|
สะพาน
เคยอ่านfwd: ปู่เย็น ปู่บอกว่า..ชีวิตคนเรา ตอนเด็ก ๆ เปรียบเหมือนกับ กำลังเดินขึ้นสะพาน พอเป็นผู้ใหญ่ เปรียบเหมือนกับ ตอนยืนพักอยู่บนสะพาน พอปลาย ๆ อายุ ก้อเหมือนตอนเราเดินลงจากสะพาน
ปู่นี่้เปรียบเทียบง่าย ๆ แต่เห็นภาพชัดแจ่มแจ๋ว :) ตอนเรากำลังเดินขึ้นสะพาน ต้องใช้ความพยายาม+อดทน บางคนเดินขึ้นง่าย ๆ เหมือน..ขึ้นบันไดเลื่อน แต่..บางคน ก้อเหมือนกำลัง (ปีน) ขึ้นภูกระดึง ยังไงยังงั้น
พอขึ้นถึงกลางสะพาน ก้อเหมือนช่วงชีวิตที่เราประสบความสำเร็จ ขึ้นมาอีกขึ้นหนึ่ง (บางคน..ขั้นเยอะหน่อย :P)
ขณะที่บางคน หยุดพักอยู่บนสะพาน มองย้อนกลับไปตามทางที่ผ่านมา รู้สึกภาคภูมิใจ กับความพยายามที่ผ่าน ๆ มา
.. บางคน กลับยืนพักด้วยความอิดโรย :( มองย้อนกลับไปตามทางที่ผ่านมา ด้วยความสำนึกผิด และสิ้นหวัง
แต่..ไม่ว่าจะพอใจหรือไม่พอใจ กับชีวิตที่ผ่าน ๆ มา เมื่อระยะเวลาที่สมควร มาถึง.. ก้อต้องเดินลงจากสะพานกันทุกคน..
จริง ๆ ถ้ามองง่าย ๆ ชีวิตมันก้อมีเท่านี้ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ได้สักระยะ แล้วก้อดับไป หรือสูญไป
ไปงานศพแต่ละครั้ง รู้สึกปลงชีวิตลงไปได้เรื่อย ๆ เพราะไม่ว่า ตอนที่ยังมีชีิวิตอยู่ จะสะสมทรัพย์สมบัิติ เอาไว้ มากมาย มโหฬาร แค่ไหน
สุดท้าย.. ก้อยังไม่เคยเห็นมีใคร ขนเอาอะไรไปได้สักคน
แต่ถึงอย่างนั้น.. ก้อยังมีบางคนโดนหลอกให้หลงทาง ถึงขนาดเบียดเบียนคนอื่น เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ..
เฮ้ออออออ~อออ... ทำให้เดือดร้อนกันไปทั่ว
พอแค่นี้ดีกว่า .. ชักเริ่มออกนอกเรื่อง เดี๋ยวจะกลายเป็นก่อเรื่อง
Create Date : 30 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 14:51:12 น. |
|
3 comments
|
Counter : 797 Pageviews. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:14:27:35 น. |
|
|
|
โดย: walkerahead (Walkerahead ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:12:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
สะสมใช่นำไป สะสมเพื่อประคองสังขารให้คงอยู่
ชีวิต ดั่งลูกธนูที่ออกจากคัน มิรู้แห่งหนตำบลตก