสนุกสุดๆ ยิ่งอ่านของกิมย้งยิ่งสนุกค่ะพี่กบ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:14:19:18 น.
  
อ่านสปอยดูแล้วน่าสนใจดีคับ
โดย: ngpalm27 IP: 192.168.10.163, 124.120.247.79 วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:16:24:14 น.
  
พี่จุฑารัตน์ขอบคุณน้องไกลนั้นนะคะ และพี่จะไปดูที่ youtube นะคะ พี่เข้าไปในข้อมูลน้องน่ารักมากเลย แล้วจะหาซื้อหนังสือของน้องมาอ่านนะคะ

พี่จุ
โดย: chutharat IP: 202.28.179.5 วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:12:48:59 น.
  
สวัสดีค่ะพี่จุ

ดีใจที่ชอบเรื่อง Pingu นะคะ ^^
โดย: ไกลนั้น IP: 58.8.210.16 วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:16:03:26 น.
  
บางครั้งรสนิยมของแต่ละคนอาจจะไม่ตรงกัน การวิจารณ์งานเขียนของคนอื่นโดยใช้แต่อารมณ์ตัวเองอาจจะไม่ใช่วิธีการที่ดีนัก คุณอาจจะไม่ชอบก็แล้วแต่คุณ แต่ไม่ควรแสดงความคิดเห็นในเชิงเป็นการต่อต้าน หรือชักจูงคนอื่นไม่ให้อ่าน ถือเป็นการกระทำที่ไร้จรรยาของนักเขียนและนักวิจารณ์หนังสืออย่างมาก
โดย: เอกพล ม. IP: 110.168.28.155 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:42:44 น.
  
ผมเห็นด้วยกับคุณเอกพล (6) ความจริงเรื่องการอ่านหนังสือ รสนิยมของคนเราอาจไม่เหมือนกัน แต่ในเมื่อ
เราอ่านจะชอบหรือไม่ชอบก็ไม่ควรนำมาวิจารณืกันรุนแรง
ผมว่าหนังเรื่องหนึ่ง หนังสือเรื่องหนึ่งย่อมให้ความหมาย
คุณค่าไม่เหมือนกัน แต่ยังดีที่มีให้อ่านให้ดู ทุกอย่างมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเสมอ ชอบก็บอก ไม่ชอบก็อย่าบอกใคร(เก็บเป็นเรื่องส่วนตัว) สังคมไทยจะน่าอยู่ขึ้นเยอะ
โดย: กิจจา IP: 61.19.222.4 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:28:34 น.
  
คุณเอกพล ม.
ถ้าคุณอ่านแล้วชอบ คุณก็สามารถให้คำแนะนำสำหรับคนที่ชอบแนวเดียวกับคุณก็ได้ค่ะ แต่พอดีเราไม่ชอบเรื่องนี้จริงๆ และขนาดคนที่ให้ยืมก็ยังบอก "ลองไปอ่านดูเถอะน้อง"

เราไม่เข้าใจว่าคุณจะเอาจรรยาบรรณของนักเขียนและนักวิจารณ์มาพูดถึงทำไม ในเมื่อเรากำลังสวมบทเป็นแค่คนอ่าน และสิ่งที่เราพูดถึง คือความเป็นจริง เราไม่เคยไปวิจารณ์ถึงคนเขียนในแง่อื่นนอกจากหนังสือเล่มนี้ที่เขาเขียนขึ้นมา ดังนั้น เราก็ยังถือว่าเรามีสิทธิ์พูดเต็มที่ ในฐานะที่เราอ่านค่ะ แต่หากคุณเห็นว่าเราไปวิจารณ์ถึงเรื่องส่วนตัวของคนเขียน หรือเรื่องอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับงานเขียน ชิงด่าคนเขียนซะส่วนมากทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ คุณสามารถยกจรรยาบรรณที่คุณอ้างมาพูดได้เต็มที่เลย เราจะรับฟังและยินดีขอโทษขึ้นบล็อกเลยอ่ะค่ะ


คุณกิจจาคะ
ที่วิจารณ์ในลักษณะไม่ค่อยปลื้ม เพราะการจั่วหัวหนังสือมากกว่าค่ะ ฉายากิมย้งหญิง ไม่รู้สิคะ เราว่าบทสปอยที่เราขึ้นในเว็บ บางคนก็ยังเข้ามาบอกว่าน่าอ่าน เราจึงคิดว่ามันคนละส่วนกัน ไม่แน่ว่าเราบอกเขาว่าเราไม่ชอบ คนอื่นอาจจะอยากลองอ่านดูก็ได้ค่ะว่า มันขนาดนั้นจริงๆ หรือ

ถ้าเราเป็นนักเขียน เราก็อยากให้คนอ่านวิจารณ์งานเขียนค่ะ หากคำวิจารณ์นั้นอยู่ในขอบเขตของงานที่ปรากฏในเล่ม สังคมไทยจะน่าอยู่ หากเรายอมรับฟังกันทุกความคิดเห็น ไม่ใช่อวยแต่ด้านเดียวจนละเลยความเป็นจริงของอีกด้านนึง เราก็เคยเจอกันบ่อยๆ ว่างานเขียนเล่มนึง มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ ขึ้นกับรสนิยม เราไม่เห็นว่าการสปอยส์หนังสือเล่มนึงที่เรารู้สึกจริงๆว่าเราไม่ชอบ มันจะทำให้สังคมไม่น่าอยู่ตรงไหน

สังคมไทยที่ไม่น่าอยู่ น่าจะมาจากคนที่ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นมากกว่าค่ะ ต่างคนต่างจะเอาให้ทุกอย่างเหมือนกับที่ตัวเองคิดฝ่ายเดียว ทั้งๆที่ยังไม่รู้แน่เลยว่าคนส่วนใหญ่เขาคิดแบบตัวเองหรือเปล่า

อีกอย่าง ถ้าคุณชอบเรื่องนี้ คุณก็สามารถอวยหนังสือได้ค่ะ ถ้าคนที่อ่านวิจารณ์เขาชอบ คิดว่าคำวิจารณ์ของคุณทำให้เขาอยากอ่าน เขาก็จะไม่ได้คิดอะไรกับคำวิจารณ์ของเราเลยนะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:59:07 น.
  
นกอ่านเล่มแรกมาเมื่อวาน ก็ถือว่าน่าติดตามอยู่นะคะ(อยากอ่านเล่มสอง)


ยอมรับว่าซื้อมาเพราะอ่านคำโปรยข้างหลัง เพราะเชื่อตอน เฟิ่งเกอ แล้ว ก็สนุกดีนะ(สนุกภาคเหลียงเซียวภาคเดียวอ่ะเราว่า

แต่อ่านข้างหน้าแล้ว เหมือนเค้าจะบอกว่า เรื่องที่ทำให้เค้าดัง นั้นคือเรื่อง"กระบี่อภิญญา" อ่ะคะ ไม่ใช่เรื่องนี้(เรื่องนี้ทางนู้นเค้าบอกให้เอามาลองเชิงก่อน

ซึ่งเราก็คิดว่า "รออ่านกระบี่อภิญญาดีกว่ามั้งนี่" ฮ่าๆๆ
โดย: วิหคท่องนภา IP: 113.53.126.249 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:8:46:10 น.
  
สอบถามเรื่องคลีนิคหมอสมศักดิ์ ค่ะมีเบอร์โทรหรือป่าวค่ะรบกวนช่วยส่ง mail มาให้พี่หน่อยค่ะ sukanya494@gmail.com

thk ka
โดย: sukanya IP: 58.8.249.5 วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:10:04:44 น.
  
เพิ่งอ่านจ่บ เลยเข้ามาดูคำวิจารณ์ จริง ๆ ต้องบอกว่าการคุมเรื่องเวลายังทำได้ไม่ดีแต่ ถ้าให้พูดจริง ๆ การเขียนตอนนั้นค่อนข้างยากสำหรับผมนะผมจึงค่อนข้างทึ่งนะแต่ ก็ไม่ใช่จุดเ่ด่นของเรื่องเท่าไหร่ ถึงเนื้อหาจะไม่ได้เลิศเลออะไร แต่ที่จริง สำหรับผมไม่ได้ต้องการความเลิศเลออะไร ในความธรรมดามักจะมีอะไรซ่อนอยู่ ประสบการณ์ชีวิตของคนอ่านอาจไม่เท่ากัน ความต้องการของคนอ่านอาจไม่เหมือนกัน อีกอย่างความคิดของผมก็อาจไม่ดีพอนะ ถึงแม้ว่าผมจะเข้าใจตัวเอกของเรื่องผิด และคิดว่าคงไม่เหมือนอ่่านของคนอื่นนะ แต่ผมก็ยังคิดว่าเรื่องนี้ก็ดีนะ บางทีสิ่งที่เขาต้องการสื่อจริง ๆ คงเป็นเรื่องของความรัก ก็แปลก ๆ ละมั้ง
โดย: ฟ้าใส120 IP: 58.9.189.123 วันที่: 17 มีนาคม 2554 เวลา:18:25:30 น.
  
สำหรับคำวิจารณ์แบบมีอคติผมก็คิดว่าเขาก็มีอคติจริง ๆ นะ แต่ผมก็คิดว่าถ้าให้เขาเขียนเองคงเขียนเรื่อง

แนวนีไม่ได้ แต่เขาก็บอกว่า ขอวิจารณ์แบบมีอคตินะก็คงไม่เป็นไร

แสดงว่าชอบวิจารณ์ ก็ไม่เป็นไร

ถ้าเราว่ิาเราวิจารณ์โดยความเห็นกลาง ๆ จะดีกว่านะเพราะไม่ต้องเอาอารมณ์ของตนไปชักนำคนอ่าน ซึ่งผมก็มองว่าถ้าจะวิจารณ์ ให้หนักกว่านี้ เหตุผลจริง ๆ คือผมต้องเก่งให้เท่าเขาก่อน การจินตนาการเคล็ดวิชาให้ไม่เหมือนใครแต่ไม่แหวกแนวเป็นสิ่งที่ยาก ไว้ผมเก่งก่อนดีกว่า ค่อยดูเป้นจุด ๆ ไป ไม่ต้องพูดรวม ๆ เพราะดูเหมือนไม่มีความรู้ยังไงไม่รู้
โดย: ฟ้าใส120 IP: 58.9.189.123 วันที่: 17 มีนาคม 2554 เวลา:18:39:25 น.
  
คุณวิหคท่องนภา
เราก็ไม่รู้ว่ากระบี่อภิญญาจะสนุกรึเปล่าค่ะ หากมีโอกาสได้อ่าน จะมาเล่าให้ฟังต่อไป (กำลังคิดว่าพี่ที่ออฟฟิศคนเดิมจะซื้อหนังสือของเจิ้งฟงต่อไหม)


คุณฟ้าใส
ขอโทษนะคะ เราอ่านความเห็นของคุณแล้วไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่คุณสื่อ ก็เลยไม่รู้จะตอบคอมเมนต์คุณอย่างไรอ่ะค่ะ ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านที่บล็อกนะคะ
โดย: ไกลนั้น IP: 58.11.85.239 วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:16:59:30 น.
  
เห็นด้วยเลยครับกับการโฆษณาของคุณก่อศักดิ์ มันเกินไปตั้งแต่จอมคนแผ่นดินเดือด นิยายที่ดีจริงผู้อ่านจะรับรู้ได้เอง อย่างภูผา มหานทีอ่านไปก็สนุกดีอยากซื้อเก็บไว้แต่พอเห็นคำนิยมหน้าปก กับเครื่องหมายรางวัลหวงอี้ถึงกับเซ็งเป็ด ก็เลยเช่าร้านหนังสืออ่านไปก่อนละกัน และที่สำคัญตรงคำที่ว่ากิมย้งหญิงแห่งเอเซีย มันก็เกินไป ผมคิดว่าเจิ้งฟงก็คงไม่ปลื้มกับคำๆนี้แน่
โดย: คนอ่านกิมย้งเมืองไทย IP: 223.206.55.95 วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:21:50:56 น.
  
คุณคนอ่านกิมย้งเมืองไทย
ใช่เลยค่ะ คุณคิดคล้ายๆ เราเลยอ่ะ จอมคนแผ่นดินเดือดโดยส่วนตัว เราว่าเนื้อเรื่องก็ตุปัดตุเป๋บ้าง แต่อาการยังไม่น่าเป็นห่วงเท่ากับเรื่องพยัคฆ์คู่ผงาดฟ้า โดยรวมๆ เราถือว่าเพลินๆ แต่บางตอนก็เนือยจนง่วง เด็ดสุดเราชอบเรื่องการวางโครงเรื่องให้รบกันของจอมคนแผ่นดินเดือดค่ะ เจ๋งดีตรงที่วางแผนซับซ้อนหลายรอบ ดูน่าจะชนะ ดันรบแพ้ต้องแตกทัพหนีตายกันซะงั้น

เราเลยคิดว่าจอมคนแผ่นดินเดือด น่าจะมีคนชอบมากเหมือนกัน ก็ยังพอกล้อมแกล้มไปได้กับคำนำ (แต่ส่วนตัวเราชอบมังกรคู่สู้สิบทิศที่สุดแล้วค่ะ ในบรรดานิยายของหวงอี้อ่ะ)

ส่วนเรื่องฉายากิมย้งหญิงเมืองไทย เหอๆๆ เราว่ายังไม่ถึงขั้นนั้นจริงๆค่ะ
โดย: ไกลนั้น วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:21:50:23 น.
  
เราก็ชอบมังกรคู่เหมือนกัน
โดย: ฟ้าใส IP: 58.9.40.154 วันที่: 1 เมษายน 2554 เวลา:20:46:09 น.
  
เรียนคุณไกล

เสียดายตังค์ไม่ว่า แต่เสียดายเวลาสุดๆ
ข้าพเจ้าไม่ได้ซื้อนิยายบู้ลิ้มมาสามปีแล้ว

เพราะมันไม่มีอะไรใหม่จริงๆ

ชุดนี้หลงซื้อมาเพราะ คนเชียร์แขกที่ร้านสยามสปอร์ต
กะเห็นว่าได้รางวัลกิ้มย้งหญิง

แต่บท ตัวละคร การนำเสนอ
เหมือนๆกะที่เพื่อนเล่ามาทุกประการ

นี่อ่านได้สองเล่มครึ่ง จะเอาไปพับทำถุงกล้วยแขกแย้ว

ด้วยจิตคารวะ
อุทัย
โดย: อุทัย utaisuk@gmail.com IP: 58.8.137.194 วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:01:59 น.
  
เพิ่งอ่านกระบี่อภิญญาจบค่ะ รู้สึกว่าดีกว่าพยัคฆ์คู่นะคะ ตุปัดตุเป๋น้อยกว่าเยอะ
โดย: jackfruit_k วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:18:20:53 น.
  
ผมเคยเขียนลงในบล็อกของพันธ์ทิพแล้วขอบอกว่า คุณก่อศักดิ์ อย่าเอาชื่อเสียงที่สั่งสมมานานมาทิ้งกับคำว่า กิมย้งหญิงเลย มันทุเรศ ดูถูกคนอ่านนิยายจีนอย่างพวกเราเกินไป ผมอ่านมากว่ายี่สิบปี เพิ่งเจอเชียร์แบบทุเรศ จะๆ ก็งานนี้ อ่านไปสองเล่มผมเลิกอ่านเลย เทียบกันแล้วเหมือนยอดฝีมือชั้นปลายแถว มาสู้กับระดับปรมาจารย์ท่านนึงนี่ โอ้ มันเทียบกันได้ไหมเนี่ย ขอเหอะไอ้หลักการตลาดเกาะกันกินเนี่ย
ช่วยแปลของหลงเหยินและคนอื่นยังดีกว่าอีก เห็นด้วยกับคุณไกลนั้นจริงๆคับ ขอนะ อย่ามาดูถูกคนอ่านที่เสียตังค์ซื้ออย่างพวกเรา
โดย: งักเซ้งเทียน IP: 125.24.163.74 วันที่: 2 กันยายน 2554 เวลา:15:56:02 น.
  
"เจิ้งฟงเป็นจิตใจของผมได้มั้ย"(ถ้าสมมุติว่าผมเป็นคนอ่าน)..."ไม่ชอบอาจแปลว่าไม่เข้าใจ" : อาจหมายความว่า เราไม่ชอบภาษาไทยหรือไม่ก็ภาษาจีน อย่างใดอย่างหนึ่ง(ผู้เขืยนไม่อนุญาติให้เราชอบ เรายังอาจต้องผิดหวัง)ขึ้นอยู่กับว่าเขาเขียนหรือเขาแปลมาเพื่อใครมากว่า คน ๆนั้นก็จึงจะได้(อรรถรส)ผู้ใดไม่อาจรับสิ่งที่ไม่ใช่พยากรณ์(...ที่เป็นพรหมลิฃิตจากฟ้า) ก็ไม่ควรที่จะรื่นรมย์ใจ
โดย: โตน์ IP: 101.109.40.195 วันที่: 24 กันยายน 2554 เวลา:20:29:31 น.
  
ผมเพิ่งอ่านเล่มหนึ่งจบเมื่อคืนนี้ ยอมรับเลยว่าไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่? จ้าวกวนอะไร ฝึกวิชานิดๆน้อยๆตอนท้ายเล่มกลับเก่งได้ยังไงวะ มารดามันเถอะ เหล็งฮู้ชงฝึกกระบี่เก้าเดียวดายหรือโคว่จงกับฉีจื่อหลิงฝึกวิชาบนเกาะตอนเเม่เกาหลีมันตายบรรยายดีมากหรืออุ้ยเสี่ยวป้อใช้ความกลอกกลิ้งฆ่าขุนพลเมี่ยงไป๋ก็โคตรเทพ(ทั้งๆจ้าวกวนกับอุ้ยเสี่ยวป้อก็อยู่ในซ่องเหมือนกัน) บางครั้งอ่านเรื่องนี้เเล้วบรรยากาศมันเหมือนสำนวนของโกเล้งหรือกิมย้งเลยลอกมาหรือเปล่าวะ
โดย: กัปตันเเจ็ค IP: 125.27.49.45 วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:13:15:56 น.
  
ผมอ่านไปแล้ว 2 เล่มความคิดคล้ายๆกับทุกๆคนนะเนื้อเรื่องมันปูไปทุกด้านเลยทำให้ดูธรรมดาไปหมดไม่เด่นซักด้าน อารมณ์ประมาณหน่วงๆ

ขอสรุปเลยหละกันงานเขียนดีเหมือนจะสนุกแต่ไม่โดดเด่นเป็นงานเขียนที่ความสนุกอยู่ในระดับมาตรฐานจริงๆไม่ถึงโดดเด่นมาก
แต่ก็ไม่น่าเกลียดผมชอบและผมจะตามซื้อครบทั้ง6เล่นรวมถึงภาคต่อด้วย
^ ^
โดย: ตั้ง เทียน IP: 182.52.61.25 วันที่: 16 ตุลาคม 2555 เวลา:8:20:22 น.
  
เรื่องนี้ นักเขียนผิดพลาดอยู่ เหมือนไม่รู้จะเอาใครเป็นพระเอก ฮ่า ฮ่า
เล่มสองตามอ่านจ้าวกวนดีๆ อยู่ๆ พระเอกตรูหายไปครึ่งเล่มซะงั้น
= =
จะแต่งถึงคนอื่นก็น่าจะสลับไปสลับมาก็ยังดี นี่เล่นเอาพระเอกตรูออกไปเลย
โดย: อ่าน IP: 171.4.30.229 วันที่: 16 มิถุนายน 2556 เวลา:7:58:42 น.
  
คัยจะว่ามันไม่สนุกก้อตาม เเต่สำหรับผม ผมบอกได้ว่ามันสนุกมากๆคับ
ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณมากคับ
โดย: ขอบคุณคับ IP: 49.49.12.38 วันที่: 17 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:17:52 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไกลนั้น
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ไกลนั้น คือ นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนิยายที่ถนนนักเขียนในเวบพันทิพย์ดอทคอมค่ะ หลายๆคนอาจจะเคยได้อ่านงานเขียนของไกลนั้นมาบ้างแล้ว ในนามปากกาว่า อโณทัย



ไกลนั้นขอฝากผลงานเขียนที่ได้ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ตรงด้านล่างด้วยนะคะ ^^ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง บอกได้เลยนะคะ


เรื่องสั้น


ต้องหนีเท่านั้น

ความฝันที่หายไป

การกลับมาของอากง

หมอดุ

ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย


รอวันนั้น


สะเตง...อรุณฉายที่ปลายใจ






เรื่องยาว



Believe...สุดปลายฝันนั้นคือเธอ




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 1




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 2




เพียงความคิดถึง



ทางกลางใจ เล่ม1




ทางกลางใจ เล่ม2
มกราคม 2554

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog