รักในสิ่งที่น้องมิ้นเป็น ไม่ใช่รักที่น้องมิ้นเป็นอย่างที่ต้องการ... วันนี้ขอย้อนความคิดเมื่อวันวาน ที่เดิมที่ตั้งใจว่าจะบันทึกถึงเรื่องนี้ไว้... ตั้งแต่เมื่อแรกขับรถออกจากงาน และคิดถึงสิ่งที่น้องมิ้นพูดความในใจ แต่เนื่องจากต้องการเร่งตัด Clip ให้เสร็จ และ upload ไว้ให้อยู่เป็นชุด เพื่อให้ชาว ครม.ที่ติดธุระไม่ได้ไปดูคอนเสิร์ต ได้มีเวลาค่อยๆโหลด ได้ชื่นชม และมีความสุขเช่นเดียวกับคนที่ได้ไปฟังน้องมิ้นร้องเพลงลูกทุ่ง ความรู้สึกของตัวเองเมื่อได้ยินน้องมิ้นพูดในวันคอนเสิร์ต ถึงแม้จะมองน้องมิ้นผ่านจอ LCD ของกล้อง แต่ก็เหลือบมองน้องมิ้นอยู่เป็นระยะเสมอ และเมื่อวานที่นั่งถอดคำพูดที่น้องมิ้นพูดความในใจ ได้ฟังกลับไปกลับมาอยู่หลายเที่ยว เสียงของน้องมิ้นที่พูดออกมาทุกถ้อย ทุกคำ รับรู้ได้ถึงสิ่งที่อยู่เบื้องลึกของความรู้สึกจริงๆ การที่คนเราต้องพูดโดยไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน สิ่งที่จะพูดและแสดงออกมาให้เห็น คือความจริงของความคิดความรู้สึก ณ ขณะนั้น รวมถึงสิ่งที่อยู่ภายในจิตใจ ที่ครุ่นคิดอยู่เสมอ แต่เก็บไว้ไม่แสดงออก แต่หากมีสิ่งมากระตุ้นอย่างพอเหมาะพอดี ณ เวลานั้น ก็จะพรั่งพรูออกมา อาจจะเป็นคนที่เชื่อใน Trust ของตัวเองมากหน่อยนะคะ ว่า... น้องมิ้น.. มีความสุขอย่างที่สุดที่ได้รับรู้ถึงความรักที่ทุกคนมีให้ น้องมิ้น.. มีความทุกข์ทางใจบางอย่างอันเกิดจากความรักที่หลายคนมีให้ ความรัก... ที่น่าจะเป็นส่วนที่สร้างเสริมพลังใจ ให้ซึ่งกันและกัน แต่หลายครั้ง คนเราก็มักจะเลือกแสดงออกว่า...รัก โดยลืมนึกถึง...คนที่เรารัก ลืมแม้กระทั่งว่า... เรารักคนคนนี้เพราะอะไร ทำไมถึงเกิดความรู้สึกที่ดีต่อเด็กดีที่น่ารักคนนี้ ตั้งแต่เริ่มแรกและที่ผ่านมา เป็นเพราะ.. ณ เวลาหนึ่งเมื่อได้รักแล้ว เราได้เติมเต็มความสุขของตนเอง และคิดว่าคนที่เรารักคงมีความสุขกับการแสดงออกว่ารักของเราเช่นกัน และในบางครั้งคนที่เรารักมีบางสิ่งไม่เป็นไปอย่างที่เราคิด เราอยากให้เป็น แต่ละคนก็มีวิธีจัดการกับความรู้สึกนั้น หรือแสดงออกต่างกันไป บางคน..เลือกที่จะจัดการกับความคิดของตนเอง ปรับเปลี่ยนการแสดงออกของตนเอง บางคน..เลือกที่จะสะท้อนให้รับรู้ หรือเสนอให้คนที่เรารักทำอย่างที่เราต้องการ บางคน..เลือกที่จะลดความรู้สึกรักและผูกพันเบาบางลงไป... น้องมิ้นเองต้องเจอกับคนรักมิ้นในหลากหลายรูปแบบของการแสดงออกซึ่งความรัก และคงได้เรียนรู้อะไรมากพอ จนมักมีคำพูดหรือเสียงเพลงบอกผ่านชาว ครม.เป็นระยะๆ แต่เมื่อมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ไม่สบายใจ น้องมิ้นเลือกที่จะเก็บไว้ไม่แสดงออกให้คนรักมิ้นได้รับรู้ เราจึงเห็นแต่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของน้องมิ้น มากกว่าการแสดงออกของความทุกข์ใจ และโดยพื้นฐานของจิตใจที่อ่อนโยน และใส่ใจต่อทุกคน โดยเฉพาะคนที่รัก น้องมิ้นคงเก็บเอาไว้มากมายหลายเรื่องทีเดียว ความรู้สึกนั้นจึงได้พรั่งพรูออกมา ถ้าได้ฟัง หรืออ่านคำพูดของน้องมิ้นที่ถอดไว้ จะดูเหมือนน้องพูดวนไปมา เพราะนั่นคือความรู้สึกอย่างจริงใจของน้องมิ้นจริงๆ เมื่อวานน้องมิ้นบอกไว้ว่า... ...เพราะว่า... ในที่สุดแล้ว... เราก็มาด้วยกันน่ะค่ะ แล้วก็..พี่ๆก็เลือกเชียร์ เด็กคนนี้ ที่มันก็.. ก็ธรรมดา ร้องเพลง ก็ยังไม่ได้เพราะ มากมาย ก็ยังเพี้ยนอยู่ ยังมีข้อแก้อีกเยอะ อีกมากมากเลย ทำ..พูดก็ยังติดติดขัดขัด แถมเสียงก็แหบ แถมยังชอบกินอาหารที่มันไม่ดีต่อเสียงอีก ตูดก็ใหญ่ ขาก็ใหญ่ ดั้งก็แมบ ตาก็ตี่... สิ่งที่น้องมิ้นพูด.. ก็คือความจริงที่มิ้นเป็นอยู่จริงๆนิค่ะ แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นคุณสมบัติที่ ครม. จะไม่เลือกรักน้องมิ้น สิ่งที่เรารักน้องมิ้น คือ ทุกสิ่งที่เป็นตัวตนของน้องมิ้น สิ่งที่น้องมิ้นเป็นอยู่ ค่ะ น้องมิ้น จะรักใคร หรือไม่รักใคร เราก็รักน้องมิ้นเหมือนเดิมเสมอ จะรักในสิ่งที่น้องมิ้นเป็น ไม่ใช่รักที่น้องมิ้นเป็นอย่างที่ต้องการ... รัก ห่วงใย และให้กำลังใจแบบพอเพียง และมีสติค่ะ... "..เมื่อรักต้องมอบให้ อย่าคิดหวงและอาลัย ด้วยความรักที่จริงใจ ให้อภัยในสิ่งผิด เมื่อร้างคราจำห่าง อย่าอ้างว้างใจอาดูร อย่าสิ้นหวัง เกื้อกูลรักที่มี..." ปล.ขอบคุณน้องเตยเจ้าของรูปของน้องมิ้นที่นำมาลงที่นี่นะคะ   Create Date : 06 พฤษภาคม 2550 6 comments Last Update : 6 พฤษภาคม 2550 22:50:02 น. Counter : 1115 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 6 พฤษภาคม 2550 22:24:36 น.

รักเหมือนน้ำเปล่าค่ะ...ไม่มีรสชาดแต่ดื่มแล้วชื่นใจ... ค่อยๆจิบทีละนิดทีละนิดนะคะ....(คุ้นๆมั้ยคะ)...   โดย: 2mMom IP: 124.121.93.203 7 พฤษภาคม 2550 0:29:46 น.

น้องมิ้นมีคนรักมากมาย.... ต่างคนต่างมีวิธีของตนเองในการแสดงออกถึงความรัก และตัวน้องมิ้นเองก็มีวิธีการแสดงออกของตัวเอง ที่ถึงแม้พี่จะได้รับรู้อยู่ไกลๆ พี่ก็เชื่อได้ว่า... น้องมิ้นเป็นคนหนึ่งที่ใส่ใจกับทุกความรักที่ทุกคนมีให้จริงๆ สำหรับพี่.... แค่ได้รักคนดีๆ มันก็ดีจนเกินพอ แค่ขอคอยดูแล รักเธอด้วยใจ ก็เพียง แค่ ขอเป็นคนนึง ที่ชื่นชมเธอไกลๆ และฉันยังเต็มใจ ทำเพื่อเธอ ไม่หวังอะไร ตอบแทน ปล. มิ้นคะ หากเหนื่อยนัก.. ไม่ว่าจะเหนื่อยใจ หรือเหนื่อยกาย ก็พักหน่อยนะคะ ยังไงหัวใจ และ ร่างกาย ก็ไม่ใช่เครื่องจักร เป็นห่วงค่ะลูก   โดย: โอ๋@โพรงกระต่าย IP: 203.150.105.75 7 พฤษภาคม 2550 0:47:56 น.

มองว่าเป็นบทเรียนอย่างหนึ่งของความรักค่ะ ที่ทั้งคนถูกรักและคนที่มอบความรักให้...ต้องกลับมาทบทวนให้ดีๆ เพื่อที่จะได้นำมาปรับปรุงตัวเองกันต่อไป อะไรที่มากไป น้อยไป มันคือความไม่สมดุล เมื่อใดก็ตามที่ความไม่สมดุลเกิดขึ้น ก็ย่อมต้องเกิดการปรับตัวเสมอ บางคนต้องลด บางคนต้องเพิ่ม ก็แล้วแต่ว่าเรามากไป หรือน้อยไป ก็หวังว่าการที่มิ้นได้แสดงความเห็นและบอกความรู้สึกออกไปเมื่อวันงานคอนฯ ครั้งที่สองจะช่วยให้ทุกๆ คนฉุกคิดขึ้นมาได้นะคะว่า "รักห่วงใย และให้กำลังใจอย่างพอเพียงและอย่างมีสติ" นั้นเป็นอย่างไร ท้ายสุด...ขอขอบคุณพี่อ้ออีกครั้งที่ช่วยเขียนเตือนสติ   โดย: ปัด IP: 161.200.255.162 7 พฤษภาคม 2550 9:48:44 น.

"รักห่วงใย และให้กำลังใจอย่างพอเพียงและอย่างมีสติ" ^ ^ ชอบประโยคนี้มากๆ ค่ะพี่ปัด เห็นด้วยจริงๆ ค่ะพี่ หวังอย่างที่พี่หวังเช่นกันค่ะ .. อยากเห็นน้องมิ้นมีความสุขที่ถูกรัก มากกว่า การถูกคาดหวังความรักค่ะ   โดย: โอ๋@โพรงกระต่าย IP: 203.150.139.57 7 พฤษภาคม 2550 14:24:34 น.

ผู้ให้ กับ ผู้รับ บางครั้งเรารู้สึกว่า เรามีความสุขที่ได้เป็นผู้ให้ ใครๆก็บอกว่า ผู้ให้เป็นผู้ที่มีความสุข แต่ ผู้รับ นี่สิ จะรู้ได้ยังไงว่า เป็นผู้รับที่มีความสุข รึเปล่า.... รักกันมาก ก็ ไม่อยากทำร้ายจิตใจกันอยู่แล้ว ก็อยากขอให้ทุกๆความรักที่มีต่อกัน ทำให้ทุกๆคน มีความสุขนะคะ ถึงอย่างไรก็เชื่อว่า ความรักเป็นสิ่งสวยงามค่ะ ปล.สำหรับ กระต่ายมิ้น ก็ขอยืนยันว่า "ก็คนมันรักซะแล้ว เปลี่ยนไม่ทันซะแล้ว..." รักมิ้น แบบที่มิ้นเป็นนะคะ   โดย: Sand Demon 7 พฤษภาคม 2550 15:56:03 น.