วันนี้คุณศิลปินมีงานแจกลายเซ็นที่ B2S @ CTW นะคะ

 

วันนี้ไปถึงแบบฉิวเฉียดมาก ไปถึงคนเยอะมากแล้ว และมิกะเฮี๊ยะไปยืนรออยู่ก่อนแล้ว

แตมเดินเข้างานมาแบบชิลๆเช่นเคย

.

คุณศิลปินยังดูไม่ค่อยตื่นนะคะวันนี้ 55555 @StampApiwat ^_^

นางดูมึนๆนิ่มๆยังไงไม่รู้แฮะ ^^ //ซึ่งก็น่ารักดีอยู่

วันนี้เป็น @StampApiwat แบบ slow slow ...

 

ตะกี้แผ่นสุดท้ายที่ B2S หมดกันต่อหน้าต่อตาเลยนะคะ ^^ #StampSciFi //นี่เกือบวิ่งไปซื้ออีกแผ่น 55555 นึกขึ้นได้ว่ามีเยอะแร้นนน

.

ได้ลายเซ็นกันเรียบร้อย (มีรูปหมู่ติ่ง 3 ติ่งด้วยนะคะ ^^)

เออ แล้ววันนี้สต๊าฟไม่สตริ๊กแฮะ ให้เซ็นอะไรก็ได้ด้วยยยย >_<

เสียดายๆๆๆๆ //แต่ช่างเหอะ ประเด็นชั้นมันไม่ใช่สิ่งนั้นอยู่แล้ว

ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ลายเซ็นนางค่ะวันนี้ ^^

อ่ะ แต่ไม่ได้หมายความว่าลายเซ็นเธอมันไม่มีค่านะแตม...

.

 

.

 

ออกมาแยกย้าย ทีแรกว่าจะตรงดิ่งกลับบ้านเลย แวะทำธุรกรรมสักเล็กน้อย แล้วก็เกิดอาการอยากดูหนังและอยากกินฮะจิบัง เลยเดินเข้าฮะจิบังไปนิ่งๆค่ะ

ง่วงก็ง่วงนะ หนังก็อยากดู แต่เกี๊ยวซ่านี่คืออัลลัย 55555

.

เมื่อกี้คือ จังหวะอะไรจะพอดีขนาดน้านนนนนน

 

คือกำลังเดินออกจากฮะจิบัง กำลังคิดว่าจะเข้าคิโนะหรือไปซื้อตั๋วหนังก่อนดี แล้วก็คิดว่าไปซื้อตั๋วก่อนดีกว่า เลยหันขวา เดินไปได้สองก้าว...

เดินไปได้สองก้าวเจอผู้ชายเสื้อดำส่งยิ้มมาให้ค่ะ (ห่างไปสิบก้าว) อิชั้นก็มองๆว่าใครฟระ แล้วคงทำหน้างงๆ นางเลยหัวเราะ แล้วบอก "ตาสั้นนะเรา" ..

เออ ตาสั้นจริงๆค่ะ 55555 เลยถามนางว่าจะไปไหนเนี่ย นางบอกไปคิโนะ ชั้นเลยบอกไปด้วยๆ แล้วเดินไปกะนางด้วยเลย //เออ เป็นอะไรที่บ้าดีค่ะ 555

แล้วในที่สุด ชั้นก็มีโมเมนท์ "บังเอิญ"เจอคุณศิลปินกะเค้าบ้างแล้ว >_< //เย้ๆๆๆ

จริงๆนี่กำลังคิดว่าชั้นอาจเดินสวนไปมากันหลายครั้งแล้วก็ได้นะ แต่ชั้นตาสั้น เรยไม่เห็น 55555555 //จริงๆนางกลมกลืนกับสภาพแวดล้อมมากนะ

 

เย้ๆๆ แล้วอิชั้นก็มีโมเมนท์"บังเอิญ"เจอ @StampApiwat กะเค้าบ้างแล้วว //ขอบคุณที่ทักอิชั้นนะค้าบบบ >_< https://t.co/sOwUP4zX2d

.

 

.

แล้วรูปนี้คือ ตอนเดินเข้ามาในร้านแล้วก็ต่างคนต่างไปอ่ะนะคะ ต่างคนต่างดูหนังสือกันไป

ทีแรกอิชั้นคิดว่าอยากเก็บ"อะไรสักอย่างแห่งความบังเอิญนี้"เอาไว้ (บอกตรงๆเลยคือยังมึนงงกะสถานการณ์อยู่ค่ะ 555 ยังคิดว่านี่เรื่องจริงหรือฝันกันฟระ เลยอยากขอมีหลักฐานสักหน่อย กั่กๆๆ)

ทีแรกว่าจะแอบถ่ายนาง แต่คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า...

เลยเดินเข้าไปหานาง บอก "แตมๆ ขอถ่ายรูปนิดนึงนะ" //แล้วนางก็หันมาโพสให้ >_< //ขอบคุณมากค้าบบบบบ เย้ๆๆ

 

อ่อ อีกนิด ระหว่างเดินไปก็คุยไป ชั้นก็หาเรื่องคุยแก้เขินไปด้วย เหะๆ //คือยังเขินอยู่ในความเงิบที่มองไม่เห็นนาง (ก็ตาสั้นอ้ะ) ต้องให้นางมาทักก่อนเรยเนี่ยยย//

ถามนางว่าไรจำไม่ได้ น่าจะถามว่าแล้วเธอไปไหนต่อล่ะมั๊ง? เพราะนางตอบว่า เนี่ยเดี๋ยวก็กลับบ้าน แล้วดึกๆไปเล่นที่ร้านแถวเอกมัย ... ชั้นเลยบอกไปว่า งานผับชั้นไม่ตามนะ เธอเล่นดึกเกินไป ^^ เหะๆ.. แตมบอก อือ..ดีแล้ว ... มันดึกอ่ะ .. แต่คนตามเธอทุกงาน ไปบ่อยๆก็มีนะคะ แฟนๆที่ตามไปบ่อยๆนี่นางเห็นตลอดๆนะคะ เห็นอยู่ รู้อยู่ จำได้ จำชื่อได้ (ใช่มะ นางตาดี แถมความจำดีจะตาย นางเห็น FC ทุกคนจริงๆแหละ ^^)

//คือ ประเด็นคือ ชอบเสียงนางเวลาพูดคุยอ่ะค่ะ ไม่ใช่ไร >_< //คือแตมก็พูดแบบธรรมดาๆของนางอ่ะนะ แต่ชั้นชอบเสียงแบบคุยกันใกล้ๆแบบนี้อ่าาาา (แบบเสียงที่ไม่ต้องผ่านสื่อผ่านเครื่องขยายเสียงอ่ะ) ^^

 

ป.ล. และคุณศิลปินก็ยังเรียกชั้นว่า "อาจารย์" อยู่นะ ... //คืออัลลัยง่ะเธอววว์ ... นี่ยังเป็นอะไรที่ไม่เข้าจายยย

 

อ่อ.. แล้วก็ ขอบคุณจริงๆที่ทักชั้นนะแตม .. ไม่งั้นชั้นคงไม่มีโมเมนท์แบบนี้ ^_^)/ thanks jaaaa ...