ตามไปดูน้องมิ้น เป็นขวัญใจเด็กๆที่พัทยา...
คราวนี้บันทึกเป็นแบบเรื่องเล่าเลยนะคะ...
เสาร์-อาทิตย์นี้เป็นหน้าที่ประจำต้องกลับมาทำหน้าที่สมาชิกที่ดีในครอบครัวที่บ้านต่างจังหวัด แต่ก็อดใจเข้ามาเยี่ยมเยือนดูข่าวของน้องมิ้นและ ครม. ในโพรงกระต่ายน้อยมิ้นไม่ได้ ถึงได้รู้ว่าคืนวันเสาร์น้องมิ้นมีงานร้องเพลงที่โรงแรมดุสิตธานี พัทยา ในงาน แรลลี่กรุงเทพฯ-พัทยา ของ โรงเรียนมาแตร์เดอีฯ จะว่าเป็นเหตุบังเอิญ หรือชะตาชีวิตจะดวงสมพงษ์กับน้องมิ้นกันแน่ เพราะสถานที่ที่น้องมิ้นมานั้น ห่างจากบ้านเพียงแค่ 25 กม. เท่าๆกับระยะทางที่ขับจากที่พักไปที่ทำงาน แล้วจะต้องไปคิดอะไรมากนักใช่มั้ยค่ะ ก็บอกแม่ว่ามีน้องๆ ที่รู้จักมาที่พัทยา จะออกไปทานข้าวด้วย (บอกไม่หมดนี่ไม่ถือว่าโกหกนะคะ แค่ไม่ให้แม่เป็นห่วงนี่ก็ถูกต้องแล้ว..) ได้เวลา 5 โมงเย็น แล้วก็มุ่งสู่ โรงแรม ดุสิตธานี พัทยา ทันที
โรงแรม ดุสิตธานี นี่ก็เคยมาประชุมอยู่พอจะนึกสถานที่บริเวณโรงแรมออก ภาวนาให้งานจัดที่จัดงานเลี้ยงริมทะเล ใกล้กับสระว่ายน้ำ เพราะคนนอกงานไปยืนดูน้องร้องเพลง ก็คงไม่น่าเกียจแต่ประการใด ไม่กี่อึดใจก็ถึงโรงแรม สอบถามเจ้าหน้าที่ถึงรู้ว่างานจัดในห้องเลี้ยง คงเป็นงานเลี้ยง dinner ด้วยแน่ๆ ซึ่งโดยปกติก็ต้องมีบัตรเข้างานแน่นอน ก็เลยแอบแวะไป survey ดูก่อนว่าจะมีโอกาสเข้าไปดูน้องได้อย่างไง แล้วก็กลับมานั่งทำงานที่ lobby รอกลุ่มน้องๆโพรงฯภาคสนามที่กำลังเดินทางมา พอชาวโพรงฯภาคสนาม (เจ้าเก่า และใจดวงเดิม) มาถึงพาไปดูห้องจัดเลี้ยง แล้วก็ปรึกษากันว่า อย่างไงคงมีวิธีการเข้าไปได้ไม่เกินใจเรียกร้องแน่ๆ แต่ไหนๆก็ยังมีเวลารออีกนาน ก็ไปหาอะไรใส่ท้องก่อนดีกว่า... ระหว่างที่นั่งทานอาหารกันอยู่ น้องๆ ZAZA (พิม แก้ว หวาน) เข้ามาทานร้านเดียวกันพอดี ก็เลยดึงความสนใจของพี่โพรงฯไปชั่วขณะ แต่พอข่าวว่าน้องมิ้นลงมานั่งรอที่ห้องจัดเลี้ยงแล้วเท่านั้น... รีบเคลียร์เงินค่าเสียหาย และ ZAZA ก็เลือนไปจากความสนใจ ทุกคนพร้อมใจพุ่งตรงที่รถกลับโรงแรมทันที
และแล้วเราก็เข้าไปในห้องจัดเลี้ยงได้โดยปกติที่สุด คือ เดินเข้าไปทางประตูค่ะ ระหว่างที่เดินไปก็มีเด็กๆวิ่งไปทางด้านข้างเวทีพร้อมเสียงร้องเล็กน่ารักๆว่า พี่มิ้น..พี่มิ้น เดาได้ว่าน้องมิ้นก็คงนั่นรอคิวร้องเพลงอยู่แถวๆข้างเวทีแน่ๆ ก็เดินตามเด็กไปนั่นแหละค่ะ เจอน้องมิ้นกำลังนั่งให้พี่ AR เติมแต่งหน้าตาอยู่ แล้วพี่มิ้นก็ออกมาหาน้องๆที่ส่งเสียงร้องเรียกอยู่ข้างๆ มีทั้งขอลายเซ็นและถ่ายรูปกับเด็กๆที่มารออยู่ และก็ถยอยกันมาเรื่อยๆ พี่โพรงฯก็ทำเนียนเข้ามาถ่ายรูปด้วย (ด้วยหน้าตานี่น่าจะเป็นผู้ปกครองเด็กได้ทุกคนค่ะ..) สักพัก AR ก็เรียกน้องเข้าไปพักก่อนที่จะขึ้นร้องเพลง กลุ่มเราก็ออกมารอด้านนอกเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย ^ ^ พอพิธีกรประกาศว่า พบกับศิลปิน AF ก็เลยเดินเข้าไปกันแทบไม่ทันเลย
น้องมิ้นเริ่มร้องคนแรกด้วยเพลง หางเครื่อง ช่วงแรกเด็กๆแฟนคลับรุ่นเยาว์ พร้อมผู้ปกครองยืนก็กันเต็มหน้าเวทีไปหมด พอน้องมิ้นชวนเด็กๆร่วมสนุกกันเท่านั้นแหละค่ะ เด็กแย่งกันขึ้นไปบนเวทีเต้นบนเวทีถึงตัวน้องมิ้นกันเลยทีเดียว กลุ่มที่ถ่ายรูปอยู่ด้านล่างก็ลำบากแล้วล่ะค่ะ นอกจากเด็กบนเวทีจะรุมล้อมน้องมิ้นแล้ว ข้างล่างก็พยายามวิ่งหาทางขึ้นเวที ต้องคอยหลบเด็กๆด้วยค่ะ พอมาดูเบลอไปหลายรูปเลย...เสียดายจัง!
จนเมื่อจะเริ่มร้องเพลงที่สอง ก็เลยต้องมีการจัดระเบียบเด็กๆกันเล็กน้อย เนื่องจากเพลงที่สอง เกมของเธอ เป็นเพลงช้า ก็ให้เด็กช่วยโบกไม้โบกมือ เด็กๆก็อยู่ในความสงบได้พักหนึ่งเท่านั้นค่ะ ก็เริ่มนัวเนียพี่มิ้นอีกแล้ว... บางช่วงก็เลยยืนมองแล้วอมยิ้มดูตลอด เพราะน้องมิ้นเป็นขวัญใจเด็กๆจริงๆ เพราะเด็กๆโผแย่งกันกอดพี่มิ้นอยู่ตลอดเวลา ยิ่งเด็กๆเข้ามารุมจนร้องเพลงแทบไม่ได้ แต่น้องมิ้นก็รับมือกับเด็กด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม
พอเพลงที่สาม ฮัดเช้ย ขึ้น ทำนองกับการร้องของน้องมิ้นคงเร้าใจเด็กๆอีกครั้ง ปรากฏการณ์รุมเกาะ รุมกอด ก็เกิดขึ้นกับน้องมิ้นอีกครั้งเมื่อใกล้จบเพลง ดูแล้วเหมือน สโนไวท์ กับคนแคระทั้งเมือง อย่างไงอย่างงั้น ทำเอาพี่ๆโพรงยืนมองข้างล่างเวทีด้วยสายที่อยากวิ่งขึ้นไปทำแบบเด็กๆได้บ้าง... รึไม่ก็ขอแปลงกายเป็นเด็ก ณ ตอนนั้นได้เลยยิ่งดี 55555+
ร้องเพลงเสร็จ 3 เพลงแล้ว น้องมิ้นลงมานั่งข้างๆเวที ดูพี่ต้าร้องเพลง (เห็นแอบช่วยร้องด้วย alert มากกระต่ายน้อยมิ้นเรา) และก็ยังคงมีเด็กมาขอลายเซ็น รวมทั้งถ่ายรูปกับเด็กและผู้ปกครอง น้องมิ้นยิ้มแย้มแจ่มใสได้ตลอดเวลาจริงๆ ทั้งที่บางเวลาเห็นแอบหาวอยู่หลายครั้ง เด็กบางคนได้ลายเซ็นแล้ว ก็วิ่งเอาไปอวดผู้ปกครองด้วยความภูมิใจ ไม่แปลกใจเลยค่ะที่มีผู้ปกครองหลายคนยืนชมน้องมิ้นให้ได้ยินตลอดว่า น้องมิ้นน่ารักมาก... (เราก็เลยปลื้มใจไปด้วยค่ะ...) แอบเห็นผู้ปกครองบางท่านถ่าย Video น้องมิ้นไว้ตลอด ตั้งแต่ร้องเพลงบนเวที จนลงมานั่งข้างเวทีแล้วก็ยังถ่าย Video ไว้ตลอด (นึกเสียดายจริงๆที่ไม่เอา Video จากกรุงเทพฯมาด้วย)
ใครที่โหลต clip ของน้องนอตไปดูแล้วคงจะเห็นนะคะว่า... น้องมิ้น เป็นขวัญใจของเด็กจริงๆ ตลอดทั้งงานที่ตัวเองมองดูอยู่ทั้งใกล้และไกล ตั้งแต่เริ่มเจอน้องมิ้น จนน้องมิ้นเดินกลับน้องพักช่วงเลิกงาน น้องมิ้นเป็นเป็นที่รักของผู้คนทุกเพศ ทุกวัย ตั้งแต่วัยเยาว์จนผู้ใหญ่พรากผู้เยาว์ (เรียกว่า พรากผู้เยาว์ เพราะถูกพรากความเยาว์วัยไปนานแล้วค่ะ)
คงทั้งเพราะรอยยิ้มกระชากใจ และกิริยาที่แสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติและจริงใจ น้องมิ้นทำให้ผู้พบเห็นทั่วไปเห็นน้องมิ้นแล้วยิ้มได้ค่ะ ณ เวลานี้ ใครจะมาเป็นนักล่าฝันรุ่นไหนก็ตาม ส่วนตัวเองไม่คิดกังวลใดๆ เพราะเมื่อคืนทำให้เชื่อมั่นยิ่งขึ้นว่า ถ้ายิ่งน้องได้มีโอกาสทำงานที่ปรากฏต่อผู้คนทั่วไปมากขึ้น น้องมิ้นจะมีคนรักมากขึ้นทุกวันทุกวัน แน่นอนค่ะ....
และสำหรับตัวเอง
การที่ได้รักน้องมิ้น เป็นความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตจริงๆ...
Create Date : 16 มิถุนายน 2550 |
|
3 comments |
Last Update : 18 มิถุนายน 2550 13:59:33 น. |
Counter : 1061 Pageviews. |
|
|
|
"การที่ได้รักน้องมิ้น เป็นความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตจริงๆ..."
(ความหมายอยู่ในตัว ไม่ต้องแปลให้เสียเวลา อิอิ)
..
..
น้องมิ้นเป็นนางงามได้เลยนะเนี่ย 55+
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าและบรรยากาศนะคะ