|
|
|
|
|
|
อะไรที่น้องมิ้นทำ ยังจำ จดจำภายในใจ
วันนี้ตื่นนอนแต่เช้ามืดตั้งใจว่าจะเขียน blog ก่อนเดินทางไปทำงานต่างจังหวัด แต่ด้วยเวลาจำกัดก็เลยเขียนไม่จบ คิดว่าคืนนี้อยู่ที่รีสอร์ทเสร็จงานภาคดึกแล้วค่อยเขียนต่อแล้วกัน
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามีเรื่องให้สุขใจเกี่ยวกับน้องมิ้นหลายอย่าง เริ่มแต่สารของคุณโกวิทย์ คุณพ่อของน้องมิ้น ที่เขียนถึงแฟนพันธุ์แท้ของน้องมิ้น คุณแม่หวานสมัครเป็นชาวโพรงฯมาโพสต์ในกระทู้โพรงกระต่ายน้อยมิ้น และปลื้มใจกับข้อความที่น้องมิ้นมาโพสต์ขอบคุณเกี่ยวกับการจัดซุ้มในวันคอนเสิร์ต To Be Number One ทุกครั้งที่ได้อ่านข้อความบอกกล่าวความรู้สึกผ่านตัวหนังสือของน้องมิ้น รับรู้ได้ถึงความตั้งใจเขียนที่เรียบเรียงสิ่งต่างๆออกมาด้วยความใส่ใจในทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น และปนไปด้วยความคิดหยอกเย้าแบบน่ารัก น่ารัก ตามแบบฉบับของน้องมิ้น
สิ่งที่ชื่นชมในตัวน้องมิ้นอีกอย่างก็คือ ความคิดดีๆที่น้องมิ้นบอกผ่านข้อความมาเสมอ น้องมิ้นมีวิธีคิดที่จัดการกับความเครียด และความวุ่นวายสับสนจากหลายสิ่งหลายอย่าง ด้วยการระงับที่ต้นเหตุของปัญหาเหล่านั้น ซึ่งก็คือ จิต ของคนเรานั่นเอง เมื่อเราควบคุม จิต ของตัวเองเองให้นิ่งได้แล้ว จิตก็ว่าง และเบิกบาน ทำให้มองเห็น และคิดได้ในสิ่งที่ดีๆ พ้นไปจากปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น คนในวัยทำงานอย่างน้า.. ที่ผ่านประสบการณ์การทำงานที่หลากหลายมาถึง 22 ปี กว่าน้าจะเรียนรู้อย่างเข้าใจ และค่อยๆพัฒนา จนนำมาปฏิบัติได้ (ไม่ทั้งหมดนะคะ..) ก็เพิ่งช่วงที่ต้องทำงานที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคนในช่วงสิบกว่าปีที่ผ่านมานี่เอง แต่น้องมิ้น...อายุเพียงเท่านี้ คิดได้แบบนี้แล้ว และพยายามฝึกพัฒนาตัวเอง จะไม่ให้ยืนยันความรู้สึกเหมือนที่เคยเขียนไว้ได้อย่างไรว่า... น้องมิ้น เป็นนางฟ้าตัวน้อยๆ ของน้าเสมอ
ขอเก็บข้อความที่ของน้องมิ้นมาไว้ให้อ่านกันอีกครั้งนะคะ
ความคิดเห็นที่ 85
สวัสดีญาติบุญธรรมที่รักทุกๆท่านค่า
. มาแล้วววนะค้า ตามที่ใจเรียกร้องให้มาโพสสขอบคุณค่ะ อะๆถูกแล้วค่ะ เรื่องนั้นนั่นแหละค่ะ เรื่องซุ้มคนรักมิ้น สุดอลังการงานสร้างนั่นเองค่า เสียดายนะคะที่มิ้นไม่ได้มีส่วนร่วมเท่าไหร่เลย แต่มิ้นได้อ่านบรรยากาศการทำงานที่พี่ๆมาโพสไว้บ้างแล้ว รวมถึงเรื่องราวตั้งแต่เริ่มต้นจนจบบริบูรณ์ในบลอคของพี่บุ๋มด้วยค่ะ แน่นอนค่ะตรงตามจุดประสงค์ที่เข้ามาในวันนี้ มิ้นขอขอบคุณทุกๆท่านที่มีส่วนร่วมในการทำซุ้มคนรักมิ้นในครั้งนี้ ขอบคุณมากๆนะคะ ขออ้างอิงจากบลอคของพี่บุ๋มนะ ขอขอบคุณพี่สาวที่เป็นต้นโผใหญ่ในการจัดงานครั้งนี้ทั้งเรื่องของทุนและเรื่องของแรงใจที่ส่งมาช่วยไม่ขาด ขอบคุณพี่บุ๋ม พี่หยก พี่หญิงเปปเปอร์มิ้น ที่ช่วยกันชักชวน รวมตัวคนรักมิ้นให้มีซุ้มนี้เกิดขึ้น ขอบคุณพี่เอ๋ พี่กิฟท์ พี่ปลา พี่ภารดาว และพี่ๆอีกหลายๆท่าน ที่คอยดำเนินการจัดเตรียมงานทั้งหลาย ขอบคุณพี่น๊อตที่ตื่นแต่เช้ามาจองพื้นที่ทำซุ้ม ขอบคุณพี่นุ้ย เหรัญญิกสุด
.ของเรา ขอบคุณพี่สุและพี่ออยสองเอนเตอร์เทนเนอร์ตัวจี๊ดของชาวโพรง(รวมถึงซีดีพี่ตุ้ย พร้อมลายเซ็นด้วยค่ะ55) ขอบคุณพี่ฮูกที่ถ่ายรูปสวยๆไว้ให้เก็บเป็นความประทับใจ(และขอบคุณที่เปลี่ยนเครดิตบนภาพด้วยค่ะ จี๊ดอีกแล้วค่ะ55) ขอบคุณพี่เบนซ์ขวัญใจบาร์เกย์ของพวกเราชาวโพรงฯ ค่ะ(กรี๊ดดด55) และอีกกลุ่มที่สำคัญมาก เราจะละไว้ในฐานที่เข้าใจว่าแบ่งกลุ่มตามอะไรนะคะ ซึ่งก็คือ อาจารย์อ้อ พี่เดียร์ น้าตุ๊ก และพี่นู๋ ค่ะ(ด้วยความเคารพนะคะแหะๆ) ขอบคุณสำหรับเสบียงอาหารทั้งหลายและอุปกรณ์ต่างๆค่ะ และขอขอบคุณทุกๆท่านที่อาจจะไม่ได้กล่าว หรือเอ่ยชื่อในนี้ทั้งหมด ขอขอบคุณมากๆนะคะ ที่ร่วมแรงร่วมใจกันทำซุ้มซุ้มนี้ขึ้นมา เป็นซุ้มมที่สวย สดใส เหลือเกิน อาจเพราะเกิดจากความสดใส คววามสุขของพี่ๆแน่นอนค่ะ
ในหลายๆความคิดเห็นอาจจะมองว่า มันเป็นสิ่งที่ฟุ่มเฟือย ไม่จำเป็น มิ้นพูดตามตรงว่าแรกเริ่มที่คุณแม่บอกมิ้นว่าพี่ๆจะจัดซุ้มก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ เพราะมิ้นไม่อยากให้พี่ๆต้องเหนื่อยหรือลำบากกันเพราะมิ้นด้วย แล้วงานนี้ก็จัดเพียงสองวัน แต่พูดได้ตามตรงนะคะว่าพอเห็นผลงาน เห็นเรื่องราวที่ๆพี่ๆนำมาเล่าให้ฟังในโพรงฯ เห็นภาพรอยยิ้มความประทับใจ ความภูมิใจ ความสุขของพี่ๆทุกๆท่านแล้ว มิ้นเข้าใจถึงความสุขในการให้ที่ทำให้พี่ๆพร้อมลงทุน ลงแรงกาย ลงแรงใจ รวมถึงยอมเสียน้ำตา โดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนใดๆ เพียงต้องการให้มิ้นยิ้ม มีความสุข ภาคภูมิใจ มันสำเร็จค่ะ มิ้นดีใจและภูมิใจเหลือเกิน ไม่ใช่แค่ซุ้มที่ทำด้วยใจนี้เท่านั้น แต่ดีใจและภูมิใจมากที่สุดเมื่อนึกย้อนมาว่าเราได้มีโอกาสเจอกับผู้คนพิเศษกลุ่มนี้ ได้พบ ได้รัก และผูกพันธ์ และดีใจที่พี่ๆรักกัน อยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ช่วยเหลือกัน นี่คือมิตรภาพที่หาได้ยากในสังคมมนุษย์ บ่อยครั้งที่มิ้นนั่งคิดสงสัยว่า พวกเราได้ทำบุญเช่นไร มหาศาลมากเพียงไหน ถึงได้มาเจอและรักกันได้ขนาดนี้ ได้รับสิ่งดีๆที่เงินทองไม่มีทางซื้อได้ที่เรียกว่ามิตรภาพเหล่านี้ มันมีค่าทางจิตใจเหลือเกิน
ยอมรับว่าช่วงหลังๆมิ้นเหนื่อยค่ะ เพราะเริ่มเครียดเริ่มนอยบ้างกับความรู้สึกที่อยากทำให้เต็มที่ ไม่ว่าเรื่องเรียน เรื่องงาน หรือสังคมเพื่อนๆ รวมถึงสังคมที่เราได้พบกว้างขึ้น ได้ฟังและรับรู้ในสิ่งที่บั่นทอนจิตใจเราบ้าง บางวันท้อและล้า จนยิ้มไม่ออก แต่เมื่อมิ้นปล่อยจิตให้ว่างแล้ว สิ่งที่ผุดขึ้นมาเป็นกำลังใจมิ้นก็ไม่พ้นครอบครัวที่น่ารักไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อfamily man คุณแม่ขี้บ่นแต่บ่นด้วยรัก พี่เมธ์ขี้โมโหแต่ก็รักน้องมาก น้องมายที่กวนประสาทแต่ให้เกียรติพี่เสมอ เพื่อนๆที่ดรุโณฯ ที่บดินทรฯ เพื่อนๆที่จุฬาฯ รวมถึงเพื่อนๆในAF ที่น่ารักมากๆ และแน่นอนค่ะญาติบุญธรรมคนรักมิ้นทุกท่าน ทุกๆท่านที่คอยให้กำลังใจ มิ้นคิดเสมอว่ายังมีบุคคลที่เอาใจช่วยเราอีกเท่าไหร่ รวมถึงน้องๆที่เคยบอกว่ามิ้นคือไอดอลของพวกเค้า เค้าจะตั้งใจทำให้ได้อย่างพี่มิ้น มีสิ่งหนึ่งที่เค้าอาจจะไม่รู้คือ พวกเค้าก็เป็นดั่งไอดอลของมิ้นเช่นกัน ทำให้มิ้นมั่นคงในการทำสิ่งดีๆต่อไป เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจที่ทำให้มิ้นสู้ๆ และสู้ ความประทับใจทั้งหลายเหล่านี้ พูดกี่ครั้ง นึกถึงกี่ครั้ง ก็สร้างรอยยิ้มให้มิ้นได้ทุกครั้ง ขอบคุณที่รักกันเสมอมาค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ปล.ดังที่คุณพ่อได้ให้นิยามไว้ ขอบคุณแฟนพันธ์แท้ทุกๆท่านค่ะ รักเสมอค่ะ
อย่างไรก็ตามสุภาษิตนี้ก็ยังคงใช้ได้เหมือนเดิมค่ะ *กระต่ายหิ กระต่ายโนนาโถ โพรงกระต่ายเป็นที่พึ่งทางใจของกระต่าย*
จากคุณ : มิ้นคนสวยค่ะ (กระต่ายน้อยมิ้น) - [ 29 มิ.ย. 50 23:38:49 ]
ความคิดเห็นที่ 86
อ้ออ ขออภัยแทนคุณแม่ด้วยค่ะ 555 คุณแม่เริ่มไม่ทำงานอีกท่านแล้วค่ะ เดี๋ยวนี้ติดโพรงฯล้วว
สัปดาห์นี้งานของน้องมิ้นก็ยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง ภูมิใจนะคะที่คุณ T เห็นศักยภาพในตัวน้องมิ้น และมีงานมอบหมายให้ทำตลอด
ก็ขอให้น้องมิ้น ทำทุกอย่างด้วยจิตใจที่เบิกบาน อย่ากังวลว่าจะทำได้ไม่ดี เพราะข้อจำกัดต่างๆนะคะ เชื่อว่าเมื่อน้องมิ้น..ได้ทำเต็มที่ทั้งในเรื่องการเรียนและเรื่องงาน
สิ่งที่ดีที่สุดก็จะเกิดกับน้องมิ้นเองค่ะ แต่ก็ต้องบริหารจัดการเวลาให้ดีด้วยนะ ถ้าเหนื่อยนักก็อย่างที่น้องมิ้นบอกไว้
คิดถึงกำลังใจที่ทุกคนพร้อมจะเติมเต็มให้เสมอนะคะ
Create Date : 02 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 3 กรกฎาคม 2550 23:28:43 น. |
|
2 comments
|
Counter : 792 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เอ๋(อมยิ้ม) IP: 58.181.130.34 วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:12:06 น. |
|
|
|
โดย: Aui_haui วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:02:13 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
และก็ดีใจอีกเช่นกันที่จะเป็นคนสุดท้ายที่จะใช้คำนี้ค่ะ
รักน้องมิ้น รักครอบครัววัฒนกุล และรักครอบครัวใหญ่คือคนรักมิ้นทุกคนค่ะ
เป็นมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบในชีวิตนี้ค่ะ