"ฝึกเอาชนะ ความโลภ ความเห็นแก่ตัว" คนธรรมดาทั่วไป มีชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่บูชาเงิน บูชาทรัพย์สินเป็นสรณะ จึงมีความต้องการมาก. ความต้องการมากเผาใจเขาให้เร่าร้อน ให้อยากได้ ไม่รู้พออยู่เสมอ. คนแทบทั้งสิ้น ในบ้านเมืองที่เจริญอย่างสมัยใหม่ ตามวัฒนธรรมวัตถุนิยมของชาวตะวันตก หายใจเป็นเงินทองทรัพย์สิน ใฝ่ฝันอยู่แต่เรื่องโชคลาภ เรื่องสลากกินแบ่ง เรื่องค้ากำไรเอารัดเอาเปรียบกัน. ในวงธุรกิจ มีการแก่งแย่งเอารัดเอาเปรียบกัน, ในวงการค้า มีผู้อยากได้ง่ายๆ มีสิทธิพิเศษผูกขาดเอาเสียคนเดียว, ในวงการปกครองมีการใช้อุบายบังคับทางอ้อม ให้ผู้น้อยต้องร่วมบริจาคทำสิ่งใดๆ เพื่อความมีเกียรติ เพื่อประดับบารมีจนเดือดร้อนกันไปมากๆ, แม้ในวงการทางศาสนาก็ยังมีการเบียดเบียนกันทางอ้อมคล้ายๆ ทางโลก. การฝึกเอาชนะความโลภ จึงควรเริ่มด้วยการฝึกครองชีวิตอย่างง่ายๆ มีการกินอยู่ที่ไม่ต้องให้ผู้อื่นเดือดร้อน. ในวันพระ ผู้ถือศีลควรจะได้ประหยัดในเรื่องอาหารการกิน ละเว้นในสิ่งเสพติด สิ่งฟุ่มเฟือย ถือเอาอาหารที่หาได้ง่าย และไม่ต้องให้ผู้ใดต้องเดือดร้อนวุ่นวาย เพราะการถือศีลของตน. ในเวลาเดียวกัน ใช้เงินส่วนที่ประหยัดในการบริจาคเงินหรือสิ่งของ ให้เป็นทานแก่คนยากจนที่กำลังเดือดร้อน, ควรให้ด้วยความรู้สึกในทางละวาง เพื่อเอาชนะความโลภ. วันธรรมดาเราคอยแต่หาเงิน วันนี้เรามาแบ่งให้ผู้อื่นบ้าง, ในวันเกิดหรือวันพิเศษ ควรจะได้มีการแจกสิ่งของแก่ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา แทนการรับของขวัญจากผู้น้อย, จะเป็นการเอาชนะความโลภได้เป็นอย่างดี. อริยบุคคลย่อมถือโอกาสบำเพ็ญทานด้วยการตั้งโรงทาน แจกเสื้อผ้าอาหาร แก่คนยากจนและขาดแคลน ทุกโอกาสที่จะทำได้. การบริจาคทรัพย์เป็นทาน หรือบำรุงพระพุทธศาสนา ถ้ากระทำด้วยความโลภ เช่นอยากได้บุญมากๆ อยากเป็นผู้มีเกียรติมีชื่อเสียง อยากอวดว่าตนมั่งมี ความอยากนั้นๆ ก็เป็นตัณหา กลายเป็นสิ่งพอกพูนความโลภไปอีกก็ได้, แทนที่จะเป็นการฝึกเอาชนะความโลภ กลายเป็นพอกพูนความโลภไปก็มี. การบริจาคทานที่ถูกต้อง ต้องเป็นการบริจาคเพื่อฝึกเอาชนะความโลภ. ทุกคราวที่บริจาคต้องหัดคิดจนเห็นแจ้งว่า ไม่อยากได้ตอบแทน. บริจาคเพื่อฝึกความปล่อยวาง วางความยึดมั่นที่ว่าสิ่งนี้ๆ เป็นของเรา เราไม่มีความตระหนี่ ไม่อยากได้อะไรทางวัตถุเป็นการตอบแทน. เป็นการฝึกเอาชนะความโลภความอยากได้ทีละน้อยๆ, เมื่อถึงคราวของหายหรือเสียหาย เพราะภัยพิบัติต่างๆ ก็คงมีสติระลึกได้ว่า ควรมีใจบริจาค ไม่ควรเสียดาย ไม่ควรยึดถือผูกพันในสิ่งของที่เสียหายนั้นๆ. การมีใจไม่เสียดายเมื่อของหาย เมื่อมีภัยพิบัติได้ นับว่าได้รับผลจากการฝึกไม่โลภ ตามหลักการถือศีลข้อสองนี้. อริยบุคคลในศาสนาทุกศาสนา ถือศีลข้อนี้ด้วยความระมัดระวังอย่างรอบคอบ ไม่ล่วงเกินในทรัพย์สินของผู้อื่น แม้กระทั่งใบไม้ผลไม้ที่แทบจะไม่มีราคา ก็ไม่ถือเอามาบริโภคใช้สอย ต้องแน่ใจว่าเจ้าของยินดีให้จึงยึดถือเอา, และถ้าผู้ให้ยากจนกว่า ก็พยายามหาทางตอบแทนจนได้. ในการไปตามท้องถิ่น เจ้าบ้านซึ่งเป็นคนยากจนกว่า นำสิ่งของมาให้ เลี้ยงดู ก็หาทางตอบแทน ด้วยสิ่งของเงินทอง หรือส่งเงินทองสิ่งของไปให้เป็นการตอบแทน ไม่ให้มีการล่วงเกินในทรัพย์สินของผู้ใด. การเอื้อเฟื้อช่วยเหลือคนยากจนกว่าเรา ช่วยเหลือผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา ถ้าปฏิบัติด้วยความรอบคอบ จะเป็นการบำเพ็ญกุศลถึงสองชั้น คือเป็นทั้งการช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเมตตา แล้วยังเป็นการฝึกเอาชนะความโลภ ความตระหนี่ ความเห็นแก่ตัวได้เป็นอย่างดี. ในอินเดีย ท่านวิโนพา ภเว ได้ท่องเที่ยวบำเพ็ญภูมิทาน เที่ยวขอทานที่ดิน จากผู้มีที่ดินเหลือใช้พอจะแบ่งให้ได้ และยินดีบริจาคให้, เมื่อท่านได้ที่ดินแล้ว ก็ขอให้องค์การกุศล แบ่งปันที่ดินให้คนยากจนที่ไม่มีที่ดิน ได้มีที่ดินพอทำมาหากิน. ตัวท่านผู้ออกบำเพ็ญภูมิทาน ออกบำเพ็ญโดยไม่มีค่าใช้จ่ายอย่างใดๆ ท่องเที่ยวเดินเท้าเปล่าไปทั่วประเทศ เพื่อแสดงการครองชีวิตตามแบบที่ถูกต้อง กินอยู่อย่างง่ายๆ ไปพักที่ไหน ไม่เป็นที่เดือดร้อนแก่ผู้ใด ไม่ต้องการต้อนรับเลี้ยงดูเป็นพิเศษแต่อย่างใด ชีวิตที่ไม่มีความโลภ ครองชีวิตอยู่อย่างง่ายๆ กินอาหารเท่าที่คนยากจนกิน ไม่ใช้สิ่งที่ฟุ่มเฟือยใดๆ เป็นชีวิตที่เป็นสุขอย่างยิ่ง ตามแบบพระอริยบุคคล, พระพุทธ พระเยซูคริสต์ พระสาวกของพระศาสดาทุกองค์ ท่านมหาตมะคานธี และผู้นำมนุษย์ในด้านสงบสุข ล้วนครองชีพอยู่โดยปราศจากความโลภ ในท่ามกลางชาวโลก ที่อัดแน่นอยู่ในความโลภ. การเอาชนะความโลภ และการเอาชนะความเห็นแก่ตัวได้ ในปัจจุบันนี้ ก็ยังมีบุคคลที่เห็นความจริงปฏิบัติกันอยู่และไม่เป็นการปฏิบัติที่ล้าสมัยแต่ประการใด, ตรงกันข้ามจะได้เป็นตัวอย่าง แก่ชาวโลกที่ยังต้องตกเป็นทาสของความโลภ ตรากตรำแต่การงาน จนไม่มีเวลาจะหยุดมองความจริงว่า ในด้านไม่โลภนั้น มีความสุขสงบกว่าเป็นไหนๆ. วันนี้วันพระแรม 15 ค่ำ เดือน 8 ขอให้กัลยาณมิตรทุกๆท่าน เจริญในธรรมะ มีอายุมั่นขวัญยืน มีสุขอนามัยที่ดี จิตใจแจ่มใส และมีความเจริญในหน้าที่การงานนะครับ สาธุ ลุงกล้วยไม่อยู่สองสามวัน วันนี้ไม่ได้ไปทักทายพูดคุยกับเพื่อนๆต้องขออภัยครับ กลับมาแล้วจะไปรายงานตัวที่บ้านทุกๆท่านที่แวะมาทักทายเยี่ยมเยียนที่บ้านลุงกล้วยนะครับ ลุงกล้วยไม่ได้อัพอีกหลายวัน เลยมีธรรมะยาวนิดนะครับ มีเวลาก็อ่านกันเพลินๆครับ   Create Date : 14 กรกฎาคม 2550 48 comments Last Update : 14 กรกฎาคม 2550 9:01:33 น. Counter : 1067 Pageviews. Share Tweet

แวะมารับพรจากลุงกล้วยแต่เช้าค่ะ เมื่อคืนนอนเต็มอิ่มเลยค่ะ ปวดหัวมากๆ เลยกินยาแล้วก็นอน ค่อยยังชั่วเลยค่ะ คืนนี้ได้ไปดู CONCERT แบบสบายใจ อิอิอิ รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: อุ้มสี 14 กรกฎาคม 2550 7:15:12 น.

ธรรมสวัสดีค่ะ คุณลุงกล้วย การลดทอน กิเลส ในใจ ลดทอนจนเหลือ ความพอเพียง แบบที่พระเจ้าอยู่หัวสอน ในท่ามกลางสังคม ที่มีกระแสสังคมสวนทางกันนั้น ไม่ได้ทำได้ง่ายๆ.... กระทั่ง การทำบุญกิริยา ด้วยหัวใจไม่ได้หวังบุญ การเพิ่มอนุสัย กิเลส มันละเอียด เหลือเกิน น้องพิมว่า .... ได้ความสุขสงบกลับไปในใจ วันพระนี้ค่ะ ขอให้ ลุงกล้วยกลับมาจากการเดินทาง ( ไปไหนเนี่ย) ด้วยความปลอดภัย หัวใจสดชื่นค่ะ บุญรักษา   โดย: ประกายดาว 14 กรกฎาคม 2550 7:38:14 น.

แวะเข้ามาทักทายลุงกล้วย พร้อมรับธรรมะข้อคิดดีๆค่ะ Have A Nice Day Na Ka   โดย: มาดามอุ้ย 14 กรกฎาคม 2550 7:59:11 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงกล้วย ขอบคุณค่ะสำหรับธรรมคติสอนใจ เดินทางไปกลับโดยปลอดภัยนะค่ะ ดูแลสุขภาพนะค่ะ   โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย 14 กรกฎาคม 2550 8:34:54 น.

ขอบคุณสำหรับธรรมครับลุงกล้วย ไปไหนก็ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ ปล. จำได้ว่าตอนเด็กๆ ได้ฟังบทสวดนี่ทีไร ร้องไห้ทุกที   โดย: ทายาทตระกูลหยี 14 กรกฎาคม 2550 9:01:01 น.

การฝึกเอาชนะความโลภ จึงควรเริ่มด้วยการฝึกครองชีวิตอย่างง่ายๆ มีการกินอยู่ที่ไม่ต้องให้ผู้อื่นเดือดร้อน ........ เห็นด้วยมากค่ะลุงกล้วย คนเราเกิดมาจริงๆแล้วแค่มีปัจจัยสี่ครบถ้วน นั่นก็เพียงพอที่จะดำรงค์ชีวิตอยู่ได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องโลภหาโน่นหานี่เรื่อยไป ทั้งๆที่มันไม่ได้จำเป็นต่อร่างกายต่อการมีชีวิตอยู่ของเราเลยซักนิด แต่ที่คนเราไม่มีความสุขอยู่ในทุกวันนี้ นั่นก็เพราะเอาชีวิตไปหลงอยู่กับกระแสบริโภคนิยม ต้องหาเงินมากๆ ต้องซื้อมากๆจึงจะมีความสุขได้ เมื่อมีสิ่งที่อยากได้มากแต่หาเงินไม่ทัน ก็ต้องคดโกงต้องเบียดเบียนคนอื่นก็เอา คนในทุกวันนี้ความมีศีลธรรมในใจจึงลดลง เมื่อเร็วๆนี้มีการสำรวจความคิดเห็นออกมาว่า คนหันไปยอมรับคนโกงบ้านกินเมืองมากขึ้น หากคนๆนั้นจะทำให้เศรษฐกิจดีขึ้นบ้างก็ยอมรับได้ ส่วนตัวแล้วคิดว่าเป็นปรากฏการณ์ที่อันตรายมากนะคะ ที่คนเริ่มเห็นความชั่วเป็นเรื่องปกติธรรมดา เป็นเรื่องที่พอจะยอมรับได้ เหตุผลเพียงแค่เขาจะทำให้ตัวเองมีความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น ที่สังคมเป็นแบบนี้เป็นเพราะเราสบายกันจนเคยชินหรือเปล่า เป็นเพราะกลัวความลำบากหรือเปล่า ถ้าจะลองย้อนคิดดูว่าทำไมคนสมัยก่อนเขาจึงมีศีลธรรมมีจริยธรรม มีความซื่อสัตย์สูงมาก ข้อนึงที่จะเห็นได้คือคนสมัยก่อนเขาลำบาก เขาต้องต่อสู้ ด้วยความที่สู้จนเคยชินเขาก็เลยไม่กลัวความลำบาก เขาละอายชั่ว กลัวบาป หยิ่งในศักดิ์ศรีในข้อที่ว่า ต่อให้อดตายเขาก็จะไม่โกง ไม่เบียดเบียนใคร นั่นเพราะเขาไม่กลัวความลำบาก ตรงข้ามกับคนสมัยนี้ที่มีเครื่องอำนวยความสะดวกจนเคยตัว ต้องมีนั่นมีนี่เพื่อจะให้ตัวเองสบาย เครื่องอำนวยความสะดวกพวกนั้นก็มีเงินอย่างเดียวที่ซื้อได้ เพราะอย่างนี้คนจึงต้องไขว่คว้าหาแต่เงินจนบางครั้งทำให้ตัวเองหมดความสุข "เงิน"ควรเป็นทาสเรานะคะ เพราะมันเป็นเครื่องมือสำหรับการใช้ชีวิตของเรา แต่เมื่อไหร่ที่เราปล่อยให้เงินมามีอำนาจเหนือเรา ต้องหา ต้องไขว่คว้ามันอยู่ร่ำไป ตอนนั้นเราจะตกเป็นทาสของเงินค่ะ ............ มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อคิดดีๆที่เอามาฝาก   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 14 กรกฎาคม 2550 10:50:22 น.

ลุงกล้วยจ๋า..วันนี้ฎาว่างแวะมาหาลุงกล้วยล่ะ.. มีเวลาอัพบล็อคด้วย..เพราะนายไม่มาจ้า.. แวะมารับข้อคิดดี ๆๆ กลับไปพร้อมกับลายตา...มึน..อิอิ   โดย: จิชฎา 14 กรกฎาคม 2550 10:58:06 น.

ลุงกล้วยขา แวะมาฟังข้อเตือนสติค่ะ มนุษย์เรา หนูว่ามีความดีในพื้นฐานของจิตใจกันเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่ค่อยมีสติ ปล่อยให้สิ่งไม่ดีทั้งหลายมาครอบงำ จะเตือนตัวเองอยู่เสมอให้รับรู้สิ่งที่เป็นไปในอารมณ์ตลอดทุกขณะจิต แล้วพยายามดับมันให้ทัน ไม่งั้นจิตใจจะขุ่นมัวมาก บางทีทำไม่ได้เร็วๆหรอกค่ะ นานทีเดียวกว่าจะสำเร็จ (บางทีหลายวัน บางทีหลายเดือน บางทีก็ยังทำไม่ได้ณ. ตอนนี้ แต่เรารู้ว่าเรามี) สุดท้ายสุขสันต์วันอยุดค่ะ   โดย: Piterek 14 กรกฎาคม 2550 12:25:48 น.

สวัสดีค่ะ มาฟัง(อ่าน)ธรรมะวันเสาร์ค่ะ พยายามขัดๆ เกราๆ จนมันลด และคอยควบคุมไม่ให้มันเหิมเกริมขึ้นมาค่ะ คิดว่าตัวเองทำได้ดีระดับหนึ่งค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: samelaa (samelaa ) 14 กรกฎาคม 2550 12:40:49 น.

สติเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการดำรงชีวิต   โดย: goodpeople 14 กรกฎาคม 2550 14:21:25 น.

ถึงว่าสิคะ ไม่เห็นลุงกล้วยเลย วันนี้มาสวัสดีก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน แหะๆ   โดย: พจมารร้าย 14 กรกฎาคม 2550 17:54:46 น.

สวัสดีคะ ลุง สงสัยต้องฝึกบ่อย ๆ ความโลภจะได้ลดลง อย่างเวลาไปเดินดูของสวย ๆ งาม ๆ ตามห้างฯ จะได้ไม่เสียเงินซื้อ เมื่อมีเงินเก็บก็จะได้มีเงินแบ่ง เมื่อมีเงินแบ่งก็บริจาดได้คะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรคะ   โดย: sysee 14 กรกฎาคม 2550 20:13:48 น.

...การบริจาค หรือการให้ทานโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เป็นความสุขทางจิตใจที่ได้ให้จริงๆค่ะพี่ต้อ ... ก่อนมาอยู่ที่นี่บุ๋มก็บริจาคร่างกายและดวงตาให้สภากาชาดไปไทยไปหมดแล้ว และก็บริจาคเลือดทุก 3 เดือนด้วยค่ะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ยังไม่ได้ไปบริจาคโลหิตอีกเลยค่ะ...   โดย: Htervo 14 กรกฎาคม 2550 20:21:31 น.

แวะเอาภาพนางเงือกที่ไปถ่ายมาเมื่อเช้า มาฝากลุงกล้วยค่ะ มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: สักกะนิด 14 กรกฎาคม 2550 20:34:53 น.

วันนี้เดือนมืด..ท้องฟ้าดูหม่น..แต่ใจมีสุข..หยุดคิดเรื่องเศร้า แรม 15ค่ำ เดือน 8 วันพระไทยที่ไม่ไร้แสง ดุจคำคม..พุทธทาสภิกขุ ความแก่หง่อมย่อมทุกลักทุเลมาก ดังคนบอกข้ามฟากฝั่งคลองหา วิธีไต่ไผ่ลำคลานคลำมา กิริยาแสนทุลักทุเลแล ถ้าไม่อยากให้ทุลักทุเลมาก ต้องข้ามฟากให้พ้นก่อนตนแก่ ก่อนตามิดหูหนวกสะดวกแท้ ตรองให้แน่แต่เนินๆรีบเดินเอยฯ ***************** พ่อแม่คือผู้มีพระคุณสุด อย่าสดุดปล่อยท่านให้อ้างว้าง เฝ้าเลี้ยงเราจนใหญ่เพื่อได้ยล ไม่หวังผลเพียงเติบใหญ่ให้สง่า อนุโมทนา..กัลยาณมิตรในพระนี้ค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 14 กรกฎาคม 2550 20:37:24 น.

สวัสดีค่ะ ลุงกล้วย มารับธรรมะคติธรรมดีๆจากลุงกล้วยค่ะ ทำบุญด้วยใจจริงต้องไม่หวังสิ่งตอบแทน ขอบคุณธรรมะดีๆมากๆค่ะ ลุงกล้วย   โดย: whitelady 14 กรกฎาคม 2550 21:22:07 น.

ยาวๆ ไม่เป็นไรค่ะ เพราะว่าลุงกล้วยไม่อยู่หลายวัน .. ยังไงก็ทะยอยมาอ่านเอา เพราะว่าธรรมะ อ่านได้ไม่มีจำกัด ... แอบส่งความคิดถึงลุงกล้วยผ่านไปกับหลายวันที่ห่างบล็อกนะคะ ... แล้วอย่าทานเยอะนะคะ เดี๋ยวแอบง่วงเอา แล้วงานไม่เดินนะค่ะ   โดย: JewNid 14 กรกฎาคม 2550 21:52:09 น.

ดี.มาส่งลุงกล้วยเข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 14 กรกฎาคม 2550 23:21:38 น.

หวัดดีจ๊ะลุงกล้วย ไม่ได้มาเยี่ยมนานคิดถุงจัง ขอเม้นก่อนแล้วค่อยอ่านนะลุง   โดย: sailamon 14 กรกฎาคม 2550 23:39:07 น.

กลับมาแล้วค่ะ... ชอบหัวข้อวันนี้ค่ะ แต่ยังอ่านไม่จบค่ะ เดี๋ยทะยอยมาอ่านเรื่อยๆ นะคะ มาส่งความคิดถึงและมาเฝ้าบ้านให้ลุงกล้วยด้วยค่ะ (เอ..เราผลัดกันไปหรือเปล่าเนี่ย)   โดย: the Vicky 15 กรกฎาคม 2550 0:22:31 น.

ขอบคุณคร้าบ...   โดย: ฟ้าดิน 15 กรกฎาคม 2550 5:14:53 น.

วันนี้คอมว่าง ได้แวะมาหาลุงกล้วยค่ะ มีความสุขมากๆๆ นะคะ ลุงกล้วย   โดย: akojajaa 15 กรกฎาคม 2550 10:23:24 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะลุงกล้วย แฮ่ หลานคนนี้นานๆมาทีนะคะช่วงนี้ เอ... ลุงกล้วยยังคิดถึงกันหรือเปล่าน๊า เปิ้นมาลุงกล้วยก็ไม่อยู่ซะงั้น ไม่เป็นไรนะคะ ยังไงหลานคนนี้ก็ยังคิดถึงเสมอแหละน๊า มีความสุขมากๆนะคะลุงกล้วย คิดถึงเช่นเคยจ้า...   โดย: fonrin 15 กรกฎาคม 2550 11:10:33 น.

คนเราถ้าไม่โลภไม่เห็นแก่ตัวรู้จักแบ่งปันให้คนอื่นจะน่าคบมากค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะลุงกล้วย   โดย: random-4 15 กรกฎาคม 2550 12:08:02 น.

มาอ่านธรรมะของลุงกล้วยค่ะ ... กลับวันไหนคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ   โดย: พจมารร้าย 15 กรกฎาคม 2550 15:17:41 น.

หวัดดี ตอนเย็นนะคับ   โดย: frank3119 15 กรกฎาคม 2550 20:20:23 น.

สาธุค่ะลุงกล้วย มารับบุญแต่เช้า กว่าจะอ่านจบปวดตาไปเลยค่ะ เที่ยวสนุกมั๊ยคะลุง   โดย: เนระพูสี 16 กรกฎาคม 2550 3:51:36 น.

มาอ่านจนจบแล้วค่ะ ดีมากๆ เลย แวะมากวาดบ้านให้ลุงกล้วยด้วยค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ   โดย: the Vicky 16 กรกฎาคม 2550 4:57:20 น.

สังคมปัจจุบันมันก้อแบบนี้ล่ะค่ะลุงกล้วย ไม่ค่อยจะมีอะไรดีๆสักเท่าไหร่ ก้อปล่อยมันไปเนอะ   โดย: Let it be (ตุ๊กตาซัง ) 16 กรกฎาคม 2550 6:45:41 น.

สวัสดีค่า.......... วันนี้เป็นวันพิเศษค่ะ คือ...ง่วงนอนเป็นพิเศษ ว่าแล้วก็ขอนอนก่อนนะคะ อย่าเพิ่งปลุกน้า...   โดย: มณีไตรรงค์ 16 กรกฎาคม 2550 10:22:30 น.

สวัสดีตอนสายๆค่ะลุงกล้วย แล้วจะมีไม๊ค่ะ มนุษย์ที่ไม่เห็นแก่ตัวอะค่ะ เห็นมากเห็นน้อย เห็นแก่ตัวทุกคนค่ะ   โดย: pui29 IP: 58.136.61.102 16 กรกฎาคม 2550 10:49:37 น.

สาธุค่ะ กินใจจริงๆ... คนเราทุกวันนี้แข่งกันด้วยทรัพย์ภายนอก เคารพกัน ยกย่องกันด้วยทรัพย์ภายนอก จนหลายๆคนลืมสะสมทรัพย์ภายใน... ว่าจะหิ้วเส้นเล็กต้มยำมาฝาก จะบ่ายโมงซะแล้ว เปลี่ยนเป็นกาแฟเย็นแล้วกันนะคะ   โดย: ลูกแมวขี้อ้อน 16 กรกฎาคม 2550 13:01:31 น.

เเวะมาทักทายครับ....ผมหายไปนาน....คิดถึงผมอะดิ้....หุหุหุ.....ผมกลับมาอ่านทุกบล๊อกเลยครับลุง   โดย: อู๋ (ฟ้าสีส้ม ) 16 กรกฎาคม 2550 16:23:46 น.

....ดีจ้าลุงกล้วย...ปุ๊แวะมาบอกว่าคิดถึงค่ะ...   โดย: สักกะนิด 16 กรกฎาคม 2550 21:57:45 น.

พี่ต้อยังไม่กลับมาเหรอคะเนี่ย วันนี้วันอังคารแล้วน้า...   โดย: Htervo 17 กรกฎาคม 2550 2:08:28 น.

ขอบคุณครับ ดีจังเลย อ่านแล้วเป็นสุขใจในธรรมะครับ   โดย: REX-REX 17 กรกฎาคม 2550 6:48:51 น.

แวะมาเอาธรรมะเข้าข่ม หุหุ   โดย: Jannyfer 17 กรกฎาคม 2550 8:03:40 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้ท้องฟ้าสดใสเนอะ สงสัยเปนเพราะเจอพายุหนักเมื่อวาน แล้วเย็นนี้ฝนจะตกอีกมั้ยน้า   โดย: มณีไตรรงค์ 17 กรกฎาคม 2550 8:38:43 น.

สวัสดีตอนสายค่ะลุงกล้วย ไปหลายวันจังนะ เอา มาฝากค่ะ   โดย: เนระพูสี 17 กรกฎาคม 2550 9:04:50 น.

สวัสดีตอนเช้าครับลุง   โดย: อู๋ (ฟ้าสีส้ม ) 17 กรกฎาคม 2550 9:24:43 น.

คิดถึง ลุงกล้วยของหนู   โดย: ประกายดาว 17 กรกฎาคม 2550 9:53:58 น.

แวะมาเฝ้าบ้านให้ค่ะ รอลุงกล้วยกลับ   โดย: พจมารร้าย 17 กรกฎาคม 2550 10:07:52 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะลุงกล้วย มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 17 กรกฎาคม 2550 11:03:06 น.

ไปเดินสายทอดกระถินรึเปล่าคะ ลุงกล้วย?   โดย: เป๋อน้อย 17 กรกฎาคม 2550 12:54:51 น.

แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจลุงกล้วยนะครับ เพลงประกอบฟังแล้ว ขนลุก ดีครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 17 กรกฎาคม 2550 19:34:10 น.

เดินทางปลอดถัยนะค่ะ ได้ข้อคิดจากธรรมะเยอะเลยค่ะ   โดย: PS-pani 17 กรกฎาคม 2550 23:57:26 น.

ฝันดีนะค่ะ   โดย: สักกะนิด 18 กรกฎาคม 2550 0:08:48 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุง วันนี้หายป่วยยังคะ   โดย: เนระพูสี 18 กรกฎาคม 2550 2:43:51 น.