in a few seconds
บัญเอิญ.. โชคดี .. หรืออะไรก็ตามแต่ .. มีโอกาสได้เจอเธออีกครั้ง เราคงมีบุญพามีวาสนาต่อกันบ้าง 55555 ได้ไปล่องเรือ (แบบไม่ชิลเท่าไหร่ ก๊ากกกก) มีมินิคอนเสิร์ต แบบพอสมควร ^^ ก็สนุกสนานตามประสาเธอ ที่ไม่ว่าจะพูด จะทำอะไร ณ นาทีนี้ก็ฮาาก็น่ารักไปซะหมดละ 555555 ในช่วงเวลา 3-4 ชั่วโมงนั้น.. จะมีเวลาซักนาทีไหมที่จะได้เจอหน้ากันได้คุยกันซัก2-3 คำ ...เอ่อ คิดว่าคงไม่มี 555 ดูสถานการณ์แล้ว ไม่มีทางงงงง ไม่มีทางเรย อ่ะงั้นเอาใหม่ งั้นขอเวลาซัก 2-3 วินาทีก็ได้ ^^ เอาวะ รอคอยหาจังหวะ หาโอกาส //หายากมากกกก พ่อคุณ hot จริง hot จัง ^^ (แต่ก็ได้เจอหน้าเห็นหน้ากันแล้วนะ ทักกันแล้ว ยิ้มให้กันแล้ว ตอนถ่ายรูป แม้ว่าจะแค่เสี้ยววินาทีก็เหอะ) แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรก็ต้องถอยออกมา เอาหน่ะ ยังพอมีจังหวะบ้างแหละ รอไป รอต่อไป จน... จนถึงจังหวะนั้นแหละ กรี๊ดดด ทางโล่ง ทางสะดวก แตมป์ยืนอยู่บนเวทีคนเดียว รออะไรซักอย่าง //ไม่มีใครกล้าเข้าไปเลยนะ รอพิธีไรซักอย่างที่จะต่อไป 5555 แต่อิชั้นขอเหอะ ขอช่วงนี้แหละ พุ่งเข้าไปเลยค่ะ กร๊ากกกก กะว่าแค่ 3 วิ น่ะ แค่ยื่นของให้แล้วถอยกลับมา //คงไม่มีใครมาลากตัวออกมานะ เสียลุคแย่ กั่กๆๆ แต่ๆๆๆ >_< มันไม่ใช่แค่ 3 วิ น่ะสิคะ อิชั้นยื่นของไปให้ แตมป์รับไป อิชั้นกำลังจะถอยกลับอยู่แล้ว เธอดันถามว่า "อะไรอ่ะพี่" .. -_-" เอ่อ แตมป์คะ มันใช่เวลามาถามไม๊คะเนี่ย (เห็นอยู่แล้วว่ามันเป็นของขวัญนะเธอ 555) ขอบอกว่าอิชั้นตกตะลึงมาก เธอจะมาชวนคุยอะไรเอาเวลานี้เนี่ยนะ ถ้าชั้นมีตาหลังคงเห็นสายตาทุกคู่จ้องมาอย่างงงๆอ่ะ ว่าอิป้าคนนี้ทำไมไม่ยอมถอยออกมาซะที ^^
แตมป์ : "อะไรอ่ะพี่"
อิชั้น : "ปิ๊คเคน กะปิ๊คเทตสึ อ่ะ" ^^! แตมป์ : (ทำหน้าดีใจ) "เฮ้ยยยยยย" (จริงๆเธอร้องว่าไรก็จำไม่ได้แระ แต่น่าจะประมาณนี้ 55) อิชั้น : "เอาไปใช้นะ เอาไปใช้" (จริงๆตอนนั้นแทบจำอะไรไม่ได้เลยแหละ เพราะสมาธิไปจดจ่ออยู่กับการหาช่องถอยออกมาแล้ว >_< อ๊ายยย เวลาเจออะไรงี้สมองขาวทุกทีสินะ อยากจำได้แบบชัดๆเคลียร์ๆบ้าง ไม่ใช่เบลอๆ 55555 คือรู้สึกอ่ะ ว่าพูดอะไรกันมากกว่านี้อีกนิดหน่อย คำสองคำแหละ อยากจำให้ได้ทุกคำอ่ะ เพราะมันเป็นโมเมนท์ที่น่ารักนะ ถึงจะเบลอไปบ้างก็ตาม //ถ้าไม่เขียนเก็บไว้อาจจะเบลอไปมากกว่านี้อีก ^^) อ่ะ จบปฏิบัติการ ภารกิจลุล่วง mission completed !!! ^O^ เล่นเอาลุ้นแทบแย่ มันหาช่อง หาจังหวะยากจริงๆนะ //จริงๆต้องหน้าด้านนิดๆนะเคสนี้ 5555555 คือ..ตื่นเต้น และเขิลมากกกก >_< ไม่ได้เขิลและตื่นเต้นกะแตมป์นะ แต่เขิลกับคนที่อยู่บนเรือทั้งลำนั่นอ่ะ ว๊ากกกกก (แต่ก็ทำไปแล้ว 5555 คือถ้าแค่ยื่นของแล้วถอยออกมาอย่างเร็วจะไม่รู้สึกเขินขนาดนี้เรย อิชั้นกลัวสายตาฝูงชนมากกกกค่ะ ณ นาทีนั้น) แต่ๆๆ แต่สิ่งที่ประทับใจยังไม่ใช่แค่สิ่งนั้น สิ่งที่ประทับใจสุดๆคือ ตอนยื่นปากกาและแสตนด์ฟิวเจอร์บอร์ดไปให้เซนต์ (รอจังหวะ 3 วิ เหมือนเดิม ^^) อิชั้นถามแตมป์ขำๆว่า จำชื่อได้ใช่มะ แตมป์ตอบกลับมาแบบเซอร์ไพรส์มากว่า "perfect blue" (แอบมีอมยิ้มนิดๆด้วย) เฮ้ยยยยยย นี่ถึงขั้นจำ"นามจอ"อิชั้นไปด้วยแล้ว >_< อันนี้อ่ะที่เซอร์ไพรส์มาก ประหลาดใจเพราะไม่คาดคิดจริงๆ ว่าเธอจะจำได้ขนาดนี้ ก่อนหน้านี้ก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองก็เลยคิดว่าคงแค่ 50:50 คิดว่าเธอจำ"พี่ออม"ได้ และคิดว่าเธอคงเห็น "perfect blue" ผ่านตามาบ้าง แต่ที่ไม่เคยคิดคือ เธอจะรู้และจำได้ว่านั่นคือคนๆเดียวกัน 55555 (เออ แตมป์เธอน่ากลัวเหมือนกันนะ ^^) แต่ตอนนี้มั่นใจเต็มร้อยแล้วค่ะ เธออ่านสิ่งที่ชั้นเขียนมาทั้งหมดนั่นแล้วใช่ม๊ายยยยยยย >_< ขอบคุณมากค้าบบบบบบ
Create Date : 17 ธันวาคม 2555 |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2563 17:06:22 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1213 Pageviews. |
|
|