วันที่เปลี่ยนไปเพียงเพราะ... กระต่ายน้อยมิ้น มิณฑิตา
หลังจากเมื่อวานช่วงเย็นได้รับ Delivery แผ่น VCD KARAOKE 7 สาวสะบัดโชว์แล้ว ก็รีบเปิดดูด้วยความตื่นเต้นอยากเห็นเพลงที่น้องมิ้นร้อง ฮัดเช้ย เต็มเพลงซะที พอดูจบแล้วต้องถอนหายใจกันเลยทีเดียว และเริ่มดูอย่างตั้งใจใหม่ตั้งแต่ Track แรกจนจบ มีความคิดและข้อคำถามมากมายเกิดขึ้น จนต้องมาบันทึกไว้ก่อนกันลืม (ช่วงนี้ลืมบ่อย ตามวัย..) ตั้งใจว่าจะมาเรียบเรียงลง blog วันนี้ แต่... คิดอีกทีคงมีหลายคนยังไม่ได้ซื้อมาดู เกิดมาอ่านแล้วไม่ซื้อ VCD น้องมิ้นไปดู ก็จะเป็นการไม่ดี เอาไว้ให้คนดูกันมากขึ้นอีกสักวันสองวัน พอจะได้เป็นการแลกเปลี่ยนความคิดกันจะดีกว่า เพราะอย่างไรก็ตาม.. ผลงานของน้องๆก็ตั้งใจทำกันออกมาแล้ว สิ่งที่จะเป็นข้อวิจารณ์คงแก้สิ่งที่ทำไปแล้วไม่ได้ แต่ก็อยากจะให้มีโอกาสแลกเปลี่ยนมุมมองกัน ของผู้บริโภคผลงานของน้องมิ้น จะได้เป็นข้อเรียนรู้ของน้องมิ้น เพื่อปรับปรุง แก้ไขกันต่อไป (ถ้าได้มาอ่านเจอนะ...) ก็รออีกสักช่วงแล้วกันนะคะ
เอาเป็นบันทึกกันเรื่องวันนี้ดีกว่า... เพราะเป็นอีกวันที่แปลกในความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งนานๆจะเกิดขึ้นสักที โดยส่วนตัวเป็นคนทำอะไรในแต่ละวันต้องวางแผนไว้คร่าวๆ ล่วงหน้าเสมอ นอกเหนือจากที่จำเป็นเฉพาะกิจจริงๆ ที่เหตุการณ์คาดเคลื่อนทำให้จะต้องทำ หรือไม่ก็เป็นวันที่ตั้งใจจะปล่อยให้สบายๆแบบเมื่อวาน คือ ณ ตอนนั้นอยากทำอะไรก็ทำ.. แต่วันนี้ช่วงบ่าย 4 โมงกว่า พักงานประจำไว้ชั่วคราว แล้วก็มาย่อรูปน้องมิ้นมาโพสต์ในโพรงฯ พอดีกับน้องๆในโพรงฯภาคสนามฯ กำลังนัดแนะผ่านกระทู้เพื่อ เตรียมตัวไปให้กำลังใจน้องมิ้นกันในงาน MONEY EXPO 2007 ที่ ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ ซึ่งงานของน้องมิ้นอยู่ในช่วงเวลา 17.20-18.00
ตั้งแต่แรกไม่คิดว่าจะไป เพราะงานประจำที่ตั้งใจจะทำให้เสร็จก็ยังไม่เรียบร้อย และคราวนี้น้องๆ ครม.ไปกันเยอะ ทั้งรูปทั้ง clip ต้องมีเพียบอยู่แล้ว ขณะที่โพสต์รูปน้องมิ้นไปเรื่อยๆ
ก็พินิจดูน้องมิ้นในรูปไปทีละรูป..ทีละรูป อยู่ๆก็เกิดความรู้สึกอยากฟังน้องมิ้นร้องเพลงสดๆขึ้นมาซะงั้น ยิ่งรูปที่น้องมิ้นทำหน้าเหมือนไม่ค่อยสบายซักเท่าไร ยิ่งอยากรู้ว่าน้องมิ้นหายไข้หวัด เสียงดีขึ้นรึยัง ดูนาฬิกาที่เครื่องคอมพิวเตอร์ ณ ขณะนั้น 16.45 แล้ว ทันทีที่บอกตัวเองว่า..ไปเถอะ สมองก็สั่งการปิดคอมพิวเตอร์ หยิบกระเป๋าประจำตัว ปิดห้องทำงาน ขับรถมุ่งไปยังศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ โดยลืมคิดไปว่าช่วงนี้เป็นช่วงเวลารถติดมากมาก ถึงแม้จะขึ้นทางด่วนแล้วก็ตาม
ไปถึงศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ก็เป็นเวลา 17.20 แล้ว รถก็ติดเป็นแถวยาวคงหาที่จอดรถกันแน่ๆ ว้า!จะต้องวนหาที่จอดรถนานมั้ยเนี่ยเรา นึกภาวนาในใจว่าไหนก็มาแล้วก็ให้ทันดูน้องมิ้นร้องเพลงหน่อยน้า... หันดูซ้ายขวารถแน่นไปหมด กำลังคิดว่าต้องอ้อมไปจอดในบริเวณด้านหลังแน่ๆเลย แต่แล้วคนสายตาสั้น เอียง และยาว ก็เห็นคนมุ่งมาที่รถเหมือนจะเอารถออก รีบเปิดไฟกระพริบลงไปถามและช่วยเข็นรถ และแล้วก็ได้ที่จอดรถภายใน 5 นาที (อีกแล้ว) โชคดีที่ทิ้งกล้อง VDO ไว้ในรถตั้งแต่งานคอนเสิร์ตลูกทุ่ง ก็เลยขว้ากล้องเอาไปด้วยก็ดีเผื่อได้ถ่ายน้องมิ้นเก็บไว้... รีบเข้าไปในงานมุ่งไปที่บูทธนาคารกรุงศรีฯ ดีที่เราเคยเองแผนที่ไปโพสต์ไว้ในโพรงฯ เข้าไปถึงก็เห็นน้องโด่งกำลังร้องเพลงแล้ว กลัวว่าน้องมิ้นจะร้องไปแล้ว ถามคนข้างๆบอกว่าน้องผู้หญิงยังไม่ได้ร้อง ไชโย!(ในใจค่ะ) มองหาชาว ครม. ฟากที่เรายืนอยู่ไม่มีใครเลย มีแต่คนยืนด้านหน้าอยู่หลายคน คงลำบากในการถ่าย VDO แน่ๆ ต้องทั้งซูมทั้งเบี่ยงกันสุดฤทธิ์
และแล้วน้องมิ้นก็ออกมาร้องเพลง เกมของ..มิ้น (ไม่ได้ฟังน้องมิ้นร้องเพลงนี้นานแล้ว) วันนี้น้องมิ้นเสียงแหบแบบเป็นไข้หวัด (ปกติแหบอยู่แล้ว แต่เป็นแบบ แหบเสน่ห์) ทั้งเสียงพูด เสียงร้อง รู้เลยว่าไข้หวัดยังคงอยู่กับน้องมิ้นไม่ไปไหน (พี่หวานไล่ไข้หวัดไปให้ไกลน้องมิ้นหน่อยซิค่ะ ถ้าดื้อมาก เดี๋ยวให้ ครม.ไปช่วย...) แต่เสียงเพลงที่น้องมิ้นร้องก็ไพเราะแบบน้องมิ้นเสมอ เพราะพอถึงเพลงที่สอง ฮัดเช้ยที่รัก น้องมิ้นก็เต้นไล่ไข้หวัดได้สนุกเช่นเคย เดี๋ยวนี้น้องมิ้นพูดคุย Entertain บนเวทีได้ดีขึ้น แถมยังเข้าใจหาเรื่องคุยที่เข้ากับสถานการณ์ได้ดีเยี่ยมเลยนะน้องมิ้น ไม่ว่าจะพูดถึงเพลง เกมของ มิ้น และ AF4 หรือ PR ให้กับธนาคารกรุงศรีฯ จบลงไปอย่างรวดเร็วประมาณ 10 นาที ที่ได้ดู ได้ฟัง น้องมิ้นเพลง ไม่ต้องถามว่าคุ้มค่ามั้ยกับที่มา เพราะความสุขทางใจวัดเทียบกับสิ่งต่างๆได้ยาก แค่ได้ทำแล้วสุขใจ ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน (มาก) และไม่กระทบคนอื่น
ขอบคุณนะคะ น้องมิ้น... ที่ทำให้วันนี้เป็นวันของการตัดสินใจเพียงเสี้ยววินาที ที่ทำไปแล้วก็..อิ่มใจ กลับมามีพลังใจทำงานต่อได้อีกเยอะเลย...
Create Date : 11 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2550 7:05:16 น. |
|
2 comments
|
Counter : 769 Pageviews. |
|
|
รู้ว่าที่นี่จะต้องมีเกร็กเล็กเกร็ดน้อยดีๆที่ไม่ได้โพสในโพรงแน่นอน