บนเส้นทางกาลเวลากับ กระต่ายน้อยมิ้น มิณฑิตา

ถึงวันนี้สิ่งที่เคยถามตัวเองไว้ ก็เข้ามาในความคิดอีกครั้งว่า...
ที่ตั้งใจจะเขียน blog ให้น้องมิ้นทุกวันๆนี้จะทำได้นานสักเท่าไหร่
ไม่ใช่เพราะความรู้สึก หรือสิ่งที่อยากจะบันทึกเกี่ยวกับน้องมิ้นลดน้อยลงนะคะ
แต่เป็นเพราะเงื่อนไขของภาระงานประจำที่เมื่อดูผังเวลากำกับงานแล้ว
ต้องถอนหายใจกันเลยทีเดียว...
เฉพาะแค่งานที่ต้องทำที่กรุงเทพฯทุกวัน ทุกอาทิตย์เป็นประจำ
จนขยับหาช่วงเวลาว่างยาวๆไม่ได้เลย (แต่เวลาสั้นๆนี่ยังแว๊ปเข้ากระทู้โพรงฯได้อยู่นะ ^^)
ก็ยังจะมีงานที่ต้องออกไปทำต่างจังหวัดทุกอาทิตย์อีกด้วย

คิดแล้วก็ประหลาดใจในตัวเองเหมือนกัน
เริ่มต้นเขียน blog ให้น้องมิ้นด้วยความรู้สึกเพียงแค่...
อยากจะคุยหรือบอกความรู้สึกที่มีต่อน้องมิ้นไว้ที่ไหนสักแห่ง
และเผื่อคนผ่านไปมา..อยากร่วมบันทึกความรู้สึกดีที่มีต่อน้องมิ้นไว้ร่วมกัน
ซึ่งอาจมีบางเวลาที่น้องมิ้นผ่านแวะเวียนมาอ่านเจอบันทึกเรื่องราวนี้
ก็คงจะมีส่วนช่วยสร้างพลังใจให้น้องมิ้นก้าวเดินต่อไป
ด้วยความมั่นใจในความรัก ความห่วงใย ที่ทุกคนมีให้น้องมิ้นอย่างแท้จริง
แต่พอเขียนไปทุกวันทุกวัน ดูเหมือนจะกลายเป็นพันธะทางใจที่สร้างขึ้นมาเอง
ช่วงเวลาว่างหลังจากล้าจากการทำงาน พักผ่อน หรือกำลังขับรถกลับบ้าน
ก็คอยแต่จะคิดว่า...วันนี้จะบันทึกเรื่องราวอะไรของน้องมิ้นดีน้า...

Create Date : 27 พฤษภาคม 2550		0 comments
Last Update : 27 พฤษภาคม 2550 21:19:36 น.
Counter : 506 Pageviews.
Share Tweet