Bloggang.com : weblog for you and your gang
เริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างสดใส ด้วยการยิ้มให้กำลังใจกันและกันค่ะ^^
Group Blog
narilin Cafe
My Diary Love
Acarteast...
All blogs
บทสุดท้ายของ...ความรัก
อารมณ์เหงาๆ...ในวันฝนพรำ
วันที่(หัวใจ)เจ็บ...
ผิดคำพูด!!
คนขี้ขลาด!?!
ถึงเวลา!?!
2 ปีกับ 2 นาที
ช่องว่าง...ระหว่างเรา
บ่น...สักนิดเถอะนะ
บทเริ่มต้นของ...ความรัก
อารมณ์เหงาๆ...ในวันฝนพรำ
วันนี้ฟ้าดูหม่นๆ...
ฉันยืนอยู่ที่สนามหน้าบ้าน...
สัมผัสถึงหยดน้ำเล็กๆบนแขน...
ฉันเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า...
หยดน้ำน้อยๆกำลังทิ้งตัวลงมาบนพื้น
...แปะ...แปะ...
...ฉันคิดอย่างสงสัย...
ฟ้ากำลังร้องไห้ให้ใครอยู่หรือเปล่า...
...ฉันละความสนใจ...
ให้นิ้วเล็กๆแตะกลีบกล้วยไม้อันบอบบาง...
...ในกระถางที่แม่ชอบปลูก...
...กล้วยไม้สีขาว กลางสายฝน กับท้องฟ้าสีหม่น...
...ดูสวยงาม...บอบบางน่าทะนุถนอม...แต่ก็ดูเศร้าสร้อย...
...ช่างดูเหมือนกับฉันในตอนนี้...เหลือเกิน...
...ฝนเริ่มตกแรงขึ้น...
น้องชายตัวดีที่เคยชวนฉันทะเลาะบ่อยๆเรียกฉันเข้าบ้าน...
พร้อมแขวะเล็กๆ...อย่ามัวทำเป็นนางเอกมิวสิคเพลงอยู่สิ...
...ฉันพยักหน้าน้อยๆ เดินเข้าบ้าน...
...นั่งลงริมหน้าต่างที่เปิดไว้...
ละอองฝนโปรยเบาๆ ถูกใบหน้า...
ปลดปล่อยความคิดไปกับสายฝน...
ฉันหลับตาลง...ลองทำอย่างที่น้องชายบอก
...ลองทำตัวเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าอย่างที่เคยถูกแขวะ...
ภาพความทรงจำเก่าๆ คืนย้อนมา...
ทั้งทุกข์...และสุข
ทั้งรอยยิ้ม...และน้ำตา
...ทั้งอดีต...แลปัจจุบัน
สายฝนเริ่มซาลง...
ฉันตัดสินใจลุกขึ้น...
เดินไปหน้าบ้าน...
ท่ามกลางสายฝน...
หลับตา แล้วยืนมือออกสุดแขน...
...ปล่อยความทุกข์ ออกไปจากใจ...
...ปล่อยให้หยาดน้ำฟ้า กระทบใบหน้า...
...ปล่อยน้ำตา ให้ไหลปะปนไปกับสายฝน...
...ปล่อยคนบางคน...เลือนลางไปจากใจ
ตอนนี้ฉันรู้แล้ว...
ว่าทำไมเวลานางเอกนิยายถึงชอบตากฝนเวลาเศร้า...
ทำไมพระเอกมิวสิกวิดีโอต้องยืนกลางฝนเหมือนคนบ้า...
เพราะว่า...
สายฝน...
ช่วยพัดเป่าความเศร้าเสียใจออกไป...
ใช้ละอองน้ำเล็กๆปลอบประโลมกายเราให้ชุ่มฉ่ำ...
คอยร้องไห้เป็นเพื่อนเรา...
...ฝนหยุดตกแล้ว...
...ฉันปาดน้ำตาออก...
ยิ้มให้กับท้องฟ้า...
...เสียงน้องชายตะโกนโหวกเหวก...
ฉันเดินเข้าบ้าน...
...น้องตัวดียื่นผ้าขนหนูมาให้พร้อมกับเสียงบ่นเป็นพ่อหมี...
...ฉันยิ้มรับแต่โดยดี...
...ถึงแม้ว่าฉันกับน้องจะทะเลาะกันบ่อยๆ...
...แต่มันก็เป็นความเคยชินมาตลอดชีวิต...ทีฉันคิดว่าหากวันหนึ่งมันหายไป
...ฉันคงจะเหงา...
...ต่างจากบางสิ่ง ที่เข้ามาเพียงช่วงเวลาหนึ่ง...
แต่ก็มีอิทธิพลต่อหัวใจ...
...แต่หากว่าสักวันมันต้องจากไป...ฉันก็อยู่ได้
...อาจจะแค่ขาดสมดุลของชีวิตไปสักระยะ...
...แต่ทุกอย่างก็จะกลับมาเหมือนเดิม...
Create Date : 19 มิถุนายน 2552
Last Update : 19 มิถุนายน 2552 19:21:39 น.
2 comments
Counter : 194 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านไป เหงาไป
โดย:
โยเกิตมะนาว
วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:19:05:55 น.
เขียนได้อารมณ์เหงาๆเศร้าดีค่ะ
ร้องให้กับสายฝน ให้ฝนชะล้าง
น้ำตาออกไป เมื่อฝนซา
น้ำตาก็จางหายไปด้วย...
ชอบตอนจบนะคะ
โดย:
ต้นอ้อท้าลม
วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:20:36:39 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Prince of Night
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
โค๊ดให้ภาพมุมบล็อกอยู่ ..มุมซ้ายล่าง ... comment ป
โค้ดค่ะ อักษร S.K.Com Music
Friends' blogs
Froggie
narilin
Groof&Jeab
ทาสบอย
ป้ามด
bookmark
คีตภา
Clear Ice
O-HO
วลีวิไล
ลิปิการ์
ป้าหนอน
ตัว(Z)
พิมลพัทธ์
อุรัสยา
Andra
ณ มน
ปัญญ์ปรียา
ไกลนั้น
tiara
...ศุวิลา...
ฟองฟาง_FONGFANG
จูนิตา
นภชล
ninaM
เมเปิ้ลสีขาว
err_or
Webmaster - BlogGang
[Add Prince of Night's blog to your web]
Links
www.jamsai.com
www.hotmail.com
www.hi5.com
www.google.com
www.pantip.com
www.sayyeseasy.com
http://postcardoflove.exteen.com/
บ้านจอมยุทธ์ผู้รักการถ่ายภาพ
คนรักโปสการ์ด
www.dek-d.com
www.satapornbooks.com
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.