"ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก มันถูกต้องอยู่แล้ว มีแต่ความเห็นของเราเท่านั้นที่ผิด (หลวงพ่อชา สุภัทโท)"
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 สิงหาคม 2555
 
All Blogs
 
ความโลภของชายพเนจร


เพลงไม่ได้มีความหมายกับข้อความแต่เพราะชอบเลยแปะไว้ เผื่อมีคนชอบคล้ายๆกันครับ


ในเมืองอันอุดมสมบูรณ์เมืองหนึ่ง ยังมีชายพเนจรคนหนึ่ง เป็นคนไร้ที่อยู่อาศัย เขาไม่มีที่ดินทำกิน วันๆได้แต่เดินเร่ร่อนไปทั่วทุกหนทุกแห่ง เพื่อรับจ้างคนในเมือง แลกกับข้าวปลาอาหาร

ทุกๆ วันเขาได้แต่นั่งอ้อนวอนเทวดา เพื่อขอที่ดินสักผืนไว้เป็นที่ทำกิน แต่เขาก็ยังไม่ได้สมความปรารถนา จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้ข่าวว่าเจ้าเมืองจะออกเยี่ยมเยียนชาวบ้าน ชายหนุ่มดีใจมากจึงไปรอพบเจ้าเมืองพร้อมกับพวกชาวบ้าน ขณะที่เจ้าเมืองกำลังเดินทักทายชาวบ้านอยู่นั้น ได้มีงูตัวหนึ่งเลื้อยเข้าไปหาเจ้าเมืองอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงรีบพุ่งตัวออกไปจับงูร้ายก่อนที่มันจะฉกกัดท่าน

เมื่อเจ้าเมืองรอดตายจากงูร้าย จึงบอกกับชายหนุ่มว่า
“ขอขอบใจเจ้าที่ช่วยชีวิตข้าไว้ เจ้าต้องการอะไร ข้าก็จะให้”

ชายหนุ่มรู้สึกดีใจมากจึงบอกกับเจ้าเมืองว่า
“ข้าต้องการที่ดินสักผืนหนึ่ง ไว้ปลูกบ้าน ปลูกผักปลูกข้าวทำมาหากิน”

เจ้าเมืองได้ฟังดังนั้น จึงเอ่ยขึ้นว่า
“ตกลง ข้าจะให้ที่ดินแก่เจ้าผืนหนึ่ง เอาเป็นว่าตั้งแต่ชานเมืองนี้ไป เจ้าเดินไปถึงแค่ไหน แค่นั้นก็เป็นที่ดินของเจ้าก็แล้วกัน”

ชายหนุ่มรับคำด้วยความดีใจ เขากราบลาท่านเจ้าเมือง แล้วรีบเดินออกไปยังชานเมืองทันที เขาเริ่มต้นเดินๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ ระหว่างทางเขาก็ครุ่นคิดถึงคำของท่านเจ้าเมืองไปตลอด

“ถ้าหากเราเดินไปเรื่อยๆ เราก็จะได้ที่ดินมากเท่าที่เราต้องการ”

ดังนั้น แม้ว่าอากาศในตอนบ่ายจะร้อนอบอ้าว ทำให้เขารู้สึกหิวโหยและกระหายน้ำมากเพียงใด ชายหนุ่มก็ไม่ยอมหยุดพัก เขายังคงก้มหน้าก้มตาเดินต่อไปจนกระทั่งมืดค่ำ เขาเริ่มรู้สึกหิวและอ่อนล้ามากขึ้น ขาทั้งสองก้าวได้ช้าลงแต่เขาก็ไม่ยอมหยุดเดิน เพราะคิดอยู่ตลอดว่ายิ่งเดินได้ไกลเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้ที่ดินมากขึ้นเท่านั้น เขาจึงกัดฟันเดินฝ่าความมืดต่อไปเรื่อยๆจนถึงรุ่งเช้า ในที่สุดเขาก็ล้มลงและไม่นานก็ขาดใจตาย ชายหนุ่มไม่ได้ที่ดินดังหวัง แม้กระทั่งที่ดินที่จะฝังศพตัวเอง ก็เพราะความไม่รู้จักพอเป็นเหตุนั่นเอง

คนที่ไม่รู้จักพอ ย่อมก่อความเดือดร้อนให้กับตนเองได้ในภายหลัง เพราะความไม่รู้จักพอ ทำให้ไม่รู้จักประมาณในการกินการอยู่ และความโลภที่แม้เกิดขึ้นในใจเพียงเล็กน้อย ก็จะปิดบังปัญญาในการยั้งคิดไตร่ตรองเรื่องราวต่างๆ ให้เป็นไปอย่างถูกต้องเหมาะสม

ความโลภไม่มี แก๊งค์ตกทองและพวกต้มตุ๋นหากินไม่ได้แน่นอนใช่เปล่าครับ





Create Date : 16 สิงหาคม 2555
Last Update : 16 สิงหาคม 2555 6:16:18 น. 24 comments
Counter : 1834 Pageviews.

 
เจิมมมมมมมมมมมม


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:04:47 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่า ลุง
อ่านแล้วได้ข้อคิดที่ดีมากเลยค่า

ออกจากบ้านไปไหน
อย่าลืมพกร่มนะค่า
ใช้ได้ทุกสถานการณ์เจง เจง

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:10:34 น.  

 
โถ ไม่น่าโลภเลยเนอะ

ที่ทำงาน ฟังเพลงไม่ได้ค่ะลุง


โดย: VELEZ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:44:57 น.  

 
ลุงกล้วย Dharma Blog ดู Blog

ยังไม่แน่ใจเหมือนกันนะคะว่าตอนนี้พอแล้วหรือยัง


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:48:41 น.  

 
โอ...ที่รัก ความรักเรา
จะเหมือนกับสนเอเวอร์กรีนไหม ?
ที่ยังคงความเขียวสดและอ่อนเยาว์อยู่เสมอ
แม้ฤดูกาลจะผันผ่าน

จูบของเธอ สามารถทำรักเติบโต
เหมือนสนเอเวอร์กรีน
เบ่งบานภายใต้ดวงอาทิตย์ในฤดูร้อน
และหิมะของฤดูหนาว

ในทุกๆกิ่งจะเบ่งบาน
ความฝันสำหรับฉันและเธอ
ฉันรังสรรค์ความรักที่ยังคงสดใส
เพราะหัวใจคงความจริงเสมอมา

โอ......ที่รัก ฉันรักเธอมาก
รู้ไหมว่าฉันหมายความว่าอย่างไร
จนกว่าใบของต้นเอเวอร์กรีน
จะเปลี่ยนเป็นหม่นหมอง

เพลงเพราะมากครับ...
แหม คอเดียวกัน เลย



โดย: ปลาไหลเรียกพี่ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:51:05 น.  

 
พอเมื่อไหร่ สุขเมื่อนั้น


สวัสดีตอนเช้าค่ะลุงกล้วย


โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:7:51:48 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ลุงกล้วย Dharma Blog ดู Blog


โดย: ปลาไหลเรียกพี่ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:8:01:32 น.  

 
สวัสดค่ะคุณลุงกล้วย
โอ้....ดาร์ลิ่ง ...ได้ใจมากเลยค่ะเช้านีั
แม้ไม่เกี่ยวกับเรื่อง 555
เห็นด้วยคร้า... คนไม่รู้จักพอ ย่อมเป็นเช่นชายพเนจรในเรื่องจริงๆค่ะ

ปล.กลับจากว่ายน้ำรึยังเอ่ย แดดดีมากเลยค่ะเช้านี้
วันนี้ออกจากบ้านสายได้คร้า....


โดย: tui/Laksi วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:8:26:14 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ลุงกล้วย Dharma Blog ดู Blog
.....................

ความโลภเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ รัก โลภ โกรธ หลง เป็นพื้นฐานของอารมฌ์มนุษย์
แต่ถ้ามีมากไปจนไม่รู้จักพอ ก็พาไปสู่ความวิบัติได้นะคะ น่ากลัว

สวัสดีค่ะลุงกล้วย เพลงเพราะถูกใจมากๆค่ะ
ชอบ cliff richard ทุกเพลง สมัยก่อนเคยร้องประจำค่ะ evergreen tree กับ summer holiday
และ the young ones ขอบคุณที่เอามาให้ฟังนะคะ





โดย: mambymam วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:9:24:44 น.  

 
โลภมากลาภหายจริงๆ ค่ะ คนเรานี่ "อยาก" ไม่มีที่สิ้นสุด
แวะมาทักทายยามสายๆ ค่ะ


โดย: ประกายพรึก วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:9:49:09 น.  

 
ถ้าไม่โลภก็คงสบายไปแล้ว น่าเสียดายจริงๆเลยเนอะลุงกล้วย


โดย: deco_mom วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:11:14:42 น.  

 
ลุงกล้วย Dharma Blog ดู Blog

++++++++

เอาโหวตไปก่อน ยังไม่มีเวลานั่งอ่านเลยพี่ต้อ

มาไล่เม้นต์ แล้วไปทำงานต่อจ้า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:12:53:01 น.  

 
ถูกต้องแล้วลุง ความโลภไม่มี หายนะก็ไม่เกิด


โดย: เสี่ยวเฟย IP: 101.108.48.46 วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:13:01:02 น.  

 
เข้าพรรษาหยุดดื่ม เพราะเดินดื่มมันหก
คิดได้ อย่างนี้ สิครับ
...........

ถ้าจะดื่มอีก นั่งนะครับ ลุง

" นั่งดื่มมีสาว ๆ ข้างยกแก้วให้ครับ "
แหม เมื่อไหร่จะออกพรรษา เนี่ยยยยยย


โดย: ปลาไหลเรียกพี่ วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:13:46:23 น.  

 
เรียกว่าโลภมากลาภหายแต๊ๆเนาะเจ้า


โดย: gripenator วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:15:04:23 น.  

 
แวะมายามบ่ายค่ะ ลุงกล้วย
โลภมาก ลาภหาย
คนเราต้องคิดให้มากในเรื่องการอยากได้อยากมี
มีไป ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ แต่ก็ยังคงคิดเผื่อคนข้างหลัง
ให้วุ่นวายใจ ทุกข์ ในใจตน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สู้ๆ งานยุ่งๆ หุหุ
ฝนตกอีกแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ^^


โดย: Sawnoy วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:15:46:36 น.  

 
ลุง
ไปชิมอาหารบ้านเค็งก่อนเลยค่า
เด๊ยวม่ายทานนนนนน


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:17:39:22 น.  

 
เม้นท์ 14
บาปกำนั่นนะนั่น


แล้ว เมื่อไหร่จะออกพรรษา ละค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:17:41:49 น.  

 
ลุงไปไม่ทันซะงั้น
มาเสริ์ฟที่บ้านแล้วกัน

แกงมัสมั่นเนื้อ เครื่องแกง ของพันท้ายนรสิงห์ ที่ได้มาฟรีค่า หน้าตาพอได้ไหมค่า ทำครั้งแรกเลยเราช่วยเป็นหนูทดลองชิมหน่อยนะค่า




โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:17:47:04 น.  

 
อืมๆ น่าคิดจังเลย ขอบคุณค่ะ


โดย: sawkitty วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:18:39:35 น.  

 
มีเยอะไม่ทำไมเนาะ ตายไปก็เท่านั้นเอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างนะคะ

อยากทานแคบหมูเหรอค่ะ อิอิ
แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ


โดย: บ้านสีขาว วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:21:59:12 น.  

 
~ สวัสดีคะ่คุณลุง ติดพายุซะสองวันไม่ได้มา วันนี้รอดมาได้สบายๆๆค่ะ ~


โดย: ~ sิมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:23:11:33 น.  

 
วาววว์ ได้กลิ่นเครื่องเทศ ไม่ได้รับเชิญแค่ขอแวะมานะครับ


โดย: ลุงกล้วย 16 สิงหาคม 2555 17:49:59 น.

เริ่มเคืองลุง แล้วอ่ะ
มาเชิญค่า
ดูเม้นท์ 17 ซิค่า


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:3:24:00 น.  

 
ชอบครับ...เป็นเรื่องสั้น ที่อ่านง่าย เข้าใจง่าย ขอบคุณครับ


โดย: ON THE WAY (MyEos50 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2555 เวลา:2:47:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลุงกล้วย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




Friends' blogs
[Add ลุงกล้วย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.