ยูโดเรนเจอร์
เก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมาเล่าสู่กันฟังไปเรื่อยๆ ไอ้ครั้นจะรอให้สะสมเรื่องเล็กๆแล้วมารวบยอดเล่าทีเีดียว กว่าจะไ้ด้เล่าก็คงโ่น่นแหละ.. เฝือหมด หรือไม่ก็โน้นนนน.. อีกกี่ปีไม่รู้เพราะจดบันทึกเก็บไว้ก็เก็บอยู่นั่นแหละไม่แงะมาเขียนซะที เล่าเลยดีกั่ว..
คุณคนเล็กเค้าขึ้นชั้นม.2 แล้ว ทีนี้ก็มีต้องไปเที่ยวกับน้องม.1 ที่เข้ามาใหม่ ประมาณประสานสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง เพื่อทำความหนิดหนมแนะนำรุ่นน้องให้คุ้นเคยกับบรรยากาศในร.ร. กิจกรรมนี้เรียกว่า "เอ็นโซะขุ" ซึ่งต้องเตรียมเบนโตะ(กล่องอาหารกลางวัน)ไปเองพร้อมขนมที่ทางร.ร.ทำหนดมูลค่าไว้ว่าไม่เกินห้าร้อยเยน(สมัยร.ร.ประถมไม่เกินสองร้อยเยน) นอกจากเบนโตะ ขนม ก็มีกระติกน้ำ ผ้าเปียกเช็ดมือ ถุงใส่ขยะตัวเองเก็บกลับไปทิ้งที่บ้าน เสื่อพลาสติกปูนั่ง สถานที่ๆจะไปก็คือสวนสาธารณะใกล้ๆร.ร. เดินไปเดินกลับกันเอง วันนั้นไม่ต้องเรียนหนึ่งวัน เป็นช่วงที่ซากุระบานกำลังดีด้วย..
นอกจากไปกินข้าวกลางวันนอกสถานที่ด้วยกันกับน้องม.1 แล้ว พวกพี่ม.2 และม.3 ก็ต้องหาวิธีจูงใจน้องๆให้เข้าร่วมชมรมต่างๆที่ตัวเป็นสมาชิกอยู่ โดยจะแสดงอะไรก็ได้ไม่ว่าจะพูดชักชวนเฉยๆ หรือแสดงอภิหารอะไรที่ต้องใช้อุปกรณ์ประกอบ ครูก็อนุญาตให้ขนใ่ส่รถไปแล้วครูขับเอาไปให้
ชมรมที่คุณคนเล็กอยู่ก็แน่นอนว่าคือชมรมยูโด รุ่นพี่ผู้หญิงม.3 ในชมรมก็ออกไอเดียการแสดงโดยใช้ชื่อว่า "ยูโดเรนเจอร์" .. ฟังคล้ายพวกยอดมนุษย์แปลงกายทั้งหลายดีมะ? โดยให้เจ้าน้องม.2 ที่มีอยู่ตอนนี้สองคน แสดงเป็นผู้ร้ายคลุมหน้าด้วยผ้าดำเป็นไอ้โม่งที่พี่ผู้หญิงลงทุนซื้อมาจากร้านร้อยเยน ฉุดกระชากลากถูพี่ม.3 ผู้หญิง แล้วพี่ผู้หญิงก็จะตะโกนร้องว่า "ยูโดเรนเจอร์..ช่วยด้วยยยยย" จากนั้นพี่ผู้ชายม.3 ที่ได้ยูโดสายดำแล้วก็จะมาจับเจ้าน้องผู้ร้ายสองตัวนั่นทุ่มบนเบาะที่เตรียมไว้ คนถูกทุ่มก็จะล้มด้วยท่าสวยงามแล้วพี่ผู้หญิงก็จะพากย์ว่าท่าที่ทุ่มนั่นคือท่าอะไร .. พี่ผู้ชายบ่นอุบอิบด้วยว่าอ๊ายยย อายยย ก็ตัวไม่ไ้ด้คลุมหน้า แถมต้องทำท่าเป็นฮีโร่ชื่อแปลกๆ ป้าโซฟังสคริปคร่าวๆที่เจ้าตัวเล็กมันเล่าแล้วยังขำ .. บอกถ้าแม่ไ่ม่ติดไปทำงานจะไปแอบดูยูโดเรนเจอร์ซะหน่อย น่าหนุกดี..
พี่ผู้หญิงก็ว่าพี่ผู้ชายว่าถ้าไม่ลงทุนแสดงยังงี้ จะเรียกความสนใจให้น้องๆเข้าร่วมชมรมได้ยังไง? พี่ผู้ชายเลยจำใจต้องเป็นฮีโร่เปิดหน้า ส่วนคุณคนเล็กเธอสนุกที่จะได้เป็นผู้ร้าย เพราะได้ปิดหน้าปิดตาไม่ต้องเก็กให้เท่มากเหมือนฮีโร่..
การแสดงเป็นไปได้ด้วยดี ได้รับเสียงปรบมือ เสียงหัวเราะและได้รับคำชมจากครูว่าชมรมยูโดทำได้ดี จากความสำเร็จของยูโดเรนเจอร์นี้เลยทำให้มีน้องม.1 สนใจเข้ามาดูการฝึกยูโดที่ชมรมตอนเย็นนั้นทันที 3 คน นับว่าเป็นการดีเพราะถ้าปีนี้ไม่มีน้องใหม่เข้าร่วมชมรม ตัวแข่งก็จะร่อยหรอลงไปเพราะม.2 ตอนนี้ก็มีอยู่สองคน สิงหาคมที่จะถึงนี่พี่ๆม.3 ก็จะหยุดการฝึกเพื่อเตรียมตัวสอบเข้าร.ร.มัธยมปลาย ก็จะเหลือกันแค่สองคนแล้วจะซ้อมกันยังไง?
บล็อกนี้ไม่มีรูปมาประกอบเพราะแบตฯกล้องจะหมด เครื่องชาร์จแบตฯก็ลืมอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์คุณคนโตที่นะงะซะกิ ต้องใช้สอยกล้องอย่างประหยัด กลัวแบตฯหมดแล้วอัพรูปจากกล้องเล่าเรื่องใหม่ในบล็อกหน้าไม่ได้
เริ่มสลัดตัวขี้เกียจได้บ้างแล้วคงได้อัพบล็อกต่อเนื่องไปเรื่อยๆตามเวลาที่อำนวยเพราะมีเรื่องตกค้างที่จะอัพเยอะแยะ .. เจอกันใหม่บล็อกหน้าค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและสวัสดีวันสงกรานต์ ขอให้เืพื่อนๆทุกคนมีความสุขมากมายค่ะ..
Create Date : 15 เมษายน 2555 |
|
15 comments |
Last Update : 15 เมษายน 2555 0:48:54 น. |
Counter : 1170 Pageviews. |
|
|
|