ตอบบล็อกที่แล้ว

ตอบคุณชายคา...
ขอบคุณครับสำหรับภาพและคำอวยพร ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ

ตอบคุณYuBing...
สำหรับคุณปรีดาแล้ว ทั้งของวิเศษทั้งเจ้าหญิงล้วนไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญกว่านั้นกลับเป็นสหายบล็อกทั้งหลาย เอ้า ช่วยกันอ้วกหน่อยเร็ว

ตอบแพนด้า...
ข้าพเจ้าออกรอนแรมมาตลอดช่วงเกือบเดือนที่ผ่านมานี้ ปล่อยให้งานที่มีอยู่ค่อยๆ พอกพูนขึ้นวันละหลายส่วน ยังมิรู้ว่าจะบรรเทาได้ด้วยทางใด

โย่ว อยากเดินทางมั่งจัง

ตอนนี้รับงานชิ้นหนึ่งที่จะกลายเป็นต้นกำเนิดเสียงสาปแช่งของพ่อแม่ผู้ปกครองทั่วประเทศมาทำง่ะ... หัวปั่นเหมือนกัน สงกรานต์ขังตัวอยู่บ้าน ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันมาสามสี่วันแล้ว

มีเรื่องอยากขอความเห็น
กำลังจะไปทวงกะตังค์ค่าแปลงานจากสนพ. แห่งหนึ่ง กำหนดจ่ายในสัญญามันเดือนนึง นี่ก็ครบกำหนดเกือบสัปดาห์แล้ว แต่เขายังไม่โอนมา ...ถ้าเราทวงจะน่าเกลียดไหมพี่?

(ป.ล. เพราะงานชิ้นนี้ ทำให้งานของคุณวาสฯ ยังไม่ได้ขยับต่อจากที่หยุดไว้เมื่อสิ้นปีก่อนเลย )

สวัสดีคุณปรีดา

โปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมหนึ่งที่เราอยากไปเยี่ยมนะ แต่ยังไม่มีโอกาส กะจะไปกะเจ้าชายของเราสองคนน่ะ (แต่ไม่รู้ว่าจะลากเขาไปได้มั้ย แนวนี้ไม่ค่อยถูกจริตเจ้าตัวเท่าไหร่)


ในฐานะคนทำงานด้านการท่องเที่ยว อ่านแล้วเศร้าโคตรเลยง่ะ เอาเป็นว่าถ้าเราไปก็จะบอกลูกทัวร์ให้ปฏิบัติตัวให้ถูกต้องแล้วกันนะ


ปรีดาไปบู๊ทบลูสเกลวันไหนล่ะ เพราะหนังสือพี่เก้งวันที่เราไปซื้อนั่นก็เหลือสองเล่มสุดท้ายน่ะจ้า

เราก็คุ้นกะดอน กิโฮเต้เหมือนกัน (ตอนที่ลิสต์ซื้อหนังสือครั้งแรกลงบล็อก ก็พยายามเขียนแบบชื่อใหม่ก็เลยเขียนผิดไง แต่ไม่ได้แก้ไขหรอก)

งานอมรินทร์มีเมื่อไหร่บอกด้วยนะ ปกติจัดงานที่ไหนน้อ

เราเองจริงๆ ก็ควรรอซื้องานนั้นนะ แต่เอาเหอะ..ซื้อไปแล้วนี่หว่า



ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดกันจ้ะ แม้จะหลุดคำแสลงหูมาก็เหอะ

ไม่ทราบว่าเจ้าตัวข้างบนนี่ เค้าใช่เจ้านิทานรึป่าว (หรือเป็นท่านเจ้าคุณมูลบทฯ)

อ๊ะๆ เพิ่งเห็นหนังสือปกแดง

เอ..เป็นหนังสือเล่มไหนน้อ ถ้าเป็นนิทานเราว่าน่าจะน่ารักกว่านี้น้า

เห็นแล้วนึกถึงประมาณเรื่องสั้นมากกว่าง่ะ